Actueel
alle pijlers
Geld krijgen van ouders??
woensdag 30 juli 2008 om 11:26
woensdag 30 juli 2008 om 11:26
Waarom is dat een andere discussie? Het gaat er toch om of je je kinderen geld zou schenken?
Ik zou trouwens mijn zoon ook laten werken, maar dan gewoon omdat werken leuk is. Hij zou van mij alle vrijheid krijgen om lekker te kunnen bepalen welk werk hij wil doen, en zou dan altijd de luxe hebben dat hij het geld dat hij met werken verdient niet nodig heeft. Wat een vrijheid zeg, werken omdat het je voldoening geeft ipv om de rekeningen te betalen. Dat gun ik mijn zoon van harte.
Am Yisrael Chai!
woensdag 30 juli 2008 om 11:29
Ik vind dat je ook als je als ouder zijnde rijk bent, het verstandig is om je kind die kennis en een goede instelling op financieel gebied mee te geven, waarmee dat kind zich later zelfstandig kan redden. Je belangrijkste taak als ouder is namelijk je kind voor te bereiden op zijn/haar latere leven en dat hij/zij zichzelf kan redden.
Want stel dat je onverhoopt toch dat geld kwijtraakt en je kind heeft alleen maar gelanterfanterd en kan niets, hoe moet dat kind zich dan redden zonder al dat geld?
Heel erg verstandig zoals de ouders van Iching er mee omgegaan zijn!
Ik gun iedereen in de eerste plaats lieve ouders en als die je wat kunnen verwennen, dan is dat leuk. Wel geef ik eerlijk toe dat het mij steekt als ik soms zie dat complete nitwits die nog nooit van hun leven iets gepresteerd hebben (tenzij je het opbouwen van schulden als iets presteren beschouwd) steeds maar weer (grote) dingen en geldsommen van hun ouders krijgen en makkelijk door het leven rollen, terwijl ik al jarenlang ploeter en soms wel eens het gevoel heb dat ik geen stap verder kom.
Ik hou me maar voor dat er altijd mensen zijn die het beter dan mij hebben, maar dat het ook mensen zijn die het slechter dan mij hebben. So be it. Niemand heeft ooit beweerd dat het leven eerlijk is.
@Justme: Jij valt Traincha aan op loze emoties en sentimenten en valt FV zo hard bij, terwijl laatstgenoemde er toch ook op emoties en sentiment gebaseerde uitspraken instopt (opmerking over ouders). Dat vind ik ongepast. Ik vind trouwens de hele toon waarmee traincha wordt benaderd ongepast. Zij geeft haar mening, wat redelijk gangbaar is op een forum. Je kunt het met haar oneens zijn, maar daarom kun je de discussie nog wel netjes houden.
@Appelientjex: ik ben het eens met je laatste posting. Als ouders hun kinderen niets geven, dat betekent nog niet dat ze hun niets gunnen. Het kan ook een kwestie zijn van een bewuste keuze om niets te geven en daar is ook niets mis mee.
Want stel dat je onverhoopt toch dat geld kwijtraakt en je kind heeft alleen maar gelanterfanterd en kan niets, hoe moet dat kind zich dan redden zonder al dat geld?
Heel erg verstandig zoals de ouders van Iching er mee omgegaan zijn!
Ik gun iedereen in de eerste plaats lieve ouders en als die je wat kunnen verwennen, dan is dat leuk. Wel geef ik eerlijk toe dat het mij steekt als ik soms zie dat complete nitwits die nog nooit van hun leven iets gepresteerd hebben (tenzij je het opbouwen van schulden als iets presteren beschouwd) steeds maar weer (grote) dingen en geldsommen van hun ouders krijgen en makkelijk door het leven rollen, terwijl ik al jarenlang ploeter en soms wel eens het gevoel heb dat ik geen stap verder kom.
Ik hou me maar voor dat er altijd mensen zijn die het beter dan mij hebben, maar dat het ook mensen zijn die het slechter dan mij hebben. So be it. Niemand heeft ooit beweerd dat het leven eerlijk is.
@Justme: Jij valt Traincha aan op loze emoties en sentimenten en valt FV zo hard bij, terwijl laatstgenoemde er toch ook op emoties en sentiment gebaseerde uitspraken instopt (opmerking over ouders). Dat vind ik ongepast. Ik vind trouwens de hele toon waarmee traincha wordt benaderd ongepast. Zij geeft haar mening, wat redelijk gangbaar is op een forum. Je kunt het met haar oneens zijn, maar daarom kun je de discussie nog wel netjes houden.
@Appelientjex: ik ben het eens met je laatste posting. Als ouders hun kinderen niets geven, dat betekent nog niet dat ze hun niets gunnen. Het kan ook een kwestie zijn van een bewuste keuze om niets te geven en daar is ook niets mis mee.
woensdag 30 juli 2008 om 11:32
Oh, maar daar ben ik het allemaal helemaal mee eens, dat zei ik toevallig net ook al. Maar mijns inziens leer je al die dingen niet van een krantenwijk en hoef je ook die dingen niet al te leren op je dertiende als je ouders geld genoeg hebben voor die WII of dat mobieltje waar de meeste kids een krantenwijk voor lopen.
Er is niks mis met werken vanaf je 15e of je 13e ofzo, maar als het niet hóeft, dan zou het van mj echt geen verplichting zijn. Dan zou ik veel liever hebben dat mijn zoon in de zomervakantie een grote reis gaat maken zodat hij in Azië of Afrika ziet dat er veel meer mensen niks hebben dan dat ze wel iets hebben. Of dat hij naar een summerschool gaat om daar iets te leren waar hij plezier in heeft en iets waardevols mee kan doen. Of dat hij gaat sporten, of weet ik veel wat.
Vakkenvullen in de supermarkt lijkt mij dan in vergelijking veel minder waardevol voor zijn wereldbeeld, eigenlijk.
Am Yisrael Chai!
woensdag 30 juli 2008 om 11:33
woensdag 30 juli 2008 om 11:34
[quote]:
[...]
Ik vind dat je een waardeloze ouder bent als je zelf wel 10 koelkasten per maand zou kunnen kopen zonder dat te voelen, maar dan toch tegen je kinderen zegt "nee hoor kind, spaar er maar voor, je mag je spulletjes wel zo lang in onze koelkast leggen zolang de jouwe stuk is".
quote]
Oftewel: dan zijn die kinderen al zo verwend dat ze geen genoegen meer nemen om een tweedehans koelkast via marktplaats te kopen? Ook raar dat kinderen van rijke ouders 'geen geld' zouden hebben om een koelkast of meubels te kopen. Hebben ze geen bijbaantje? Kunnen ze niet sparen? Gaat al hun geld op aan kleding en uitgaan? Nogmaals: er is niks mis mee om je kind af en toe wat te geven. Maar als ze je hele inrichting betalen, gaat me dat toch wat ver!
[...]
Ik vind dat je een waardeloze ouder bent als je zelf wel 10 koelkasten per maand zou kunnen kopen zonder dat te voelen, maar dan toch tegen je kinderen zegt "nee hoor kind, spaar er maar voor, je mag je spulletjes wel zo lang in onze koelkast leggen zolang de jouwe stuk is".
quote]
Oftewel: dan zijn die kinderen al zo verwend dat ze geen genoegen meer nemen om een tweedehans koelkast via marktplaats te kopen? Ook raar dat kinderen van rijke ouders 'geen geld' zouden hebben om een koelkast of meubels te kopen. Hebben ze geen bijbaantje? Kunnen ze niet sparen? Gaat al hun geld op aan kleding en uitgaan? Nogmaals: er is niks mis mee om je kind af en toe wat te geven. Maar als ze je hele inrichting betalen, gaat me dat toch wat ver!
woensdag 30 juli 2008 om 11:35
FV, ik vind het belangrijker dat mijn kind weet hoe het is om te werken, zoals vrijwel alle andere mensen op deze aardbol. Ik ben als de dood dat hij of zij ('t is nog in wording he) zo iemand wordt die denkt dat alles vanzelf gaat, dat als je rijk bent, je nergens moeite voor hoeft te doen. Zo iemand die denkt dat voor geld alles te koop is. Bovendien denk ik dat het in het sociale verkeer wel zo handig is als je weet hoe het is om de handen uit de mouwen te steken. En, wat Justme zegt, stel dat het geld ineens verdwijnt? Dat er een grote beurskrach komt, het bankstelsel ineenstort, en mijn bloedje weet niet wat werken is?
Het is leuk om geld om de achtergrond te hebben en te weten dat je niet zou hoéven werken, maar dat is voor mij minder belangrijk dan het aanleren van het principe 'werken voor je geld'.
Het is leuk om geld om de achtergrond te hebben en te weten dat je niet zou hoéven werken, maar dat is voor mij minder belangrijk dan het aanleren van het principe 'werken voor je geld'.
woensdag 30 juli 2008 om 11:36
woensdag 30 juli 2008 om 11:37
Gelezen in een artikel:
Als we vragen hoe leerkrachten verwenning vaststellen, komen de antwoorden vrij vlot. Het zijn kinderen die nooit genoeg krijgen, steeds meer willen hebben, kortom, geen grenzen kennen. Ze waarderen ook niet wat je hun geeft, en wat opvalt is hun egocentrisme: ze hebben weinig sociaal gevoel of aandacht voor de anderen. Hun wereld is 'klein' geworden, alles draait rond hun eigen persoontje. Ze hebben gebrek aan doorzettingsvermogen, zijn gemakzuchtig en nooit tevreden (terwijl ze alles hebben). Verwende kinderen kunnen niet spontaan blij zijn om de gewone dingen. Ze kennen geen innerlijke rust en geraken gestresseerd.
Als we vragen hoe leerkrachten verwenning vaststellen, komen de antwoorden vrij vlot. Het zijn kinderen die nooit genoeg krijgen, steeds meer willen hebben, kortom, geen grenzen kennen. Ze waarderen ook niet wat je hun geeft, en wat opvalt is hun egocentrisme: ze hebben weinig sociaal gevoel of aandacht voor de anderen. Hun wereld is 'klein' geworden, alles draait rond hun eigen persoontje. Ze hebben gebrek aan doorzettingsvermogen, zijn gemakzuchtig en nooit tevreden (terwijl ze alles hebben). Verwende kinderen kunnen niet spontaan blij zijn om de gewone dingen. Ze kennen geen innerlijke rust en geraken gestresseerd.
woensdag 30 juli 2008 om 11:40
Nee, ik ging uit van het feit dat die kinderen van hun ouders zelf hun broek op moeten houden en dus gewoon een baan hebben. Ik heb ook een baan, ik werk al full time vanaf mijn vijftiende, en toch kan ik niet zomaar op stel en sprong dingen vervangen als ze nu stuk gaan. Dat komt onder andere doordat ik al mijn hele leven alles zelf moet betalen, tot aan mijn middelbare school aan toe.
Ik zou het mijn ouders heel erg kwalijk nemen als zij nu bijvoorbeeld redelijk welgesteld zouden zijn en me toch zouden laten leven als ik nu doe. Hell, ik neem het ze zelfs kwalijk terwijl ze níet welgesteld zijn (althans, mijn vader, mijn moeder is dood).
Als zij als "wijze levensles" hadden besloten dat ik mijn school maar zelf zou moeten betalen terwijl ze er het geld voor hadden om dat te betalen, had ik ze echt nooit meer hoeven zien.
Am Yisrael Chai!
woensdag 30 juli 2008 om 11:40
Als je veel geld hebt (of je ouders) dan is het wel 'makkelijker' om eens vakken te vullen of maanden aan een stuk aan vrijwilligerswerk te doen, want geld is er toch als puntje bij paaltje komt. Je weet toch in je achterhoofd dat het geld er is.
Wie echt moet leven van vakkenvullen denkt hoogstwaarschijnlijk lichtjes anders over zulke onderbetaalde jobs.
woensdag 30 juli 2008 om 11:40
woensdag 30 juli 2008 om 11:43
:
[...]
Zeg, dat heb ik niet gezegd!
Als je werkelijk slim je geld hebt verdiend, bewaak je je kapitaal ook verstandig en zal dat nooit of te nimmer verdwijnen. Iets afnemen kan, maar dat is dan niet zo'n ramp.
Zit zelf voor 33% in fysiek goud. Staat niet op naam, kan je zonder bemoeienissen van de fiscus doorgeven en kunnen ze je niet afnemen. Zeker niet als je het thuis in een kluis bewaart.
De waardeschommelingen moet je er wel bijnemen, maar ach het is het waard.
woensdag 30 juli 2008 om 11:44
Dat zal wellicht mijn verschil in perceptie wel zijn, gusher, ik vond er namelijk niks leuks aan om te weten dat zonder afwassen met de hand in een restaurant ik niet te eten zou hebben. Mijn kind zou dat dus ook nooit hoeven doen, absoluut niet zelfs, ik hoop met heel mijn hart dat het mij lukt om voor zijn achttiende mijn financiën dusdanig te hebben dat hij nooit zal hoeven werken met de noodzaak die ik zelf heb gehad.
Am Yisrael Chai!
woensdag 30 juli 2008 om 11:44
woensdag 30 juli 2008 om 11:47
Zowel mijn broertje als ik hebben bijbaantjes gehad om de boodschappen mee te kunnen betalen, om onze eigen schoolboeken te betalen en om ons schoolgeld te betalen. En ook toen ik het huis uit was heb ik periodes gehad dat ik wist dat ik maar beter een tweede of derde baan erbij kon nemen, omdat ik in ieder geval níet naar huis kon bellen om te vragen of mijn ouders alsjeblieft een ticket wilden betalen zodat ik terug naar NL kon. Dat hadden ze gewoon niet, en dat neem ik ze wel degelijk kwalijk.
Am Yisrael Chai!
woensdag 30 juli 2008 om 11:51
Hoef je je niet voor te excuseren hoor, hoewel ik dat wel aardig vind
. Het zou ook niet nodig hoeven zijn, volgens mij. Althans, ik vind het wel degelijk verwijtbaar als je kinderen zo moeten opgroeien. Maar ik merk in de praktijk dat het behoorlijk moeilijk is om die spiraal te doorbreken als je nooit een financieel vangnet hebt gehad.
Het is juist mijn allergrootste angst dat ik later een ouder ben die zijn kind gewoon niets extra's KAN geven, vandaar dat ik echt niet begrijp dat mensen die dat wel kunnen ervoor kiezen om dat te weigeren.
Am Yisrael Chai!
