Komkommertijd. Misstanden in de zorg.

Mijn oma heeft de laatste jaren van haar leven in een verpleegtehuis gezeten en ze werd fantastisch verzorgd. Mijn oom zit inmiddels ook al enige tijd in een verpleegtehuis (hij is blind en heeft een hersenbeschadiging) dat momenteel in deze regio nogal vaak onder vuur ligt, maar mijn tante is juist vol lof. Kranten verkopen nu eenmaal niet door te schrijven dat alles super is, ik neem krantenartikelen over dergelijke misstanden dus met een kruiwagentje zout. Want vooral de zeikerds krijgen een podium om hun ongenoegen te spuien.

Marels, ik heb erbij gestaan, hopelijk een uitzondering... een meneer kreeg sondevoeding, via de neus. Ging er moeilijk in, was persen geblazen. Iets te hard geperst, meneer zat helemaal onder de sondevoeding. Bed, hemd, alles. Zegt verzorgster 1 tegen nr. 2, joh, komt zijn dochter nog vandaag? Nou, nee, waarschijnlijk morgen pas. Ze gingen eerst even een bakje koffie drinken,lieten meneer in de puinbak liggen, en lieten de zorg achter voor de late dienst. Gelukkig heeft deze man een dochter, stel dat hij niemand heeft, dan ligt hij er misschien over een week nog.

Dat bedoel ik, als je zeurende familie hebt, kinderen, nichten, dan doen we net effe extra ons best.

Maar..........daar heb je ook absoluut gelijk in, als ik weet dat iemand niemand heeft, is het geen verplicht nummertje, maar geef ik uit liefde een beetje extra tijd! Effe praatje pot, en daar voel ik zelf zoveel meer bij!

quote:witte1 schreef op 15 juni 2010 @ 23:05:

Marels, ik heb erbij gestaan, hopelijk een uitzondering... een meneer kreeg sondevoeding, via de neus. Ging er moeilijk in, was persen geblazen. Iets te hard geperst, meneer zat helemaal onder de sondevoeding. Bed, hemd, alles. Zegt verzorgster 1 tegen nr. 2, joh, komt zijn dochter nog vandaag? Nou, nee, waarschijnlijk morgen pas. Ze gingen eerst even een bakje koffie drinken,lieten meneer in de puinbak liggen, en lieten de zorg achter voor de late dienst. Gelukkig heeft deze man een dochter, stel dat hij niemand heeft, dan ligt hij er misschien over een week nog.

Dat bedoel ik, als je zeurende familie hebt, kinderen, nichten, dan doen we net effe extra ons best.

Maar..........daar heb je ook absoluut gelijk in, als ik weet dat iemand niemand heeft, is het geen verplicht nummertje, maar geef ik uit liefde een beetje extra tijd! Effe praatje pot, en daar voel ik zelf zoveel meer bij!



Hoort dit dan niet onder mishandeling te vallen. Het mormel gaat rustig koffie lurken terwijl iemand helemaal onder de vuiligheid zit.

Kan me hier niets bij voorstellen dat je dan in de zorg werkt.

Tja, weet je, er zijn altijd uitzonderingen. En ik heb ook wel eens dingen meegemaakt die echt niet door de beugel kunnen.

Een meneer die ik in bad moest doen en die dus eerst kwam ontbijten, in zijn badjas.

Toen ik meneer op de douchebrancard legde en zijn luier losmaakte, zat die helemaal volgezogen met urine én hij lag vol met ontlasting. Daarbij ging ik bijna van mijn graatje van de lucht. Ik vind het ronduit schofterig dat zo'n man dan de hele ochtend in zijn eigen vuil heeft moeten zitten, omdat de verzorgende die hem uit bed gehaald had geen zin had om even dat incontinentiemateriaal te verwisselen.



En wat krijg je dan? Je spreekt degene die die persoon uit bed gehaald had er op aan, maar het was niet waar. Ze had hem gecontroleerd en hij was nog droog. Tuurlijk. Je ruikt ook echt het verschil niet tussen verse urine en urine die al een heel tijdje in zo'n incontinentieding zit...

Dus ja, zulk soort dingen gebeuren echt ook, maar toch, iets met uitzondering en regel, enzo.

quote:kookwekkertje01 schreef op 15 juni 2010 @ 21:46:

[...]





Nee. Wat heb ik gemist?



Sorry, beetje laat gereageerd.



Enfin het was verschrikkelijk. Ging over een demente vrouw, die voor overlast zou zorgen.

Zodoende opname apparaat geplaatst.

Nou wat je daar op hoort, nee, te erg voor woorden.

Lees verpleegkundige tegen patient.

De vrouw werkt ook nog steeds in dezelfde instelling.

Heeft een waarschuwing gekregen.

Nou, dan snap ik er niets meer van, hoor.

Volgens mij hebben mensen juist geen idee hoe slecht het is in de zorg, dus van mij mogen er nog veel meer slechte berichten in de media komen!!



Lieve mensen genoeg in de zorg, alleen veels te weinig als er al niet eens tijd is om een bewoner voor 11 uur van bed af te halen,het gewoonste wat er is, kan je nagaan hoe slecht de rest van de verzorging dan is.



Dus welke andere kant wil je nou zien?

En helaas, enkele mistanden ( gelukkig niet allemaal) zoals hierboven beschreven staan komen wel eens voor. Mensen niet op tijd kunnen verzorgen die dit wel willen op een bepaald tijdstip, en soms ook mensen in hun viezigheid laten rond lopen.. Het is goed dat hier aandacht voor is.

Maar gelukkig is dit in ons huis niet de normale gang van zaken, ja triest heeeeeel soms komt dit voor, maar dit wil niet zeggen dat alle zorg slecht is!



Ondanks deze misstanden gebeuren er ook genoeg leuke en goede dingen in de zorg, gelukkig veel meer dan alle negatieve dingen die hier beschreven staan, ondanks de tijddruk wordt er nog plezier gemaakt met de bewoners, wordt er een praatje gemaakt, gewandeld met de bewoners, uitstapjes gemaakt met de bus ( 5 dagen in de week). Elke dag, ja ook in het weekend zijn er activiteiten, zowel op de afdelingen als beneden in de zaal / ruimtes. Denk aan kienen, kegelen, creatief, koken en wekelijks live muziek met artiesten uit de regio.. Evenementen zoals BBQ met de buurt / rommelmarkten / kerstmarkten zomer- en najaars feesten 2 maal per week een kerkdienst, vakanties met de bewoners en zo kan ik nog wel even doorgaan..



Sinds enkele jaren is zijn bij ons de wasmomenten niet meer gebonden aan de ochtenden. Sommige bewoners gaan s middags in bad, een uitgebreid moment waar ze zelf voor kunnen kiezen. Er zijn bewoners die we voor 11 uur s morgens niet mogen wakker maken omdat ze nog willen slapen omdat ze graag tot diep in de nacht TV willen kijken. Ook gaan er bewoners s avonds onder de douche, omdat ze dit van thuis uit zo gewend waren. Tussen 7.30 en 11.00 is ontbijt, warme maaltijden kunnen of s middags genuttigd worden of s avonds zoals ze het van thuis uit gewend zijn, en ja ook pas om 20. 00 uur als ze dit willen. Sommige gaan 3/ 4 maal per week onder de douche, en de andere dagen worden ze uitgezonderd een onderbeurtje / gezicht niet gewassen.

En een enkeling gaat niet onder de douche in bad omdat ze dit nooit hebben gedaan vroeger en niet willen en worden alleen aan de wastafel / bed gewassen.



"vroeger" stonden we met 10 personeelsleden ingepland voor een vroege dienst, nu maar met hooguit 4 personeelsleden en soms komt er nog een 5e om 9 uur erbij.



Raar maar waar, "vroeger" was er meer tijdsdruk dan nu, toen moesten de bewoners voor 8.30 gewassen zijn of ze wilde of niet. Moesten bewoners op een bepaalde dag onder de douche of in bad. Moest iedereen tussen 8 en 9 uur ontbeten hebben. Om 12.00 uur weer aan tafel zitten, om 17.00 uur avond souper hebben gehad en allemaal tussen 18.00 uur en 22.00 uur in bed liggen.. etcc etc..



Nu mogen de bewoners hun eigen dagritme hebben ( nattuurlijk wordt er gewaakt over een gestoord dag / nacht ritme), hoeft niet iedereen om 8.30 gewassen en "gestreken" te zijn en kunnen ze eten wanneer hun het willen. Naast de verzorgende zijn er ook 2 voedingsassisten die er voor waken dat iedereen zijn maaltijden \ drinken krijgt. Tafels worden leuk gedekt, er staan kommen op tafel waarvan uit wordt geserveerd ( niet meer de dienbladen, waarop alles al klaar stond). In de woonkamers zijn altijd 2 gastvrouwen aanwezig voor activiteiten en toezicht. Mensen kunnen kiezen aan welke activiteiten ze willen deelnemen, elke afdeling heeft een dagbestedingscoach die voor alle bewoners een weekplanning maakt. De "poetsdames" ( huishoudelijke dienst) maken mee de bedden op, vullen wasgoed bij en de verzorgende poets s avond of s nachts de woonkamers, zodat deze s morgens weer opgeruimd en fris is.



Door een andere verdeling te maken van taken en personeel, voelt het voor mij niet drukker of meer werk, ondanks dat er nu minder "namen" op de dienstlijsten staan.



En ja, het kan ons wel eens door de vingers glippen dat meneer X al een uur in zijn eigen vuil / zit loop.. Niet goed te praten natuurlijk..

zo wordt er bij mij ook gewerkt teuntje. ik ervaar ook niet echt een grote werkdruk. soms op heftige momenten mis ik een extra handje maar in de avond is het heerlijk werken. soms willen mensen nog even douchen, manicure beurt of haren in de rollers en dat kan. Ik denk dat het ook erg veel hospitalisatie van het personeel is wat veel stress veroorzaakt. als je dienst erop zit wil je het gevoel hebben dat het werk klaar is, maar dan vergeet je het feit dat werken in de zorg 24 uur doorgaat. wat smorgens niet gedaan kan worden gebeurd smiddags. wat smiddags niet gedaan kan worden gebeurd savonds.

Bij ons is dat niet helemaal zo, dat mensen hun eigen dagritme bepalen, maar toch heb ik niet het gevoel dat mensen geen vrijheid hebben.



Wij hebben een ontbijtbuffet, tussen zeven en tien, waar mensen dus gewoon kunnen kiezen wat ze willen eten. 's Middags wordt er warm gegeten, en dat is eigenlijk de enige maaltijd die wél op een vast tijdstip genomen wordt, maar da's meer organisatorisch natuurlijk. Tachtig mensen laten eten op het moment dat zij willen, dan moet de helft opgewarme meuk eten en da's ook geen succes.

's Avonds mogen de bewoners ook eten op het moment dat ze willen, maar wel ook binnen bepaalde tijden.

Wel heeft iedereen de keuze om in de eetzaal te eten of op de kamer. Wil je dus echt heel laat eten bijvoorbeeld, kies je voor eten op de kamer en dan mag dat. Wil je graag met de groep in de eetzaal eten, dan is het handig als je dat een beetje op een vaste tijd doet.



Qua ochtend- en avondverzorging is het ook zo dat er binnen bepaalde tijden gewerkt wordt. De vroege diensten starten op zeven uur en wassen dan mensen tot tien uur. Wie er graag vroeg op staat wordt eerder gewassen dan iemand die graag uitslaapt. Maar ja, soms heb je wel eens vijf mensen die allemaal graag uitslapen en dan zal toch om acht uur, half negen de eerste uit bed gehaald worden.

Daar ontkom je gewoon niet aan. In een groot huis als waar ik werk (80 bewoners) moet je gewoon enige planning hebben, volledig werken op vraag is niet te doen omdat dat organisatorisch niet haalbaar is.

Zo zei ik al; ik denk dat zeker 55 van de 80 bewoners tussen acht en half negen het liefst gewassen willen worden. Dat ga je dus niet redden

Maar er wordt altijd zoveel mogelijk rekening gehouden met wat de mensen graag willen. En als ik kijk naar de verzorgenden bij ons op het werk, dan zie ik mensen die onze bewoners met heel veel liefde verzorgen, die graag hun tijd nemen voor de mensen en die inderdaad hun uiterste best doen om hun werk te doen zodat het voor elke individuele bewoner het prettigst is.



Nog zoiets trouwens, ik las iemand over dementerenden.... Ik heb de betreffende uitzending niet gezien (ik ga terug kijken hoor), maar je kúnt onmogelijk altijd alleen maar lief en vriendelijk zijn tegen dementerenden.

Ik heb morgen weer een hele dag op de gesloten afdeling bij ons, en sommige mensen kunnen zó moeilijk zijn dat ze de hele boel verknallen voor alle bewoners. Ik ga niet teveel in detail treden, omdat ik niet een concreet voorbeeld kan bedenken en omdat ik op de privacy wil passen, maar soms ben je gewoon echt net een kleuterjuf en moet je gewoon zeggen; "Pietje, omdraaien, stil zijn en eten en Annie, STOPPEN met Pietje uitdagen en houd je met je eigen dingen bezig".

Voor het belang van de hele groep moet je af en toe wat strenger zijn en inderdaad, af en toe voel ik me net een kleuterjuf die de kemphaantjes uit elkaar zit te halen. En met de lieve, zachte aanpak bereik je op zo'n moment gewoon niet zo veel, dan moet je gewoon even duidelijk zijn



Da's net zo'n discussie als mensen fixeren. Dat is ook zo'n stokpaardje; ooooh, in de zorg worden soms bejaarden vastgebonden!!

Ja, dat gebeurt. En ja, dat gebeurt bij ons ook.

En waarom gebeurt dat? Omdat je geen ogen in je achterhoofd hebt en sommige mensen gewoon continue aan de wandel gaan en zodoende continue vallen en dus een gevaar voor zichzelf zijn. Waar doe je dan beter aan? Iemand een fixatiegordel aan doen (een heupgordel in een geriatrische stoel, als ze gewoon zitten voelen ze die niet eens) of iemand laten vallen?

Of vinden we dan echt dat je moet zorgen dat er 24 uur iemand naast zo iemand zit?



Ik snap de discussies hoor, maar sommige dingen zijn gewoon niet zo slecht als wordt voorgesteld, en zeker niet zo zwart-wit.

@ somana, Je slaat de spijker op zijn kop wat betreft het hospitaliseren van personeel, dit is ook waar ik zo bang voor ben dat dat mij ook ooit gaat gebeuren.. Tot nu toe heb ik daar altijd voor kunnen "waken" als verzorgende heb ik verschillende kartrekkersrollen vervult, leerlingen begeleid en evv'er geweest. ook wilde ik graag na een paar jaar weer op een andere afdeling werken, zowel op PG als Som heb ik gewerkt. Dit om te voorkomen dat ik vast zou "roesten" .



@ Marels Ook ik heb de uitzending niet gezien, maar ik begrijp best wat je bedoelt over het eens uit kunnen vallen tegen een bewoner. Soms moet je "streng" zijn, en ja ik beken, ook ik ben wel eens uitgevallen tegen een bewoner.. heel soms is mijn geduld ook op.. Kan ook niet anders, we zijn mensen en werken met mensen, en geloof me, sommige bewoners kunnen me behoorlijk het bloed onder de nagels uit halen op een bepaald moment, maar een uur daarna zijn we weer aan het knuffelen en krijg ik een dikke zoen van ze!



Wij hebben een non- fixatie beleid, niemand mag bij ons gefixeerd worden of dit moet via de rechter (?) ( ben even kwijt door wie) bepaald worden om de bewoner tegen zichzelf te beschermen. Dit houd in dat sommige PG bewoners zich nu kunnen uitkleden en soms half naakt over de afdeling lopen s avonds... Geen fijn gezicht natuurlijk, vooral niet voor bezoekers en andere bewoners kunnen zich hier ook flink aan storen. Sommige mensen hebben een heel laag bed, amper 20 cm van de grond en deze bewoners moeten we nu regelmatig weer terug op bed tillen als ze eruit zijn gerold. Maar ze doen zich veel minder of geen pijn dan als het bedrek wel omhoog stond en ze er dan uitklimmen en vallen. Bij enkele bewoners mogen de bedrekken omhoog, maar bij het grote gros dus niet.



Ik snap de discussies hoor, maar sommige dingen zijn gewoon niet zo slecht als wordt voorgesteld, en zeker niet zo zwart-wit.

Hier kan ik me helmaal in vinden..

Het fixatiebeleid bij ons (lees; België) is dat er pas gefixeerd mag worden na overleg met de familie. Die moet toestemming geven en dan mogen wij fixeren.



Dan nog beslissen wij vaak dat bewoners op dat moment niet gefixeerd moeten worden.

Het is vaak zo dat wij enkel beslissen om bewoners te fixeren als ze echt enorm onrustig zijn. Puur omdat ze anders een gevaar voor zichzelf zijn.



En over dat uit je slof schieten, tuurlijk. Ik ben ook maar een mens. Ik heb bewoners die het bloed onder je nagels vandaan halen en na de 18e keer kan ik even niet meer lief en vriendelijk blijven.

En met die bewoners dat ik dat heb, hebben collega's weer geen moeite, en andersom werkt dat ook zo. Collega vroeg vanmorgen mijn hulp en was te geïrriteerd voor woorden, en ik kan die bewoner dan wel lief en rustig helpen. En zo heb je allemaal mensen die je wel kunt hebben en mensen waarbij jouw lontje net iets korter is.

De truc is om dat niet teveel te laten merken

Een van de grootste misstanden in de zorg vind ik dat er steeds meer lager-opgeleide mensen in de zorg werken waardoor men vaak onvoldoende in staat is om situaties op hun juiste waarde te schatten. Hoe vaak gebeurt het (in de gehandicaptenzorg) niet dat een huishoudelijk medewerkster taken verricht waarvoor zij niet is opgeleid? En dit komt voort uit een gigantisch personeelstekort en de enorme bureaucratie die er aan het ontstaan is. Alles moet geregistreerd worden en dit kost enorm veel tijd; tijd die afgaat van de directe clientenzorg.

En zolang de zorg een ondergeschoven kindje blijft en medewerkers in hun vrije tijd langer blijven om de client de aandacht te geven die je hem in je reguliere werktijd niet kunt geven zal er niets veranderen. Het wordt tijd dat de verzorgers en verpleegkundigen meer van zich laten horen en er voor zorgen dat hun professie (want dat is het echt) gewaardeerd gaat worden. Met betere arbeidsvoorwaarden en een betere salariering dan nu het geval is. Maar het grootste gedeelte van de medewerkers heeft nog steeds teveel het hart op de goede plaats waardoor een heleboel zaken gewoon in stand gehouden worden.

je gaat in de zorg werken omdat je met mensen wilt werken. de liefde voor het vak en het liefdevol verzorgen van mensen met een zwakheid. Als je als huishoudelijk medewerkster ziet dat iemand al een poosje op de wc zit en er een verzorgster vraagt of jij die bewoner van de wc wilt halen omdat ze met iemand anders bezig is doe je dat. dat doe je omdat je het zielig vind dat iemand zo lang daar zit of omdat je het gewoonweg niet vindt kunnen dat het mogelijk is dat iemand daar zo lang zit.



heel lief dat de huishoudelijk medewerkster dat wilt doen natuurlijk, maar zo los je niets op. nu is het de wc-gang, later een wasbeurt. Ik zie bij ons collega`s medicatie geven die daar niet voor bevoegd zijn. een bevoegde collega tekent af. Ik vind dit niet kunnen.



Ik zou zeggen...schoenmaker blijf bij je leest. collega`s trek je grens. van hogere hand is er een bepaalde bezetting op de werkvloer. als we elkaars werk gaan doen klopt dit plaatje dus niet meer. huishoudelijk werk blijft liggen, verzorgenden hebben te weinig tijd om te verzorgen dus roepen er een hh medewerker bij. zo lost het probleem zich ook op en hogere hand merkt er niets van. krijg je als verzorgende keer op keer je werk niet af ga dan klagen, brieven schrijven, maak er werk van. Laat familieleden een klacht indienen. los het probleem niet met elkaar op want dan zit je in elkaars vaarwater en klopt de bezetting gewoon niet meer.



Ik vind leidinggevenden vaak te slap die hun ogen in de zak hebben zitten. die knijpen vaak een oogje dicht want zij willen dat HUN afdeling goed draait. Zij moeten nl verantwoording afleggen aan de manager, directeur, raad van bestuur enz. Daar zouden ze eens wat aan moeten doen.

quote:kookwekkertje01 schreef op 17 juni 2010 @ 16:11:

[...]





Over laat reageren gesproken. Daar ben ik dan. Ik zal eens kijken op uitzendinggemist.nl





Geeft niks meid,

Ja, als je even zou willen kijken, zou ik erg op prijs stellen.

quote:kookwekkertje01 schreef op 17 juni 2010 @ 16:57:

Binkie, ik zal kijken, zodra ik de tijd heb. En ik kom er zeker op terug.Dik in orde, meid.

quote:witte1 schreef op 15 juni 2010 @ 23:05:

Marels, ik heb erbij gestaan, hopelijk een uitzondering... een meneer kreeg sondevoeding, via de neus. Ging er moeilijk in, was persen geblazen. Iets te hard geperst, meneer zat helemaal onder de sondevoeding. Bed, hemd, alles. Zegt verzorgster 1 tegen nr. 2, joh, komt zijn dochter nog vandaag? Nou, nee, waarschijnlijk morgen pas. Ze gingen eerst even een bakje koffie drinken,lieten meneer in de puinbak liggen, en lieten de zorg achter voor de late dienst. Gelukkig heeft deze man een dochter, stel dat hij niemand heeft, dan ligt hij er misschien over een week nog.

Dat bedoel ik, als je zeurende familie hebt, kinderen, nichten, dan doen we net effe extra ons best.

Maar..........daar heb je ook absoluut gelijk in, als ik weet dat iemand niemand heeft, is het geen verplicht nummertje, maar geef ik uit liefde een beetje extra tijd! Effe praatje pot, en daar voel ik zelf zoveel meer bij!Ik vraag me dan af, als jij er bij stond toen dit gebeurde waarom je er niks van gezegd hebt?

Zit niet in het warretje, dat heb ik op hogerhand wel even gemeld natuurlijk!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Zulke mensen horen gewoon niet in de zorg. Helaas zie ik ze nog steeds lopen.

Het verschil is zo groot met de meiden die wel gek zijn op hun werk.

quote:witte1 schreef op 17 juni 2010 @ 22:36:

Zit niet in het warretje, dat heb ik op hogerhand wel even gemeld natuurlijk!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Zulke mensen horen gewoon niet in de zorg. Helaas zie ik ze nog steeds lopen.

Het verschil is zo groot met de meiden die wel gek zijn op hun werk.Maar heb je het op dat moment ook tegen die collega's gezegd?

quote:lammy schreef op 15 juni 2010 @ 21:37:

Er zijn een hoop misstanden in de zorg, maar het verhaal over familie die op hun reet blijft zitten is heel herkenbaar.

Moeten wij tussen de middag een maaltijd komen opwarmen zit daar gewoon familie in het weekend. Je denkt toch niet dat ze zullen zeggen, joh ga jij lekker naar de volgende wij warmen die prak wel op. Nee hoor ze blijven lekker op die zuignappen zitten, dat vind ik dus een staaltje van belastingcenten die beter gebruikt kunnen worden. Familie zou inderdaad meer moeten bijspringen.

Aan de andere kant zijn er ook familieleden die helpen waar nodig, helemaal top. Het mes snijdt altijd aan twee kanten.Hoe herkenbaar! Gelukkig ben ik geen betaalde werknemer, Als familie van mijn oudjes vraagt of ik een kop koffie voor haar wil brengen dan zeg ik dat ik er vrijwilliger ben en dat ze dat vast zelf wel kan doen! Ik heb zo een hekel aan dat soort graf mensen die je behandelen als bedienden! Zo van ik betaal hiervoor! bah bah bah!