Actueel
alle pijlers
Abortus
donderdag 24 mei 2007 om 10:28
Aan de hand van het topic "13 jaar en moeder" waarin Fille iets zei over "het belachelijke recht van de vrouw, abortus" wil ik graag horen van anderen wat zij denken over abortus.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
Ik vind het zelf helemaal geen belachelijk recht. Laten we allereerst 3 groepen gescheiden houden.
- de onverantwoordelijke groep die ondoordachte risico's nam.
- door verkrachting
- en de groep die met alle voorzorgsmaatregelen toch zwanger raakt.
Over de eerste twee groepen maar even niet te spreken. Als jij alle voorzorgsmaatregelen treft en per ongeluk toch zwanger raakt terwijl dit absoluut niet in jouw leven past (dat is ieder voor zich). Dan vind ik dat een vrouw het recht moet hebben dit kindje te laten aborteren. Liever niet natuurlijk, maar ga zelf maar eens na dat jij absoluut geen kinderen zou kunnen gebruiken in een bepaalde situatie en je raakt toch zwanger. De 1 zou kiezen voor een ommezwaai van zijn leven en gaat ervoor. De ander raakt al zwaar depressief bij die gedachten.
Mannen hebben natuurlijk makkelijk praten, want die hoeven zelf geen 9 maanden zwanger te zijn en te bevallen en een verandert lichaam te krijgen, borstvoeding en alle gevolgen van dien.
En dit komt dan nog uit de mond van een moeder ook! Ik ben gelukkig met onze zoon, maar kan goed begrijpen dat sommige vrouwen echt geen kinderen willen. Ik zelf moet persoonlijk ook niet denken aan een 2de. Ik neem natuurlijk de nodige voorzorgsmaatregelen en ben erg voorzichtig. Ik wil namelijk niet voor de keuze komen te staan. maar als ik momenteel voor die keuze zou komen te staan... Weet ik wat ik beslis. Harteloos? Misschien. Maar mijn leven is goed zo. Voorkomen is beter dan genezen.
zondag 27 mei 2007 om 08:53
quote:
quote: persephone83 reageerde
quote: traincha reageerde
Dus? Je punt is? Ik heb niet gezegd dat ik te allen tijde tegen abortus ben.
Welke gevallen vind jij wel een abortus 'waard'?
wanneer onomstotelijk vaststaat dat je ongeboren kind bij de geboorte dermate gehandicapt is, dat een normaal leven onmogelijk is of wanneer het kind maar een zeer beperkte levensverwachting heeft
waneer de moeder geestelijk en/of lichamelijk niet in staat is om een kind op te voeden; en daarmee bedoel ik dus niet "het geen zin hebben in een kind omdat het niet uitkomt". Als je geen kinderen wilt dan laat je je steriliseren en gebruik je een abortus niet als een anti-conceptiemiddel. Ik weet dat het gebeurt, maar hier ben ik het dus niet mee eens.
wanneer je verkracht bent en ineens zwanger blijkt te zijn; ik geef het je te doen dag in dag uit geconfronteerd te worden met een zwangerschap die ontstaan is uit een verkrachting.
wanneer de financieen het niet toelaten een kind op te voeden. En dan doel ik dus met name op alleenstaande jonge moeders op bijstandsniveau.
Kijk, wat ík niet begrijp soms....Er zijn veel mensen tegen abortus, behálve in het geval van verkrachting of een tienjarig kind ofzo. Oke.
Vraag je diezelfde mensen waaróm ze tegen abortus zijn, mompelen ze dat het moord is. Oke.
Waarom in Gódsnaam is het dan opeens géén moord als iemand verkracht is of aan de jonge kant?
Je bent voor of je bent tegen. In dit geval zijn er niet meer smaken. Je kunt niet een halve abortus uitvoeren uiteraard.
En natuurlijk kun je nog zwanger raken. Meisjes die heel jong met seks beginnen zijn geestelijk láng niet volwassen genoeg om de impact van een zwangerschap te kunnen overzien. En ja, als je ziek bent wil de pil ook weleens niet werken. Om van alcoholische foutjes nog maar te zwijgen;) Natuurlijk gedraag je je in die gevallen onverantwoordelijk, maar een levenslange straf of levensverandering vind ik niet in vergelijking staan met een keertje onverantwoordelijk gedrag vertonen. En besides: ik vind het ondergaan van een abortus óók je verantwoordelijkheid nemen.
Maar als je toch niet geboren bent dan kan je toch ook niet vermoord worden?
quote: persephone83 reageerde
quote: traincha reageerde
Dus? Je punt is? Ik heb niet gezegd dat ik te allen tijde tegen abortus ben.
Welke gevallen vind jij wel een abortus 'waard'?
wanneer onomstotelijk vaststaat dat je ongeboren kind bij de geboorte dermate gehandicapt is, dat een normaal leven onmogelijk is of wanneer het kind maar een zeer beperkte levensverwachting heeft
waneer de moeder geestelijk en/of lichamelijk niet in staat is om een kind op te voeden; en daarmee bedoel ik dus niet "het geen zin hebben in een kind omdat het niet uitkomt". Als je geen kinderen wilt dan laat je je steriliseren en gebruik je een abortus niet als een anti-conceptiemiddel. Ik weet dat het gebeurt, maar hier ben ik het dus niet mee eens.
wanneer je verkracht bent en ineens zwanger blijkt te zijn; ik geef het je te doen dag in dag uit geconfronteerd te worden met een zwangerschap die ontstaan is uit een verkrachting.
wanneer de financieen het niet toelaten een kind op te voeden. En dan doel ik dus met name op alleenstaande jonge moeders op bijstandsniveau.
Kijk, wat ík niet begrijp soms....Er zijn veel mensen tegen abortus, behálve in het geval van verkrachting of een tienjarig kind ofzo. Oke.
Vraag je diezelfde mensen waaróm ze tegen abortus zijn, mompelen ze dat het moord is. Oke.
Waarom in Gódsnaam is het dan opeens géén moord als iemand verkracht is of aan de jonge kant?
Je bent voor of je bent tegen. In dit geval zijn er niet meer smaken. Je kunt niet een halve abortus uitvoeren uiteraard.
En natuurlijk kun je nog zwanger raken. Meisjes die heel jong met seks beginnen zijn geestelijk láng niet volwassen genoeg om de impact van een zwangerschap te kunnen overzien. En ja, als je ziek bent wil de pil ook weleens niet werken. Om van alcoholische foutjes nog maar te zwijgen;) Natuurlijk gedraag je je in die gevallen onverantwoordelijk, maar een levenslange straf of levensverandering vind ik niet in vergelijking staan met een keertje onverantwoordelijk gedrag vertonen. En besides: ik vind het ondergaan van een abortus óók je verantwoordelijkheid nemen.
Maar als je toch niet geboren bent dan kan je toch ook niet vermoord worden?
zondag 27 mei 2007 om 08:55
Ik ben helemaal niet tegen abortus, behalve als abortus als anti-conceptiemiddel wordt gebruikt. Even ter aanvulling: zie onderstaand artikel:
Ongewenste zwangerschappen in Nederland.
In Nederland wordt door relatief veel vrouwen anticonceptie gebruikt. Toch is het aantal ongewenste zwangerschappen ook relatief hoog en de laatste jaren stijgt het zelfs. Dit heeft onder andere te maken met het feit dat veel vrouwen die bijvoorbeeld aan de pil zijn, er moeite mee hebben deze consequent dagelijks in te nemen. Recent onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat 80% van de huidige Nederlandse pilgebruiksters (tussen de 18 en de 40 jaar) regelmatig vergeet haar pil in te nemen. De belangrijkste redenen die zij hiervoor aangeven, zijn ‘het optreden van onverwachte omstandigheden waardoor ze ’m vergeten’ (24%), ‘stress’ (19%), ‘geen pil bij de hand’ (11%) en een ‘onregelmatig leven’ (10%). [fgcolor=#0000ff]Lees hier meer over het onderzoek[/fgcolor].
Het gevolg van de toename in ongewenste zwangerschappen is dat ook het aantal abortussen toeneemt, vooral bij vrouwen tot 20 jaar en allochtone vrouwen. Deze ontwikkelingen maken extra duidelijk hoe belangrijk het is om een anticonceptiemethode te kiezen die bij je past; een methode die je beschermt, maar ook een waarvan je weet dat je hem daadwerkelijk goed zult gebruiken. Een overweging hierbij kan de regelmaat zijn waarmee je aan je anticonceptie moet denken. Uit onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat 27% van de Nederlandse vrouwen de voorkeur geeft aan een methode waar ze slechts 1 keer per maand aan hoeft te denken, terwijl 11% liever een dagelijkse methode kiest, zoals de pil. Dus welke methode je ook kiest, kies er een die bij je past.
Ongewenst zwanger worden kan inderdaad ja, maar als jij op een verantwoorde wijze met je voorbehoedsmiddelen omgaat dan hoeft het niet.
Ongewenste zwangerschappen in Nederland.
In Nederland wordt door relatief veel vrouwen anticonceptie gebruikt. Toch is het aantal ongewenste zwangerschappen ook relatief hoog en de laatste jaren stijgt het zelfs. Dit heeft onder andere te maken met het feit dat veel vrouwen die bijvoorbeeld aan de pil zijn, er moeite mee hebben deze consequent dagelijks in te nemen. Recent onderzoek heeft duidelijk gemaakt dat 80% van de huidige Nederlandse pilgebruiksters (tussen de 18 en de 40 jaar) regelmatig vergeet haar pil in te nemen. De belangrijkste redenen die zij hiervoor aangeven, zijn ‘het optreden van onverwachte omstandigheden waardoor ze ’m vergeten’ (24%), ‘stress’ (19%), ‘geen pil bij de hand’ (11%) en een ‘onregelmatig leven’ (10%). [fgcolor=#0000ff]Lees hier meer over het onderzoek[/fgcolor].
Het gevolg van de toename in ongewenste zwangerschappen is dat ook het aantal abortussen toeneemt, vooral bij vrouwen tot 20 jaar en allochtone vrouwen. Deze ontwikkelingen maken extra duidelijk hoe belangrijk het is om een anticonceptiemethode te kiezen die bij je past; een methode die je beschermt, maar ook een waarvan je weet dat je hem daadwerkelijk goed zult gebruiken. Een overweging hierbij kan de regelmaat zijn waarmee je aan je anticonceptie moet denken. Uit onderzoek is bijvoorbeeld gebleken dat 27% van de Nederlandse vrouwen de voorkeur geeft aan een methode waar ze slechts 1 keer per maand aan hoeft te denken, terwijl 11% liever een dagelijkse methode kiest, zoals de pil. Dus welke methode je ook kiest, kies er een die bij je past.
Ongewenst zwanger worden kan inderdaad ja, maar als jij op een verantwoorde wijze met je voorbehoedsmiddelen omgaat dan hoeft het niet.
zondag 27 mei 2007 om 08:58
quote:Ik vind het moeilijk om daar echt een oordeel over te geven. Ik denk dat je echt naar de omstandigheden moet gaan kijken waaronder een vrouw zwanger is geworden. Zelf heb ik vorig jaar een miskraam gehad, maar ik kan me heel goed voorstellen dat er vrouwen zijn die onder zulke beroerde omstandigheden ongewenst zwanger zijn geraakt en geen andere uitweg zien dan een abortus. Laat ik het zo zeggen: ik vind het goed dat die mogelijkheid er is, maar ben tegen abortus als anti-conceptiemiddel. Laat je dan steriliseren als je echt geen kinderen wilt.
zondag 27 mei 2007 om 08:59
Ik ben het er ook wel mee eens dat er te snel en te makkelijk aan abortus wordt gedacht, en ja de jonge lui van tegenwoordig(ook oudere trouwens) doen ook maar raak..
Maar neemt niet weg dat ik nog steeds blij ben dat de mogelijkheid er is.
En ook ik vind dat je gerust beter kunt opletten m.b.t. voorbehoedsmiddelen maar soms..ja gebeurt het toch en kun je maar beter blij zijn dat ze kunnen kiezen of abortus of kind laten komen,in sommige gevallen moet je niet eens willen dat het kind er komt.
Maar neemt niet weg dat ik nog steeds blij ben dat de mogelijkheid er is.
En ook ik vind dat je gerust beter kunt opletten m.b.t. voorbehoedsmiddelen maar soms..ja gebeurt het toch en kun je maar beter blij zijn dat ze kunnen kiezen of abortus of kind laten komen,in sommige gevallen moet je niet eens willen dat het kind er komt.
zondag 27 mei 2007 om 08:59
quote:
quote: traincha reageerde
Ik vind het moeilijk om daar echt een oordeel over te geven. Ik denk dat je echt naar de omstandigheden moet gaan kijken waaronder een vrouw zwanger is geworden. Zelf heb ik vorig jaar een miskraam gehad, maar ik kan me heel goed voorstellen dat er vrouwen zijn die onder zulke beroerde omstandigheden ongewenst zwanger zijn geraakt en geen andere uitweg zien dan een abortus. Laat ik het zo zeggen: ik vind het goed dat die mogelijkheid er is, maar ben tegen abortus als anti-conceptiemiddel. Laat je dan steriliseren als je echt geen kinderen wilt. Hier heb je gelijk in! maar dat is als je echt geen kinderen wilt...
quote: traincha reageerde
Ik vind het moeilijk om daar echt een oordeel over te geven. Ik denk dat je echt naar de omstandigheden moet gaan kijken waaronder een vrouw zwanger is geworden. Zelf heb ik vorig jaar een miskraam gehad, maar ik kan me heel goed voorstellen dat er vrouwen zijn die onder zulke beroerde omstandigheden ongewenst zwanger zijn geraakt en geen andere uitweg zien dan een abortus. Laat ik het zo zeggen: ik vind het goed dat die mogelijkheid er is, maar ben tegen abortus als anti-conceptiemiddel. Laat je dan steriliseren als je echt geen kinderen wilt. Hier heb je gelijk in! maar dat is als je echt geen kinderen wilt...
zondag 27 mei 2007 om 11:31
quote:En dat is vast een héle objectieve documentaire, totaal niet gemaakt door voorstanders van abortus om aan te tonen hoe slecht een verbod op abortus is? Nee dank je, dat hoef ik dan weer niet te zien. Kan me er een levendige voorstelling van maken. Ik kan hier ook wel wat filmpjes neerkwakken gemaakt door fanatieke tegenstanders van abortus. Evenmin objectief en evenmin nuttig voor de discussie.
De wikipediatekst onder de link gaat over de gevolgen van een landelijk verbod op abortus en voorbehoedsmiddelen in Roemenië. Dat heeft weinig te maken met subjectieve verhalen van voor- of tegenstanders van abortus. En het bekijken van die gevolgen lijkt mij juist zeer nuttig in een discussie over abortus, omdat het een breder perspectief geeft dan het vasthouden aan de eigen morele standaard of de eigen ervaring.
De invoering van Decreet 770 in Roemenië heeft duidelijk gemaakt dat, op grotere schaal, vrouwen zich geen verbod op abortus laten opleggen. Het land had destijds het hoogste sterftecijfer onder zwangere vrouwen in Europa, het tienvoudige vergeleken bij zijn buurlanden. Rijkere vrouwen kochten artsen om om toch een abortus uit te laten voeren, armere vrouwen zochten hun toevlucht tot primitieve methoden, waardoor ze infecties opliepen, geen kinderen meer konden baren of overleden. Relatief veel kinderen die in deze periode geboren werden, raakten ondervoed of waren lichamelijk ernstig gehandicapt. Je was als vrouw verplicht elke maand een bezoek af te leggen aan de gynaecoloog voor controle. Dat soort gevolgen kun je dus verwachten als je je eigen morele standaard tot algemene leefregel voor een land wilt verheffen (daarmee niet gezegd dat jij dat wil, want dat weet ik niet).
De wikipediatekst onder de link gaat over de gevolgen van een landelijk verbod op abortus en voorbehoedsmiddelen in Roemenië. Dat heeft weinig te maken met subjectieve verhalen van voor- of tegenstanders van abortus. En het bekijken van die gevolgen lijkt mij juist zeer nuttig in een discussie over abortus, omdat het een breder perspectief geeft dan het vasthouden aan de eigen morele standaard of de eigen ervaring.
De invoering van Decreet 770 in Roemenië heeft duidelijk gemaakt dat, op grotere schaal, vrouwen zich geen verbod op abortus laten opleggen. Het land had destijds het hoogste sterftecijfer onder zwangere vrouwen in Europa, het tienvoudige vergeleken bij zijn buurlanden. Rijkere vrouwen kochten artsen om om toch een abortus uit te laten voeren, armere vrouwen zochten hun toevlucht tot primitieve methoden, waardoor ze infecties opliepen, geen kinderen meer konden baren of overleden. Relatief veel kinderen die in deze periode geboren werden, raakten ondervoed of waren lichamelijk ernstig gehandicapt. Je was als vrouw verplicht elke maand een bezoek af te leggen aan de gynaecoloog voor controle. Dat soort gevolgen kun je dus verwachten als je je eigen morele standaard tot algemene leefregel voor een land wilt verheffen (daarmee niet gezegd dat jij dat wil, want dat weet ik niet).
maandag 28 mei 2007 om 07:52
woensdag 18 juli 2007 om 21:37
oktober 2006
Ik ben al even niet ongesteld, maar spiraal en komt afentoe wel voor.
wel half september chinees gegeten en er eigenlijk nog steeds misselijk van.
Beetje vreemt, veel rennies,gaat wel over.
Dan, toch maar zwangerschapstest... eerste keer niet zwanger, tweede keer twijfelachtig (gebruik nooit de testen van etos erg onbetrouwbaar).
2 weken later nog niet ongesteld, nog maar een keer een test.
bij mn ouders thuis, alleen broertje thuis... ik alleen op t toilet, en jahoor.. zwanger.. zat ik daar. kut kut kut kut kut.. (excuus voor de expressie)
Hoe kan dat nou, gebruik koper spiraal, al een tijd, hoe kan ik nou weer zwanger zijn, dit was niet gepland, ben 21,aan het afstuderen. vriend en ik zijn hier (ondanks grote wens en 5 jaar relatie) nog niet aan toe.
Dat zou betekenen dat ik niet kan afstuderen met alle gevolgen voor mijn toekomst.
Wat een verwarring.
direct naar mijn vriend en moeder gefietst.. flink gehuild van spanning en onbekendheid.
direct naar huisarts.. moest eigenlijk weg maar nam ruim de tijd voor ons.
We waren er snel uit dat we dit kindje echt niet konden krijgen, allereerst omdat we er alles aan hadden gedaan om dit te voorkomen, wat in onze macht en keuze lag.
De avond voor de abortus heb ik heel heel heel erg gehuild, ik kon het kindje al voelen en voelde me zo verdrietig dat het niet zo kon zijn...
Naar abortus kliniek, 5 dagen later, en in die tijd dierbaarste mensen inlichten.. met al hun meningen en steun.
Behandeling had ik gekozen met een algehele narcose, vond t plaatsen van mijn spiraal al pijnlijk genoeg indertijd.
Na ong een half uur werd ik weer wakker met een weeig gevoel in mijn buik.
Ze waren extra lang bezig geweest omdat mijn spriaal was vast gegroeid in mijn baarmoederwand, daarom deed ie t niet meer.
Heb zelfs de 'geboortedatum' uitgerekend en op deze dag hier extra aan gedacht. vond het zo iets byzonders en hoop het ooit, als de tijd daar rijp vooris, dit nogmaals mee te maken... en dan met de goede/juiste afloop.
Nu.. ruim 10 maanden later komt dit gevoel soms nog opzetten. en het klinkt misschien gek, maar als ik nu zwanger zou worden zou ik het houden ook. ben ondertussen afgestudeert en dat was me heel wat waard..
OOk ben ik heel erg blij met de steun die ik van mijn vriend heb gekregen.. we zijn hier echt samen doorheen gegaan, van besluit tot abortus, tot gekke grapjes... alles om het te verwerken..
Ik was op dit moment in mijn leven erg dankbaar dat ik in een land leef waar dit soort behandelingen kunnen....
Ik ben al even niet ongesteld, maar spiraal en komt afentoe wel voor.
wel half september chinees gegeten en er eigenlijk nog steeds misselijk van.
Beetje vreemt, veel rennies,gaat wel over.
Dan, toch maar zwangerschapstest... eerste keer niet zwanger, tweede keer twijfelachtig (gebruik nooit de testen van etos erg onbetrouwbaar).
2 weken later nog niet ongesteld, nog maar een keer een test.
bij mn ouders thuis, alleen broertje thuis... ik alleen op t toilet, en jahoor.. zwanger.. zat ik daar. kut kut kut kut kut.. (excuus voor de expressie)
Hoe kan dat nou, gebruik koper spiraal, al een tijd, hoe kan ik nou weer zwanger zijn, dit was niet gepland, ben 21,aan het afstuderen. vriend en ik zijn hier (ondanks grote wens en 5 jaar relatie) nog niet aan toe.
Dat zou betekenen dat ik niet kan afstuderen met alle gevolgen voor mijn toekomst.
Wat een verwarring.
direct naar mijn vriend en moeder gefietst.. flink gehuild van spanning en onbekendheid.
direct naar huisarts.. moest eigenlijk weg maar nam ruim de tijd voor ons.
We waren er snel uit dat we dit kindje echt niet konden krijgen, allereerst omdat we er alles aan hadden gedaan om dit te voorkomen, wat in onze macht en keuze lag.
De avond voor de abortus heb ik heel heel heel erg gehuild, ik kon het kindje al voelen en voelde me zo verdrietig dat het niet zo kon zijn...
Naar abortus kliniek, 5 dagen later, en in die tijd dierbaarste mensen inlichten.. met al hun meningen en steun.
Behandeling had ik gekozen met een algehele narcose, vond t plaatsen van mijn spiraal al pijnlijk genoeg indertijd.
Na ong een half uur werd ik weer wakker met een weeig gevoel in mijn buik.
Ze waren extra lang bezig geweest omdat mijn spriaal was vast gegroeid in mijn baarmoederwand, daarom deed ie t niet meer.
Heb zelfs de 'geboortedatum' uitgerekend en op deze dag hier extra aan gedacht. vond het zo iets byzonders en hoop het ooit, als de tijd daar rijp vooris, dit nogmaals mee te maken... en dan met de goede/juiste afloop.
Nu.. ruim 10 maanden later komt dit gevoel soms nog opzetten. en het klinkt misschien gek, maar als ik nu zwanger zou worden zou ik het houden ook. ben ondertussen afgestudeert en dat was me heel wat waard..
OOk ben ik heel erg blij met de steun die ik van mijn vriend heb gekregen.. we zijn hier echt samen doorheen gegaan, van besluit tot abortus, tot gekke grapjes... alles om het te verwerken..
Ik was op dit moment in mijn leven erg dankbaar dat ik in een land leef waar dit soort behandelingen kunnen....
donderdag 19 juli 2007 om 11:23
In Nederland mag je abortus plegen tot 23 weken, dit is even een beschrijving van het KIND als het 21 weken is.
Ik had er ook mooie plaatjes van zodat je echt kan zien dat het een totaal gevormd kindje is.
5 maanden
Aan de buikomvang van de moeder is al te zien dat de foetus weer flink gegroeid is.
Het is nu zo’n 23 cm lang en heeft inmiddels een gewicht van gemiddeld 380 gram.
De moeder kan haar kindje nu duidelijk gaan voelen. De kracht waarmee de foetus schopt en zich draait, is zo sterk toegenomen dat het voor de moeder voelbaar is.
Ook kan de foetus vanaf nu zintuiglijke reacties maken, doordat de hersenen zover ontwikkeld zijn dat prikkels die binnenkomen vertaald kunnen worden in waarnemingen. Het kan reageren op geluiden, op licht en op lichamelijke inspanning van de moeder.Ondanks dat de ogen nog gesloten zijn en het rondzweeft in het donkere vruchtwater, kan de foetus dus licht waarnemen. Bij veel licht kruipt het weg. Ook het gehoororgaan is zover ontwikkelt dat bij harde geluiden de foetus reageert door te schoppen of te draaien. Dit draaien kan vrijwel altijd zonder dat de navelsteng in de knoop komt. Ook blijkt uit onderzoek dat de foetus vanaf de 5e maand kan voelen. Bij prikkeling van de voetzolen, trekt de foetus de beentjes op.
Ja iedere vrouw moet het recht hebben om abortus te plegen met van voor reden dan ook. Maar af en toe vind ik het echt walgelijk om welke redenen het gebeurt. En op dit moment, dus 23 weken is er echt wel sprake van een kindje met gevoel. Mijn broertje is met 6 maanden zwangerschap overleden in mijn moeders buik, ik heb hem nog gezien en het was gewoon een heel klein kindje met een gezichtje. Dus als ik eraan denk dat dat kindje wordt vermoord vind ik dat walgelijk. Ik kan je ook nog vertellen hoe ze het doen, als het kindje al een schedel heeft, dat is echt niet leuk hoor.
Ik ben voor het recht op abortus want je bent baas in je eigen buik maar als je als zover bent en je kan de zwangerschap uitdragen zonder problemen, kan je er bijvoorbeeld ook over nadenken om het af te staan voor adoptie. Als je nog niet zover bent en in al die gevallen van verkrachting en gevaar voor het leven van de moeder, dan snap ik het wel dat het niet anders kan. Maar zeg niet dat dit nog geen kindje is want dat is het wel degelijk.
Ik had er ook mooie plaatjes van zodat je echt kan zien dat het een totaal gevormd kindje is.
5 maanden
Aan de buikomvang van de moeder is al te zien dat de foetus weer flink gegroeid is.
Het is nu zo’n 23 cm lang en heeft inmiddels een gewicht van gemiddeld 380 gram.
De moeder kan haar kindje nu duidelijk gaan voelen. De kracht waarmee de foetus schopt en zich draait, is zo sterk toegenomen dat het voor de moeder voelbaar is.
Ook kan de foetus vanaf nu zintuiglijke reacties maken, doordat de hersenen zover ontwikkeld zijn dat prikkels die binnenkomen vertaald kunnen worden in waarnemingen. Het kan reageren op geluiden, op licht en op lichamelijke inspanning van de moeder.Ondanks dat de ogen nog gesloten zijn en het rondzweeft in het donkere vruchtwater, kan de foetus dus licht waarnemen. Bij veel licht kruipt het weg. Ook het gehoororgaan is zover ontwikkelt dat bij harde geluiden de foetus reageert door te schoppen of te draaien. Dit draaien kan vrijwel altijd zonder dat de navelsteng in de knoop komt. Ook blijkt uit onderzoek dat de foetus vanaf de 5e maand kan voelen. Bij prikkeling van de voetzolen, trekt de foetus de beentjes op.
Ja iedere vrouw moet het recht hebben om abortus te plegen met van voor reden dan ook. Maar af en toe vind ik het echt walgelijk om welke redenen het gebeurt. En op dit moment, dus 23 weken is er echt wel sprake van een kindje met gevoel. Mijn broertje is met 6 maanden zwangerschap overleden in mijn moeders buik, ik heb hem nog gezien en het was gewoon een heel klein kindje met een gezichtje. Dus als ik eraan denk dat dat kindje wordt vermoord vind ik dat walgelijk. Ik kan je ook nog vertellen hoe ze het doen, als het kindje al een schedel heeft, dat is echt niet leuk hoor.
Ik ben voor het recht op abortus want je bent baas in je eigen buik maar als je als zover bent en je kan de zwangerschap uitdragen zonder problemen, kan je er bijvoorbeeld ook over nadenken om het af te staan voor adoptie. Als je nog niet zover bent en in al die gevallen van verkrachting en gevaar voor het leven van de moeder, dan snap ik het wel dat het niet anders kan. Maar zeg niet dat dit nog geen kindje is want dat is het wel degelijk.
donderdag 19 juli 2007 om 11:29
Ik krijg die plaatjes er niet in maar ga maar eens naar deze site, hier wordt de ontwikkeling van je baby week voor week beschreven.
http://home.planet.nl/~gruit037/tamara/8w.htm
Ik hoop gewoon dat er wat minder licht over abortus word nagedacht. Je mag ten alle tijden over je eigen lichaam beslissen maar ik zou het geen slecht idee vinden om de grens van 23 weken naar beneden te halen. Dan heeft het al gevoel. Geen haar op mijn hoofd zou er aan denken om abortus te plegen nu. Niet omdat ik gelovig ben maar omdat het MIJN kindje is, het is een stukje van mij en van de man waar ik zo ontzettend veel van hou. Ik ben enorm blij dat mijn vriend hier hetzelfde overdenkt. Ik doe er alles aan om niet zwanger te raken en als het wel gebeurt moet ik er een hoop voor opgeven, ik ben nog niet eens klaar met studeren. Maar dan nog zou ik het niet weghalen, ik zou het gewoon niet kunnen. Ik veroordeel niemand die het wel laat weghalen maar er wordt wel heel licht over gedacht tegenwoordig. Ooh balen pil vergeten,zwanger, tja ik kan er wel voor zorgen maar eigenlijk heb ik nog geen zin in een kind, nou ja ff abortus plegen. Alsof je een wratje laat weghalen.
http://home.planet.nl/~gruit037/tamara/8w.htm
Ik hoop gewoon dat er wat minder licht over abortus word nagedacht. Je mag ten alle tijden over je eigen lichaam beslissen maar ik zou het geen slecht idee vinden om de grens van 23 weken naar beneden te halen. Dan heeft het al gevoel. Geen haar op mijn hoofd zou er aan denken om abortus te plegen nu. Niet omdat ik gelovig ben maar omdat het MIJN kindje is, het is een stukje van mij en van de man waar ik zo ontzettend veel van hou. Ik ben enorm blij dat mijn vriend hier hetzelfde overdenkt. Ik doe er alles aan om niet zwanger te raken en als het wel gebeurt moet ik er een hoop voor opgeven, ik ben nog niet eens klaar met studeren. Maar dan nog zou ik het niet weghalen, ik zou het gewoon niet kunnen. Ik veroordeel niemand die het wel laat weghalen maar er wordt wel heel licht over gedacht tegenwoordig. Ooh balen pil vergeten,zwanger, tja ik kan er wel voor zorgen maar eigenlijk heb ik nog geen zin in een kind, nou ja ff abortus plegen. Alsof je een wratje laat weghalen.
donderdag 19 juli 2007 om 11:32
Voor wie zegt dat het nog geen echt kindje is met 23 weken:
Foetus heeft goede kans op leven vanaf 23 weken42
procent van de baby's die na een zwangerschap van 23 weken worden
geboren, blijft in leven. Dat blijkt uit cijfers van de universitaire
ziekenhuizen van Londen. Vijftien jaar geleden was dat amper 10
procent.
Foetus heeft goede kans op leven vanaf 23 weken42
procent van de baby's die na een zwangerschap van 23 weken worden
geboren, blijft in leven. Dat blijkt uit cijfers van de universitaire
ziekenhuizen van Londen. Vijftien jaar geleden was dat amper 10
procent.
donderdag 19 juli 2007 om 11:41
Ambrosia, die hele late abortussen worden vaak uitgevoerd omdat het kindje een ernstige afwijking heeft, waardoor het niet zal kunnen leven. Wat stel jij voor in zo'n geval? De moeder de zwangerschap laten uitdragen tot 40 weken, terwijl ze weet dat het kindje zal overlijden, en abortus verbieden?
Ook als het kindje mogelijk wel levensvatbaar is: in leven blijven is 1 ding, maar wat is de kwaliteit van dat leven?
Ook als het kindje mogelijk wel levensvatbaar is: in leven blijven is 1 ding, maar wat is de kwaliteit van dat leven?
donderdag 19 juli 2007 om 12:36
quote:
Ambrosia, die hele late abortussen worden vaak uitgevoerd omdat het kindje een ernstige afwijking heeft, waardoor het niet zal kunnen leven. Wat stel jij voor in zo'n geval? De moeder de zwangerschap laten uitdragen tot 40 weken, terwijl ze weet dat het kindje zal overlijden, en abortus verbieden?
Ook als het kindje mogelijk wel levensvatbaar is: in leven blijven is 1 ding, maar wat is de kwaliteit van dat leven?
Je hebt duidelijk mijn stukjes niet goed gelezen. Ik heb gezegd dat het natuurlijk in uitzonderingsgevallen zoals een ernstige afwijking of gevaar voor het leven van de moeder goed is om het te doen. Ik gaf af op de vrouwen die zonder echt goeie reden zolaat zo gemakkelijk een abortus laten plegen. Lees aub mijn reacties nog een keer goed door.
Ambrosia, die hele late abortussen worden vaak uitgevoerd omdat het kindje een ernstige afwijking heeft, waardoor het niet zal kunnen leven. Wat stel jij voor in zo'n geval? De moeder de zwangerschap laten uitdragen tot 40 weken, terwijl ze weet dat het kindje zal overlijden, en abortus verbieden?
Ook als het kindje mogelijk wel levensvatbaar is: in leven blijven is 1 ding, maar wat is de kwaliteit van dat leven?
Je hebt duidelijk mijn stukjes niet goed gelezen. Ik heb gezegd dat het natuurlijk in uitzonderingsgevallen zoals een ernstige afwijking of gevaar voor het leven van de moeder goed is om het te doen. Ik gaf af op de vrouwen die zonder echt goeie reden zolaat zo gemakkelijk een abortus laten plegen. Lees aub mijn reacties nog een keer goed door.
donderdag 19 juli 2007 om 12:38
Ik heb nooit gezegd dat je geen abortus mag plegen of dat het slecht is. Ik vind alleen dat er wel heel licht over gedacht wordt. En ik las hier ergens dat iemand zei, dat een kindje van 23 weken toch nog geen echt kind is dus dat het niet uitmaakt ofzo. Het is wel degelijk een levend wezentje dat al gevoel heeft, en met 23 weken halen ze het in stukjes uit je, dat hoef ik vast niet verder toe te lichten.
donderdag 19 juli 2007 om 13:59
Ambrosia, ik lees heel goed. Citaat uit je eigen post:
"maar ik zou het geen slecht idee vinden om de grens van 23 weken naar beneden te halen."
Wat moeten ouders die bij een 20weken echo horen dat hun kind een zeer ernstige afwijking heeft, dan doen?
(Twintig weken echo's vinden in de praktijk ook vaak net iets later dan bij 20 weken plaats, en beslissen wat je gaat doen bij slecht nieuws kost natuurlijk ook wat tijd.)
"maar ik zou het geen slecht idee vinden om de grens van 23 weken naar beneden te halen."
Wat moeten ouders die bij een 20weken echo horen dat hun kind een zeer ernstige afwijking heeft, dan doen?
(Twintig weken echo's vinden in de praktijk ook vaak net iets later dan bij 20 weken plaats, en beslissen wat je gaat doen bij slecht nieuws kost natuurlijk ook wat tijd.)
donderdag 19 juli 2007 om 14:51
quote:
Ambrosia, ik lees heel goed. Citaat uit je eigen post:
"maar ik zou het geen slecht idee vinden om de grens van 23 weken naar beneden te halen."
Wat moeten ouders die bij een 20weken echo horen dat hun kind een zeer ernstige afwijking heeft, dan doen?
(Twintig weken echo's vinden in de praktijk ook vaak net iets later dan bij 20 weken plaats, en beslissen wat je gaat doen bij slecht nieuws kost natuurlijk ook wat tijd.)
Ja dat vind ik een heel lastig punt. Misschien dat er voor die gevallen een uitzonderingsregel kan zijn. Maar om gewoon abortus te plegen zonder echt ernstige reden pas bij 23 weken, vind ik wreed.
Ambrosia, ik lees heel goed. Citaat uit je eigen post:
"maar ik zou het geen slecht idee vinden om de grens van 23 weken naar beneden te halen."
Wat moeten ouders die bij een 20weken echo horen dat hun kind een zeer ernstige afwijking heeft, dan doen?
(Twintig weken echo's vinden in de praktijk ook vaak net iets later dan bij 20 weken plaats, en beslissen wat je gaat doen bij slecht nieuws kost natuurlijk ook wat tijd.)
Ja dat vind ik een heel lastig punt. Misschien dat er voor die gevallen een uitzonderingsregel kan zijn. Maar om gewoon abortus te plegen zonder echt ernstige reden pas bij 23 weken, vind ik wreed.
donderdag 19 juli 2007 om 15:08
quote:
quote: Miffy reageerde
Ja dat vind ik een heel lastig punt. Misschien dat er voor die gevallen een uitzonderingsregel kan zijn. Maar om gewoon abortus te plegen zonder echt ernstige reden pas bij 23 weken, vind ik wreed.
Dat kun jij wel vinden, maar wie ben jij om voor iemand anders te beslissen dat haar reden voor abortus al dan niet ernstig genoeg is?
quote: Miffy reageerde
Ja dat vind ik een heel lastig punt. Misschien dat er voor die gevallen een uitzonderingsregel kan zijn. Maar om gewoon abortus te plegen zonder echt ernstige reden pas bij 23 weken, vind ik wreed.
Dat kun jij wel vinden, maar wie ben jij om voor iemand anders te beslissen dat haar reden voor abortus al dan niet ernstig genoeg is?
donderdag 19 juli 2007 om 15:20
quote:Ik heb nooit gezegd dat je geen abortus mag plegen of dat het slecht is. Ik vind alleen dat er wel heel licht over gedacht wordt. En ik las hier ergens dat iemand zei, dat een kindje van 23 weken toch nog geen echt kind is dus dat het niet uitmaakt ofzo. Het is wel degelijk een levend wezentje dat al gevoel heeft, en met 23 weken halen ze het in stukjes uit je, dat hoef ik vast niet verder toe te lichten.Nee hoor, als je verder bent dan 20 weken, dan wordt de bevalling opgewekt, inclusief weeen en dergelijke.
