Actueel
alle pijlers
Geweld tegen hulpverleners
donderdag 4 september 2008 om 23:01
zaterdag 13 september 2008 om 14:04
zaterdag 13 september 2008 om 19:56
Een paar jaar geleden werd ik hier op het forum ook door een stel extreem-rechtse opponenten bedreigd. Er werd geschermd met contacten met de 'Angels' waardoor men mijn identiteit en adres zou kunnen achterhalen. Het ging niet om concrete doodsbedreigingen, maar om nou te zeggen dat je er lachend afstand van neemt......
Nou heb ik misschien het voordeel dat ik beroepshalve ook wel in situaties verzeild kan raken dat het 'spannend' wordt, en dat ik daarvoor wordt getraind. Dat je ook wendt aan dreiging, hoe erg dat op zich ook is. En ik wil ook beslist geen lans breken voor een houding die dreiging met geweld relativeert. Maar je leert wel een serieuze dreiging van een 'over zijn theewater' dreiging onderscheiden, en ernaar te handelen. Dat helpt niet alleen in een actuele situatie waarin iemand dreigt, maar ook bij de verwerking.
Dus: Doe die hulpverleners een cursus cadeau! Zorg dat de politie er eerder is dan de hulpverleners als er sprake is van een geweldsmisdrijf, en spreek mensen die dreigen met geweld aan op hun gedrag. Bij serieuze, concrete bedreigingen waarvan iemand die dat kan inschatten zegt dat die ingevuld zou kunnen worden: Insluiten en niet meer loslaten tot de dreiging verleden tijd is.
zaterdag 13 september 2008 om 20:51
In ieder geval moet de politie er eerder zijn dan de hulpverleners. Mensendie met geweld dreigen moet je niet aanspreken, maar gelijk een nachtje cel geven.
Alleen die cursus, kwaad kan het niet maar of je echt iets mee opschiet.
Wij moeten 's-avonds door doodenge wijken fietsen om onze patienten te verzorgen. Vaak hebben we gevraagd of we de routes niet met twee collega's mochten rijden, maar dat werd van tafel geveegd, pure onzin werd er vanuit de luxe positie vanachter de bureaus geroepen. De wijk is niet onveilig volgens het management. ..... Tot onze grote verbazing en verontwaardiging zit het duurbetaalde management zelfs overdag met de deur van ons wijkkantoor op slot (omdat het in zo'n veilige buurt staat)
Ik mocht om mijn angsten de baas te kunnen een curscus zelfverdediging volgen.
Alleen die cursus, kwaad kan het niet maar of je echt iets mee opschiet.
Wij moeten 's-avonds door doodenge wijken fietsen om onze patienten te verzorgen. Vaak hebben we gevraagd of we de routes niet met twee collega's mochten rijden, maar dat werd van tafel geveegd, pure onzin werd er vanuit de luxe positie vanachter de bureaus geroepen. De wijk is niet onveilig volgens het management. ..... Tot onze grote verbazing en verontwaardiging zit het duurbetaalde management zelfs overdag met de deur van ons wijkkantoor op slot (omdat het in zo'n veilige buurt staat)
Ik mocht om mijn angsten de baas te kunnen een curscus zelfverdediging volgen.
zaterdag 13 september 2008 om 22:16
Ja, dat verschil zie je overal in de maatschappij. Een Marokkaanse schrijfster die concreet bedreigd werd, krijgt ook geen peloton beveiligers mee zoals Wilders, Hirsi Ali of Verdonk. En ik heb zelf buiten Nederland al drie keer in de loop van een vuurwapen gekeken, zonder dat de overheid er zelfs maar over peinst om mij enige vorm van bescherming aan te bieden. Daarom schreef ik eerder al eens dat Verdonk vooral stevig te keer ging toen de overheid haar beveiliging op een lager pitje zette, omdat het voor dat soort politici meer een kwestie van status is. Ze lopen risico, maar ze zijn de enigen niet.
zaterdag 13 september 2008 om 22:43
Als ze met geweld dreigen, dan is het dus al te laat. Dan is er al iemand bedreigd. Politie komt uit de aard der zaak pas nádat er een strafbaar feit gepleegd is. In dit geval: nadat er dus iemand bedreigd is.
Wil je voorkómen dat er iemand bedreigd wordt (wat voor die iemand zelf toch een stuk prettiger moet zijn) dan moet je dus niet bij politie zijn maar elders.
zaterdag 13 september 2008 om 22:48
:
[...]
Een paar jaar geleden werd ik hier op het forum ook door een stel extreem-rechtse opponenten bedreigd. Er werd geschermd met contacten met de 'Angels' waardoor men mijn identiteit en adres zou kunnen achterhalen. Het ging niet om concrete doodsbedreigingen, maar om nou te zeggen dat je er lachend afstand van neemt......
Nou heb ik misschien het voordeel dat ik beroepshalve ook wel in situaties verzeild kan raken dat het 'spannend' wordt, en dat ik daarvoor wordt getraind. Dat je ook wendt aan dreiging, hoe erg dat op zich ook is. En ik wil ook beslist geen lans breken voor een houding die dreiging met geweld relativeert. Maar je leert wel een serieuze dreiging van een 'over zijn theewater' dreiging onderscheiden, en ernaar te handelen. Dat helpt niet alleen in een actuele situatie waarin iemand dreigt, maar ook bij de verwerking.
.
ik krijg in mijn werk ook met enige regelmaat te maken met bedreigingen. Meestal verbaal, ook wel eens (bijna) fysiek. Ik snap waar de agressie vandaan komt. Ik snap dat het niet jegens mij persoonlijk is, maar jegens mijn functie. Ik snap de emotie. Ik snap dat het niet ten uitvoer gelegd zal worden. Maar dat wil niet zeggen dat ik het dan maar moet accepteren, of moet vergoelijken of minder kwalijk moet vinden.
Hoe goed ik de emotie ook snap, ik verwacht van mensen dat ze voldoende zelfbeheersing kunnen opbrengen om die emotie op aanvaardbare wijze te uiten. En zal dus ook gewoon werk maken van iedere enigszins serieus klinkende bedreiging. Ook al slaap ik er - tot nog toe - geen nacht minder om.
zondag 14 september 2008 om 04:58
Als je snapt waar de emotie vandaan komt, heb je in principe een handvat om de situatie te de-escaleren, en wederzijds respect te herstellen. Dat kost doorgaans tijd, en de wil om escalatie te voorkomen.
In een samenleving waar we, veelal van 'bovenaf' gedicteerd, niet mogen investeren in een goede verstandhouding, omdat dat geld kost, is dat ook privé een luxe geworden waar nog maar weinigen in willen investeren.
Bij ambulancepersoneel is het duidelijk dat het als regel niet een kwestie is van niet willen, maar van niet kunnen. De prioriteiten dicteren dat. Daarom is het zaak dat zij 'uit de wind' worden gehouden door politie en omstanders.
zondag 14 september 2008 om 10:18
Nee, dat heb ik niet, omdat wat ik zou kunnen doen om te de-escaleren, regelrecht tegen mijn werk indruist. Het is inherent aan mijn werk dat zaken escaleren. Het zou de situatie verhelderen als ik vertel welk werk ik doe maar dat houd ik liever voor me. Maar neem maar aan dat mijn werk en de-escaleren niet samengaan.
Net zoals hulpverlenen aan een kritiek gewonde en je doen en laten uitleggen aan oververhitte omstanders niet samengaan.
zondag 14 september 2008 om 10:42
Okay. Je hebt in principe een handvat om te de-escaleren, maar kunt er geen gebruik van maken. Ik begrijp dat je er verder niets over kwijt wilt, dus ik zal niet aandringen. Maar tenzij tijd de hoogste urgentie heeft (zoals bij ambulancepersoneel), is er in theorie altijd de mogelijkheid te de-escaleren. Wat niet wil zeggen dat dit op dusdanige praktische bezwaren zou kunnen stuiten dat daar niet voor gekozen wordt. Zoals bij het arresteren van een onwillige verdachte. En er zijn meer situaties te bedenken waarin het niet praktisch is in te zetten op de-escalatie.
