Actueel
alle pijlers
Moeder laat kind voor de tweede keer achter in auto
woensdag 28 juli 2010 om 19:33
http://www.nu.nl/binnenla ... ind-2-alleen-in-auto.html
Hier gaat mijn (kroes)haar recht van overeind staan. Deze trut laat niet 1 keer, maar 2 keer dit jaar haar kindje lang achter in een afgesloten auto die in de zon staat. Wat zou er volgens jullie moeten gebeuren nu? Weer een 'foei, mag niet'? Of drastischere maatregelen om dit kind te beschermen tegen zijn/haar moeder?
Hier gaat mijn (kroes)haar recht van overeind staan. Deze trut laat niet 1 keer, maar 2 keer dit jaar haar kindje lang achter in een afgesloten auto die in de zon staat. Wat zou er volgens jullie moeten gebeuren nu? Weer een 'foei, mag niet'? Of drastischere maatregelen om dit kind te beschermen tegen zijn/haar moeder?
donderdag 29 juli 2010 om 09:42
quote:dangeensuus schreef op 29 juli 2010 @ 09:27:
en jullie zijn ook arrogant trouwens
Nee hoor Het zou mij niet kunnen gebeuren. Maar stel dat het een vriendin van mij wel overkomt zal ik haar niet om de oren slaan met : "mij zal dat dus niet gebeuren", dan zal ik voor zover mogelijk na zo'n drama wel voor haar klaar staan.
Bovendien doe ik mss dingen met mijn kinderen , of overkomt mij dingen waarvan een ander zou weten dat het haar nooit zou gebeuren.
en jullie zijn ook arrogant trouwens
Nee hoor Het zou mij niet kunnen gebeuren. Maar stel dat het een vriendin van mij wel overkomt zal ik haar niet om de oren slaan met : "mij zal dat dus niet gebeuren", dan zal ik voor zover mogelijk na zo'n drama wel voor haar klaar staan.
Bovendien doe ik mss dingen met mijn kinderen , of overkomt mij dingen waarvan een ander zou weten dat het haar nooit zou gebeuren.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
donderdag 29 juli 2010 om 09:45
Dat dacht ik ook altijd, hoe kan je zoiets in godsnaam gebeuren. Totdat ik een keer een tv programma zag, met een moeder bij wie het was gebeurd (volgens mij was het bij Oprah ofzo?..) beetje lang verhaal om uit te leggen, maar het maakte veel indruk.
Perhaps it is better to be irresponsible and right, than to be responsible and wrong. Winston Churchill
donderdag 29 juli 2010 om 09:52
Brummetje, het gevoel dat mijn kinderen bij mij losmaakt kan ik jou niet uitleggen.
Ik garandeer jou dat ik nooit mijn kinderen zal vergeten.
En ik ken jou niet genoeg om te zeggen of jij ooit anorexia of boulimia zult krijgen, jij zult het wel het beste weten.
Bij mij is het iig zeer onwaarschijnlijk
Ik garandeer jou dat ik nooit mijn kinderen zal vergeten.
En ik ken jou niet genoeg om te zeggen of jij ooit anorexia of boulimia zult krijgen, jij zult het wel het beste weten.
Bij mij is het iig zeer onwaarschijnlijk
Ja, dat vind ik echt.
donderdag 29 juli 2010 om 09:58
donderdag 29 juli 2010 om 10:09
Toen ik nog geen kinderen had kon ik me niet voorstellen dat je ooit je kind waar dan ook zou vergeten.
Nu ik een kind heb kan ik me al HELEMAAL niet meer voorstellen dat je je kind in de auto of op welke plek dan ook vergeet.
Ik kan dan ook met 100% zekerheid zeggen dat mij zoiets nooit zou overkomen.
(En dat kan ik trouwens ook zeggen over anorexia. 100% dat ik dat nooit zal krijgen;-))
Nu ik een kind heb kan ik me al HELEMAAL niet meer voorstellen dat je je kind in de auto of op welke plek dan ook vergeet.
Ik kan dan ook met 100% zekerheid zeggen dat mij zoiets nooit zou overkomen.
(En dat kan ik trouwens ook zeggen over anorexia. 100% dat ik dat nooit zal krijgen;-))
donderdag 29 juli 2010 om 10:29
STEL:
Je vader of moeder is net overleden, en jij neemt vrij van je werk omdat je het een en ander moet regelen. In plaats van dat jouw man de kleine naar het KDV brengt, doe jij dit want jij bent toch vrij. Manlief zet de kleine in de cosi in de auto terwijl jij binnen nog even de laatste spullen pakt. Je stapt in, en de kleine ligt te slapen in de cosi. Jij bent volledig bezig met het sterven van je ouder ( of partner of zus for all I care, het heeft in ieder geval heel veel impact op je) . Je bent verdrietig en in je hoofd maalt vanalles wat je nog moet regelen en doen. Je komt aan bij je ouderlijk huis en daar spreekt de buuf je aan om je te condoleren.
In zo'n situatie waarbij iemand dus echt geestelijk een opdonder heeft gekregen kan ik mij voorstellen dat dit je overkomt.
Je vader of moeder is net overleden, en jij neemt vrij van je werk omdat je het een en ander moet regelen. In plaats van dat jouw man de kleine naar het KDV brengt, doe jij dit want jij bent toch vrij. Manlief zet de kleine in de cosi in de auto terwijl jij binnen nog even de laatste spullen pakt. Je stapt in, en de kleine ligt te slapen in de cosi. Jij bent volledig bezig met het sterven van je ouder ( of partner of zus for all I care, het heeft in ieder geval heel veel impact op je) . Je bent verdrietig en in je hoofd maalt vanalles wat je nog moet regelen en doen. Je komt aan bij je ouderlijk huis en daar spreekt de buuf je aan om je te condoleren.
In zo'n situatie waarbij iemand dus echt geestelijk een opdonder heeft gekregen kan ik mij voorstellen dat dit je overkomt.
donderdag 29 juli 2010 om 10:31
donderdag 29 juli 2010 om 10:33
donderdag 29 juli 2010 om 10:40
quote:dangeensuus schreef op 29 juli 2010 @ 10:29:
STEL:
Je vader of moeder is net overleden, en jij neemt vrij van je werk omdat je het een en ander moet regelen. In plaats van dat jouw man de kleine naar het KDV brengt, doe jij dit want jij bent toch vrij. Manlief zet de kleine in de cosi in de auto terwijl jij binnen nog even de laatste spullen pakt. Je stapt in, en de kleine ligt te slapen in de cosi. Jij bent volledig bezig met het sterven van je ouder ( of partner of zus for all I care, het heeft in ieder geval heel veel impact op je) . Je bent verdrietig en in je hoofd maalt vanalles wat je nog moet regelen en doen. Je komt aan bij je ouderlijk huis en daar spreekt de buuf je aan om je te condoleren. Je breekt. En verteld huilend je verhaal. Buuf neemt je mee naar binnen om even wat tot rust te komen en iets te drinken aan te bieden. Je bent zo overstuur dat het niet 1, 2, 3 weer over is en al die tijd ligt je baby in de auto te slapen. Of is inmiddels wakker, maar je hoort hem / haar niet omdat je binnen bij de buuf zit.
In zo'n situatie waarbij iemand dus echt geestelijk een opdonder heeft gekregen kan ik mij voorstellen dat dit je overkomt.Even wat toegevoegd in het zwart.
STEL:
Je vader of moeder is net overleden, en jij neemt vrij van je werk omdat je het een en ander moet regelen. In plaats van dat jouw man de kleine naar het KDV brengt, doe jij dit want jij bent toch vrij. Manlief zet de kleine in de cosi in de auto terwijl jij binnen nog even de laatste spullen pakt. Je stapt in, en de kleine ligt te slapen in de cosi. Jij bent volledig bezig met het sterven van je ouder ( of partner of zus for all I care, het heeft in ieder geval heel veel impact op je) . Je bent verdrietig en in je hoofd maalt vanalles wat je nog moet regelen en doen. Je komt aan bij je ouderlijk huis en daar spreekt de buuf je aan om je te condoleren. Je breekt. En verteld huilend je verhaal. Buuf neemt je mee naar binnen om even wat tot rust te komen en iets te drinken aan te bieden. Je bent zo overstuur dat het niet 1, 2, 3 weer over is en al die tijd ligt je baby in de auto te slapen. Of is inmiddels wakker, maar je hoort hem / haar niet omdat je binnen bij de buuf zit.
In zo'n situatie waarbij iemand dus echt geestelijk een opdonder heeft gekregen kan ik mij voorstellen dat dit je overkomt.Even wat toegevoegd in het zwart.
donderdag 29 juli 2010 om 11:05
Ik kan me het ook niet voorstellen, maar zeg nooit nooit...De buurvrouw van een vriendin van mij is het ook overkomen en zij had het ook nooit van zichzelf verwacht. Was overigens nog niet zo lang na de bevalling, en ze had ook nog een kindje van 2 jaar oud. Ze had booschappen gedaan, was terug naar huis gegaan, de auto in de garage gezet, en werd toen op 1 of andere manier afgeleid dat ze direct naar binnen is gegaan.
Paar uur later komt haar man thuis en gaat even bij de kinderen kijken. Hij komt weer beneden en vraagt waar de kinderen zijn. Zij antwoordt dat ze op bed liggen. Hij geeft aan dat hij net van boven komt en dat ze niet op bed liggen.
Zij schrok zich natuurlijk helemaal lam want ze had ze in de auto gelaten. Ze sliepen allebei en de auto stond natuurlijk niet in de zon, maar goed, ze kon het zich gewoon niet voorstellen dat ze haar kinderen was vergeten.
Wat ik zo raar vond is dat toen haar man vroeg: waar zijn de kinderen? Dat ze zich toen niet direct herinnerde dat ze nog in de auto zaten, ze was er daadwerkelijk van overtuigd dat ze op bed lagen terwijl ze die handeling nooit had verricht.
Paar uur later komt haar man thuis en gaat even bij de kinderen kijken. Hij komt weer beneden en vraagt waar de kinderen zijn. Zij antwoordt dat ze op bed liggen. Hij geeft aan dat hij net van boven komt en dat ze niet op bed liggen.
Zij schrok zich natuurlijk helemaal lam want ze had ze in de auto gelaten. Ze sliepen allebei en de auto stond natuurlijk niet in de zon, maar goed, ze kon het zich gewoon niet voorstellen dat ze haar kinderen was vergeten.
Wat ik zo raar vond is dat toen haar man vroeg: waar zijn de kinderen? Dat ze zich toen niet direct herinnerde dat ze nog in de auto zaten, ze was er daadwerkelijk van overtuigd dat ze op bed lagen terwijl ze die handeling nooit had verricht.
donderdag 29 juli 2010 om 11:09
Ik herinner me een verhaal van een forumster in het topic: Wat heb jij je kind aangedaan?
Die ging boodschappen doen met haar kersverse baby. En bij de slager ofzo besteld ze wat ze moet hebben, rekent af en loopt naar buiten. Onderwijl denkend: Er gaat iets niet goed... Bleek dat de kinderwagen nog binnen stond.
Die ging boodschappen doen met haar kersverse baby. En bij de slager ofzo besteld ze wat ze moet hebben, rekent af en loopt naar buiten. Onderwijl denkend: Er gaat iets niet goed... Bleek dat de kinderwagen nog binnen stond.
