Actueel
alle pijlers
geen donor = asociaal?
zaterdag 14 juni 2008 om 18:16
Onderhand krijg ik het gevoel een vreselijk asociaal iemand te zijn, haast crimineel misschien zelfs, want ik heb er zeer bewust en weloverwogen voor gekozen om geen donor te zijn.
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
Terwijl er van alle kanten tegen je wordt gezegd dat toch vooral te zijn. Het kabinet heeft zelfs een 'diepe voorkeur' voor orgaandonatie.
Ik wil graag gewoon doodgaan als mijn tijd gekomen is en niet volkomen onnatuurlijk nog min of meer in leven gehouden worden, zodat ze bruikbare organen uit mijn lijf kunnen halen, om daarna pas en niet meer helemaal intact echt te sterven. Dat staat me vreselijk tegen.
Maar ook als je wel eerst gewoon 100% kunt sterven, lijkt het mij niets. Het is/was mijn lijf en daar direct in gaan snijden en weghalen na overlijden vind ik nogal oneerbiedig.
Dus nee, ik ben geen donor. Maar misschien wel asociaal?
tonkje wijzigde dit bericht op 14-06-2008 18:18
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 14 juni 2008 om 19:37
Ik ben er nog niet uit.
Aan de ene kant vind ik het voorbeeld van Arrasje een reden die mij gevoelsmatig over zou halen om donor te zijn, een moeder met jonge kinderen, die daardoor verder zou kunnen leven...
Aan de andere kant denk ik, als ik een orgaan nodig zou hebben van iemand, omdat ik anders dood zou gaan, is het dan niet gewoon mijn tijd? Terwijl als het moment daar zou zijn, ik misschien wel sta te juichen als er een orgaan beschikbaar voor me is. Maar ik vind ook wel dat ik dan zelf ook donor moet zijn om een andermans orgaan te mogen accepteren.
Ik vind je in ieder geval niet asociaal.
Ik moet hem ook nog invullen. Maar ik weet nog niet wat.
Aan de ene kant vind ik het voorbeeld van Arrasje een reden die mij gevoelsmatig over zou halen om donor te zijn, een moeder met jonge kinderen, die daardoor verder zou kunnen leven...
Aan de andere kant denk ik, als ik een orgaan nodig zou hebben van iemand, omdat ik anders dood zou gaan, is het dan niet gewoon mijn tijd? Terwijl als het moment daar zou zijn, ik misschien wel sta te juichen als er een orgaan beschikbaar voor me is. Maar ik vind ook wel dat ik dan zelf ook donor moet zijn om een andermans orgaan te mogen accepteren.
Ik vind je in ieder geval niet asociaal.
Ik moet hem ook nog invullen. Maar ik weet nog niet wat.
zaterdag 14 juni 2008 om 19:38
Ik heb me ook (allang) opgegeven, en ja, ik vind het een soort van 'asociaal' om het niet te doen. Ik vind het een burgerplicht.
Zou je je kind wel een nier afstaan, als dat zijn/haar enige kans op overleven is? Waarschijnlijk is het antwoord volmondig 'ja'. Dus waarom niet voor een ander?? Je bent dan dood, je merkt er niks van. Je organen worden anders opgevreten door de maden hoor, of verbrand natuurlijk net wat je kiest.
Zou je je kind wel een nier afstaan, als dat zijn/haar enige kans op overleven is? Waarschijnlijk is het antwoord volmondig 'ja'. Dus waarom niet voor een ander?? Je bent dan dood, je merkt er niks van. Je organen worden anders opgevreten door de maden hoor, of verbrand natuurlijk net wat je kiest.
zaterdag 14 juni 2008 om 19:46
Tsja, het zal wel kneuterig zijn, maar mij gaat het oa wel om het oog om oog en tand om tand-principe. Wat een onzin dat mensen eerst niet willen doneren omdat ze het bv eng vinden om in zich te laten snijden (terwijl ze dood zijn), maar als de nood aan de man komt graag in zich laten snijden om een orgaan te ontvangen (en dan leven ze nb nog).
Maar goed, vind het jammer dat we weer aan de zoveelste voorlichtingscampagne gaan beginnen. Vraag me af of dat voorlichtingsgeld niet in een beloning kan worden omgezet voor mensen die voor een bepaalde datum het formulier invullen en in een boete voor mensen die dat dan nog steeds niet gedaan hebben. Nu komt een deel van het gebrek aan donoren ook nog voort uit het feit dat veel mensen niets invullen.
btw, de kans dat je daadwerkelijk als donor gebruikt gaat worden is sowieso klein. De meeste mensen met bruikbare donoren overlijden nl niet in een situatie waarin ze de boel nog een tijdje kunstmatig draaiende kunnen houden voor ze je leegplukken. Al vind ik 'opdelen' vandaag wel weer de mooiste uitdrukking.
Maar goed, vind het jammer dat we weer aan de zoveelste voorlichtingscampagne gaan beginnen. Vraag me af of dat voorlichtingsgeld niet in een beloning kan worden omgezet voor mensen die voor een bepaalde datum het formulier invullen en in een boete voor mensen die dat dan nog steeds niet gedaan hebben. Nu komt een deel van het gebrek aan donoren ook nog voort uit het feit dat veel mensen niets invullen.
btw, de kans dat je daadwerkelijk als donor gebruikt gaat worden is sowieso klein. De meeste mensen met bruikbare donoren overlijden nl niet in een situatie waarin ze de boel nog een tijdje kunstmatig draaiende kunnen houden voor ze je leegplukken. Al vind ik 'opdelen' vandaag wel weer de mooiste uitdrukking.
zaterdag 14 juni 2008 om 19:55
Ik was vroeger fervent aanhanger van het donor-zijn, maar inmiddels laat ik het aan de nabestaanden over en als het een verplicht systeem wordt, ga ik misschien zelfs over op een "nee". In principe ben ik voor mijzelf ook geen voorstander van orgaantransplantatie. Het gaat zó vaak mis, afstoting, complicaties, de enorme hoeveelheden medicijnen die je na een tansplantatie moet blijven slikken. Het is niet zo simpel als: ik geef een orgaan en er is weer een leven gered.
Wees blij!
zaterdag 14 juni 2008 om 19:56
Ik ben al zo'n 15 jaar donor, en vind het ook heel erg zonde als mensen bewust kiezen voor laten verrotten of verbranden van organen waar niet alleen in medisch opzicht mensenlevens mee gered kunnen worden, maar ook heel veel verdriet mee kan voorkomen worden. Kinderen die hun ouders niet verliezen, huwelijken die niet uiteengereten worden, ouders die hun jonge kinderen bij zich mogen houden...
Hoe moet het zijn om een kind op de wachtlijst te hebben en door gebrek aan donoren het kind aan de dood te verliezen, terwijl het door orgaandonatie een grote kans op een gezond leven had?
Mijn vraag is: hoe kan je het niet donor worden voor jezelf verantwoorden?
Hoe moet het zijn om een kind op de wachtlijst te hebben en door gebrek aan donoren het kind aan de dood te verliezen, terwijl het door orgaandonatie een grote kans op een gezond leven had?
Mijn vraag is: hoe kan je het niet donor worden voor jezelf verantwoorden?
zaterdag 14 juni 2008 om 20:00
Zo simpel is het inderdaad niet. Maar dat zou in mijn ogen geen reden mogen zijn om er dan maar voor te zorgen dat de kans dat het wél goed gaat, er überhaupt niet is.
Tja, iedereen moet het zelf weten. Alleen kan ik me soms bijzonder slecht vinden in de redenaties die eraan vooraf gaan. Soms lijkt het wel een beetje zoeken naar iets om maar geen donor te hoeven zijn. En als je niks kan bedenken, dan kan je altijd nog terugvallen op het alom bekende: "ik wil niet dat er in me gesneden wordt", want daar kan niemand meer iets tegenin brengen.
Tja, iedereen moet het zelf weten. Alleen kan ik me soms bijzonder slecht vinden in de redenaties die eraan vooraf gaan. Soms lijkt het wel een beetje zoeken naar iets om maar geen donor te hoeven zijn. En als je niks kan bedenken, dan kan je altijd nog terugvallen op het alom bekende: "ik wil niet dat er in me gesneden wordt", want daar kan niemand meer iets tegenin brengen.
zaterdag 14 juni 2008 om 20:08
Jij vind het oneerbiedig om in je te laten snijden na je overlijden.
Ik vind het oneerbiedig om mijn nog bruikbare organen ongebruikt te laten na mijn dood. Ik ben donor sinds mijn 18e, en mocht mijn kinderen nu iets overkomen dat zal ik ook hun organen doneren.
Ik heb er zelf niets meer aan, laat ik dan alsjeblieft iemand gelukkig en gezond maken die het hard nodig heeft.
Ik vind het oneerbiedig om mijn nog bruikbare organen ongebruikt te laten na mijn dood. Ik ben donor sinds mijn 18e, en mocht mijn kinderen nu iets overkomen dat zal ik ook hun organen doneren.
Ik heb er zelf niets meer aan, laat ik dan alsjeblieft iemand gelukkig en gezond maken die het hard nodig heeft.
zaterdag 14 juni 2008 om 20:26
*Ik ben donor dus dan is dat alvast duidelijk*
Maar betekend dat dan ook, dat stel je hebt kinderen, en jij bent geen hulp-ouder op school, dat jou kinderen ook niet mee mogen doen met activiteiten die door andere ouders worden geleid?
Ik vind dit soort uitspraken altijd cru. Ik ken een boel mensen die geen donor zijn, heel bewust. Maar als ik zie wat die op andere fronten voor onze maatschappij betekenen, dan hebben ze wat mij betreft net zo veel recht op een nieuw orgaan als ik.
zaterdag 14 juni 2008 om 20:38
zaterdag 14 juni 2008 om 20:41
Misschien moet ik er nog aan toevoegen: wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Dus als ik er grote moeite mee heb om organen uit mijn lijf te laten verwijderen als ik 'dood' ben, mag ik niet van anderen verlangen dat wel voor mij te doen.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 14 juni 2008 om 20:43
Vroeger... dacht ik er ook allemaal wat 'makkelijker' over. Ook over medicijnen op dieren testen bijvoorbeeld. Totdat... mijn zoon (3 jaar) chronisch ziek werd, met 30% kans op een nier- en alvleeskliertransplantatie in de toekomst. Ineens ben ik dus voorstander van een systeem dat iedereen automatisch donor is na zijn overlijden.
zaterdag 14 juni 2008 om 20:44
Nee, ik vind het een kromme redenatie. Je wil in principe geen donor zijn, maar als het zover komt dat je toch te zwak bent om 'nee' te zeggen, dan wil je wel donor worden. Ik snap niet wat er dan verandert. Nouja, ik snap het wel, maar ik snap niet waarom 't dan ineens geen probleem meer is om organen te moeten afstaan.
Ik ben dus orgaandonor, maar om eerlijk te zijn interesseert 't me totaal niet of eventuele ontvangers wel/geen donor zijn. Als iemand profijt kan hebben van mijn organen, dan vind ik dat al prima. Ik vind dus ook niet dat het zo zou moeten zijn dat je geen organen kan ontvangen als je zelf geen donor zou willen zijn. Op de één of andere manier komt de redenatie 'ik wil graag organen ontvangen en daarom vind ik het wel zo eerlijk om ook donor te zijn' op mij dus ook niet zo oprecht over. Je gaat dan, in mijn ogen in ieder geval, een beetje voorbij aan de intentie van doneren (anderen helpen). Op die manier draait 't dan toch eigenlijk gewoon om jezelf? Ook prima hoor, want het zorgt voor extra donoren, maar toch wringt dat bij mij een beetje.
Ik ben dus orgaandonor, maar om eerlijk te zijn interesseert 't me totaal niet of eventuele ontvangers wel/geen donor zijn. Als iemand profijt kan hebben van mijn organen, dan vind ik dat al prima. Ik vind dus ook niet dat het zo zou moeten zijn dat je geen organen kan ontvangen als je zelf geen donor zou willen zijn. Op de één of andere manier komt de redenatie 'ik wil graag organen ontvangen en daarom vind ik het wel zo eerlijk om ook donor te zijn' op mij dus ook niet zo oprecht over. Je gaat dan, in mijn ogen in ieder geval, een beetje voorbij aan de intentie van doneren (anderen helpen). Op die manier draait 't dan toch eigenlijk gewoon om jezelf? Ook prima hoor, want het zorgt voor extra donoren, maar toch wringt dat bij mij een beetje.
zaterdag 14 juni 2008 om 20:47
Misschien is de uitspraak inderdaad cru maar er zijn zoveel mensen die er gewoon niet over na willen denken en dus gewoon geen donor zijn. Dat vind ik gewoon erg jammer. Natuurlijk heeft iedereen evenveel recht op een orgaan maar ik zou het toch stiekem wel fijn vinden als na mijn dood bruikbare organen naar iemand gaan die zelf ook donor is. Klinkt misschien cru maar toch heb ik dat gevoel. De wachtlijsten zijn zo lang omdat er zoveel mensen geen beslissing maken of dit niet bespreken met nabestaande waardoor er uiteindelijk na de dood geen organen gedoneert worden. Zo jammer. Ik ben dan ook voor een systeem waarin iedereen donor is tenzij je zelf duidelijk aangeeft dat je dat niet wilt.
De genoemde voorbeelden in dit topic kan je natuurlijk net zo goed andersom ook geven. Iemand die in het cafe nooit een rondje geeft maar wel van andere drinkt, altijd een gebakje nemen als collega's trakteren en zelf nooit trakteren, nooit naar verjaardagen/kraamfeestjes etc gaan maar wel verwachten dat iedereen bij jou komt opdraven, anderen op je kinderen laten passen maar zelf nooit op iemand anders z'n kinderen willen passen etc etc. Stomme voorbeelden net als die andere maar wilde ze toch even noemen. Ik blijf het gewoon cru vinden als je geen donor wordt zonder rede, we moeten het hier op aarde met z'n alle doen dus laten we elkaar dan helpen met zulke dingen (en niet alleen profiteren)!
zaterdag 14 juni 2008 om 20:50
HappyS, helemaal met je eens, we zijn hier om anderen te helpen! Maar stel: je bent donor, maar voor de rest doe je niets voor je medemens, helemaal niets. Heb je dan meer recht op een donororgaan, dan persoon A, die geen donor is, maar wel elke week 2 uur in de speeltuin helpt, elke week bejaarde mensen opzoekt, meehelpt bij tafel je denkje, en het kerkhof onderhoudt?
zaterdag 14 juni 2008 om 20:53
Ik ben donor. Ik vind het een goede gedachte dat ik met mijn organen iemand kan helpen, als ik zelf niet meer leef. Daarnaast zou ik er zelf moeite mee hebben om, in een situatie waarin dat nodig is, organen van een ander te ontvangen als ik zelf geen donor ben. Net zoals men wel eens zegt 'behandel de ander zoals je zelf behandeld zou willen worden' geldt voor mij dat ik onzettend dankbaar zou zijn als een ander donor is en mij daarmee kan helpen, en dat ik dat dus omgekeerd ook wil doen.
Peas on earth!
zaterdag 14 juni 2008 om 20:55
Ik blijf erbij dat er redenen kunnen zijn waarom iemand geen donor wil zijn of zijn keuze hierin nog niet gemaakt heeft. Als dat betekent dat mijn organen gaan naar iemand die geen donor is, so be it, dat vind ik prima. Ik kan niet nagaan wat iemands principes zijn.
Wel maak ik mij zorgen over het donorsysteem, door het gemak of de (mijn inziens niet legitieme) redenen om geen donor te zijn. Je kunt dan nog zo hard zeggen dat iemand op andere wijze zijn bijdrage aan de maatschappij kan leveren, maar als je dat te ver doortrekt is er van een donorsysteem straks gewoon geen sprake meer, omdat mensen zich er dan niet meer verantwoordelijk voor voelen (ik collecteer, dus hoef geen donor meer te zijn, dat soort redenaties). Het invullen van het formulier is niet zoveel moeite, en ik vind dat mensen daarin hun verantwoordelijkheid moeten nemen (afgezien van andere vrijwillige bijdrages aan de maatschappij etc)
Wel maak ik mij zorgen over het donorsysteem, door het gemak of de (mijn inziens niet legitieme) redenen om geen donor te zijn. Je kunt dan nog zo hard zeggen dat iemand op andere wijze zijn bijdrage aan de maatschappij kan leveren, maar als je dat te ver doortrekt is er van een donorsysteem straks gewoon geen sprake meer, omdat mensen zich er dan niet meer verantwoordelijk voor voelen (ik collecteer, dus hoef geen donor meer te zijn, dat soort redenaties). Het invullen van het formulier is niet zoveel moeite, en ik vind dat mensen daarin hun verantwoordelijkheid moeten nemen (afgezien van andere vrijwillige bijdrages aan de maatschappij etc)
zaterdag 14 juni 2008 om 20:55
Ik heb mij niet geregistreerd als donor. Vroeger, voordat er een donorregister was, heb ik jarenlang met een codicil op zak gelopen. Toen kwam de registratie. En nu weet ik al jaren niet wat ik moet doen Ik heb namelijk geen problemen met donor zijn, maar wel met registratie.
Ik vind dat de overheid te slordig omspringt met privacy, met het koppelen van gegevensbestanden, en ik heb het idee dat dat alleen maar erger zal worden de komende jaren. Dan wil ik niet dat er dat soort gegevens van mij staan opgeslagen.
Ik ben trouwens ook tegen de legitimatieplicht en vertik het om m'n paspoort overal bij me te dragen. Dan maar een boete.
Ik vind dat de overheid te slordig omspringt met privacy, met het koppelen van gegevensbestanden, en ik heb het idee dat dat alleen maar erger zal worden de komende jaren. Dan wil ik niet dat er dat soort gegevens van mij staan opgeslagen.
Ik ben trouwens ook tegen de legitimatieplicht en vertik het om m'n paspoort overal bij me te dragen. Dan maar een boete.
zaterdag 14 juni 2008 om 21:00
Ik heb het niet over "recht op" maar op een gevoel wat je erbij hebt. Iedereen heeft dezelfde rechten ongeacht wat maar soms zegt je gevoel wat anders. In principe maakt het me uiteindelijk niet uit wie mijn organen krijgt, iedereen heeft familie en dierbare waar ze voor willen blijven leven. Maar weet je wat het is, ik kan het me ook niet goed voorstellen waarom iemand geen donor wordt. Persoon A in je verhaaltje, ik kan me niet voorstellen dat iemand die zo leeft geen donor is.....
zaterdag 14 juni 2008 om 21:04
Het is misschien wat krom en inconsequent, maar ik ben ook maar een mens. Dus het kan best zijn dat mocht het nodig zijn om een hart/long/nier te krijgen dat ik dan toch geen nee zeg, mijn ideeen overboord zet en er 1tje krijg. Maar dan vind ik wel dat ik dan ook donor moet worden en mijn bezwaren overboord moet zetten. Dat is wel zo eerlijk.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
