Actueel
alle pijlers
Invoering eigen bijdrage voor dagbesteding
zaterdag 4 september 2010 om 19:15
quote:BREDA - De hulp aan mensen met psychische problemen komt in de knel nu deelnemers aan de dagbesteding een eigen bijdrage moeten betalen. Dat stelt de GGz Breburg Groep.
Begeleiders en cliënten van Breburg nemen dinsdag 14 september deel aan een manifestatie op het Binnenhof in Den Haag. Die dag wordt de petitie 'Stop de eigen bijdrage voor dagbesteding en arbeid' aangeboden aan de vaste Kamercommissie VWS.
Mensen met psychische problemen kunnen een steuntje in de rug gebruiken in het vinden van een passende dagbesteding, opleiding of werk.
Dat wordt betaald uit de AWBZ-pot. De bezuinigingen op de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) hebben er onder meer toe geleid dat cliënten sinds 21 juni een eigen bijdrage moeten betalen, willen ze aan een vorm van dagbesteding meedoen.
Via GGz Breburg nemen ongeveer achthonderd mensen deel aan de dagbestedingsactiviteiten in de drie centra van de organisatie in Breda, Oosterhout en Etten-Leur. Ze wonen zelfstandig of hebben een partner en/of gezin. Bij de dagbestedingscentra kunnen ze deelnemen aan tal van projecten, gericht op educatie en hobby's. Maar ook zorgt GGz voor werkprojecten, met als doel een mogelijke terugkeer in het arbeidsproces.
Voor veel mensen heeft de maatregel om een eigen bijdrage in te voeren verstrekkende gevolgen.
Manager bedrijfsvoering Kees van de Wouw bij GGz Breburg weet dat er nu al tientallen mensen gestopt zijn met de dagbesteding omdat ze bang zijn voor de gevolgen voor hun portemonnee.
Hij vreest dat de komende maanden meer cliënten zullen besluiten om niet meer naar de dagbesteding te gaan. "In november krijgen de cliënten de rekening van de afgelopen maanden. Dan weten ze precies wat hun eigen bijdrage zal zijn en zullen ze een overweging maken: wel of niet doorgaan met de dagbesteding."
De eigen bijdrage is afhankelijk van het inkomen dat een cliënt heeft. "Maar het gaat iedereen hoe dan ook geld kosten", aldus Van de Wouw.
Hij noemt het 'schrijnend' dat een kwetsbare groep mensen met deze bezuinigingsmaatregel wordt geconfronteerd. "Het negatieve effect kan zijn dat mensen thuis blijven en geen hulp meer krijgen, waardoor de problemen waarmee deze mensen moeten leven, nog groter worden. Bovendien zijn er weinig alternatieven."
Een toename van het aantal opnames in de GGZ-zorg sluit Van de Wouw dan ook niet uit. "Dan komen we van de regen in de drup en valt het beoogde effect van de maatregel, kostenbesparing, helemaal weg."
(Bron: bndestem.nl)
Via mijn tante die een soortgelijk bericht in de krant las hoorde ik over de eigen bijdrage AWBZ die vanaf 21 juni j.l. moet worden betaald voor dagbesteding voor psychiatrisch patiënten. Ik werk zelf als cliënt op een rehabilitatieproject en vrees dat deze eigen bijdrage ook voor mij en mijn collega's zal gaan gelden (of geldt, eigenlijk).
Buiten het feit dat, mits dit daadwerkelijk het geval is, ik nog absoluut niets van mijn begeleiders heb gehoord over deze bijdrage, en een eventuele rekening (die dus pas over een aantal maanden op de deurmat zal vallen) voor veel cliënten koud op hun dak zal vallen, weet ik nu al dat veel van mijn collega-cliënten deze bijdrage niet kunnen betalen en dus zullen stoppen met werken.
En dat vind ik erg! Voor mij is naar mijn werk gaan vrijwel de enige manier waarop ik onder de mensen kom en dat geldt voor velen, buiten dat geeft het ook gewoon een goed gevoel om nuttig bezig te zijn en niet te blijven zwelgen in je ziekte. Gelukkig zal ik het zelf hoogstwaarschijnlijk kunnen opbrengen, maar het kan toch niet zomaar zo zijn dat mensen thuis komen te zitten omdat ze moeten betalen om te mogen werken, ook al is het maar een paar tientjes per maand?
Wat vinden jullie? Is dit een 'goede' bezuinigingsmaatregel, of gaat dit te ver? En als jullie achter deze eigen bijdrage staan, wat moet er dan gebeuren met de mensen die thuis komen te zitten? Hebben die dan maar gewoon pech gehad?
Begeleiders en cliënten van Breburg nemen dinsdag 14 september deel aan een manifestatie op het Binnenhof in Den Haag. Die dag wordt de petitie 'Stop de eigen bijdrage voor dagbesteding en arbeid' aangeboden aan de vaste Kamercommissie VWS.
Mensen met psychische problemen kunnen een steuntje in de rug gebruiken in het vinden van een passende dagbesteding, opleiding of werk.
Dat wordt betaald uit de AWBZ-pot. De bezuinigingen op de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) hebben er onder meer toe geleid dat cliënten sinds 21 juni een eigen bijdrage moeten betalen, willen ze aan een vorm van dagbesteding meedoen.
Via GGz Breburg nemen ongeveer achthonderd mensen deel aan de dagbestedingsactiviteiten in de drie centra van de organisatie in Breda, Oosterhout en Etten-Leur. Ze wonen zelfstandig of hebben een partner en/of gezin. Bij de dagbestedingscentra kunnen ze deelnemen aan tal van projecten, gericht op educatie en hobby's. Maar ook zorgt GGz voor werkprojecten, met als doel een mogelijke terugkeer in het arbeidsproces.
Voor veel mensen heeft de maatregel om een eigen bijdrage in te voeren verstrekkende gevolgen.
Manager bedrijfsvoering Kees van de Wouw bij GGz Breburg weet dat er nu al tientallen mensen gestopt zijn met de dagbesteding omdat ze bang zijn voor de gevolgen voor hun portemonnee.
Hij vreest dat de komende maanden meer cliënten zullen besluiten om niet meer naar de dagbesteding te gaan. "In november krijgen de cliënten de rekening van de afgelopen maanden. Dan weten ze precies wat hun eigen bijdrage zal zijn en zullen ze een overweging maken: wel of niet doorgaan met de dagbesteding."
De eigen bijdrage is afhankelijk van het inkomen dat een cliënt heeft. "Maar het gaat iedereen hoe dan ook geld kosten", aldus Van de Wouw.
Hij noemt het 'schrijnend' dat een kwetsbare groep mensen met deze bezuinigingsmaatregel wordt geconfronteerd. "Het negatieve effect kan zijn dat mensen thuis blijven en geen hulp meer krijgen, waardoor de problemen waarmee deze mensen moeten leven, nog groter worden. Bovendien zijn er weinig alternatieven."
Een toename van het aantal opnames in de GGZ-zorg sluit Van de Wouw dan ook niet uit. "Dan komen we van de regen in de drup en valt het beoogde effect van de maatregel, kostenbesparing, helemaal weg."
(Bron: bndestem.nl)
Via mijn tante die een soortgelijk bericht in de krant las hoorde ik over de eigen bijdrage AWBZ die vanaf 21 juni j.l. moet worden betaald voor dagbesteding voor psychiatrisch patiënten. Ik werk zelf als cliënt op een rehabilitatieproject en vrees dat deze eigen bijdrage ook voor mij en mijn collega's zal gaan gelden (of geldt, eigenlijk).
Buiten het feit dat, mits dit daadwerkelijk het geval is, ik nog absoluut niets van mijn begeleiders heb gehoord over deze bijdrage, en een eventuele rekening (die dus pas over een aantal maanden op de deurmat zal vallen) voor veel cliënten koud op hun dak zal vallen, weet ik nu al dat veel van mijn collega-cliënten deze bijdrage niet kunnen betalen en dus zullen stoppen met werken.
En dat vind ik erg! Voor mij is naar mijn werk gaan vrijwel de enige manier waarop ik onder de mensen kom en dat geldt voor velen, buiten dat geeft het ook gewoon een goed gevoel om nuttig bezig te zijn en niet te blijven zwelgen in je ziekte. Gelukkig zal ik het zelf hoogstwaarschijnlijk kunnen opbrengen, maar het kan toch niet zomaar zo zijn dat mensen thuis komen te zitten omdat ze moeten betalen om te mogen werken, ook al is het maar een paar tientjes per maand?
Wat vinden jullie? Is dit een 'goede' bezuinigingsmaatregel, of gaat dit te ver? En als jullie achter deze eigen bijdrage staan, wat moet er dan gebeuren met de mensen die thuis komen te zitten? Hebben die dan maar gewoon pech gehad?
zaterdag 4 september 2010 om 19:28
Vrijwilligerswerk heb ik geprobeerd hoor, maar daar kan vaak niet veel rekening gehouden worden met je psychische klachten en beperkingen. Het project waar ik werk is heel 'veilig', alles is ingesteld op mensen die vaak niet zo heel erg belastbaar zijn. Het is niet erg als je af en toe niet komt, of later, of als je een middag alleen moet zitten omdat het je te veel wordt. Je hebt altijd begeleiders om mee te praten en je werkt op basis van een plan dat in overleg met je behandelaar is opgesteld. De eisen liggen lager en dat is vaak hard nodig.
zaterdag 4 september 2010 om 19:37
Vrijwilligerswerk is vaak toch andere koek dan onder begeleiding werken. Ik heb zelf ook een dagactiviteit gevolgd een aantal jaar geleden. Dit was echter voornl. gericht op hobbymatig bezig zijn. Dus knutselen etc. Dit kost handenvol geld (de materialen alleen al, dan heb ik het niet eens over de begeleiding). Ik vind het niet raar als daar enige vergoeding tegenover zou staan (afhankelijk van de portemonee). Begeleid werken of vrijwilligerswerk vind ik echter een ander verhaal en zou geen geld moeten kosten.
Maar begeleid koffie drinken en freubelen, waarom niet? Je verbuikt toch ten minste materialen, los van de begeleiding. Overal ergens anders wordt dat aan mensen ook doorberekend (als die een cursus of wat dan ook volgen). Waarom nu niet.
Maar begeleid koffie drinken en freubelen, waarom niet? Je verbuikt toch ten minste materialen, los van de begeleiding. Overal ergens anders wordt dat aan mensen ook doorberekend (als die een cursus of wat dan ook volgen). Waarom nu niet.
zaterdag 4 september 2010 om 19:43
werkelijk te gek voor woorden!
Ik denk dat er dan meer cliënten opgenomen gaan worden op de kliniek zelf. Snappen die hoge bobo's dan niet dat het zo ontzettend belangrijk is om goede dagbesteding met begeleiding te hebben.
@ zamirah, Als de mensen dat zouden kunnen, zouden ze het wel doen! denk je nu echt dat ze het leuk vinden om begeleid te moeten worden? dat ze het niet veel liever op eigen krachten zouden doen?
Ik denk dat er dan meer cliënten opgenomen gaan worden op de kliniek zelf. Snappen die hoge bobo's dan niet dat het zo ontzettend belangrijk is om goede dagbesteding met begeleiding te hebben.
@ zamirah, Als de mensen dat zouden kunnen, zouden ze het wel doen! denk je nu echt dat ze het leuk vinden om begeleid te moeten worden? dat ze het niet veel liever op eigen krachten zouden doen?
zaterdag 4 september 2010 om 19:51
quote:schouderklopje schreef op 04 september 2010 @ 19:37:
Maar begeleid koffie drinken en freubelen, waarom niet? Je verbuikt toch ten minste materialen, los van de begeleiding. Overal ergens anders wordt dat aan mensen ook doorberekend (als die een cursus of wat dan ook volgen). Waarom nu niet.Ik denk dat dat koffie drinken en freubelen onder begeleiding hetzelfde doel dient voor sommige cliënten als het werken onder begeleiding voor mij; tijdsbesteding, je nuttig voelen, sociale contacten enz. En met mijn werk wordt weliswaar wat geld verdiend (we werken voor externe partijen), maar er wordt nog veel meer geld ingestoken (begeleiding e.d.). Waar ligt de grens dan? Moet ik gratis kunnen werken omdat ik misschien ooit weer een normale baan zal hebben, en de mensen voor wie knutselen het hoogst haalbare is niet?
Maar begeleid koffie drinken en freubelen, waarom niet? Je verbuikt toch ten minste materialen, los van de begeleiding. Overal ergens anders wordt dat aan mensen ook doorberekend (als die een cursus of wat dan ook volgen). Waarom nu niet.Ik denk dat dat koffie drinken en freubelen onder begeleiding hetzelfde doel dient voor sommige cliënten als het werken onder begeleiding voor mij; tijdsbesteding, je nuttig voelen, sociale contacten enz. En met mijn werk wordt weliswaar wat geld verdiend (we werken voor externe partijen), maar er wordt nog veel meer geld ingestoken (begeleiding e.d.). Waar ligt de grens dan? Moet ik gratis kunnen werken omdat ik misschien ooit weer een normale baan zal hebben, en de mensen voor wie knutselen het hoogst haalbare is niet?
zaterdag 4 september 2010 om 20:02
quote:peruaansmutsje schreef op 04 september 2010 @ 19:44:
@ schouderklopje, het is veelal gebruikelijk dat mensen betalen voor materialen/koffie, voor eigen gebruik.
Klopt, was bij ons ook zo. Maar dan moet je echt denken aan 50 cent per keer dat je kwam. Daarvan kun je de materialen niet bekostigen.
En inderdaad kan het een opstapje zijn voor werk. Maar voor velen was het ook een jarenlang bezoek aan de dagbesteding en voor sommigen zal het nooit wat anders worden.
Ik heb me toen echt verbaasd dat ik maar zo weinig hoefde te betalen. Ook voor uitjes die werden gepland (gebeurde niet vaak, maar toch). Dat werd allemaal bekostigd door de RIBW. Ik heb vaak genoeg gezegd dat ik wel mee wilde betalen, maar dat hoefde echt niet, want we waren al zo arm. Nou, "arm" tja, relatief gezien bij andere Nederlanders misschien wel. Maar ik kon best wel iets missen.
@ schouderklopje, het is veelal gebruikelijk dat mensen betalen voor materialen/koffie, voor eigen gebruik.
Klopt, was bij ons ook zo. Maar dan moet je echt denken aan 50 cent per keer dat je kwam. Daarvan kun je de materialen niet bekostigen.
En inderdaad kan het een opstapje zijn voor werk. Maar voor velen was het ook een jarenlang bezoek aan de dagbesteding en voor sommigen zal het nooit wat anders worden.
Ik heb me toen echt verbaasd dat ik maar zo weinig hoefde te betalen. Ook voor uitjes die werden gepland (gebeurde niet vaak, maar toch). Dat werd allemaal bekostigd door de RIBW. Ik heb vaak genoeg gezegd dat ik wel mee wilde betalen, maar dat hoefde echt niet, want we waren al zo arm. Nou, "arm" tja, relatief gezien bij andere Nederlanders misschien wel. Maar ik kon best wel iets missen.
zaterdag 4 september 2010 om 20:08
fleecemuts, als mensen rond bijstandsniveau een hobby volgen, hoeven ze vaak minder te betalen dan mensen die een hoger inkomen hebben. Maar ze moeten wel iets betalen, zeg een paar euro per keer. Tis toch ook niet raar als mensen met een psychiatrische achtergrond iets betalen voor hun hobby (freubelen, koffie drinken, houtbewerken, weet ik het)? Zodra het 't niveau van hobbyen overstijgt, vind ik dat je het niet moet doorberekenen.
zaterdag 4 september 2010 om 20:09
zaterdag 4 september 2010 om 20:10
zaterdag 4 september 2010 om 20:12
Daarom moeten ze het ook inkomensafhankelijk maken en volgens mij is dat ook het voorstel? Dus zou je je feitelijk geen zorgen hoeven maken toch? Behalve dat ik het krom vind dat ze arbeidsmatige inzet met hetzelfde willen belasten. Er zou -wat mij betreft- een scheiding mogen zijn tussen arbeidsmatig en niet. Ook al is het binnen de psychiatrie best te verdedigen dat sommigen nooit arbeidsmatig kunnen werken en deshalve daarvoor niet gestraft hoeven worden. Maar in dat geval zie ik het dan toch als een (noodzakelijke) hobby en dat kost nou eenmaal (een beetje) geld.
zaterdag 4 september 2010 om 20:13
quote:advies schreef op 04 september 2010 @ 20:09:
We hebben het over een inkomensafhankelijke bijdrage. Als je het dus niet zo breed hebt wordt de bijdrage daarop aangepast. We kunnen er daarom vanuit gaan dat de bijdrage die je wordt opgelegd ook te dragen is met jouw inkomen.
Kortom: Ik zie het probleem niet zo.Ik ken helaas een aantal cliënten die het buiten hun schuld om (vanwege psychiatrische aandoeningen) heel krap hebben. En dan lijkt een kleine bijdrage best nog te doen maar betekent het in praktijk nóg minder geld voor levensbehoeften.
We hebben het over een inkomensafhankelijke bijdrage. Als je het dus niet zo breed hebt wordt de bijdrage daarop aangepast. We kunnen er daarom vanuit gaan dat de bijdrage die je wordt opgelegd ook te dragen is met jouw inkomen.
Kortom: Ik zie het probleem niet zo.Ik ken helaas een aantal cliënten die het buiten hun schuld om (vanwege psychiatrische aandoeningen) heel krap hebben. En dan lijkt een kleine bijdrage best nog te doen maar betekent het in praktijk nóg minder geld voor levensbehoeften.
zaterdag 4 september 2010 om 20:14
En ik vermoed dat ze nog wel potjes in het leven zullen hebben of roepen voor hen die het echt niet op kunnen brengen (maar daar moet je dan gebruik van willen maken). Kortom, je moet dan inzichtelijk kunnen maken waarom je geen bijdrage zou kunnen betalen (is op wel meer plekken zo, ook buiten psychiatrie. Bijvoorbeeld ouderbijdrage op school, etc.)
zaterdag 4 september 2010 om 20:15
quote:schouderklopje schreef op 04 september 2010 @ 20:12: Ook al is het binnen de psychiatrie best te verdedigen dat sommigen nooit arbeidsmatig kunnen werken en deshalve daarvoor niet gestraft hoeven worden. Maar in dat geval zie ik het dan toch als een (noodzakelijke) hobby en dat kost nou eenmaal (een beetje) geld.Ja maar zo was het al; als je hier bij het RIBW wil deelnemen aan een activiteit die meer geld kost dan alleen aan begeleiding (bijvoorbeeld materiaal, of vervoer), dan betaal je ook altijd een bedrag(je). Vind ik niet meer dan normaal. Niet alles hoeft gratis.
anoniem_111223 wijzigde dit bericht op 04-09-2010 20:18
Reden: fout voorzetsel
Reden: fout voorzetsel
% gewijzigd
zaterdag 4 september 2010 om 20:16
quote:schouderklopje schreef op 04 september 2010 @ 20:14:
En ik vermoed dat ze nog wel potjes in het leven zullen hebben of roepen voor hen die het echt niet op kunnen brengen (maar daar moet je dan gebruik van willen maken). Kortom, je moet dan inzichtelijk kunnen maken waarom je geen bijdrage zou kunnen betalen (is op wel meer plekken zo, ook buiten psychiatrie. Bijvoorbeeld ouderbijdrage op school, etc.)Ik hoop het heel erg maar in het krantenartikel wordt aangegeven dat er al cliënten gestopt zijn dus blijkbaar zijn die potjes, als ze bestaan, nog niet bekend onder de doelgroep.
En ik vermoed dat ze nog wel potjes in het leven zullen hebben of roepen voor hen die het echt niet op kunnen brengen (maar daar moet je dan gebruik van willen maken). Kortom, je moet dan inzichtelijk kunnen maken waarom je geen bijdrage zou kunnen betalen (is op wel meer plekken zo, ook buiten psychiatrie. Bijvoorbeeld ouderbijdrage op school, etc.)Ik hoop het heel erg maar in het krantenartikel wordt aangegeven dat er al cliënten gestopt zijn dus blijkbaar zijn die potjes, als ze bestaan, nog niet bekend onder de doelgroep.
zaterdag 4 september 2010 om 20:27
quote:fleecemuts schreef op 04 september 2010 @ 20:13:
[...]
Ik ken helaas een aantal cliënten die het buiten hun schuld om (vanwege psychiatrische aandoeningen) heel krap hebben. En dan lijkt een kleine bijdrage best nog te doen maar betekent het in praktijk nóg minder geld voor levensbehoeften.
Dan zouden die clienten contact met hun gemeente moeten opnemen voor bijzondere bijstand en (indien nodig) schuldhulpverlening.
Er zijn echt genoeg regelingen om dit soort dingen op te vangen, je moet ze alleen wel kunnen vinden en ik vind 't dan best jammer/zorgelijk dat de instelling zelf die mensen niet kan doorverwijzen. Daar zouden ze de clienten, naar mijn mening, van op de hoogte moeten kunnen stellen. Ik vind dat instellingen dat dus te vaak niet doen/niet op de hoogte zijn.
Maar de eigen bijdrage is er natuurlijk niet omdat mensen werken maar omdat mensen extra begeleiding nodig hebben om te kunnen werken. Ik snap Heel goed dat het vervelend is en dat je die zorg niet voor je lol nodig hebt maar het is natuurlijk erg kostbaar om zoveel mensen kosteloos die zorg te leveren.
Bovendien geldt natuurlijk voor elke eigen bijdrage binnen de gezondheidszorg dat niemand voor zijn/haar lol zorg vraagt. Maar als alle zorg volledig gratis zou zijn zou het al snel onbetaalbaar worden.
[...]
Ik ken helaas een aantal cliënten die het buiten hun schuld om (vanwege psychiatrische aandoeningen) heel krap hebben. En dan lijkt een kleine bijdrage best nog te doen maar betekent het in praktijk nóg minder geld voor levensbehoeften.
Dan zouden die clienten contact met hun gemeente moeten opnemen voor bijzondere bijstand en (indien nodig) schuldhulpverlening.
Er zijn echt genoeg regelingen om dit soort dingen op te vangen, je moet ze alleen wel kunnen vinden en ik vind 't dan best jammer/zorgelijk dat de instelling zelf die mensen niet kan doorverwijzen. Daar zouden ze de clienten, naar mijn mening, van op de hoogte moeten kunnen stellen. Ik vind dat instellingen dat dus te vaak niet doen/niet op de hoogte zijn.
Maar de eigen bijdrage is er natuurlijk niet omdat mensen werken maar omdat mensen extra begeleiding nodig hebben om te kunnen werken. Ik snap Heel goed dat het vervelend is en dat je die zorg niet voor je lol nodig hebt maar het is natuurlijk erg kostbaar om zoveel mensen kosteloos die zorg te leveren.
Bovendien geldt natuurlijk voor elke eigen bijdrage binnen de gezondheidszorg dat niemand voor zijn/haar lol zorg vraagt. Maar als alle zorg volledig gratis zou zijn zou het al snel onbetaalbaar worden.
zaterdag 4 september 2010 om 20:36
Maar (bijvoorbeeld) onder begeleiding werken kost heel veel (ga ik vanuit), is die relatief veel kleinere eigen bijdrage dan geen druppel op de gloeiende plaat? Is dat dan niet meer symbolisch dan dat het daadwerkelijk veel oplevert? Voor cliënten is het misschien een groot bedrag, maar op maatschappelijk niveau is het volgens mij een schijntje. Lijkt me niet de manier om te bezuinigen.
zaterdag 4 september 2010 om 20:39
