Actueel
alle pijlers
Hond van brug gegooid - wat een monsters kunnen mensen zijn!
donderdag 19 november 2009 om 18:14
quote:Liv schreef op 19 november 2009 @ 16:48:
titta, er wordt toch nergens gezegd dat een dier geen pijn voelt en dat het dáárom minder erg is? Een dier is gewoon geen mens, dat is alles. Als jij niet kunt begrijpen wat het verschil is, vind ik jóu beperkt denken.
Maar niemand hier keurt geweld tegen dieren goed. Helemaal niemand.
Precies, en dat zeg ik letterlijk in mijn laatste reactie:"daar zijn we het allemaal over eens".
Wat mij zo verwonderd is dat mensen die voor dieren evenveel compassie kunnen opbrengen als voor mensen gelijk worden bestempeld als ziek of niet goed in het hoofd. Waarom is dat toch? Je kunt het niet met elkaar eens zijn, maar om iemand gelijk "ziek in het hoofd" te noemen, vind ik dan weer niet nodig.
Andersom zijn de reacties over het algemeen veel milder (zo voel ik dat nu eenmaal, ik zal wel veel kritiek over mij heenkrijgen). Gelukkig weet ik uit mijn vakgebied dat mensen heftiger reageren als zij weten dat ze niet helemaal goed zitten. Daarbij heb ik nog steeds geen goed onderbouwde argumentatie gelezen. Het blijft bij: "ik vind dat gewoon" of "een dier is gewoon geen mens". Ik weet dat een dier geen mens is. Ik weet bijvoorbeeld ook dat rood een andere kleur is dan blauw, maar daarom kan ik beide kleuren wel even mooi vinden. En ondanks dat ik zelf een mens ben, kan ik dieren nog wel even waardevol als mensen vinden. Daarom ben ik nog niet ziek, ik heb gewoon een andere mening. En ik kan die mening nog onderbouwen ook.
titta, er wordt toch nergens gezegd dat een dier geen pijn voelt en dat het dáárom minder erg is? Een dier is gewoon geen mens, dat is alles. Als jij niet kunt begrijpen wat het verschil is, vind ik jóu beperkt denken.
Maar niemand hier keurt geweld tegen dieren goed. Helemaal niemand.
Precies, en dat zeg ik letterlijk in mijn laatste reactie:"daar zijn we het allemaal over eens".
Wat mij zo verwonderd is dat mensen die voor dieren evenveel compassie kunnen opbrengen als voor mensen gelijk worden bestempeld als ziek of niet goed in het hoofd. Waarom is dat toch? Je kunt het niet met elkaar eens zijn, maar om iemand gelijk "ziek in het hoofd" te noemen, vind ik dan weer niet nodig.
Andersom zijn de reacties over het algemeen veel milder (zo voel ik dat nu eenmaal, ik zal wel veel kritiek over mij heenkrijgen). Gelukkig weet ik uit mijn vakgebied dat mensen heftiger reageren als zij weten dat ze niet helemaal goed zitten. Daarbij heb ik nog steeds geen goed onderbouwde argumentatie gelezen. Het blijft bij: "ik vind dat gewoon" of "een dier is gewoon geen mens". Ik weet dat een dier geen mens is. Ik weet bijvoorbeeld ook dat rood een andere kleur is dan blauw, maar daarom kan ik beide kleuren wel even mooi vinden. En ondanks dat ik zelf een mens ben, kan ik dieren nog wel even waardevol als mensen vinden. Daarom ben ik nog niet ziek, ik heb gewoon een andere mening. En ik kan die mening nog onderbouwen ook.
donderdag 19 november 2009 om 18:25
quote:Digitalis schreef op 19 november 2009 @ 18:00:
Ben benieuwd of de affectie ook de wandelende tak betreft. Of de mug die wordt doodgemept. .
Tja, hiermee heb je een punt. Had het eigenlijk al eerder verwacht. En nu kan ik weer heel kinderachtig vragen hoe ver dan die binding met de eigen soort gaat. (Blank - gekleurd? )
Verder zeg je: het meer liefhebben van de eigen soort is normaal.
Als in: dat doen de meeste mensen? Prima, in die zin wil ik niet eens normaal zijn. Ik heb best veel lieve mensen om mij heen, maar over het algemeen heb ik dan weer niet zo'n hoge pet van mijn eigen soort op.
Er is hier ook al langs gekomen dat dieren ook op andere dieren jagen en ook een soort hierarchie kennen. Maar mensen zijn toch echt de enige soort die puur voor de leuk andere wezens kunnen pijnigen. Heb ik dan weer niet zoveel mee.
Ben benieuwd of de affectie ook de wandelende tak betreft. Of de mug die wordt doodgemept. .
Tja, hiermee heb je een punt. Had het eigenlijk al eerder verwacht. En nu kan ik weer heel kinderachtig vragen hoe ver dan die binding met de eigen soort gaat. (Blank - gekleurd? )
Verder zeg je: het meer liefhebben van de eigen soort is normaal.
Als in: dat doen de meeste mensen? Prima, in die zin wil ik niet eens normaal zijn. Ik heb best veel lieve mensen om mij heen, maar over het algemeen heb ik dan weer niet zo'n hoge pet van mijn eigen soort op.
Er is hier ook al langs gekomen dat dieren ook op andere dieren jagen en ook een soort hierarchie kennen. Maar mensen zijn toch echt de enige soort die puur voor de leuk andere wezens kunnen pijnigen. Heb ik dan weer niet zoveel mee.
donderdag 19 november 2009 om 18:26
Je denkt dat je je mening kunt onderbouwen. Da's iets anders. Als je elk levend wezend hetzelfde beziet dan heb je ook compassie voor de krop sla, de vogelspin en de mug. Ja, zelfs bacterien ontkomen niet aan jouw liefde. Daarbij vind je het volgens jou redenatie even erg als persoon X in land Y overlijdt als het overlijden van je partner. En een hond in Litouwen verdient evenveel tranen als het overlijden van je grootmoeder. Sure, als je een leuke kat hebt en die overlijdt, dan zul je het erger vinden dan de sterfte van een onbekend mens. Dat volg ik prima. Maar al het andere niet.
donderdag 19 november 2009 om 18:29
Nou Titta, het gaat om de eigen soort. Homo sapiens. Daar hoort ook een Afrikaan bij hoor. De identificatie speelt mee, hetgeen je ervan kunt verwachten en het feit dat je er op elk niveau relaties mee aangaat. Een dier kent geen liefde, wat je ook zegt. Het kan lief eruit zien, schattig achter een bol wol rennen en bij je kroelen, maar dat zie jij als liefde. Een dier ziet dat niet. Is niet erg verder, een dier functioneert anders. Maar het maakt wel een verschil.
donderdag 19 november 2009 om 18:30
afschieten, opknopen, doodtrappen..
lekkere mensen heb je hier.
Wel wat erger nog dan die mensen die een hond van een brug gooien.
Lekker hypocriet ook, of ze zijn allemaal vegetarier, want weet je hoe een gemiddeld beest dat je opeet aan zijn einde komt? Even zielig als die hond.. en dat hou je zelf in stand!
lekkere mensen heb je hier.
Wel wat erger nog dan die mensen die een hond van een brug gooien.
Lekker hypocriet ook, of ze zijn allemaal vegetarier, want weet je hoe een gemiddeld beest dat je opeet aan zijn einde komt? Even zielig als die hond.. en dat hou je zelf in stand!
donderdag 19 november 2009 om 18:43
donderdag 19 november 2009 om 18:46
quote:battleangel76 schreef op 19 november 2009 @ 13:16:
[...]astarte:
Want als je het oprecht erger vindt dat je kat mishandeld wordt dan wanneer je kind mishandeld wordt dan ben je behoorlijk ziek in je koppie.
Ik vind het allebei even erg (nu krijg ik vast weer een hele lading mensen over me heen ). Ik kan en wil daar geen onderscheid in maken.Dát dus. En wat ik daarvan vind, vind ik.
[...]astarte:
Want als je het oprecht erger vindt dat je kat mishandeld wordt dan wanneer je kind mishandeld wordt dan ben je behoorlijk ziek in je koppie.
Ik vind het allebei even erg (nu krijg ik vast weer een hele lading mensen over me heen ). Ik kan en wil daar geen onderscheid in maken.Dát dus. En wat ik daarvan vind, vind ik.
donderdag 19 november 2009 om 18:51
quote:titta schreef op 19 november 2009 @ 18:14:
[...]
Precies, en dat zeg ik letterlijk in mijn laatste reactie:"daar zijn we het allemaal over eens".
Wat mij zo verwonderd is dat mensen die voor dieren evenveel compassie kunnen opbrengen als voor mensen gelijk worden bestempeld als ziek of niet goed in het hoofd. Waarom is dat toch? Je kunt het niet met elkaar eens zijn, maar om iemand gelijk "ziek in het hoofd" te noemen, vind ik dan weer niet nodig.
Ik vind dat, mag dat misschien?
Andersom zijn de reacties over het algemeen veel milder (zo voel ik dat nu eenmaal, ik zal wel veel kritiek over mij heenkrijgen). Gelukkig weet ik uit mijn vakgebied dat mensen heftiger reageren als zij weten dat ze niet helemaal goed zitten. Daarbij heb ik nog steeds geen goed onderbouwde argumentatie gelezen. Het blijft bij: "ik vind dat gewoon" of "een dier is gewoon geen mens". Ik weet dat een dier geen mens is. Ik weet bijvoorbeeld ook dat rood een andere kleur is dan blauw, maar daarom kan ik beide kleuren wel even mooi vinden. En ondanks dat ik zelf een mens ben, kan ik dieren nog wel even waardevol als mensen vinden. Daarom ben ik nog niet ziek, ik heb gewoon een andere mening. En ik kan die mening nog onderbouwen ook.
Wat een enorme psychologie van de kouwe grond zet je hier neer. En dan schermen met je "vakgebied"? Maw: ik heb gelijk, want ik heb er verstand van? Zwak, zeer zwak argument.
Jij onderbouwt helemaal niets. Je hebt gewoon een mening. Ik ook.
[...]
Precies, en dat zeg ik letterlijk in mijn laatste reactie:"daar zijn we het allemaal over eens".
Wat mij zo verwonderd is dat mensen die voor dieren evenveel compassie kunnen opbrengen als voor mensen gelijk worden bestempeld als ziek of niet goed in het hoofd. Waarom is dat toch? Je kunt het niet met elkaar eens zijn, maar om iemand gelijk "ziek in het hoofd" te noemen, vind ik dan weer niet nodig.
Ik vind dat, mag dat misschien?
Andersom zijn de reacties over het algemeen veel milder (zo voel ik dat nu eenmaal, ik zal wel veel kritiek over mij heenkrijgen). Gelukkig weet ik uit mijn vakgebied dat mensen heftiger reageren als zij weten dat ze niet helemaal goed zitten. Daarbij heb ik nog steeds geen goed onderbouwde argumentatie gelezen. Het blijft bij: "ik vind dat gewoon" of "een dier is gewoon geen mens". Ik weet dat een dier geen mens is. Ik weet bijvoorbeeld ook dat rood een andere kleur is dan blauw, maar daarom kan ik beide kleuren wel even mooi vinden. En ondanks dat ik zelf een mens ben, kan ik dieren nog wel even waardevol als mensen vinden. Daarom ben ik nog niet ziek, ik heb gewoon een andere mening. En ik kan die mening nog onderbouwen ook.
Wat een enorme psychologie van de kouwe grond zet je hier neer. En dan schermen met je "vakgebied"? Maw: ik heb gelijk, want ik heb er verstand van? Zwak, zeer zwak argument.
Jij onderbouwt helemaal niets. Je hebt gewoon een mening. Ik ook.
donderdag 19 november 2009 om 18:52
quote:Digitalis schreef op 19 november 2009 @ 18:26:
Je denkt dat je je mening kunt onderbouwen. Da's iets anders. Als je elk levend wezend hetzelfde beziet dan heb je ook compassie voor de krop sla, de vogelspin en de mug. Ja, zelfs bacterien ontkomen niet aan jouw liefde. Daarbij vind je het volgens jou redenatie even erg als persoon X in land Y overlijdt als het overlijden van je partner. En een hond in Litouwen verdient evenveel tranen als het overlijden van je grootmoeder. Sure, als je een leuke kat hebt en die overlijdt, dan zul je het erger vinden dan de sterfte van een onbekend mens. Dat volg ik prima. Maar al het andere niet.Helemaal eens!
Je denkt dat je je mening kunt onderbouwen. Da's iets anders. Als je elk levend wezend hetzelfde beziet dan heb je ook compassie voor de krop sla, de vogelspin en de mug. Ja, zelfs bacterien ontkomen niet aan jouw liefde. Daarbij vind je het volgens jou redenatie even erg als persoon X in land Y overlijdt als het overlijden van je partner. En een hond in Litouwen verdient evenveel tranen als het overlijden van je grootmoeder. Sure, als je een leuke kat hebt en die overlijdt, dan zul je het erger vinden dan de sterfte van een onbekend mens. Dat volg ik prima. Maar al het andere niet.Helemaal eens!
donderdag 19 november 2009 om 19:06
Overigens is de mens niet de enige soort die martelt/doodt/verkracht voor de leuk. Chimpansees o.a. doen dat ook. Mensen zijn natuurlijk ook zoogdieren, alleen onderscheiden wij ons door een bepaalde redeneertrant. Al moet ik zeggen dat ik chimps beter heb zien redeneren dan sommigen hier, maar da's een ander verhaal.
Ben benieuwd wel vakgebied dat is. Iig geen wetenschappelijk vakgebied.
Ben benieuwd wel vakgebied dat is. Iig geen wetenschappelijk vakgebied.
donderdag 19 november 2009 om 19:12
quote:Digitalis schreef op 19 november 2009 @ 18:26:
Je denkt dat je je mening kunt onderbouwen. Da's iets anders. Als je elk levend wezend hetzelfde beziet dan heb je ook compassie voor de krop sla, de vogelspin en de mug. Ja, zelfs bacterien ontkomen niet aan jouw liefde. Daarbij vind je het volgens jou redenatie even erg als persoon X in land Y overlijdt als het overlijden van je partner. En een hond in Litouwen verdient evenveel tranen als het overlijden van je grootmoeder. Sure, als je een leuke kat hebt en die overlijdt, dan zul je het erger vinden dan de sterfte van een onbekend mens. Dat volg ik prima. Maar al het andere niet.
Ja, die van een grens trekken en die mug, daar had ik je al gelijk in gegeven. Ik sla inderdaad wel eens een mug dood, en daar voel ik mij niet heel ongelukkig onder. Dus: je hebt absoluut een punt.
Maar dat volgens mijn redenatie persoon X even belangrijk is als mijn partner, dat klopt niet. Ik zeg dat een dier mishandelen in mijn ogen niet minder erg is dan bijvoorbeeld een kind mishandelen. Beide weerloze wezens die slachtoffer worden van menselijk sadisme (een muis die met een kat speelt is weer wel een foute vergelijking, doet die kat vanuit instinct, niet omdat-ie zo graag die muis pijn wil doen). Als ik verhalen lees van kinderen die zo verschrikkelijk mishandelt worden dat ze uiteindelijk overlijden, word ik echt misselijk. En dieren die mishandelt worden roept bij mij hetzelfde gevoel op. Okee, je mag dit niet normaal noemen (als in: niet de norm). Vind ik zelfs prima, ik wil niet eens aan een dergelijke norm voldoen en ik hoef zeker niet normaal te zijn. Ziek vind ik dan weer een beetje overdreven, maar ach, als (ook) gevoel op kunnen brengen voor dieren ziek is.......dan maar ziek.
Je denkt dat je je mening kunt onderbouwen. Da's iets anders. Als je elk levend wezend hetzelfde beziet dan heb je ook compassie voor de krop sla, de vogelspin en de mug. Ja, zelfs bacterien ontkomen niet aan jouw liefde. Daarbij vind je het volgens jou redenatie even erg als persoon X in land Y overlijdt als het overlijden van je partner. En een hond in Litouwen verdient evenveel tranen als het overlijden van je grootmoeder. Sure, als je een leuke kat hebt en die overlijdt, dan zul je het erger vinden dan de sterfte van een onbekend mens. Dat volg ik prima. Maar al het andere niet.
Ja, die van een grens trekken en die mug, daar had ik je al gelijk in gegeven. Ik sla inderdaad wel eens een mug dood, en daar voel ik mij niet heel ongelukkig onder. Dus: je hebt absoluut een punt.
Maar dat volgens mijn redenatie persoon X even belangrijk is als mijn partner, dat klopt niet. Ik zeg dat een dier mishandelen in mijn ogen niet minder erg is dan bijvoorbeeld een kind mishandelen. Beide weerloze wezens die slachtoffer worden van menselijk sadisme (een muis die met een kat speelt is weer wel een foute vergelijking, doet die kat vanuit instinct, niet omdat-ie zo graag die muis pijn wil doen). Als ik verhalen lees van kinderen die zo verschrikkelijk mishandelt worden dat ze uiteindelijk overlijden, word ik echt misselijk. En dieren die mishandelt worden roept bij mij hetzelfde gevoel op. Okee, je mag dit niet normaal noemen (als in: niet de norm). Vind ik zelfs prima, ik wil niet eens aan een dergelijke norm voldoen en ik hoef zeker niet normaal te zijn. Ziek vind ik dan weer een beetje overdreven, maar ach, als (ook) gevoel op kunnen brengen voor dieren ziek is.......dan maar ziek.
donderdag 19 november 2009 om 19:12
Bizar, dat je het overlijden van een kind gelijk kunt stellen aan het overlijden van een dier. Het personaliseren van dieren is iets wat eigenlijk bij de ontwikkeling van een kind hoort. Dieren hebben geen frontale cortex, dat is nou een groot verschil met de mens. Hoewel, een aantal posts hier geven ook sterke aanwijzingen voor het ontbreken van een ontwikkelde frontale cortex. Dat maakt het verschil voor die specifieke groep tussen hond en mens dan weer een stuk kleiner.
Ik stel het welzijn van mijn kind voorop in ieder geval.
Ik stel het welzijn van mijn kind voorop in ieder geval.
donderdag 19 november 2009 om 19:19
Ik vind dierenmishandeling ook not done, daar gaat het uiteraard niet om. Maar nogmaals, een dier is een heel andere soort. Het denkt niet na. Geef je het rechten, dan hoor je het ook plichten te geven. Dat gaat nu eenmaal niet. Een dier personificeren is wel iets wat wellicht niet ziek is (hoewel, er zijn natuurlijk zieke mensen die dat doen) maar wel iets dat niet klopt. Iets dat voortkomt uit een bepaald....defect. Het omgekeerde is ook zo. We moeten niet vergeten dat een kat niet meer in staat is voor zichzelf te zorgen en daarom zogenaamd liefde geeft. Dat is geen vooropgezet idee van de kat (aangezien het niet kan denken zoals de mens), maar wel een manier om voedsel te bemachtigen. Z'n neef, de leeuw, handelt geheel anders. Je kunt enorm veel plezier hebben aan een dier maar het is gewoon geen vervanging van een mens, net als een fiets geen vervanging is van een vliegtuig.
donderdag 19 november 2009 om 19:22
Dieren hebben geen frontale cortex, daarom kun je ze gerust van een brug kieperen. Is lang niet zo erg als bij een mens, want die hebben weer wel een frontale cortex.
Het welzijn van je kind voorop stellen gaat overigens nergens in tegen al datgene wat ik hier op het forum heb gezegd.
(De aanval gaat verder: er zijn nu sterke aanwijzingen voor het ontbreken van een ontwikkelde frontale cortex. Het wordt steeds grappiger).
PS voor wie het vroeg: Ik werk al jaren als wetenschappenlijk onderzoeker.
Het welzijn van je kind voorop stellen gaat overigens nergens in tegen al datgene wat ik hier op het forum heb gezegd.
(De aanval gaat verder: er zijn nu sterke aanwijzingen voor het ontbreken van een ontwikkelde frontale cortex. Het wordt steeds grappiger).
PS voor wie het vroeg: Ik werk al jaren als wetenschappenlijk onderzoeker.
donderdag 19 november 2009 om 19:26
Als wetenschappelijk onderzoeker leer je argumenteren. Sorry, maar dat lukt niet bijster goed. Niemand zegt dat als een wezen geen frontale cortex heeft, je het van de brug af mag gooien. Dat is geen logische conclusie. Men heeft het specifiek over de gelijkstelling van mens en dier. Maar some animals are more equal than others volgens jou, Titta. En dan stort je redenering als een kaartenhuis in een. Als je al het leven even belangrijk vindt, dan start dat met de eencellige en houdt het op bij de mens. Maar we hadden al vastgesteld dat dat niet zo is, dus dan heb je gewoon geen poot meer om op te staan, er vanuit gaande dat je dat al had.
donderdag 19 november 2009 om 19:30
quote:titta schreef op 19 november 2009 @ 19:22:
Dieren hebben geen frontale cortex, daarom kun je ze gerust van een brug kieperen. Is lang niet zo erg als bij een mens, want die hebben weer wel een frontale cortex.
Het welzijn van je kind voorop stellen gaat overigens nergens in tegen al datgene wat ik hier op het forum heb gezegd.
(De aanval gaat verder: er zijn nu sterke aanwijzingen voor het ontbreken van een ontwikkelde frontale cortex. Het wordt steeds grappiger).
PS voor wie het vroeg: Ik werk al jaren als wetenschappenlijk onderzoeker.Quote eens even waar ik dat heb gezegd? Ik kan het mij niet herinneren (retrograde amnesie?) en zie het ook niet staan. Ik heb zelf dieren en ben er dol op. Zorg er uiteraard goed voor. Maar mijn kind zal altijd voor gaan. In de praktijk zal het dier daar niets van merken, dat ik meer van mijn kind houd heeft geen directe consequenties voor het beest. Hij krijgt gewoon eten, drinken, verzorging en een aai. Ik zou enorm kwaad en verdrietig zijn als mijn dieren door een ander zouden worden mishandeld. Maar dat staat niet in verhouding als mijn kind mishandeld zou worden. Het is een hele basale reactie om je eigen vlees en bloed te beschermen. Ik vind het dus pathologisch als je je kind gelijk stelt aan een dier.
Dieren hebben geen frontale cortex, daarom kun je ze gerust van een brug kieperen. Is lang niet zo erg als bij een mens, want die hebben weer wel een frontale cortex.
Het welzijn van je kind voorop stellen gaat overigens nergens in tegen al datgene wat ik hier op het forum heb gezegd.
(De aanval gaat verder: er zijn nu sterke aanwijzingen voor het ontbreken van een ontwikkelde frontale cortex. Het wordt steeds grappiger).
PS voor wie het vroeg: Ik werk al jaren als wetenschappenlijk onderzoeker.Quote eens even waar ik dat heb gezegd? Ik kan het mij niet herinneren (retrograde amnesie?) en zie het ook niet staan. Ik heb zelf dieren en ben er dol op. Zorg er uiteraard goed voor. Maar mijn kind zal altijd voor gaan. In de praktijk zal het dier daar niets van merken, dat ik meer van mijn kind houd heeft geen directe consequenties voor het beest. Hij krijgt gewoon eten, drinken, verzorging en een aai. Ik zou enorm kwaad en verdrietig zijn als mijn dieren door een ander zouden worden mishandeld. Maar dat staat niet in verhouding als mijn kind mishandeld zou worden. Het is een hele basale reactie om je eigen vlees en bloed te beschermen. Ik vind het dus pathologisch als je je kind gelijk stelt aan een dier.
donderdag 19 november 2009 om 19:31
Digi, ik ben zo blij dat je er bent, heb hier de hele dag met smart op zitten wachten
Zat mij namelijk ook al af te vragen of mensen óók zoveel terugkrijgen van hun huisspinnen, muggen en rupsen in de kroppen sla. Ik verwacht van niet. Het gaat kennelijk alleen om dieren die het waard zijn om te worden verheven tot huisdier en waar allerlei ongepaste affectie op losgelaten wordt onder het mom van 'je krijgt er zóveel voor terúg'.
Zat mij namelijk ook al af te vragen of mensen óók zoveel terugkrijgen van hun huisspinnen, muggen en rupsen in de kroppen sla. Ik verwacht van niet. Het gaat kennelijk alleen om dieren die het waard zijn om te worden verheven tot huisdier en waar allerlei ongepaste affectie op losgelaten wordt onder het mom van 'je krijgt er zóveel voor terúg'.
donderdag 19 november 2009 om 19:33
Digi, je opmerkingen snijden hout en zijn intelligenter dan de meeste reacties. Maar: ik personificeer niet, ik stel alleen vast dat dieren op dezelfde manier pijn kunnen voelen (fysiek) als mensen en dat mijn gevoel daar op dezelfde manier op reageert (met walging). Dat betekent niet dat ik het verschil niet zie, een dier is inderdaad geen mens, maar dat ik het leed dat dieren wordt aangedaan niet minder erg vind dan als dat een mens zou worden aangedaan.
donderdag 19 november 2009 om 19:33
quote:Digitalis schreef op 19 november 2009 @ 19:26:
Als wetenschappelijk onderzoeker leer je argumenteren. Sorry, maar dat lukt niet bijster goed. Niemand zegt dat als een wezen geen frontale cortex heeft, je het van de brug af mag gooien. Dat is geen logische conclusie. Men heeft het specifiek over de gelijkstelling van mens en dier. Maar some animals are more equal than others volgens jou, Titta. En dan stort je redenering als een kaartenhuis in een. Als je al het leven even belangrijk vindt, dan start dat met de eencellige en houdt het op bij de mens. Maar we hadden al vastgesteld dat dat niet zo is, dus dan heb je gewoon geen poot meer om op te staan, er vanuit gaande dat je dat al had.
Als wetenschappelijk onderzoeker leer je argumenteren. Sorry, maar dat lukt niet bijster goed. Niemand zegt dat als een wezen geen frontale cortex heeft, je het van de brug af mag gooien. Dat is geen logische conclusie. Men heeft het specifiek over de gelijkstelling van mens en dier. Maar some animals are more equal than others volgens jou, Titta. En dan stort je redenering als een kaartenhuis in een. Als je al het leven even belangrijk vindt, dan start dat met de eencellige en houdt het op bij de mens. Maar we hadden al vastgesteld dat dat niet zo is, dus dan heb je gewoon geen poot meer om op te staan, er vanuit gaande dat je dat al had.
donderdag 19 november 2009 om 19:34
Juustem Digi, die laatste post.
Oh en ik word óók naar van berichten waarin dieren worden mishandeld, er wordt nu wéér gedaan alsof mensen die dieren minder belangrijk vinden dan mensen het bericht aan de kant zetten met 'ja, dus? Het is maar een hónd'. En dat is onzin, puur verzonnen om een eigen punt duidelijk te maken.
Oh en ik word óók naar van berichten waarin dieren worden mishandeld, er wordt nu wéér gedaan alsof mensen die dieren minder belangrijk vinden dan mensen het bericht aan de kant zetten met 'ja, dus? Het is maar een hónd'. En dat is onzin, puur verzonnen om een eigen punt duidelijk te maken.
donderdag 19 november 2009 om 19:35
Ik moet zeggen dat ik vliegen en co nooit doodmep. Hell, ik zet hele reddingsacties op. Het grappige is dat ik daarmee in het geheel geen sympathie werf bij dierenliefhebbers. Nu moet ik ook zeggen dat ik liever een gevederde vriend heb of een pluizig beest, maar dat is omdat ik een dier een doel toeken, willens en wetens. Mensen hoeven er niet schattig uit te zien, die kunnen op andere manieren sympathie opwekken. Aangezien de affectie toch vrijwel enkel uitgaat naar beesten met vier poten, leuke kraaloogjes en een pluizige vacht en niet naar 6-potige vliegbeesten denk ik dat de dierenliefhebbers helemaal niet zo verschillen, behalve dan in het erkennen van de realiteit.
donderdag 19 november 2009 om 19:41
Titta, de meeste hogere dieren kunnen inderdaad fysiek evenveel pijn voelen. Ik heb een paper geschreven over dierenrechten trouwens Maar, daarin was het ook lastig hoe of wat. Uiteraard, de hogere dieren voelen pijn. Mensen beseffen enkel weer waarom, met uitzondering van mensen die dit niet kunnen begrijpen (baby's, dementen, you name it). Blijft identificatie over en in het geval van baby's en bejaarden het feit dat zij zullen gaan redeneren en het feit dat ze hebben geredeneerd.
Dierenleed is erg, mensenleed is erg. Maar het gelijkstellen van leed houdt ook in dat je het tegenovergestelde van leed gelijkstelt, namelijk geluk. In de moderne samenleving houdt dat weer in dat dieren gelijke rechten zouden krijgen en daar gaat het scheef, omdat dieren niet gelijkaardig denken. En mensen die niet in staat zijn te denken (denk aan mensen met een bijzonder laag IQ of zelfs mensen met een verstoorde gewetensfunctie) en die kunnen niet functioneren in de maatschappij, hence beperkingen (geen eigen zeggenschap), leeftijdsregelingen en straffen als vrijheidsbeperking.
Het is geen onwil van mij, maar het is gewoonweg niet mogelijk om een samenleving te creeeren waarin mens en dier absoluut gelijk zijn. Ik wil niet zeiken en ik snap best dat mensen idealen hebben en het liefst zien dat elk dier ook een leuk fluffy leven heeft, maar ongeveer niets staat op zichzelf.
Dierenleed is erg, mensenleed is erg. Maar het gelijkstellen van leed houdt ook in dat je het tegenovergestelde van leed gelijkstelt, namelijk geluk. In de moderne samenleving houdt dat weer in dat dieren gelijke rechten zouden krijgen en daar gaat het scheef, omdat dieren niet gelijkaardig denken. En mensen die niet in staat zijn te denken (denk aan mensen met een bijzonder laag IQ of zelfs mensen met een verstoorde gewetensfunctie) en die kunnen niet functioneren in de maatschappij, hence beperkingen (geen eigen zeggenschap), leeftijdsregelingen en straffen als vrijheidsbeperking.
Het is geen onwil van mij, maar het is gewoonweg niet mogelijk om een samenleving te creeeren waarin mens en dier absoluut gelijk zijn. Ik wil niet zeiken en ik snap best dat mensen idealen hebben en het liefst zien dat elk dier ook een leuk fluffy leven heeft, maar ongeveer niets staat op zichzelf.
donderdag 19 november 2009 om 19:41
Was zelfs in het nieuws gister of vanmorgen dat schattig uitziende dieren beter tegen uitsterven worden beschermd dan minder schattig uitziende dieren. Dierenliefde is dus ook uiterst selectief en dient volgens mij geen enkel doel wat met dat díer te maken heeft, maar enkel een doel wat met de mens te maken heeft.
