Actueel
alle pijlers
Boek: Een webshop is geen carriere
donderdag 20 oktober 2011 om 08:18
Vanochtend was een interview met Marianne Zwagerman op 3fm.
Ze is o.a. medeoprichter van PowNed en heeft het boek 'Een webshop is geen carriere, Ontsnap uit het mutsenparadijs' geschreven.
Het idee snap ik opzich wel. Maar wat ik me nu afvraag. Waarom doet ze zo onwijs neerbuigend over ondersteunend personeel? Als ik secretaresse in haar bedrijf zou zijn nam ik nu ontslag. Je wil toch niet werken voor een leidinggevende die je als minderwaardig beschouwd.
Heeft iemand het interview gehoord en wat is jou mening er over?
Ze is o.a. medeoprichter van PowNed en heeft het boek 'Een webshop is geen carriere, Ontsnap uit het mutsenparadijs' geschreven.
Het idee snap ik opzich wel. Maar wat ik me nu afvraag. Waarom doet ze zo onwijs neerbuigend over ondersteunend personeel? Als ik secretaresse in haar bedrijf zou zijn nam ik nu ontslag. Je wil toch niet werken voor een leidinggevende die je als minderwaardig beschouwd.
Heeft iemand het interview gehoord en wat is jou mening er over?
zaterdag 29 oktober 2011 om 21:22
quote:Circulair schreef op 29 oktober 2011 @ 21:16:
[...]
Waarom koste wat het kost carrière maken, terwijl het niet (meer) bij je past. Voor mij is het volgen van een studie geen reden om geforceerd carrière te gaan maken, als ik denk dat ik mijn leven op een andere manier ingericht beter zou zijn. Voor mij zou eerder financiële onafhankelijkheid bepalen welke baan ik wel of niet zou nemen (naast een aantal andere dingen natuurlijk).
Zoals ik ook schreef vind ik financiele onafhankelijkheid ook belangrijker dan een carriere, maar ik vind het toch zonde van je intelligentie en talenten om er niets of weinig mee te doen.
[...]
Omdat het niet altijd haalbaar is? Omdat beide partners zo'n verdeling niet optimaal achten voor hun gezin? Omdat menselijk potentieel niet alleen in werk verwezenlijkt kan worden in werk en mensen zich dus misschien liever richten op iets anders wat waardevoller voor hun is.
Dat is dan hun eigen keuze, die ik niet verstandig vind ivm de kans op verlies van baan bij de kostwinner of de kans op een scheiding (beiden tegenwoordig heel realistisch), maar dat recht hebben ze.
[...]
Waarom koste wat het kost carrière maken, terwijl het niet (meer) bij je past. Voor mij is het volgen van een studie geen reden om geforceerd carrière te gaan maken, als ik denk dat ik mijn leven op een andere manier ingericht beter zou zijn. Voor mij zou eerder financiële onafhankelijkheid bepalen welke baan ik wel of niet zou nemen (naast een aantal andere dingen natuurlijk).
Zoals ik ook schreef vind ik financiele onafhankelijkheid ook belangrijker dan een carriere, maar ik vind het toch zonde van je intelligentie en talenten om er niets of weinig mee te doen.
[...]
Omdat het niet altijd haalbaar is? Omdat beide partners zo'n verdeling niet optimaal achten voor hun gezin? Omdat menselijk potentieel niet alleen in werk verwezenlijkt kan worden in werk en mensen zich dus misschien liever richten op iets anders wat waardevoller voor hun is.
Dat is dan hun eigen keuze, die ik niet verstandig vind ivm de kans op verlies van baan bij de kostwinner of de kans op een scheiding (beiden tegenwoordig heel realistisch), maar dat recht hebben ze.
zaterdag 29 oktober 2011 om 21:25
quote:Circulair schreef op 29 oktober 2011 @ 21:22:
[...]
Maar wanneer verdoe je je intelligentie en je talenten? En wat telt als intelligentie en talent? Er zijn zoveel dingen waarin mensen kunnen excelleren en waarvan een ander denkt dat je je potentieel (wat dat dan ook moge zijn) niet er uit haalt.
En dan is er nog de vraag waarom zou je je potentieel moeten benutten? Stel dat ik heel rijk ben (erfenis) en ik zit het liefst de hele dag op m'n kont te niksen, ik ben niemand tot last en ik kost niemand geld, welke reden zou ik kunnen hebben om eens iets te gaan doen? Maar goed, daarmee dwalen we wel heel ver af. Omdat ik het zonde vind van de opleiding die je hebt gedaan en het talent wat je laat liggen en meestal is het ook zonde van het geld dat de overheid in je heeft gestoken (studiefinanciering) met de verwachting dat je er ook iets mee gaat doen.
[...]
Maar wanneer verdoe je je intelligentie en je talenten? En wat telt als intelligentie en talent? Er zijn zoveel dingen waarin mensen kunnen excelleren en waarvan een ander denkt dat je je potentieel (wat dat dan ook moge zijn) niet er uit haalt.
En dan is er nog de vraag waarom zou je je potentieel moeten benutten? Stel dat ik heel rijk ben (erfenis) en ik zit het liefst de hele dag op m'n kont te niksen, ik ben niemand tot last en ik kost niemand geld, welke reden zou ik kunnen hebben om eens iets te gaan doen? Maar goed, daarmee dwalen we wel heel ver af. Omdat ik het zonde vind van de opleiding die je hebt gedaan en het talent wat je laat liggen en meestal is het ook zonde van het geld dat de overheid in je heeft gestoken (studiefinanciering) met de verwachting dat je er ook iets mee gaat doen.
zaterdag 29 oktober 2011 om 21:29
quote:iris1969 schreef op 29 oktober 2011 @ 21:05:
[...]
Ja dat vind ik dus ook zonde. Niet dat de top bereiken het hoogst haalbare is, maar waarom een lange en dure opleiding volgen om vervolgens thuis te gaan zitten of een parttime baantje te nemen?
Waarom dan niet de taken beter verdelen, zodat beide partners hun potentieel bereiken en de kinderen toch niet fulltime naar de opvang hoeven.Waarom wordt parttime werken gelijk een baantje. Ik ken weinig hoog opgeleide vrouwen die een parttime baantje hebben. Wel veel die parttime werken. Op hun niveau.
[...]
Ja dat vind ik dus ook zonde. Niet dat de top bereiken het hoogst haalbare is, maar waarom een lange en dure opleiding volgen om vervolgens thuis te gaan zitten of een parttime baantje te nemen?
Waarom dan niet de taken beter verdelen, zodat beide partners hun potentieel bereiken en de kinderen toch niet fulltime naar de opvang hoeven.Waarom wordt parttime werken gelijk een baantje. Ik ken weinig hoog opgeleide vrouwen die een parttime baantje hebben. Wel veel die parttime werken. Op hun niveau.
zaterdag 29 oktober 2011 om 21:34
quote:iris1969 schreef op 29 oktober 2011 @ 21:25:
[...]
Omdat ik het zonde vind van de opleiding die je hebt gedaan en het talent wat je laat liggen en meestal is het ook zonde van het geld dat de overheid in je heeft gestoken (studiefinanciering) met de verwachting dat je er ook iets mee gaat doen.Parttime doe je er ook iets mee. Misschien nog wel meer, als je hierdoor voorkomt dat je opgebrand thuis komt te zitten. Ik verzet in de uren dat ik werk meer dan sommige anderen in een fulltime baan. Misschien juist omdát ik parttime werk....... Ik krijg energie van de afwisseling: boeiend werk en boeiende vrije tijd. In een prettig evenwicht.
[...]
Omdat ik het zonde vind van de opleiding die je hebt gedaan en het talent wat je laat liggen en meestal is het ook zonde van het geld dat de overheid in je heeft gestoken (studiefinanciering) met de verwachting dat je er ook iets mee gaat doen.Parttime doe je er ook iets mee. Misschien nog wel meer, als je hierdoor voorkomt dat je opgebrand thuis komt te zitten. Ik verzet in de uren dat ik werk meer dan sommige anderen in een fulltime baan. Misschien juist omdát ik parttime werk....... Ik krijg energie van de afwisseling: boeiend werk en boeiende vrije tijd. In een prettig evenwicht.
zaterdag 29 oktober 2011 om 22:01
quote:wynette schreef op 29 oktober 2011 @ 19:07:
Als we het dan toch over man vrouw verschillen hebben: noem een man die hele boeken schrijft over dan andere mannen eikels zijn.
Zeg maar dat Gordon een boek schrijft over hoe fout vaders zijn.
Kinderzitjes in de auto is klootzakkerig.
Een windjack(witte legging) aan tijdens het op zaterdag langs de lijn staan is onmannelijk.
een pappadag is een gevaar voor de economie en sta je maar in diens van je kind terwijl je ook weer lekker met je eigen egi bezig had kunnen zijn.
Noem een man
-A die dat schrijft
-B die dat piktDat is heel simpel. Mannen houden niet van gemuts (gelukkig)!
Als we het dan toch over man vrouw verschillen hebben: noem een man die hele boeken schrijft over dan andere mannen eikels zijn.
Zeg maar dat Gordon een boek schrijft over hoe fout vaders zijn.
Kinderzitjes in de auto is klootzakkerig.
Een windjack(witte legging) aan tijdens het op zaterdag langs de lijn staan is onmannelijk.
een pappadag is een gevaar voor de economie en sta je maar in diens van je kind terwijl je ook weer lekker met je eigen egi bezig had kunnen zijn.
Noem een man
-A die dat schrijft
-B die dat piktDat is heel simpel. Mannen houden niet van gemuts (gelukkig)!
zaterdag 29 oktober 2011 om 22:40
quote:vikki schreef op 29 oktober 2011 @ 21:29:
[...]
Waarom wordt parttime werken gelijk een baantje. Ik ken weinig hoog opgeleide vrouwen die een parttime baantje hebben. Wel veel die parttime werken. Op hun niveau.Ik ook. Mijn nicht is advocate. Ze werkt 4 dagen per week. Haar cliëntenportefeuille wordt op het aantal uren aangepast. Inhoudelijk doet ze precies hetzelfde werk als haar collega's die er 5 dagen zijn.
[...]
Waarom wordt parttime werken gelijk een baantje. Ik ken weinig hoog opgeleide vrouwen die een parttime baantje hebben. Wel veel die parttime werken. Op hun niveau.Ik ook. Mijn nicht is advocate. Ze werkt 4 dagen per week. Haar cliëntenportefeuille wordt op het aantal uren aangepast. Inhoudelijk doet ze precies hetzelfde werk als haar collega's die er 5 dagen zijn.
zaterdag 29 oktober 2011 om 23:13
quote:vikki schreef op 29 oktober 2011 @ 21:29:
[...]
Waarom wordt parttime werken gelijk een baantje. Ik ken weinig hoog opgeleide vrouwen die een parttime baantje hebben. Wel veel die parttime werken. Op hun niveau.
Dat ben ik dus niet met je eens zoals je weet. Pas bij 4 dagen krijg je een baan op je niveau naar mijn mening.
Ik werk zelf 3 dagen per week als interim juriste, dat is mijn eigen keuze, omdat ik er kattengedragsterapeut naast wil zijn, maar een echte carriere kan ik dan vergeten en dat accepteer ik.
Ik ben wel volledig financieel onafhankelijk, maar toch benut ik niet helemaal mijn potentieel als juriste, best zonde vind ik dat. Gelukkig doe ik dat wel als kattengedragstherapeute, dus dat scheelt.
Zolang ik van niemand alhankelijk ben als vrouw zijnde denk ik echter dat ik mezelf geëmancipeerd mag noemen, want ik leun op niemand en ik accepteer de financiele consequenties van mijn keuzes volledig en daar gaat het om wat mij betreft, ook bij anderen.
[...]
Waarom wordt parttime werken gelijk een baantje. Ik ken weinig hoog opgeleide vrouwen die een parttime baantje hebben. Wel veel die parttime werken. Op hun niveau.
Dat ben ik dus niet met je eens zoals je weet. Pas bij 4 dagen krijg je een baan op je niveau naar mijn mening.
Ik werk zelf 3 dagen per week als interim juriste, dat is mijn eigen keuze, omdat ik er kattengedragsterapeut naast wil zijn, maar een echte carriere kan ik dan vergeten en dat accepteer ik.
Ik ben wel volledig financieel onafhankelijk, maar toch benut ik niet helemaal mijn potentieel als juriste, best zonde vind ik dat. Gelukkig doe ik dat wel als kattengedragstherapeute, dus dat scheelt.
Zolang ik van niemand alhankelijk ben als vrouw zijnde denk ik echter dat ik mezelf geëmancipeerd mag noemen, want ik leun op niemand en ik accepteer de financiele consequenties van mijn keuzes volledig en daar gaat het om wat mij betreft, ook bij anderen.
zondag 30 oktober 2011 om 00:39
quote:wynette schreef op 30 oktober 2011 @ 00:31:
Iris, dat vindt ik raar.
Katten mag wel maar kinderen niet.
Jij benut andere kwaliteiten in jezelf met kattengedragstherapie.
Maar moeders mogen geen andere kwaliteiten benutten met het moederschap.
Van mij mag het, maar het maakt je wel financieel afhankelijk, tenzij je kleuterjuf wordt ofzo .
Zoals ik al zei: ik ben een voorstander van het verdelen van de taken zowel werk als opvoeding. Van mij hoeft niemand een carrieretijger te worden die 60 uur werkt.
Iris, dat vindt ik raar.
Katten mag wel maar kinderen niet.
Jij benut andere kwaliteiten in jezelf met kattengedragstherapie.
Maar moeders mogen geen andere kwaliteiten benutten met het moederschap.
Van mij mag het, maar het maakt je wel financieel afhankelijk, tenzij je kleuterjuf wordt ofzo .
Zoals ik al zei: ik ben een voorstander van het verdelen van de taken zowel werk als opvoeding. Van mij hoeft niemand een carrieretijger te worden die 60 uur werkt.
zondag 30 oktober 2011 om 00:44
quote:helene31 schreef op 29 oktober 2011 @ 22:36:
Nogmaals: hoe kun je de taken beter verdelen zodat je kinderen niet fulltime naar de opvang moeten zonder een van beiden parttime te werken?
Heel eenvoudig. Je verschuift allebei je werkuren. In ons geval: shifts van 6.30 tot 16 uur (9 uur per dag) en de ander van 9.30 tot 19 uur (ook 9 uur). Allebei werkten we zo 4 dagen van 9 uur. En dan s avonds en in het weekend nog wat extra uren. Kind ging 3 dagen van 9 tot 17 uur naar KDV. We moesten wel vaak met elkaar afstemmen, want als bepaalde afspraken buiten deze tijden vielen, moest de ander het opvangen. We hadden ook allebei regelmatig buitenlandse reizen, trainingen en overwerk, maar door elkaar steeds op te vangen, lukte het allemaal prima.
Verder natuurlijk 10 uur per week een huishoudelijke hulp die ook minimaal 2 dagen kookte, want als je vrij bent wil je ook echt vrij zijn.
Nogmaals: hoe kun je de taken beter verdelen zodat je kinderen niet fulltime naar de opvang moeten zonder een van beiden parttime te werken?
Heel eenvoudig. Je verschuift allebei je werkuren. In ons geval: shifts van 6.30 tot 16 uur (9 uur per dag) en de ander van 9.30 tot 19 uur (ook 9 uur). Allebei werkten we zo 4 dagen van 9 uur. En dan s avonds en in het weekend nog wat extra uren. Kind ging 3 dagen van 9 tot 17 uur naar KDV. We moesten wel vaak met elkaar afstemmen, want als bepaalde afspraken buiten deze tijden vielen, moest de ander het opvangen. We hadden ook allebei regelmatig buitenlandse reizen, trainingen en overwerk, maar door elkaar steeds op te vangen, lukte het allemaal prima.
Verder natuurlijk 10 uur per week een huishoudelijke hulp die ook minimaal 2 dagen kookte, want als je vrij bent wil je ook echt vrij zijn.
zondag 30 oktober 2011 om 00:53
Omdat ik het zonde vind van de opleiding die je hebt gedaan en het talent wat je laat liggen en meestal is het ook zonde van het geld dat de overheid in je heeft gestoken (studiefinanciering) met de verwachting dat je er ook iets mee gaat doen.
Dit geldt dus kennelijk alleen voor mensen met kinderen.
Dit geldt dus kennelijk alleen voor mensen met kinderen.
zondag 30 oktober 2011 om 00:54
quote:helene31 schreef op 30 oktober 2011 @ 00:46:
Lang niet alle beroepen laten dat toe.
Neem een huisarts en een docent. Die kunnen hun uren niet verschuiven. Er zal dus ingeleverd moeten worden.
Je vroeg om een oplossing. Ik geef een oplossing. Dan moet je nu niet een nieuw probleem verzinnen
Huisartsen kunnen ervoor kiezen om bijv. meer diensten te draaien zodat ze op die manier hun uren verschuiven. Mijn eigen huisarts heeft ook een vaste dag dat ze er niet is, terwijl ze meer dan fulltime werkt. Docenten hebben meer vakantietijd. Je kunt ook docent worden op het avondonderwijs.
Maar ik neem aan dat je vast wel een nieuw probleem vindt voor deze oplossingen. Waar een wil is, is een weg. Als je niet wilt (of een van de twee wil niet), dan kun je eindeloos problemen verzinnen.
Lang niet alle beroepen laten dat toe.
Neem een huisarts en een docent. Die kunnen hun uren niet verschuiven. Er zal dus ingeleverd moeten worden.
Je vroeg om een oplossing. Ik geef een oplossing. Dan moet je nu niet een nieuw probleem verzinnen
Huisartsen kunnen ervoor kiezen om bijv. meer diensten te draaien zodat ze op die manier hun uren verschuiven. Mijn eigen huisarts heeft ook een vaste dag dat ze er niet is, terwijl ze meer dan fulltime werkt. Docenten hebben meer vakantietijd. Je kunt ook docent worden op het avondonderwijs.
Maar ik neem aan dat je vast wel een nieuw probleem vindt voor deze oplossingen. Waar een wil is, is een weg. Als je niet wilt (of een van de twee wil niet), dan kun je eindeloos problemen verzinnen.
zondag 30 oktober 2011 om 01:01
Mijn oplossing: Als je beiden 4 dagen werkt, maar op verschillende dagen kun jullie je kind dus sowieso 2 dagen zelf verzorgen. Hou je nog 3 dagen over. Daarvan kan oma 1 dag doen, dat vinden ze vaak erg leuk en dan hou je nog 2 dagen over voor de opvang. Geen probleem lijkt mij.
Je kunt ook beiden 3 dagen werken, als dat financieel haalbaar is voor economische onafhankelijkheid, dan wordt het nog makkelijker, maar dan zal je carriere op een laag pitje komen te staan. Iets wat vooral mannen erg moeilijk vinden om te accepteren.
Je kunt ook beiden 3 dagen werken, als dat financieel haalbaar is voor economische onafhankelijkheid, dan wordt het nog makkelijker, maar dan zal je carriere op een laag pitje komen te staan. Iets wat vooral mannen erg moeilijk vinden om te accepteren.
zondag 30 oktober 2011 om 01:25
zondag 30 oktober 2011 om 01:30
Wanneer ben je financieel onafhankelijk? Ik heb een parttime baan, mijn uurtarief is dusdanig dat ik met weinig dagen werken mijn hypotheek en vaste lasten kan betalen. Ben ik financieel onafhankelijk? Volgens mij wel. Maar ik verdien nauwelijks meer dan iemand die fulltime werkt tegen minimumloon. Kwestie van keuzes maken. Ik voel mezelf geestelijk een stuk onafhankelijker dan wanneer ik een van de loonslaven zou zijn wier agenda geregeerd werd door de fulltime baan. (Been there, done that.) Ik hoef bij niemand mijn handje op te houden, dus ook in materieel opzicht voel ik me onafhankelijk.
Ik voel me vrij.
Maar volgens de huidige mores ben ik kennelijk een afhankelijk en zielig hoopje mens, want ik werk niet fulltime, heb geen flitsende of veelbelovende carrière en ik heb geen torenhoog inkomen.
Het zal wel.
Ik ben de beroerdste niet: ik zal nog eens naar jullie zwaaien, als jullie mij en jezelf weer eens voorbij komen hollen, oke?
Ik voel me vrij.
Maar volgens de huidige mores ben ik kennelijk een afhankelijk en zielig hoopje mens, want ik werk niet fulltime, heb geen flitsende of veelbelovende carrière en ik heb geen torenhoog inkomen.
Het zal wel.
Ik ben de beroerdste niet: ik zal nog eens naar jullie zwaaien, als jullie mij en jezelf weer eens voorbij komen hollen, oke?
zondag 30 oktober 2011 om 01:34
quote:iris1969 schreef op 30 oktober 2011 @ 01:01:
Mijn oplossing: Als je beiden 4 dagen werkt, maar op verschillende dagen kun jullie je kind dus sowieso 2 dagen zelf verzorgen. Hou je nog 3 dagen over. Daarvan kan oma 1 dag doen, dat vinden ze vaak erg leuk en dan hou je nog 2 dagen over voor de opvang. Geen probleem lijkt mij.
Je kunt ook beiden 3 dagen werken, als dat financieel haalbaar is voor economische onafhankelijkheid, dan wordt het nog makkelijker, maar dan zal je carriere op een laag pitje komen te staan. Iets wat vooral mannen erg moeilijk vinden om te accepteren.
Ik heb de discussie verder niet gevold, maar ik vind het nogal wat om ervan uit te gaan dat oma's wel opdraaien voor je kinderen. En waar sommige kinderen het fantastisch vinden om de hele dag met andere kinderen op de opvang te zitten, zijn er ook die dat simpelweg niet bolwerken.
Wat is er toch zo moeilijk aan te begrijpen (en te accepteren) dat de ene mens (volwassen of kind) de andere niet is. Niet iedereen heeft dezelfde energie en draagkracht. De een is gelukkiger in een stramien van werk en verplichtingen, de ander komt veel beter uit de verf in een sfeer van zorgtaken, mantelzorg en/of vrijwilligheid. Waarom zouden we allemaal hetzelfde moeten zijn?
Mijn oplossing: Als je beiden 4 dagen werkt, maar op verschillende dagen kun jullie je kind dus sowieso 2 dagen zelf verzorgen. Hou je nog 3 dagen over. Daarvan kan oma 1 dag doen, dat vinden ze vaak erg leuk en dan hou je nog 2 dagen over voor de opvang. Geen probleem lijkt mij.
Je kunt ook beiden 3 dagen werken, als dat financieel haalbaar is voor economische onafhankelijkheid, dan wordt het nog makkelijker, maar dan zal je carriere op een laag pitje komen te staan. Iets wat vooral mannen erg moeilijk vinden om te accepteren.
Ik heb de discussie verder niet gevold, maar ik vind het nogal wat om ervan uit te gaan dat oma's wel opdraaien voor je kinderen. En waar sommige kinderen het fantastisch vinden om de hele dag met andere kinderen op de opvang te zitten, zijn er ook die dat simpelweg niet bolwerken.
Wat is er toch zo moeilijk aan te begrijpen (en te accepteren) dat de ene mens (volwassen of kind) de andere niet is. Niet iedereen heeft dezelfde energie en draagkracht. De een is gelukkiger in een stramien van werk en verplichtingen, de ander komt veel beter uit de verf in een sfeer van zorgtaken, mantelzorg en/of vrijwilligheid. Waarom zouden we allemaal hetzelfde moeten zijn?
zondag 30 oktober 2011 om 09:06
quote:Hoenuverder75 schreef op 30 oktober 2011 @ 01:30:
Wanneer ben je financieel onafhankelijk? Ik heb een parttime baan, mijn uurtarief is dusdanig dat ik met weinig dagen werken mijn hypotheek en vaste lasten kan betalen. Ben ik financieel onafhankelijk? Volgens mij wel. Maar ik verdien nauwelijks meer dan iemand die fulltime werkt tegen minimumloon. Kwestie van keuzes maken. Ik voel mezelf geestelijk een stuk onafhankelijker dan wanneer ik een van de loonslaven zou zijn wier agenda geregeerd werd door de fulltime baan. (Been there, done that.) Ik hoef bij niemand mijn handje op te houden, dus ook in materieel opzicht voel ik me onafhankelijk.
Ik voel me vrij.
Maar volgens de huidige mores ben ik kennelijk een afhankelijk en zielig hoopje mens, want ik werk niet fulltime, heb geen flitsende of veelbelovende carrière en ik heb geen torenhoog inkomen.
Het zal wel.
Ik ben de beroerdste niet: ik zal nog eens naar jullie zwaaien, als jullie mij en jezelf weer eens voorbij komen hollen, oke?
Herkenning! Alleen verdien ik met 20 uur wel een stukje meer dan het minimumloon op fulltime basis.
Het belangrijkste, nogmaals, voor mij is en vooral was dat ik door onze afspraken iedere dag bij de kinderen kon zijn. En daar altijd enorm van heb genoten.
In tegenstelling tot sommigen in dit topic vind ik wél dat het leven leuk moet zijn. Ik geniet van mijn baan op mijn niveau juist omdát hij parttime is én van mijn "vrije"tijd. Niks jezelf over de kop werken en rennen van afspraak naar afspraak. Zowel zakelijk als privé voldoende energie op deze manier.
Ik mis nu m'n kinderen groot zijn af en toe het zwem/luizen/overblijf/enz.enz.-moeder zijn maar ben niet meer gaan werken. Meer tijd voor m'n hobby's nu.......
Wanneer ben je financieel onafhankelijk? Ik heb een parttime baan, mijn uurtarief is dusdanig dat ik met weinig dagen werken mijn hypotheek en vaste lasten kan betalen. Ben ik financieel onafhankelijk? Volgens mij wel. Maar ik verdien nauwelijks meer dan iemand die fulltime werkt tegen minimumloon. Kwestie van keuzes maken. Ik voel mezelf geestelijk een stuk onafhankelijker dan wanneer ik een van de loonslaven zou zijn wier agenda geregeerd werd door de fulltime baan. (Been there, done that.) Ik hoef bij niemand mijn handje op te houden, dus ook in materieel opzicht voel ik me onafhankelijk.
Ik voel me vrij.
Maar volgens de huidige mores ben ik kennelijk een afhankelijk en zielig hoopje mens, want ik werk niet fulltime, heb geen flitsende of veelbelovende carrière en ik heb geen torenhoog inkomen.
Het zal wel.
Ik ben de beroerdste niet: ik zal nog eens naar jullie zwaaien, als jullie mij en jezelf weer eens voorbij komen hollen, oke?
Herkenning! Alleen verdien ik met 20 uur wel een stukje meer dan het minimumloon op fulltime basis.
Het belangrijkste, nogmaals, voor mij is en vooral was dat ik door onze afspraken iedere dag bij de kinderen kon zijn. En daar altijd enorm van heb genoten.
In tegenstelling tot sommigen in dit topic vind ik wél dat het leven leuk moet zijn. Ik geniet van mijn baan op mijn niveau juist omdát hij parttime is én van mijn "vrije"tijd. Niks jezelf over de kop werken en rennen van afspraak naar afspraak. Zowel zakelijk als privé voldoende energie op deze manier.
Ik mis nu m'n kinderen groot zijn af en toe het zwem/luizen/overblijf/enz.enz.-moeder zijn maar ben niet meer gaan werken. Meer tijd voor m'n hobby's nu.......
