Actueel
alle pijlers
Anouscha Nzume, Sylvana etc.
woensdag 26 april 2017 om 16:51
Waarom krijgen deze vrouwen een podium om hun racistische uitlatingen tentoon te spreiden? Wat als ik , een blanke vrouw, een boek zou schrijven met als titel "Hallo zwarte mensen". Wat als ik als blanke vrouw keer op keer op tv zou klagen dat alle zwarten racistisch zijn en dat het echt vreselijk leven hier is, ondanks dat er genoeg mensen zijn die naar deze twee dames luisteren, een sprookjesfiguur aanpassen in de hoop dat het nu minder kwetsend is, ieder jaar Keti Koti en andere festivals toestaan, op scholen de slavernij onderwijzen etc. etc.
Iemand als Rosa Parks, Nelson Mandela, dat waren pas helden, die streden voor gelijkheid in een zeer ongelijk land. Dat is Nederland gewoon niet.
Iemand als Rosa Parks, Nelson Mandela, dat waren pas helden, die streden voor gelijkheid in een zeer ongelijk land. Dat is Nederland gewoon niet.
zondag 7 mei 2017 om 09:54
quote:curlycurla schreef op 07 mei 2017 @ 09:45:
Voor mij als Creoolse Surinamer, als ik de voorkeur heb aan iemand uit dezelfde cultuur, dan kom ik automatisch uit op iemand die dezelfde huidskleur heeft van lichtbruin naar donkerbruin.
Op die manier valt huidskleur en cultuur voor mij automatisch samen.Afrikanen (dus mensen die vanuit afrika naar nl zijn gekomen zonder diaspora achtergrond) hebben dezelfde kleur toch?
Voor mij als Creoolse Surinamer, als ik de voorkeur heb aan iemand uit dezelfde cultuur, dan kom ik automatisch uit op iemand die dezelfde huidskleur heeft van lichtbruin naar donkerbruin.
Op die manier valt huidskleur en cultuur voor mij automatisch samen.Afrikanen (dus mensen die vanuit afrika naar nl zijn gekomen zonder diaspora achtergrond) hebben dezelfde kleur toch?
zondag 7 mei 2017 om 09:59
Ik vind het overigens wel bijzonder dat een topic met een provocerende OP zich heeft ontwikkeld tot een (zeker voor actueel begrippen) open dialoog.
Toch raakt het me wel wat ik lees. Man en ik hebben een andere huidskleur en onze kinderen hebben daar een combinatie van. Zowel man als ik hebben geen specifieke voorkeur om ons te omringen met mensen van dezelfde huidskleur of culturele achtergrond en daarom ging ik er eigenlijk (onterecht natuurlijk) vanuit dat dat overal zo zou gaan. Te lezen dat dat niet zo is vind ik lastig en doet me denken aan hoe we onze kinderen hierin moeten begeleiden. Deze discussie helpt hierbij wel inzichten te krijgen in hoe anderen hierin staan.
Toch raakt het me wel wat ik lees. Man en ik hebben een andere huidskleur en onze kinderen hebben daar een combinatie van. Zowel man als ik hebben geen specifieke voorkeur om ons te omringen met mensen van dezelfde huidskleur of culturele achtergrond en daarom ging ik er eigenlijk (onterecht natuurlijk) vanuit dat dat overal zo zou gaan. Te lezen dat dat niet zo is vind ik lastig en doet me denken aan hoe we onze kinderen hierin moeten begeleiden. Deze discussie helpt hierbij wel inzichten te krijgen in hoe anderen hierin staan.
“The snow doesn't give a soft white damn whom it touches.”
zondag 7 mei 2017 om 10:11
quote:bloubokkie schreef op 07 mei 2017 @ 09:54:
[...]
Hoe kom je daar nou weer bij?Dat is het beeld wat wij van ze hebben.
https://www.nrc.nl/nieuws ... mikazes-12007156-a1198004
[...]
Hoe kom je daar nou weer bij?Dat is het beeld wat wij van ze hebben.
https://www.nrc.nl/nieuws ... mikazes-12007156-a1198004
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 7 mei 2017 om 10:21
quote:blijfgewoonbianca schreef op 07 mei 2017 @ 10:11:
[...]
Dat is het beeld wat wij van ze hebben.
https://www.nrc.nl/nieuws ... mikazes-12007156-a1198004Wie bedoel je met 'wij'?
[...]
Dat is het beeld wat wij van ze hebben.
https://www.nrc.nl/nieuws ... mikazes-12007156-a1198004Wie bedoel je met 'wij'?
“The snow doesn't give a soft white damn whom it touches.”
zondag 7 mei 2017 om 10:36
quote:bloubokkie schreef op 07 mei 2017 @ 09:59:
Ik vind het overigens wel bijzonder dat een topic met een provocerende OP zich heeft ontwikkeld tot een (zeker voor actueel begrippen) open dialoog.
Toch raakt het me wel wat ik lees. Man en ik hebben een andere huidskleur en onze kinderen hebben daar een combinatie van. Zowel man als ik hebben geen specifieke voorkeur om ons te omringen met mensen van dezelfde huidskleur of culturele achtergrond en daarom ging ik er eigenlijk (onterecht natuurlijk) vanuit dat dat overal zo zou gaan. Te lezen dat dat niet zo is vind ik lastig en doet me denken aan hoe we onze kinderen hierin moeten begeleiden. Deze discussie helpt hierbij wel inzichten te krijgen in hoe anderen hierin staan.
Ik heb precies hetzelfde, ik word er een beetje onrustig van.
Het speelt nog niet bij ons en als ik kijk naar de vragen van FV kom ik er ook niet helemaal uit.
Heeft ook te maken met de mate van politiek correctheid in mijn omgeving.
Ik heb in mijn jeugd nauwelijks tot niks meegekregen van een niet Nederlandse cultuur.
Behalve dan het eten en de manier van straffen dat komt ook door de manier waarop het leven gaat.
Je wordt ouder en bij echte levensgebeurtenissen komt cultuur dus wel degelijk naar boven ik heb dat als zeer onprettig ervaren.
Ik heb niks met de cultuur van mijn moeder,omdat het in de opvoeding nauwelijks tot geen rol speelde.
Ik heb altijd voornamelijk in een hele homogeen witte/blanke omgeving bewogen
Alleen mijn middelbare school was gemengd en laat dat nu voor mij een verschrikkelijk tijd zijn geweest.
Daarvoor en daarna was alles wit/blank, basisschool,universiteit,sport,etc
Nu nog steeds sommige concerten,mijn vakanties,de meest gemengde omgeving is mijn werk, maar hoewel het gemengd is kom ik nergens mensen tegen met dezelfde etniciteit, niet in Nederland,niet buiten Nederland.
Betekent niet dat ik me nooit afvraag waar mijn medegekleurde medemens uithangt.
TIjdens mijn studietijd gold dat ook voor vrouwen,en in mijn huidige werkomgeving nog steeds.
Of is het zo dat je met een kleurtje bepaalde dingen niet leuk hoort te vinden, want dat hoor ik dan wel weer van sommige familieleden, dat ik witte dingen doe.
ZIjn er dingen die je vanuit je etniciteit wel en niet hoort te doen? WIe bepaald zoiets? Belemmer je elkaar zo niet?
Ik heb me nooit geconformeerd naar mijn etniciteit en de bijbehoren stereotype des levens, dit geldt overigens ook voor het milieu waar ik uitkom.
Ras& etniciteit zijn niet de meest bindende factoren, eerder cultuur,interesses,milieu en die factoren zijn soms ras en etniciteit overschrijdend.
1 van mijn siblings die dus dezelfde opvoeding heeft gehad, staat er als volwassene dus anders in.
Maar ik zie ook dat we totaal andere interesses hebben, in andere steden hebben gestudeerd,andere concerten gaan en in een andere omgeving werken,andere vakanties,andere woonplaatsen(heel anders samengesteld)
Blijkbaar hebben omgevingsfactoren een hele grote invloed.
Ik vind het overigens wel bijzonder dat een topic met een provocerende OP zich heeft ontwikkeld tot een (zeker voor actueel begrippen) open dialoog.
Toch raakt het me wel wat ik lees. Man en ik hebben een andere huidskleur en onze kinderen hebben daar een combinatie van. Zowel man als ik hebben geen specifieke voorkeur om ons te omringen met mensen van dezelfde huidskleur of culturele achtergrond en daarom ging ik er eigenlijk (onterecht natuurlijk) vanuit dat dat overal zo zou gaan. Te lezen dat dat niet zo is vind ik lastig en doet me denken aan hoe we onze kinderen hierin moeten begeleiden. Deze discussie helpt hierbij wel inzichten te krijgen in hoe anderen hierin staan.
Ik heb precies hetzelfde, ik word er een beetje onrustig van.
Het speelt nog niet bij ons en als ik kijk naar de vragen van FV kom ik er ook niet helemaal uit.
Heeft ook te maken met de mate van politiek correctheid in mijn omgeving.
Ik heb in mijn jeugd nauwelijks tot niks meegekregen van een niet Nederlandse cultuur.
Behalve dan het eten en de manier van straffen dat komt ook door de manier waarop het leven gaat.
Je wordt ouder en bij echte levensgebeurtenissen komt cultuur dus wel degelijk naar boven ik heb dat als zeer onprettig ervaren.
Ik heb niks met de cultuur van mijn moeder,omdat het in de opvoeding nauwelijks tot geen rol speelde.
Ik heb altijd voornamelijk in een hele homogeen witte/blanke omgeving bewogen
Alleen mijn middelbare school was gemengd en laat dat nu voor mij een verschrikkelijk tijd zijn geweest.
Daarvoor en daarna was alles wit/blank, basisschool,universiteit,sport,etc
Nu nog steeds sommige concerten,mijn vakanties,de meest gemengde omgeving is mijn werk, maar hoewel het gemengd is kom ik nergens mensen tegen met dezelfde etniciteit, niet in Nederland,niet buiten Nederland.
Betekent niet dat ik me nooit afvraag waar mijn medegekleurde medemens uithangt.
TIjdens mijn studietijd gold dat ook voor vrouwen,en in mijn huidige werkomgeving nog steeds.
Of is het zo dat je met een kleurtje bepaalde dingen niet leuk hoort te vinden, want dat hoor ik dan wel weer van sommige familieleden, dat ik witte dingen doe.
ZIjn er dingen die je vanuit je etniciteit wel en niet hoort te doen? WIe bepaald zoiets? Belemmer je elkaar zo niet?
Ik heb me nooit geconformeerd naar mijn etniciteit en de bijbehoren stereotype des levens, dit geldt overigens ook voor het milieu waar ik uitkom.
Ras& etniciteit zijn niet de meest bindende factoren, eerder cultuur,interesses,milieu en die factoren zijn soms ras en etniciteit overschrijdend.
1 van mijn siblings die dus dezelfde opvoeding heeft gehad, staat er als volwassene dus anders in.
Maar ik zie ook dat we totaal andere interesses hebben, in andere steden hebben gestudeerd,andere concerten gaan en in een andere omgeving werken,andere vakanties,andere woonplaatsen(heel anders samengesteld)
Blijkbaar hebben omgevingsfactoren een hele grote invloed.
zondag 7 mei 2017 om 10:40
quote:Sjarel schreef op 07 mei 2017 @ 00:11:
[...]
Ben je als begin veertiger over je houdbaarheidsdatum? Oef, die komt als veertiger aan .
Ik denk dat het zeker uitmaakt. Zelf ben ik voornamelijk opgegroeid op gemengde scholen waar ik als witte in de klas vaak in de minderheid was, dus vond het volkomen logisch om met verschillende afkomsten om te gaan. Sterker nog, ik merk nog steeds dat ik makkelijker aansluiting vind bij andere afkomsten op bijvoorbeeld werk, al heb ik ook leuke witte vriendinnen. Het was wel vreemd dat, toen we verhuisden naar een kleinere plaats, er alleen maar witte pubers in de klas zaten en maar 1 zwarte. Zij was wel populair maar geen idee hoe ze dat heeft ervaren. Toch zullen er ook verschillen blijven, afhankelijk van plaats ook.
[...]
Ben je als begin veertiger over je houdbaarheidsdatum? Oef, die komt als veertiger aan .
Ik denk dat het zeker uitmaakt. Zelf ben ik voornamelijk opgegroeid op gemengde scholen waar ik als witte in de klas vaak in de minderheid was, dus vond het volkomen logisch om met verschillende afkomsten om te gaan. Sterker nog, ik merk nog steeds dat ik makkelijker aansluiting vind bij andere afkomsten op bijvoorbeeld werk, al heb ik ook leuke witte vriendinnen. Het was wel vreemd dat, toen we verhuisden naar een kleinere plaats, er alleen maar witte pubers in de klas zaten en maar 1 zwarte. Zij was wel populair maar geen idee hoe ze dat heeft ervaren. Toch zullen er ook verschillen blijven, afhankelijk van plaats ook.
LOEP ME MAAR aub.
zondag 7 mei 2017 om 10:59
quote:ardni schreef op 07 mei 2017 @ 10:43:
[...]
Ik heb nog heel even maar ik zie dat de aftakeling dus binnenkort gaat beginnen, ik hoop dat er" tenminste houdbaar tot" op het labeltje staatGeniet dan nog maar even van je jeugdigheid want binnenkort is het voorbij en zal de aftakeling echt beginnen..
[...]
Ik heb nog heel even maar ik zie dat de aftakeling dus binnenkort gaat beginnen, ik hoop dat er" tenminste houdbaar tot" op het labeltje staatGeniet dan nog maar even van je jeugdigheid want binnenkort is het voorbij en zal de aftakeling echt beginnen..
zondag 7 mei 2017 om 11:12
quote:ardni schreef op 07 mei 2017 @ 10:36:
ZIjn er dingen die je vanuit je etniciteit wel en niet hoort te doen?
Goeie.
Ik kijk altijd wel even op als ik een traditioneel geklede Marokkaanse meneer zie fietsen.
Schaatsen?
In een poffertjeskraam werken?
Je kinderen op de Vrije school doen?
Mensen begroeten met 'namaste' (belachelijke gewoonte bij spirituele cursussen.)
Vuurwerk afsteken. (Chinezen kunnen het beter.)
Bepaalde begrafenisrituelen? Daar ben ik wel jaloers op trouwens, FV heeft een keer beschreven hoe dat bij hun ging. Witte Nederlanders, zeker ex-protestanten, hebben maar weinig rituelen over.
ZIjn er dingen die je vanuit je etniciteit wel en niet hoort te doen?
Goeie.
Ik kijk altijd wel even op als ik een traditioneel geklede Marokkaanse meneer zie fietsen.
Schaatsen?
In een poffertjeskraam werken?
Je kinderen op de Vrije school doen?
Mensen begroeten met 'namaste' (belachelijke gewoonte bij spirituele cursussen.)
Vuurwerk afsteken. (Chinezen kunnen het beter.)
Bepaalde begrafenisrituelen? Daar ben ik wel jaloers op trouwens, FV heeft een keer beschreven hoe dat bij hun ging. Witte Nederlanders, zeker ex-protestanten, hebben maar weinig rituelen over.
zondag 7 mei 2017 om 11:23
quote:bloubokkie schreef op 07 mei 2017 @ 09:59:
Ik vind het overigens wel bijzonder dat een topic met een provocerende OP zich heeft ontwikkeld tot een (zeker voor actueel begrippen) open dialoog.
Toch raakt het me wel wat ik lees. Man en ik hebben een andere huidskleur en onze kinderen hebben daar een combinatie van. Zowel man als ik hebben geen specifieke voorkeur om ons te omringen met mensen van dezelfde huidskleur of culturele achtergrond en daarom ging ik er eigenlijk (onterecht natuurlijk) vanuit dat dat overal zo zou gaan. Te lezen dat dat niet zo is vind ik lastig en doet me denken aan hoe we onze kinderen hierin moeten begeleiden. Deze discussie helpt hierbij wel inzichten te krijgen in hoe anderen hierin staan.
Ik denk dat het heel verschillend is hoe mensen erin staan. Als ik Ardni lees, die komt kennelijk ook uit een gemengde cultuur maar voor haar lijkt wit/blank/Nederlands dominant te zijn en ik vind dat je dat ook terug ziet in de manier waarop zij denkt. Ik vind haar manier van denken over dit onderwerp ook heel "wit".
Ik kom ook uit een gemengd gezin, maar mijn manier van denken is denk ik veel meer "zwart", maar mijn zwarte moeder was ook veel bepalender voor hoe het er in ons gezin aan toe ging dan mijn witte vader. Bovendien heeft mijn vader mijn moeder ook in Suriname leren kennen, heeft mijn vader zonder mijn moeder ook erg lang in Suriname gewoond, hebben wij als gezin ook in Suriname gewoond en wil mijn vader nu mijn moeder dood is ook het liefst zijn ouwe dag in Suriname doorbrengen. Dus ook mijn witte vader zelf heeft meer met de Surinaamse cultuur dan met de Nederlandse.
Dan ik: ik kan in sommige dingen echt een echte Hollander zijn. Mijn volbloed Surinaamse familie vindt mij vaak een echte Hollander, haha. Ik voel mij ook een Nederlander, en geen Surinamer. Ik voel mij een zwarte Nederlander met een Surinaamse achtergrond (hele mond vol). Ik leef echter al mijn hele leven in Nederland in echt volledig witte omgevingen. Dat heeft weer te maken met milieu. In de tijd dat ik geboren ben waren er simpelweg nog weinig Surinamers in Nederland, en van de grote hausse aan Surinamers die in de jaren 80 naar Nederland kwam komt een groot deel gewoon uit een ander milieu dan dat mijn moeder komt. Ik heb nog 1 vriendin die zelfs wat ouder is dan ik en ook hier geboren is, en voor haar geldt dat precies zo, ook zij is niet echt opgegroeid met andere Surinaamse gezinnen of kinderen om zich heen en ook haar ouders komen uit het type milieu dat in de regel in Nederland voorbehouden is aan witte mensen.
Voor wat betreft "omringen met je eigen huidskleur of cultuur": ik denk dat juist dat milieu er bij mij voor zorgt dat ik daar behoefte aan kan hebben. Het is niet zo dat ik elke dag jankend in een hoekje lig te bidden of er alsjeblieft meer mensen met dezelfde huidskleur op mijn pad gestuurd kunnen worden, maar ik mis het gewoon best wel, om met mensen die een zelfde soort achtergrond als ik hebben te kunnen omgaan.
Misschien komt het door mijn leeftijd en is dat hopelijk voor jongere mensen anders, maar mijn ervaring is dat de Nederlandse gemeenschap vaak een soort stereotiep beeld heeft van Surinamers en dat stereotiepe beeld staat echt haaks op hoe de cultuur en het milieu van mijn moeder (en dus ook van mij als kind) eruit ziet en ik heb het altijd heel vervelend gevonden om tegen die vooroordelen te moeten opboksen. Daarnaast heb ik het ook altijd best moeilijk gevonden om geen rolmodellen te hebben, dat er toen ik opgroeide niemand was aan wie ik me kon spiegelen of optrekken anders dan mijn eigen moeder en heb ik het daar bovenop ook altijd heel naar voor mijn moeder gevonden dat zij tegen nog veel meer vooroordelen en gezeik moest opboksen. Nu ik zelf volwassen ben en kinderen heb, kan ik me niet anders voorstellen dan dat haar leven hier heel vaak gewoon echt niet leuk was en dat ze ongetwijfeld best vaak verdrietig moet zijn geweest.
Voor wat betreft de opvoeding van mijn eigen kinderen worstel ik zelf ook wel met hoe ik mijn kinderen hierin moet begeleiden. Mijn kinderen groeien eigenlijk net als ik op in een omgeving die zacht gezegd niet echt bekend is met andere culturen en ook mijn kinderen lopen er tegenaan dat er over mensen met een kleur of allochtone achtergrond behoorlijk wat vooroordelen bestaan waar zij helemaal niet aan voldoen. Mijn oudste kind heeft me dus recent zelf verteld dat ook hij, net als ik op zijn leeftijd, daar best mee worstelt.
Dat stemt me enerzijds enorm verdrietig omdat hij dertig jaar later dan ik opgroeit en ik op zijn leeftijd mezelf altijd vasthield aan de gedachte dat "over zoveel jaar" zaken vast veranderd zouden zijn. Ik vind het treurig dat ik vaak zelfs het gevoel heb dat het niet alleen niet veranderd is, maar zelfs slechter is geworden. Anderzijds hoop ik dat het feit dat er gelukkig nu méér mensen zijn waaraan mijn zoon zich wel kan spiegelen en dat het feit dat de wereld dankzij internet kleiner is geworden en dat we nu veel globaler leven er voor zal zorgen dat hij, meer dan ik dat kon, er voor kan kiezen om zelf de mensen met wie hij zich omringt zal kunnen uitzoeken.
Ik vind het overigens wel bijzonder dat een topic met een provocerende OP zich heeft ontwikkeld tot een (zeker voor actueel begrippen) open dialoog.
Toch raakt het me wel wat ik lees. Man en ik hebben een andere huidskleur en onze kinderen hebben daar een combinatie van. Zowel man als ik hebben geen specifieke voorkeur om ons te omringen met mensen van dezelfde huidskleur of culturele achtergrond en daarom ging ik er eigenlijk (onterecht natuurlijk) vanuit dat dat overal zo zou gaan. Te lezen dat dat niet zo is vind ik lastig en doet me denken aan hoe we onze kinderen hierin moeten begeleiden. Deze discussie helpt hierbij wel inzichten te krijgen in hoe anderen hierin staan.
Ik denk dat het heel verschillend is hoe mensen erin staan. Als ik Ardni lees, die komt kennelijk ook uit een gemengde cultuur maar voor haar lijkt wit/blank/Nederlands dominant te zijn en ik vind dat je dat ook terug ziet in de manier waarop zij denkt. Ik vind haar manier van denken over dit onderwerp ook heel "wit".
Ik kom ook uit een gemengd gezin, maar mijn manier van denken is denk ik veel meer "zwart", maar mijn zwarte moeder was ook veel bepalender voor hoe het er in ons gezin aan toe ging dan mijn witte vader. Bovendien heeft mijn vader mijn moeder ook in Suriname leren kennen, heeft mijn vader zonder mijn moeder ook erg lang in Suriname gewoond, hebben wij als gezin ook in Suriname gewoond en wil mijn vader nu mijn moeder dood is ook het liefst zijn ouwe dag in Suriname doorbrengen. Dus ook mijn witte vader zelf heeft meer met de Surinaamse cultuur dan met de Nederlandse.
Dan ik: ik kan in sommige dingen echt een echte Hollander zijn. Mijn volbloed Surinaamse familie vindt mij vaak een echte Hollander, haha. Ik voel mij ook een Nederlander, en geen Surinamer. Ik voel mij een zwarte Nederlander met een Surinaamse achtergrond (hele mond vol). Ik leef echter al mijn hele leven in Nederland in echt volledig witte omgevingen. Dat heeft weer te maken met milieu. In de tijd dat ik geboren ben waren er simpelweg nog weinig Surinamers in Nederland, en van de grote hausse aan Surinamers die in de jaren 80 naar Nederland kwam komt een groot deel gewoon uit een ander milieu dan dat mijn moeder komt. Ik heb nog 1 vriendin die zelfs wat ouder is dan ik en ook hier geboren is, en voor haar geldt dat precies zo, ook zij is niet echt opgegroeid met andere Surinaamse gezinnen of kinderen om zich heen en ook haar ouders komen uit het type milieu dat in de regel in Nederland voorbehouden is aan witte mensen.
Voor wat betreft "omringen met je eigen huidskleur of cultuur": ik denk dat juist dat milieu er bij mij voor zorgt dat ik daar behoefte aan kan hebben. Het is niet zo dat ik elke dag jankend in een hoekje lig te bidden of er alsjeblieft meer mensen met dezelfde huidskleur op mijn pad gestuurd kunnen worden, maar ik mis het gewoon best wel, om met mensen die een zelfde soort achtergrond als ik hebben te kunnen omgaan.
Misschien komt het door mijn leeftijd en is dat hopelijk voor jongere mensen anders, maar mijn ervaring is dat de Nederlandse gemeenschap vaak een soort stereotiep beeld heeft van Surinamers en dat stereotiepe beeld staat echt haaks op hoe de cultuur en het milieu van mijn moeder (en dus ook van mij als kind) eruit ziet en ik heb het altijd heel vervelend gevonden om tegen die vooroordelen te moeten opboksen. Daarnaast heb ik het ook altijd best moeilijk gevonden om geen rolmodellen te hebben, dat er toen ik opgroeide niemand was aan wie ik me kon spiegelen of optrekken anders dan mijn eigen moeder en heb ik het daar bovenop ook altijd heel naar voor mijn moeder gevonden dat zij tegen nog veel meer vooroordelen en gezeik moest opboksen. Nu ik zelf volwassen ben en kinderen heb, kan ik me niet anders voorstellen dan dat haar leven hier heel vaak gewoon echt niet leuk was en dat ze ongetwijfeld best vaak verdrietig moet zijn geweest.
Voor wat betreft de opvoeding van mijn eigen kinderen worstel ik zelf ook wel met hoe ik mijn kinderen hierin moet begeleiden. Mijn kinderen groeien eigenlijk net als ik op in een omgeving die zacht gezegd niet echt bekend is met andere culturen en ook mijn kinderen lopen er tegenaan dat er over mensen met een kleur of allochtone achtergrond behoorlijk wat vooroordelen bestaan waar zij helemaal niet aan voldoen. Mijn oudste kind heeft me dus recent zelf verteld dat ook hij, net als ik op zijn leeftijd, daar best mee worstelt.
Dat stemt me enerzijds enorm verdrietig omdat hij dertig jaar later dan ik opgroeit en ik op zijn leeftijd mezelf altijd vasthield aan de gedachte dat "over zoveel jaar" zaken vast veranderd zouden zijn. Ik vind het treurig dat ik vaak zelfs het gevoel heb dat het niet alleen niet veranderd is, maar zelfs slechter is geworden. Anderzijds hoop ik dat het feit dat er gelukkig nu méér mensen zijn waaraan mijn zoon zich wel kan spiegelen en dat het feit dat de wereld dankzij internet kleiner is geworden en dat we nu veel globaler leven er voor zal zorgen dat hij, meer dan ik dat kon, er voor kan kiezen om zelf de mensen met wie hij zich omringt zal kunnen uitzoeken.
Am Yisrael Chai!
zondag 7 mei 2017 om 11:27
quote:Pientjexxxx schreef op 05 mei 2017 @ 23:24:
[...]
Want ze zijn er niet genoeg? Er zijn duizenden vrouwen die niet de goede partner kunnen vinden. Waarom gooi jij alles op je kleur?Deze vraag mag je vast niet stellen aan FV, je hebt dit vast niet goed gelezen, heb je dit (net als ik) toch echt gelezen dan heb je iets met een 'a' volgens de geleerden.
[...]
Want ze zijn er niet genoeg? Er zijn duizenden vrouwen die niet de goede partner kunnen vinden. Waarom gooi jij alles op je kleur?Deze vraag mag je vast niet stellen aan FV, je hebt dit vast niet goed gelezen, heb je dit (net als ik) toch echt gelezen dan heb je iets met een 'a' volgens de geleerden.
LOEP ME MAAR aub.
zondag 7 mei 2017 om 11:32
quote:missie_m schreef op 07 mei 2017 @ 10:40:
[...]
Dat is toch niet zo gek, je vruchtbaarheid neemt af en zo ook je aantrekkelijkheid. De natuur heeft dat zo geregeld alleen de mens wil er niet aan en houdt zich tot in den treure voor het lapje met behulp van cremepjes en plastische chirurgie. Echter, de veroudering valt niet tegen te houden, laat je je gezicht strak trekken dan gaat je hals rimpels vertonen of je handen en krijg je geen rimpels dan gaat de boel wel verzakken en krijg je hamsterzakjes aan je kaaklijn. Je kunt je nog zo jeugdig kleden als 40 plusser maar aantrekkelijker of zelfs sexier als in je jongere jaren zul je er niet op worden.
[...]
Dat is toch niet zo gek, je vruchtbaarheid neemt af en zo ook je aantrekkelijkheid. De natuur heeft dat zo geregeld alleen de mens wil er niet aan en houdt zich tot in den treure voor het lapje met behulp van cremepjes en plastische chirurgie. Echter, de veroudering valt niet tegen te houden, laat je je gezicht strak trekken dan gaat je hals rimpels vertonen of je handen en krijg je geen rimpels dan gaat de boel wel verzakken en krijg je hamsterzakjes aan je kaaklijn. Je kunt je nog zo jeugdig kleden als 40 plusser maar aantrekkelijker of zelfs sexier als in je jongere jaren zul je er niet op worden.
zondag 7 mei 2017 om 11:33
quote:orkenflow schreef op 07 mei 2017 @ 11:12:
[...]
Goeie.
Ik kijk altijd wel even op als ik een traditioneel geklede Marokkaanse meneer zie fietsen.
Schaatsen?
In een poffertjeskraam werken?
Je kinderen op de Vrije school doen?
Mensen begroeten met 'namaste' (belachelijke gewoonte bij spirituele cursussen.)
Vuurwerk afsteken. (Chinezen kunnen het beter.)
Bepaalde begrafenisrituelen? Daar ben ik wel jaloers op trouwens, FV heeft een keer beschreven hoe dat bij hun ging. Witte Nederlanders, zeker ex-protestanten, hebben maar weinig rituelen over.
Maar dat komt ook om dat nationalisme en zeker onder Germaanse volkeren al snel wordt gezien als verkeerd, en je al snel iets van 'spruitjes lucht' hoort als je niet zo veel met een bepaalde andere cultuur hebt. Oikofobie heet dat geloof ik, 'angst' voor het eigene.
Terwijl ik als 1e gen. allochtoon juist de NL cultuur als heel leuk zie, ook het eten, bloemkool aardappelen stuk vlees+vla na, schaatsen, weilanden met slootjes er tussen, bruggetjes in Delft en Amsterdam, met je rok en hakken op de fiets, met je sleurhut naar Frankrijk, pindakaas, kaas (ik neem altijd als ik naar familie in buitenland ga Old Amsterdam mee), Delta werken, molens, de koekjes trommel vind ik heel leuk, jenevertje in een klein glas, de nuchterheid, soberheid in westen en oosten en meer uitbundiger in katholiek zuiden, directheid, literatuur, kunst, voetbal, oranje leeuwen...
[...]
Goeie.
Ik kijk altijd wel even op als ik een traditioneel geklede Marokkaanse meneer zie fietsen.
Schaatsen?
In een poffertjeskraam werken?
Je kinderen op de Vrije school doen?
Mensen begroeten met 'namaste' (belachelijke gewoonte bij spirituele cursussen.)
Vuurwerk afsteken. (Chinezen kunnen het beter.)
Bepaalde begrafenisrituelen? Daar ben ik wel jaloers op trouwens, FV heeft een keer beschreven hoe dat bij hun ging. Witte Nederlanders, zeker ex-protestanten, hebben maar weinig rituelen over.
Maar dat komt ook om dat nationalisme en zeker onder Germaanse volkeren al snel wordt gezien als verkeerd, en je al snel iets van 'spruitjes lucht' hoort als je niet zo veel met een bepaalde andere cultuur hebt. Oikofobie heet dat geloof ik, 'angst' voor het eigene.
Terwijl ik als 1e gen. allochtoon juist de NL cultuur als heel leuk zie, ook het eten, bloemkool aardappelen stuk vlees+vla na, schaatsen, weilanden met slootjes er tussen, bruggetjes in Delft en Amsterdam, met je rok en hakken op de fiets, met je sleurhut naar Frankrijk, pindakaas, kaas (ik neem altijd als ik naar familie in buitenland ga Old Amsterdam mee), Delta werken, molens, de koekjes trommel vind ik heel leuk, jenevertje in een klein glas, de nuchterheid, soberheid in westen en oosten en meer uitbundiger in katholiek zuiden, directheid, literatuur, kunst, voetbal, oranje leeuwen...
zondag 7 mei 2017 om 11:34
quote:ardni schreef op 07 mei 2017 @ 10:36:
[...]
Ras& etniciteit zijn niet de meest bindende factoren, eerder cultuur,interesses,milieu en die factoren zijn soms ras en etniciteit overschrijdend.
Maar hier heb je denk ik de kern van wat voor mij "white privilege" inhoudt te pakken. Mijn ervaring is helemaal niet dat cultuur, interesses en milieu ras en etniciteit overschrijdend zijn. Sterker nog, mijn ervaring is dat juist in de factoren cultuur en milieu white privilege ervoor zorgt dat je actief wordt buitengesloten en wordt gediscrimineerd als je niet wit bent.
MaryCrawley haalde al meermaals het voorbeeld Obama aan. Hij lijkt me een voorbeeld van iemand wiens cultuur, milieu en interesses niet onderdoen voor zijn witte peers, maar uit het voorbeeld dat MaryCrawley aanhaalde blijkt juist dat zijn ras en etniciteit er voor zorgen dat hij toch niet als gelijke of als peer wordt gezien.
Nu ben ik lang zo intelligent niet als Obama en woon ik in Nederland, maar dat is ook wat ik ervaar. Om het maar even met een plat en simplistisch voorbeeld uit te leggen: op de voetbalclub is het inderdaad niet zo'n probleem wat je ras of etniciteit is en zijn cultuur en milieu wellicht daarin overschrijdend, maar op de hockeyclub daarentegen werkt dat precies andersom.
[...]
Ras& etniciteit zijn niet de meest bindende factoren, eerder cultuur,interesses,milieu en die factoren zijn soms ras en etniciteit overschrijdend.
Maar hier heb je denk ik de kern van wat voor mij "white privilege" inhoudt te pakken. Mijn ervaring is helemaal niet dat cultuur, interesses en milieu ras en etniciteit overschrijdend zijn. Sterker nog, mijn ervaring is dat juist in de factoren cultuur en milieu white privilege ervoor zorgt dat je actief wordt buitengesloten en wordt gediscrimineerd als je niet wit bent.
MaryCrawley haalde al meermaals het voorbeeld Obama aan. Hij lijkt me een voorbeeld van iemand wiens cultuur, milieu en interesses niet onderdoen voor zijn witte peers, maar uit het voorbeeld dat MaryCrawley aanhaalde blijkt juist dat zijn ras en etniciteit er voor zorgen dat hij toch niet als gelijke of als peer wordt gezien.
Nu ben ik lang zo intelligent niet als Obama en woon ik in Nederland, maar dat is ook wat ik ervaar. Om het maar even met een plat en simplistisch voorbeeld uit te leggen: op de voetbalclub is het inderdaad niet zo'n probleem wat je ras of etniciteit is en zijn cultuur en milieu wellicht daarin overschrijdend, maar op de hockeyclub daarentegen werkt dat precies andersom.
Am Yisrael Chai!
zondag 7 mei 2017 om 11:39
Ik denk niet dat Obama was bekritiseerd op zijn afkomst, of iig twijfel aan zijn citizenship, als hij was geboren in Chicago en daar zijn hele leven had gewoond. Het ging de birther movement (zo'n beetje gestrat door Hillary Clinton) er om dat hij zijn hele jeugd zo'n beetje door bracht elders. Ik vind dat niet zo'n goed argument om dat te koppelen aan zijn ras. Over Ben Carson hoorde je dat ook niet, en die is 100% zwart.
Op de hockey club zul je ook heus wel als puur blanke maar uit arm milieu met je vader die bouwvakker is en je moeder die aan de lopende band staat anders worden behandeld, als die hockey club in Laren of zo is dan. Je hebt ook gewone hockey clubs natuurlijk.
Ik zal niet zeggen dat het niet mee speelt, maar ik denk niet dat dit zo algemeen geldend is.
Op de hockey club zul je ook heus wel als puur blanke maar uit arm milieu met je vader die bouwvakker is en je moeder die aan de lopende band staat anders worden behandeld, als die hockey club in Laren of zo is dan. Je hebt ook gewone hockey clubs natuurlijk.
Ik zal niet zeggen dat het niet mee speelt, maar ik denk niet dat dit zo algemeen geldend is.
zondag 7 mei 2017 om 11:42
quote:strikjemetstippels schreef op 07 mei 2017 @ 11:39:
Op de hockey club zul je ook heus wel als puur blanke maar uit arm milieu met je vader die bouwvakker is en je moeder die aan de lopende band staat anders worden behandeld, als die hockey club in Laren of zo is dan. Je hebt ook gewone hockey clubs natuurlijk.
Ik zal niet zeggen dat het niet mee speelt, maar ik denk niet dat dit zo algemeen geldend is.
Maar dit is toch juist precies mijn punt: jij haalt nu juist een voorbeeld aan van iemand die NIET uit een "hockeymilieu" komt en zegt "ja, dan word je ook anders behandeld." Maar mijn punt is juist dat je WEL uit een hockeymilieu komt, maar toch niet welkom bent op de club.
Edit: je bent bij wijze van spreken geboren in Laren, je zwarte ouders wonen nota bene in het huis naast de voorzitter van de hockeyclub, je ouders verdienen evenveel geld als de voorzitter van de hockeyclub en gaan op vrijdagavond naar hetzelfde Concertgebouwconcert als de voorzitter van de hockeyclub en je zit bij de kinderen van de voorzitter van de hockeyclub in de klas. Zo'n soort situatie bedoel ik.
Op de hockey club zul je ook heus wel als puur blanke maar uit arm milieu met je vader die bouwvakker is en je moeder die aan de lopende band staat anders worden behandeld, als die hockey club in Laren of zo is dan. Je hebt ook gewone hockey clubs natuurlijk.
Ik zal niet zeggen dat het niet mee speelt, maar ik denk niet dat dit zo algemeen geldend is.
Maar dit is toch juist precies mijn punt: jij haalt nu juist een voorbeeld aan van iemand die NIET uit een "hockeymilieu" komt en zegt "ja, dan word je ook anders behandeld." Maar mijn punt is juist dat je WEL uit een hockeymilieu komt, maar toch niet welkom bent op de club.
Edit: je bent bij wijze van spreken geboren in Laren, je zwarte ouders wonen nota bene in het huis naast de voorzitter van de hockeyclub, je ouders verdienen evenveel geld als de voorzitter van de hockeyclub en gaan op vrijdagavond naar hetzelfde Concertgebouwconcert als de voorzitter van de hockeyclub en je zit bij de kinderen van de voorzitter van de hockeyclub in de klas. Zo'n soort situatie bedoel ik.
Am Yisrael Chai!
zondag 7 mei 2017 om 11:43
Ik heb heel lang in het buitenland gewoond en mijn kinderen hebben een vader 'met een kleurtje'. Mijn kinderen zijn in Nederland geboren en altijd omringd geweest door mensen met een grote diversiteit aan culturen. Niet alleen in de woon/schoolomgeving maar ook in de vrienden- en familiekring. Eigenlijk hadden wij zelden mensen zoals ik om ons heen.
Van mijn twee kinderen heeft één altijd geworsteld met 'waar hoor ik nou bij?' en de ander is daar nooit mee bezig geweest. Voor de eerste was 'wat anderen vinden' ook altijd belangrijk en het leek mij daar ook mee samen te hangen.
Inmiddels ben ik verhuisd naar een klein oerhollands dorpje ergens heel noordelijk en heb ik ineens met alleen maar 'witte mensen' te maken.Ik merk echt nauwelijks verschil tussen deze mensen en de multiculti waar ik zat. Het verschil is voornamelijk de omgeving, de rustiger tred van alledag.
Van mijn twee kinderen heeft één altijd geworsteld met 'waar hoor ik nou bij?' en de ander is daar nooit mee bezig geweest. Voor de eerste was 'wat anderen vinden' ook altijd belangrijk en het leek mij daar ook mee samen te hangen.
Inmiddels ben ik verhuisd naar een klein oerhollands dorpje ergens heel noordelijk en heb ik ineens met alleen maar 'witte mensen' te maken.Ik merk echt nauwelijks verschil tussen deze mensen en de multiculti waar ik zat. Het verschil is voornamelijk de omgeving, de rustiger tred van alledag.
