Actueel
alle pijlers
De Twintiger van nu
zaterdag 20 december 2008 om 11:46
AMSTERDAM Twintigers zijn niet egoïstisch, niet hedonistisch en niet idealistisch. Eerder een beetje truttig. Peter Kanne, onderzoeker bij TNS Nipo: 'Ze hebben niet de illusie dat ze de wereld kunnen verbeteren. Ze willen gewoon een keurig, liefdevol leven leiden.'
TNS Nipo ondervroeg in opdracht van de Volkskrant 592twintigers over hun dromen en toekomstverwachtingen. Ze zijn over het algemeen gelukkig: gemiddeld geeft de twintiger zijn leven een 7,4. Meer dan de helft (52 procent) waardeert zijn leven met een 8, 9 of 10.
Bijna alle ondervraagden (95procent) zien de eigen toekomst positief in. Over 'de toekomst van de wereld' wordt somberder gedacht: 20 procent is negatief, 78 procent is positief.
'Twintigers leven in een relatief kleine wereld', zegt Kanne. Zo is voor 33 procent de partner het belangrijkst in het leven. Op twee staat zelfontplooiing (18procent). Het vergaren van welvaart en het leveren van een zinvolle bijdrage aan de wereld scoren beide slechts 1 procent.
En gevraagd naar hun grootste angst blijken de twintigers nauwelijks bang te zijn voor de klimaat- of kredietcrisis, maar wel voor rampspoed in de directe omgeving.
De onderzoekers stelden één open vraag: wat zou je willen bijdragen aan de wereld? Eén antwoord vat volgens Kanne de uitkomsten van het onderzoek perfect samen. 'Niks', zo begint het. 'Ik wil gewoon lekker leven. Ik geef geld aan goede doelen, maar dat is alles wat ik bijdraag. Ik ben meer bezig met mijn eigen omgeving, dat is voor mij genoeg.'
Bron: volkskrant
Is bovenstaand beeld herkenbaar voor de twintigers hier?
TNS Nipo ondervroeg in opdracht van de Volkskrant 592twintigers over hun dromen en toekomstverwachtingen. Ze zijn over het algemeen gelukkig: gemiddeld geeft de twintiger zijn leven een 7,4. Meer dan de helft (52 procent) waardeert zijn leven met een 8, 9 of 10.
Bijna alle ondervraagden (95procent) zien de eigen toekomst positief in. Over 'de toekomst van de wereld' wordt somberder gedacht: 20 procent is negatief, 78 procent is positief.
'Twintigers leven in een relatief kleine wereld', zegt Kanne. Zo is voor 33 procent de partner het belangrijkst in het leven. Op twee staat zelfontplooiing (18procent). Het vergaren van welvaart en het leveren van een zinvolle bijdrage aan de wereld scoren beide slechts 1 procent.
En gevraagd naar hun grootste angst blijken de twintigers nauwelijks bang te zijn voor de klimaat- of kredietcrisis, maar wel voor rampspoed in de directe omgeving.
De onderzoekers stelden één open vraag: wat zou je willen bijdragen aan de wereld? Eén antwoord vat volgens Kanne de uitkomsten van het onderzoek perfect samen. 'Niks', zo begint het. 'Ik wil gewoon lekker leven. Ik geef geld aan goede doelen, maar dat is alles wat ik bijdraag. Ik ben meer bezig met mijn eigen omgeving, dat is voor mij genoeg.'
Bron: volkskrant
Is bovenstaand beeld herkenbaar voor de twintigers hier?
dinsdag 23 december 2008 om 12:40
quote:Eowynn_ schreef op 23 december 2008 @ 12:30:
[...]
Prachtige voorbeelden, maar het gaat hier natuurlijk wel om mar een páár mensen, op héél veel mensen met dezelfde ambitie, dezelfde droom, dezelfde houding en die het níet redden.
Doet me een beetje denken aan mensen die doorbreken als filmster, die dan roepen dat je áltijd moet volhouden en dat het dan vanzelf lukt. Maar je hoort altijd alleen maar de mensen die wél zijn doorgebroken. Die 0,1 % van de mensen bij wie het wél lukt. Je hoort nooit het verhaal van de man die 40 jaar heeft vastgehouden en gevochten voor zijn droom maar bij wie het nooit gelukt is
Het lijkt me logisch dat niet iedereen de volgende Barack Obama of Angela Merkel is, dat zijn maar weinig mensen (maar waarom zouden jij of ik dat niet kunnen zijn...?). Maar net daaronder, zeg maar, in het onbekende, heb je echt een heleboel mensen die vanalles waarmaken, alleen die niet bekend zijn (en ja, ik weet heus wel dat ik niet de volgende Mariah Carey zal zijn, en ook niet de volgende Doutzen Kroes, niet alles is voor iedereen mogelijk, uiteraard).
Daarom noemde ik deze, omdat iedereen ze kent, maar ook in mijn eigen omgeving, op veel kleinere schaal ken ik voorbeelden van mensen die vanalles bereiken. Dat vind ik heel inspirerend. Veel inspirerender dan constant de kop in gedrukt worden met je levenslust en ambitie omdat dat zgn. niet realistisch zou zijn.
[...]
Prachtige voorbeelden, maar het gaat hier natuurlijk wel om mar een páár mensen, op héél veel mensen met dezelfde ambitie, dezelfde droom, dezelfde houding en die het níet redden.
Doet me een beetje denken aan mensen die doorbreken als filmster, die dan roepen dat je áltijd moet volhouden en dat het dan vanzelf lukt. Maar je hoort altijd alleen maar de mensen die wél zijn doorgebroken. Die 0,1 % van de mensen bij wie het wél lukt. Je hoort nooit het verhaal van de man die 40 jaar heeft vastgehouden en gevochten voor zijn droom maar bij wie het nooit gelukt is
Het lijkt me logisch dat niet iedereen de volgende Barack Obama of Angela Merkel is, dat zijn maar weinig mensen (maar waarom zouden jij of ik dat niet kunnen zijn...?). Maar net daaronder, zeg maar, in het onbekende, heb je echt een heleboel mensen die vanalles waarmaken, alleen die niet bekend zijn (en ja, ik weet heus wel dat ik niet de volgende Mariah Carey zal zijn, en ook niet de volgende Doutzen Kroes, niet alles is voor iedereen mogelijk, uiteraard).
Daarom noemde ik deze, omdat iedereen ze kent, maar ook in mijn eigen omgeving, op veel kleinere schaal ken ik voorbeelden van mensen die vanalles bereiken. Dat vind ik heel inspirerend. Veel inspirerender dan constant de kop in gedrukt worden met je levenslust en ambitie omdat dat zgn. niet realistisch zou zijn.
dinsdag 23 december 2008 om 12:41
Ik kan soms ontzettend jaloers zijn om die mensen op tv die echt hun dromen hebben waargemaakt hoor. En dan denk ik inderdaad aan oprah of van die kinderen die op hun 11e het junior songfestival winnen e.d. Ik ben pas geleden 26 geworden en misschien klinkt het stom, maar ik denk wel eens... mijn tijd daarvoor is allang al geweest. En ik ben gewoon net zo iemand als die andere miljoenen mensen die ook maar heel gewoon zijn en iets leuks van hun leven proberen te maken.
(jaja, kom maar met die reacties )
(jaja, kom maar met die reacties )
dinsdag 23 december 2008 om 12:42
yoyo, je kunt juist in het onderwijs je nog veel verder ontplooien, wat Margaretha al noemde, en wat dacht je van RT , IB, adjunct directeur etc etc
Ik zie ook veel collegae die zich in het speciaal onderwijs specialiseren in bepaalde segmenten.
Dat begint met de sbo opleiding en zo verder op t gebied van adhd, autisme, ppd nos, dyscalculie, dyslectie etc etc .mega veel mogelijkheden.
Eerst ff lekker settelen met het draaien van een klas en dan de diverse bouwen, mmm, veel te doen hoor.
Ik zie ook veel collegae die zich in het speciaal onderwijs specialiseren in bepaalde segmenten.
Dat begint met de sbo opleiding en zo verder op t gebied van adhd, autisme, ppd nos, dyscalculie, dyslectie etc etc .mega veel mogelijkheden.
Eerst ff lekker settelen met het draaien van een klas en dan de diverse bouwen, mmm, veel te doen hoor.
dinsdag 23 december 2008 om 12:43
quote:CoffeePot schreef op 20 december 2008 @ 11:46:
AMSTERDAM Twintigers zijn niet egoïstisch, niet hedonistisch en niet idealistisch. Eerder een beetje truttig. Peter Kanne, onderzoeker bij TNS Nipo: 'Ze hebben niet de illusie dat ze de wereld kunnen verbeteren. Ze willen gewoon een keurig, liefdevol leven leiden.'
bij deze bericht van een twintiger
TNS Nipo ondervroeg in opdracht van de Volkskrant 592twintigers over hun dromen en toekomstverwachtingen. Ze zijn over het algemeen gelukkig: gemiddeld geeft de twintiger zijn leven een 7,4. Meer dan de helft (52 procent) waardeert zijn leven met een 8, 9 of 10.
ik geef mijn leven een 8
Bijna alle ondervraagden (95procent) zien de eigen toekomst positief in. Over 'de toekomst van de wereld' wordt somberder gedacht: 20 procent is negatief, 78 procent is positief.
ik zie mijn toekomst vrij positief in, de toekomst van de wereld zie ik vrij negatief in dan vooral de wereld van de natuur
'Twintigers leven in een relatief kleine wereld', zegt Kanne. Zo is voor 33 procent de partner het belangrijkst in het leven. Op twee staat zelfontplooiing (18procent). Het vergaren van welvaart en het leveren van een zinvolle bijdrage aan de wereld scoren beide slechts 1 procent.
nummer1: gezondheid
nummer 2: zelfontplooing/zinvolle bijdrage aan de wereld gepaard met vriendschap
nummer 3: partner (ook al is dit ook onderdeel van vriendschap)
ik geef niet veel om welvaart
En gevraagd naar hun grootste angst blijken de twintigers nauwelijks bang te zijn voor de klimaat- of kredietcrisis, maar wel voor rampspoed in de directe omgeving.
Ik ben heel bang voor de klimaatcrisis! Niet voor rampspoed en kredietcrisis (nog) niet, waarschijnlijk omdat ik daar nu helemaal niets mee te maken heb.
De onderzoekers stelden één open vraag: wat zou je willen bijdragen aan de wereld? Eén antwoord vat volgens Kanne de uitkomsten van het onderzoek perfect samen. 'Niks', zo begint het. 'Ik wil gewoon lekker leven. Ik geef geld aan goede doelen, maar dat is alles wat ik bijdraag. Ik ben meer bezig met mijn eigen omgeving, dat is voor mij genoeg.'
ik wil mensen meegeven dat ze meer naar hun gevoel moeten luisteren, dichter bij zichzelf moeten proberen te komen en respect voor elkaar hebben.
Bron: volkskrant
Is bovenstaand beeld herkenbaar voor de twintigers hier?
half dus denk ik... Maar ik wil wel absoluut de wereld veranderen!
AMSTERDAM Twintigers zijn niet egoïstisch, niet hedonistisch en niet idealistisch. Eerder een beetje truttig. Peter Kanne, onderzoeker bij TNS Nipo: 'Ze hebben niet de illusie dat ze de wereld kunnen verbeteren. Ze willen gewoon een keurig, liefdevol leven leiden.'
bij deze bericht van een twintiger
TNS Nipo ondervroeg in opdracht van de Volkskrant 592twintigers over hun dromen en toekomstverwachtingen. Ze zijn over het algemeen gelukkig: gemiddeld geeft de twintiger zijn leven een 7,4. Meer dan de helft (52 procent) waardeert zijn leven met een 8, 9 of 10.
ik geef mijn leven een 8
Bijna alle ondervraagden (95procent) zien de eigen toekomst positief in. Over 'de toekomst van de wereld' wordt somberder gedacht: 20 procent is negatief, 78 procent is positief.
ik zie mijn toekomst vrij positief in, de toekomst van de wereld zie ik vrij negatief in dan vooral de wereld van de natuur
'Twintigers leven in een relatief kleine wereld', zegt Kanne. Zo is voor 33 procent de partner het belangrijkst in het leven. Op twee staat zelfontplooiing (18procent). Het vergaren van welvaart en het leveren van een zinvolle bijdrage aan de wereld scoren beide slechts 1 procent.
nummer1: gezondheid
nummer 2: zelfontplooing/zinvolle bijdrage aan de wereld gepaard met vriendschap
nummer 3: partner (ook al is dit ook onderdeel van vriendschap)
ik geef niet veel om welvaart
En gevraagd naar hun grootste angst blijken de twintigers nauwelijks bang te zijn voor de klimaat- of kredietcrisis, maar wel voor rampspoed in de directe omgeving.
Ik ben heel bang voor de klimaatcrisis! Niet voor rampspoed en kredietcrisis (nog) niet, waarschijnlijk omdat ik daar nu helemaal niets mee te maken heb.
De onderzoekers stelden één open vraag: wat zou je willen bijdragen aan de wereld? Eén antwoord vat volgens Kanne de uitkomsten van het onderzoek perfect samen. 'Niks', zo begint het. 'Ik wil gewoon lekker leven. Ik geef geld aan goede doelen, maar dat is alles wat ik bijdraag. Ik ben meer bezig met mijn eigen omgeving, dat is voor mij genoeg.'
ik wil mensen meegeven dat ze meer naar hun gevoel moeten luisteren, dichter bij zichzelf moeten proberen te komen en respect voor elkaar hebben.
Bron: volkskrant
Is bovenstaand beeld herkenbaar voor de twintigers hier?
half dus denk ik... Maar ik wil wel absoluut de wereld veranderen!
dinsdag 23 december 2008 om 12:44
Eowynn, ieder mens heeft mogelijkheden, talenten, kansen, ed. Je moet ze alleen wel willen zien.
Ik betoog nergens dat iedereen maar moet denken dat hij alles zou kunnen, én Nelson Mandela zijn, én Bill Gates zijn, én Moeder Theresa zijn, én Vladimir Poetin zijn. Dat zou idd. gewoon dom zijn, en compleet onrealistisch. Maar je kan toch én realistisch zijn, én dromen hebben????????
En its, idd. ik heb er geen last van, maar het valt me gewoon op (omdat het eigenlijk juist niet bij jongeren past) en daarom noem ik het. Maargoed hoe meer mensen denken dat ze toch nooit wat zullen bereiken, hoe makkelijker het voor mij zal worden
Ik betoog nergens dat iedereen maar moet denken dat hij alles zou kunnen, én Nelson Mandela zijn, én Bill Gates zijn, én Moeder Theresa zijn, én Vladimir Poetin zijn. Dat zou idd. gewoon dom zijn, en compleet onrealistisch. Maar je kan toch én realistisch zijn, én dromen hebben????????
En its, idd. ik heb er geen last van, maar het valt me gewoon op (omdat het eigenlijk juist niet bij jongeren past) en daarom noem ik het. Maargoed hoe meer mensen denken dat ze toch nooit wat zullen bereiken, hoe makkelijker het voor mij zal worden
dinsdag 23 december 2008 om 12:47
quote:its schreef op 23 december 2008 @ 12:44:
Yoyo: hier komt een echte oma uitspraak, maar zo waar als eenkoe: jij hebt nog je hele leven voor je! Jouw tijd komt juist nog. Gek!
Weet ik ook wel
Maar ik heb soms zelf het idee dat sommige dingen niet voor mij zijn weggelegd en ik dat niet kan ofzo. Veel dingen mislukken vaak, ik heb daar gewoon niet zoveel vertrouwen in misschien.
Yoyo: hier komt een echte oma uitspraak, maar zo waar als eenkoe: jij hebt nog je hele leven voor je! Jouw tijd komt juist nog. Gek!
Weet ik ook wel
Maar ik heb soms zelf het idee dat sommige dingen niet voor mij zijn weggelegd en ik dat niet kan ofzo. Veel dingen mislukken vaak, ik heb daar gewoon niet zoveel vertrouwen in misschien.
dinsdag 23 december 2008 om 12:48
[quote]its schreef op 23 december 2008 @ 12:36:
Een chirurg trouwens doet in the end ook weer elke dag hetzelfde werk....
Elke dag als gevierd acteur een prachtig toneelstuk opvoeren in het theather is uiteindelijk ook sleur.....
Alles is zo betrekkelijk.
ja dat klopt, maar als het je droom was vanaf kind, heb je het toch maar gedaan al werd het dan een sleur en das wel een enorm rijk gevoel
Je werkt naar dromen toe, ze bereiken is veel minder belangrijk.[/quote]
of, je kunt beter spijt hebben dat je het hebt geprobeerd dan dat je spijt hebt dat je het niet hebt geprobeerd, dat kun je namelijk niet meer terug draaien, heel cliche ik weet het.
Een chirurg trouwens doet in the end ook weer elke dag hetzelfde werk....
Elke dag als gevierd acteur een prachtig toneelstuk opvoeren in het theather is uiteindelijk ook sleur.....
Alles is zo betrekkelijk.
ja dat klopt, maar als het je droom was vanaf kind, heb je het toch maar gedaan al werd het dan een sleur en das wel een enorm rijk gevoel
Je werkt naar dromen toe, ze bereiken is veel minder belangrijk.[/quote]
of, je kunt beter spijt hebben dat je het hebt geprobeerd dan dat je spijt hebt dat je het niet hebt geprobeerd, dat kun je namelijk niet meer terug draaien, heel cliche ik weet het.
dinsdag 23 december 2008 om 12:48
Ik was ook zo Margaretha, maar heb ontdekt dat er meer is in het leven en heb mijn keuzes gemaakt (en maak ik nog steeds) toen ik 36 was. En daar heb ik geen spijt van en ik werk nog steeds aan mijn dromen, ook al zijn die totaal anders dan die van voor mijn 36e.
Het is nooit te laat, moet je maar denken...
Het is nooit te laat, moet je maar denken...
dinsdag 23 december 2008 om 12:52
quote:sarah2ndlife schreef op 23 december 2008 @ 12:48:
[quote]its schreef op 23 december 2008 @ 12:36:
Een chirurg trouwens doet in the end ook weer elke dag hetzelfde werk...Ik denk dat 'n chirurg met passie voor zijn vakgebied ook droomt dat ie op 'n dag met 'n door hem bedachte nieuwe techniek een patient kan opereren die aan iets lijdt wat voorheen nog geen kans had op genezing.
[quote]its schreef op 23 december 2008 @ 12:36:
Een chirurg trouwens doet in the end ook weer elke dag hetzelfde werk...Ik denk dat 'n chirurg met passie voor zijn vakgebied ook droomt dat ie op 'n dag met 'n door hem bedachte nieuwe techniek een patient kan opereren die aan iets lijdt wat voorheen nog geen kans had op genezing.
dinsdag 23 december 2008 om 12:53
Gewoon in jezelf blijven geloven Yoyo. En koester wat je wel lukt. Ik werd steeds zekerder van mezelf toen ik ouder werd, dus misschien is dat iets voor jou om je op te richten?
Als ik nu terugdenk aan toen ik 26 was.... ik haalde toen (pas) mijn rijbewijs, voelde me een sukkel op mijn werk, was constant bezig mensen te pleasen. Ik ben erg veranderd sindsdien. Behalve dan dat ik nog steeds een waardeloze chauffeur ben
Als ik nu terugdenk aan toen ik 26 was.... ik haalde toen (pas) mijn rijbewijs, voelde me een sukkel op mijn werk, was constant bezig mensen te pleasen. Ik ben erg veranderd sindsdien. Behalve dan dat ik nog steeds een waardeloze chauffeur ben
dinsdag 23 december 2008 om 13:00
mmm, 26 , das lang geleden, als mens nog heel onzeker, terwijl ik toen al bijna de hele wereld had gezien en met loads aan mensen heb gewerkt waar anderen alleen maar van dromen en toch , als meisje/vrouw, heel onzeker,dus misschien helpt je dit yoyo.
ik ben me pas echt zeker gaan voelen toen ik mijn man ontmoette en moeder werd, daarmee werd ik ook een stuk onafhankelijker van de mening van anderen.
Oftewel, schiet me lek, kijk naar jezelf en bemoei je met je eigen zaken, erg lekker en vrij gevoel, wat ook weer bepaalde beslissingen bewerkstelligd, zoals onze emigratie bewerkstelligt, hoeveel mensen ons niet gek vinden, stoer, waar begin je aan, dat je dat durft , dat soort opmerkingen, daar besef ik dan eigenlijk pas mee wat we gaan doen,
maar dat kan natuurlijk iedereen.
als je er maar in gelooft en doorzet.
zeg niet dat het makkelijk is, dat niet , hell of a job.
je bent pas 26 yoyo, je gaat nog enorm groeien.ik spreek je over 10 jaar nog eens hier, lijkt me leuk.
ik ben me pas echt zeker gaan voelen toen ik mijn man ontmoette en moeder werd, daarmee werd ik ook een stuk onafhankelijker van de mening van anderen.
Oftewel, schiet me lek, kijk naar jezelf en bemoei je met je eigen zaken, erg lekker en vrij gevoel, wat ook weer bepaalde beslissingen bewerkstelligd, zoals onze emigratie bewerkstelligt, hoeveel mensen ons niet gek vinden, stoer, waar begin je aan, dat je dat durft , dat soort opmerkingen, daar besef ik dan eigenlijk pas mee wat we gaan doen,
maar dat kan natuurlijk iedereen.
als je er maar in gelooft en doorzet.
zeg niet dat het makkelijk is, dat niet , hell of a job.
je bent pas 26 yoyo, je gaat nog enorm groeien.ik spreek je over 10 jaar nog eens hier, lijkt me leuk.
dinsdag 23 december 2008 om 13:05
Lijkt me ook leuk sarah
Maar als we het zo over het najagen van dromen hebben denk ik wel eens: "Wie ben ik om de wereld te gaan veranderen?", laat ik nu eerst eens gewoon mijn studie afronden, nog wat mooie reizen maken en mijn leven goed op de rit hebben, voordat ik aan zulke fantasieen begin.
10 jaar geleden dacht ik: "Als ik 26 ben, dan kan ik vast de hele wereld aan en heb ik het helemaal voor elkaar". Viel wel beetje tegen eigenlijk
Maar als we het zo over het najagen van dromen hebben denk ik wel eens: "Wie ben ik om de wereld te gaan veranderen?", laat ik nu eerst eens gewoon mijn studie afronden, nog wat mooie reizen maken en mijn leven goed op de rit hebben, voordat ik aan zulke fantasieen begin.
10 jaar geleden dacht ik: "Als ik 26 ben, dan kan ik vast de hele wereld aan en heb ik het helemaal voor elkaar". Viel wel beetje tegen eigenlijk
dinsdag 23 december 2008 om 13:06
quote:Margaretha2 schreef op 23 december 2008 @ 12:37:
[...]
Nou dat is logisch. Maar ik trek het in mijn ogen ook niet te ver door. Het was gewoon een reactie op dat ik een aantal leeftijdsgenoten zie die dit gevoel gewoon helemaal niet lijken te bezitten.
Maar wat als ze dat gevoel wél hebben maar hun dromen niet verder gaan dan trouwen, een rijtjeshuis, voorspelbaarheid en zekerheid?
Ik moet er ook niet aan denken, maar ik kan me zo voorstellen dat er mensen zijn die gewoonweg geen behoefte hebben aan meer dan dat, omdat dat ze volmaakt gelukkig maakt.
[...]
Nou dat is logisch. Maar ik trek het in mijn ogen ook niet te ver door. Het was gewoon een reactie op dat ik een aantal leeftijdsgenoten zie die dit gevoel gewoon helemaal niet lijken te bezitten.
Maar wat als ze dat gevoel wél hebben maar hun dromen niet verder gaan dan trouwen, een rijtjeshuis, voorspelbaarheid en zekerheid?
Ik moet er ook niet aan denken, maar ik kan me zo voorstellen dat er mensen zijn die gewoonweg geen behoefte hebben aan meer dan dat, omdat dat ze volmaakt gelukkig maakt.
dinsdag 23 december 2008 om 13:13
Net zoals Elninjoo geloof ik niet dat je zo snel uitgedroomd bent, ik denk dat je misschien nu x of y wilt bereiken en als je dat bereikt hebt dan weer z wil. Dus als jouw droom een rijtjeshuis is, en je hebt dat dan, dan denk ik dat je vanzelf weer andere dromen krijgt. Ik kan me niet voorstellen dat dat níet zo zou zijn.
Als die dromen dan typisch burgerlijk zijn en niet verder gaan dan dat (een mooie auto, twee kindjes, een keer per jaar naar de costa all in) vind ik dat echt niet stom.
Wat ik wél stom vind, is wanneer je helemaal niet nadenkt over andere mogelijkheden. Dan is het bereiken van een rijtjeshuis, een auto en twee kindjes namelijk niet het bereiken van een droom maar gewoon als een zombie het gebaande pad volgen.
Als die dromen dan typisch burgerlijk zijn en niet verder gaan dan dat (een mooie auto, twee kindjes, een keer per jaar naar de costa all in) vind ik dat echt niet stom.
Wat ik wél stom vind, is wanneer je helemaal niet nadenkt over andere mogelijkheden. Dan is het bereiken van een rijtjeshuis, een auto en twee kindjes namelijk niet het bereiken van een droom maar gewoon als een zombie het gebaande pad volgen.
dinsdag 23 december 2008 om 13:16
quote:Margaretha2 schreef op 23 december 2008 @ 13:13:
Wat ik wél stom vind, is wanneer je helemaal niet nadenkt over andere mogelijkheden. Dan is het bereiken van een rijtjeshuis, een auto en twee kindjes namelijk niet het bereiken van een droom maar gewoon als een zombie het gebaande pad volgen.
Ik denk eerlijk gezegd niet dat het in de praktijk zo werkt.
Er zullen misschien mensen zijn die veel sneller tevreden zijn dan andere mensen. Sommige mensen willen altijd maar meer en beter, terwijl andere mensen gelukkig zijn met hun huidige leven en daar genoegen mee nemen. Maar ook die mensen hebben stiekum in hun achterhoofd wel eens nagedacht over wat ze zouden doen als ze de loterij winnen hoor.
Wat ik wél stom vind, is wanneer je helemaal niet nadenkt over andere mogelijkheden. Dan is het bereiken van een rijtjeshuis, een auto en twee kindjes namelijk niet het bereiken van een droom maar gewoon als een zombie het gebaande pad volgen.
Ik denk eerlijk gezegd niet dat het in de praktijk zo werkt.
Er zullen misschien mensen zijn die veel sneller tevreden zijn dan andere mensen. Sommige mensen willen altijd maar meer en beter, terwijl andere mensen gelukkig zijn met hun huidige leven en daar genoegen mee nemen. Maar ook die mensen hebben stiekum in hun achterhoofd wel eens nagedacht over wat ze zouden doen als ze de loterij winnen hoor.
dinsdag 23 december 2008 om 13:30
dinsdag 23 december 2008 om 13:33
En ik denk eigenlijk net als Yoyo dat er ook mensen zijn bij wie hun dromen meer gaan over de tijd die ze met hun geliefden doorbrengen, hoe ze een betere echtgenoot kunnen zijn, hoe ze een betere ouder kunnen zijn en hoe ze bijvoorbeeld meer kunnen betekenen voor hun omgeving. En dat zul je niet zien in geld of promoties. Niet iedereen is gericht op werk/carriere/geld en wat daarin te bereiken valt.
