Actueel
alle pijlers
De Twintiger van nu
zaterdag 20 december 2008 om 11:46
AMSTERDAM Twintigers zijn niet egoïstisch, niet hedonistisch en niet idealistisch. Eerder een beetje truttig. Peter Kanne, onderzoeker bij TNS Nipo: 'Ze hebben niet de illusie dat ze de wereld kunnen verbeteren. Ze willen gewoon een keurig, liefdevol leven leiden.'
TNS Nipo ondervroeg in opdracht van de Volkskrant 592twintigers over hun dromen en toekomstverwachtingen. Ze zijn over het algemeen gelukkig: gemiddeld geeft de twintiger zijn leven een 7,4. Meer dan de helft (52 procent) waardeert zijn leven met een 8, 9 of 10.
Bijna alle ondervraagden (95procent) zien de eigen toekomst positief in. Over 'de toekomst van de wereld' wordt somberder gedacht: 20 procent is negatief, 78 procent is positief.
'Twintigers leven in een relatief kleine wereld', zegt Kanne. Zo is voor 33 procent de partner het belangrijkst in het leven. Op twee staat zelfontplooiing (18procent). Het vergaren van welvaart en het leveren van een zinvolle bijdrage aan de wereld scoren beide slechts 1 procent.
En gevraagd naar hun grootste angst blijken de twintigers nauwelijks bang te zijn voor de klimaat- of kredietcrisis, maar wel voor rampspoed in de directe omgeving.
De onderzoekers stelden één open vraag: wat zou je willen bijdragen aan de wereld? Eén antwoord vat volgens Kanne de uitkomsten van het onderzoek perfect samen. 'Niks', zo begint het. 'Ik wil gewoon lekker leven. Ik geef geld aan goede doelen, maar dat is alles wat ik bijdraag. Ik ben meer bezig met mijn eigen omgeving, dat is voor mij genoeg.'
Bron: volkskrant
Is bovenstaand beeld herkenbaar voor de twintigers hier?
TNS Nipo ondervroeg in opdracht van de Volkskrant 592twintigers over hun dromen en toekomstverwachtingen. Ze zijn over het algemeen gelukkig: gemiddeld geeft de twintiger zijn leven een 7,4. Meer dan de helft (52 procent) waardeert zijn leven met een 8, 9 of 10.
Bijna alle ondervraagden (95procent) zien de eigen toekomst positief in. Over 'de toekomst van de wereld' wordt somberder gedacht: 20 procent is negatief, 78 procent is positief.
'Twintigers leven in een relatief kleine wereld', zegt Kanne. Zo is voor 33 procent de partner het belangrijkst in het leven. Op twee staat zelfontplooiing (18procent). Het vergaren van welvaart en het leveren van een zinvolle bijdrage aan de wereld scoren beide slechts 1 procent.
En gevraagd naar hun grootste angst blijken de twintigers nauwelijks bang te zijn voor de klimaat- of kredietcrisis, maar wel voor rampspoed in de directe omgeving.
De onderzoekers stelden één open vraag: wat zou je willen bijdragen aan de wereld? Eén antwoord vat volgens Kanne de uitkomsten van het onderzoek perfect samen. 'Niks', zo begint het. 'Ik wil gewoon lekker leven. Ik geef geld aan goede doelen, maar dat is alles wat ik bijdraag. Ik ben meer bezig met mijn eigen omgeving, dat is voor mij genoeg.'
Bron: volkskrant
Is bovenstaand beeld herkenbaar voor de twintigers hier?
dinsdag 23 december 2008 om 12:07
Wat is precies niet haalbaar Eowynn? Ik ben thuis nooit wat tekort gekomen maar mijn ouders hebben geen onroerend goed (behalve hun eigen huis) handelen niet op de beurs en ook niet in wat anders, zijn vakmensen en boeren en we gingen vroeger altijd kamperen, maar waarom denk je dat eigenlijk?
Ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel merk ik want het komt in elk geval totaal niet over. Wat mij betreft kan grote dromen hebben / de toekomst open hebben / de wereld aan je voeten hebben prima samengaan met realistische keuzes maken en plannen hebben, die heb ik trouwens zelf ook.
Ik ben absoluut niet bang voor een burgerlijk leven, eerlijk gezegd lijkt het me heerlijk, een huis aan Wisteria Lane, lieve kindjes, een Weimaraner, en een kopje koffie met de krant smorgens vroeg. Maar waarom zou dat niet samen kunnen gaan met openminded zijn, dingen nog niet vast willen leggen voor de komende decennia, van gebaande paden af willen gaan (of in elk geval die optie ook overwegen)?
Ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel merk ik want het komt in elk geval totaal niet over. Wat mij betreft kan grote dromen hebben / de toekomst open hebben / de wereld aan je voeten hebben prima samengaan met realistische keuzes maken en plannen hebben, die heb ik trouwens zelf ook.
Ik ben absoluut niet bang voor een burgerlijk leven, eerlijk gezegd lijkt het me heerlijk, een huis aan Wisteria Lane, lieve kindjes, een Weimaraner, en een kopje koffie met de krant smorgens vroeg. Maar waarom zou dat niet samen kunnen gaan met openminded zijn, dingen nog niet vast willen leggen voor de komende decennia, van gebaande paden af willen gaan (of in elk geval die optie ook overwegen)?
dinsdag 23 december 2008 om 12:15
quote:Margaretha2 schreef op 23 december 2008 @ 12:07:
Maar waarom zou dat niet samen kunnen gaan met openminded zijn, dingen nog niet vast willen leggen voor de komende decennia, van gebaande paden af willen gaan (of in elk geval die optie ook overwegen)?
Omdat het leven vaak zo gewoon niet in elkaar zit denk ik. Ik snap wel wat je bedoelt en het is heel mooi om toekomstdromen te hebben, maar we kunnen niet alle 16 miljoen in ons landje al onze dromen waarmaken. We hebben gewoon een bakker, een slager, een cassiere en een politieagent nodig. We moeten gewoon werken voor ons geld, hebben maar een paar weken vakantie in het jaar en zijn afhankelijk van kinderdagverblijven.
Die dromen zijn allemaal heel mooi, maar het leven is gewoon een stuk eenvoudiger dan de libellevrouwen doen voorkomen.
Maar waarom zou dat niet samen kunnen gaan met openminded zijn, dingen nog niet vast willen leggen voor de komende decennia, van gebaande paden af willen gaan (of in elk geval die optie ook overwegen)?
Omdat het leven vaak zo gewoon niet in elkaar zit denk ik. Ik snap wel wat je bedoelt en het is heel mooi om toekomstdromen te hebben, maar we kunnen niet alle 16 miljoen in ons landje al onze dromen waarmaken. We hebben gewoon een bakker, een slager, een cassiere en een politieagent nodig. We moeten gewoon werken voor ons geld, hebben maar een paar weken vakantie in het jaar en zijn afhankelijk van kinderdagverblijven.
Die dromen zijn allemaal heel mooi, maar het leven is gewoon een stuk eenvoudiger dan de libellevrouwen doen voorkomen.
dinsdag 23 december 2008 om 12:17
Omdat je zo'n houding hebt van dat alles voor iedereen bereikbaar is, terwijl dat gewoon niet zo is. In theorie wel, maar in praktijk heb je te maken met véél meer dingen. En de meeste mensen die zo tegen het leven aankijken zijn afkomstig uit een welvarende omgeving.
Maar wie doen dat dan, volgens jou? Ik denk eigenlijk dat de meeste mensen wel dromen hebben, de een wat groter dan de ander, maar ik denk burgelijkheid weinig te maken heeft met openminded zijn. En nogmaals, wat burgerlijk is, daar valt over te twisten.
Wat ik doe, op je 25e 2 kinderen hebben is al een héle tijd geen gebaand pad meer in Nederland, het gebaande pad is juist meer dat je eerst gaat reizen, alles wilt doen, alles wilt zien en alle opties open wilt houden. Feitelijk is dat de nieuwe burgerlijkheid als je het mij vraagt
Maar wie doen dat dan, volgens jou? Ik denk eigenlijk dat de meeste mensen wel dromen hebben, de een wat groter dan de ander, maar ik denk burgelijkheid weinig te maken heeft met openminded zijn. En nogmaals, wat burgerlijk is, daar valt over te twisten.
Wat ik doe, op je 25e 2 kinderen hebben is al een héle tijd geen gebaand pad meer in Nederland, het gebaande pad is juist meer dat je eerst gaat reizen, alles wilt doen, alles wilt zien en alle opties open wilt houden. Feitelijk is dat de nieuwe burgerlijkheid als je het mij vraagt
dinsdag 23 december 2008 om 12:18
Ja, Yoyo! En dát vind ik dus een typische (zure) midlifers uitspraak en niet een twintigers-uitspraak!
Overigens denk ik dat als je zo denkt je al bij voorbaat jezelf dikwalificeerd om boven het maaiveld uit te komen, maar dat terzijde.
Ik kan me nog ergens wel voorstellen dat je denkt dat niet iedereen zijn dromen waar kan maken, maar ik kan me niet voorstellen dat jij dan wel bij diegene zal zijn die ze niet waar zal maken, mijn eigen instelling is dan eerder van Maar ikke wel!
Maar hoe dan ook, denk ik dat iedereen dromen waar kan maken, misschien niet alle dromen die je op je zestiende of zesentwintigste had, en misschien niet in precies die vorm, maar ik denk wel dat het kan. En dat vind ik dus een typische jeugd-gedachte van mezelf
Overigens denk ik dat als je zo denkt je al bij voorbaat jezelf dikwalificeerd om boven het maaiveld uit te komen, maar dat terzijde.
Ik kan me nog ergens wel voorstellen dat je denkt dat niet iedereen zijn dromen waar kan maken, maar ik kan me niet voorstellen dat jij dan wel bij diegene zal zijn die ze niet waar zal maken, mijn eigen instelling is dan eerder van Maar ikke wel!
Maar hoe dan ook, denk ik dat iedereen dromen waar kan maken, misschien niet alle dromen die je op je zestiende of zesentwintigste had, en misschien niet in precies die vorm, maar ik denk wel dat het kan. En dat vind ik dus een typische jeugd-gedachte van mezelf
dinsdag 23 december 2008 om 12:21
Eowynn, mijn ouders zijn echt niet rijk, maar wel met he-le-maal niets begonnen: toen ze trouwden was het huis zo ontzettend klein dat ze een bed hadden wat overdag rechtop moest staan!
En zo ken ik trouwens wel heel veel verhalen, van mensen die het gewoon zelf gemaakt hebben (niet eens zozeer qua geld hoor).
Ik ken trouwens ook de mensen die jullie benoemen maar die blijven bij mij toch minder hangen, ik voel me daar in elk geval niet mee verbonden. En daarnaast denk ik ook dat die mensen vaak een houding hebben die er voor zorgt dat ze helemaal niets bereiken, ik denk niet zozeer dat dat het leven is.
En zo ken ik trouwens wel heel veel verhalen, van mensen die het gewoon zelf gemaakt hebben (niet eens zozeer qua geld hoor).
Ik ken trouwens ook de mensen die jullie benoemen maar die blijven bij mij toch minder hangen, ik voel me daar in elk geval niet mee verbonden. En daarnaast denk ik ook dat die mensen vaak een houding hebben die er voor zorgt dat ze helemaal niets bereiken, ik denk niet zozeer dat dat het leven is.
dinsdag 23 december 2008 om 12:23
quote:Eowynn_ schreef op 23 december 2008 @ 12:17:
Omdat je zo'n houding hebt van dat alles voor iedereen bereikbaar is, terwijl dat gewoon niet zo is. In theorie wel, maar in praktijk heb je te maken met véél meer dingen. En de meeste mensen die zo tegen het leven aankijken zijn afkomstig uit een welvarende omgeving.
Dat denk ik ook niet persé. Ik denk dat het gewoon een manier van dingen zien is. Ik denk dat bv. Martin Luther King, Mahatma Ghandi, Che Guevara, George Soros, Bill Gates, Donald Trump, Rigoberta Menchu, Oprah Winfrey, etc. ook die houding hadden.
Ik denk dat als je uit een rijk milieu komt dat je dan eerder denkt dat alles vanzelf gaat, en dat is natuurlijk wat anders.
Omdat je zo'n houding hebt van dat alles voor iedereen bereikbaar is, terwijl dat gewoon niet zo is. In theorie wel, maar in praktijk heb je te maken met véél meer dingen. En de meeste mensen die zo tegen het leven aankijken zijn afkomstig uit een welvarende omgeving.
Dat denk ik ook niet persé. Ik denk dat het gewoon een manier van dingen zien is. Ik denk dat bv. Martin Luther King, Mahatma Ghandi, Che Guevara, George Soros, Bill Gates, Donald Trump, Rigoberta Menchu, Oprah Winfrey, etc. ook die houding hadden.
Ik denk dat als je uit een rijk milieu komt dat je dan eerder denkt dat alles vanzelf gaat, en dat is natuurlijk wat anders.
dinsdag 23 december 2008 om 12:24
dinsdag 23 december 2008 om 12:27
quote:Margaretha2 schreef op 23 december 2008 @ 12:18:
Ja, Yoyo! En dát vind ik dus een typische (zure) midlifers uitspraak en niet een twintigers-uitspraak!
Overigens denk ik dat als je zo denkt je al bij voorbaat jezelf dikwalificeerd om boven het maaiveld uit te komen, maar dat terzijde.
Misschien wel, maar ik sta voor de klas. Als het goed is studeer ik dit jaar af. Misschien suf maar ik zou niet weten hoe ik met mijn opleiding boven het maaiveld uit moet komen. Ik ben niet hoogbegaafd, ik zing niet als een nachtegaaltje, ik ben geen sexy fotomodel, ik blink nergens in uit... ik ben maar gewoon een heel normaal iemand.
Ik ben zou blij zijn als ik straks ben afgestudeerd en gewoon een normaal ritme in mijn leven heb. Dat is eigenlijk nu mijn eerste prioriteit.
Ja, Yoyo! En dát vind ik dus een typische (zure) midlifers uitspraak en niet een twintigers-uitspraak!
Overigens denk ik dat als je zo denkt je al bij voorbaat jezelf dikwalificeerd om boven het maaiveld uit te komen, maar dat terzijde.
Misschien wel, maar ik sta voor de klas. Als het goed is studeer ik dit jaar af. Misschien suf maar ik zou niet weten hoe ik met mijn opleiding boven het maaiveld uit moet komen. Ik ben niet hoogbegaafd, ik zing niet als een nachtegaaltje, ik ben geen sexy fotomodel, ik blink nergens in uit... ik ben maar gewoon een heel normaal iemand.
Ik ben zou blij zijn als ik straks ben afgestudeerd en gewoon een normaal ritme in mijn leven heb. Dat is eigenlijk nu mijn eerste prioriteit.
dinsdag 23 december 2008 om 12:27
Oh, maar ik zeg ook niet over mezelf dat ik mijn dromen niet kan waarmaken. Maar jij verbindt er ook direct aan dat je dromen dan wel groots zouden moeten zijn. Ik zou er echt niet aan moeten denken om waar dan ook ter wereld te wonen. Ik heb wel overwogen om ooit naar Denemarken of Zweden te verhuizen, en ik sluit niet uit dat dat ooit gebeurd. Maar dingen als de president van Amerika worden, miljonair worden, enzovoorts, neuh, niet echt.
Kijk, het kan mijn droom wel zijn om een geweldig goeie hersenchirurg te worden (ik wilde altijd chirurg worden vroeger) maar mijn motoriek is zo verfijnd als een graafmachine en ik heb geen aanleg voor zo'n beetje alle dingen die je nodig hebt om een goede chirurg te worden.
Ik kan wel een buitengewoon goede danseres willen worden, maar ik ben zo gracieus als een blok beton en zo soepel als een lantaarnpaal. Dus dat wordt hem ook niet.
Dat is net zoiets als Herman die denkt dat hij ooit een goede popster wordt. Fijn hoor, zo'n droom, maar in werkelijkheid weerhoudt het najagen van die droom je ervan om écht wat te bereiken.
Je kunt veel leren, maar je hebt een bepaalde aanleg nodig om dingen te kunnen bereiken en te kunnen leren.
In praktijk zijn mijn dromen een stuk haalbaarder, gelukkig. Maar ook niet zo groots en meeslepend als jij beschrijft. Waarom niet? Niet omdat ik denk dat het onmogelijk zou zijn, maar gewoon omdat ik niet denk dat ik er gelukkiger van word.
Kijk, het kan mijn droom wel zijn om een geweldig goeie hersenchirurg te worden (ik wilde altijd chirurg worden vroeger) maar mijn motoriek is zo verfijnd als een graafmachine en ik heb geen aanleg voor zo'n beetje alle dingen die je nodig hebt om een goede chirurg te worden.
Ik kan wel een buitengewoon goede danseres willen worden, maar ik ben zo gracieus als een blok beton en zo soepel als een lantaarnpaal. Dus dat wordt hem ook niet.
Dat is net zoiets als Herman die denkt dat hij ooit een goede popster wordt. Fijn hoor, zo'n droom, maar in werkelijkheid weerhoudt het najagen van die droom je ervan om écht wat te bereiken.
Je kunt veel leren, maar je hebt een bepaalde aanleg nodig om dingen te kunnen bereiken en te kunnen leren.
In praktijk zijn mijn dromen een stuk haalbaarder, gelukkig. Maar ook niet zo groots en meeslepend als jij beschrijft. Waarom niet? Niet omdat ik denk dat het onmogelijk zou zijn, maar gewoon omdat ik niet denk dat ik er gelukkiger van word.
dinsdag 23 december 2008 om 12:27
Ik geloof ook dat je alles kunt bereiken als je er echt voor werkt (op wat voor een manier dan ook). Maar dromen worden ook bijgesteld in de loop der tijd. En als je je droom hebt bereikt (dat was "mijn" Wisteria Lane) komt er weer een nieuwe droom. Maar dat is het nu juist. Niemand droomt over hetzelfde. Wat voor jou een nachtmerrie is (alles vastleggen) is voor een ander de ultieme droom (zekerheid creeeren voor gezin). Alleen kan die zekerheid soms heel bedrogen uitkomen als er iets gebeurt waar je totaal geen invloed op hebt. En dat zijn vaak negatieve dingen zoals: man peert hem met een ander, je wordt ernstig ziek, een sterfgeval, ernstige financiele tekorten door wat voor reden dan ook etc.)
dinsdag 23 december 2008 om 12:29
Ik vind 't wel belangrijk voor mezelf om dromen te hebben. Lijkt me niets om in 'n branche werkzaam te zijn waarin ik eigenlijk al vanaf mijn 30e zou weten dat ik niet veel verder zou kunnen komen.
In 'n creatief beroep kun je toch in elk geval nog altijd de droom houden dat je op 'n gegeven moment 'n serieuze doorbraak krijgt.
In 'n creatief beroep kun je toch in elk geval nog altijd de droom houden dat je op 'n gegeven moment 'n serieuze doorbraak krijgt.
dinsdag 23 december 2008 om 12:30
quote:Margaretha2 schreef op 23 december 2008 @ 12:23:
[...]
Dat denk ik ook niet persé. Ik denk dat het gewoon een manier van dingen zien is. Ik denk dat bv. Martin Luther King, Mahatma Ghandi, Che Guevara, George Soros, Bill Gates, Donald Trump, Rigoberta Menchu, Oprah Winfrey, etc. ook die houding hadden.
Ik denk dat als je uit een rijk milieu komt dat je dan eerder denkt dat alles vanzelf gaat, en dat is natuurlijk wat anders.
Prachtige voorbeelden, maar het gaat hier natuurlijk wel om mar een páár mensen, op héél veel mensen met dezelfde ambitie, dezelfde droom, dezelfde houding en die het níet redden.
Doet me een beetje denken aan mensen die doorbreken als filmster, die dan roepen dat je áltijd moet volhouden en dat het dan vanzelf lukt. Maar je hoort altijd alleen maar de mensen die wél zijn doorgebroken. Die 0,1 % van de mensen bij wie het wél lukt. Je hoort nooit het verhaal van de man die 40 jaar heeft vastgehouden en gevochten voor zijn droom maar bij wie het nooit gelukt is
[...]
Dat denk ik ook niet persé. Ik denk dat het gewoon een manier van dingen zien is. Ik denk dat bv. Martin Luther King, Mahatma Ghandi, Che Guevara, George Soros, Bill Gates, Donald Trump, Rigoberta Menchu, Oprah Winfrey, etc. ook die houding hadden.
Ik denk dat als je uit een rijk milieu komt dat je dan eerder denkt dat alles vanzelf gaat, en dat is natuurlijk wat anders.
Prachtige voorbeelden, maar het gaat hier natuurlijk wel om mar een páár mensen, op héél veel mensen met dezelfde ambitie, dezelfde droom, dezelfde houding en die het níet redden.
Doet me een beetje denken aan mensen die doorbreken als filmster, die dan roepen dat je áltijd moet volhouden en dat het dan vanzelf lukt. Maar je hoort altijd alleen maar de mensen die wél zijn doorgebroken. Die 0,1 % van de mensen bij wie het wél lukt. Je hoort nooit het verhaal van de man die 40 jaar heeft vastgehouden en gevochten voor zijn droom maar bij wie het nooit gelukt is
dinsdag 23 december 2008 om 12:31
Quote: maar ik vind het wel gruwelijk truttig als je voorin de twintig bent en dan compleet gesloten bent en totaal niet weet wat er in de wereld te koop is en dat ook helemaal niet boeiend vindt.
Dat is hun keuze.... lekker zo laten zolang jij er geen last van hebt toch? Ik moet er ook niet aan denken trouwens.
Ik denk trouwens een stuk meer in grijstinten dan in puur zwart-wit toen ik in mijn early twenties was.
@Eowynn: binnen bepaalde realistische grenzen kun je alles bereiken wat je wilt. Je moet misschien wat harder je best doen, maar ik geloof dat ook zeker.
Dat is hun keuze.... lekker zo laten zolang jij er geen last van hebt toch? Ik moet er ook niet aan denken trouwens.
Ik denk trouwens een stuk meer in grijstinten dan in puur zwart-wit toen ik in mijn early twenties was.
@Eowynn: binnen bepaalde realistische grenzen kun je alles bereiken wat je wilt. Je moet misschien wat harder je best doen, maar ik geloof dat ook zeker.
dinsdag 23 december 2008 om 12:33
dinsdag 23 december 2008 om 12:33
quote:Eowynn_ schreef op 23 december 2008 @ 12:30:
Doet me een beetje denken aan mensen die doorbreken als filmster, die dan roepen dat je áltijd moet volhouden en dat het dan vanzelf lukt. Maar je hoort altijd alleen maar de mensen die wél zijn doorgebroken. Die 0,1 % van de mensen bij wie het wél lukt. Je hoort nooit het verhaal van de man die 40 jaar heeft vastgehouden en gevochten voor zijn droom maar bij wie het nooit gelukt is
Het deed mij gelijk denken aan al die Idols programma's!
20.000 mensen die elke keer weer mee doen. En als ze in de finale staan dan zeggen ze: "Je moet al je dromen na gaan, want als je iets echt wilt dan lukt het ook". Dan denk ik: Tja die andere 19.990 mensen wilden dit ook echt heel graag en die roepen na een afwijzing ook allemaal: "Maar ik zal er wel komen op eigen kracht!". En heb jij die 19990 mensen ooit nog gezien?
Doet me een beetje denken aan mensen die doorbreken als filmster, die dan roepen dat je áltijd moet volhouden en dat het dan vanzelf lukt. Maar je hoort altijd alleen maar de mensen die wél zijn doorgebroken. Die 0,1 % van de mensen bij wie het wél lukt. Je hoort nooit het verhaal van de man die 40 jaar heeft vastgehouden en gevochten voor zijn droom maar bij wie het nooit gelukt is
Het deed mij gelijk denken aan al die Idols programma's!
20.000 mensen die elke keer weer mee doen. En als ze in de finale staan dan zeggen ze: "Je moet al je dromen na gaan, want als je iets echt wilt dan lukt het ook". Dan denk ik: Tja die andere 19.990 mensen wilden dit ook echt heel graag en die roepen na een afwijzing ook allemaal: "Maar ik zal er wel komen op eigen kracht!". En heb jij die 19990 mensen ooit nog gezien?
dinsdag 23 december 2008 om 12:33
Dat denk ik ook hoor Its, maar je moet er wel offers voor brengen om je doel te bereiken en niet iedereen is in de postie om/ in staat om die offers te brengen. En dat is niet altijd te wijten aan doorzettingsvermogen of gewoon 'willen'.
Ik vind het een hele gezonde instelling om te denken dat je alles kunt als je maar wilt, maar je moet het niet tever doortrekken. Want mensen krijgen te maken met ziekte, overlijden, relaties die stranden, kinderen, en nog 100.000 omstandigheden.
Ik vind het een hele gezonde instelling om te denken dat je alles kunt als je maar wilt, maar je moet het niet tever doortrekken. Want mensen krijgen te maken met ziekte, overlijden, relaties die stranden, kinderen, en nog 100.000 omstandigheden.
dinsdag 23 december 2008 om 12:35
dinsdag 23 december 2008 om 12:36
quote:yoyo2 schreef op 23 december 2008 @ 12:27:
[...]
Misschien wel, maar ik sta voor de klas. Als het goed is studeer ik dit jaar af. Misschien suf maar ik zou niet weten hoe ik met mijn opleiding boven het maaiveld uit moet komen. Ik ben niet hoogbegaafd, ik zing niet als een nachtegaaltje, ik ben geen sexy fotomodel, ik blink nergens in uit... ik ben maar gewoon een heel normaal iemand.
Ik ben zou blij zijn als ik straks ben afgestudeerd en gewoon een normaal ritme in mijn leven heb. Dat is eigenlijk nu mijn eerste prioriteit.
Nouja, het hoeft ook niet persé op je werk natuurlijk, al kan je volgens mij ook in het onderwijs je specialiseren in bv. autisme, hoogbegaafdheid, etc. Maar er is bv. ook een meisje dat een project heeft opgezet waarbij studenten eens per week met een vmbo-er afspreken, en zo iets bestaat ook voor allochtone leerlingen, en ook in ontwikkelingslanden zijn veel onderwijsprojecten (zomaar wat dingen waar ik nu aan denk). Hoe dan ook denk ik dat het onderwijs wel een heel uitdagende baan is waar je jezelf ook heel veel in kan ontwikkelen, omdat ieder kind natuurlijk weer anders.
Maargoed, misschien wil je graag de Grand Canyon zien, wil je leren fotograferen, whatever. Al die dingen kan je in je leven vrij gemakkelijk waarmaken denk ik.
[...]
Misschien wel, maar ik sta voor de klas. Als het goed is studeer ik dit jaar af. Misschien suf maar ik zou niet weten hoe ik met mijn opleiding boven het maaiveld uit moet komen. Ik ben niet hoogbegaafd, ik zing niet als een nachtegaaltje, ik ben geen sexy fotomodel, ik blink nergens in uit... ik ben maar gewoon een heel normaal iemand.
Ik ben zou blij zijn als ik straks ben afgestudeerd en gewoon een normaal ritme in mijn leven heb. Dat is eigenlijk nu mijn eerste prioriteit.
Nouja, het hoeft ook niet persé op je werk natuurlijk, al kan je volgens mij ook in het onderwijs je specialiseren in bv. autisme, hoogbegaafdheid, etc. Maar er is bv. ook een meisje dat een project heeft opgezet waarbij studenten eens per week met een vmbo-er afspreken, en zo iets bestaat ook voor allochtone leerlingen, en ook in ontwikkelingslanden zijn veel onderwijsprojecten (zomaar wat dingen waar ik nu aan denk). Hoe dan ook denk ik dat het onderwijs wel een heel uitdagende baan is waar je jezelf ook heel veel in kan ontwikkelen, omdat ieder kind natuurlijk weer anders.
Maargoed, misschien wil je graag de Grand Canyon zien, wil je leren fotograferen, whatever. Al die dingen kan je in je leven vrij gemakkelijk waarmaken denk ik.
dinsdag 23 december 2008 om 12:36
dinsdag 23 december 2008 om 12:37
quote:[message=2459427,noline]Eowynn_ schreef op 23
Ik vind het een hele gezonde instelling om te denken dat je alles kunt als je maar wilt, maar je moet het niet tever doortrekken. Want mensen krijgen te maken met ziekte, overlijden, relaties die stranden, kinderen, en nog 100.000 omstandigheden.Nou dat is logisch. Maar ik trek het in mijn ogen ook niet te ver door. Het was gewoon een reactie op dat ik een aantal leeftijdsgenoten zie die dit gevoel gewoon helemaal niet lijken te bezitten.
Ik vind het een hele gezonde instelling om te denken dat je alles kunt als je maar wilt, maar je moet het niet tever doortrekken. Want mensen krijgen te maken met ziekte, overlijden, relaties die stranden, kinderen, en nog 100.000 omstandigheden.Nou dat is logisch. Maar ik trek het in mijn ogen ook niet te ver door. Het was gewoon een reactie op dat ik een aantal leeftijdsgenoten zie die dit gevoel gewoon helemaal niet lijken te bezitten.
dinsdag 23 december 2008 om 12:37
mmmmm, ik denk dat je je leven niet kan plannen, vastleggen e.d.
Ik had 10 jaar geleden nooit gedacht dat ik mijn mooie helemaal perfect verbouwde huis , gesettled en wel zou opdoeken en mijn biezen zou pakken met het hele gezin richting verwegisstan, maar we doen het wel, we beginnen weer helemaal opnieuw , het kan altijd leuker zeg maar, als je er maar voor gaat.
en ik ben al 47 (sinds gister lekker vers nog)
dus ja, wie weet waar en hoe, t kan allemaal veranderen.
heerlijk.
Ik had 10 jaar geleden nooit gedacht dat ik mijn mooie helemaal perfect verbouwde huis , gesettled en wel zou opdoeken en mijn biezen zou pakken met het hele gezin richting verwegisstan, maar we doen het wel, we beginnen weer helemaal opnieuw , het kan altijd leuker zeg maar, als je er maar voor gaat.
en ik ben al 47 (sinds gister lekker vers nog)
dus ja, wie weet waar en hoe, t kan allemaal veranderen.
heerlijk.
dinsdag 23 december 2008 om 12:38
quote:its schreef op 23 december 2008 @ 12:33:
Maar wat als je die doorbraak krijgt Elninjo? Ben je dan uitgedroomd? Het leven is toch veel meer dan je werk alleen. Je kunt toch ook dromen hebben die niks met je werk te maken hebben?
Je kunt je (vastliggende) werk toch gebruiken om je dromen op persoonlijk vlak te bereiken?Natuurlijk zullen er altijd nieuwe dromen komen. Als ik doorbreek dan zou ik mijn vaste baan op kunnen zeggen en nog veel meer kunnen gaan reizen om mijn fotografie met mijn reizen te combineren bijvoorbeeld. En zo'n levenssituatie zal vast wel weer nieuwe dromen bij me opwekken.
Maar wat als je die doorbraak krijgt Elninjo? Ben je dan uitgedroomd? Het leven is toch veel meer dan je werk alleen. Je kunt toch ook dromen hebben die niks met je werk te maken hebben?
Je kunt je (vastliggende) werk toch gebruiken om je dromen op persoonlijk vlak te bereiken?Natuurlijk zullen er altijd nieuwe dromen komen. Als ik doorbreek dan zou ik mijn vaste baan op kunnen zeggen en nog veel meer kunnen gaan reizen om mijn fotografie met mijn reizen te combineren bijvoorbeeld. En zo'n levenssituatie zal vast wel weer nieuwe dromen bij me opwekken.
dinsdag 23 december 2008 om 12:38
Eowynn, maar datzelfde geldt ook voor een vastliggende levensloop: door al die onverwachte veranderingen wordt alles anders. Dus zowel dromen vallen in duigen als de zekerheid. Maar moet je dan bij voorbaat geen dromen hebben? Of bij voorbaat maar niks vastleggen? Dromen stel je bij naar de realiteit van dat moment toch? Net als de zekerheid.
