Actueel
alle pijlers
De Twintiger van nu
zaterdag 20 december 2008 om 11:46
AMSTERDAM Twintigers zijn niet egoïstisch, niet hedonistisch en niet idealistisch. Eerder een beetje truttig. Peter Kanne, onderzoeker bij TNS Nipo: 'Ze hebben niet de illusie dat ze de wereld kunnen verbeteren. Ze willen gewoon een keurig, liefdevol leven leiden.'
TNS Nipo ondervroeg in opdracht van de Volkskrant 592twintigers over hun dromen en toekomstverwachtingen. Ze zijn over het algemeen gelukkig: gemiddeld geeft de twintiger zijn leven een 7,4. Meer dan de helft (52 procent) waardeert zijn leven met een 8, 9 of 10.
Bijna alle ondervraagden (95procent) zien de eigen toekomst positief in. Over 'de toekomst van de wereld' wordt somberder gedacht: 20 procent is negatief, 78 procent is positief.
'Twintigers leven in een relatief kleine wereld', zegt Kanne. Zo is voor 33 procent de partner het belangrijkst in het leven. Op twee staat zelfontplooiing (18procent). Het vergaren van welvaart en het leveren van een zinvolle bijdrage aan de wereld scoren beide slechts 1 procent.
En gevraagd naar hun grootste angst blijken de twintigers nauwelijks bang te zijn voor de klimaat- of kredietcrisis, maar wel voor rampspoed in de directe omgeving.
De onderzoekers stelden één open vraag: wat zou je willen bijdragen aan de wereld? Eén antwoord vat volgens Kanne de uitkomsten van het onderzoek perfect samen. 'Niks', zo begint het. 'Ik wil gewoon lekker leven. Ik geef geld aan goede doelen, maar dat is alles wat ik bijdraag. Ik ben meer bezig met mijn eigen omgeving, dat is voor mij genoeg.'
Bron: volkskrant
Is bovenstaand beeld herkenbaar voor de twintigers hier?
TNS Nipo ondervroeg in opdracht van de Volkskrant 592twintigers over hun dromen en toekomstverwachtingen. Ze zijn over het algemeen gelukkig: gemiddeld geeft de twintiger zijn leven een 7,4. Meer dan de helft (52 procent) waardeert zijn leven met een 8, 9 of 10.
Bijna alle ondervraagden (95procent) zien de eigen toekomst positief in. Over 'de toekomst van de wereld' wordt somberder gedacht: 20 procent is negatief, 78 procent is positief.
'Twintigers leven in een relatief kleine wereld', zegt Kanne. Zo is voor 33 procent de partner het belangrijkst in het leven. Op twee staat zelfontplooiing (18procent). Het vergaren van welvaart en het leveren van een zinvolle bijdrage aan de wereld scoren beide slechts 1 procent.
En gevraagd naar hun grootste angst blijken de twintigers nauwelijks bang te zijn voor de klimaat- of kredietcrisis, maar wel voor rampspoed in de directe omgeving.
De onderzoekers stelden één open vraag: wat zou je willen bijdragen aan de wereld? Eén antwoord vat volgens Kanne de uitkomsten van het onderzoek perfect samen. 'Niks', zo begint het. 'Ik wil gewoon lekker leven. Ik geef geld aan goede doelen, maar dat is alles wat ik bijdraag. Ik ben meer bezig met mijn eigen omgeving, dat is voor mij genoeg.'
Bron: volkskrant
Is bovenstaand beeld herkenbaar voor de twintigers hier?
maandag 22 december 2008 om 11:20
quote:Eowynn_ schreef op 22 december 2008 @ 11:19:
Oh, mijn ouders hadden het ook wel prettig gevonden als ik langer thuis was blijven wonen. Maar gelukkig hebben ze me altijd aangemoedigd om zelfstandig te worden.inderdaad, het is geenkwestie van niet welkom zijn, maar er werd wel vannuit gegaan dat wanneer ik zou gaan studeren ik het huis uit zou gaan. 'Ga jij maar zelfstandig worden', zeiden ze geloof ik. Prima.
Oh, mijn ouders hadden het ook wel prettig gevonden als ik langer thuis was blijven wonen. Maar gelukkig hebben ze me altijd aangemoedigd om zelfstandig te worden.inderdaad, het is geenkwestie van niet welkom zijn, maar er werd wel vannuit gegaan dat wanneer ik zou gaan studeren ik het huis uit zou gaan. 'Ga jij maar zelfstandig worden', zeiden ze geloof ik. Prima.
maandag 22 december 2008 om 11:22
quote:Eowynn_ schreef op 22 december 2008 @ 11:14:
Op je 21e trouwen wil niet zeggen dat je ophoudt met jezelf ontwikkelen en dat je leven ophoudt bij je kinderen en je huwelijk. En dát bedoel ik nu met die beperkte visie op het leven.
Het scheelt nogal of je wel of geen kinderen hebt.
Daar heb je altijd je verantwoordelijkheid naar en al vind je het cliché je bent inderdaad een heel stuk van je vrijheid kwijt.
Daar kiest iedereen overigens zelf voor en maakt niets uit. Je leven houdt niet op, maar verandert wel ingrijpend.
Op je 21e trouwen wil niet zeggen dat je ophoudt met jezelf ontwikkelen en dat je leven ophoudt bij je kinderen en je huwelijk. En dát bedoel ik nu met die beperkte visie op het leven.
Het scheelt nogal of je wel of geen kinderen hebt.
Daar heb je altijd je verantwoordelijkheid naar en al vind je het cliché je bent inderdaad een heel stuk van je vrijheid kwijt.
Daar kiest iedereen overigens zelf voor en maakt niets uit. Je leven houdt niet op, maar verandert wel ingrijpend.
maandag 22 december 2008 om 13:29
Kinderen ontnemen helemaal niet je vrijheid ,kinderen voegen alleen maar iets toe .
Bij mijn man heeft het zelfs ertoe aangezet om op zijn 25e en vader van 2 kinderen zijnde dat ie zich heeft omgeschoold van muzikant naar nu projectmanager.
wat een onzin, dat kinderen je de vrijheid daartoe ontnemen, ben ik het helemaal niet mee eens.
Bij mijn man heeft het zelfs ertoe aangezet om op zijn 25e en vader van 2 kinderen zijnde dat ie zich heeft omgeschoold van muzikant naar nu projectmanager.
wat een onzin, dat kinderen je de vrijheid daartoe ontnemen, ben ik het helemaal niet mee eens.
maandag 22 december 2008 om 13:31
Dat is ook weer overdreven, kinderen voegen niet iets toe aan je vrijheid. Je kunt wel degelijk minder makkelijk een wereldreis maken of een totaal ander beroep kiezen. Ik zou nog graag een studie willen doen na mijn huidige studie, had ik geen kinderen dan kon dat makkelijk, geen gedoe met opvang en geen gedoe met verminderd inkomen. Nu is dat lastiger. Niet onmogelijk, dus in die zin heb ik de vrijheid nog, maar je moet wel met meer dingen rekening houden. Maar ik zie dat niet als een probleem of als een beperking.
maandag 22 december 2008 om 13:38
Blijkbaar vatten jullie het negatief op als ik zeg dat kinderen je je vrijheid deels ontnemen. Met een kind verandert je leven wel degelijk en zul je altijd rekening moeten houden met je kinderen.
Als ik de mensen om me heen zie met kinderen, dan kan ik toch echt niet zeggen dat hun leven grotendeels hetzelfde is gebleven. Bij hun allemaal zijn de kinderen op de eerste plaats gekomen.
In de toekomst wil ik misschien ook wel kinderen hoor.
Alleen nu wil ik die permanente zorg nog niet op me nemen.
Ik vind het belangrijk dat ik mijn leven eerst goed op de rit heb en een beetje spaargeld heb e.d. voordat ik aan kinderen begint.
Als ik de mensen om me heen zie met kinderen, dan kan ik toch echt niet zeggen dat hun leven grotendeels hetzelfde is gebleven. Bij hun allemaal zijn de kinderen op de eerste plaats gekomen.
In de toekomst wil ik misschien ook wel kinderen hoor.
Alleen nu wil ik die permanente zorg nog niet op me nemen.
Ik vind het belangrijk dat ik mijn leven eerst goed op de rit heb en een beetje spaargeld heb e.d. voordat ik aan kinderen begint.
maandag 22 december 2008 om 13:46
Maar juist doordat ik jong kinderen heb zijn mijn kinderen níet het middelpunt van mijn bestaan. Dat wíl ik namelijk helemaal niet, omdat ik dat niet gezond vind.
Juist omdat ik zelf nog zo druk bezig ben met allerlei dingen gaan mijn kinderen daar gewoon leuk in mee. Ik zie juist vaak van stellen die al jaren samen zijn en alles al eens gedaan hebben en voor elkaar hebben dat de kinderen het volgende grote project zijn en dat álle aandacht naar de kinderen gaat. En dat vind ik niet gezond.
Mijn leven draait niet om mijn kinderen. Ze zijn enorm belangrijk, en ik doe heel erg mijn best voor ze en ze zijn een extra bron van motivatie, maar ik zet mijn leven niet op hold omdat ik kinderen heb, ik moet nog teveel doen en regelen.
Juist omdat ik zelf nog zo druk bezig ben met allerlei dingen gaan mijn kinderen daar gewoon leuk in mee. Ik zie juist vaak van stellen die al jaren samen zijn en alles al eens gedaan hebben en voor elkaar hebben dat de kinderen het volgende grote project zijn en dat álle aandacht naar de kinderen gaat. En dat vind ik niet gezond.
Mijn leven draait niet om mijn kinderen. Ze zijn enorm belangrijk, en ik doe heel erg mijn best voor ze en ze zijn een extra bron van motivatie, maar ik zet mijn leven niet op hold omdat ik kinderen heb, ik moet nog teveel doen en regelen.
maandag 22 december 2008 om 13:55
Sarah, ik zit alleen nu echt nog niet op kinderen te wachten.
Je kunt jezelf wel zo snel mogelijk zelfstandig en volwassen willen hebben, maar wees blij dat je de studie e.d. achter de rug hebt en gewoon eventjes lekker een paar jaartjes voor jezelf hebt. Een wereldreis maken met kinderen zal gerust prima kunnen, maar ik denk dat veel twintigers net als ik denken: geniet even van die vrijheid om elke dag te gaan en te staan waar je wilt. Gewoon lekker egoistisch zijn en wel zien wat de dag brengt.
Je kunt jezelf wel zo snel mogelijk zelfstandig en volwassen willen hebben, maar wees blij dat je de studie e.d. achter de rug hebt en gewoon eventjes lekker een paar jaartjes voor jezelf hebt. Een wereldreis maken met kinderen zal gerust prima kunnen, maar ik denk dat veel twintigers net als ik denken: geniet even van die vrijheid om elke dag te gaan en te staan waar je wilt. Gewoon lekker egoistisch zijn en wel zien wat de dag brengt.
maandag 22 december 2008 om 13:57
quote:Omen schreef op 22 december 2008 @ 10:24:
Overigens denk ik dat de beschrijving van 'de twintigers' van toepassing is op heel veel mensen in de Nederlandse samenleving, ouder dan zij. Dat kneuterige en veilige, dat hoort naar mijn idee wel een beetje bij de voorkeur van Nederlanders.Volgens mij ook hoor. Het merendeel van de mensen, ongeacht hun leeftijd, heeft gewoon eeen burgerlijke instelling.
Overigens denk ik dat de beschrijving van 'de twintigers' van toepassing is op heel veel mensen in de Nederlandse samenleving, ouder dan zij. Dat kneuterige en veilige, dat hoort naar mijn idee wel een beetje bij de voorkeur van Nederlanders.Volgens mij ook hoor. Het merendeel van de mensen, ongeacht hun leeftijd, heeft gewoon eeen burgerlijke instelling.
maandag 22 december 2008 om 14:14
quote:yoyo2 schreef op 22 december 2008 @ 13:55:
Sarah, ik zit alleen nu echt nog niet op kinderen te wachten.
Je kunt jezelf wel zo snel mogelijk zelfstandig en volwassen willen hebben, maar wees blij dat je de studie e.d. achter de rug hebt en gewoon eventjes lekker een paar jaartjes voor jezelf hebt. Een wereldreis maken met kinderen zal gerust prima kunnen, maar ik denk dat veel twintigers net als ik denken: geniet even van die vrijheid om elke dag te gaan en te staan waar je wilt. Gewoon lekker egoistisch zijn en wel zien wat de dag brengt.
O maar meis , daar ben ik het wel met je eens hoor, moet je zeler weten van genieten, dat heb ik ook gedaan.
Alleen wil ik je in deze een riem onder het hart steken, het houd niet op met kinderen.
tuurlijk heb je ook je beperkingen met kinderen , maar die waren bij mij zuiver emotioneel, ik wil niet 6 dagen per week weg zijn van mijn gezin dus dat beroep dat dat van mij vroeg heb ik wel opgegeven, maar t kan natuurlijk wel, met wat aanpassingen.
Je hebt groot gelijk dat je geniet van je vrijheid en selfisch verworvenheden, des te relaxter ben je later , ik had ook een heel voldaan gevoel bij mijn eerst geborene dat ik iig alles had ondernomen en gezien wat ik voor ogen had.
Sarah, ik zit alleen nu echt nog niet op kinderen te wachten.
Je kunt jezelf wel zo snel mogelijk zelfstandig en volwassen willen hebben, maar wees blij dat je de studie e.d. achter de rug hebt en gewoon eventjes lekker een paar jaartjes voor jezelf hebt. Een wereldreis maken met kinderen zal gerust prima kunnen, maar ik denk dat veel twintigers net als ik denken: geniet even van die vrijheid om elke dag te gaan en te staan waar je wilt. Gewoon lekker egoistisch zijn en wel zien wat de dag brengt.
O maar meis , daar ben ik het wel met je eens hoor, moet je zeler weten van genieten, dat heb ik ook gedaan.
Alleen wil ik je in deze een riem onder het hart steken, het houd niet op met kinderen.
tuurlijk heb je ook je beperkingen met kinderen , maar die waren bij mij zuiver emotioneel, ik wil niet 6 dagen per week weg zijn van mijn gezin dus dat beroep dat dat van mij vroeg heb ik wel opgegeven, maar t kan natuurlijk wel, met wat aanpassingen.
Je hebt groot gelijk dat je geniet van je vrijheid en selfisch verworvenheden, des te relaxter ben je later , ik had ook een heel voldaan gevoel bij mijn eerst geborene dat ik iig alles had ondernomen en gezien wat ik voor ogen had.
maandag 22 december 2008 om 21:06
quote:yoyo2 schreef op 22 december 2008 @ 13:38:
Blijkbaar vatten jullie het negatief op als ik zeg dat kinderen je je vrijheid deels ontnemen. Met een kind verandert je leven wel degelijk en zul je altijd rekening moeten houden met je kinderen.
Als ik de mensen om me heen zie met kinderen, dan kan ik toch echt niet zeggen dat hun leven grotendeels hetzelfde is gebleven. Bij hun allemaal zijn de kinderen op de eerste plaats gekomen.
In de toekomst wil ik misschien ook wel kinderen hoor.
Alleen nu wil ik die permanente zorg nog niet op me nemen.
Ik vind het belangrijk dat ik mijn leven eerst goed op de rit heb en een beetje spaargeld heb e.d. voordat ik aan kinderen begint.Eens. Bovenstaande was voor mij juist reden om op latere leeftijd aan kinderen te beginnen. Was ik eerder aan kinderen begonnen, dan had ik nooit die dingen kunnen doen die ik had willen doen zoals rondzwerven in Zuid Amerika.
Blijkbaar vatten jullie het negatief op als ik zeg dat kinderen je je vrijheid deels ontnemen. Met een kind verandert je leven wel degelijk en zul je altijd rekening moeten houden met je kinderen.
Als ik de mensen om me heen zie met kinderen, dan kan ik toch echt niet zeggen dat hun leven grotendeels hetzelfde is gebleven. Bij hun allemaal zijn de kinderen op de eerste plaats gekomen.
In de toekomst wil ik misschien ook wel kinderen hoor.
Alleen nu wil ik die permanente zorg nog niet op me nemen.
Ik vind het belangrijk dat ik mijn leven eerst goed op de rit heb en een beetje spaargeld heb e.d. voordat ik aan kinderen begint.Eens. Bovenstaande was voor mij juist reden om op latere leeftijd aan kinderen te beginnen. Was ik eerder aan kinderen begonnen, dan had ik nooit die dingen kunnen doen die ik had willen doen zoals rondzwerven in Zuid Amerika.
maandag 22 december 2008 om 21:11
quote:Eowynn_ schreef op 22 december 2008 @ 13:46:
Maar juist doordat ik jong kinderen heb zijn mijn kinderen níet het middelpunt van mijn bestaan. Dat wíl ik namelijk helemaal niet, omdat ik dat niet gezond vind.
Juist omdat ik zelf nog zo druk bezig ben met allerlei dingen gaan mijn kinderen daar gewoon leuk in mee. Ik zie juist vaak van stellen die al jaren samen zijn en alles al eens gedaan hebben en voor elkaar hebben dat de kinderen het volgende grote project zijn en dat álle aandacht naar de kinderen gaat. En dat vind ik niet gezond.
Mijn leven draait niet om mijn kinderen. Ze zijn enorm belangrijk, en ik doe heel erg mijn best voor ze en ze zijn een extra bron van motivatie, maar ik zet mijn leven niet op hold omdat ik kinderen heb, ik moet nog teveel doen en regelen.Wat een flauwekul. Bovenstaande is niet leeftijdgerelateerd hoor. Ik zou het ook kunnen omdraaien: hoe wil je je kinderen een stabiele basis geven als je jong aan kinderen begint en zelf niet eens weet wat er in de wereld te koop is?
Maar juist doordat ik jong kinderen heb zijn mijn kinderen níet het middelpunt van mijn bestaan. Dat wíl ik namelijk helemaal niet, omdat ik dat niet gezond vind.
Juist omdat ik zelf nog zo druk bezig ben met allerlei dingen gaan mijn kinderen daar gewoon leuk in mee. Ik zie juist vaak van stellen die al jaren samen zijn en alles al eens gedaan hebben en voor elkaar hebben dat de kinderen het volgende grote project zijn en dat álle aandacht naar de kinderen gaat. En dat vind ik niet gezond.
Mijn leven draait niet om mijn kinderen. Ze zijn enorm belangrijk, en ik doe heel erg mijn best voor ze en ze zijn een extra bron van motivatie, maar ik zet mijn leven niet op hold omdat ik kinderen heb, ik moet nog teveel doen en regelen.Wat een flauwekul. Bovenstaande is niet leeftijdgerelateerd hoor. Ik zou het ook kunnen omdraaien: hoe wil je je kinderen een stabiele basis geven als je jong aan kinderen begint en zelf niet eens weet wat er in de wereld te koop is?
maandag 22 december 2008 om 21:31
Gut Traincha, omdat jij nou toevallig pas volwassen en stabiel genoeg was om aan kinderen te beginnen toen je al een stuk ouder was wil dat niet zeggen dat dat voor iedereen telt. De ene 20 jarige is de ander niet. Daarbij zie ik om mij heen dat de meeste 30'ers zó bezig zijn met hun kinderen dat niets anders meer telt.
Sinds wanneer moet je weten wat er allemaal in de wereld te koop is om een kind goed op te kunnen voeden? Kom nou, er zijn zat 40'ers die niet verder kijken dan hun eigen achtertuin, geen kaas gegeten hebben van welk onderwerp dan ook en die ook gewoon gelukkige kinderen grootbrengen.
En sinds wanneer zou je op je 20e niet ook gewoon voldoende kunnen weten van wat er in de wereld te koop is om kinderen groot te brengen?
Stabiel ben ik altijd al geweest, op mijn puberteit na, en daar was ik op mijn 20e toch echt al een tijdje uit.
Ik had een stabiele en goede relatie, een kinderwens en de middelen om een kind een goede basis te geven, waarom zou ik dat dan beter op mijn 35e kunnen doen ipv op mijn 20e?
Niet iedereen heeft zin om te wachten tot ze nagenoeg onvruchtbaar zijn, sommige mensen hebben wél de mazzel om te weten wat ze willen met hun leven, om een leuke relatie te hebben en gewoon te doen waar ze aan toe zijn en waar ze zin in hebben zónder zich te conformeren aan de huidige trent.
Sinds wanneer moet je weten wat er allemaal in de wereld te koop is om een kind goed op te kunnen voeden? Kom nou, er zijn zat 40'ers die niet verder kijken dan hun eigen achtertuin, geen kaas gegeten hebben van welk onderwerp dan ook en die ook gewoon gelukkige kinderen grootbrengen.
En sinds wanneer zou je op je 20e niet ook gewoon voldoende kunnen weten van wat er in de wereld te koop is om kinderen groot te brengen?
Stabiel ben ik altijd al geweest, op mijn puberteit na, en daar was ik op mijn 20e toch echt al een tijdje uit.
Ik had een stabiele en goede relatie, een kinderwens en de middelen om een kind een goede basis te geven, waarom zou ik dat dan beter op mijn 35e kunnen doen ipv op mijn 20e?
Niet iedereen heeft zin om te wachten tot ze nagenoeg onvruchtbaar zijn, sommige mensen hebben wél de mazzel om te weten wat ze willen met hun leven, om een leuke relatie te hebben en gewoon te doen waar ze aan toe zijn en waar ze zin in hebben zónder zich te conformeren aan de huidige trent.
maandag 22 december 2008 om 21:47
Gut Eowynn, je hoeft niet meteen mijn kop eraf te bijten hoor. Dat jij op je 15e de rest van je leven al uitgestippeld had wil niet zeggen dat dat voor anderen ook geldt. En dan nog wat: in mijn omgeving zie ik het ene na het andere stel uit elkaar gaan, omdat ze - verrassing! jong zijn getrouwd en aan kinderen zijn begonnen - en daarna pas tot de conclusie komen dat er meer in het leven is dan huisje-boompje-beestje. En iedere ouder met een beetje gezond verstand weet gewoon dat het hebben van kinderen niet het ultieme levensdoel is.
maandag 22 december 2008 om 21:50
Gek genoeg heb ik nooit gedacht dat er niet meer is in het leven dan huisje boompje beestje. En ik had de rest van mijn leven niet uitgestippeld op mijn 15e, maar ik heb gewoon steeds gedaan wat goed voelde, heb altijd geweten dat ik kinderen wilde, en nog graag jong ook, om diverse redenen.
Ik zie ook genoeg uitgebluste stellen van 40 uit elkaar gaan omdat ze ontdekken dat ze naast hun flitsende carriere, designhuis en twee auto's en rijtje bijpassende kids eigenlijk niets meer gemeen hebben
Ik zie ook genoeg uitgebluste stellen van 40 uit elkaar gaan omdat ze ontdekken dat ze naast hun flitsende carriere, designhuis en twee auto's en rijtje bijpassende kids eigenlijk niets meer gemeen hebben
