Actueel
alle pijlers
Huh? Toch 800 miljoen naar Griekenland!
vrijdag 26 maart 2010 om 20:19
Ik hoor net op het nieuws dat Nederland toch 800 miljoen in de pot voor Griekenland stort "omdat premier Balkenende dat een verstandige investering vindt"
Huh? Een paar weken geleden hoorde je uit Den Haag nog geluiden als "geen cent naar Griekenland" en nu dit? Wat vinden jullie hiervan?
Kan Balkenende deze beslissing eigenlijk wel zomaar nemen gezien de status van de huidige regering?
Huh? Een paar weken geleden hoorde je uit Den Haag nog geluiden als "geen cent naar Griekenland" en nu dit? Wat vinden jullie hiervan?
Kan Balkenende deze beslissing eigenlijk wel zomaar nemen gezien de status van de huidige regering?
dinsdag 30 maart 2010 om 10:28
quote:kjong schreef op 30 maart 2010 @ 09:03:
Dus nu moet ik niet alleen zo dénken als jij (want anders heb ik niet meer dan drie hersencellen), ik moet ook nog eens exact posten (met quotes) zoals jij.
Ik dacht niet dat die vier letters hierboven J A A P waren, maar V I V A .
Gaaaaaaaaaaap.............
Gevalletje van dyslexie?
Als je beweert dat iemand iets gezegd heeft, zorg dan dat je het accuraat weergeeft. Dat we daarbij soms fouten maken, dat kan voorkomen. Maar als je iemand meent te moeten corrigeren met een verkeerde 'quote', wordt het al pijnlijk. Als diegene je dan op de juiste tekst wijst, ga er dan niet pagina's lang omheen lullen om maar niet te hoeven toegeven dat je het verkeerde gelezen of onthouden had.
Dus nu moet ik niet alleen zo dénken als jij (want anders heb ik niet meer dan drie hersencellen), ik moet ook nog eens exact posten (met quotes) zoals jij.
Ik dacht niet dat die vier letters hierboven J A A P waren, maar V I V A .
Gaaaaaaaaaaap.............
Gevalletje van dyslexie?
Als je beweert dat iemand iets gezegd heeft, zorg dan dat je het accuraat weergeeft. Dat we daarbij soms fouten maken, dat kan voorkomen. Maar als je iemand meent te moeten corrigeren met een verkeerde 'quote', wordt het al pijnlijk. Als diegene je dan op de juiste tekst wijst, ga er dan niet pagina's lang omheen lullen om maar niet te hoeven toegeven dat je het verkeerde gelezen of onthouden had.
zondag 4 april 2010 om 16:58
quote:kjong schreef op 30 maart 2010 @ 21:20:
Het verkeerd onthouden.
Je bedoelt, ik volg niet jouw interpretaties, dus ben ik stout.
Nou, daar gaan we weer.Nee, Kjong, ik interpreteer niet. En jij wel. Ik lees dat twee Duitse politici suggereren dat Griekenland maar delen van hun land moeten verkopen om onder de schuldenlast uit te komen. Dat lees jij ook, maar je maakt ervan dat DUITSLAND dat gesuggereerd zou hebben, en dat de verkoop aan DUITSLAND zou moeten zijn. Dat staat er niet, maar dat komt jou beter uit, of de informatie die jou heeft bereikt is via de ondoorgrondelijke wegen van jouw onderbewustzijn 'verrijkt' op een wijze die geen recht doet aan de feiten. Maar iets zegt mij dat het voor jou volstrekt onmogelijk is om je ongelijk toe te geven, en dat het allemaal niks uitmaakt hoe het écht is.
Het verkeerd onthouden.
Je bedoelt, ik volg niet jouw interpretaties, dus ben ik stout.
Nou, daar gaan we weer.Nee, Kjong, ik interpreteer niet. En jij wel. Ik lees dat twee Duitse politici suggereren dat Griekenland maar delen van hun land moeten verkopen om onder de schuldenlast uit te komen. Dat lees jij ook, maar je maakt ervan dat DUITSLAND dat gesuggereerd zou hebben, en dat de verkoop aan DUITSLAND zou moeten zijn. Dat staat er niet, maar dat komt jou beter uit, of de informatie die jou heeft bereikt is via de ondoorgrondelijke wegen van jouw onderbewustzijn 'verrijkt' op een wijze die geen recht doet aan de feiten. Maar iets zegt mij dat het voor jou volstrekt onmogelijk is om je ongelijk toe te geven, en dat het allemaal niks uitmaakt hoe het écht is.
zondag 4 april 2010 om 17:24
woensdag 14 april 2010 om 13:24
Dertig miljard tegen vijf procent rente. Dat is andere koek dan de 85 miljard dollar die het failliete Californië cadeau kreeg van de federale overheid. Desalnietemin brullen 'Atlantici', die als leeuwen vechten om de dominantie van de Amerikaanse dollar in stand te houden tegen de euro, dat Duitsland en Nederland gezwicht zijn, en de Grieken subsidiëren. Maar probeer eens ergens meer dan vijf procent rente te krijgen op een obligatie! Moet je al je geld weg willen zetten in Irak, Kirgizië of Afghanistan.......
donderdag 29 april 2010 om 10:40
donderdag 29 april 2010 om 11:01
quote:Thijs60 schreef op 29 april 2010 @ 10:40:
Gek, laat ik dat idee nu ook over jou hebben. (En dan heb ik het niet over het onderwerp van dit topic)Thijs, met alle respect, maar mij schieten nu reclamebeelden te binnen met een 'overstapmap'. Laat het los, Thijs. Doe iets over de Griekse schuldencrisis.
Gek, laat ik dat idee nu ook over jou hebben. (En dan heb ik het niet over het onderwerp van dit topic)Thijs, met alle respect, maar mij schieten nu reclamebeelden te binnen met een 'overstapmap'. Laat het los, Thijs. Doe iets over de Griekse schuldencrisis.
dinsdag 4 mei 2010 om 20:44
Er ligt nu een pakket ter waarde van 110 miljard. Opnieuw is dit eigenlijk subsidie aan de 'financiële sector'. Want als Griekenland 'gevallen' was, was ING drie miljard kwijt geweest. En ING is nog een 'kleintje' in dit opzicht, vergeleken met Duitse en Franse 'spelers', naar verluidt. Koopje voor de bv Nederland, die 4.7 miljard, rentedragend. Want de hele bankensector nationaliseren is andere koek!
Er zijn ook andere 'spelers', die gewed hebben tegen Griekenland, en (deels) nu op de blaren zitten, voorzover ze zich niet tijdig hebben teruggetrokken, om hun miljarden in te zetten tegen andere Euro-obligaties.
Kind van de rekening is, 'onder de streep', de belastingbetaler. Nog niet meteen in ons land, of Duitsland, want die leningen zijn rente-dragend. En de rente die Griekenland betaalt is meer dan ons land voor het lenen van zo'n bedrag moet ophoesten. Dat zorgt voor een batig saldo. Maar door de lange aarzeling van (met name) Duitsland en Nederland is de dreiging nu uitgebreid tot Spanje, Portugal, Italië en Ierland. Bovendien is de rente-ontwikkeling daardoor nu opwaarts voor de héle zone.
Eigenlijk zou de beste optie zijn om de handel in schuldpapier van alle landen binnen de Euro-zone nu te bevriezen. Vervolgens een schifting aan te brengen tussen 'honest brokers' die voor de lange termijn hebben geïnvesteerd, en lieden/fondsen die tegen de Euro speculeren. Die laatste groep krijgt gewoon geen cent terug van het geïnvesteerde vermogen, en kan gaan wieberen.
Objectief is de schuld van Griekenland net zo hoog als die van tal van andere landen, met inbegrip van Engeland. Daarbij is er in Engeland, door de focus op de 'financials' als 'industrie' nauwelijks nog industriële capaciteit om weer 'ouderwets' geld te verdienen met het maken en verhandelen van producten die mensen nodig hebben. Ook in ons land is dat een groot probleem. Al staan wij er nog wel iets beter voor.
In de VS wordt het beeld vertroebeld door het gegeven dat het 'giftige' schuldpapier is overgenomen door de "FED", wat een privé-onderneming is met het recht om geld te drukken. Terwijl dat bij ons de overheid is. Die FED zit met iets van 2.000 miljard aan 'gebakken lucht'. Zou het een heuse onderneming zijn, dan was de FED al riant failliet, en kon je met de dollar je openhaard aansteken.
Er zijn ook andere 'spelers', die gewed hebben tegen Griekenland, en (deels) nu op de blaren zitten, voorzover ze zich niet tijdig hebben teruggetrokken, om hun miljarden in te zetten tegen andere Euro-obligaties.
Kind van de rekening is, 'onder de streep', de belastingbetaler. Nog niet meteen in ons land, of Duitsland, want die leningen zijn rente-dragend. En de rente die Griekenland betaalt is meer dan ons land voor het lenen van zo'n bedrag moet ophoesten. Dat zorgt voor een batig saldo. Maar door de lange aarzeling van (met name) Duitsland en Nederland is de dreiging nu uitgebreid tot Spanje, Portugal, Italië en Ierland. Bovendien is de rente-ontwikkeling daardoor nu opwaarts voor de héle zone.
Eigenlijk zou de beste optie zijn om de handel in schuldpapier van alle landen binnen de Euro-zone nu te bevriezen. Vervolgens een schifting aan te brengen tussen 'honest brokers' die voor de lange termijn hebben geïnvesteerd, en lieden/fondsen die tegen de Euro speculeren. Die laatste groep krijgt gewoon geen cent terug van het geïnvesteerde vermogen, en kan gaan wieberen.
Objectief is de schuld van Griekenland net zo hoog als die van tal van andere landen, met inbegrip van Engeland. Daarbij is er in Engeland, door de focus op de 'financials' als 'industrie' nauwelijks nog industriële capaciteit om weer 'ouderwets' geld te verdienen met het maken en verhandelen van producten die mensen nodig hebben. Ook in ons land is dat een groot probleem. Al staan wij er nog wel iets beter voor.
In de VS wordt het beeld vertroebeld door het gegeven dat het 'giftige' schuldpapier is overgenomen door de "FED", wat een privé-onderneming is met het recht om geld te drukken. Terwijl dat bij ons de overheid is. Die FED zit met iets van 2.000 miljard aan 'gebakken lucht'. Zou het een heuse onderneming zijn, dan was de FED al riant failliet, en kon je met de dollar je openhaard aansteken.
donderdag 6 mei 2010 om 10:28
Hier verder over 'Griekenland' en de gevolgen voor de Eurozone.
In Nederland en Duitsland (met name) is grote weerstand tegen het redden van Griekenland. En ook in Griekenland zelf is er grote weerstand tegen het reddingsplan dat nu op tafel ligt.
Wat gebeurt er als Griekenland onderuit gaat?
Dan gaat de Euro onderuit, verliezen wij aan koopkracht in de wereld, en bepaalde speculanten worden dan 'filthy rich' over onze ruggen. Het kapot-speculeren van de Euro, met luidruchtige steun van populistische politici die hun eigen huishoudboekje al te moeilijk vinden, en economen die met modellen van de economie uit 'het jaar nul' werken, kan op de niet al te lange termijn leiden tot politieke instabiliteit en aardverschuivingen tussen de machtsblokken. Als 'Europa' uiteen valt, kunnen er gekke dingen gebeuren. Met inbegrip van een heropleving van het communisme.
Het is inmiddels standaard om 'de Grieken' de schuld te geven van hun oncontroleerbare Staatsschuld. Daar zijn 'de Grieken' het niet mee eens. En ik ook niet. Ook al wist ik zelf wel dat het fout zat voor 'de Grieken' het zelf wisten.
De vorige regering heeft, in nauwe samenwerking met de 'bankiers' van Goldman Sachs, en daaraan gelieerde 'hedgefunds', de werkelijke situatie van de overheidsfinanciën verdoezelt. Zij deden dat middels ingewikkelde constructies die zelfs de ECB een tijd lang zijn ontgaan.
Goldman Sachs, die gelieerde 'hedgefunds', en die conservatieve politici wisten dat de werkelijke situatie vroeg of laat zichtbaar zou worden, en speculeerden vervolgens op het onderuit gaan van de Griekse obligaties. Hoewel 'speculeren' hier geen goed woord is, want het was gewoon 'handel-met-voorkennis'.
Dit soort financiële manipulatie is louter destructief. En het kan ieder land treffen. Niet alleen IJsland, Griekenland, Ierland of (binnenkort) het Verenigd Koninkrijk, Spanje, Portugal.......
Spanje is nu kwetsbaar, maar dat komt niet omdat het op het niveau van de overheidsfinanciën zijn zaakjes niet op orde heeft. Ook daar zijn het private ondernemingen, speculerend met 'vastgoed', die de crisis veroorzaken. En als ik dan professor Jansen, die economie doceert in Madrid, op de televisie zie glunderen dat deze crisis, met twintig procent werklozen en talloze huiseigenaren die niet meer weten hoe ze het hoofd ooit nog boven water moeten krijgen, juist is wat Spanje nodig heeft, dan heb ik alleen maar als wens dat iemand zijn studeerkamer dichttimmert. Voor eeuwig opgesloten in zijn waanwereld.
In Nederland en Duitsland (met name) is grote weerstand tegen het redden van Griekenland. En ook in Griekenland zelf is er grote weerstand tegen het reddingsplan dat nu op tafel ligt.
Wat gebeurt er als Griekenland onderuit gaat?
Dan gaat de Euro onderuit, verliezen wij aan koopkracht in de wereld, en bepaalde speculanten worden dan 'filthy rich' over onze ruggen. Het kapot-speculeren van de Euro, met luidruchtige steun van populistische politici die hun eigen huishoudboekje al te moeilijk vinden, en economen die met modellen van de economie uit 'het jaar nul' werken, kan op de niet al te lange termijn leiden tot politieke instabiliteit en aardverschuivingen tussen de machtsblokken. Als 'Europa' uiteen valt, kunnen er gekke dingen gebeuren. Met inbegrip van een heropleving van het communisme.
Het is inmiddels standaard om 'de Grieken' de schuld te geven van hun oncontroleerbare Staatsschuld. Daar zijn 'de Grieken' het niet mee eens. En ik ook niet. Ook al wist ik zelf wel dat het fout zat voor 'de Grieken' het zelf wisten.
De vorige regering heeft, in nauwe samenwerking met de 'bankiers' van Goldman Sachs, en daaraan gelieerde 'hedgefunds', de werkelijke situatie van de overheidsfinanciën verdoezelt. Zij deden dat middels ingewikkelde constructies die zelfs de ECB een tijd lang zijn ontgaan.
Goldman Sachs, die gelieerde 'hedgefunds', en die conservatieve politici wisten dat de werkelijke situatie vroeg of laat zichtbaar zou worden, en speculeerden vervolgens op het onderuit gaan van de Griekse obligaties. Hoewel 'speculeren' hier geen goed woord is, want het was gewoon 'handel-met-voorkennis'.
Dit soort financiële manipulatie is louter destructief. En het kan ieder land treffen. Niet alleen IJsland, Griekenland, Ierland of (binnenkort) het Verenigd Koninkrijk, Spanje, Portugal.......
Spanje is nu kwetsbaar, maar dat komt niet omdat het op het niveau van de overheidsfinanciën zijn zaakjes niet op orde heeft. Ook daar zijn het private ondernemingen, speculerend met 'vastgoed', die de crisis veroorzaken. En als ik dan professor Jansen, die economie doceert in Madrid, op de televisie zie glunderen dat deze crisis, met twintig procent werklozen en talloze huiseigenaren die niet meer weten hoe ze het hoofd ooit nog boven water moeten krijgen, juist is wat Spanje nodig heeft, dan heb ik alleen maar als wens dat iemand zijn studeerkamer dichttimmert. Voor eeuwig opgesloten in zijn waanwereld.
vrijdag 7 mei 2010 om 11:22
In commentaren werd de afgelopen weken hier en daar gewaarschuwd voor uitbreiding van de Griekse schuldencrisis. En gisteren mochten we alvast proeven aan wat dat dan inhoudt. Beurzen die (weer) onderuit gaan, en heftig fluctuerende wisselkoersen.
Voor sommige politici en 'pratende hoofden' reden genoeg om meesmuilend uit te halen naar de 'knoflookstaten'. Maar dat verhult slechts een opgekweekte blinde vlek voor het feit dat er tal van landen in het Westen zijn met een schuldenpositie die zeker niet onderdoet voor die van Griekenland. Met de VS voorop.
Wat 'Griekenland' ook laat zien, is dat het bijna kinderlijk eenvoudig is om fraude te plegen. De vorige, conservatieve Griekse regering wilde, kostte wat het kostte, een 'roze' plaatje kunnen presenteren aan de kiezers als bewijs dat hun beleid vruchten afwierp. Daartoe verstopten ze schulden in constructies die ze samen met Goldman Sachs en een aantal gelieerde 'hedgefunds' bedachten.
Ook in IJsland ging het op vergelijkbare wijze mis. En weinig 'knoflook' daar.
In de VS zit men ook op een krankzinnige berg schulden, maar de VS heeft het voordeel dat de dollar (vooralsnog) de 'wereldmunt' is. Zij kunnen 'gewoon' de geldpers aanzetten als de nood hoog wordt, en dat hebben ze de laatste drie jaar dan ook volop gedaan, waardoor de FED nu defacto op een berg schulden van (geschat) 2.000 miljard zit. Naast de formele schulden van dat land in de vorm van obligaties, gekocht door Chinezen, Russen, Arabieren en Europeanen.
Hoe het Verenigd Koninkrijk erbij hangt, dat is ook onduidelijk. Als de conservatieven daar een regering gaan vormen, komen ze vermoedelijk voor een zelfde dilemma te staan als de Griekse regering onlangs: Houden we onze mond? Of hangen we de vuile was buiten?
Wat niet vergeten mag worden, in al die turbulentie, is dat de huidige problemen (voor het overgrote deel) worden veroorzaakt door de noodzaak, drie jaar geleden, om de banken te redden. Ik zeg dat, omdat er in bepaalde kring getracht wordt de Zwarte Piet bij overheden te leggen, en 'de markt' als slachtoffer weg te zetten.
Voor sommige politici en 'pratende hoofden' reden genoeg om meesmuilend uit te halen naar de 'knoflookstaten'. Maar dat verhult slechts een opgekweekte blinde vlek voor het feit dat er tal van landen in het Westen zijn met een schuldenpositie die zeker niet onderdoet voor die van Griekenland. Met de VS voorop.
Wat 'Griekenland' ook laat zien, is dat het bijna kinderlijk eenvoudig is om fraude te plegen. De vorige, conservatieve Griekse regering wilde, kostte wat het kostte, een 'roze' plaatje kunnen presenteren aan de kiezers als bewijs dat hun beleid vruchten afwierp. Daartoe verstopten ze schulden in constructies die ze samen met Goldman Sachs en een aantal gelieerde 'hedgefunds' bedachten.
Ook in IJsland ging het op vergelijkbare wijze mis. En weinig 'knoflook' daar.
In de VS zit men ook op een krankzinnige berg schulden, maar de VS heeft het voordeel dat de dollar (vooralsnog) de 'wereldmunt' is. Zij kunnen 'gewoon' de geldpers aanzetten als de nood hoog wordt, en dat hebben ze de laatste drie jaar dan ook volop gedaan, waardoor de FED nu defacto op een berg schulden van (geschat) 2.000 miljard zit. Naast de formele schulden van dat land in de vorm van obligaties, gekocht door Chinezen, Russen, Arabieren en Europeanen.
Hoe het Verenigd Koninkrijk erbij hangt, dat is ook onduidelijk. Als de conservatieven daar een regering gaan vormen, komen ze vermoedelijk voor een zelfde dilemma te staan als de Griekse regering onlangs: Houden we onze mond? Of hangen we de vuile was buiten?
Wat niet vergeten mag worden, in al die turbulentie, is dat de huidige problemen (voor het overgrote deel) worden veroorzaakt door de noodzaak, drie jaar geleden, om de banken te redden. Ik zeg dat, omdat er in bepaalde kring getracht wordt de Zwarte Piet bij overheden te leggen, en 'de markt' als slachtoffer weg te zetten.
vrijdag 7 mei 2010 om 19:54
Terwijl er chaos heerst op de 'markten', en de Euro wegglijdt, daalt de rente die Nederland betaalt voor het lenen van geld naar historisch lage niveaus. Inmiddels onder de drie procent.
Voor populistische politici hét argument om te betogen dat we het geld in onze zak moeten houden, en zéker geen landen als Griekenland moeten helpen. Gelukkig lijkt het erop dat er nog genoeg gezond verstand aanwezig is in de Europese politiek om te beseffen dat je jezelf op dodelijke wijze in je eigen poot schiet als je op dit moment in de 'Scrooge'-mode gaat.
Anders dan in de VS en het Verenigd Koninkrijk, kan de ECB niet de eigen obligaties opkopen. Een totaal bizarre constructie, waarbij je van jezelf 'leent'. Dat komt er dus op neer dat je de geldpers op volle toeren laat draaien. In de VS heeft de FED op die manier al iets van 800 miljard dollar van de persen laten rollen.
Voor populistische politici hét argument om te betogen dat we het geld in onze zak moeten houden, en zéker geen landen als Griekenland moeten helpen. Gelukkig lijkt het erop dat er nog genoeg gezond verstand aanwezig is in de Europese politiek om te beseffen dat je jezelf op dodelijke wijze in je eigen poot schiet als je op dit moment in de 'Scrooge'-mode gaat.
Anders dan in de VS en het Verenigd Koninkrijk, kan de ECB niet de eigen obligaties opkopen. Een totaal bizarre constructie, waarbij je van jezelf 'leent'. Dat komt er dus op neer dat je de geldpers op volle toeren laat draaien. In de VS heeft de FED op die manier al iets van 800 miljard dollar van de persen laten rollen.
zaterdag 8 mei 2010 om 20:55
HIER nog een keer dat grafiekje en de (Engelstalige) onderbouwing van Bill Gross dat ik ook al plaatste in het topic over banken en winst.
Toen de banken dreigden te bezwijken onder de schulden die ze zelf hadden opgebouwd, waren daar de overheden als Reddende Engel. Zij namen de schulden over van de banken, die daarna weer 'dumb, fat and happy' doorgingen met het verdelen van de 'winst' onder onmisbaar geachte medewerkers en aandeelhouders. Zonder die overheden (en 'ons' belastinggeld) waren die onmisbare werknemers werkloos geweest, en hadden die aandeelhouders hun beleggingen compleet zien verdampen.
Dat doet pijn, maar niets doen (blader nog even terug om te zien welke partijen daar destijds voor pleiten), had het systeem in doen storten, zonder alternatief. En dat had ons ook onze pensioenen (en nog véél meer!) gekost.
Hoe het nu verder gaat, dat is niet zo eenvoudig te voorspellen, nu de EU over de brug is gekomen en Griekenland niet onderuit heeft laten gaan. Het gegeven dat de rente die Nederland betaalt op haar Staatsschuld direct na het tot stand komen van die 'deal' begon te dalen, waardoor we historisch weinig geld kwijt zijn aan rente over het uitstaande bedrag, kan een vingerwijzing zijn dat de 'Euro' niet het doel was. De focus in de pers is weliswaar op de zuidelijke eurolanden, ook al omdat de media eigenlijk altijd achter de feiten aan lopen. Maar niet vergeten mag worden dat de Eurozone niet is overgegaan tot 'monetaire verruiming' (het bijdrukken van geld), zoals de VS, de UK en Japan. Mét de politieke onstabiliteit in de UK, zou het mij niet echt verbazen als de UK het eigenlijke doelwit van de grote investeerders blijkt te zijn, en dat het 'testen' van de euro-zone eerder een noodzakelijke eerste stap was. Helaas kunnen we niet zeggen dat we die test met glans doorstaan hebben, want de politieke wil om de Euro tegen speculatanten te beschermen is broos gebleken. (De Euro is nog niet in veilige haven, en 'de politiek' zal nog wel het nodige werk moeten verrichten om onze munt uit de vuurlinie weg te slepen).
Ook als de Euro niet het echte doel blijkt te zijn, betekent dat niet dat we opgelucht achterover kunnen leunen, en verder kunnen gaan met het vijlen van onze nagels, en keuvelen over lokale opstootjes en hoofddoekjes.
Als burger kunnen we lastig op de stoel van de ECB gaan zitten, maar nog eens goed nadenken over onze prioriteiten in de politiek, voor we op 9 juni naar de stembus gaan, kan geen kwaad.
Toen de banken dreigden te bezwijken onder de schulden die ze zelf hadden opgebouwd, waren daar de overheden als Reddende Engel. Zij namen de schulden over van de banken, die daarna weer 'dumb, fat and happy' doorgingen met het verdelen van de 'winst' onder onmisbaar geachte medewerkers en aandeelhouders. Zonder die overheden (en 'ons' belastinggeld) waren die onmisbare werknemers werkloos geweest, en hadden die aandeelhouders hun beleggingen compleet zien verdampen.
Dat doet pijn, maar niets doen (blader nog even terug om te zien welke partijen daar destijds voor pleiten), had het systeem in doen storten, zonder alternatief. En dat had ons ook onze pensioenen (en nog véél meer!) gekost.
Hoe het nu verder gaat, dat is niet zo eenvoudig te voorspellen, nu de EU over de brug is gekomen en Griekenland niet onderuit heeft laten gaan. Het gegeven dat de rente die Nederland betaalt op haar Staatsschuld direct na het tot stand komen van die 'deal' begon te dalen, waardoor we historisch weinig geld kwijt zijn aan rente over het uitstaande bedrag, kan een vingerwijzing zijn dat de 'Euro' niet het doel was. De focus in de pers is weliswaar op de zuidelijke eurolanden, ook al omdat de media eigenlijk altijd achter de feiten aan lopen. Maar niet vergeten mag worden dat de Eurozone niet is overgegaan tot 'monetaire verruiming' (het bijdrukken van geld), zoals de VS, de UK en Japan. Mét de politieke onstabiliteit in de UK, zou het mij niet echt verbazen als de UK het eigenlijke doelwit van de grote investeerders blijkt te zijn, en dat het 'testen' van de euro-zone eerder een noodzakelijke eerste stap was. Helaas kunnen we niet zeggen dat we die test met glans doorstaan hebben, want de politieke wil om de Euro tegen speculatanten te beschermen is broos gebleken. (De Euro is nog niet in veilige haven, en 'de politiek' zal nog wel het nodige werk moeten verrichten om onze munt uit de vuurlinie weg te slepen).
Ook als de Euro niet het echte doel blijkt te zijn, betekent dat niet dat we opgelucht achterover kunnen leunen, en verder kunnen gaan met het vijlen van onze nagels, en keuvelen over lokale opstootjes en hoofddoekjes.
Als burger kunnen we lastig op de stoel van de ECB gaan zitten, maar nog eens goed nadenken over onze prioriteiten in de politiek, voor we op 9 juni naar de stembus gaan, kan geen kwaad.
woensdag 12 mei 2010 om 10:15
Het is op dit forum kennelijk geen discussiepunt, die Euro en de schuldencrisis. Maar omdat de kranten er vol mee staan, ga ik er toch maar vanuit dat het in de 'Actueel'-pijler thuishoort.
In Nederland leeft de Euro alleen als focus voor het 'weg-met-ons' gevoel. In de Volkskrant mag een freelance journalist zich uitleven in een betoog dat de Euro nooit is gaan leven in Nederland, omdat de verschillende munten nooit een koosnaampje hebben gekregen (Ach, wat schattig........). En in NRC mag hoogleraar Sweder van Wijnbergen in een zuiver politiek pamflet uithalen naar de PvdA naar aanleiding van de 'deal' van zondag, waarbij 1.000 miljard dollar werd gereserveerd om het financiële systeem (wederom) te redden, en daarmee nog eens onderstrepen dat zijn academische discipline (economie) weinig te maken heeft met wetenschap.
De Telegraaf en De Pers roepen al langer, in koor met Wilders, dat Nederland uit de Euro moet stappen. Het populistische sentiment van 'Weg-met-ons' voert de boventoon.
De maatregelen die nu zijn genomen, en de bedragen die zijn uitgetrokken, vallen totaal in het niet bij de maatregelen en bedragen die al twee jaar eerder zijn doorgevoerd in de VS en het Verenigd Koninkrijk. Daarbij betreft het in Europa slechts een 'dreigen met', terwijl er in de VS en het Verenigd Koninkrijk al voor vele duizenden miljarden aan eigen obligaties is opgekocht, bijvoorbeeld. Een mogelijkheid die de ECB tot nu toe niet eens had.
Natuurlijk is het zo dat de landen in de 'Ring of Fire' maatregelen moeten nemen om hun financiën op orde te krijgen. Maar dat is voor de 'euro-zone' een minder zware opgave dan voor landen als Japan, de VS en het Verenigd Koninkrijk, ook diep in de 'Ring of Fire'.
Ik blijf erbij dat speculanten er vooral op uit waren om 'het water' te testen, en te zien of de Euro veilig zou zijn als toevlucht. Als basis om van daaruit hun pijlen op andere Westerse munten te richten. (Voorzover ze niet domweg op korte-termijn winst uit waren).
Het op orde krijgen van de overheidsfinanciën is een tweezijdig zwaard. Een Euro die het vertrouwen heeft van 'de markt', en als toevlucht voor beleggers wordt gezien, en daarmee defacto tot 'wereldstandaard' wordt verheven, maakt het stukken makkelijker. Het is zeker waar dat dit ook een risico inhoudt, zoals de dollar-economie heeft laten zien.
In Nederland leeft de Euro alleen als focus voor het 'weg-met-ons' gevoel. In de Volkskrant mag een freelance journalist zich uitleven in een betoog dat de Euro nooit is gaan leven in Nederland, omdat de verschillende munten nooit een koosnaampje hebben gekregen (Ach, wat schattig........). En in NRC mag hoogleraar Sweder van Wijnbergen in een zuiver politiek pamflet uithalen naar de PvdA naar aanleiding van de 'deal' van zondag, waarbij 1.000 miljard dollar werd gereserveerd om het financiële systeem (wederom) te redden, en daarmee nog eens onderstrepen dat zijn academische discipline (economie) weinig te maken heeft met wetenschap.
De Telegraaf en De Pers roepen al langer, in koor met Wilders, dat Nederland uit de Euro moet stappen. Het populistische sentiment van 'Weg-met-ons' voert de boventoon.
De maatregelen die nu zijn genomen, en de bedragen die zijn uitgetrokken, vallen totaal in het niet bij de maatregelen en bedragen die al twee jaar eerder zijn doorgevoerd in de VS en het Verenigd Koninkrijk. Daarbij betreft het in Europa slechts een 'dreigen met', terwijl er in de VS en het Verenigd Koninkrijk al voor vele duizenden miljarden aan eigen obligaties is opgekocht, bijvoorbeeld. Een mogelijkheid die de ECB tot nu toe niet eens had.
Natuurlijk is het zo dat de landen in de 'Ring of Fire' maatregelen moeten nemen om hun financiën op orde te krijgen. Maar dat is voor de 'euro-zone' een minder zware opgave dan voor landen als Japan, de VS en het Verenigd Koninkrijk, ook diep in de 'Ring of Fire'.
Ik blijf erbij dat speculanten er vooral op uit waren om 'het water' te testen, en te zien of de Euro veilig zou zijn als toevlucht. Als basis om van daaruit hun pijlen op andere Westerse munten te richten. (Voorzover ze niet domweg op korte-termijn winst uit waren).
Het op orde krijgen van de overheidsfinanciën is een tweezijdig zwaard. Een Euro die het vertrouwen heeft van 'de markt', en als toevlucht voor beleggers wordt gezien, en daarmee defacto tot 'wereldstandaard' wordt verheven, maakt het stukken makkelijker. Het is zeker waar dat dit ook een risico inhoudt, zoals de dollar-economie heeft laten zien.
donderdag 13 mei 2010 om 10:31
Hoe krijg je, als land, de overheidsfinanciën op orde?
In principe niet echt veel anders dan een particuliere partij die zwaar in de schulden is geraakt. Door te snijden in de uitgaven, en wegen te zoeken om de schulden te saneren. De ultieme uitweg is het faillissement, en beginnen met een schone lei, waarbij de schuldeisers degenen zijn die met de rekening blijven zitten. Een faillissement is, hoe dan ook, een traumatische ervaring die gegarandeerd leidt tot de vraag hoe het zover is gekomen. En je leert ook wie je vrienden zijn. En wat die vrienden te bieden hebben, behalve een bemoedigend schouderklopje.
Je échte vrienden zullen, indien nodig, een spiegel voorhouden, en voorzover ze je met meer dan wijze raad helpen, garanties willen dat je niet op dezelfde onbezonnen wijze je geld er doorheen jaagt. En dat je niet opnieuw in zee gaat met de woekeraars die je met mooie leningen in het pak naaiden, om vervolgens de rentelasten tot astronomische hoogten op te schroeven, zodat je uiteindelijk alleen nog 'voor de bank' werkte.
Maar ze zullen je ook helpen je zelfrespect te hervinden, en een manier zoeken om je in staat te stellen het vertrouwen te herwinnen, door je aan te moedigen volledige openheid van zaken te geven. (Trust, but verify).
Deze strategie is niet alleen ingegeven door altruïsme, maar ook door goed begrepen egoïsme. Voor de korte termijn is het 'interessant' om te proberen zoveel mogelijk uit iemand te persen ten bate van je eigen gewin. Maar je eindigt in een zwaar bewaakte vesting, een gepantserde auto, omringd door lijfwachten, en paranoïde tot ver achter de komma, omdat je bang bent dat iemand verhaal komt halen, of dat je iemand ontmoet die, net als jij, vriendschap ziet als een noodzakelijk kwaad teneinde jezelf te verrijken.
Dus zelfs als altruïsme niet in de genen zit, of de 'moderne' opvoeding je heeft ingeprent dat je een 'Prinsje' of een 'Prinsesje' bent, met louter rechten, en geen plichten, dan nóg ben je, op de wat langere termijn, een dief van je eigen geluk als je je laat leiden door hebzucht.
In principe niet echt veel anders dan een particuliere partij die zwaar in de schulden is geraakt. Door te snijden in de uitgaven, en wegen te zoeken om de schulden te saneren. De ultieme uitweg is het faillissement, en beginnen met een schone lei, waarbij de schuldeisers degenen zijn die met de rekening blijven zitten. Een faillissement is, hoe dan ook, een traumatische ervaring die gegarandeerd leidt tot de vraag hoe het zover is gekomen. En je leert ook wie je vrienden zijn. En wat die vrienden te bieden hebben, behalve een bemoedigend schouderklopje.
Je échte vrienden zullen, indien nodig, een spiegel voorhouden, en voorzover ze je met meer dan wijze raad helpen, garanties willen dat je niet op dezelfde onbezonnen wijze je geld er doorheen jaagt. En dat je niet opnieuw in zee gaat met de woekeraars die je met mooie leningen in het pak naaiden, om vervolgens de rentelasten tot astronomische hoogten op te schroeven, zodat je uiteindelijk alleen nog 'voor de bank' werkte.
Maar ze zullen je ook helpen je zelfrespect te hervinden, en een manier zoeken om je in staat te stellen het vertrouwen te herwinnen, door je aan te moedigen volledige openheid van zaken te geven. (Trust, but verify).
Deze strategie is niet alleen ingegeven door altruïsme, maar ook door goed begrepen egoïsme. Voor de korte termijn is het 'interessant' om te proberen zoveel mogelijk uit iemand te persen ten bate van je eigen gewin. Maar je eindigt in een zwaar bewaakte vesting, een gepantserde auto, omringd door lijfwachten, en paranoïde tot ver achter de komma, omdat je bang bent dat iemand verhaal komt halen, of dat je iemand ontmoet die, net als jij, vriendschap ziet als een noodzakelijk kwaad teneinde jezelf te verrijken.
Dus zelfs als altruïsme niet in de genen zit, of de 'moderne' opvoeding je heeft ingeprent dat je een 'Prinsje' of een 'Prinsesje' bent, met louter rechten, en geen plichten, dan nóg ben je, op de wat langere termijn, een dief van je eigen geluk als je je laat leiden door hebzucht.
vrijdag 14 mei 2010 om 21:21
HIER ook nog een kaartje waarop staat aangegeven hoe groot de staatsschuld van de verschillende landen in Europa is in relatie tot het BBP. Een betrekkelijk getal, zoals we inmiddels weten. Want in veel landen is het niet de staatsschuld die voor problemen zorgt, maar de combinatie met de 'particuliere' schuld, en de tekorten op de begroting.
donderdag 3 juni 2010 om 16:53
Joseph Stiglitz, nobelprijswinnaar, en ooit 'senior vice-president' en 'chief economist' van de Wereldbank, en vroege spijtoptant van de 'Washington Consensus', die vele jaren geleden al waarschuwde voor de crisis als gevolg van het oppompen van opeenvolgende 'bubbels', schrijft in het voorwoord van zijn recente boek 'Freefall': 'Among the long list of those to blame for the crisis, I would include the economics profession, for it provided the special interests with arguments about efficient and self-regulating markets - even though advances in economics during the preceding two decades had shown the limited conditions under which that theory held true.'
En verderop:
'Money that should have been spent restructuring the economy and creating new, dynamic enterprises has been given away to save old, failed firms.'
In de Financial Times van dinsdag, schrijft Nouriel Roubini, ook iemand die de crisis vooraf zag aankomen, maar totaal werd genegeerd door de 'Washington Consensus' adepten, die in economen-land riant in de meerderheid zijn (waren?), wat de koers moet zijn voor de oplossing van de huidige problemen, die nu de 'sovereign stage' hebben bereikt met de 'Euro-crisis'. De nadruk ligt op een gecoördineerde response, inplaats van 'Balkanized local responses'.
'First, the eurozone must get its act together. It must deregulate, liberalise, reform the south and stoke demand in the north to restore dynamism and growth (..)
Second, creditors need to take a hit (..)
Third, fiscal sustainability must be restored (..) rather than fiscal rules.
Fourth, it is time for radical reform of finance (..). We need to go back to Glass-Steagal on steroids.'
Een rechts-populistische coalitie in Nederland zal bepaald geen bijdrage leveren aan dit programma, als ze de verkiezingsbeloften nakomen.
En verderop:
'Money that should have been spent restructuring the economy and creating new, dynamic enterprises has been given away to save old, failed firms.'
In de Financial Times van dinsdag, schrijft Nouriel Roubini, ook iemand die de crisis vooraf zag aankomen, maar totaal werd genegeerd door de 'Washington Consensus' adepten, die in economen-land riant in de meerderheid zijn (waren?), wat de koers moet zijn voor de oplossing van de huidige problemen, die nu de 'sovereign stage' hebben bereikt met de 'Euro-crisis'. De nadruk ligt op een gecoördineerde response, inplaats van 'Balkanized local responses'.
'First, the eurozone must get its act together. It must deregulate, liberalise, reform the south and stoke demand in the north to restore dynamism and growth (..)
Second, creditors need to take a hit (..)
Third, fiscal sustainability must be restored (..) rather than fiscal rules.
Fourth, it is time for radical reform of finance (..). We need to go back to Glass-Steagal on steroids.'
Een rechts-populistische coalitie in Nederland zal bepaald geen bijdrage leveren aan dit programma, als ze de verkiezingsbeloften nakomen.
