Actueel
alle pijlers
Komkommertijd. Misstanden in de zorg.
dinsdag 15 juni 2010 om 19:07
Ieder jaar valt het me op. Komkommertijd en dus worden er een aantal artikelen geschreven over de misstanden in de zorg, De zorg heeft al zo'n negatief imago. Ik vind het zelf heel jammer dat de media dit imago, ieder jaar weer hoog weet te houden.
Dat er misstanden zijn, is niets nieuws. Maar een tegengeluid of een beeld vanuit de praktijk is er bijna niet.
Deze link laat juist de andere kant zien. Vanuit de zorgverlener.
Dit artikel is een voorbeeld van de negatieve berichtgeving.
Onlangs was er een topic over ouderen die moeten betalen voor een ommetje, of extra douchebeurt. Dat artikel is zo uit z'n verband gerukt. Het gaat er namelijk om dat men een pakket heeft, waar het recht op zorg in vastgesteld wordt. Wanneer iemand extra wil douchen, zal er extra betaald moeten worden. Maar het lijkt net alsof men niet mag douchen, tenzij er betaald wordt.
Ik ben voor meer tegengeluid. Ik wil ook de andere kant van het verhaal. Ik las een reactie van een familielid. Het ging om een dochter die beledigd was over het feit dat er iets meer hulp van mantelzorgers wordt gevraagd. Ik snap die boze reactie niet.
Zorgverleners zijn er toch om de client en mantelzorg, wat zorg uit handen te halen? Het lijkt er nu op dat de verpleging alle taken op zich neemt. Toen mijn moeder in het ziekenhuis hulp nodig had om naar het toilet te gaan, heb ik er niet eens aan gedacht om de verpleging te bellen. Ik kon haar toch begeleiden? Dat is iets anders wanneer ze geen stap zou kunnen zetten. Maar het ging om ondersteunen tijdens het lopen.
Ik werk zelf in de zorg. Het valt mij op dat sommige (gelukkig niet alle) familieleden zelfs geen kop koffie inschenken voor moeder. Ze verwachten dat wij dat doen. Ook wanneer we bezig zijn met andere bewoners, waarvan de familie op dat moment niet aanwezig is. Of de klachtenregen wanneer een client om 11 uur uit bed komt. Iemand moet de eerste zijn en iemand zal de laatste zijn. Het is onmogelijk om 5 mensen om 7 uur uit bed te halen.
Ik ben bang dat de negatieve berichtgeving veel paniek zaait. Ik maak me best druk om het onbegrip dat er is. En ik heb het idee dat er een zondebok gezocht wordt. Iemand moet 'de schuld krijgen'. Of maak ik me onterecht druk?
Dat er misstanden zijn, is niets nieuws. Maar een tegengeluid of een beeld vanuit de praktijk is er bijna niet.
Deze link laat juist de andere kant zien. Vanuit de zorgverlener.
Dit artikel is een voorbeeld van de negatieve berichtgeving.
Onlangs was er een topic over ouderen die moeten betalen voor een ommetje, of extra douchebeurt. Dat artikel is zo uit z'n verband gerukt. Het gaat er namelijk om dat men een pakket heeft, waar het recht op zorg in vastgesteld wordt. Wanneer iemand extra wil douchen, zal er extra betaald moeten worden. Maar het lijkt net alsof men niet mag douchen, tenzij er betaald wordt.
Ik ben voor meer tegengeluid. Ik wil ook de andere kant van het verhaal. Ik las een reactie van een familielid. Het ging om een dochter die beledigd was over het feit dat er iets meer hulp van mantelzorgers wordt gevraagd. Ik snap die boze reactie niet.
Zorgverleners zijn er toch om de client en mantelzorg, wat zorg uit handen te halen? Het lijkt er nu op dat de verpleging alle taken op zich neemt. Toen mijn moeder in het ziekenhuis hulp nodig had om naar het toilet te gaan, heb ik er niet eens aan gedacht om de verpleging te bellen. Ik kon haar toch begeleiden? Dat is iets anders wanneer ze geen stap zou kunnen zetten. Maar het ging om ondersteunen tijdens het lopen.
Ik werk zelf in de zorg. Het valt mij op dat sommige (gelukkig niet alle) familieleden zelfs geen kop koffie inschenken voor moeder. Ze verwachten dat wij dat doen. Ook wanneer we bezig zijn met andere bewoners, waarvan de familie op dat moment niet aanwezig is. Of de klachtenregen wanneer een client om 11 uur uit bed komt. Iemand moet de eerste zijn en iemand zal de laatste zijn. Het is onmogelijk om 5 mensen om 7 uur uit bed te halen.
Ik ben bang dat de negatieve berichtgeving veel paniek zaait. Ik maak me best druk om het onbegrip dat er is. En ik heb het idee dat er een zondebok gezocht wordt. Iemand moet 'de schuld krijgen'. Of maak ik me onterecht druk?
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
dinsdag 15 juni 2010 om 19:49
Schoonheidsspecialiste; ik werk ook in de zorg en bij ons komt het er in de praktijk op neer álle bewoners eigenlijk tussen acht en negen gewassen willen worden. Dat kan nu eenmaal niet. Dus zullen er mensen zijn die al om zeven uur gewassen worden, en mensen die om tien uur pas gewassen worden. Daar zit niets anders op.
En er wordt bij ons wel degelijk rekening gehouden met wie de uitslapers zijn en wie er graag vroeg op wil, maar soms moeten mensen gewoon even wachten.
Bekijk het eens van de andere kant; als jij tien man moet wassen en op acht uur begint ineens iedereen te bellen en iedereen wordt boos als ze niet á la minute geholpen worden.
Je moet gewoon compromissen zoeken.
En er wordt bij ons wel degelijk rekening gehouden met wie de uitslapers zijn en wie er graag vroeg op wil, maar soms moeten mensen gewoon even wachten.
Bekijk het eens van de andere kant; als jij tien man moet wassen en op acht uur begint ineens iedereen te bellen en iedereen wordt boos als ze niet á la minute geholpen worden.
Je moet gewoon compromissen zoeken.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 15 juni 2010 om 19:50
Toen ik nog in reguliere zorginstellingen werkte, was het vaak machteloosheid en frustratie wat mijn werkdag kleurde.
Machteloos omdat je méér wilt doen, maar het simpelweg niet kunt. Frustratie omdat je aan het einde van de dag niet met een fijn gevoel naar huis ging.
Het is nu eenmaal niet zon vetpot in de zorg. Niet voor de medewerkers, maar al helemaal niet voor de clienten.
Machteloos omdat je méér wilt doen, maar het simpelweg niet kunt. Frustratie omdat je aan het einde van de dag niet met een fijn gevoel naar huis ging.
Het is nu eenmaal niet zon vetpot in de zorg. Niet voor de medewerkers, maar al helemaal niet voor de clienten.
dinsdag 15 juni 2010 om 19:52
De andere kant van de medaille trouwens;
Eén van onze bewoners ligt op dit moment op sterven. Een vrouw die enorm veel meegemaakt heeft en voor wie het einde nu eindelijk mag komen.
Al mijn collega's lopen zodra ze een minuutje tijd hebben bij haar binnen, om nog even aan haar sterfbed te zitten, haar hand vast te houden, tegen haar te praten. Mensen blijven na werktijd nog een kwartiertje bij X zitten, het eerste wat ze 's ochtends doen als ze binnenkomen is naar X gaan....
Er wordt wel degelijk tijd genomen voor de mensen. En als ik toch ooit dood moet gaan, dan graag op die manier, omringd door zoveel mensen die om je geven en je niet alleen willen laten.
Ik vind dat de andere, mooie kant van de medaille.
Eén van onze bewoners ligt op dit moment op sterven. Een vrouw die enorm veel meegemaakt heeft en voor wie het einde nu eindelijk mag komen.
Al mijn collega's lopen zodra ze een minuutje tijd hebben bij haar binnen, om nog even aan haar sterfbed te zitten, haar hand vast te houden, tegen haar te praten. Mensen blijven na werktijd nog een kwartiertje bij X zitten, het eerste wat ze 's ochtends doen als ze binnenkomen is naar X gaan....
Er wordt wel degelijk tijd genomen voor de mensen. En als ik toch ooit dood moet gaan, dan graag op die manier, omringd door zoveel mensen die om je geven en je niet alleen willen laten.
Ik vind dat de andere, mooie kant van de medaille.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 15 juni 2010 om 19:53
quote:schoonheidsspecialiste schreef op 15 juni 2010 @ 19:34:
Iemand die om 7 uur uit zijn bed wil, maar er pas om 11 uur uit mag vanwege te weinig personeel? Nee ik vind dat niet normaal, jij wel dan?Dat staat er niet. Niet iedereen kan om 7 uur uit bed. De meeste mensen willen dat ook niet. Maar familieleden willen dat wel en als zij komen om 11 uur en moeder of vader ligt op bed, dan breekt de pleuris uit. Ongeacht het aantal mensen dat verzorgd dient te worden.
Iemand die om 7 uur uit zijn bed wil, maar er pas om 11 uur uit mag vanwege te weinig personeel? Nee ik vind dat niet normaal, jij wel dan?Dat staat er niet. Niet iedereen kan om 7 uur uit bed. De meeste mensen willen dat ook niet. Maar familieleden willen dat wel en als zij komen om 11 uur en moeder of vader ligt op bed, dan breekt de pleuris uit. Ongeacht het aantal mensen dat verzorgd dient te worden.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
dinsdag 15 juni 2010 om 19:58
Er wordt ook wel tijd genomen voor de mensen, maar ik vond het meestal maar erg magertjes, wou in het vph altijd met mooi weer even lekker naar buiten met enkele clienten die nooit buiten kwamen, maar als ik dat in die 5 jaar 4 of 5 x heb kunnen doen..
Nu weet ik ook wel dat dat eigenlijk de taak niet is van een vig, helpende of vpk, maar van een activiteitenbegeleider of iets dergelijks. Maar ja, dat vind ik juist het werken in de zorg zo mooi maken, niet alleen 'de zorg & verpleging' maar juist die dingen eromheen wat het zo compleet maakt.
Nu weet ik ook wel dat dat eigenlijk de taak niet is van een vig, helpende of vpk, maar van een activiteitenbegeleider of iets dergelijks. Maar ja, dat vind ik juist het werken in de zorg zo mooi maken, niet alleen 'de zorg & verpleging' maar juist die dingen eromheen wat het zo compleet maakt.
dinsdag 15 juni 2010 om 19:58
quote:Marels schreef op 15 juni 2010 @ 19:52:
De andere kant van de medaille trouwens;
Eén van onze bewoners ligt op dit moment op sterven. Een vrouw die enorm veel meegemaakt heeft en voor wie het einde nu eindelijk mag komen.
Al mijn collega's lopen zodra ze een minuutje tijd hebben bij haar binnen, om nog even aan haar sterfbed te zitten, haar hand vast te houden, tegen haar te praten. Mensen blijven na werktijd nog een kwartiertje bij X zitten, het eerste wat ze 's ochtends doen als ze binnenkomen is naar X gaan....
Er wordt wel degelijk tijd genomen voor de mensen. En als ik toch ooit dood moet gaan, dan graag op die manier, omringd door zoveel mensen die om je geven en je niet alleen willen laten.
Ik vind dat de andere, mooie kant van de medaille.
Dat is dus de praktijk. Maar daar hoor ik zo weinig over. Mij stoort het dat iedereen een mening heeft, maar niet iedereen weet waar hij of zij over praat. Die link naar die site van mijntijdvoordezorg zou ik zo graag in een nieuwsbericht zien. Maar er lijkt alleen aandacht te zijn voor de negatieve kant.
Ik herken het, dat wat je schrijft. Ook ik en mijn collega's blijven langer om juist de aandacht te geven die mensen verdienen. Maar dat is geen nieuws, lijkt het. Zonde.
De andere kant van de medaille trouwens;
Eén van onze bewoners ligt op dit moment op sterven. Een vrouw die enorm veel meegemaakt heeft en voor wie het einde nu eindelijk mag komen.
Al mijn collega's lopen zodra ze een minuutje tijd hebben bij haar binnen, om nog even aan haar sterfbed te zitten, haar hand vast te houden, tegen haar te praten. Mensen blijven na werktijd nog een kwartiertje bij X zitten, het eerste wat ze 's ochtends doen als ze binnenkomen is naar X gaan....
Er wordt wel degelijk tijd genomen voor de mensen. En als ik toch ooit dood moet gaan, dan graag op die manier, omringd door zoveel mensen die om je geven en je niet alleen willen laten.
Ik vind dat de andere, mooie kant van de medaille.
Dat is dus de praktijk. Maar daar hoor ik zo weinig over. Mij stoort het dat iedereen een mening heeft, maar niet iedereen weet waar hij of zij over praat. Die link naar die site van mijntijdvoordezorg zou ik zo graag in een nieuwsbericht zien. Maar er lijkt alleen aandacht te zijn voor de negatieve kant.
Ik herken het, dat wat je schrijft. Ook ik en mijn collega's blijven langer om juist de aandacht te geven die mensen verdienen. Maar dat is geen nieuws, lijkt het. Zonde.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
dinsdag 15 juni 2010 om 20:00
kookwekkertje ik kom uit de zorg en ik vind het echt niet normaal als er om 11 uur nog mensen in bed liggen. Als wij een drukke dag hadden, dan werkte we net even harder door of namen we de koffiepauze niet of laat. Zeker op dagen dat je weet dat er familie komt.
Het is ons nooit gebeurd dat er om 10 uur nog mensen in bed lagen.
Ik persoonlijk heb heel veel geduld met dat soort dingen, waarschijnlijk omdat ik weet wat werken in de zorg inhoud. Maar goed als ik op zondag bij mijn moeder op de koffie zou gaan, en ze zou nog in bed liggen zou ik ook boos worden ja, lijkt mij vrij logisch.
Het is ons nooit gebeurd dat er om 10 uur nog mensen in bed lagen.
Ik persoonlijk heb heel veel geduld met dat soort dingen, waarschijnlijk omdat ik weet wat werken in de zorg inhoud. Maar goed als ik op zondag bij mijn moeder op de koffie zou gaan, en ze zou nog in bed liggen zou ik ook boos worden ja, lijkt mij vrij logisch.
Erger u niet, verwonder u slechts!
dinsdag 15 juni 2010 om 20:09
Elf uur komt ook bijna niet voor. Slechts in extreme gevallen. Maar het gaat mij om het onbegrip. De norm is tussen half 8 en half 10. Wie lang op bed blijft, krijgt wel medicatie en ontbijt. Koffiepauze schiet er wel eens bij in, inderdaad. Die 14 minuten gebruiken we dan om de achterstand in te halen. Maar wanneer er iemand nog om 11 uur op bed ligt, wordt daar op gereageerd alsof dat dagelijkse kost is. De grens is bereikt, lijkt het. Maar die negatieve berichten in de media helpen ook niet echt. Vandaar dus die link naar de realiteit. Er schrijven ook managers op die site. Ik vind het best interessant om te weten wat een manager zoal doet, in plaats van te roepen dat managers weg kunnen. Snap je?
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
dinsdag 15 juni 2010 om 20:09
Het is toch van de zotte dat personeel langer blijft om juist de aandacht te geven die mensen verdienen? Deze aandacht horen ze binnen werktijd te krijgen. Ik ben na 8 uur op de werkvloer toch echt wel klaar met werken. Ik zie mijn tijd op de werkvloer echt als werk. Op mijn werk zet ik me 200% in voor de mensen en thuis zet ik me 200% in, maar ergens stopt mijn werkdag. De zorg is onder werktijd liefdewerk maar niet na werktijd. Die tijd is wel een beetje voorbij.
dinsdag 15 juni 2010 om 20:13
quote:somana schreef op 15 juni 2010 @ 20:09:
Het is toch van de zotte dat personeel langer blijft om juist de aandacht te geven die mensen verdienen? Deze aandacht horen ze binnen werktijd te krijgen. Ik ben na 8 uur op de werkvloer toch echt wel klaar met werken. Ik zie mijn tijd op de werkvloer echt als werk. Op mijn werk zet ik me 200% in voor de mensen en thuis zet ik me 200% in, maar ergens stopt mijn werkdag. De zorg is onder werktijd liefdewerk maar niet na werktijd. Die tijd is wel een beetje voorbij.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Maar wat doe je dan als je de clienten onder werktijd de aandacht niet kunt geven?
Dat frustreerde mij op een gegeven moment zo erg, dat ik werk heb gezocht binnen een stichting die een bijzondere regeling met de overheid heeft zodat er altijd genoeg personeel is, alle clienten meer dan genoeg zorg krijgen en dan wel wanneer en hoelang zij het willen, helemaal vraaggestuurd. Ideaal dus, helaas komt ook hieraan een eind, en word ook deze groep clienten hoogstwaarschijnlijk onder gebracht bij de AWBZ, met alle (nare) gevolgen van dien.
Het is toch van de zotte dat personeel langer blijft om juist de aandacht te geven die mensen verdienen? Deze aandacht horen ze binnen werktijd te krijgen. Ik ben na 8 uur op de werkvloer toch echt wel klaar met werken. Ik zie mijn tijd op de werkvloer echt als werk. Op mijn werk zet ik me 200% in voor de mensen en thuis zet ik me 200% in, maar ergens stopt mijn werkdag. De zorg is onder werktijd liefdewerk maar niet na werktijd. Die tijd is wel een beetje voorbij.
Hier ben ik het helemaal mee eens. Maar wat doe je dan als je de clienten onder werktijd de aandacht niet kunt geven?
Dat frustreerde mij op een gegeven moment zo erg, dat ik werk heb gezocht binnen een stichting die een bijzondere regeling met de overheid heeft zodat er altijd genoeg personeel is, alle clienten meer dan genoeg zorg krijgen en dan wel wanneer en hoelang zij het willen, helemaal vraaggestuurd. Ideaal dus, helaas komt ook hieraan een eind, en word ook deze groep clienten hoogstwaarschijnlijk onder gebracht bij de AWBZ, met alle (nare) gevolgen van dien.
dinsdag 15 juni 2010 om 20:14
quote:Belbe schreef op 15 juni 2010 @ 20:00:
kookwekkertje ik kom uit de zorg en ik vind het echt niet normaal als er om 11 uur nog mensen in bed liggen. Als wij een drukke dag hadden, dan werkte we net even harder door of namen we de koffiepauze niet of laat. Zeker op dagen dat je weet dat er familie komt.
Het is ons nooit gebeurd dat er om 10 uur nog mensen in bed lagen.
Ik persoonlijk heb heel veel geduld met dat soort dingen, waarschijnlijk omdat ik weet wat werken in de zorg inhoud. Maar goed als ik op zondag bij mijn moeder op de koffie zou gaan, en ze zou nog in bed liggen zou ik ook boos worden ja, lijkt mij vrij logisch.Bij ons komt het wel voor dat mensen nog om 11 uur op bed liggen. Ik kom voor de medicatie en vraag of de bewoner al uit bed wil of nog lekker wil uitslapen. Wij werken niet met vaste tijden. Mensen gaan naar bed wanneer ze willen (ook de nachtdienst kan weleens bewoners naar bed brengen) en komen uit bed wanneer ze willen. Ik moet er zelf niet aan denken om om 22.00 uur op bed te moeten en er om 08.00 uur uitgetrokken worden omdat het beleid zegt dat iedereen om 10.00 aan de koffie moet zitten. Ik ben een nachtbraker en een uitslaper. Ik hoop dat tegen de tijd dat ik eens opgenomen moet worden dit soort beleid wel aangepast is.
kookwekkertje ik kom uit de zorg en ik vind het echt niet normaal als er om 11 uur nog mensen in bed liggen. Als wij een drukke dag hadden, dan werkte we net even harder door of namen we de koffiepauze niet of laat. Zeker op dagen dat je weet dat er familie komt.
Het is ons nooit gebeurd dat er om 10 uur nog mensen in bed lagen.
Ik persoonlijk heb heel veel geduld met dat soort dingen, waarschijnlijk omdat ik weet wat werken in de zorg inhoud. Maar goed als ik op zondag bij mijn moeder op de koffie zou gaan, en ze zou nog in bed liggen zou ik ook boos worden ja, lijkt mij vrij logisch.Bij ons komt het wel voor dat mensen nog om 11 uur op bed liggen. Ik kom voor de medicatie en vraag of de bewoner al uit bed wil of nog lekker wil uitslapen. Wij werken niet met vaste tijden. Mensen gaan naar bed wanneer ze willen (ook de nachtdienst kan weleens bewoners naar bed brengen) en komen uit bed wanneer ze willen. Ik moet er zelf niet aan denken om om 22.00 uur op bed te moeten en er om 08.00 uur uitgetrokken worden omdat het beleid zegt dat iedereen om 10.00 aan de koffie moet zitten. Ik ben een nachtbraker en een uitslaper. Ik hoop dat tegen de tijd dat ik eens opgenomen moet worden dit soort beleid wel aangepast is.
dinsdag 15 juni 2010 om 20:17
Ja, somana, dat is inderdaad van de zotte. Maar dat is dus wel wat er gebeurt. Maar daar leest niemand iets over. Men leest over ouderen die niet naar de wc mogen. Over ouderen die 24 uur in incontinentiemateriaal lopen of liggen. Verplicht op bed blijven, niet mogen douchen. Vastbinden, etc... Ik ken echt veel mensen die nadat ik ze op die site hebt geattendeerd, pas begrijpen wat mijn werk inhoudt. En dat kwam niet eens in de buurt van wat zij in eerste instantie dachten.
Dat vind ik storend. Het zit me echt dwars, merk ik de laatste tijd. Zeker wanneer ik artikelen zie, die het alleen hebben over extremen. De auteur zou eens een dag met me mee moeten lopen. Een beetje journalist in het veld. Dat zou ik serieus fijn vinden.
Dat vind ik storend. Het zit me echt dwars, merk ik de laatste tijd. Zeker wanneer ik artikelen zie, die het alleen hebben over extremen. De auteur zou eens een dag met me mee moeten lopen. Een beetje journalist in het veld. Dat zou ik serieus fijn vinden.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
dinsdag 15 juni 2010 om 20:23
Wij doen ook aan belevingsgerichte zorg, Somana. Wanneer iemand echt niet uit bed wil, dan hoeft het dus niet. Maar wanneer iedereen uit bed wil, dan zal er iemand de laatste zijn. Soms is dat 11 uur, soms half 10. Geen dag is hetzelfde. En geen mens is elke dag hetzelfde.
Dit stuk gaat over wanneer wij zorg nodig hebben.
Dit stuk gaat over wanneer wij zorg nodig hebben.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
dinsdag 15 juni 2010 om 20:29
Mijn oma heeft ongeveer het laatste jaar voor haar overlijden in een verzorgingstehuis gewoond, en we vonden het achteraf gezien jammer dat ze daar niet eerder heen was gegaan. Ze leefde weer helemaal op daar, alle verzorgers daar waren superaardig (maar ze waren natuurlijk ook allemaal helemaal weg van mijn oma ). Natuurlijk was niet alles perfect, maar goed, net alsof in je eigen huishouden dat wel is.
Liever elitair dan een pauper!
dinsdag 15 juni 2010 om 20:38
Vind dat er een groot verschil zit in afdelingen en hulpverleners. De ene hulpverlener is de andere niet! Ik zie zoveel liefde, maar tegelijkertijd zoveel onmacht! Als je vraagt, om half zes, wie wil er naar het toilet (niemand) en een half uur later sta je medicijnen uit te zetten en zit iedereen te bellen voor een toiletbeurt...... komt er net een dochter binnen.......
Merk trouwens wel, dat mensen met regelmatig bezoekende familie, betere zorg krijgen. Gewoon om van het gezeik van zoon of dochterlief verlost te zijn.
Merk trouwens wel, dat mensen met regelmatig bezoekende familie, betere zorg krijgen. Gewoon om van het gezeik van zoon of dochterlief verlost te zijn.
dinsdag 15 juni 2010 om 21:00
Ik ben het daar niet mee eens, dat mensen die veel bezoek krijgen betere zorg krijgen. Zelf merk ik eerder dat de bewoners die nooit bezoek krijgen nog eens wat vaker een knuffel of wat extra aandacht krijgen.
Natuurlijk zal er wel eens gezwicht worden voor extreem veeleisende familieleden, maar in mijn ervaring is dat meer uitzondering dat regel.
En inderdaad, wat Witte zegt....
Ik had pas een discussie met iemand die het belachelijk vond dat wij een toilettour hadden, dus mensen op gezette tijden op de wc zetten. Dat komt dan naar buiten; goh, bij Marels in het verzorgingstehuis mogen mensen niet eens naar de wc als ze het vragen.
Dat wij buiten die toilettours ook nog de hele dag mensen op en van het toilet halen vergeten we dan voor het gemak. En dat de mensen dié we op gezette tijden op de wc zetten zo dement zijn dat ze het zelf niet meer weten, wanneer ze naar de wc moeten, vergeten we ook.
En zo is het makkelijk "misstanden" scheppen he. We vertellen maar een klein stukje, en het hoe en waarom vergeten we.
Natuurlijk zal er wel eens gezwicht worden voor extreem veeleisende familieleden, maar in mijn ervaring is dat meer uitzondering dat regel.
En inderdaad, wat Witte zegt....
Ik had pas een discussie met iemand die het belachelijk vond dat wij een toilettour hadden, dus mensen op gezette tijden op de wc zetten. Dat komt dan naar buiten; goh, bij Marels in het verzorgingstehuis mogen mensen niet eens naar de wc als ze het vragen.
Dat wij buiten die toilettours ook nog de hele dag mensen op en van het toilet halen vergeten we dan voor het gemak. En dat de mensen dié we op gezette tijden op de wc zetten zo dement zijn dat ze het zelf niet meer weten, wanneer ze naar de wc moeten, vergeten we ook.
En zo is het makkelijk "misstanden" scheppen he. We vertellen maar een klein stukje, en het hoe en waarom vergeten we.
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 15 juni 2010 om 21:03
Oh, en dat je na werktijd nog even bij iemand gaat zitten vind ik persoonlijk niet belachelijk.
Je kunt moeilijk mensen inhuren om alleen maar bij iemand aanwezig te zijn. En je kunt niet van een werkgever verwachten dat er tijd voor is dát personeel een uur aan iemands bed gaat zitten. Dat is niet realistisch.
Als ik een kwartiertje over heb onder werktijd, natuurlijk ga ik dan aan het bed van mijn bewoner zitten, en de baas vindt het prima dat ik daar tijd voor vrij maak.
Maar dat stukje extra dat je iemand wilt geven, gewoon uit liefde, uit medemenselijkheid, ik vind dat niet gek dat je daar een klein stukje van je eigen tijd voor opoffert.
Er zijn vrijwilligers die aan het sterfbed van iemand gaan zitten waken. Is het dan niet zoveel fijner als de mensen die iemand al maanden, jaren om zich heen gehad hebben éven dat kwartiertje eigen tijd op willen offeren om nog even bij iemand te blijven zitten, zonder dat er elk moment een bel doorheen kan klinken?
Je kunt moeilijk mensen inhuren om alleen maar bij iemand aanwezig te zijn. En je kunt niet van een werkgever verwachten dat er tijd voor is dát personeel een uur aan iemands bed gaat zitten. Dat is niet realistisch.
Als ik een kwartiertje over heb onder werktijd, natuurlijk ga ik dan aan het bed van mijn bewoner zitten, en de baas vindt het prima dat ik daar tijd voor vrij maak.
Maar dat stukje extra dat je iemand wilt geven, gewoon uit liefde, uit medemenselijkheid, ik vind dat niet gek dat je daar een klein stukje van je eigen tijd voor opoffert.
Er zijn vrijwilligers die aan het sterfbed van iemand gaan zitten waken. Is het dan niet zoveel fijner als de mensen die iemand al maanden, jaren om zich heen gehad hebben éven dat kwartiertje eigen tijd op willen offeren om nog even bij iemand te blijven zitten, zonder dat er elk moment een bel doorheen kan klinken?
668, the neighbour of the Beast
dinsdag 15 juni 2010 om 21:37
Er zijn een hoop misstanden in de zorg, maar het verhaal over familie die op hun reet blijft zitten is heel herkenbaar.
Moeten wij tussen de middag een maaltijd komen opwarmen zit daar gewoon familie in het weekend. Je denkt toch niet dat ze zullen zeggen, joh ga jij lekker naar de volgende wij warmen die prak wel op. Nee hoor ze blijven lekker op die zuignappen zitten, dat vind ik dus een staaltje van belastingcenten die beter gebruikt kunnen worden. Familie zou inderdaad meer moeten bijspringen.
Aan de andere kant zijn er ook familieleden die helpen waar nodig, helemaal top. Het mes snijdt altijd aan twee kanten.
Moeten wij tussen de middag een maaltijd komen opwarmen zit daar gewoon familie in het weekend. Je denkt toch niet dat ze zullen zeggen, joh ga jij lekker naar de volgende wij warmen die prak wel op. Nee hoor ze blijven lekker op die zuignappen zitten, dat vind ik dus een staaltje van belastingcenten die beter gebruikt kunnen worden. Familie zou inderdaad meer moeten bijspringen.
Aan de andere kant zijn er ook familieleden die helpen waar nodig, helemaal top. Het mes snijdt altijd aan twee kanten.
