Actueel
alle pijlers
Kiezen eigen einde
dinsdag 4 februari 2014 om 08:25
Ik las dit net in het AD;
http://www.ad.nl/ad/nl/10 ... nsend-het-leven-uit.dhtml
Ik vind het mooi maar tegelijkertijd ook een beetje freaky, alles zo secuur plannen en alles zelf opgeven ed. Het blijft toch zelfmoord.
Zouden jullie zo willen gaan? Of wachten tot de natuur (of god) beslist?
http://www.ad.nl/ad/nl/10 ... nsend-het-leven-uit.dhtml
Ik vind het mooi maar tegelijkertijd ook een beetje freaky, alles zo secuur plannen en alles zelf opgeven ed. Het blijft toch zelfmoord.
Zouden jullie zo willen gaan? Of wachten tot de natuur (of god) beslist?
dinsdag 4 februari 2014 om 10:36
quote:meivogel schreef op 04 februari 2014 @ 10:21:
[...]
Eigenlijk bedoel ik wel hetzelfde. Wat jij omschrijft, noem ik geen waardig einde.
Maar het is best een ingewikkelde zaak. Mijn schoonvader was er slecht aan toe, ook geestelijk, en wij wisten dat hij er helemaal klaar mee was. Maar toen de arts vroeg of hij gereanimeerd wilde worden mocht er iets mis gaan, zei hij "Ja hoor." Wij hadden sterk het vermoeden dat hij geen idee had waar hij "Ja" op had gezegd, maar je staat dan dus machteloos.Idem. Mijn vader (al redelijk dement toen, maar hij kon nog wel aangeven wat hij wel en niet wilde) kreeg die vraag toen hij geopereerd moest worden en zei meteen: Nee. Tot mijn moeder zei: "En ik dan?" Toen zei hij snel: "O ja, doe maar wel."
[...]
Eigenlijk bedoel ik wel hetzelfde. Wat jij omschrijft, noem ik geen waardig einde.
Maar het is best een ingewikkelde zaak. Mijn schoonvader was er slecht aan toe, ook geestelijk, en wij wisten dat hij er helemaal klaar mee was. Maar toen de arts vroeg of hij gereanimeerd wilde worden mocht er iets mis gaan, zei hij "Ja hoor." Wij hadden sterk het vermoeden dat hij geen idee had waar hij "Ja" op had gezegd, maar je staat dan dus machteloos.Idem. Mijn vader (al redelijk dement toen, maar hij kon nog wel aangeven wat hij wel en niet wilde) kreeg die vraag toen hij geopereerd moest worden en zei meteen: Nee. Tot mijn moeder zei: "En ik dan?" Toen zei hij snel: "O ja, doe maar wel."
Ga in therapie!
dinsdag 4 februari 2014 om 10:36
quote:dubiootje schreef op 04 februari 2014 @ 10:30:
[...]
Goed punt. Alle vier de zoons en alle tien de kleinkinderen konden wel gezellig Kerst vieren met (o)pa en (o)ma (mooie afsluiting) en stonden er tevreden bij te kijken terwijl ze stierven. Maar de reden waarom ze wilden sterven, was omdat ze niet naar een verzorgingstehuis wilden. Ze hadden zo te horen nog genoeg om voor te leven: een grote betrokken familie, gezellige Kerstvieringen, dansen en vooral: ze waren nog samen.
De vier vijftigers samen hadden, zeker als het vermogen van de ouders werd aangesproken, toch best een groter huis kunnen kopen dan wel hun huis laten aanpassen zodat hun ouders bij hen in konden trekken. Hadden ze nog wat heerlijke jaren samen kunnen hebben...Misschien is dit wel besproken, maar wilden zij dit ook niet. De vader was het type van 'je moet jezelf redden' las ik, dus wie weet wilden zij hun kinderen hier niet mee belasten en alsnog afhankelijk zijn.
[...]
Goed punt. Alle vier de zoons en alle tien de kleinkinderen konden wel gezellig Kerst vieren met (o)pa en (o)ma (mooie afsluiting) en stonden er tevreden bij te kijken terwijl ze stierven. Maar de reden waarom ze wilden sterven, was omdat ze niet naar een verzorgingstehuis wilden. Ze hadden zo te horen nog genoeg om voor te leven: een grote betrokken familie, gezellige Kerstvieringen, dansen en vooral: ze waren nog samen.
De vier vijftigers samen hadden, zeker als het vermogen van de ouders werd aangesproken, toch best een groter huis kunnen kopen dan wel hun huis laten aanpassen zodat hun ouders bij hen in konden trekken. Hadden ze nog wat heerlijke jaren samen kunnen hebben...Misschien is dit wel besproken, maar wilden zij dit ook niet. De vader was het type van 'je moet jezelf redden' las ik, dus wie weet wilden zij hun kinderen hier niet mee belasten en alsnog afhankelijk zijn.
There is no always forever...just this...
dinsdag 4 februari 2014 om 10:36
quote:dubiootje schreef op 04 februari 2014 @ 10:30:
[...]
De vier vijftigers samen hadden, zeker als het vermogen van de ouders werd aangesproken, toch best een groter huis kunnen kopen dan wel hun huis laten aanpassen zodat hun ouders bij hen in konden trekken. Hadden ze nog wat heerlijke jaren samen kunnen hebben...
Maar als je dat nu niet wil?
Ik moet er niet aan denken hoor.
[...]
De vier vijftigers samen hadden, zeker als het vermogen van de ouders werd aangesproken, toch best een groter huis kunnen kopen dan wel hun huis laten aanpassen zodat hun ouders bij hen in konden trekken. Hadden ze nog wat heerlijke jaren samen kunnen hebben...
Maar als je dat nu niet wil?
Ik moet er niet aan denken hoor.
dinsdag 4 februari 2014 om 10:37
Dubiootje, dat klinkt allemaal leuk maar het moet ook praktisch uitvoerbaar zijn en de ouders moeten het ook willen.
Mijn oma roept bijvoorbeeld dat ze zo eenzaam is, terwijl objectief gezien daar geen reden voor is. Wat we ook doen en hoeveel aandacht wij en anderen ook aan haar besteden, ze blijft zich eenzaam voelen. Wie zijn wij om te bepalen hoe zij zich moet voelen? Zelfde geldt voor dit stel.
Mijn oma roept bijvoorbeeld dat ze zo eenzaam is, terwijl objectief gezien daar geen reden voor is. Wat we ook doen en hoeveel aandacht wij en anderen ook aan haar besteden, ze blijft zich eenzaam voelen. Wie zijn wij om te bepalen hoe zij zich moet voelen? Zelfde geldt voor dit stel.
dinsdag 4 februari 2014 om 10:39
dinsdag 4 februari 2014 om 10:43
dinsdag 4 februari 2014 om 10:45
quote:venco schreef op 04 februari 2014 @ 10:40:
Zelfdoding d.m.v. pillen is niet zo mooi als ze het hier brengen. Mijn moeder schreeuwde het uit van de pijn voordat ze wegzakte. Ze heeft verschrikkelijk geleden.
Ik begrijp werkelijk niet dat ze dit in een landelijke krant plaatsen... O, bah zeg Ik vraag me trouwens af hoe het AD hieraan komt. Blijkbaar is er nu een strafrechtelijk onderzoek ingesteld, misschien gegevens van de rechtbank? Ik hoop maar dat de zoons niet zelf naar de krant zijn gestapt...
Zelfdoding d.m.v. pillen is niet zo mooi als ze het hier brengen. Mijn moeder schreeuwde het uit van de pijn voordat ze wegzakte. Ze heeft verschrikkelijk geleden.
Ik begrijp werkelijk niet dat ze dit in een landelijke krant plaatsen... O, bah zeg Ik vraag me trouwens af hoe het AD hieraan komt. Blijkbaar is er nu een strafrechtelijk onderzoek ingesteld, misschien gegevens van de rechtbank? Ik hoop maar dat de zoons niet zelf naar de krant zijn gestapt...
Ga in therapie!
dinsdag 4 februari 2014 om 10:47
quote:venco schreef op 04 februari 2014 @ 10:40:
Ik krijg hier een naar gevoel bij. Aan de ene kant heel mooi dat ze samen sterven. Maar ik heb wel erg moeite met het romantiseren van zelfdoding...
Zelfdoding d.m.v. pillen is niet zo mooi als ze het hier brengen. Mijn moeder schreeuwde het uit van de pijn voordat ze wegzakte. Ze heeft verschrikkelijk geleden.
Ik begrijp werkelijk niet dat ze dit in een landelijke krant plaatsen...
Dat zeg je mooi. Dat is denk ik wat me tegenstaat: het romantiseren ervan.
Vreselijk van je moeder trouwens...
Ik krijg hier een naar gevoel bij. Aan de ene kant heel mooi dat ze samen sterven. Maar ik heb wel erg moeite met het romantiseren van zelfdoding...
Zelfdoding d.m.v. pillen is niet zo mooi als ze het hier brengen. Mijn moeder schreeuwde het uit van de pijn voordat ze wegzakte. Ze heeft verschrikkelijk geleden.
Ik begrijp werkelijk niet dat ze dit in een landelijke krant plaatsen...
Dat zeg je mooi. Dat is denk ik wat me tegenstaat: het romantiseren ervan.
Vreselijk van je moeder trouwens...
dinsdag 4 februari 2014 om 10:54
quote:Anouar schreef op dinsdag 04 februari 2014 08:32 Ik vind het prachtig, indrukwekkend. En ja, ik zou zeker zo willen gaan na een voltooid leven samen met mijn lief.Helemaal mee eens. En ja, het is en blijft zelfdoding. So what? Mijn leven, mijn keuze. Zeker als je alles zo netjes geregeld hebt en nabestaanden hebt ingelicht.
dinsdag 4 februari 2014 om 10:57
Tja er zijn ook heel wat ouderen die langzaam vergiftigd worden door een batterij aan medicatie waar je u tegen zegt, en waar de combi's vaak juist voor nog meer ellende zorgen.
Deze medicatie krijgen ze dan in het verzorgings- of verpleeghuis, terwijl er onvoldoende personeel en dus tijd beschikbaar is om gedegen aandacht te bieden.
Ik denk vooral dat mensen die zelf heel bang zijn voor het fenomeen dood zo lang mogelijk mensenlevens rekken. Maar voor wie zijn angst loop je nu eigenlijk weg?
Deze medicatie krijgen ze dan in het verzorgings- of verpleeghuis, terwijl er onvoldoende personeel en dus tijd beschikbaar is om gedegen aandacht te bieden.
Ik denk vooral dat mensen die zelf heel bang zijn voor het fenomeen dood zo lang mogelijk mensenlevens rekken. Maar voor wie zijn angst loop je nu eigenlijk weg?
dinsdag 4 februari 2014 om 10:59
quote:venco schreef op 04 februari 2014 @ 10:40:
Ik krijg hier een naar gevoel bij. Aan de ene kant heel mooi dat ze samen sterven. Maar ik heb wel erg moeite met het romantiseren van zelfdoding...
Zelfdoding d.m.v. pillen is niet zo mooi als ze het hier brengen. Mijn moeder schreeuwde het uit van de pijn voordat ze wegzakte. Ze heeft verschrikkelijk geleden.
Ik begrijp werkelijk niet dat ze dit in een landelijke krant plaatsen...
Ik krijg hier een naar gevoel bij. Aan de ene kant heel mooi dat ze samen sterven. Maar ik heb wel erg moeite met het romantiseren van zelfdoding...
Zelfdoding d.m.v. pillen is niet zo mooi als ze het hier brengen. Mijn moeder schreeuwde het uit van de pijn voordat ze wegzakte. Ze heeft verschrikkelijk geleden.
Ik begrijp werkelijk niet dat ze dit in een landelijke krant plaatsen...
dinsdag 4 februari 2014 om 11:07
Ik vind het mooi zoals ze het hebben gedaan. Ik heb het artikel zojuist gelezen in de krant en kon alleen maar respect voelen voor deze mensen. Het is toch fijn als je niet bang bent voor de dood en er samen voor kiest? Ze zijn er op tijd uitgestapt want ze zijn niet ziek geworden, niet dement etc. Zij hebben nooit geweten wat ondraaglijk lijden is. Hoe fijn is dat?
Mijn moeder heeft in een verpleeghuis gelegen en ik kan niet anders zeggen dan dat ze met de liefde is verzorgd. Ze kon eigenlijk helemaal niets meer, maar één verzorgster was zo met haar begaan (moeder was 57 toen ze er in ging en 59 toen ze er overleed) dat ze mijn moeder ook wel eens ophaalde uit het tehuis om lekker bij haar in de tuin te zitten. Ze maakte een mooie herfsttafel voor haar raam zodat er vogeltjes kwamen. en zo kan ik nog wel even doorgaan. En ja er zijn ook dingen misgegaan met medicatie etc, maar er werd altijd goed gezorgd. Ik heb niet meer zo'n schrikbeeld van verpleeghuizen.
Verder werd ook gezegd dat kinderen voor hun ouders zouden kunnen zorgen. Ik wil best boodschappen doen, poetsen etc. maar in huis wonen..... nooit van mijn leven. Mijn opa heeft jaren bij ons in huis gewoond. Het huis leende zich er ook voor, maar het heeft een enorme wissel getrokken op ons gezin. We waren nooit met ons eigen..altijd samen met opa. Mijn vader heeft dat als zeer zwaar ervaren (zijn vader). Mijn vader zou het ook nooit aan ons vragen. Denk daar zeker niet te makkelijk over.
Mijn moeder heeft in een verpleeghuis gelegen en ik kan niet anders zeggen dan dat ze met de liefde is verzorgd. Ze kon eigenlijk helemaal niets meer, maar één verzorgster was zo met haar begaan (moeder was 57 toen ze er in ging en 59 toen ze er overleed) dat ze mijn moeder ook wel eens ophaalde uit het tehuis om lekker bij haar in de tuin te zitten. Ze maakte een mooie herfsttafel voor haar raam zodat er vogeltjes kwamen. en zo kan ik nog wel even doorgaan. En ja er zijn ook dingen misgegaan met medicatie etc, maar er werd altijd goed gezorgd. Ik heb niet meer zo'n schrikbeeld van verpleeghuizen.
Verder werd ook gezegd dat kinderen voor hun ouders zouden kunnen zorgen. Ik wil best boodschappen doen, poetsen etc. maar in huis wonen..... nooit van mijn leven. Mijn opa heeft jaren bij ons in huis gewoond. Het huis leende zich er ook voor, maar het heeft een enorme wissel getrokken op ons gezin. We waren nooit met ons eigen..altijd samen met opa. Mijn vader heeft dat als zeer zwaar ervaren (zijn vader). Mijn vader zou het ook nooit aan ons vragen. Denk daar zeker niet te makkelijk over.
dinsdag 4 februari 2014 om 11:09
Ik vind het een heel mooi verhaal, vind dat mensen recht hebben om hiervoor te kiezen. En voordat je zoiets kan/mag doen gaat er nogal een traject aan vooraf. Als ik aan mijn opa denk (gelukkig leeft mijn oma ook nog) weet ik zeker dat hij dit ook graag zou willen. Hij is oud, op en levensmoe: dat is pas erg.
dinsdag 4 februari 2014 om 11:22
quote:redhothead schreef op 04 februari 2014 @ 11:12:
En voor de mensen die vinden dat dit het romantiseren van zelfdoding is: wat is er in hemelsnaam "goed" aan lijden en uiteindelijk overlijden aan een vreselijke ziekte?
Ik ben niet tegen zelfdoding. Maar dit artikel suggereert dat als je een bakje yoghurt met pillen neemt, je liefdevol op een roze wolk naar de hemel zweeft. Dat is absoluut niet mijn ervaring.
Zelfdoding d.m.v. pillen was bij ons ontzettend traumatisch.
Geloof me.. Er is weinig romantisch aan zo´n manier van sterven..
En voor de mensen die vinden dat dit het romantiseren van zelfdoding is: wat is er in hemelsnaam "goed" aan lijden en uiteindelijk overlijden aan een vreselijke ziekte?
Ik ben niet tegen zelfdoding. Maar dit artikel suggereert dat als je een bakje yoghurt met pillen neemt, je liefdevol op een roze wolk naar de hemel zweeft. Dat is absoluut niet mijn ervaring.
Zelfdoding d.m.v. pillen was bij ons ontzettend traumatisch.
Geloof me.. Er is weinig romantisch aan zo´n manier van sterven..
dinsdag 4 februari 2014 om 11:25
quote:dubiootje schreef op 04 februari 2014 @ 10:30:
[...]
Goed punt. Alle vier de zoons en alle tien de kleinkinderen konden wel gezellig Kerst vieren met (o)pa en (o)ma (mooie afsluiting) en stonden er tevreden bij te kijken terwijl ze stierven. Maar de reden waarom ze wilden sterven, was omdat ze niet naar een verzorgingstehuis wilden. Ze hadden zo te horen nog genoeg om voor te leven: een grote betrokken familie, gezellige Kerstvieringen, dansen en vooral: ze waren nog samen.
De vier vijftigers samen hadden, zeker als het vermogen van de ouders werd aangesproken, toch best een groter huis kunnen kopen dan wel hun huis laten aanpassen zodat hun ouders bij hen in konden trekken. Hadden ze nog wat heerlijke jaren samen kunnen hebben...
Dat moet je ook willen. Mijn moeder wil dat beslist niet! Mijn zus heeft zoiets wel eens voorgesteld.
Nou zijn mijn ouders nog fit en zitten elke winter in Zuid Europa, maar als dat niet meer gaat, als ze meer dingen niet meer kunnen doen, niet meer zelfstandig naar buiten kunnen.. zie ik ze dit zomaar doen.
Mijn schoonmoeder heeft het trouwens lange tijd reuze naar haar zin gehad in een bejaardentehuis. Die leefde daar echt op, nadat ze jarenlang aan het zitten modderen in een zelfstandige woning.
[...]
Goed punt. Alle vier de zoons en alle tien de kleinkinderen konden wel gezellig Kerst vieren met (o)pa en (o)ma (mooie afsluiting) en stonden er tevreden bij te kijken terwijl ze stierven. Maar de reden waarom ze wilden sterven, was omdat ze niet naar een verzorgingstehuis wilden. Ze hadden zo te horen nog genoeg om voor te leven: een grote betrokken familie, gezellige Kerstvieringen, dansen en vooral: ze waren nog samen.
De vier vijftigers samen hadden, zeker als het vermogen van de ouders werd aangesproken, toch best een groter huis kunnen kopen dan wel hun huis laten aanpassen zodat hun ouders bij hen in konden trekken. Hadden ze nog wat heerlijke jaren samen kunnen hebben...
Dat moet je ook willen. Mijn moeder wil dat beslist niet! Mijn zus heeft zoiets wel eens voorgesteld.
Nou zijn mijn ouders nog fit en zitten elke winter in Zuid Europa, maar als dat niet meer gaat, als ze meer dingen niet meer kunnen doen, niet meer zelfstandig naar buiten kunnen.. zie ik ze dit zomaar doen.
Mijn schoonmoeder heeft het trouwens lange tijd reuze naar haar zin gehad in een bejaardentehuis. Die leefde daar echt op, nadat ze jarenlang aan het zitten modderen in een zelfstandige woning.
Later is nu
dinsdag 4 februari 2014 om 11:34
quote:venco schreef op 04 februari 2014 @ 11:22:
[...]
Ik ben niet tegen zelfdoding. Maar dit artikel suggereert dat als je een bakje yoghurt met pillen neemt, je liefdevol op een roze wolk naar de hemel zweeft. Dat is absoluut niet mijn ervaring.
Zelfdoding d.m.v. pillen was bij ons ontzettend traumatisch.
Geloof me.. Er is weinig romantisch aan zo´n manier van sterven..Venco, ik vind het vreselijk verdrietig voor je, lijkt me afschuwelijk zoiets mee te maken! Maar wat anderen al zeggen: het hoeft met de goede medicatie niet zo te gaan zoals in jouw situatie. Ik bedoelde het overigens niet persoonlijk naar jou toe.
[...]
Ik ben niet tegen zelfdoding. Maar dit artikel suggereert dat als je een bakje yoghurt met pillen neemt, je liefdevol op een roze wolk naar de hemel zweeft. Dat is absoluut niet mijn ervaring.
Zelfdoding d.m.v. pillen was bij ons ontzettend traumatisch.
Geloof me.. Er is weinig romantisch aan zo´n manier van sterven..Venco, ik vind het vreselijk verdrietig voor je, lijkt me afschuwelijk zoiets mee te maken! Maar wat anderen al zeggen: het hoeft met de goede medicatie niet zo te gaan zoals in jouw situatie. Ik bedoelde het overigens niet persoonlijk naar jou toe.
