Actueel
alle pijlers
D66 wil iedereen automatisch donor maken.
zondag 12 augustus 2012 om 07:07
D66 wil iedereen automatisch donor maken
RIJSWIJK - Tweede Kamerlid Pia Dijkstra (D66) dient volgende week een initiatiefwet in waardoor iedere burger automatisch orgaandonor zou worden.
Foto: ANP
Dat zei de D66-woordvoerster voor Volksgezondheid zaterdagnacht in het programma De Overnachting op Radio 1.
Op dit moment moeten mensen die orgaandonor willen worden zichzelf registreren. Met het initiatiefwetsvoorstel wil Dijkstra het huidige systeem vervangen door het zogeheten Actieve Donor Registratiesysteem (ADR).
Wachtlijsten
In dat systeem is iedere burger automatisch donor en moet deze zelf in actie komen als hij niet wil dat zijn organen na zijn dood worden gebruikt. Burgers krijgen wel meerdere malen een brief waarin wordt uitgelegd dat zij automatisch orgaandonor zijn en dat zij zich moeten melden als zij hun organen niet willen afstaan.
Dijkstra wil op deze manier de wachtlijsten voor organen terugdringen. Volgens haar hebben veel mensen er niets op tegen dat hun organen na hun dood worden gebruikt, maar laten zij zich niet als donor registreren ''omdat het er niet van komt''. Volgens Dijkstra overlijden jaarlijks 150 mensen terwijl ze op een orgaan wachten.
Door: ANP
http://www.nu.nl/politiek ... omatisch-donor-maken.html
Ik hoop al jaren dat deze wet er door komt. Er zijn zoveel mensen die eigenlijk wel donor willen zijn maar er niet toe komen om een formulier in te vullen.
RIJSWIJK - Tweede Kamerlid Pia Dijkstra (D66) dient volgende week een initiatiefwet in waardoor iedere burger automatisch orgaandonor zou worden.
Foto: ANP
Dat zei de D66-woordvoerster voor Volksgezondheid zaterdagnacht in het programma De Overnachting op Radio 1.
Op dit moment moeten mensen die orgaandonor willen worden zichzelf registreren. Met het initiatiefwetsvoorstel wil Dijkstra het huidige systeem vervangen door het zogeheten Actieve Donor Registratiesysteem (ADR).
Wachtlijsten
In dat systeem is iedere burger automatisch donor en moet deze zelf in actie komen als hij niet wil dat zijn organen na zijn dood worden gebruikt. Burgers krijgen wel meerdere malen een brief waarin wordt uitgelegd dat zij automatisch orgaandonor zijn en dat zij zich moeten melden als zij hun organen niet willen afstaan.
Dijkstra wil op deze manier de wachtlijsten voor organen terugdringen. Volgens haar hebben veel mensen er niets op tegen dat hun organen na hun dood worden gebruikt, maar laten zij zich niet als donor registreren ''omdat het er niet van komt''. Volgens Dijkstra overlijden jaarlijks 150 mensen terwijl ze op een orgaan wachten.
Door: ANP
http://www.nu.nl/politiek ... omatisch-donor-maken.html
Ik hoop al jaren dat deze wet er door komt. Er zijn zoveel mensen die eigenlijk wel donor willen zijn maar er niet toe komen om een formulier in te vullen.
zaterdag 25 augustus 2012 om 03:24
quote:Twinkle1001 schreef op 25 augustus 2012 @ 02:54:
[...]
Dit artikel refereert aan iets waar we het eerder in het topic over gehad hebben:
Bij mensen met een getransplanteerd orgaan, treden er vaak innerlijke veranderingen op (bv. karakter, temperament, voorkeuren), die overeenkomen met het karakter, temperament en de voorkeuren van de donor.
De conclusie was dat de menselijke geest/ziel dus ook in andere gebieden moet huizen dan alleen de hersenen, zoals de wetenschap tot nu toe aannam.
De recente wetenschappelijke ontdekking waar dit artikel gaat, sluit bij die conclusie aan.
Klinkt wel interessant en is iets om bij stil te staan, maar ik vind het toch niet echt heel erg relevant voor de discussie.Of wel misschien, ik vind het moeilijk. De vraag gaat m.i. over over de manier van donorwerving an sich en niet over gevolgen van de transplantatie zelf.
Deze twee zijn niet los van elkaar te zien natuurlijk en houden dus verband met elkaar, maar dat kan ook vertroebelend werken. De vraag is dan dat hoe zwaar het weegt, en dat op zich is al een hele discussie. Van dit specifieke punt weet ik niet genoeg (niks eigenlijk) om er inhoudelijk een mening over te vormen, maar op basis van wat ik hier hier lees is het wel iets om rekening mee te houden.
[...]
Dit artikel refereert aan iets waar we het eerder in het topic over gehad hebben:
Bij mensen met een getransplanteerd orgaan, treden er vaak innerlijke veranderingen op (bv. karakter, temperament, voorkeuren), die overeenkomen met het karakter, temperament en de voorkeuren van de donor.
De conclusie was dat de menselijke geest/ziel dus ook in andere gebieden moet huizen dan alleen de hersenen, zoals de wetenschap tot nu toe aannam.
De recente wetenschappelijke ontdekking waar dit artikel gaat, sluit bij die conclusie aan.
Klinkt wel interessant en is iets om bij stil te staan, maar ik vind het toch niet echt heel erg relevant voor de discussie.Of wel misschien, ik vind het moeilijk. De vraag gaat m.i. over over de manier van donorwerving an sich en niet over gevolgen van de transplantatie zelf.
Deze twee zijn niet los van elkaar te zien natuurlijk en houden dus verband met elkaar, maar dat kan ook vertroebelend werken. De vraag is dan dat hoe zwaar het weegt, en dat op zich is al een hele discussie. Van dit specifieke punt weet ik niet genoeg (niks eigenlijk) om er inhoudelijk een mening over te vormen, maar op basis van wat ik hier hier lees is het wel iets om rekening mee te houden.
zaterdag 25 augustus 2012 om 03:32
quote:jaschenca_2 schreef op 25 augustus 2012 @ 03:08:
"wellicht zelfs ons lichaam - kan zetelen."
Deze zinsnede sluit bij die conclusie aan? Er staat "wellicht" en "kan". Voor de rest gaan die wetenschappers er gewoon vanuit dat onze geest in de hersenen zitten.Precies ja, ze moeten ergens vanuit gaan. Zolang c niet bewezen is, gaan we uit van b. Het uitgangspunt is b, maar b is niet de onomstotelijke waarheid. Het is de huidige stand van zaken.
"wellicht zelfs ons lichaam - kan zetelen."
Deze zinsnede sluit bij die conclusie aan? Er staat "wellicht" en "kan". Voor de rest gaan die wetenschappers er gewoon vanuit dat onze geest in de hersenen zitten.Precies ja, ze moeten ergens vanuit gaan. Zolang c niet bewezen is, gaan we uit van b. Het uitgangspunt is b, maar b is niet de onomstotelijke waarheid. Het is de huidige stand van zaken.
zaterdag 25 augustus 2012 om 03:48
quote:_lupine_ schreef op 25 augustus 2012 @ 03:24:
[...]
Klinkt wel interessant en is iets om bij stil te staan, maar ik vind het toch niet echt heel erg relevant voor de discussie.Of wel misschien, ik vind het moeilijk. De vraag gaat m.i. over over de manier van donorwerving an sich en niet over gevolgen van de transplantatie zelf.
Deze twee zijn niet los van elkaar te zien natuurlijk en houden dus verband met elkaar, maar dat kan ook vertroebelend werken. De vraag is dan dat hoe zwaar het weegt, en dat op zich is al een hele discussie. Van dit specifieke punt weet ik niet genoeg (niks eigenlijk) om er inhoudelijk een mening over te vormen, maar op basis van wat ik hier hier lees is het wel iets om rekening mee te houden.
Het topic gaat inderdaad over donorwerving.
Maar ik kan e.e.a. toch niet helemaal los van elkaar zien. Ik ken een vrouw met een getransplanteerde lever die bevestigde dat ook haar karakter, temperament en voorkeuren enorm veranderd zijn sinds de transplantatie (en horen bij de donor). Dat fascineert me. Er zijn talloze mensen met een donororgaan met deze ervaringen. Dat wijst erop dat de menselijke geest dus niet alleen huist in de hersenen (zoals tot nu toe werd aangenomen), maar in meerdere delen van het lichaam en misschien zelfs wel het gehele lichaam, zoals ook in het artikel genoemd.
Zodra iemand dus een orgaan ontvangt van een donor, lijkt zijn eigen geest een klein stukje van die donor 'geworden' te zijn, of overgenomen te hebben.
Dat is best intrigerend toch?
[...]
Klinkt wel interessant en is iets om bij stil te staan, maar ik vind het toch niet echt heel erg relevant voor de discussie.Of wel misschien, ik vind het moeilijk. De vraag gaat m.i. over over de manier van donorwerving an sich en niet over gevolgen van de transplantatie zelf.
Deze twee zijn niet los van elkaar te zien natuurlijk en houden dus verband met elkaar, maar dat kan ook vertroebelend werken. De vraag is dan dat hoe zwaar het weegt, en dat op zich is al een hele discussie. Van dit specifieke punt weet ik niet genoeg (niks eigenlijk) om er inhoudelijk een mening over te vormen, maar op basis van wat ik hier hier lees is het wel iets om rekening mee te houden.
Het topic gaat inderdaad over donorwerving.
Maar ik kan e.e.a. toch niet helemaal los van elkaar zien. Ik ken een vrouw met een getransplanteerde lever die bevestigde dat ook haar karakter, temperament en voorkeuren enorm veranderd zijn sinds de transplantatie (en horen bij de donor). Dat fascineert me. Er zijn talloze mensen met een donororgaan met deze ervaringen. Dat wijst erop dat de menselijke geest dus niet alleen huist in de hersenen (zoals tot nu toe werd aangenomen), maar in meerdere delen van het lichaam en misschien zelfs wel het gehele lichaam, zoals ook in het artikel genoemd.
Zodra iemand dus een orgaan ontvangt van een donor, lijkt zijn eigen geest een klein stukje van die donor 'geworden' te zijn, of overgenomen te hebben.
Dat is best intrigerend toch?
zaterdag 25 augustus 2012 om 06:07
quote:Twinkle1001 schreef op 25 augustus 2012 @ 03:48:
[...]
Het topic gaat inderdaad over donorwerving.
Maar ik kan e.e.a. toch niet helemaal los van elkaar zien. Ik ken een vrouw met een getransplanteerde lever die bevestigde dat ook haar karakter, temperament en voorkeuren enorm veranderd zijn sinds de transplantatie (en horen bij de donor). Dat fascineert me. Er zijn talloze mensen met een donororgaan met deze ervaringen.
Dat zijn eigenlijk dezelfde verhalen als van mensen na bijvoorbeeld een hartaanval, zwaar auto ongeluk of beroerte.
In veel gevallen heeft een bijna dood ervaring of een zware medische ingreep invloed op je psyche.
Het plaatsen van een donor orgaan is natuurlijk een hele zware operatie.
Maar eigenlijk is de discussie niet 'willen we organen doneren" maar meer hoe verkrijgen we ze
[...]
Het topic gaat inderdaad over donorwerving.
Maar ik kan e.e.a. toch niet helemaal los van elkaar zien. Ik ken een vrouw met een getransplanteerde lever die bevestigde dat ook haar karakter, temperament en voorkeuren enorm veranderd zijn sinds de transplantatie (en horen bij de donor). Dat fascineert me. Er zijn talloze mensen met een donororgaan met deze ervaringen.
Dat zijn eigenlijk dezelfde verhalen als van mensen na bijvoorbeeld een hartaanval, zwaar auto ongeluk of beroerte.
In veel gevallen heeft een bijna dood ervaring of een zware medische ingreep invloed op je psyche.
Het plaatsen van een donor orgaan is natuurlijk een hele zware operatie.
Maar eigenlijk is de discussie niet 'willen we organen doneren" maar meer hoe verkrijgen we ze
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 25 augustus 2012 om 08:13
zaterdag 25 augustus 2012 om 09:03
quote:Twinkle1001 schreef op 25 augustus 2012 @ 03:48:
[...]
Zodra iemand dus een orgaan ontvangt van een donor, lijkt zijn eigen geest een klein stukje van die donor 'geworden' te zijn, of overgenomen te hebben.
Dat is best intrigerend toch?
Die conclusie trek je op basis van enkele verhalen, wat een flinterdunne basis is om iets te concluderen dat haaks staat op al onze kennis over de werking van het menselijk lichaam in het algemeen en die van de hersenen in het bijzonder.
De eerste kritische vraag die je hier moet stellen is hoe vaak het zonder orgaandonatie voorkomt dat karaktertrekken van mensen veranderen. Mijn indruk is dat dit best vaak voorkomt, zeker als sprake is van gebeurtenissen met een grote impact waar een zware operatie er wel eens een van kunnen zijn.
[...]
Zodra iemand dus een orgaan ontvangt van een donor, lijkt zijn eigen geest een klein stukje van die donor 'geworden' te zijn, of overgenomen te hebben.
Dat is best intrigerend toch?
Die conclusie trek je op basis van enkele verhalen, wat een flinterdunne basis is om iets te concluderen dat haaks staat op al onze kennis over de werking van het menselijk lichaam in het algemeen en die van de hersenen in het bijzonder.
De eerste kritische vraag die je hier moet stellen is hoe vaak het zonder orgaandonatie voorkomt dat karaktertrekken van mensen veranderen. Mijn indruk is dat dit best vaak voorkomt, zeker als sprake is van gebeurtenissen met een grote impact waar een zware operatie er wel eens een van kunnen zijn.
zaterdag 25 augustus 2012 om 10:44
Na 1e celdeling( bevruchting) heeft elk cel 2 opdrachten. Een die eigen is aan het geheel en een specifieke.
(Het is niet de bedoeling dat we overal tanden krijgen)
De biochemische informatie vormt ook onze emoties.
Verstoor je het biochemische structuur (donororgaan -afstoting) dan krijg je veranderingen. Ook in het emotie patroon.
Logica zal helpen om het te begrijpen. De mens is opgebouwd uit:
(Het is niet de bedoeling dat we overal tanden krijgen)
De biochemische informatie vormt ook onze emoties.
Verstoor je het biochemische structuur (donororgaan -afstoting) dan krijg je veranderingen. Ook in het emotie patroon.
Logica zal helpen om het te begrijpen. De mens is opgebouwd uit:
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:29
Een vriend van ons is neuroloog en die noemt de "geest" en de "ziel" van mensen niet meer dan een chemisch proces in de hersenen. De mens kan zichzelf bovendien heel goed wijsmaken dat hij karaktereigenschappen of voorkeuren overgenomen heeft van degene van wie hij of zij een orgaan heeft ontvangen. Dat wil zeggen, iemand die een orgaan ontvangt kan überhaupt niet weten wat de karaktereigenschappen of voorkeuren van de donor waren omdat die gegevens helemaal niet gedeeld worden. Het is waarschijnlijker dat de ontvanger van een orgaan die zelf bij elkaar fantaseert. Ook daar is het menselijk brein goed in. Het lijkt mij meer een manier om het hele (zware) proces van een langdurige, levensbedreigende ziekte en daarop volgende transplantatie te verwerken dan dat er iets van een "geest" of "ziel" meekomt met een orgaan.
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:35
quote:leentjedb schreef op 25 augustus 2012 @ 12:29:
Een vriend van ons is neuroloog en die noemt de "geest" en de "ziel" van mensen niet meer dan een chemisch proces in de hersenen. De mens kan zichzelf bovendien heel goed wijsmaken dat hij karaktereigenschappen of voorkeuren overgenomen heeft van degene van wie hij of zij een orgaan heeft ontvangen. Dat wil zeggen, iemand die een orgaan ontvangt kan überhaupt niet weten wat de karaktereigenschappen of voorkeuren van de donor waren omdat die gegevens helemaal niet gedeeld worden. Het is waarschijnlijker dat de ontvanger van een orgaan die zelf bij elkaar fantaseert. Ook daar is het menselijk brein goed in. Het lijkt mij meer een manier om het hele (zware) proces van een langdurige, levensbedreigende ziekte en daarop volgende transplantatie te verwerken dan dat er iets van een "geest" of "ziel" meekomt met een orgaan.
Laten ik nu ook een neuroloog in mijn directe familie hebben. wellicht een die iets verder kijkt.
Zonder in het jij - ik heb gelijk te vallen, misschien kan iemand vertellen hoe emoties ontstaan.
Een vriend van ons is neuroloog en die noemt de "geest" en de "ziel" van mensen niet meer dan een chemisch proces in de hersenen. De mens kan zichzelf bovendien heel goed wijsmaken dat hij karaktereigenschappen of voorkeuren overgenomen heeft van degene van wie hij of zij een orgaan heeft ontvangen. Dat wil zeggen, iemand die een orgaan ontvangt kan überhaupt niet weten wat de karaktereigenschappen of voorkeuren van de donor waren omdat die gegevens helemaal niet gedeeld worden. Het is waarschijnlijker dat de ontvanger van een orgaan die zelf bij elkaar fantaseert. Ook daar is het menselijk brein goed in. Het lijkt mij meer een manier om het hele (zware) proces van een langdurige, levensbedreigende ziekte en daarop volgende transplantatie te verwerken dan dat er iets van een "geest" of "ziel" meekomt met een orgaan.
Laten ik nu ook een neuroloog in mijn directe familie hebben. wellicht een die iets verder kijkt.
Zonder in het jij - ik heb gelijk te vallen, misschien kan iemand vertellen hoe emoties ontstaan.
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:38
quote:leentjedb schreef op 25 augustus 2012 @ 12:29:
Een vriend van ons is neuroloog en die noemt de "geest" en de "ziel" van mensen niet meer dan een chemisch proces in de hersenen. De mens kan zichzelf bovendien heel goed wijsmaken dat hij karaktereigenschappen of voorkeuren overgenomen heeft van degene van wie hij of zij een orgaan heeft ontvangen. Dat wil zeggen, iemand die een orgaan ontvangt kan überhaupt niet weten wat de karaktereigenschappen of voorkeuren van de donor waren omdat die gegevens helemaal niet gedeeld worden. Het is waarschijnlijker dat de ontvanger van een orgaan die zelf bij elkaar fantaseert. Ook daar is het menselijk brein goed in. Het lijkt mij meer een manier om het hele (zware) proces van een langdurige, levensbedreigende ziekte en daarop volgende transplantatie te verwerken dan dat er iets van een "geest" of "ziel" meekomt met een orgaan.helemaal eens. De broodje aapverhalen over organen met "een ziel" is gebakken lucht en nooit wetenschappelijk aangetoond.
Een vriend van ons is neuroloog en die noemt de "geest" en de "ziel" van mensen niet meer dan een chemisch proces in de hersenen. De mens kan zichzelf bovendien heel goed wijsmaken dat hij karaktereigenschappen of voorkeuren overgenomen heeft van degene van wie hij of zij een orgaan heeft ontvangen. Dat wil zeggen, iemand die een orgaan ontvangt kan überhaupt niet weten wat de karaktereigenschappen of voorkeuren van de donor waren omdat die gegevens helemaal niet gedeeld worden. Het is waarschijnlijker dat de ontvanger van een orgaan die zelf bij elkaar fantaseert. Ook daar is het menselijk brein goed in. Het lijkt mij meer een manier om het hele (zware) proces van een langdurige, levensbedreigende ziekte en daarop volgende transplantatie te verwerken dan dat er iets van een "geest" of "ziel" meekomt met een orgaan.helemaal eens. De broodje aapverhalen over organen met "een ziel" is gebakken lucht en nooit wetenschappelijk aangetoond.
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:41
een emotie ontstaat als gevolg van je denkpatroon/ opvattingen of biochemische toestand.
Bijv. je denkt: mijn man houdt niet van, en je man vergeet je die avond een kus te geven: emotie - boos
Bijv. je denkt: jee, ik heb een ton gewonnen nu kan ik eindelijk mijn lievelingsauto kopen: emotie - blij
Je denkt: is mijn relatie wel alles? je ziet een andere man en denkt: hoe zou het met hem zijn, er komen hormonen vrij emotie - verliefd
Bijv. je denkt: mijn man houdt niet van, en je man vergeet je die avond een kus te geven: emotie - boos
Bijv. je denkt: jee, ik heb een ton gewonnen nu kan ik eindelijk mijn lievelingsauto kopen: emotie - blij
Je denkt: is mijn relatie wel alles? je ziet een andere man en denkt: hoe zou het met hem zijn, er komen hormonen vrij emotie - verliefd
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:49
Emoties zijn ook onderdeel van dat chemisch proces in de hersenen, veroorzaakt/opgewekt door hormonen*. Maar hoe dat verder precies in elkaar zit weet ik ook niet hoor. Wetenschappers/neurologen weten denk ik ook nog lang niet alles over het menselijk brein. Volgens mij valt daar nog heel wat over uit te vinden.
Edit: *onder invloed van gebeurtenissen, hoe je daarmee omgaat, de ervaringen die je in het verleden gehad hebt enz...
Edit: *onder invloed van gebeurtenissen, hoe je daarmee omgaat, de ervaringen die je in het verleden gehad hebt enz...
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:50
quote:sabbaticalmeds schreef op 25 augustus 2012 @ 12:41:
een emotie ontstaat als gevolg van je denkpatroon/ opvattingen of biochemische toestand.
Bijv. je denkt: mijn man houdt niet van, en je man vergeet je die avond een kus te geven: emotie - boos
Bijv. je denkt: jee, ik heb een ton gewonnen nu kan ik eindelijk mijn lievelingsauto kopen: emotie - blij
Je denkt: is mijn relatie wel alles? je ziet een andere man en denkt: hoe zou het met hem zijn, er komen hormonen vrij emotie - verliefd
En. Verder?
Dus als je denkt dan bepaal je de situatie van je biochemische status c.q. emoties.
een emotie ontstaat als gevolg van je denkpatroon/ opvattingen of biochemische toestand.
Bijv. je denkt: mijn man houdt niet van, en je man vergeet je die avond een kus te geven: emotie - boos
Bijv. je denkt: jee, ik heb een ton gewonnen nu kan ik eindelijk mijn lievelingsauto kopen: emotie - blij
Je denkt: is mijn relatie wel alles? je ziet een andere man en denkt: hoe zou het met hem zijn, er komen hormonen vrij emotie - verliefd
En. Verder?
Dus als je denkt dan bepaal je de situatie van je biochemische status c.q. emoties.
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:53
quote:leentjedb schreef op 25 augustus 2012 @ 12:49:
Emoties zijn ook onderdeel van dat chemisch proces in de hersenen, veroorzaakt/opgewekt door hormonen. Maar hoe dat verder precies in elkaar zit weet ik ook niet hoor. Wetenschappers/neurologen weten denk ik ook nog lang niet alles over het menselijk brein. Volgens mij valt daar nog heel wat over uit te vinden.
Doordat het zo eenvoudig is, gaat men er aan voorbij.
Beroeps- onderzoeksdeformatie.
Emoties zijn ook onderdeel van dat chemisch proces in de hersenen, veroorzaakt/opgewekt door hormonen. Maar hoe dat verder precies in elkaar zit weet ik ook niet hoor. Wetenschappers/neurologen weten denk ik ook nog lang niet alles over het menselijk brein. Volgens mij valt daar nog heel wat over uit te vinden.
Doordat het zo eenvoudig is, gaat men er aan voorbij.
Beroeps- onderzoeksdeformatie.
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:57
quote:sabbaticalmeds schreef op 25 augustus 2012 @ 12:38:
[...]
helemaal eens. De broodje aapverhalen over organen met "een ziel" is gebakken lucht en nooit wetenschappelijk aangetoond.Ook jij kan het niet aantonen dat het niet waar is.
Organen hebben niets met de ziel te maken, maar met de biochemische opbouw / structuur van de mens.
[...]
helemaal eens. De broodje aapverhalen over organen met "een ziel" is gebakken lucht en nooit wetenschappelijk aangetoond.Ook jij kan het niet aantonen dat het niet waar is.
Organen hebben niets met de ziel te maken, maar met de biochemische opbouw / structuur van de mens.
zaterdag 25 augustus 2012 om 12:58
Als we precies zouden weten hoe emoties zouden ontstaan, zou dat niet fijn zijn? Dan zou niemand meer ongelukkig zijn, zouden alle persoonlijkheidsstoornissen heel doelgericht behandeld kunnen worden enz...
Maar zo ver zijn we nog lang niet. Veel van wat in onze bovenkamers gebeurt is nog steeds "grijs gebied". Mogelijk dat daar het woord "grijze massa" als aanduiding voor de hersenen vandaan komt?
Maar zo ver zijn we nog lang niet. Veel van wat in onze bovenkamers gebeurt is nog steeds "grijs gebied". Mogelijk dat daar het woord "grijze massa" als aanduiding voor de hersenen vandaan komt?
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:02
quote:leentjedb schreef op 25 augustus 2012 @ 12:58:
Als we precies zouden weten hoe emoties zouden ontstaan, zou dat niet fijn zijn? Dan zou niemand meer ongelukkig zijn, zouden alle persoonlijkheidsstoornissen heel doelgericht behandeld kunnen worden enz...
Maar zo ver zijn we nog lang niet. Veel van wat in onze bovenkamers gebeurt is nog steeds "grijs gebied". Mogelijk dat daar het woord "grijze massa" als aanduiding voor de hersenen vandaan komt?
Hebben ze gisteren een 100 jarig pakketje geopend, dat zouden ze ook eens moeten doen in de geneeskunde.
Er is veel geld mee gemoeid, dus houden ze dit liever even achter de hand.
Als we precies zouden weten hoe emoties zouden ontstaan, zou dat niet fijn zijn? Dan zou niemand meer ongelukkig zijn, zouden alle persoonlijkheidsstoornissen heel doelgericht behandeld kunnen worden enz...
Maar zo ver zijn we nog lang niet. Veel van wat in onze bovenkamers gebeurt is nog steeds "grijs gebied". Mogelijk dat daar het woord "grijze massa" als aanduiding voor de hersenen vandaan komt?
Hebben ze gisteren een 100 jarig pakketje geopend, dat zouden ze ook eens moeten doen in de geneeskunde.
Er is veel geld mee gemoeid, dus houden ze dit liever even achter de hand.
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:03
Ik denk overigens niet dat wij er ooit achter zullen komen hoe ons brein precies werkt. Er wordt wel steeds meer bekend over hoe het brein werkt maar dat zijn vaak maar kleine, piepkleine "onderdeeltjes" ervan en vaak wordt dan nog een slag om de arm gehouden "men vermoedt dat" en meer van dat soort voorzichtige aannames.
zaterdag 25 augustus 2012 om 13:06
quote:leentjedb schreef op 25 augustus 2012 @ 13:03:
Ik denk overigens niet dat wij er ooit achter zullen komen hoe ons brein precies werkt. Er wordt wel steeds meer bekend over hoe het brein werkt maar dat zijn vaak maar kleine, piepkleine "onderdeeltjes" ervan en vaak wordt dan nog een slag om de arm gehouden "men vermoedt dat" en meer van dat soort voorzichtige aannames.
Dick Swaab heeft een boek geschreven "we zijn ons brein".
Nu nog een stap verder, dan kan hij vertellen dat het brein is opgebouwd uit alle elementen. Zoals dit in elke cel van ons is terug te vinden.
Ik denk overigens niet dat wij er ooit achter zullen komen hoe ons brein precies werkt. Er wordt wel steeds meer bekend over hoe het brein werkt maar dat zijn vaak maar kleine, piepkleine "onderdeeltjes" ervan en vaak wordt dan nog een slag om de arm gehouden "men vermoedt dat" en meer van dat soort voorzichtige aannames.
Dick Swaab heeft een boek geschreven "we zijn ons brein".
Nu nog een stap verder, dan kan hij vertellen dat het brein is opgebouwd uit alle elementen. Zoals dit in elke cel van ons is terug te vinden.
zaterdag 25 augustus 2012 om 18:00
quote:sabbaticalmeds schreef op 25 augustus 2012 @ 12:38:
[...]
helemaal eens. De broodje aapverhalen over organen met "een ziel" is gebakken lucht en nooit wetenschappelijk aangetoond.
Vandaar dat ik dat artikel postte. Of het gebakken lucht 'is', is nog maar de vraag. Dat jij dat 'vindt', weten we.
Wetenschap is nog nooit verder gekomen door mensen die alles bij voorbaat uitsluiten, en zich alleen maar vastklampen aan hun geloof in wat er bekend is. Als dat zo was, hadden we nu nog in het stenen tijdperk geleefd.
[...]
helemaal eens. De broodje aapverhalen over organen met "een ziel" is gebakken lucht en nooit wetenschappelijk aangetoond.
Vandaar dat ik dat artikel postte. Of het gebakken lucht 'is', is nog maar de vraag. Dat jij dat 'vindt', weten we.
Wetenschap is nog nooit verder gekomen door mensen die alles bij voorbaat uitsluiten, en zich alleen maar vastklampen aan hun geloof in wat er bekend is. Als dat zo was, hadden we nu nog in het stenen tijdperk geleefd.
zaterdag 25 augustus 2012 om 19:31
quote:Twinkle1001 schreef op 25 augustus 2012 @ 18:00:
[...]
Vandaar dat ik dat artikel postte. Of het gebakken lucht 'is', is nog maar de vraag. Dat jij dat 'vindt', weten we.
Wetenschap is nog nooit verder gekomen door mensen die alles bij voorbaat uitsluiten, en zich alleen maar vastklampen aan hun geloof in wat er bekend is. Als dat zo was, hadden we nu nog in het stenen tijdperk geleefd.
Mee eens. Wat de wetenschap nu nog niet kan aantonen, wordt misschien over een jaar of wat wel aangetoond.
Al lijkt het me in het geval van karaktereigenschappen gratis meekrijgen via een orgaan lastig aan te tonen. Als iemand bijvoorbeeld na de transplantatie ineens zin krijgt in bungee jumpen, terwijl de persoon daarvoor meer het type was van boekje op de bank lezen, is dat dan een meeliftend effect van het orgaan? Of wilde die persoon eigenlijk altijd al wel bungee jumpen maar durfde het voorheen niet eens toe te geven, bijvoorbeeld vanwege fragiele gezondheid? Het lijkt mij lastig zoiets te onderzoeken. Wordt er eigenlijk onderzoek naar gedaan? Want het lijkt me op zich wel heel leerzaam, wat daar al dan niet uit zou kunnen komen.
[...]
Vandaar dat ik dat artikel postte. Of het gebakken lucht 'is', is nog maar de vraag. Dat jij dat 'vindt', weten we.
Wetenschap is nog nooit verder gekomen door mensen die alles bij voorbaat uitsluiten, en zich alleen maar vastklampen aan hun geloof in wat er bekend is. Als dat zo was, hadden we nu nog in het stenen tijdperk geleefd.
Mee eens. Wat de wetenschap nu nog niet kan aantonen, wordt misschien over een jaar of wat wel aangetoond.
Al lijkt het me in het geval van karaktereigenschappen gratis meekrijgen via een orgaan lastig aan te tonen. Als iemand bijvoorbeeld na de transplantatie ineens zin krijgt in bungee jumpen, terwijl de persoon daarvoor meer het type was van boekje op de bank lezen, is dat dan een meeliftend effect van het orgaan? Of wilde die persoon eigenlijk altijd al wel bungee jumpen maar durfde het voorheen niet eens toe te geven, bijvoorbeeld vanwege fragiele gezondheid? Het lijkt mij lastig zoiets te onderzoeken. Wordt er eigenlijk onderzoek naar gedaan? Want het lijkt me op zich wel heel leerzaam, wat daar al dan niet uit zou kunnen komen.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
