Actueel
alle pijlers
iedereen er op achteruit in 2010 2011 2012 etc
woensdag 20 januari 2010 om 09:43
zal gezellig worden hier in Nederland
minder geld meer misdaad en ze doen niets aan de misdaad
Iedereen gaat erop achteruit'
Uitgegeven: 20 januari 2010 06:44
Laatst gewijzigd: 20 januari 2010 09:23
UTRECHT - Vrijwel iedereen moet dit jaar financieel een stapje terug doen. Waar in 2009 de meeste werknemers die hun baan behielden er nog in koopkracht op vooruitgingen, daalt in 2010 ook voor hen de koopkracht.
© ANP
Ook mensen met een uitkering gaan erop achteruit. Huishoudens met kinderen worden het zwaarst getroffen.
Dat blijkt uit berekeningen van het Nibud, het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting.
Het instituut waarschuwt alvast dat de koopkracht volgend jaar verder onder druk komt te staan. Want het kabinet komt in de loop van dit jaar met voorstellen voor bezuinigingen vanaf 2011 die hoogstwaarschijnlijk grote gevolgen voor de koopkracht hebben.
In januari krijgen werknemers hun eerste loonstrookje van het jaar. Wie geen loonsverhoging heeft gekregen, houdt enkele euro's minder over dan vorig jaar omdat er meer belasting wordt geheven.
Stijgende prijzen
Het Centraal Planbureau (CPB) verwacht voor 2010 dat de cao-lonen gemiddeld 1,25 procent omhooggaan. Dat is echter niet genoeg om de stijgende prijzen te kunnen opvangen, aldus het Nibud. Mensen kunnen dus minder doen met hun geld.
Vooral huishoudens met kinderen krijgen te maken met veranderingen in toeslagen en tegemoetkomingen. Zo wordt de kinderbijslag bevroren en krijgen huishoudens met kinderen onder de twaalf jaar en een bovenmodaal inkomen (boven 32.500 euro) minder kindgebonden budget. Zij gaan er dan ook relatief het meeste op achteruit.
Zo levert een echtpaar met twee kinderen onder de twaalf en een inkomen van 35.000 euro (alleenverdiener) 1,2 procent aan koopkracht in. Tweeverdieners zonder kinderen met beiden een inkomen van 30.000 euro, gaan er 0,5 procent op achteruit, zo blijkt uit rekenvoorbeelden van het Nibud.
Laag inkomen
Ook mensen met een laag inkomen leveren enkele euro's per maand in. Een kinderloos paar in de bijstand gaat er 0,2 procent op achteruit. Een paar dat met twee kinderen van de bijstand moet rondkomen, gaat er 0,3 procent op achteruit.
Veel huishoudens zullen met veel grotere inkomensachteruitgang te maken krijgen doordat zij worden geconfronteerd met werkloosheid. Volgens het CPB loopt het aantal werklozen op van 380.000 vorig jaar naar 510.000 dit jaar. Wie zijn baan kwijtraakt, levert flink in aan koopkracht.
© ANP
minder geld meer misdaad en ze doen niets aan de misdaad
Iedereen gaat erop achteruit'
Uitgegeven: 20 januari 2010 06:44
Laatst gewijzigd: 20 januari 2010 09:23
UTRECHT - Vrijwel iedereen moet dit jaar financieel een stapje terug doen. Waar in 2009 de meeste werknemers die hun baan behielden er nog in koopkracht op vooruitgingen, daalt in 2010 ook voor hen de koopkracht.
© ANP
Ook mensen met een uitkering gaan erop achteruit. Huishoudens met kinderen worden het zwaarst getroffen.
Dat blijkt uit berekeningen van het Nibud, het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting.
Het instituut waarschuwt alvast dat de koopkracht volgend jaar verder onder druk komt te staan. Want het kabinet komt in de loop van dit jaar met voorstellen voor bezuinigingen vanaf 2011 die hoogstwaarschijnlijk grote gevolgen voor de koopkracht hebben.
In januari krijgen werknemers hun eerste loonstrookje van het jaar. Wie geen loonsverhoging heeft gekregen, houdt enkele euro's minder over dan vorig jaar omdat er meer belasting wordt geheven.
Stijgende prijzen
Het Centraal Planbureau (CPB) verwacht voor 2010 dat de cao-lonen gemiddeld 1,25 procent omhooggaan. Dat is echter niet genoeg om de stijgende prijzen te kunnen opvangen, aldus het Nibud. Mensen kunnen dus minder doen met hun geld.
Vooral huishoudens met kinderen krijgen te maken met veranderingen in toeslagen en tegemoetkomingen. Zo wordt de kinderbijslag bevroren en krijgen huishoudens met kinderen onder de twaalf jaar en een bovenmodaal inkomen (boven 32.500 euro) minder kindgebonden budget. Zij gaan er dan ook relatief het meeste op achteruit.
Zo levert een echtpaar met twee kinderen onder de twaalf en een inkomen van 35.000 euro (alleenverdiener) 1,2 procent aan koopkracht in. Tweeverdieners zonder kinderen met beiden een inkomen van 30.000 euro, gaan er 0,5 procent op achteruit, zo blijkt uit rekenvoorbeelden van het Nibud.
Laag inkomen
Ook mensen met een laag inkomen leveren enkele euro's per maand in. Een kinderloos paar in de bijstand gaat er 0,2 procent op achteruit. Een paar dat met twee kinderen van de bijstand moet rondkomen, gaat er 0,3 procent op achteruit.
Veel huishoudens zullen met veel grotere inkomensachteruitgang te maken krijgen doordat zij worden geconfronteerd met werkloosheid. Volgens het CPB loopt het aantal werklozen op van 380.000 vorig jaar naar 510.000 dit jaar. Wie zijn baan kwijtraakt, levert flink in aan koopkracht.
© ANP
woensdag 20 januari 2010 om 10:14
Nou als ik kijk in een gemiddeld winkelcentrum dan zie ik totaal geen crisis of teruggang van koopkracht hoor. En die 1,25% kunnen veel mensen nog wel behappen. Dan maar een broek minder dit jaar. Krijg je niks van en is zelfs voor sommige mensen wel eens goed om niet alleen maar te kopen, kopen, kopen. Goed om weer eens je prioriteiten bij te stellen.
Tja het blijft oneerlijk dat de economische crisis door de burgers betaald moet worden maar het zij zo.
Tja het blijft oneerlijk dat de economische crisis door de burgers betaald moet worden maar het zij zo.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
woensdag 20 januari 2010 om 10:19
woensdag 20 januari 2010 om 10:20
Maar wat is nou helemaal 0,5%? In die groep val ik. Wat doet dat nou? Kan ik dan per maand 2 broden minder kopen? Ik vind het loze getallen. Hoeveel is 0,5% in euro's. Is dat mijn netto inkomen x 0,005? Dus betekent dat dat ik er ruim 15 euro per maand op achteruit ga? Dat vind ik namelijk niet zo heel veel.
Maar goed, ik word ontslagen dit jaar, net als mijn vriend, dus die laatste zin slaat wel op mij en die is duidelijk genoeg
Maar goed, ik word ontslagen dit jaar, net als mijn vriend, dus die laatste zin slaat wel op mij en die is duidelijk genoeg
woensdag 20 januari 2010 om 10:24
Dit land gaat naar de knoppen voor de hardwerkende burger door de zakkenvullers in Den Haag met hun linkse hobbies en de uitkeringstrekkende moslims!
Van een euro minder vergaat de wereld niet hoor! Minder consumeren = beter voor het milieu. En hopelijk dalen de huizenprijzen eindelijk eens tot een normaal niveau.
Van een euro minder vergaat de wereld niet hoor! Minder consumeren = beter voor het milieu. En hopelijk dalen de huizenprijzen eindelijk eens tot een normaal niveau.
woensdag 20 januari 2010 om 10:25
quote:ingmagh schreef op 20 januari 2010 @ 10:20:
Maar wat is nou helemaal 0,5%? In die groep val ik. Wat doet dat nou? Kan ik dan per maand 2 broden minder kopen? Ik vind het loze getallen. Hoeveel is 0,5% in euro's. Is dat mijn netto inkomen x 0,05? Dus betekent dat dat ik er ruim 15 euro per maand op achteruit ga? Dat vind ik namelijk niet zo heel veel.
Maar goed, ik word ontslagen dit jaar, net als mijn vriend, dus die laatste zin slaat wel op mij en die is duidelijk genoeg Maal 0,05 zou 5% zijn. Je moet het dus maal 0,005 doen.
Maar wat is nou helemaal 0,5%? In die groep val ik. Wat doet dat nou? Kan ik dan per maand 2 broden minder kopen? Ik vind het loze getallen. Hoeveel is 0,5% in euro's. Is dat mijn netto inkomen x 0,05? Dus betekent dat dat ik er ruim 15 euro per maand op achteruit ga? Dat vind ik namelijk niet zo heel veel.
Maar goed, ik word ontslagen dit jaar, net als mijn vriend, dus die laatste zin slaat wel op mij en die is duidelijk genoeg Maal 0,05 zou 5% zijn. Je moet het dus maal 0,005 doen.
woensdag 20 januari 2010 om 10:29
quote:chopper schreef op 20 januari 2010 @ 09:43:
Wie zijn baan kwijtraakt, levert flink in aan koopkracht.
Briljante conclusie. Werkelijk briljant. Tja, wat moet je er verder van zeggen. Het is zoals het is. Ik ben mijn baan dus kwijt en lever totdat ik weer wat nieuws heb gevonden circa 40% aan inkomen in. Ik red het, dus het lijkt me dat je het ook wel gaat redden als je tussen de 1,2% en 0,2% moet inleveren.
Wie zijn baan kwijtraakt, levert flink in aan koopkracht.
Briljante conclusie. Werkelijk briljant. Tja, wat moet je er verder van zeggen. Het is zoals het is. Ik ben mijn baan dus kwijt en lever totdat ik weer wat nieuws heb gevonden circa 40% aan inkomen in. Ik red het, dus het lijkt me dat je het ook wel gaat redden als je tussen de 1,2% en 0,2% moet inleveren.
woensdag 20 januari 2010 om 10:37
woensdag 20 januari 2010 om 12:29
quote:elninjoo schreef op 20 januari 2010 @ 10:17:
Een belastingverlaging lijkt me daarom zinvoller, meer koopkracht stimuleert de economie. Dan geeft de overheid maar wat minder geld uit aan andere zaken waar wij burgers geen flikker aan hebben.Of de overheid het nou uitgeeft, of het individu, in economische zin blijft het 'koopkracht'. Verschil is alleen dat het individu nog wel eens wil besluiten om het geld niet te laten rollen, terwijl de overheid geen spaarrekening heeft waar het geld op geparkeerd kan worden. Dus als je serieus jouw argument volgt, is belastingverlaging echt het laatste wat je moet doen!
Veel mensen die pleiten voor belastingverlaging als maatregel om de koopkracht te stimuleren, staren veel te ijverig naar hun eigen navel. Die zien al die andere klanten in de winkel niet, en het komt geen moment bij hen op dat veel van die andere klanten hun geld direct, of indirect, van de overheid krijgen.
Sterker nog: Veel mensen die zelf voor hun inkomen eigenlijk volledig afhankelijk zijn van die overheid, omdat het direct of indirect de overheid is die de opdrachten verstrekt waar hun werkgever op teert, realiseren zich totaal niet hoe de geldstromen lopen. Dat is met inbegrip van een groot aantal economen, die zonder 'onderzoeksopdrachten' van de overheid brodeloos zouden zijn. Want wat produceert een econoom nou wat je kunt eten, of waar je in kunt schuilen?
Dit is GEEN pleidooi voor méér overheid! Alleen maar even een kanttekening bij een populistisch thema.
Een belastingverlaging lijkt me daarom zinvoller, meer koopkracht stimuleert de economie. Dan geeft de overheid maar wat minder geld uit aan andere zaken waar wij burgers geen flikker aan hebben.Of de overheid het nou uitgeeft, of het individu, in economische zin blijft het 'koopkracht'. Verschil is alleen dat het individu nog wel eens wil besluiten om het geld niet te laten rollen, terwijl de overheid geen spaarrekening heeft waar het geld op geparkeerd kan worden. Dus als je serieus jouw argument volgt, is belastingverlaging echt het laatste wat je moet doen!
Veel mensen die pleiten voor belastingverlaging als maatregel om de koopkracht te stimuleren, staren veel te ijverig naar hun eigen navel. Die zien al die andere klanten in de winkel niet, en het komt geen moment bij hen op dat veel van die andere klanten hun geld direct, of indirect, van de overheid krijgen.
Sterker nog: Veel mensen die zelf voor hun inkomen eigenlijk volledig afhankelijk zijn van die overheid, omdat het direct of indirect de overheid is die de opdrachten verstrekt waar hun werkgever op teert, realiseren zich totaal niet hoe de geldstromen lopen. Dat is met inbegrip van een groot aantal economen, die zonder 'onderzoeksopdrachten' van de overheid brodeloos zouden zijn. Want wat produceert een econoom nou wat je kunt eten, of waar je in kunt schuilen?
Dit is GEEN pleidooi voor méér overheid! Alleen maar even een kanttekening bij een populistisch thema.
woensdag 20 januari 2010 om 12:40
Hoorde vanochtend op RTL het economisch commentaar, waarin deze berichtgeving werd toegelicht. Het aardige, vond ik, is dat de commentator al evenzeer bevangen was door de illusie dat het economisch model de realiteit vervangt. Hij zei dat de burgers nu pas de gevolgen van de economische crisis zouden gaan voelen.
Dit is een anachronisme. Er was geen economische crisis, die moet nog komen! Er was een financiële crisis, omdat banken véél teveel geld hadden uitgegeven. Dat is 'opgelost' door geld van de overheid naar de banken over te hevelen, zodat die er weer warmpjes bij zitten en weer volop bonussen kunnen betalen, alsof er niks gebeurd is. Maar de rekening ligt nu bij de overheid, en die schuift 'm door naar de burger, waardoor nu pas de economie wordt getroffen.
Dit is een anachronisme. Er was geen economische crisis, die moet nog komen! Er was een financiële crisis, omdat banken véél teveel geld hadden uitgegeven. Dat is 'opgelost' door geld van de overheid naar de banken over te hevelen, zodat die er weer warmpjes bij zitten en weer volop bonussen kunnen betalen, alsof er niks gebeurd is. Maar de rekening ligt nu bij de overheid, en die schuift 'm door naar de burger, waardoor nu pas de economie wordt getroffen.
woensdag 20 januari 2010 om 15:33
Slechts een handvol mensen zagen de financiële, en daarmee de economische crisis, aankomen. Partijen die vóóraan stonden om de liberalisatie van 'de financiële markt' te bepleiten in de voorbije jaren, vind je nu terug in het kamp van 'regerings-bashers'.
De DSB kreeg in de 'rechtse' media lovende kritieken. Als er iemand model stond als succesvolle 'vrije jongen', dan was het Scheringa wel!
Wie niet wilde geloven dat 'Icesafe' zulke rentepercentages kon betalen, kreeg te horen dat dat juist de zegening was van de geliberaliseerde markt, waardoor die verzuilde en vastgeroeste, niet te vertrouwen Nederlandse banken, eindelijk eens concurrentie kregen uit een land dat niet te maken had met een dure overheid, en hoge belastingen..................
Op de eveneens geliberaliseerde televisie-markt wemelde het van de reclame voor 'vastgoed projecten' en andere exotische beleggings producten, inmiddels stuk voor stuk frauduleus gebleken.
Omdat het geheugen van de gemiddelde burger ongeveer een week bestrijkt, herinnert niemand zich welke partijen er in ons land aan de regering deelnamen, wie er minister waren, of wat ze aan visie voor ons land hadden in de tijd dat de basis werd gelegd voor deze crisis. En niemand herinnert zich wie al die fraudeurs aan ons voorstelden, en hun producten aanprezen.
Daarin is ons land niet uniek. Ook in de VS, waar het grootste deel van de misère vandaan komt, is men alweer uitgekeken op Obama. Zijn buitenlandse politiek interesseert de gemiddelde kiezer geen lor. En dat de crisis toch écht de schuld is van voorgaande regeringen, die met steeds verdergaande belastingverlagingen, bij groeiende overheidsuitgaven sinds Reagan de kiezersgunst veilig probeerden te stellen, dat is te moeilijk. Uitleg hoeven ze niet. Ze willen consumeren zoals 'vroeger', en ze willen het NU!
Veiligheid dito. Ieder voor zich willen we dat de ANDER de regels die er zijn naleeft. Voor onszelf liggen de kaarten anders, want wij zijn geen bedreiging voor de samenleving. Dat zijn 'hullie'! Dus protesteren we luid als iemand ons aanspreekt op ons gedrag, en de mogelijke negatieve gevolgen voor de samenleving. Onze woorden zijn louter 'kritiek', terwijl 'hullie' overduidelijk hele snode plannen hebben, want dat staat in een boek dat ze lezen.
Nou stel ik niet dat 'we' moeten stoppen met ons te beklagen, maar wat ik steevast mis, is een plan om ons lot te verbeteren. We kijken nu, meer dan in de jaren van de 'autoritaire' opvoeding, naar een heuse 'leider' die het allemaal voor ons op gaat lossen. En dat is doorgaans ook de kern van de kritiek in dit soort discussies: Regering, doe wat!
De DSB kreeg in de 'rechtse' media lovende kritieken. Als er iemand model stond als succesvolle 'vrije jongen', dan was het Scheringa wel!
Wie niet wilde geloven dat 'Icesafe' zulke rentepercentages kon betalen, kreeg te horen dat dat juist de zegening was van de geliberaliseerde markt, waardoor die verzuilde en vastgeroeste, niet te vertrouwen Nederlandse banken, eindelijk eens concurrentie kregen uit een land dat niet te maken had met een dure overheid, en hoge belastingen..................
Op de eveneens geliberaliseerde televisie-markt wemelde het van de reclame voor 'vastgoed projecten' en andere exotische beleggings producten, inmiddels stuk voor stuk frauduleus gebleken.
Omdat het geheugen van de gemiddelde burger ongeveer een week bestrijkt, herinnert niemand zich welke partijen er in ons land aan de regering deelnamen, wie er minister waren, of wat ze aan visie voor ons land hadden in de tijd dat de basis werd gelegd voor deze crisis. En niemand herinnert zich wie al die fraudeurs aan ons voorstelden, en hun producten aanprezen.
Daarin is ons land niet uniek. Ook in de VS, waar het grootste deel van de misère vandaan komt, is men alweer uitgekeken op Obama. Zijn buitenlandse politiek interesseert de gemiddelde kiezer geen lor. En dat de crisis toch écht de schuld is van voorgaande regeringen, die met steeds verdergaande belastingverlagingen, bij groeiende overheidsuitgaven sinds Reagan de kiezersgunst veilig probeerden te stellen, dat is te moeilijk. Uitleg hoeven ze niet. Ze willen consumeren zoals 'vroeger', en ze willen het NU!
Veiligheid dito. Ieder voor zich willen we dat de ANDER de regels die er zijn naleeft. Voor onszelf liggen de kaarten anders, want wij zijn geen bedreiging voor de samenleving. Dat zijn 'hullie'! Dus protesteren we luid als iemand ons aanspreekt op ons gedrag, en de mogelijke negatieve gevolgen voor de samenleving. Onze woorden zijn louter 'kritiek', terwijl 'hullie' overduidelijk hele snode plannen hebben, want dat staat in een boek dat ze lezen.
Nou stel ik niet dat 'we' moeten stoppen met ons te beklagen, maar wat ik steevast mis, is een plan om ons lot te verbeteren. We kijken nu, meer dan in de jaren van de 'autoritaire' opvoeding, naar een heuse 'leider' die het allemaal voor ons op gaat lossen. En dat is doorgaans ook de kern van de kritiek in dit soort discussies: Regering, doe wat!
woensdag 20 januari 2010 om 15:57
quote:ColeTurner schreef op 20 januari 2010 @ 15:04:
"Iedereen gaat erop achteruit"
Hulde aan het kabinet, de lasten van de crisis lijken zo 'eerlijk' verdeeld te worden over het gehele Nederlandse volk.
Bij een ander deel van het publiek is er, om uiteenlopende redenen, zelfs meer dan berusting te vinden. Meer iets van 'lekker pûh!'
Een economische crisis zoals deze is niet 'natuurlijk'. Het is slechts het overtuigende bewijs dat de modellen van al die economen niet meer zijn dan (gevaarlijk) speelgoed dat de illusie oproept van controle.
Een crisis is 'natuurlijk' bij een periode van ongewone omstandigheden. Plotselinge, langdurige droogte. Te veel regen. Een aardbeving. Een vulkaanuitbarsting. Eventueel oorlog, ook al is dat toch vooral mensenwerk. Maar goed, het kan zijn dat een goed lopende economie getroffen wordt door de afgunst van een groep mensen die menen met geweld een einde te moeten maken aan die voorspoed, en dan moet je je toch verdedigen. Dat kost geld en mensen(levens), en dat genereert in economische zin een crisis, ook zonder tekort aan grondstoffen en afzetmarkt die van een oorlog het gevolg kunnen zijn.
Dat deze crisis niet 'natuurlijk' is, maar zonder meer het falen van de gebruikte economische modellen en controle-mechanismen (en dus van degenen die ze propageerden) inhoudt, is gevaarlijk. Als regel zitten die lui nog stevig op hun plek, hebben ze hun eigen schade inmiddels doorgeschoven naar de burger, en gaan ze weer door alsof er niks gebeurd is.
Dat is gevaarlijk, omdat het sentimenten voedt die (op den duur) tot tamelijke radicale reacties kunnen leiden, als de burger doorkrijgt hoe dit spel gespeeld wordt. Hernieuwde experimenten met totalitaire regimes ter linker of rechter zijde, of religieus geïnspireerd, liggen dan voor de hand. Ook al zijn die in alle opzichten vooral enorm destructief gebleken.
"Iedereen gaat erop achteruit"
Hulde aan het kabinet, de lasten van de crisis lijken zo 'eerlijk' verdeeld te worden over het gehele Nederlandse volk.
Bij een ander deel van het publiek is er, om uiteenlopende redenen, zelfs meer dan berusting te vinden. Meer iets van 'lekker pûh!'
Een economische crisis zoals deze is niet 'natuurlijk'. Het is slechts het overtuigende bewijs dat de modellen van al die economen niet meer zijn dan (gevaarlijk) speelgoed dat de illusie oproept van controle.
Een crisis is 'natuurlijk' bij een periode van ongewone omstandigheden. Plotselinge, langdurige droogte. Te veel regen. Een aardbeving. Een vulkaanuitbarsting. Eventueel oorlog, ook al is dat toch vooral mensenwerk. Maar goed, het kan zijn dat een goed lopende economie getroffen wordt door de afgunst van een groep mensen die menen met geweld een einde te moeten maken aan die voorspoed, en dan moet je je toch verdedigen. Dat kost geld en mensen(levens), en dat genereert in economische zin een crisis, ook zonder tekort aan grondstoffen en afzetmarkt die van een oorlog het gevolg kunnen zijn.
Dat deze crisis niet 'natuurlijk' is, maar zonder meer het falen van de gebruikte economische modellen en controle-mechanismen (en dus van degenen die ze propageerden) inhoudt, is gevaarlijk. Als regel zitten die lui nog stevig op hun plek, hebben ze hun eigen schade inmiddels doorgeschoven naar de burger, en gaan ze weer door alsof er niks gebeurd is.
Dat is gevaarlijk, omdat het sentimenten voedt die (op den duur) tot tamelijke radicale reacties kunnen leiden, als de burger doorkrijgt hoe dit spel gespeeld wordt. Hernieuwde experimenten met totalitaire regimes ter linker of rechter zijde, of religieus geïnspireerd, liggen dan voor de hand. Ook al zijn die in alle opzichten vooral enorm destructief gebleken.
