Actueel
alle pijlers
Jomanda: Millecam stierf door siliconen
vrijdag 24 april 2009 om 08:22
Lees en huiver.........
AMSTERDAM - Johanna Wilhelmina Petronella Damman (60), oftewel 'genezend medium' Jomanda, staat over twee weken voor de rechtbank Amsterdam. Verdacht van het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel en het onthouden van de benodigde medische zorg aan comédienne Sylvia Millecam, die aan borstkanker stierf. Medium Jomanda sprak jaren niet in het openbaar over de kwestie, maar verbreekt nu haar stilzwijgen in een boek, waarin De Telegraaf exclusief als eerste inzage kreeg.
Sylvia Millecam. Foto: ANP Ads door Google
Jomanda en haar medeverdachten, twee andere alternatieve genezers, worden strafrechtelijk vervolgd omdat ze Millecam wijs zouden hebben gemaakt dat ze geen kanker had, maar slechts een - te genezen - bacteriële infectie en haar reguliere behandeling zouden hebben ontraden. De twee artsen zijn al tuchtrechtelijk bestraft en één is zelfs compleet uit zijn professie gebonjourd.
Alje Kamphuis, NCRV-verslaggever van Netwerk en oud-regisseur van tv-programma 'Ook dat nog!', schreef in 2006 een biografie over Millecam onder de titel 'Op gevoel'. Dit boek komt binnenkort opnieuw uit, ditmaal inclusief uitgebreide, op geluidsband opgenomen gesprekken met de omstreden genezeres. De Telegraaf kon de transcripties van deze verbijsterende geluidsbanden als eerste exclusief inzien. De 'Jomanda-tapes' gaan een cruciale rol spelen in de rechtszaak. Mogelijk wordt Jomanda er zelfs op veroordeeld tot een gevangenisstraf.
Want Jomanda blijkt volhardend: "Kanker was niet de oorzaak." Volgens Jomanda waren de siliconenimplantaten de boosdoeners. Sylvia Millecam bezocht tijdens haar leven uit nieuwsgierigheid enkele 'healings' van Jomanda in Tiel. Ze geloofde zó sterk in het medium, dat ze zelfs weigerde een sketch te spelen over Jomanda in 'Ook dat nog!' Ze werden vriendinnen.
Na enige tijd belde Millecam haar goeroe Jomanda op, om te zeggen dat er een knobbeltje was gevonden in haar borst. Jomanda: "Ze zei: 'Ik heb heel naar nieuws. Een knobbel in de borst. Zou jij iets kunnen?'" Chemotherapie zag Millecam niet zitten. Ook Jomanda zag er geen heil in: "Kijk, als ik ooit iets zou krijgen, zou ik ook geen chemo doen. En er zijn een heleboel mensen die geen chemo willen. Er is ook al vaak genoeg in de krant gezet dat bewezen is dat chemo niet helpt. Een onderzoek in Amerika heeft dat ook aangetoond. Chemo neemt de oorzaak niet weg", verklaart het medium op de 'Jomanda-tapes'. "Als op die plek siliconen zitten en daar zit een ziekte, dan kan die niet weg. Het is iets wat niet in je lichaam hoort. Het houdt de hele circulatie tegen. Kijk: heb je een prop in je neus, dan kan het snot er ook niet uit. Dus dat is gewoon het probleem."
Jomanda stelt herhaaldelijk te hebben gezegd dat Millecam ook reguliere artsen moest bezoeken, en niet slechts eindeloos ronddolen in het alternatieve circuit. Maar justitie gelooft daar geen snars van. Jomanda en haar medeplichtigen zouden Millecam hebben wijsgemaakt dat ze aan een niet-kwaadaardig gezwel leed en dat een operatie niet nodig was. Jomanda zou tijdens healings van Jomanda zijn ingedeeld bij personen met een bacteriële infectie in plaats van bij kankerpatiënten. Op 20 augustus 2001 overleed Sylvia Millecam, 45 jaar oud. Twee dagen eerder was ze het Nijmeegse Sint Radboud Ziekenhuis binnengebracht. Echte artsen stelden direct borstkanker vast, met verschillende uitzaaiingen.
Onkunde
Vijf dagen later werd ze begraven. Jomanda was daar niet bij. Februari 2004 kwam de Inspectie voor de Gezondheidszorg met een vernietigend rapport over de zorgverlening aan Sylvia. "Onkunde, onverantwoord, misleiding en het toebrengen van schade", luidde het oordeel. De Vereniging tegen de Kwakzalverij, Stichting Skepsis en een oud-inspecteur dwongen justitie strafvervolging in te stellen tegen Jomanda en haar volgelingen. Aan de vooravond van haar rechtszaak noemt Jomanda het "een schandaal" dat ze strafrechtelijk wordt vervolgd. "Het kost de staat miljoenen. Hier in Nederland hebben ze toch wel iets anders te doen? En wat ik in acht jaar niet heb moeten lijden. Er wordt over je geschreven, een moordenaar en al dat soort dingen meer. Het begrip genezend medium is natuurlijk waarvoor ik sta, maar ik was meer vriendin voor Sylvia. Ze wist eigenlijk wel dat ik haar niet kon helpen, niet kon genezen." Jomanda blijft bij haar omstreden uitspraak dat de oorzaak geen kanker was. "Als men zegt dat de oorzaak kanker is, dan blijf ik dat bestrijden. Want kanker is nooit een oorzaak. Er is altijd een oorzaak en een gevolg." Jomanda vindt de aanklacht ridicuul. "Wie heeft er zwaar lichamelijk letsel toegebracht? Sylvia bij haar zelf door siliconen te laten plaatsen. En de arts die ze erin heeft gezet. Wat wilde ik doen? Het zwaar lichamelijke letsel er uithalen. Daar mogen ze (de rechters, red.) over gaan nadenken." Op de 'Jomanda-tapes' worden haar als laatste vragen gesteld: Is dit nu een heksenjacht, deze strafzaak? Jomanda: "Zo zou je het kunnen noemen." Bent u dan de heks? Jomanda: "Ik heb gelukkig geen bezemsteel hier." Gelach. "En ik gedraag me ook niet zo."
AMSTERDAM - Johanna Wilhelmina Petronella Damman (60), oftewel 'genezend medium' Jomanda, staat over twee weken voor de rechtbank Amsterdam. Verdacht van het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel en het onthouden van de benodigde medische zorg aan comédienne Sylvia Millecam, die aan borstkanker stierf. Medium Jomanda sprak jaren niet in het openbaar over de kwestie, maar verbreekt nu haar stilzwijgen in een boek, waarin De Telegraaf exclusief als eerste inzage kreeg.
Sylvia Millecam. Foto: ANP Ads door Google
Jomanda en haar medeverdachten, twee andere alternatieve genezers, worden strafrechtelijk vervolgd omdat ze Millecam wijs zouden hebben gemaakt dat ze geen kanker had, maar slechts een - te genezen - bacteriële infectie en haar reguliere behandeling zouden hebben ontraden. De twee artsen zijn al tuchtrechtelijk bestraft en één is zelfs compleet uit zijn professie gebonjourd.
Alje Kamphuis, NCRV-verslaggever van Netwerk en oud-regisseur van tv-programma 'Ook dat nog!', schreef in 2006 een biografie over Millecam onder de titel 'Op gevoel'. Dit boek komt binnenkort opnieuw uit, ditmaal inclusief uitgebreide, op geluidsband opgenomen gesprekken met de omstreden genezeres. De Telegraaf kon de transcripties van deze verbijsterende geluidsbanden als eerste exclusief inzien. De 'Jomanda-tapes' gaan een cruciale rol spelen in de rechtszaak. Mogelijk wordt Jomanda er zelfs op veroordeeld tot een gevangenisstraf.
Want Jomanda blijkt volhardend: "Kanker was niet de oorzaak." Volgens Jomanda waren de siliconenimplantaten de boosdoeners. Sylvia Millecam bezocht tijdens haar leven uit nieuwsgierigheid enkele 'healings' van Jomanda in Tiel. Ze geloofde zó sterk in het medium, dat ze zelfs weigerde een sketch te spelen over Jomanda in 'Ook dat nog!' Ze werden vriendinnen.
Na enige tijd belde Millecam haar goeroe Jomanda op, om te zeggen dat er een knobbeltje was gevonden in haar borst. Jomanda: "Ze zei: 'Ik heb heel naar nieuws. Een knobbel in de borst. Zou jij iets kunnen?'" Chemotherapie zag Millecam niet zitten. Ook Jomanda zag er geen heil in: "Kijk, als ik ooit iets zou krijgen, zou ik ook geen chemo doen. En er zijn een heleboel mensen die geen chemo willen. Er is ook al vaak genoeg in de krant gezet dat bewezen is dat chemo niet helpt. Een onderzoek in Amerika heeft dat ook aangetoond. Chemo neemt de oorzaak niet weg", verklaart het medium op de 'Jomanda-tapes'. "Als op die plek siliconen zitten en daar zit een ziekte, dan kan die niet weg. Het is iets wat niet in je lichaam hoort. Het houdt de hele circulatie tegen. Kijk: heb je een prop in je neus, dan kan het snot er ook niet uit. Dus dat is gewoon het probleem."
Jomanda stelt herhaaldelijk te hebben gezegd dat Millecam ook reguliere artsen moest bezoeken, en niet slechts eindeloos ronddolen in het alternatieve circuit. Maar justitie gelooft daar geen snars van. Jomanda en haar medeplichtigen zouden Millecam hebben wijsgemaakt dat ze aan een niet-kwaadaardig gezwel leed en dat een operatie niet nodig was. Jomanda zou tijdens healings van Jomanda zijn ingedeeld bij personen met een bacteriële infectie in plaats van bij kankerpatiënten. Op 20 augustus 2001 overleed Sylvia Millecam, 45 jaar oud. Twee dagen eerder was ze het Nijmeegse Sint Radboud Ziekenhuis binnengebracht. Echte artsen stelden direct borstkanker vast, met verschillende uitzaaiingen.
Onkunde
Vijf dagen later werd ze begraven. Jomanda was daar niet bij. Februari 2004 kwam de Inspectie voor de Gezondheidszorg met een vernietigend rapport over de zorgverlening aan Sylvia. "Onkunde, onverantwoord, misleiding en het toebrengen van schade", luidde het oordeel. De Vereniging tegen de Kwakzalverij, Stichting Skepsis en een oud-inspecteur dwongen justitie strafvervolging in te stellen tegen Jomanda en haar volgelingen. Aan de vooravond van haar rechtszaak noemt Jomanda het "een schandaal" dat ze strafrechtelijk wordt vervolgd. "Het kost de staat miljoenen. Hier in Nederland hebben ze toch wel iets anders te doen? En wat ik in acht jaar niet heb moeten lijden. Er wordt over je geschreven, een moordenaar en al dat soort dingen meer. Het begrip genezend medium is natuurlijk waarvoor ik sta, maar ik was meer vriendin voor Sylvia. Ze wist eigenlijk wel dat ik haar niet kon helpen, niet kon genezen." Jomanda blijft bij haar omstreden uitspraak dat de oorzaak geen kanker was. "Als men zegt dat de oorzaak kanker is, dan blijf ik dat bestrijden. Want kanker is nooit een oorzaak. Er is altijd een oorzaak en een gevolg." Jomanda vindt de aanklacht ridicuul. "Wie heeft er zwaar lichamelijk letsel toegebracht? Sylvia bij haar zelf door siliconen te laten plaatsen. En de arts die ze erin heeft gezet. Wat wilde ik doen? Het zwaar lichamelijke letsel er uithalen. Daar mogen ze (de rechters, red.) over gaan nadenken." Op de 'Jomanda-tapes' worden haar als laatste vragen gesteld: Is dit nu een heksenjacht, deze strafzaak? Jomanda: "Zo zou je het kunnen noemen." Bent u dan de heks? Jomanda: "Ik heb gelukkig geen bezemsteel hier." Gelach. "En ik gedraag me ook niet zo."
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 24 april 2009 om 09:43
quote:qwertu schreef op 24 april 2009 @ 09:32:
[...]
Haar vader is overleden aan de gevolgen van chemo, terwijl hij achteraf gezien geen kanker bleek te hebben. Ben je dan dom als je niet durft?Je kan empathie hebben voor dat iemand huiverig is voor chemotherapie, maar daarom nog wel haar keuze afkeuren. Het maakt haar keus niet ineens minder onverstandig.
[...]
Haar vader is overleden aan de gevolgen van chemo, terwijl hij achteraf gezien geen kanker bleek te hebben. Ben je dan dom als je niet durft?Je kan empathie hebben voor dat iemand huiverig is voor chemotherapie, maar daarom nog wel haar keuze afkeuren. Het maakt haar keus niet ineens minder onverstandig.
vrijdag 24 april 2009 om 09:45
vrijdag 24 april 2009 om 09:47
quote:mips schreef op 24 april 2009 @ 09:34:
Ik begrijp de hele heisa rondom deze "zaak" echt niet. Millecam was een intelligente vrouw en als zij besluit om achter de ideeën van Jomanda te staan en vrijwillig geen reguliere hulp geniet, so what? Dat is haar eigen keuze
Als ik nu een (al ndan niet ongeneeslijke) ziekte krijg is het MIJN keuze om dit met kruidenplantjes en dansjes bij volle maan te behandelen of om een reguliere arts te bezoeken. Dat gaat verder niemand aan!
Het gaat er niet om de persoon die de behandeling weigerde, maar het feit dat er mensen zijn die actief patienten overhalen geen regulliere behandeling te ondergaan. Ik vind dat een ongewenst iets in de samenleving, dus een rechtszaak gerechtvaardigd.
Het maakt dan niet uit hoe 'intelligent' de patient is. Als ik (dus zonder medische kwalificatie) iemand die een niertransplantatie nodig heeft ervan weet te overtuigen dat dat allemaal niet zo nodig is en hij ok niet meer zijn medicijnen hoeft te nemen, dan mag ik hopen dat justitie mij flink aanpakt wanner die persoon als gevolg van mijn advies overlijdt.
Ik begrijp de hele heisa rondom deze "zaak" echt niet. Millecam was een intelligente vrouw en als zij besluit om achter de ideeën van Jomanda te staan en vrijwillig geen reguliere hulp geniet, so what? Dat is haar eigen keuze
Als ik nu een (al ndan niet ongeneeslijke) ziekte krijg is het MIJN keuze om dit met kruidenplantjes en dansjes bij volle maan te behandelen of om een reguliere arts te bezoeken. Dat gaat verder niemand aan!
Het gaat er niet om de persoon die de behandeling weigerde, maar het feit dat er mensen zijn die actief patienten overhalen geen regulliere behandeling te ondergaan. Ik vind dat een ongewenst iets in de samenleving, dus een rechtszaak gerechtvaardigd.
Het maakt dan niet uit hoe 'intelligent' de patient is. Als ik (dus zonder medische kwalificatie) iemand die een niertransplantatie nodig heeft ervan weet te overtuigen dat dat allemaal niet zo nodig is en hij ok niet meer zijn medicijnen hoeft te nemen, dan mag ik hopen dat justitie mij flink aanpakt wanner die persoon als gevolg van mijn advies overlijdt.
vrijdag 24 april 2009 om 09:48
Sjongejonge, wat een oordelen vliegen je hier weer om de oren zeg.
Of je nu voor of tegen Jomanda bent, in haar gelooft of haar een kwakzalver eerste klas vindt: Millecam was een volwassen vrouw en heeft er zelf voor gekozen om een andere weg te bewandelen dan de reguliere behandelingsweg.
En dat terwijl haar omgeving haar steeds dringender probeerde over te halen zich toch in een ziekenhuis te laten behandelen.
Blijkbaar wilde ze niet, om welke reden dan ook. Angst voor chemo, angst een borst te verliezen, andere redenen waarvan we misschien niets weten.
Maar het was hààr keus.
Hoe Jomanda daar mee is omgegaan speelt voor mij helemaal niet mee: al had Jomanda gezegd dat Millecam drie keer daags naakt een rondje om de kerk moest fietsen om weer beter te worden, dan mag ze dat zeggen.
De volwassene bij haar volle verstand die daarin meegaat en het daadwerkelijk ook doét, die is verantwoordelijk voor haar eigen gedrag. Als iemand je zegt in de sloot te springen, doe je dat dan?
Ja of nee, of je het doet is jouw keus.
En zo ook bij Sylvia Millecam. Zij koos ervoor het alternatieve pad te bewandelen. Met desastreuze gevolgen, maar het was haar keus.
Om nu de vrouw te vervolgen die haar op dat slechtgekozen pad terzijde stond, dat vind ik schandalig.
En nee, ik ben geen fan van Jomanda. En nee, ik heb zelf nu ik weer kanker heb niét gekozen voor het alternatieve circuit.
En laten we ook niet vergeten dat door reguliere artsen ook dagelijks dodelijke fouten worden gemaakt. Alleen worden die dan niet aan de schandpaal genageld zoals Jomanda nu. Hoogstens een vermaning van het Medisch Tuchtcollege, that's it.
Het is misschien moeilijk te accepteren voor velen dat iemand die zo getalenteerd en levendig was als Sylvia Millecam zo'n afwijkende keuze heeft gemaakt. En vooral dat ze daarmee haar eigen lot heeft bezegeld.
Maar om nu een schuldige aan te wijzen en in haar rechtsvervolging al dat geld te pompen, terwijl de énige verantwoordelijke Millecam zelf is geweest, dat vind ik absurd en misplaatst.
Of je nu voor of tegen Jomanda bent, in haar gelooft of haar een kwakzalver eerste klas vindt: Millecam was een volwassen vrouw en heeft er zelf voor gekozen om een andere weg te bewandelen dan de reguliere behandelingsweg.
En dat terwijl haar omgeving haar steeds dringender probeerde over te halen zich toch in een ziekenhuis te laten behandelen.
Blijkbaar wilde ze niet, om welke reden dan ook. Angst voor chemo, angst een borst te verliezen, andere redenen waarvan we misschien niets weten.
Maar het was hààr keus.
Hoe Jomanda daar mee is omgegaan speelt voor mij helemaal niet mee: al had Jomanda gezegd dat Millecam drie keer daags naakt een rondje om de kerk moest fietsen om weer beter te worden, dan mag ze dat zeggen.
De volwassene bij haar volle verstand die daarin meegaat en het daadwerkelijk ook doét, die is verantwoordelijk voor haar eigen gedrag. Als iemand je zegt in de sloot te springen, doe je dat dan?
Ja of nee, of je het doet is jouw keus.
En zo ook bij Sylvia Millecam. Zij koos ervoor het alternatieve pad te bewandelen. Met desastreuze gevolgen, maar het was haar keus.
Om nu de vrouw te vervolgen die haar op dat slechtgekozen pad terzijde stond, dat vind ik schandalig.
En nee, ik ben geen fan van Jomanda. En nee, ik heb zelf nu ik weer kanker heb niét gekozen voor het alternatieve circuit.
En laten we ook niet vergeten dat door reguliere artsen ook dagelijks dodelijke fouten worden gemaakt. Alleen worden die dan niet aan de schandpaal genageld zoals Jomanda nu. Hoogstens een vermaning van het Medisch Tuchtcollege, that's it.
Het is misschien moeilijk te accepteren voor velen dat iemand die zo getalenteerd en levendig was als Sylvia Millecam zo'n afwijkende keuze heeft gemaakt. En vooral dat ze daarmee haar eigen lot heeft bezegeld.
Maar om nu een schuldige aan te wijzen en in haar rechtsvervolging al dat geld te pompen, terwijl de énige verantwoordelijke Millecam zelf is geweest, dat vind ik absurd en misplaatst.
vrijdag 24 april 2009 om 09:50
Ik ben zelf ook geen fan van de westerse geneeskunde, maar ik denk dat als het kwaad (de kanker in dit geval) de westerse geneeskunde je goed kan helpen en het alternatieve pad kan zorgen voor verlichting van pijn en symptomen. De alternatieve weg gaat er vanuit dat de kanker een gevolg is van iets wat veel dieper zit, denk dat het ook wel zo is, maar ook icm met je genen.
Denk niet dat Jomanda gek is, ze verdient bakken met geld met wat ze doet, is over nagedacht. . Maar ik heb geen idee hoe dat gegaan is tussen Millecam en Jomanda, dus over schuld e.d. durf ik niks te zeggen, maar dit zaakje stinkt wel als je het zo leest ben wel heel benieuwd wat er uit gaat komen.
Maar ik hou in mijn achterhoofd dat nieuws ook op een bepaalde manier gebracht wordt en ik daaruit niet kan oordelen.
Denk niet dat Jomanda gek is, ze verdient bakken met geld met wat ze doet, is over nagedacht. . Maar ik heb geen idee hoe dat gegaan is tussen Millecam en Jomanda, dus over schuld e.d. durf ik niks te zeggen, maar dit zaakje stinkt wel als je het zo leest ben wel heel benieuwd wat er uit gaat komen.
Maar ik hou in mijn achterhoofd dat nieuws ook op een bepaalde manier gebracht wordt en ik daaruit niet kan oordelen.
vrijdag 24 april 2009 om 09:52
Ik vind wanneer ongekwalificeerde mensen medische adviezen geven er niet genoeg rechtszaken kunnen zijn.
Eigen verantwoording van de patient is één ding, kwakzalverij is een andere.
Ik bedoel, gaan we dan ook alle andere rechtzaken die misleiding betreffen afschaffen als toch alles onze eigen verantwoordelijkehid is?
Eigen verantwoording van de patient is één ding, kwakzalverij is een andere.
Ik bedoel, gaan we dan ook alle andere rechtzaken die misleiding betreffen afschaffen als toch alles onze eigen verantwoordelijkehid is?
vrijdag 24 april 2009 om 09:52
Dit staat er op Wiki (weet niet of het helemaal waarheidsgetrouw is):
Op 22 september 1999 ging Millecam naar haar huisarts vanwege een knobbeltje in haar rechterborst. De huisarts liet een mammografie uitvoeren, maar de uitslag was niet geheel duidelijk. Daarom maakte de huisarts voor Millecam een afspraak bij een chirurg. Millecam verscheen niet op die afspraak.
Op 11 mei 2000 bezocht Sylvia Millecam een plastisch chirurg. Na een punctie werd de diagnose borstkanker gesteld en besproken. De tumor was aanzienlijk gegroeid, en borstamputatie en chemotherapie waren noodzakelijk geworden, maar Millecam wees reguliere behandeling af.
als je al een half jaar wacht nadat je een knobbeltje vindt, dan neem je natuurlijk wel een enorm risico. Wat ik begrepen heb uit die tijd (maar correct me if I am wrong) dat ze sowieso niet wilde dat er gesneden werd in haar borsten.
Op 22 september 1999 ging Millecam naar haar huisarts vanwege een knobbeltje in haar rechterborst. De huisarts liet een mammografie uitvoeren, maar de uitslag was niet geheel duidelijk. Daarom maakte de huisarts voor Millecam een afspraak bij een chirurg. Millecam verscheen niet op die afspraak.
Op 11 mei 2000 bezocht Sylvia Millecam een plastisch chirurg. Na een punctie werd de diagnose borstkanker gesteld en besproken. De tumor was aanzienlijk gegroeid, en borstamputatie en chemotherapie waren noodzakelijk geworden, maar Millecam wees reguliere behandeling af.
als je al een half jaar wacht nadat je een knobbeltje vindt, dan neem je natuurlijk wel een enorm risico. Wat ik begrepen heb uit die tijd (maar correct me if I am wrong) dat ze sowieso niet wilde dat er gesneden werd in haar borsten.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 24 april 2009 om 09:57
Sorry, maar vooral met zaken waarvan je niet kan verwachten dat het grote publiek het naadje van de kous weet, vertrouw je toch op de experts? En moet je er toch ook op kunnen vertrouwen?
Daarom zijn er toch ook allemaal erkende verenigingen? Erkende loodgieters, erkende psychologen, en vertrouwen we er op dat een arts beter weet hoe een ziekte als kanker werkt dan een gemiddeld persoon?
Op het moment dat je dan invloed op een ander probeert uit te oefenen om die expertise niet te gebruiken, dan vind ik dat onverantwoord.
ik ben niet 100% afwijzend tegenover het alternatieve circuit hoor. Maar ik vind het stuitend en onverantwoord als je als aternatief genezer een patient gaat afraden een oncoloog te bezoeken.
Daarom zijn er toch ook allemaal erkende verenigingen? Erkende loodgieters, erkende psychologen, en vertrouwen we er op dat een arts beter weet hoe een ziekte als kanker werkt dan een gemiddeld persoon?
Op het moment dat je dan invloed op een ander probeert uit te oefenen om die expertise niet te gebruiken, dan vind ik dat onverantwoord.
ik ben niet 100% afwijzend tegenover het alternatieve circuit hoor. Maar ik vind het stuitend en onverantwoord als je als aternatief genezer een patient gaat afraden een oncoloog te bezoeken.
vrijdag 24 april 2009 om 09:57
Maar heejhallo, als diegene door de reguliere artsen wel degelijk is voorgelicht, weet welke ziekte ze heeft en er dan alsnog voor kiest een andere route te bewandelen, wiens fout is dat dan?
Die van de artsen, van de alternatieve genezer in wie ze haar geloof heeft geplaatst, of de fout van degene zélf, die ondanks alle informatie toch kiest voor het alternatieve circuit?
Wat had je gewild, Sylvia Millecam gedwongen opnemen en laten opereren, en vervolgens met een dwanginfuusje de chemo erin?
Als iemand niet wil dan wil diegene niet.
Sylvia Millecam wist waar ze aan toe was en heeft die beslissing bij haar volle verstand genomen.
Om Jomanda te vervolgen terwijl Sylvia Millecam zélf niet naar het reguliere circuit wilde, daarmee zeg je eigenlijk dat Sylvia Millecam handelingsonbekwaam was.
Die van de artsen, van de alternatieve genezer in wie ze haar geloof heeft geplaatst, of de fout van degene zélf, die ondanks alle informatie toch kiest voor het alternatieve circuit?
Wat had je gewild, Sylvia Millecam gedwongen opnemen en laten opereren, en vervolgens met een dwanginfuusje de chemo erin?
Als iemand niet wil dan wil diegene niet.
Sylvia Millecam wist waar ze aan toe was en heeft die beslissing bij haar volle verstand genomen.
Om Jomanda te vervolgen terwijl Sylvia Millecam zélf niet naar het reguliere circuit wilde, daarmee zeg je eigenlijk dat Sylvia Millecam handelingsonbekwaam was.
vrijdag 24 april 2009 om 10:04
quote:robo schreef op 24 april 2009 @ 09:57:
Maar heejhallo, als diegene door de reguliere artsen wel degelijk is voorgelicht, weet welke ziekte ze heeft en er dan alsnog voor kiest een andere route te bewandelen, wiens fout is dat dan?
Die van de artsen, van de alternatieve genezer in wie ze haar geloof heeft geplaatst, of de fout van degene zélf, die ondanks alle informatie toch kiest voor het alternatieve circuit?
Wat had je gewild, Sylvia Millecam gedwongen opnemen en laten opereren, en vervolgens met een dwanginfuusje de chemo erin?
Als iemand niet wil dan wil diegene niet.
Sylvia Millecam wist waar ze aan toe was en heeft die beslissing bij haar volle verstand genomen.
Om Jomanda te vervolgen terwijl Sylvia Millecam zélf niet naar het reguliere circuit wilde, daarmee zeg je eigenlijk dat Sylvia Millecam handelingsonbekwaam was.
Wat Silvia Millecam beterft, daar heb ik an sich niet veel gevoelens over. Ik snap niet dat zij die route koos, maar boos om die keuze kan ik niet zijn. Het gaat me eigenlijk helemaal niet om haar.
Het gaat me er om dat er naast eigen verantwoording je soms ook mensen in bescherming moet nemen.
Wanneer het het idee van eigen verantwoording doortrekt hoef je dus ook nooit sekteleiders te veroordelen. Of loverboys. Zou je voor alles op tv reclame mogen maken, immers het is je eigen verantwoordelijkeheid, zolang je maar goed bent ingelicht, nietwaar? Heroine zou je in de winkel mogen kopen, zolang iedereen maar weet hoe schadelijk het is.
Ik overdrijf nu, maar zo schadelijk vind ik kwakzalverij dus. Ik vind het een ongewest iets in de maatschappij en mag van mij worden aangepakt. Medische adviezen door mensen die niet gekwalificeerd zijn, dat mag van mij aan banden worden gelegd. Mensen die uitspraken doen over kanker, en patienten advies geven ook al hebben ze helemaal geen wetenschappelijke achtergrond, wat mij betreft wordt dat verboden.
Gewoon, omdat het grote publiek immers niet 100% over alles geinformeerd kan zijn.
Ik ben in ieder geval erg benieuwd hoe de rechtzaak zal verlopen.
Maar heejhallo, als diegene door de reguliere artsen wel degelijk is voorgelicht, weet welke ziekte ze heeft en er dan alsnog voor kiest een andere route te bewandelen, wiens fout is dat dan?
Die van de artsen, van de alternatieve genezer in wie ze haar geloof heeft geplaatst, of de fout van degene zélf, die ondanks alle informatie toch kiest voor het alternatieve circuit?
Wat had je gewild, Sylvia Millecam gedwongen opnemen en laten opereren, en vervolgens met een dwanginfuusje de chemo erin?
Als iemand niet wil dan wil diegene niet.
Sylvia Millecam wist waar ze aan toe was en heeft die beslissing bij haar volle verstand genomen.
Om Jomanda te vervolgen terwijl Sylvia Millecam zélf niet naar het reguliere circuit wilde, daarmee zeg je eigenlijk dat Sylvia Millecam handelingsonbekwaam was.
Wat Silvia Millecam beterft, daar heb ik an sich niet veel gevoelens over. Ik snap niet dat zij die route koos, maar boos om die keuze kan ik niet zijn. Het gaat me eigenlijk helemaal niet om haar.
Het gaat me er om dat er naast eigen verantwoording je soms ook mensen in bescherming moet nemen.
Wanneer het het idee van eigen verantwoording doortrekt hoef je dus ook nooit sekteleiders te veroordelen. Of loverboys. Zou je voor alles op tv reclame mogen maken, immers het is je eigen verantwoordelijkeheid, zolang je maar goed bent ingelicht, nietwaar? Heroine zou je in de winkel mogen kopen, zolang iedereen maar weet hoe schadelijk het is.
Ik overdrijf nu, maar zo schadelijk vind ik kwakzalverij dus. Ik vind het een ongewest iets in de maatschappij en mag van mij worden aangepakt. Medische adviezen door mensen die niet gekwalificeerd zijn, dat mag van mij aan banden worden gelegd. Mensen die uitspraken doen over kanker, en patienten advies geven ook al hebben ze helemaal geen wetenschappelijke achtergrond, wat mij betreft wordt dat verboden.
Gewoon, omdat het grote publiek immers niet 100% over alles geinformeerd kan zijn.
Ik ben in ieder geval erg benieuwd hoe de rechtzaak zal verlopen.
vrijdag 24 april 2009 om 10:11
quote:qwertu schreef op 24 april 2009 @ 09:52:
[...]
Dat is een koe in de kont kijken. Haar vader had in hetzelfde traject gezeten en is uiteindelijk overleden aan de behandeling van een ziekte die hij niet bleek te hebben. Als jij dan ook in dat traject komt te zitten en in eerste instantie niet duidelijk is of het kanker is of een bacteriële infectie (wat haar vader bleek te hebben), dan kun je van tevoren niet stellen dat het onverstandig is om geen chemo te kiezen. Immers: uit de ervaring met haar vader (dus: haar referentiekader) bleek dat de keuze voor chemo wél een onverstandige was.
Achteraf weten we het allemaal beter, maar als je midden in de onzekerheid zit en op dát moment keuzes moet maken die beiden verregaande consequenties kunnen hebben voor je leven en gezondheid, dan werkt dat wel een béétje anders natuurlijk.
Jij vind het een koe in de kont kijken, ik vind het een belangrijke nuance. ergens begrip voor hebben betekent gewoon nog niet ook de keuze goed keuren.
En juist daarom, omdat je zo kwetsbaar bent wanneer je ziek bent, vind ik kwakzalverij ontzettend verwerpelijk.
Maar goed, het gaat me er hier niet om Millicam's keuze te veroordelen, ik vind alleen dat er meer is dan 'eigen verantwoordelijkheid'.
[...]
Dat is een koe in de kont kijken. Haar vader had in hetzelfde traject gezeten en is uiteindelijk overleden aan de behandeling van een ziekte die hij niet bleek te hebben. Als jij dan ook in dat traject komt te zitten en in eerste instantie niet duidelijk is of het kanker is of een bacteriële infectie (wat haar vader bleek te hebben), dan kun je van tevoren niet stellen dat het onverstandig is om geen chemo te kiezen. Immers: uit de ervaring met haar vader (dus: haar referentiekader) bleek dat de keuze voor chemo wél een onverstandige was.
Achteraf weten we het allemaal beter, maar als je midden in de onzekerheid zit en op dát moment keuzes moet maken die beiden verregaande consequenties kunnen hebben voor je leven en gezondheid, dan werkt dat wel een béétje anders natuurlijk.
Jij vind het een koe in de kont kijken, ik vind het een belangrijke nuance. ergens begrip voor hebben betekent gewoon nog niet ook de keuze goed keuren.
En juist daarom, omdat je zo kwetsbaar bent wanneer je ziek bent, vind ik kwakzalverij ontzettend verwerpelijk.
Maar goed, het gaat me er hier niet om Millicam's keuze te veroordelen, ik vind alleen dat er meer is dan 'eigen verantwoordelijkheid'.
vrijdag 24 april 2009 om 10:11
Ik begrijp wat je bedoelt te zeggen heejhallo, ik ben het alleen niet volledig met je eens.
De vergelijking met bijvoorbeeld loverboys gaat m.i. totaal niet op, overigens. We hebben het hier niet over gedwongen prostitutie en het ronselen van jonge meisjes namelijk.
Maar buiten dat: ik zie je punt, ik sta alleen heel anders tegenover iemands eigen verantwoordelijkheid als het gaat om gezondheid, mits diegene in het reguliere circuit is voorgelicht en weet waar hij of zij aan toe is.
Daarna is het iemands persoonlijke keus om te willen geloven in de oncoloog of in een reddende engel in een blauwe jurk.
De vergelijking met bijvoorbeeld loverboys gaat m.i. totaal niet op, overigens. We hebben het hier niet over gedwongen prostitutie en het ronselen van jonge meisjes namelijk.
Maar buiten dat: ik zie je punt, ik sta alleen heel anders tegenover iemands eigen verantwoordelijkheid als het gaat om gezondheid, mits diegene in het reguliere circuit is voorgelicht en weet waar hij of zij aan toe is.
Daarna is het iemands persoonlijke keus om te willen geloven in de oncoloog of in een reddende engel in een blauwe jurk.
vrijdag 24 april 2009 om 10:12
quote:heejhallo schreef op 24 april 2009 @ 09:57:
Sorry, maar vooral met zaken waarvan je niet kan verwachten dat het grote publiek het naadje van de kous weet, vertrouw je toch op de experts? En moet je er toch ook op kunnen vertrouwen?
Daarom zijn er toch ook allemaal erkende verenigingen? Erkende loodgieters, erkende psychologen
Ik denk dat mensen vooral moeten vertrouwen op hun eigen gevoel en intuitie. Een erkende whatever kan zoveel zeggen, maar als ik me er niet goed bij voel kan diegene mooi de pot op. Want wat betekend erkend nou eigenlijk en waarom zijn die bedrijven erkend? Als het aan de erkende specialist lag zat ik nu aan de prednison voor mijn netelroos, maar ik ben er vanaf dankzij een magnetiseur zonder medicatie.
Zoals ik het begrijp heeft Silvia Millecam heel bewust voor deze weg gekozen.
In hoeverre moet je mensen "beschermen"? Ik ben liever in gevaar en vrij om mijn eigen keuzes te maken dan (volgens andermans maatstaven) veilig maar heel beperkt in alles wat ik wil doen, denken of kiezen.
Sorry, maar vooral met zaken waarvan je niet kan verwachten dat het grote publiek het naadje van de kous weet, vertrouw je toch op de experts? En moet je er toch ook op kunnen vertrouwen?
Daarom zijn er toch ook allemaal erkende verenigingen? Erkende loodgieters, erkende psychologen
Ik denk dat mensen vooral moeten vertrouwen op hun eigen gevoel en intuitie. Een erkende whatever kan zoveel zeggen, maar als ik me er niet goed bij voel kan diegene mooi de pot op. Want wat betekend erkend nou eigenlijk en waarom zijn die bedrijven erkend? Als het aan de erkende specialist lag zat ik nu aan de prednison voor mijn netelroos, maar ik ben er vanaf dankzij een magnetiseur zonder medicatie.
Zoals ik het begrijp heeft Silvia Millecam heel bewust voor deze weg gekozen.
In hoeverre moet je mensen "beschermen"? Ik ben liever in gevaar en vrij om mijn eigen keuzes te maken dan (volgens andermans maatstaven) veilig maar heel beperkt in alles wat ik wil doen, denken of kiezen.
vrijdag 24 april 2009 om 10:20
"Als op die plek siliconen zitten en daar zit een ziekte, dan kan die niet weg. Het is iets wat niet in je lichaam hoort. Het houdt de hele circulatie tegen."
Even gekopieerd uit de openingspost.
Ik denk niet dat Jomanda of all people het precies zo calvinistisch bedoelde als jij het schrijft, Donkeyshot!
Even gekopieerd uit de openingspost.
Ik denk niet dat Jomanda of all people het precies zo calvinistisch bedoelde als jij het schrijft, Donkeyshot!
vrijdag 24 april 2009 om 10:22
quote:Nanami schreef op 24 april 2009 @ 10:12:
[...]
Ik denk dat mensen vooral moeten vertrouwen op hun eigen gevoel en intuitie. Een erkende whatever kan zoveel zeggen, maar als ik me er niet goed bij voel kan diegene mooi de pot op. Want wat betekend erkend nou eigenlijk en waarom zijn die bedrijven erkend? Als het aan de erkende specialist lag zat ik nu aan de prednison voor mijn netelroos, maar ik ben er vanaf dankzij een magnetiseur zonder medicatie.
Zoals ik het begrijp heeft Silvia Millecam heel bewust voor deze weg gekozen.
In hoeverre moet je mensen "beschermen"? Ik ben liever in gevaar en vrij om mijn eigen keuzes te maken dan (volgens andermans maatstaven) veilig maar heel beperkt in alles wat ik wil doen, denken of kiezen.
Tja, misschien ben ik te wetenschappelijk in gesteld. Wanneer gaat gevoel en intiutie over in wishfull thinking?
Ik vind het oprecht fijn voor je dat je magnetisuer je van je netelroos heeft afgeholpen. Maar voor mij is dat geen reden het kind met het badwater weg te gooien, of niet kritisch te zijn tegenover andere vormen van a;ternatieve geneeswijzen.
Ik ben in ieder geval blij dat niet iedereen zich in Nl maar zo dokter of arts mag noemen. Het gaat immers om het belangrijkste wat mensen hebben: hun gezondheid.
[...]
Ik denk dat mensen vooral moeten vertrouwen op hun eigen gevoel en intuitie. Een erkende whatever kan zoveel zeggen, maar als ik me er niet goed bij voel kan diegene mooi de pot op. Want wat betekend erkend nou eigenlijk en waarom zijn die bedrijven erkend? Als het aan de erkende specialist lag zat ik nu aan de prednison voor mijn netelroos, maar ik ben er vanaf dankzij een magnetiseur zonder medicatie.
Zoals ik het begrijp heeft Silvia Millecam heel bewust voor deze weg gekozen.
In hoeverre moet je mensen "beschermen"? Ik ben liever in gevaar en vrij om mijn eigen keuzes te maken dan (volgens andermans maatstaven) veilig maar heel beperkt in alles wat ik wil doen, denken of kiezen.
Tja, misschien ben ik te wetenschappelijk in gesteld. Wanneer gaat gevoel en intiutie over in wishfull thinking?
Ik vind het oprecht fijn voor je dat je magnetisuer je van je netelroos heeft afgeholpen. Maar voor mij is dat geen reden het kind met het badwater weg te gooien, of niet kritisch te zijn tegenover andere vormen van a;ternatieve geneeswijzen.
Ik ben in ieder geval blij dat niet iedereen zich in Nl maar zo dokter of arts mag noemen. Het gaat immers om het belangrijkste wat mensen hebben: hun gezondheid.
vrijdag 24 april 2009 om 10:26
quote:qwertu schreef op 24 april 2009 @ 10:21:
Heejhallo, ik maak zelf gebruik van het alternatieve circuit en ik kan je vertellen dat ik daar nog nooit een behandelaar ben tegengekomen die me weg heeft gehouden van het reguliere circuit. Ik heb van een aantal behandelaars gebruik gemaakt waar Sylvia Millecam ook is geweest. Zij hebben me altijd benadrukt dat ik niet "regulier" moest stoppen of de rug toe moest keren.
Als het voor jou helpt, dan ben ik daar oprecht blij om voor jou. en als zij kunnen bewijzen dat ze haar niet actief van reguliere medicatie hebben onthouden, dan hebben ze toch niks te vrezen bij de rechtszaak?
Van mijn behandelend reguliere specialist weet ik dat hij er erg blij mee is dat ik met hem deel wat ik alternatief doe. Er zijn ook patiënten, toevallig zelfs bij dezelfde behandelaar onder behandeling als ik, die alle alternatieve informatie voor zich houden. Niet omdat de alternatieve behandelaar dat voorschrijft (integendeel), maar omdat dat de keuze is van die patiënten.
Aangezien we allemaal volwassen mensen zijn, mógen we die beslissing nemen. Iedereen die in staat is om het onderscheid te zien tussen "wat we normaal vinden" en "afwijkend", weet dat als 'ie een afwijkende route kiest, hij of zij een bepaald risico neemt. Op welke voorwaarden je dat risico neemt (helemaal los van regulier of in overleg met regulier), dat mag je dan weer helemaal zelf weten.
Sylvia Millecam was geen willoos dom gansje die volledig onder invloed was van een gevaarlijke heks. Integendeel. Juist met haar werkervaring wíst ze dat je een oor aangenaaid kan worden als je "een garage zonder Bovag" uitkiest om je auto te laten repareren. Daar tegenover staat dat ze juist vanuit de ervaring met haar vader óók wist dat je ook bij een Bovag-garage toch nog slechte service kon krijgen.
Vanuit die wetenschap heeft ze ZELF de beslissing genomen om een bepaald traject af te leggen en een ander traject naast zich neer te leggen. Ze heeft zowel alternatief als regulier geraadpleegd en zelf de keuze gemaakt door wie ze zich liet behandelen. Overigens is ze bij alternatief ook weggelopen toen daar aangedrongen werd op reguliere behandeling. Ze was dus nogal stellig in haar keuze ook.
De rechtszaak zal het leren. Ik blijf er echter bij wanneer iemand met zoveel volgenlingen als Jomanda in het openbaar loopt te beweren dat chemo niet helpt ik dat een kwalijke zaak vind. Ze geeft dan medish advies terwijl ze er helemaal niet voor gekwalificeerd is.
Ik heb zelf ook een keer accupunctuur ondergaan en vind ook dat de westerse geneeskunden best wat holistischer mag worden. De manier waarop jij schrijft hoe jouw arsten en behandelaars er mee omgaan, zo zou hjet wat mij betreft ook moeten zijn. Ik wijs echt niet 100% alternatieve behandelmethodes af hoor. Maar dat betekent niet dat ik per se alles automatisch 'eigen verantwoordeljkeheid' vind.
Heejhallo, ik maak zelf gebruik van het alternatieve circuit en ik kan je vertellen dat ik daar nog nooit een behandelaar ben tegengekomen die me weg heeft gehouden van het reguliere circuit. Ik heb van een aantal behandelaars gebruik gemaakt waar Sylvia Millecam ook is geweest. Zij hebben me altijd benadrukt dat ik niet "regulier" moest stoppen of de rug toe moest keren.
Als het voor jou helpt, dan ben ik daar oprecht blij om voor jou. en als zij kunnen bewijzen dat ze haar niet actief van reguliere medicatie hebben onthouden, dan hebben ze toch niks te vrezen bij de rechtszaak?
Van mijn behandelend reguliere specialist weet ik dat hij er erg blij mee is dat ik met hem deel wat ik alternatief doe. Er zijn ook patiënten, toevallig zelfs bij dezelfde behandelaar onder behandeling als ik, die alle alternatieve informatie voor zich houden. Niet omdat de alternatieve behandelaar dat voorschrijft (integendeel), maar omdat dat de keuze is van die patiënten.
Aangezien we allemaal volwassen mensen zijn, mógen we die beslissing nemen. Iedereen die in staat is om het onderscheid te zien tussen "wat we normaal vinden" en "afwijkend", weet dat als 'ie een afwijkende route kiest, hij of zij een bepaald risico neemt. Op welke voorwaarden je dat risico neemt (helemaal los van regulier of in overleg met regulier), dat mag je dan weer helemaal zelf weten.
Sylvia Millecam was geen willoos dom gansje die volledig onder invloed was van een gevaarlijke heks. Integendeel. Juist met haar werkervaring wíst ze dat je een oor aangenaaid kan worden als je "een garage zonder Bovag" uitkiest om je auto te laten repareren. Daar tegenover staat dat ze juist vanuit de ervaring met haar vader óók wist dat je ook bij een Bovag-garage toch nog slechte service kon krijgen.
Vanuit die wetenschap heeft ze ZELF de beslissing genomen om een bepaald traject af te leggen en een ander traject naast zich neer te leggen. Ze heeft zowel alternatief als regulier geraadpleegd en zelf de keuze gemaakt door wie ze zich liet behandelen. Overigens is ze bij alternatief ook weggelopen toen daar aangedrongen werd op reguliere behandeling. Ze was dus nogal stellig in haar keuze ook.
De rechtszaak zal het leren. Ik blijf er echter bij wanneer iemand met zoveel volgenlingen als Jomanda in het openbaar loopt te beweren dat chemo niet helpt ik dat een kwalijke zaak vind. Ze geeft dan medish advies terwijl ze er helemaal niet voor gekwalificeerd is.
Ik heb zelf ook een keer accupunctuur ondergaan en vind ook dat de westerse geneeskunden best wat holistischer mag worden. De manier waarop jij schrijft hoe jouw arsten en behandelaars er mee omgaan, zo zou hjet wat mij betreft ook moeten zijn. Ik wijs echt niet 100% alternatieve behandelmethodes af hoor. Maar dat betekent niet dat ik per se alles automatisch 'eigen verantwoordeljkeheid' vind.
