Actueel
alle pijlers
Invoering eigen bijdrage voor dagbesteding
zaterdag 4 september 2010 om 19:15
quote:BREDA - De hulp aan mensen met psychische problemen komt in de knel nu deelnemers aan de dagbesteding een eigen bijdrage moeten betalen. Dat stelt de GGz Breburg Groep.
Begeleiders en cliënten van Breburg nemen dinsdag 14 september deel aan een manifestatie op het Binnenhof in Den Haag. Die dag wordt de petitie 'Stop de eigen bijdrage voor dagbesteding en arbeid' aangeboden aan de vaste Kamercommissie VWS.
Mensen met psychische problemen kunnen een steuntje in de rug gebruiken in het vinden van een passende dagbesteding, opleiding of werk.
Dat wordt betaald uit de AWBZ-pot. De bezuinigingen op de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) hebben er onder meer toe geleid dat cliënten sinds 21 juni een eigen bijdrage moeten betalen, willen ze aan een vorm van dagbesteding meedoen.
Via GGz Breburg nemen ongeveer achthonderd mensen deel aan de dagbestedingsactiviteiten in de drie centra van de organisatie in Breda, Oosterhout en Etten-Leur. Ze wonen zelfstandig of hebben een partner en/of gezin. Bij de dagbestedingscentra kunnen ze deelnemen aan tal van projecten, gericht op educatie en hobby's. Maar ook zorgt GGz voor werkprojecten, met als doel een mogelijke terugkeer in het arbeidsproces.
Voor veel mensen heeft de maatregel om een eigen bijdrage in te voeren verstrekkende gevolgen.
Manager bedrijfsvoering Kees van de Wouw bij GGz Breburg weet dat er nu al tientallen mensen gestopt zijn met de dagbesteding omdat ze bang zijn voor de gevolgen voor hun portemonnee.
Hij vreest dat de komende maanden meer cliënten zullen besluiten om niet meer naar de dagbesteding te gaan. "In november krijgen de cliënten de rekening van de afgelopen maanden. Dan weten ze precies wat hun eigen bijdrage zal zijn en zullen ze een overweging maken: wel of niet doorgaan met de dagbesteding."
De eigen bijdrage is afhankelijk van het inkomen dat een cliënt heeft. "Maar het gaat iedereen hoe dan ook geld kosten", aldus Van de Wouw.
Hij noemt het 'schrijnend' dat een kwetsbare groep mensen met deze bezuinigingsmaatregel wordt geconfronteerd. "Het negatieve effect kan zijn dat mensen thuis blijven en geen hulp meer krijgen, waardoor de problemen waarmee deze mensen moeten leven, nog groter worden. Bovendien zijn er weinig alternatieven."
Een toename van het aantal opnames in de GGZ-zorg sluit Van de Wouw dan ook niet uit. "Dan komen we van de regen in de drup en valt het beoogde effect van de maatregel, kostenbesparing, helemaal weg."
(Bron: bndestem.nl)
Via mijn tante die een soortgelijk bericht in de krant las hoorde ik over de eigen bijdrage AWBZ die vanaf 21 juni j.l. moet worden betaald voor dagbesteding voor psychiatrisch patiënten. Ik werk zelf als cliënt op een rehabilitatieproject en vrees dat deze eigen bijdrage ook voor mij en mijn collega's zal gaan gelden (of geldt, eigenlijk).
Buiten het feit dat, mits dit daadwerkelijk het geval is, ik nog absoluut niets van mijn begeleiders heb gehoord over deze bijdrage, en een eventuele rekening (die dus pas over een aantal maanden op de deurmat zal vallen) voor veel cliënten koud op hun dak zal vallen, weet ik nu al dat veel van mijn collega-cliënten deze bijdrage niet kunnen betalen en dus zullen stoppen met werken.
En dat vind ik erg! Voor mij is naar mijn werk gaan vrijwel de enige manier waarop ik onder de mensen kom en dat geldt voor velen, buiten dat geeft het ook gewoon een goed gevoel om nuttig bezig te zijn en niet te blijven zwelgen in je ziekte. Gelukkig zal ik het zelf hoogstwaarschijnlijk kunnen opbrengen, maar het kan toch niet zomaar zo zijn dat mensen thuis komen te zitten omdat ze moeten betalen om te mogen werken, ook al is het maar een paar tientjes per maand?
Wat vinden jullie? Is dit een 'goede' bezuinigingsmaatregel, of gaat dit te ver? En als jullie achter deze eigen bijdrage staan, wat moet er dan gebeuren met de mensen die thuis komen te zitten? Hebben die dan maar gewoon pech gehad?
Begeleiders en cliënten van Breburg nemen dinsdag 14 september deel aan een manifestatie op het Binnenhof in Den Haag. Die dag wordt de petitie 'Stop de eigen bijdrage voor dagbesteding en arbeid' aangeboden aan de vaste Kamercommissie VWS.
Mensen met psychische problemen kunnen een steuntje in de rug gebruiken in het vinden van een passende dagbesteding, opleiding of werk.
Dat wordt betaald uit de AWBZ-pot. De bezuinigingen op de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) hebben er onder meer toe geleid dat cliënten sinds 21 juni een eigen bijdrage moeten betalen, willen ze aan een vorm van dagbesteding meedoen.
Via GGz Breburg nemen ongeveer achthonderd mensen deel aan de dagbestedingsactiviteiten in de drie centra van de organisatie in Breda, Oosterhout en Etten-Leur. Ze wonen zelfstandig of hebben een partner en/of gezin. Bij de dagbestedingscentra kunnen ze deelnemen aan tal van projecten, gericht op educatie en hobby's. Maar ook zorgt GGz voor werkprojecten, met als doel een mogelijke terugkeer in het arbeidsproces.
Voor veel mensen heeft de maatregel om een eigen bijdrage in te voeren verstrekkende gevolgen.
Manager bedrijfsvoering Kees van de Wouw bij GGz Breburg weet dat er nu al tientallen mensen gestopt zijn met de dagbesteding omdat ze bang zijn voor de gevolgen voor hun portemonnee.
Hij vreest dat de komende maanden meer cliënten zullen besluiten om niet meer naar de dagbesteding te gaan. "In november krijgen de cliënten de rekening van de afgelopen maanden. Dan weten ze precies wat hun eigen bijdrage zal zijn en zullen ze een overweging maken: wel of niet doorgaan met de dagbesteding."
De eigen bijdrage is afhankelijk van het inkomen dat een cliënt heeft. "Maar het gaat iedereen hoe dan ook geld kosten", aldus Van de Wouw.
Hij noemt het 'schrijnend' dat een kwetsbare groep mensen met deze bezuinigingsmaatregel wordt geconfronteerd. "Het negatieve effect kan zijn dat mensen thuis blijven en geen hulp meer krijgen, waardoor de problemen waarmee deze mensen moeten leven, nog groter worden. Bovendien zijn er weinig alternatieven."
Een toename van het aantal opnames in de GGZ-zorg sluit Van de Wouw dan ook niet uit. "Dan komen we van de regen in de drup en valt het beoogde effect van de maatregel, kostenbesparing, helemaal weg."
(Bron: bndestem.nl)
Via mijn tante die een soortgelijk bericht in de krant las hoorde ik over de eigen bijdrage AWBZ die vanaf 21 juni j.l. moet worden betaald voor dagbesteding voor psychiatrisch patiënten. Ik werk zelf als cliënt op een rehabilitatieproject en vrees dat deze eigen bijdrage ook voor mij en mijn collega's zal gaan gelden (of geldt, eigenlijk).
Buiten het feit dat, mits dit daadwerkelijk het geval is, ik nog absoluut niets van mijn begeleiders heb gehoord over deze bijdrage, en een eventuele rekening (die dus pas over een aantal maanden op de deurmat zal vallen) voor veel cliënten koud op hun dak zal vallen, weet ik nu al dat veel van mijn collega-cliënten deze bijdrage niet kunnen betalen en dus zullen stoppen met werken.
En dat vind ik erg! Voor mij is naar mijn werk gaan vrijwel de enige manier waarop ik onder de mensen kom en dat geldt voor velen, buiten dat geeft het ook gewoon een goed gevoel om nuttig bezig te zijn en niet te blijven zwelgen in je ziekte. Gelukkig zal ik het zelf hoogstwaarschijnlijk kunnen opbrengen, maar het kan toch niet zomaar zo zijn dat mensen thuis komen te zitten omdat ze moeten betalen om te mogen werken, ook al is het maar een paar tientjes per maand?
Wat vinden jullie? Is dit een 'goede' bezuinigingsmaatregel, of gaat dit te ver? En als jullie achter deze eigen bijdrage staan, wat moet er dan gebeuren met de mensen die thuis komen te zitten? Hebben die dan maar gewoon pech gehad?
zaterdag 4 september 2010 om 20:43
Misschien ben ik kneiterhard, dat kan uiteraard.
Maar waarom lijkt dit bericht relatief veel verontwaardiging op te roepen, terwijl het al sinds jaren doodgewoon is dat voor vele vormen van zorg een eigen bijdrage geldt? Waaronder een zorgtype verdacht gelijkend hierop; begeleiding AWBZ en dagopvang WMO?
Als we dan tóch met eigen bijdragen gaan werken voor dit soort typen zorg, dan zeg ik zelf; allemaal gelijke behandeling. Allemaal een eigen bijdrage, of geen van allen een eigen bijdrage. Kunnen we hele discussies voeren over hoe belangrijk een bepaalde vorm van zorg is, maar dat zijn ze allemaal.
Dubbele eigen bijdrage? Hebben we een aardig (nou ja, uitvoering is soms wat trager, maar de facturen zijn dat toch ook enorm, heft elkaar aardig op ) systeem voor; als het niet al vanzelf opgepikt wordt en dus de 2e, 3e en verdere malen eigen bijdragen voor eenzelfde periode wordt kwijtgescholden, dan gebeurd dit alsnog na het versturen van een brief waarin je daar eens om vraagt.
Maar waarom lijkt dit bericht relatief veel verontwaardiging op te roepen, terwijl het al sinds jaren doodgewoon is dat voor vele vormen van zorg een eigen bijdrage geldt? Waaronder een zorgtype verdacht gelijkend hierop; begeleiding AWBZ en dagopvang WMO?
Als we dan tóch met eigen bijdragen gaan werken voor dit soort typen zorg, dan zeg ik zelf; allemaal gelijke behandeling. Allemaal een eigen bijdrage, of geen van allen een eigen bijdrage. Kunnen we hele discussies voeren over hoe belangrijk een bepaalde vorm van zorg is, maar dat zijn ze allemaal.
Dubbele eigen bijdrage? Hebben we een aardig (nou ja, uitvoering is soms wat trager, maar de facturen zijn dat toch ook enorm, heft elkaar aardig op ) systeem voor; als het niet al vanzelf opgepikt wordt en dus de 2e, 3e en verdere malen eigen bijdragen voor eenzelfde periode wordt kwijtgescholden, dan gebeurd dit alsnog na het versturen van een brief waarin je daar eens om vraagt.
when you wish upon a star...
zaterdag 4 september 2010 om 20:44
Misschien heb je daar een punt maar daar weet ik dan weer te weinig van. Het hangt natuurlijk vooral af van hoeveel mensen naar de dagbesteding gaan en wat hun inkomens zijn. Tegelijkertijd denk ik dat als t geen zoden aan de dijk zet ze het waarschijnlijk ook niet zouden doen. Als ik een beetje logisch nadenk.. Maar ik zou het niet precies weten in alle eerlijkheid.
Misschien is er iemand anders op t forum die 't wel weet.
Misschien is er iemand anders op t forum die 't wel weet.
zaterdag 4 september 2010 om 20:53
Weet je wat het is, als ik niet in deze situatie had gezeten had ik bovenstaand bericht gelezen en had ik er geen seconde meer over nagedacht waarschijnlijk. Maar nu ken ik mensen die door de nieuwe regeling hard getroffen zullen worden (want nu al in financiële problemen) en dat vind ik gewoon erg. Misschien is het op een of andere manier allemaal wel op te lossen op den duur, maar als het psychisch al niet lekker gaat dan kun je er zoiets soms net even niet bij hebben, vooral niet onverwachts (want hier was niemand bij ons op voorbereid hoor).
Eigen bijdrage voor begeleiding AWBZ voor PGB'ers is overigens pas sinds 1 januari van dit jaar dus ook nog niet zo lang.
Eigen bijdrage voor begeleiding AWBZ voor PGB'ers is overigens pas sinds 1 januari van dit jaar dus ook nog niet zo lang.
zaterdag 4 september 2010 om 20:56
Mijn nichtje is 8. Heeft suikerziekte. Moet dus op tijd meten en insuline prikken. Op school is er geen kennis en geen tijd/geld om dit op te vangen. De halve klas heeft een rugzakje, maar het is te veel moeite om zo'n kind verder te helpen. 10 minuutjes. Dat vind ik nou schrijnend. Dus sorry dat ik even geen verontwaardiging voel voor psychiatrische patienten die bij moeten dragen aan hun hobbies.
zaterdag 4 september 2010 om 20:58
Ik ben trouwens ook helemaal niet tegen eigen bijdragen hoor, ik ben een aantal jaar opgenomen geweest en ben toen na het eerste jaar ook een behoorlijke bijdrage gaan betalen. Vind ik niet meer dan logisch; ik had op dat moment geen huur meer te betalen (want kon m'n kamer financieel niet aanhouden), kreeg te eten enzovoort.
Maar dit zijn mensen die van een uitkering of minder (SHV) huur moeten betalen, moeten eten en soms ook een gezin moeten onderhouden. En dan moet er toch ergens op bezuinigd worden om een extra bijdrage te gaan betalen, en dat kan best wel lastig zijn. En héél veel stress opleveren.
Maar dit zijn mensen die van een uitkering of minder (SHV) huur moeten betalen, moeten eten en soms ook een gezin moeten onderhouden. En dan moet er toch ergens op bezuinigd worden om een extra bijdrage te gaan betalen, en dat kan best wel lastig zijn. En héél veel stress opleveren.
zaterdag 4 september 2010 om 20:59
Het bericht van pixiedust heeft mn gedachtengang wel verder geholpen want misschien is dat wel precies waar de overheid mee bezig is: voor alles een eigen bijdrage.
Overigens geldt die niet altijd voor Wmo begeleiding, dat hangt van de gemeente af.
Maar wat de AWBZ betreft krijg het idee dat inmiddels voor bijna alle soorten zorg een EB geldt en als je dan eens gaat bedenken om hoeveel mensen het gaat gaat het natuurlijk niet meer om een druppel maar om volledige emmers de je op die gloeiende plaat gooit.
Overigens geldt die niet altijd voor Wmo begeleiding, dat hangt van de gemeente af.
Maar wat de AWBZ betreft krijg het idee dat inmiddels voor bijna alle soorten zorg een EB geldt en als je dan eens gaat bedenken om hoeveel mensen het gaat gaat het natuurlijk niet meer om een druppel maar om volledige emmers de je op die gloeiende plaat gooit.
zaterdag 4 september 2010 om 21:02
quote:fleecemuts schreef op 04 september 2010 @ 20:39:
[...]
Maar ook als mensen in de SHV zitten, zullen ze ergens op moeten bezuinigen, toch? Of krijgen ze dan meer leefgeld?Als het echt niet te doen is volgens de SHV zal hij/zij een aanvraag kunnen doen bij de bijzondere bijstand voor die kosten. Echt hoor, ik denk dat het allemaal wel op zn pootjes terecht komt. Ook het rijk is namelijk niet gebaat bij een 'van de regen in de drup' situatie.
[...]
Maar ook als mensen in de SHV zitten, zullen ze ergens op moeten bezuinigen, toch? Of krijgen ze dan meer leefgeld?Als het echt niet te doen is volgens de SHV zal hij/zij een aanvraag kunnen doen bij de bijzondere bijstand voor die kosten. Echt hoor, ik denk dat het allemaal wel op zn pootjes terecht komt. Ook het rijk is namelijk niet gebaat bij een 'van de regen in de drup' situatie.
zaterdag 4 september 2010 om 21:03
quote:nessemeisje schreef op 04 september 2010 @ 20:56:
Dus sorry dat ik even geen verontwaardiging voel voor psychiatrische patienten die bij moeten dragen aan hun hobbies.
'Hobbies', of dagbesteding in welke vorm dan ook, kan voor mensen bijna even belangrijk zijn als insuline voor een suikerpatiënt. Het kan het verschil maken tussen onder de mensen blijven en thuis blijven zitten, vereenzamen, in crisis terecht komen en erger. Weet ik helaas uit ervaring.
Ik snap wel dat je zo denkt maar voor mij persoonlijk is dagbesteding van levensbelang hoe belachelijk dat ook moge klinken.
Dus sorry dat ik even geen verontwaardiging voel voor psychiatrische patienten die bij moeten dragen aan hun hobbies.
'Hobbies', of dagbesteding in welke vorm dan ook, kan voor mensen bijna even belangrijk zijn als insuline voor een suikerpatiënt. Het kan het verschil maken tussen onder de mensen blijven en thuis blijven zitten, vereenzamen, in crisis terecht komen en erger. Weet ik helaas uit ervaring.
Ik snap wel dat je zo denkt maar voor mij persoonlijk is dagbesteding van levensbelang hoe belachelijk dat ook moge klinken.
zaterdag 4 september 2010 om 21:11
quote:advies schreef op 04 september 2010 @ 21:02:
Echt hoor, ik denk dat het allemaal wel op zn pootjes terecht komt. Ook het rijk is namelijk niet gebaat bij een 'van de regen in de drup' situatie.
Ik hoop het heel erg, misschien is m'n gevoel hierover ook helemaal niet rationeel, en heeft het ook met m'n problematiek te maken dat ik me hier zoveel zorgen over maak, maar ik ben soms zo bang voor waar dit gaat eindigen. Ik kom nu rond, maar als er steeds meer, en hogere, eigen bijdragen komen, weet ik niet of dat zo blijft.
Net zoals dat wanneer ik lees dat sommige partijen een eigen risico van EUR 700,- willen invoeren de paniek in alle hevigheid toeslaat. Wáár haal ik dat vandaan?
Echt hoor, ik denk dat het allemaal wel op zn pootjes terecht komt. Ook het rijk is namelijk niet gebaat bij een 'van de regen in de drup' situatie.
Ik hoop het heel erg, misschien is m'n gevoel hierover ook helemaal niet rationeel, en heeft het ook met m'n problematiek te maken dat ik me hier zoveel zorgen over maak, maar ik ben soms zo bang voor waar dit gaat eindigen. Ik kom nu rond, maar als er steeds meer, en hogere, eigen bijdragen komen, weet ik niet of dat zo blijft.
Net zoals dat wanneer ik lees dat sommige partijen een eigen risico van EUR 700,- willen invoeren de paniek in alle hevigheid toeslaat. Wáár haal ik dat vandaan?
zaterdag 4 september 2010 om 21:14
quote:fleecemuts schreef op 04 september 2010 @ 20:53:
Weet je wat het is, als ik niet in deze situatie had gezeten had ik bovenstaand bericht gelezen en had ik er geen seconde meer over nagedacht waarschijnlijk. Maar nu ken ik mensen die door de nieuwe regeling hard getroffen zullen worden (want nu al in financiële problemen) en dat vind ik gewoon erg. Misschien is het op een of andere manier allemaal wel op te lossen op den duur, maar als het psychisch al niet lekker gaat dan kun je er zoiets soms net even niet bij hebben, vooral niet onverwachts (want hier was niemand bij ons op voorbereid hoor).
Sja, er zitten zó veel mensen in een situatie dat ze een eigen bijdrage betalen. Ik denk als ik heel eerlijk ben dat je je dit meer aantrekt, omdat het je zélf raakt. Op zichzelf niet zo gek, maar dan ben ik zelf iemand die daarin de andere kant ook wel eens wil belichten. Waarom geen eigen bijdrage voor GGZ-dagbesteding, maar wel voor WMO-dagopvang?
Niemand op voorbereid; ben ik ook een harde in, vaak. Dit soort dingen komt niet uit de lucht vallen, hoe snel Den Haag soms ook dingen willen veranderen in ons sociale stelsel. Daar kan een vinger aan de pols gehouden worden wat er aan komt. Kan iemand dat zelf niet, om wat voor reden dan ook, dan is het handig daar iemand voor in te schakelen. Daarnaast wordt door de te incasserende partij (zeer w.s. CAK) altijd van te voren een "ge moet gaan betalen" wijziging van te voren aangekondigd. Een van de weinige dingen waar ze wel secuur en vlot in zijn. Indicerende orgaan doet dit standaard gesproken ook. Dan zou je nog een zwarte piet kunnen neerleggen bij de hulpverlenende instantie maar ook zonder voorlichting vanuit die hoek kan dergelijk nieuws dus via meerdere bronnen bereiken.
Een snelle google leert mij dat dit in 2009 al bekend was en via allerlei GGZ-organisaties en belangenverenigingen aangegeven werd. Komt niet helemaal uit de lucht vallen, als ik daar al met een luie google binnen no time op kom.
Er zijn in dit land gelukkig allerlei regelingen, potjes en uitzonderingen. Vooral op zorgkostengebied. Zodra iemand iets zelf niet dreigt te kunnen dragen op billijke gronden, dan is er eigenlijk op dit hele specifieke punt altijd wel ergens iets los te krijgen waardoor het wel dragelijk is en blijft.
quote:Eigen bijdrage voor begeleiding AWBZ voor PGB'ers is overigens pas sinds 1 januari van dit jaar dus ook nog niet zo lang.
Dit is niet voor PGB'ers. Dit is voor begeleiding AWBZ, period. In de praktijk zijn dat veelal mensen die voor een PGB opteren, maar het is geen vaststaand gegeven. Het feit dat er op dat stuk begeleiding een eigen bijdrage is gekomen kon al een teken aan de wand zijn. Tel daarbij op dat er bij de ingevoerde veranderingen veel mensen hun indicatie kwijt geraakt zijn. Dan valt er eigenlijk nog weinig te "klagen" dat de nu besproken groep pas later aangepakt wordt en er geen sprake is van aanscherpen indicatie-criteria.
Ditzelfde geldt voor de simpelere vormen van begeleiding en dagopvang die doorgeschoven is naar de WMO. Idem dito, zelfde laken een pak. Al langere tijd een eigen bijdrage en drastisch terug snijden in wie hiervoor in aanmerking komt.
Weet je wat het is, als ik niet in deze situatie had gezeten had ik bovenstaand bericht gelezen en had ik er geen seconde meer over nagedacht waarschijnlijk. Maar nu ken ik mensen die door de nieuwe regeling hard getroffen zullen worden (want nu al in financiële problemen) en dat vind ik gewoon erg. Misschien is het op een of andere manier allemaal wel op te lossen op den duur, maar als het psychisch al niet lekker gaat dan kun je er zoiets soms net even niet bij hebben, vooral niet onverwachts (want hier was niemand bij ons op voorbereid hoor).
Sja, er zitten zó veel mensen in een situatie dat ze een eigen bijdrage betalen. Ik denk als ik heel eerlijk ben dat je je dit meer aantrekt, omdat het je zélf raakt. Op zichzelf niet zo gek, maar dan ben ik zelf iemand die daarin de andere kant ook wel eens wil belichten. Waarom geen eigen bijdrage voor GGZ-dagbesteding, maar wel voor WMO-dagopvang?
Niemand op voorbereid; ben ik ook een harde in, vaak. Dit soort dingen komt niet uit de lucht vallen, hoe snel Den Haag soms ook dingen willen veranderen in ons sociale stelsel. Daar kan een vinger aan de pols gehouden worden wat er aan komt. Kan iemand dat zelf niet, om wat voor reden dan ook, dan is het handig daar iemand voor in te schakelen. Daarnaast wordt door de te incasserende partij (zeer w.s. CAK) altijd van te voren een "ge moet gaan betalen" wijziging van te voren aangekondigd. Een van de weinige dingen waar ze wel secuur en vlot in zijn. Indicerende orgaan doet dit standaard gesproken ook. Dan zou je nog een zwarte piet kunnen neerleggen bij de hulpverlenende instantie maar ook zonder voorlichting vanuit die hoek kan dergelijk nieuws dus via meerdere bronnen bereiken.
Een snelle google leert mij dat dit in 2009 al bekend was en via allerlei GGZ-organisaties en belangenverenigingen aangegeven werd. Komt niet helemaal uit de lucht vallen, als ik daar al met een luie google binnen no time op kom.
Er zijn in dit land gelukkig allerlei regelingen, potjes en uitzonderingen. Vooral op zorgkostengebied. Zodra iemand iets zelf niet dreigt te kunnen dragen op billijke gronden, dan is er eigenlijk op dit hele specifieke punt altijd wel ergens iets los te krijgen waardoor het wel dragelijk is en blijft.
quote:Eigen bijdrage voor begeleiding AWBZ voor PGB'ers is overigens pas sinds 1 januari van dit jaar dus ook nog niet zo lang.
Dit is niet voor PGB'ers. Dit is voor begeleiding AWBZ, period. In de praktijk zijn dat veelal mensen die voor een PGB opteren, maar het is geen vaststaand gegeven. Het feit dat er op dat stuk begeleiding een eigen bijdrage is gekomen kon al een teken aan de wand zijn. Tel daarbij op dat er bij de ingevoerde veranderingen veel mensen hun indicatie kwijt geraakt zijn. Dan valt er eigenlijk nog weinig te "klagen" dat de nu besproken groep pas later aangepakt wordt en er geen sprake is van aanscherpen indicatie-criteria.
Ditzelfde geldt voor de simpelere vormen van begeleiding en dagopvang die doorgeschoven is naar de WMO. Idem dito, zelfde laken een pak. Al langere tijd een eigen bijdrage en drastisch terug snijden in wie hiervoor in aanmerking komt.
when you wish upon a star...
zaterdag 4 september 2010 om 21:21
quote:advies schreef op 04 september 2010 @ 20:59:
Het bericht van pixiedust heeft mn gedachtengang wel verder geholpen want misschien is dat wel precies waar de overheid mee bezig is: voor alles een eigen bijdrage.
Overigens geldt die niet altijd voor Wmo begeleiding, dat hangt van de gemeente af.
Klopt. Heb niet de info van alle gemeenten, kan wel zeggen dat hier in de grote regio er geen enkele uitzondering is. Allen hanteren dezelfde maatstaf als onder de AWBZ tot 2009 gedaan werd. Qua eigen risico, indicatie is in veel gemeenten zeer schraal geworden.
quote:Maar wat de AWBZ betreft krijg het idee dat inmiddels voor bijna alle soorten zorg een EB geldt en als je dan eens gaat bedenken om hoeveel mensen het gaat gaat het natuurlijk niet meer om een druppel maar om volledige emmers de je op die gloeiende plaat gooit.
Emmers en emmers. Enorm veel mensen maken via een of andere weg gebruik van zorg zoals huishoudelijke verzorging, persoonlijke verzorging, verpleegkundige zorg, begeleiding, dagopvang, noem ze allemaal maar op. Waarbij steeds weer eenzelfde staffel gebruikt wordt die de EB bepaald n.a.v. het inkomen. Een EB waarop voor diverse zorgvormen sinds het afschaffen van de belastingaftrek hiervoor een behoorlijke korting is gekomen.
Dan hebben we het nog niet eens over de EB's die je steeds meer ziet opkomen binnen de WMO. Al dan niet gekoppeld aan dezelfde staffel die het CAK hanteert.
Ik snap best dat het invoeren van een eigen bijdrage niet altijd even leuk ontvangen wordt. Dat het vragen kan oproepen, zorgen, noem het maar op. Dat men in een verwachtingspatroon kan gaan zitten en daar vanuit gaat over de jaren. Ik vind het alleen moeilijk te verantwoorden dat andere vergelijkbare zorgvormen wel een eigen bijdrage hebben en deze niet. Ben daarin nogal van het 'waar mogelijk gelijke behandeling'.
Het bericht van pixiedust heeft mn gedachtengang wel verder geholpen want misschien is dat wel precies waar de overheid mee bezig is: voor alles een eigen bijdrage.
Overigens geldt die niet altijd voor Wmo begeleiding, dat hangt van de gemeente af.
Klopt. Heb niet de info van alle gemeenten, kan wel zeggen dat hier in de grote regio er geen enkele uitzondering is. Allen hanteren dezelfde maatstaf als onder de AWBZ tot 2009 gedaan werd. Qua eigen risico, indicatie is in veel gemeenten zeer schraal geworden.
quote:Maar wat de AWBZ betreft krijg het idee dat inmiddels voor bijna alle soorten zorg een EB geldt en als je dan eens gaat bedenken om hoeveel mensen het gaat gaat het natuurlijk niet meer om een druppel maar om volledige emmers de je op die gloeiende plaat gooit.
Emmers en emmers. Enorm veel mensen maken via een of andere weg gebruik van zorg zoals huishoudelijke verzorging, persoonlijke verzorging, verpleegkundige zorg, begeleiding, dagopvang, noem ze allemaal maar op. Waarbij steeds weer eenzelfde staffel gebruikt wordt die de EB bepaald n.a.v. het inkomen. Een EB waarop voor diverse zorgvormen sinds het afschaffen van de belastingaftrek hiervoor een behoorlijke korting is gekomen.
Dan hebben we het nog niet eens over de EB's die je steeds meer ziet opkomen binnen de WMO. Al dan niet gekoppeld aan dezelfde staffel die het CAK hanteert.
Ik snap best dat het invoeren van een eigen bijdrage niet altijd even leuk ontvangen wordt. Dat het vragen kan oproepen, zorgen, noem het maar op. Dat men in een verwachtingspatroon kan gaan zitten en daar vanuit gaat over de jaren. Ik vind het alleen moeilijk te verantwoorden dat andere vergelijkbare zorgvormen wel een eigen bijdrage hebben en deze niet. Ben daarin nogal van het 'waar mogelijk gelijke behandeling'.
when you wish upon a star...
zaterdag 4 september 2010 om 21:32
quote:fleecemuts schreef op 04 september 2010 @ 21:11:
[...]
Ik hoop het heel erg, misschien is m'n gevoel hierover ook helemaal niet rationeel, en heeft het ook met m'n problematiek te maken dat ik me hier zoveel zorgen over maak, maar ik ben soms zo bang voor waar dit gaat eindigen. Ik kom nu rond, maar als er steeds meer, en hogere, eigen bijdragen komen, weet ik niet of dat zo blijft.
Even heel praktisch. Ik ga even overschakelen naar de groep met lichamelijke medische sh*t, kom daarna weer terug op de groep psychiatrisch. Er zijn vele mensen met allerlei ziekten, beperkingen etc. Genoeg daarvan hebben een uitkering op sociaal minimum. Zo rond de ¤850,- netto per maand. Er zit een eigen bijdrage op zaken zoals huishoudelijke hulp, persoonlijke verzorging, verpleging, aanpassingen die men nodig heeft, noem het maar op. Betalen standaard het verplichte eigen risico voor hun zorgverzekering. Krijgen wellicht niet alle medicatie vergoed. Lopen tegen een hoop andere verborgen zorgkosten aan. Zij redden het allemaal. Als zij dat kunnen, waarom zou jij dat niet kunnen?
De overheid schept beperkingen, maar er zijn ook mogelijkheden. Dreigt iets te onmogelijk of schrijnend te worden dan is daar bijv. de bijzondere bijstand, kwijtschelding, feit dat men maar max. 1 EB oplegt voor AWBZ-zorg en HH-zorg. Een deel aftrekposten die er zijn. WTCG die er is gekomen. Is het zaligmakend? Neuh. Is er ruimte voor de luxere voorzieningen etc.? Over het algemeen ook nee. Maar laten verzuipen gebeurt met zorgspecifieke kosten niet bepaald regelmatig.
quote:Net zoals dat wanneer ik lees dat sommige partijen een eigen risico van EUR 700,- willen invoeren de paniek in alle hevigheid toeslaat. Wáár haal ik dat vandaan?
Gehoord van proefballon? Van regeerakkoord? Zelfs een VVD die op bepaalde zorg-zelf-betalen-punten de hardste stelling neemt zal moeten samenvoegen met andere partijen om een besluit er door te krijgen. Er zal altijd een afzwakking komen. Zelfs de partijen die hierin harde meningen hebben, hebben vaak tegelijkertijd een "tenzij........". Die tenzij is niet altijd 100%, maar in de praktijk is het gevolg van een dergelijk besluit eigenlijk nooit zo erg als het op eerste oog lijkt.
Laat dat soort dingen je niet gek maken. Eerst zien, dan geloven. Kijk eerst naar de cijfers onder de streep, dan kun je pas een conclusie trekken.
Voor ik te horen krijg dat het makkelijk roepen is ; dit is mijn dagelijkse praktijk. Ik mag gerust een grootverbruiker genoemd worden als het op zorg aan komt. Zal dat ook blijven van het graf. Als ik ooit nog eens de jackpot win, zal ik over de kosten daarvan de garantie hebben dat ik het kan op brengen maar of dat realistisch te noemen is? Daarnaast houd ik me ook bezig met een stuk zorg en sociaal stelsel waar de EB bij om de hoek komt. Ken het fenomeen dus van beide kanten, zeg maar.
[...]
Ik hoop het heel erg, misschien is m'n gevoel hierover ook helemaal niet rationeel, en heeft het ook met m'n problematiek te maken dat ik me hier zoveel zorgen over maak, maar ik ben soms zo bang voor waar dit gaat eindigen. Ik kom nu rond, maar als er steeds meer, en hogere, eigen bijdragen komen, weet ik niet of dat zo blijft.
Even heel praktisch. Ik ga even overschakelen naar de groep met lichamelijke medische sh*t, kom daarna weer terug op de groep psychiatrisch. Er zijn vele mensen met allerlei ziekten, beperkingen etc. Genoeg daarvan hebben een uitkering op sociaal minimum. Zo rond de ¤850,- netto per maand. Er zit een eigen bijdrage op zaken zoals huishoudelijke hulp, persoonlijke verzorging, verpleging, aanpassingen die men nodig heeft, noem het maar op. Betalen standaard het verplichte eigen risico voor hun zorgverzekering. Krijgen wellicht niet alle medicatie vergoed. Lopen tegen een hoop andere verborgen zorgkosten aan. Zij redden het allemaal. Als zij dat kunnen, waarom zou jij dat niet kunnen?
De overheid schept beperkingen, maar er zijn ook mogelijkheden. Dreigt iets te onmogelijk of schrijnend te worden dan is daar bijv. de bijzondere bijstand, kwijtschelding, feit dat men maar max. 1 EB oplegt voor AWBZ-zorg en HH-zorg. Een deel aftrekposten die er zijn. WTCG die er is gekomen. Is het zaligmakend? Neuh. Is er ruimte voor de luxere voorzieningen etc.? Over het algemeen ook nee. Maar laten verzuipen gebeurt met zorgspecifieke kosten niet bepaald regelmatig.
quote:Net zoals dat wanneer ik lees dat sommige partijen een eigen risico van EUR 700,- willen invoeren de paniek in alle hevigheid toeslaat. Wáár haal ik dat vandaan?
Gehoord van proefballon? Van regeerakkoord? Zelfs een VVD die op bepaalde zorg-zelf-betalen-punten de hardste stelling neemt zal moeten samenvoegen met andere partijen om een besluit er door te krijgen. Er zal altijd een afzwakking komen. Zelfs de partijen die hierin harde meningen hebben, hebben vaak tegelijkertijd een "tenzij........". Die tenzij is niet altijd 100%, maar in de praktijk is het gevolg van een dergelijk besluit eigenlijk nooit zo erg als het op eerste oog lijkt.
Laat dat soort dingen je niet gek maken. Eerst zien, dan geloven. Kijk eerst naar de cijfers onder de streep, dan kun je pas een conclusie trekken.
Voor ik te horen krijg dat het makkelijk roepen is ; dit is mijn dagelijkse praktijk. Ik mag gerust een grootverbruiker genoemd worden als het op zorg aan komt. Zal dat ook blijven van het graf. Als ik ooit nog eens de jackpot win, zal ik over de kosten daarvan de garantie hebben dat ik het kan op brengen maar of dat realistisch te noemen is? Daarnaast houd ik me ook bezig met een stuk zorg en sociaal stelsel waar de EB bij om de hoek komt. Ken het fenomeen dus van beide kanten, zeg maar.
when you wish upon a star...
zaterdag 4 september 2010 om 21:37
quote:Sja, er zitten zó veel mensen in een situatie dat ze een eigen bijdrage betalen. Ik denk als ik heel eerlijk ben dat je je dit meer aantrekt, omdat het je zélf raakt.
Dat denk ik ook ja..
quote:Niemand op voorbereid; ben ik ook een harde in, vaak. Dit soort dingen komt niet uit de lucht vallen, hoe snel Den Haag soms ook dingen willen veranderen in ons sociale stelsel. Daar kan een vinger aan de pols gehouden worden wat er aan komt. Kan iemand dat zelf niet, om wat voor reden dan ook, dan is het handig daar iemand voor in te schakelen.
Ik ben zelf vrij vlot met het bijhouden van dingen die mij aangaan maar dit had ik echt gemist.
quote:Daarnaast wordt door de te incasserende partij (zeer w.s. CAK) altijd van te voren een "ge moet gaan betalen" wijziging van te voren aangekondigd.
Deze informatie, in combinatie met het niet op de hoogte gesteld zijn door mijn begeleiders (en dat zijn er hoop!) geeft mij de hoop dat de nieuwe regel misschien niet op mij van toepassing is. Al kan ik me dat eigenlijk niet voorstellen.
Het is allemaal heel logisch wat je zegt, dat zie ik ook wel. Maar als je in een omgeving zit waarin een groot deel van de mensen (waaronder ikzelf) zichzelf continu grote zorgen maakt over financiën, en die zorgen weer een negatief effect hebben op psychische klachten, trek je je dit soort dingen nogal aan. Dan kun je wel beredeneren dat het misschien niet anders kan, maar dan doet het gewoon iets met je. Ook als het echt wel mee zal vallen uiteindelijk.
Ik hoop dat het quoten gelukt is, wat een gedoe zeg.
Dat denk ik ook ja..
quote:Niemand op voorbereid; ben ik ook een harde in, vaak. Dit soort dingen komt niet uit de lucht vallen, hoe snel Den Haag soms ook dingen willen veranderen in ons sociale stelsel. Daar kan een vinger aan de pols gehouden worden wat er aan komt. Kan iemand dat zelf niet, om wat voor reden dan ook, dan is het handig daar iemand voor in te schakelen.
Ik ben zelf vrij vlot met het bijhouden van dingen die mij aangaan maar dit had ik echt gemist.
quote:Daarnaast wordt door de te incasserende partij (zeer w.s. CAK) altijd van te voren een "ge moet gaan betalen" wijziging van te voren aangekondigd.
Deze informatie, in combinatie met het niet op de hoogte gesteld zijn door mijn begeleiders (en dat zijn er hoop!) geeft mij de hoop dat de nieuwe regel misschien niet op mij van toepassing is. Al kan ik me dat eigenlijk niet voorstellen.
Het is allemaal heel logisch wat je zegt, dat zie ik ook wel. Maar als je in een omgeving zit waarin een groot deel van de mensen (waaronder ikzelf) zichzelf continu grote zorgen maakt over financiën, en die zorgen weer een negatief effect hebben op psychische klachten, trek je je dit soort dingen nogal aan. Dan kun je wel beredeneren dat het misschien niet anders kan, maar dan doet het gewoon iets met je. Ook als het echt wel mee zal vallen uiteindelijk.
Ik hoop dat het quoten gelukt is, wat een gedoe zeg.
anoniem_111223 wijzigde dit bericht op 04-09-2010 21:50
Reden: Er waren gewoon woorden verdwenen! Echt!
Reden: Er waren gewoon woorden verdwenen! Echt!
% gewijzigd
zaterdag 4 september 2010 om 21:48
quote:Pixiedust schreef op 04 september 2010 @ 21:32:
Laat dat soort dingen je niet gek maken. Eerst zien, dan geloven. Kijk eerst naar de cijfers onder de streep, dan kun je pas een conclusie trekken.
Geloof me, er is niet veel nodig om mij gek te maken . Ja, ik zal het allemaal wel redden, en mijn ouders zullen hoop ik ook nog wel een aantal jaren in staat zijn mij financieel te steunen als dit noodzakelijk mocht worden, maar pff, het leven is al moeilijk genoeg zonder financiële sores.
En zoiets als haptotherapie, wat ik op dit moment krijg en waar ik meer aan heb dan aan alle andere therapiëen tot nu toe samen, zal ik alleen kunnen blijven betalen zolang ik een buffertje heb. Ik denk niet dat daar bijzondere bijstand voor uitgekeerd zal worden, wel? Van het idee dat ik uit geldgebrek zal moet stoppen met iets waardoor ik zo op de been blijf en wat me misschien wel 'beter' kan maken, word ik gek. Letterlijk .
Laat dat soort dingen je niet gek maken. Eerst zien, dan geloven. Kijk eerst naar de cijfers onder de streep, dan kun je pas een conclusie trekken.
Geloof me, er is niet veel nodig om mij gek te maken . Ja, ik zal het allemaal wel redden, en mijn ouders zullen hoop ik ook nog wel een aantal jaren in staat zijn mij financieel te steunen als dit noodzakelijk mocht worden, maar pff, het leven is al moeilijk genoeg zonder financiële sores.
En zoiets als haptotherapie, wat ik op dit moment krijg en waar ik meer aan heb dan aan alle andere therapiëen tot nu toe samen, zal ik alleen kunnen blijven betalen zolang ik een buffertje heb. Ik denk niet dat daar bijzondere bijstand voor uitgekeerd zal worden, wel? Van het idee dat ik uit geldgebrek zal moet stoppen met iets waardoor ik zo op de been blijf en wat me misschien wel 'beter' kan maken, word ik gek. Letterlijk .
zaterdag 4 september 2010 om 21:52
Fleece; voor wat betreft die een na laatste alinea denk ik dat je nog winst kan boeken. Je weet dat omgeving hierin behoorlijk negatief op je kan "drukken". Dat je zelf ook gevoelig bent om je hierin zorgen te gaan maken. Herkennen en erkennen is stap 1. Kun je, al dan niet met hulp, niet gaan proberen om manieren te ontwikkelen waardoor je dat voor jezelf minder invloed gaat krijgen?
Quoten leer je vanzelf. Vallen en opstaan, af en keer een heerlijk domme move maken, hoort er allemaal bij op een forum.
Quoten leer je vanzelf. Vallen en opstaan, af en keer een heerlijk domme move maken, hoort er allemaal bij op een forum.
when you wish upon a star...
zaterdag 4 september 2010 om 22:01
Voor wat betreft hapto; ga in november/december verzekeringen 2011 vergelijken. Er zijn allerlei aanvullingen die alternatieve zaken vergoeden. Een bepaald bedrag en ik geloof zelfs een enkeling min of meer onbeperkt. De premie is er naar, maar een simpele rekensom leert jou snel genoeg of het voordeliger is om bij te verzekeren of niet.
Voor alternatief wordt voor wat ik weet niet zo makkelijk bijzondere bijstand verstrekt. Als dat al wordt? Geen idee to be honest. Dat beleid verschilt daarnaast per gemeente, wat ook invloed heeft uiteraard. Ik weet wel dat daarin vaak gekeken wordt naar hoe je verzekerd bent (men wil nog wel eens een aanvullend pakket 'eisen'), of er elders al vergoeding geprobeerd te krijgen is en dus afgewezen is, of er daadwerkelijk een noodzaak is, wat het inkomen is, welk spaarsaldo en vermogensbezit iemand heeft etc. Wil je daar ooit meer info over hebben, dan kun je het beste bij de sociale dienst van jouw gemeente informeren.
Dat kan soms sowieso interessant zijn. Er zijn gemeenten waar men financiële steuntjes hebben voor mensen met een chronische ziekte en/of beperking. Criteria verschilt per gemeente maar er zijn er dus bij die zeggen "de groep die aan deze criteria voldoet heeft sowieso wel onvergoede zorgkosten, laten we het makkelijker maken". In die situaties kun je een jaarlijkse bijdrage aanvragen, mits het inkomen laag genoeg is en vermogen niet te groot.
Vind je het zelf lastig; vraag hier dan hulp in! Er zijn allerlei belangenorganisaties, hulpinstanties etc. die je op weg kunnen helpen in regelland. Ben niet 100% op de hoogte van "psychisch-land", maar vraag eens om je heen bij GGZ, cliëntenraad, organisaties etc. Misschien dat MEE een optie is (www.mee.nl). Volgens website pakken ze alles met lichamelijke, verstandelijke etc. handicap en/of ziekte op. Weet niet hoe ze psychiatrie daarin schalen, maar als zij het niet doen weten ze vaak wel waar mensen anders terecht kunnen. MEE is kosteloos.
Voor alternatief wordt voor wat ik weet niet zo makkelijk bijzondere bijstand verstrekt. Als dat al wordt? Geen idee to be honest. Dat beleid verschilt daarnaast per gemeente, wat ook invloed heeft uiteraard. Ik weet wel dat daarin vaak gekeken wordt naar hoe je verzekerd bent (men wil nog wel eens een aanvullend pakket 'eisen'), of er elders al vergoeding geprobeerd te krijgen is en dus afgewezen is, of er daadwerkelijk een noodzaak is, wat het inkomen is, welk spaarsaldo en vermogensbezit iemand heeft etc. Wil je daar ooit meer info over hebben, dan kun je het beste bij de sociale dienst van jouw gemeente informeren.
Dat kan soms sowieso interessant zijn. Er zijn gemeenten waar men financiële steuntjes hebben voor mensen met een chronische ziekte en/of beperking. Criteria verschilt per gemeente maar er zijn er dus bij die zeggen "de groep die aan deze criteria voldoet heeft sowieso wel onvergoede zorgkosten, laten we het makkelijker maken". In die situaties kun je een jaarlijkse bijdrage aanvragen, mits het inkomen laag genoeg is en vermogen niet te groot.
Vind je het zelf lastig; vraag hier dan hulp in! Er zijn allerlei belangenorganisaties, hulpinstanties etc. die je op weg kunnen helpen in regelland. Ben niet 100% op de hoogte van "psychisch-land", maar vraag eens om je heen bij GGZ, cliëntenraad, organisaties etc. Misschien dat MEE een optie is (www.mee.nl). Volgens website pakken ze alles met lichamelijke, verstandelijke etc. handicap en/of ziekte op. Weet niet hoe ze psychiatrie daarin schalen, maar als zij het niet doen weten ze vaak wel waar mensen anders terecht kunnen. MEE is kosteloos.
when you wish upon a star...
zaterdag 4 september 2010 om 22:08
quote:Pixiedust schreef op 04 september 2010 @ 21:52:
Fleece; voor wat betreft die een na laatste alinea denk ik dat je nog winst kan boeken. Je weet dat omgeving hierin behoorlijk negatief op je kan "drukken". Dat je zelf ook gevoelig bent om je hierin zorgen te gaan maken. Herkennen en erkennen is stap 1. Kun je, al dan niet met hulp, niet gaan proberen om manieren te ontwikkelen waardoor je dat voor jezelf minder invloed gaat krijgen?
Quoten leer je vanzelf. Vallen en opstaan, af en keer een heerlijk domme move maken, hoort er allemaal bij op een forum.
Ik weet het niet, het is nu een beetje zo dat hoe m'n stemming ook is, ik maar iets hoef te lezen, zien of horen wat iets met mijn situatie te maken heeft (dat kan echt alles zijn; een therapeut van een aantal jaar geleden die ik zie fietsen, een site die ik vind over een eventueel geschikte behandelsetting, een uitspraak van een politicus die meer een losse flodder is dan iets anders), ik het zo weet te interpreteren dat het rottigheid voor me betekent.
Ik heb therapie en pillen en alle verdere hulp die ik me maar kan wensen, maar dit wordt niet veel minder. Zelfs niet als het een tijdje relatief goed gaat. Weet niet wat het is. Maar je hebt me wel een klein beetje gerustgesteld, als zoveel anderen het kunnen, moet het mij ook wel lukken .
Enne.. het is best goed gegaan met quoten toch .
Fleece; voor wat betreft die een na laatste alinea denk ik dat je nog winst kan boeken. Je weet dat omgeving hierin behoorlijk negatief op je kan "drukken". Dat je zelf ook gevoelig bent om je hierin zorgen te gaan maken. Herkennen en erkennen is stap 1. Kun je, al dan niet met hulp, niet gaan proberen om manieren te ontwikkelen waardoor je dat voor jezelf minder invloed gaat krijgen?
Quoten leer je vanzelf. Vallen en opstaan, af en keer een heerlijk domme move maken, hoort er allemaal bij op een forum.
Ik weet het niet, het is nu een beetje zo dat hoe m'n stemming ook is, ik maar iets hoef te lezen, zien of horen wat iets met mijn situatie te maken heeft (dat kan echt alles zijn; een therapeut van een aantal jaar geleden die ik zie fietsen, een site die ik vind over een eventueel geschikte behandelsetting, een uitspraak van een politicus die meer een losse flodder is dan iets anders), ik het zo weet te interpreteren dat het rottigheid voor me betekent.
Ik heb therapie en pillen en alle verdere hulp die ik me maar kan wensen, maar dit wordt niet veel minder. Zelfs niet als het een tijdje relatief goed gaat. Weet niet wat het is. Maar je hebt me wel een klein beetje gerustgesteld, als zoveel anderen het kunnen, moet het mij ook wel lukken .
Enne.. het is best goed gegaan met quoten toch .
zaterdag 4 september 2010 om 22:18
quote:fleecemuts schreef op 04 september 2010 @ 21:48:
[...]
En zoiets als haptotherapie, wat ik op dit moment krijg en waar ik meer aan heb dan aan alle andere therapiëen tot nu toe samen, zal ik alleen kunnen blijven betalen zolang ik een buffertje heb. Ik denk niet dat daar bijzondere bijstand voor uitgekeerd zal worden, wel? Van het idee dat ik uit geldgebrek zal moet stoppen met iets waardoor ik zo op de been blijf en wat me misschien wel 'beter' kan maken, word ik gek. Letterlijk .Beste fleecemuts, tijden zijn veranderd en of het nu nog opgaat weet ik niet. Maar ik heb destijds langdurig haptotherapie gehad voordat dagbehandeling om de hoek kwam kijken. Ik heb een pittige indicatie moeten ondergaan (want die dame zag het eigenlijk niet zitten en wilde mij elders onderbrengen), maar ik heb de bijzondere bijstand (met goede uitleg van haptopeut) toegekend gekregen. Dus het kan wel!
[...]
En zoiets als haptotherapie, wat ik op dit moment krijg en waar ik meer aan heb dan aan alle andere therapiëen tot nu toe samen, zal ik alleen kunnen blijven betalen zolang ik een buffertje heb. Ik denk niet dat daar bijzondere bijstand voor uitgekeerd zal worden, wel? Van het idee dat ik uit geldgebrek zal moet stoppen met iets waardoor ik zo op de been blijf en wat me misschien wel 'beter' kan maken, word ik gek. Letterlijk .Beste fleecemuts, tijden zijn veranderd en of het nu nog opgaat weet ik niet. Maar ik heb destijds langdurig haptotherapie gehad voordat dagbehandeling om de hoek kwam kijken. Ik heb een pittige indicatie moeten ondergaan (want die dame zag het eigenlijk niet zitten en wilde mij elders onderbrengen), maar ik heb de bijzondere bijstand (met goede uitleg van haptopeut) toegekend gekregen. Dus het kan wel!
zaterdag 4 september 2010 om 22:21
quote:Pixiedust schreef op 04 september 2010 @ 22:01:
Voor wat betreft hapto; ga in november/december verzekeringen 2011 vergelijken. Er zijn allerlei aanvullingen die alternatieve zaken vergoeden. Een bepaald bedrag en ik geloof zelfs een enkeling min of meer onbeperkt. De premie is er naar, maar een simpele rekensom leert jou snel genoeg of het voordeliger is om bij te verzekeren of niet.
Consider it done . De twee meest uitgebreide aanvullende verzekeringen van CZ vergoeden haptotherapie (alternatieve geneeswijzen) tot EUR 50,- per therapiedag, zonder jaarlijks limiet (in 2010, tenminste). Dat betekent in mijn geval een eigen bijdrage van EUR 15,- per keer, en dat een keer per week, wat al met al een behoorlijke besparing zou betekenen.
Ik weet het allemaal wel, maar ik kan toch nog 1001 beren op de weg bedenken hoor (lijkt op beer).
Voor wat betreft hapto; ga in november/december verzekeringen 2011 vergelijken. Er zijn allerlei aanvullingen die alternatieve zaken vergoeden. Een bepaald bedrag en ik geloof zelfs een enkeling min of meer onbeperkt. De premie is er naar, maar een simpele rekensom leert jou snel genoeg of het voordeliger is om bij te verzekeren of niet.
Consider it done . De twee meest uitgebreide aanvullende verzekeringen van CZ vergoeden haptotherapie (alternatieve geneeswijzen) tot EUR 50,- per therapiedag, zonder jaarlijks limiet (in 2010, tenminste). Dat betekent in mijn geval een eigen bijdrage van EUR 15,- per keer, en dat een keer per week, wat al met al een behoorlijke besparing zou betekenen.
Ik weet het allemaal wel, maar ik kan toch nog 1001 beren op de weg bedenken hoor (lijkt op beer).
zaterdag 4 september 2010 om 22:24
quote:schouderklopje schreef op 04 september 2010 @ 22:18:
Beste fleecemuts, tijden zijn veranderd en of het nu nog opgaat weet ik niet. Maar ik heb destijds langdurig haptotherapie gehad voordat dagbehandeling om de hoek kwam kijken. Ik heb een pittige indicatie moeten ondergaan (want die dame zag het eigenlijk niet zitten en wilde mij elders onderbrengen), maar ik heb de bijzondere bijstand (met goede uitleg van haptopeut) toegekend gekregen. Dus het kan wel!Dat is wel fijn om te horen . Ik reken me nog maar niet rijk, maar dat het kón, is in ieder geval goed nieuws!
Beste fleecemuts, tijden zijn veranderd en of het nu nog opgaat weet ik niet. Maar ik heb destijds langdurig haptotherapie gehad voordat dagbehandeling om de hoek kwam kijken. Ik heb een pittige indicatie moeten ondergaan (want die dame zag het eigenlijk niet zitten en wilde mij elders onderbrengen), maar ik heb de bijzondere bijstand (met goede uitleg van haptopeut) toegekend gekregen. Dus het kan wel!Dat is wel fijn om te horen . Ik reken me nog maar niet rijk, maar dat het kón, is in ieder geval goed nieuws!
zaterdag 4 september 2010 om 22:26
btw: ik hoop dat eigen bijdragen voor sommigen ook net iets meer motivatie en doorzetting betekend. Want ik heb veel gebruik moeten en mogen maken van hulpverlenersland (en zelden bij hoeven dragen) en ik heb zeeeeer veel mensen met psychische/psychiatrische aandoeningen zien afhaken bij iets. Zelfs als het beter ging met mensen. Om het simpele feit dat ze er ook iets te makkelijk mee wegkwamen als je het mij vraagt.
Ik heb bijvoorbeeld arbeidstraning gehad (wilde ik zelf heel graag) en dat werd volledig vergoed door de AWBZ (denk ik?). Van de 8 mensen die zouden beginnen en indicatiegesprekken hebben gehad, kwamen er uiteindelijk maar 4 van opdagen en van die 4 hebben het maar 2 afgerond. De rest is halverwege afgehaakt. Dat heeft met al die voorgesprekken etc. ontzettend veel geld gekost. Als mensen er aan moeten bijdragen, zou het misschien wat meer langdurig gemotiveerde en realistische mensen opleveren? Hoop ik dan hoor. Want dat traject dat ik op de valreep heb kunnen lopen is definitief wegbezuinigd vanwege te hoge kosten. Jammer voor de psychiatrische clienten die wel echt gemotiveerd zijn!
Ik heb bijvoorbeeld arbeidstraning gehad (wilde ik zelf heel graag) en dat werd volledig vergoed door de AWBZ (denk ik?). Van de 8 mensen die zouden beginnen en indicatiegesprekken hebben gehad, kwamen er uiteindelijk maar 4 van opdagen en van die 4 hebben het maar 2 afgerond. De rest is halverwege afgehaakt. Dat heeft met al die voorgesprekken etc. ontzettend veel geld gekost. Als mensen er aan moeten bijdragen, zou het misschien wat meer langdurig gemotiveerde en realistische mensen opleveren? Hoop ik dan hoor. Want dat traject dat ik op de valreep heb kunnen lopen is definitief wegbezuinigd vanwege te hoge kosten. Jammer voor de psychiatrische clienten die wel echt gemotiveerd zijn!
zaterdag 4 september 2010 om 22:27
