Actueel
alle pijlers
Geslacht van Zweeds kind blijft geheim
zondag 28 juni 2009 om 14:36
Dit las ik net op raarmaarwaar.nl:
Geslacht van Zweeds kind blijft geheim
"Een Zweeds stel houdt al twee jaar lang het geslacht van hun kind geheim. De 24-jarige ouders willen dat het kind in volledige vrijheid opgroeit, zonder in typisch jongetjes- of meisjesgedrag gedwongen te worden. Om geen clues weg te geven over het geslacht kleden ze het kind om en om als jongen of meisje en veranderen ze regelmatig het kapsel. Volgens de moeder is dit goed voor het zelfvertrouwen van het kind. Niet iedereen is te spreken over deze opvoedkundige aanpak. Psychologe Susan Pinker vindt het onzinnig om het geslacht van het kind te negeren. Volgens haar bepalen hormonen al direct na de geboorte het verschil in gedrag tussen meisjes en jongens. Intussen is de moeder weer zwanger en de ouders zijn van plan dezelfde aanpak te volgen als bij hun vorige kind."
Natuurlijk, lijkt me enorm gezond voor dat kind, dat gaat straks echt blaken van zelfvertrouwen. Het lijkt mij niet alleen onzinnig om het geslacht van het kind te negeren, maar ook ongezond voor het kind, en volkomen onhaalbaar: zo'n kind krijgt toch op een gegeven moment ook vragen over zijn/haar geslacht? Gaat zich toch ook afvragen waarom papa en mama er anders uitzien en gaat op een gegeven moment toch ook naar school?
Het lijkt me voor dat kind alleen maar enorm verwarrend om afwisselend als jongetje en als meisje te worden aangekleed, arm schaap
Geslacht van Zweeds kind blijft geheim
"Een Zweeds stel houdt al twee jaar lang het geslacht van hun kind geheim. De 24-jarige ouders willen dat het kind in volledige vrijheid opgroeit, zonder in typisch jongetjes- of meisjesgedrag gedwongen te worden. Om geen clues weg te geven over het geslacht kleden ze het kind om en om als jongen of meisje en veranderen ze regelmatig het kapsel. Volgens de moeder is dit goed voor het zelfvertrouwen van het kind. Niet iedereen is te spreken over deze opvoedkundige aanpak. Psychologe Susan Pinker vindt het onzinnig om het geslacht van het kind te negeren. Volgens haar bepalen hormonen al direct na de geboorte het verschil in gedrag tussen meisjes en jongens. Intussen is de moeder weer zwanger en de ouders zijn van plan dezelfde aanpak te volgen als bij hun vorige kind."
Natuurlijk, lijkt me enorm gezond voor dat kind, dat gaat straks echt blaken van zelfvertrouwen. Het lijkt mij niet alleen onzinnig om het geslacht van het kind te negeren, maar ook ongezond voor het kind, en volkomen onhaalbaar: zo'n kind krijgt toch op een gegeven moment ook vragen over zijn/haar geslacht? Gaat zich toch ook afvragen waarom papa en mama er anders uitzien en gaat op een gegeven moment toch ook naar school?
Het lijkt me voor dat kind alleen maar enorm verwarrend om afwisselend als jongetje en als meisje te worden aangekleed, arm schaap
zondag 28 juni 2009 om 14:40
"Pop’s parents, both 24, made a decision when their baby was born to keep Pop’s sex a secret. Aside from a select few – those who have changed the child’s diaper – nobody knows Pop’s gender; if anyone enquires, Pop’s parents simply say they don’t disclose this information.
In an interview with newspaper Svenska Dagbladet in March, the parents were quoted saying their decision was rooted in the feminist philosophy that gender is a social construction."
Oh god, nee toch zeker?! Daar zijn in de jaren zeventig toch ook allerlei mislukte experimenten mee geweest (tweelingjongetjes die besneden waren, waarbij de penis van het ene jongetje 'helaas verloren is gegaan' en artsen besloten dat het kind dus als een meisje moest worden opgevoed. Dat jongetje heeft daar later flinke schade aan opgelopen en was het er bepaald niet mee eens). Zijn er geen artsen die tegen dit stel zeggen dat het niet echt een verstandige move is?
In an interview with newspaper Svenska Dagbladet in March, the parents were quoted saying their decision was rooted in the feminist philosophy that gender is a social construction."
Oh god, nee toch zeker?! Daar zijn in de jaren zeventig toch ook allerlei mislukte experimenten mee geweest (tweelingjongetjes die besneden waren, waarbij de penis van het ene jongetje 'helaas verloren is gegaan' en artsen besloten dat het kind dus als een meisje moest worden opgevoed. Dat jongetje heeft daar later flinke schade aan opgelopen en was het er bepaald niet mee eens). Zijn er geen artsen die tegen dit stel zeggen dat het niet echt een verstandige move is?
zondag 28 juni 2009 om 14:43
Uit onderzoek is gebleken dat jongetjes en meisjes direct vanaf de geboorte al anders benaderd worden. Ik denk dan ook dat het echt onmogelijk is om vast te stellen of bepaald gedrag door hormonen wordt veroorzaakt, of door 'opvoeding'.
Vanuit dat idee vind ik het wel interessant wat deze ouders doen. Of het kind er uiteindelijk bij gebaat is, dat vraag ik me af.
Vanuit dat idee vind ik het wel interessant wat deze ouders doen. Of het kind er uiteindelijk bij gebaat is, dat vraag ik me af.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 juni 2009 om 14:44
Ik weet van een Amerikaanse arts, die beweerde jongens- en meisjesgedrag aangeleerd was. hij om dit te bewijzen, begon hij een experiment met een tweeling(jongens,eeneïg), een ervan was per ongeluk tijdens een besnijdenis zijn penis (voor een deel) kwijtgeraakt. de ouders en de arts kleedden hem als meisje, behandelden hem als meisje.
beide kinderen gingen regelmatig naar hem toe, en werden onderzocht zowel pychisch als lichamelijk.
na verloop van tijd hebben ze het 'jongetje' verteld dat zijn 'zusje' ook een jongen was. het kereltje werd schizofreen.volgen mij heeft hij zelfmoord gepleegd.
Het 'meisje' keerde zich tegen de arts, begon zich als man te gedragen, trouwde, en pleegde na de echtscheiding zelfmoord.
conclusie: het is allesbehalve gezond om zo met je kind om te gaan. de naam van de arts ben ik kwijt, maar ik zal nog eens googlen.
beide kinderen gingen regelmatig naar hem toe, en werden onderzocht zowel pychisch als lichamelijk.
na verloop van tijd hebben ze het 'jongetje' verteld dat zijn 'zusje' ook een jongen was. het kereltje werd schizofreen.volgen mij heeft hij zelfmoord gepleegd.
Het 'meisje' keerde zich tegen de arts, begon zich als man te gedragen, trouwde, en pleegde na de echtscheiding zelfmoord.
conclusie: het is allesbehalve gezond om zo met je kind om te gaan. de naam van de arts ben ik kwijt, maar ik zal nog eens googlen.
zondag 28 juni 2009 om 14:50
zondag 28 juni 2009 om 14:58
Hoewel het me vrijwel onmogelijk lijkt om te doen (ouders weten nu eenmaal het geslacht en zullen het dan -onbewust- misschien toch anders benaderen) en ik de ethiek ervan ook betwijfel, is het wel een zeer interessant gegeven.
En John Money: tja het verhaal van David Reimer is zeer triest. Ook weer erg intrigerend, gezien mijn werk (psycholoog), in het hele nurture-nature debat.
@Meiroosje: die broer Brian is aan een overdosis overleden (wist je denk ik wle, maar staat er nu verkeerd)
En John Money: tja het verhaal van David Reimer is zeer triest. Ook weer erg intrigerend, gezien mijn werk (psycholoog), in het hele nurture-nature debat.
@Meiroosje: die broer Brian is aan een overdosis overleden (wist je denk ik wle, maar staat er nu verkeerd)
zondag 28 juni 2009 om 15:01
Ja, precies, Meiroosje, dat verhaal bedoelde ik.
Ik vind het echt een bizar idee dat mensen hiermee denken te kunnen rommelen. Het kan wel zo zijn dat jongens en meisjes vanaf begin af aan al anders benaderd worden, maar er zijn gewoon verschillen tussen man en vrouw. Daar lijkt me ook niks mis mee, maar het lijkt me wel dat je dat niet moet negeren. Zo'n kind krijgt allerlei vragen, en raakt volkomen in de war van al dat gender switchen.
Ik weet niet hoe de situatie in Zweden is verder, maar ik zie het probleem niet. Ik ben als meisje geboren en als meisje opgevoed, en ben daar niet verknipt uit gekomen doordat iedereen van mij verwachtte dat ik met poppen ging spelen hoor. Als ik niet met poppen had willen spelen had ook niemand daar moeilijk over gedaan,
Ik vind het echt een bizar idee dat mensen hiermee denken te kunnen rommelen. Het kan wel zo zijn dat jongens en meisjes vanaf begin af aan al anders benaderd worden, maar er zijn gewoon verschillen tussen man en vrouw. Daar lijkt me ook niks mis mee, maar het lijkt me wel dat je dat niet moet negeren. Zo'n kind krijgt allerlei vragen, en raakt volkomen in de war van al dat gender switchen.
Ik weet niet hoe de situatie in Zweden is verder, maar ik zie het probleem niet. Ik ben als meisje geboren en als meisje opgevoed, en ben daar niet verknipt uit gekomen doordat iedereen van mij verwachtte dat ik met poppen ging spelen hoor. Als ik niet met poppen had willen spelen had ook niemand daar moeilijk over gedaan,
zondag 28 juni 2009 om 15:03
Het idee is wel een interessant gegeven, maar het gaat wel om een opgroeiend kind. Ik denk dat dat kind ten eerste zelf enorm in de war raakt, en ten tweede raar aangekeken wordt op school straks, niet omdat het een jongetje of een meisje is, maar omdat zijn/haar geslacht geheim gehouden wordt en het kind afwisselend jongetjes- danwel meisjeskleren aan moet.
En dan zijn ze nog hetzelfde van plan met de tweede baby die op komst is...
En dan zijn ze nog hetzelfde van plan met de tweede baby die op komst is...
zondag 28 juni 2009 om 15:08
Melanthe, ik heb zelf een zoon waarvan iedereen al vanf kleins af aan zegt dat ie een halve meid is. Dat irriteert mij mateloos. Ja, hij heeft zeer 'vrouwelijke' trekjes, maar het is toch echt een jongen.
Hij heeft er echt mee geworsteld, toen hij naar school ging, dat er zoveel ongeschreven regels zijn waar je aan moet voldoen (geldt zowel voor jongens als voor meisjes). En dat ging van de kleur van zijn schoenen (jongens schijnen alleen van saaie kleuren te mogen houden) tot zijn manier van lopen, tot zijn manier van praten.
Wat dat betreft ben ik een groot voorstander van 'experimenten' als van deze Zweedse ouders. Jammer alleen dat dat kind straks de uitzondering is. Tuurlijk wordt dat kind straks geconfronteerd met vragen, maar zou dat ook zo veel zijn als alle kinderen meer sexe-neutraal zouden worden opgevoed?
Hij heeft er echt mee geworsteld, toen hij naar school ging, dat er zoveel ongeschreven regels zijn waar je aan moet voldoen (geldt zowel voor jongens als voor meisjes). En dat ging van de kleur van zijn schoenen (jongens schijnen alleen van saaie kleuren te mogen houden) tot zijn manier van lopen, tot zijn manier van praten.
Wat dat betreft ben ik een groot voorstander van 'experimenten' als van deze Zweedse ouders. Jammer alleen dat dat kind straks de uitzondering is. Tuurlijk wordt dat kind straks geconfronteerd met vragen, maar zou dat ook zo veel zijn als alle kinderen meer sexe-neutraal zouden worden opgevoed?
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 juni 2009 om 15:10
zondag 28 juni 2009 om 15:21
Solomio, ik kan me voorstellen dat jouw zoon er last van heeft gehad dat mensen dingen van hem verwachtten puur omdat hij een jongetje is.
Maar hoe zou je dat sekseneutraal opvoeden dan voor je zien? Hoe ver trek je dat door, zonder dat je kind dáár dan weer last van krijgt?
Speelgoed en kleertjes die het kind zelf leuk vindt etc., daar kan ik me goed in vinden. Maar hoe ga je dan om met het geslacht van het kind tegenover het kind zelf? Op een gegeven moment krijgt het daar toch vragen over? (ook als andere kinderen ook sekseneutraal opgevoed worden: kinderen zien er toch anders uit; leg je dat dan uit als 'het ene kindje heeft rood haar en het andere bruin en net zo goed heeft het ene kindje een piemel en het andere een vagina'?)
Wat deze ouders doen vind ik echt te ver gaan en zou ik geen zelfvertrouwen kweken willen noemen.
Maar hoe zou je dat sekseneutraal opvoeden dan voor je zien? Hoe ver trek je dat door, zonder dat je kind dáár dan weer last van krijgt?
Speelgoed en kleertjes die het kind zelf leuk vindt etc., daar kan ik me goed in vinden. Maar hoe ga je dan om met het geslacht van het kind tegenover het kind zelf? Op een gegeven moment krijgt het daar toch vragen over? (ook als andere kinderen ook sekseneutraal opgevoed worden: kinderen zien er toch anders uit; leg je dat dan uit als 'het ene kindje heeft rood haar en het andere bruin en net zo goed heeft het ene kindje een piemel en het andere een vagina'?)
Wat deze ouders doen vind ik echt te ver gaan en zou ik geen zelfvertrouwen kweken willen noemen.
zondag 28 juni 2009 om 15:25
Melanthe, ik denk dat ouders zich vaak niet realiseren hoeveel signalen ze afgeven aan hun kind(eren) dat bepaalde dingen niet bij hun geslacht horen. En die kinderen nemen dat over. Want je maakt mij niet wijs dat kleuters zelf bedenken dat jongens geen oranje sandalen mogen hebben.
Dat is ook wat mij stoort. Ik vind het echt niet nodig dat jongens per se met poppen moeten spelen, of meisjes per se met auto's. Ik denk dat het belangrijk is dat een kind daarin zijn/haar eigen interesses kan volgen, zonder dat dat veroordeeld wordt. In die zin kun je sekse-neutraler opvoeden.
Dat is ook wat mij stoort. Ik vind het echt niet nodig dat jongens per se met poppen moeten spelen, of meisjes per se met auto's. Ik denk dat het belangrijk is dat een kind daarin zijn/haar eigen interesses kan volgen, zonder dat dat veroordeeld wordt. In die zin kun je sekse-neutraler opvoeden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 juni 2009 om 15:44
Ik denk dat de ouders juist het hele geslacht-concept op een hele vreemde manier benadrukken door het kind zo nu en dan van geslacht te laten "wisselen". Zeker een peuter is gewoon kind, en verder nog niet echt jongetje of meisje. Het maakt voor hem nog niet uit of hij met jongetjes of meisjes speelt en maakt vriendjes of vriendinnetjes met kinderen die het zelfde soort speelgoed leuk vinden als hij op de peuterspeelzaal.
Als mijn zoon op een gegeven moment graag roze aan wil dan krijgt hij roze aan, als hij dan uitgelachen wordt op school moet hij maar zien of hij nog steeds roze aan wil. Uiteindelijk zal hij ook niet onder een steen komen te wonen maar zal hij zich moeten zien te handhaven in een maatschappij waar ook andere mensen leven die bepaalde verwachtingen van hem zullen hebben.
Ook ik hoop dat hij uiteindelijk vooral een evenwichtig mens wordt, en niet specifiek een jongen, maar ik denk dat de methode van die zweedse ouders niet de manier is om daartoe te komen.
Als mijn zoon op een gegeven moment graag roze aan wil dan krijgt hij roze aan, als hij dan uitgelachen wordt op school moet hij maar zien of hij nog steeds roze aan wil. Uiteindelijk zal hij ook niet onder een steen komen te wonen maar zal hij zich moeten zien te handhaven in een maatschappij waar ook andere mensen leven die bepaalde verwachtingen van hem zullen hebben.
Ook ik hoop dat hij uiteindelijk vooral een evenwichtig mens wordt, en niet specifiek een jongen, maar ik denk dat de methode van die zweedse ouders niet de manier is om daartoe te komen.
zondag 28 juni 2009 om 17:09
In mijn ogen kan dat kind zo toch nooit een eigen 'ik' ontwikkelen? Bij wie moet hij/zij(/het?) gaan omkleden en douchen straks met gym/zwemles/sportclub?
Als het een meisje is, is het voor het geslacht toch belangrijk om te vertellen hoe het zit met menstrueren (en dat mannen dat niet doen) of dat jongetjes een stijve piemel kunnen krijgen.
Ik vind het echt zielig. Je geslacht hoort imo bij je identiteit.
Als het een meisje is, is het voor het geslacht toch belangrijk om te vertellen hoe het zit met menstrueren (en dat mannen dat niet doen) of dat jongetjes een stijve piemel kunnen krijgen.
Ik vind het echt zielig. Je geslacht hoort imo bij je identiteit.
zondag 28 juni 2009 om 17:15
quote:Uggla schreef op 28 juni 2009 @ 15:44:
Ik denk dat de ouders juist het hele geslacht-concept op een hele vreemde manier benadrukken door het kind zo nu en dan van geslacht te laten "wisselen". Zeker een peuter is gewoon kind, en verder nog niet echt jongetje of meisje. Het maakt voor hem nog niet uit of hij met jongetjes of meisjes speelt en maakt vriendjes of vriendinnetjes met kinderen die het zelfde soort speelgoed leuk vinden als hij op de peuterspeelzaal.
Als mijn zoon op een gegeven moment graag roze aan wil dan krijgt hij roze aan, als hij dan uitgelachen wordt op school moet hij maar zien of hij nog steeds roze aan wil. Uiteindelijk zal hij ook niet onder een steen komen te wonen maar zal hij zich moeten zien te handhaven in een maatschappij waar ook andere mensen leven die bepaalde verwachtingen van hem zullen hebben.
Ook ik hoop dat hij uiteindelijk vooral een evenwichtig mens wordt, en niet specifiek een jongen, maar ik denk dat de methode van die zweedse ouders niet de manier is om daartoe te komen.Ik ben het met je eens. Ik vind dat er vaak (te) veel nadruk wordt gelegd op de genderidentiteit, op wat 'hoort' en 'niet hoort' en de rollen die erbij komen kijken als je toevallig een piemeltje hebt, of niet. Maar ik denk dat je door je kind om de dag juist heel bewust zo'n rol aan te meten niet het gewenste effect bereikt.
Ik denk dat de ouders juist het hele geslacht-concept op een hele vreemde manier benadrukken door het kind zo nu en dan van geslacht te laten "wisselen". Zeker een peuter is gewoon kind, en verder nog niet echt jongetje of meisje. Het maakt voor hem nog niet uit of hij met jongetjes of meisjes speelt en maakt vriendjes of vriendinnetjes met kinderen die het zelfde soort speelgoed leuk vinden als hij op de peuterspeelzaal.
Als mijn zoon op een gegeven moment graag roze aan wil dan krijgt hij roze aan, als hij dan uitgelachen wordt op school moet hij maar zien of hij nog steeds roze aan wil. Uiteindelijk zal hij ook niet onder een steen komen te wonen maar zal hij zich moeten zien te handhaven in een maatschappij waar ook andere mensen leven die bepaalde verwachtingen van hem zullen hebben.
Ook ik hoop dat hij uiteindelijk vooral een evenwichtig mens wordt, en niet specifiek een jongen, maar ik denk dat de methode van die zweedse ouders niet de manier is om daartoe te komen.Ik ben het met je eens. Ik vind dat er vaak (te) veel nadruk wordt gelegd op de genderidentiteit, op wat 'hoort' en 'niet hoort' en de rollen die erbij komen kijken als je toevallig een piemeltje hebt, of niet. Maar ik denk dat je door je kind om de dag juist heel bewust zo'n rol aan te meten niet het gewenste effect bereikt.
zondag 28 juni 2009 om 17:18
Gender is misschien een sociaal geconstrueerd gegeven, maar de sexe is een biologisch gegeven en daar kun je gewoon niet omheen. Als een kind zichzelf begint te ontdekken dan horen daar de geslachtsorganen ook bij, en die tonen aan welke sexe je bent. Dat je je kind niet wilt opvoeden als typisch jongetje of typisch meisje, prima! Maar dat doe je mijns inziens niet door het geslacht te verzwijgen. Daarmee ontken je het meisje-zijn of het jongetje-zijn en dat is een belangrijk deel van je ontwikkeling naar volwassen man of vrouw.
zondag 28 juni 2009 om 17:40
quote:Solomio schreef op 28 juni 2009 @ 15:25:
Melanthe, ik denk dat ouders zich vaak niet realiseren hoeveel signalen ze afgeven aan hun kind(eren) dat bepaalde dingen niet bij hun geslacht horen. En die kinderen nemen dat over. Want je maakt mij niet wijs dat kleuters zelf bedenken dat jongens geen oranje sandalen mogen hebben.
Dat is ook wat mij stoort. Ik vind het echt niet nodig dat jongens per se met poppen moeten spelen, of meisjes per se met auto's. Ik denk dat het belangrijk is dat een kind daarin zijn/haar eigen interesses kan volgen, zonder dat dat veroordeeld wordt. In die zin kun je sekse-neutraler opvoeden.Dát ben ik in elk geval helemaal met je eens! (ik bedoelde ook niet te zeggen dat mijn kinderen verplicht met zowel poppen als auto's zouden moeten spelen oid).
Melanthe, ik denk dat ouders zich vaak niet realiseren hoeveel signalen ze afgeven aan hun kind(eren) dat bepaalde dingen niet bij hun geslacht horen. En die kinderen nemen dat over. Want je maakt mij niet wijs dat kleuters zelf bedenken dat jongens geen oranje sandalen mogen hebben.
Dat is ook wat mij stoort. Ik vind het echt niet nodig dat jongens per se met poppen moeten spelen, of meisjes per se met auto's. Ik denk dat het belangrijk is dat een kind daarin zijn/haar eigen interesses kan volgen, zonder dat dat veroordeeld wordt. In die zin kun je sekse-neutraler opvoeden.Dát ben ik in elk geval helemaal met je eens! (ik bedoelde ook niet te zeggen dat mijn kinderen verplicht met zowel poppen als auto's zouden moeten spelen oid).
zondag 28 juni 2009 om 17:43
quote:Rollergirl schreef op 28 juni 2009 @ 17:18:
Gender is misschien een sociaal geconstrueerd gegeven, maar de sexe is een biologisch gegeven en daar kun je gewoon niet omheen. Als een kind zichzelf begint te ontdekken dan horen daar de geslachtsorganen ook bij, en die tonen aan welke sexe je bent. Dat je je kind niet wilt opvoeden als typisch jongetje of typisch meisje, prima! Maar dat doe je mijns inziens niet door het geslacht te verzwijgen. Daarmee ontken je het meisje-zijn of het jongetje-zijn en dat is een belangrijk deel van je ontwikkeling naar volwassen man of vrouw.
Mee eens.
Ik vind het totaal ontkennen van het geslacht van het kind iets totaal anders dan sekseneutraal opvoeden.
Gender is misschien een sociaal geconstrueerd gegeven, maar de sexe is een biologisch gegeven en daar kun je gewoon niet omheen. Als een kind zichzelf begint te ontdekken dan horen daar de geslachtsorganen ook bij, en die tonen aan welke sexe je bent. Dat je je kind niet wilt opvoeden als typisch jongetje of typisch meisje, prima! Maar dat doe je mijns inziens niet door het geslacht te verzwijgen. Daarmee ontken je het meisje-zijn of het jongetje-zijn en dat is een belangrijk deel van je ontwikkeling naar volwassen man of vrouw.
Mee eens.
Ik vind het totaal ontkennen van het geslacht van het kind iets totaal anders dan sekseneutraal opvoeden.
zondag 28 juni 2009 om 17:47
Vanuit wetenschappelijk oogpunt vind ik het wel interessant. Maar ethisch gezien heb ik zo mijn twijfels.
Echter, ik denk dat het experiment alleen zou werken als het kindje zelf niet weet of het een jongen of meisje is. Vroeg of laat, of het met gymmen is, of het op tv ziet etc, vroeg of laat ziet hij dat meisjes (of jongens) hetzelfde geslacht hebben als hij. Die kennis kan zijn gedrag beïnvloeden.
Het is interessant om te kijken hoe groot de invloed van hormonen is op bepaald gedrag en in hoeverre dingen sociaal zijn aangeleerd. Hier ben ik ook wel nieuwsgierig naar. Als het kind er verknipt uitkomt is die kennis ook wel wat waard, namelijk: een deel van de identiteit van een persoon wordt dus ontleend aan de sexe, anders gaat het mis in de zelfbeeldvorming.
(overigens Solomio, oranje is toch een neutrale kleur?)
Echter, ik denk dat het experiment alleen zou werken als het kindje zelf niet weet of het een jongen of meisje is. Vroeg of laat, of het met gymmen is, of het op tv ziet etc, vroeg of laat ziet hij dat meisjes (of jongens) hetzelfde geslacht hebben als hij. Die kennis kan zijn gedrag beïnvloeden.
Het is interessant om te kijken hoe groot de invloed van hormonen is op bepaald gedrag en in hoeverre dingen sociaal zijn aangeleerd. Hier ben ik ook wel nieuwsgierig naar. Als het kind er verknipt uitkomt is die kennis ook wel wat waard, namelijk: een deel van de identiteit van een persoon wordt dus ontleend aan de sexe, anders gaat het mis in de zelfbeeldvorming.
(overigens Solomio, oranje is toch een neutrale kleur?)
