Actueel
alle pijlers
Moet malaria wel overwonnen worden?
woensdag 23 december 2009 om 19:51
Ik erger me dood aan Serious Request, de grote poppenkast voor Bekend Nederland en hysterisch half Nederland dat plotseling doneert alsof het hun eigen leven betreft. Maar over mijn standpunt gaat het nu niet, dat heb ik in het Serious Request topic uit de doeken gedaan.
Een andere vraag kwam bij mij op. Stel je nu voor dat malaria de wereld uit geholpen wordt. Stel je voor. Dan blijven er jaarlijks miljoenen mensen in leven. Jaar na jaar. En die vermenigvuldigen zich, want het betrof voor een groot deel kinderen.
Zou de aarde zoveel extra mensen kunnen verwerken?
Een andere vraag kwam bij mij op. Stel je nu voor dat malaria de wereld uit geholpen wordt. Stel je voor. Dan blijven er jaarlijks miljoenen mensen in leven. Jaar na jaar. En die vermenigvuldigen zich, want het betrof voor een groot deel kinderen.
Zou de aarde zoveel extra mensen kunnen verwerken?
donderdag 24 december 2009 om 12:43
Wat ik erg jammer vind is dat wanneer hier om meningen gevraagd wordt, iemand verschrikkelijk de grond in wordt getrapt als het toevallig een mening is die anderen niet delen. Als iedereen dezelfde mening zou hebben hoeft dit forum niet eens te bestaan!
Ik vind het verschrikkelijk voor de mensen persoonlijk die Malaria krijgen of mensen in de omgeving hebben die Malaria krijgen, maar ik zie het als manier van de natuur om het aantal mensen die op deze wereldbol rondlopen in te perken! Zelfde als kanker, HIV, oorlog enzoverder. Als malaria uitgeroeid kan worden zal er waarschijnlijk weer iets nieuws ontstaan. Helaas kan de wereld maar een bepaald aantal mensen aan en ik denk dat we al aardig aan die top zitten.
Wat ik wel steeds meer ga merken is dat het lichaam het gewoon weg niet aankan om oud te worden. Levens worden steeds langer verlengd door bepaalde ziektes te genezen. Uiteindelijk merk ik dat bijvoorbeeld de hersenen het gewoonweg niet aankunnen om 90 te worden (op een uitzondering na natuurlijk). Ouderen krijgen stuk voor stuk allemaal ergens mee te maken wat weer verholpen wordt met medicijnen en behandelingen waardoor ze weer iets anders krijgen! Is dat dan allemaal nodig? Sommige mensen hebben nog een perfect leven als ze in de 80-90 zijn maar vele worden ook 'onnodig' gerekt terwijl de mensen het zelf niet eens meer zo zien zitten! Wat is hier de zin dan nog van vraag ik mijzelf af?
Groetjes Lotte
Ik vind het verschrikkelijk voor de mensen persoonlijk die Malaria krijgen of mensen in de omgeving hebben die Malaria krijgen, maar ik zie het als manier van de natuur om het aantal mensen die op deze wereldbol rondlopen in te perken! Zelfde als kanker, HIV, oorlog enzoverder. Als malaria uitgeroeid kan worden zal er waarschijnlijk weer iets nieuws ontstaan. Helaas kan de wereld maar een bepaald aantal mensen aan en ik denk dat we al aardig aan die top zitten.
Wat ik wel steeds meer ga merken is dat het lichaam het gewoon weg niet aankan om oud te worden. Levens worden steeds langer verlengd door bepaalde ziektes te genezen. Uiteindelijk merk ik dat bijvoorbeeld de hersenen het gewoonweg niet aankunnen om 90 te worden (op een uitzondering na natuurlijk). Ouderen krijgen stuk voor stuk allemaal ergens mee te maken wat weer verholpen wordt met medicijnen en behandelingen waardoor ze weer iets anders krijgen! Is dat dan allemaal nodig? Sommige mensen hebben nog een perfect leven als ze in de 80-90 zijn maar vele worden ook 'onnodig' gerekt terwijl de mensen het zelf niet eens meer zo zien zitten! Wat is hier de zin dan nog van vraag ik mijzelf af?
Groetjes Lotte
donderdag 24 december 2009 om 13:02
Ja hoor, we gaan gewoon netjes zorgen voor onze oudjes.
Toch heeft Lotte wel een punt ergens. Soms word het onnodig opgerekt. Mijn oma was zo dement dat het niet meer in haar opkwam om te eten of te drinken. Lopen en WC bezoeken zat er ook al een tijdje niet meer in. Ze zat de hele dag vastgebonden te kwijlen in een rolstoel. Toen ze ook nog hartproblemen kreeg hebben ze haar met gierende ambulance afgevoerd naar een IC en haar weer opgelapt. Waarom? De familie wilde haar liever laten gaan, vonden haar bestaan mensonwaardig maar ja, regeltjes....
Toch heeft Lotte wel een punt ergens. Soms word het onnodig opgerekt. Mijn oma was zo dement dat het niet meer in haar opkwam om te eten of te drinken. Lopen en WC bezoeken zat er ook al een tijdje niet meer in. Ze zat de hele dag vastgebonden te kwijlen in een rolstoel. Toen ze ook nog hartproblemen kreeg hebben ze haar met gierende ambulance afgevoerd naar een IC en haar weer opgelapt. Waarom? De familie wilde haar liever laten gaan, vonden haar bestaan mensonwaardig maar ja, regeltjes....
donderdag 24 december 2009 om 13:05
Ik ben het wel met je eens hoor Lotte. We grijpen wel heel erg in in de natuur, omdat we - doordat we een moreel geweten hebben - de gedachte niet kunnen verdragen dat zieke, zwakke en oude mensen in de natuur dood zouden gaan en we ze graag willen laten leven.
Zelf ga ik natuurlijk ook niet graag jong dood, maar zo veel erg oud worden lijkt me eerlijk gezegd ook geen pretje. Dan laat ik liever de natuur zijn gang gaan....
Zelf ga ik natuurlijk ook niet graag jong dood, maar zo veel erg oud worden lijkt me eerlijk gezegd ook geen pretje. Dan laat ik liever de natuur zijn gang gaan....
donderdag 24 december 2009 om 13:10
Lotte, mijn omaatje ligt nu ik het ziekenhuis vanwege slechte nieren, maar daar gaven ze al aan dat ze een niet-reanimeren beleid hebben bij deze leeftijdscategorie. Omdat ze er dan nog vaak veel slechter uitkomen dan ze al waren.
Naar om te horen, en best confronterend ook, maar ze willen mijn Oma denk ik wel behoeden voor een heel pijnlijk en naar einde, denk ik dan maar.
Verder doe ik maar geen uitspraken over ziektes die overwonnen moeten worden, het is een te pijnlijk onderwerp voor me. Ik maak me al zo'n zorgen om mijn enige kind, zag ik laatst een man op tv vertellen dat ze al VIJF kinderen waren verloren aan malaria. Dat verdriet om je kind is universeel. VIJF kinderen verliezen, ga er maar aan staan....
Naar om te horen, en best confronterend ook, maar ze willen mijn Oma denk ik wel behoeden voor een heel pijnlijk en naar einde, denk ik dan maar.
Verder doe ik maar geen uitspraken over ziektes die overwonnen moeten worden, het is een te pijnlijk onderwerp voor me. Ik maak me al zo'n zorgen om mijn enige kind, zag ik laatst een man op tv vertellen dat ze al VIJF kinderen waren verloren aan malaria. Dat verdriet om je kind is universeel. VIJF kinderen verliezen, ga er maar aan staan....
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 24 december 2009 om 13:13
Ik vrees dat de mogelijkheid die wij mensen hebben om in te grijpen in het leven ons heel veel mooie kansen geeft, maar tegelijkertijd ook heel veel prolemen met zich meebrengt.
Dat geeft ons een enorme verantwoordelijkheid en daarom ben ik blij dat ik niet de macht heb om dergelijke beslissingen te nemen, want dat zou ik niet kunnen.
Dat geeft ons een enorme verantwoordelijkheid en daarom ben ik blij dat ik niet de macht heb om dergelijke beslissingen te nemen, want dat zou ik niet kunnen.
donderdag 24 december 2009 om 13:14
Mijn paps is 91. Hij blijkt ooit een infarct te hebben gehad, kwamen we begin dit jaar achter. Hij kan er prima mee leven hoor, medicatie, klaar.
Maar een nieuwe knie zit er daardoor niet in. Ze willen het wel doen, maar het risico is zo groot dat hij door het bloedverlies zal overlijden, dat het wordt afgeraden.
Lotte, moet mijn paps ook maar een Drion pil?
Maar een nieuwe knie zit er daardoor niet in. Ze willen het wel doen, maar het risico is zo groot dat hij door het bloedverlies zal overlijden, dat het wordt afgeraden.
Lotte, moet mijn paps ook maar een Drion pil?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 24 december 2009 om 13:16
quote:sarah2ndlife schreef op 24 december 2009 @ 13:11:
Iris Dat zou ik dan maar vast laten leggen als ik jou was.Mijn familie weet gelukkig hoe ik hier over denk, want daar hebben we het sinds het veel te lange ziektebed van mijn oma die pas is overleden uitgebreid over gehad. Maar mocht ik heel oud worden en ze zijn zelf al allemaal overleden dan zal ik zeker een euthanasie-verklaring opstellen.
Iris Dat zou ik dan maar vast laten leggen als ik jou was.Mijn familie weet gelukkig hoe ik hier over denk, want daar hebben we het sinds het veel te lange ziektebed van mijn oma die pas is overleden uitgebreid over gehad. Maar mocht ik heel oud worden en ze zijn zelf al allemaal overleden dan zal ik zeker een euthanasie-verklaring opstellen.
donderdag 24 december 2009 om 13:18
quote:HoiPippiLangkous schreef op 24 december 2009 @ 13:14:
Mijn paps is 91. Hij blijkt ooit een infarct te hebben gehad, kwamen we begin dit jaar achter. Hij kan er prima mee leven hoor, medicatie, klaar.
Maar een nieuwe knie zit er daardoor niet in. Ze willen het wel doen, maar het risico is zo groot dat hij door het bloedverlies zal overlijden, dat het wordt afgeraden.
Lotte, moet mijn paps ook maar een Drion pil?Dat zegt ze toch niet HPL? Ben je weer aan het prikken?
Mijn paps is 91. Hij blijkt ooit een infarct te hebben gehad, kwamen we begin dit jaar achter. Hij kan er prima mee leven hoor, medicatie, klaar.
Maar een nieuwe knie zit er daardoor niet in. Ze willen het wel doen, maar het risico is zo groot dat hij door het bloedverlies zal overlijden, dat het wordt afgeraden.
Lotte, moet mijn paps ook maar een Drion pil?Dat zegt ze toch niet HPL? Ben je weer aan het prikken?
donderdag 24 december 2009 om 13:26
Iris, ze vraagt toch of medisch ingrijpen nodig is? En dat mensen tussen de 80 en de 90 een perfect leven moeten leiden en het vaak zelf niet eens zien zitten dat ze zo oud worden.
Ik zal je zeggen dat mijn paps en mams niet blij worden van hun lichamelijke mankementen, van het feit dat ze nu afhankelijk zijn van onze hulp, van het feit dat ze niet meer kunnen wat ze vroeger met gemak deden. Altijd pijn (zoals mijn paps) is niet leuk, sterker voor hem hoeft het soms ook allemaal niet meer. Maar dan gaat het weer een paar weken goed en is ie weer de ouwe papa.
Maar het is niet perfect, ze slikken ladingen medicijnen, hebben zorg nodig. Niet perfect dus, waarom leven ze nog Lotte?
Ik zal je zeggen dat mijn paps en mams niet blij worden van hun lichamelijke mankementen, van het feit dat ze nu afhankelijk zijn van onze hulp, van het feit dat ze niet meer kunnen wat ze vroeger met gemak deden. Altijd pijn (zoals mijn paps) is niet leuk, sterker voor hem hoeft het soms ook allemaal niet meer. Maar dan gaat het weer een paar weken goed en is ie weer de ouwe papa.
Maar het is niet perfect, ze slikken ladingen medicijnen, hebben zorg nodig. Niet perfect dus, waarom leven ze nog Lotte?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 24 december 2009 om 13:30
Ik denk toch wel dat iedereen het recht heeft op een zo goed mogelijk leven.
Het is natuurlijk niet eerlijk dat wij het hier zoveel beter hebben dan de mensen daar.
Helemaal gelijk krijg je het nooit. Je kunt ook niet alle gevaren de wereld uit helpen. Ik denk alleen dat je niet het 'derdewereld-gebied' mag aanwijzen als gebied om mensen maar lekker dood te laten gaan, terwijl er hier alles aan gedaan wordt om zo lang mogelijk te leven.
Overbevolking is overal een probleem. Niet alleen in arm India, maar ook in rijk Amerika en rijk Japan. En vergeet Nederland niet! Het enige dat je daar aan kunt doen is NERGENS de natuurlijke vijanden uitroeien, of OVERAL wat aan het voortplantingsgedrag van mensen te doen.
Wij hebben genoeg te eten omdat we dat verbouwen in de armere landen. Rijst, soja, palmolie... hele stukken bos verdwijnen daardoor. Hoezo welvaart.
Dus nuttige actie of niet: die mensen verdienen het niet meer of minder dan wij om malaria te krijgen of eraan te sterven of om het te overleven.
Mensen in rijke gebieden zijn niet beter dan in arme gebieden.
Het is natuurlijk niet eerlijk dat wij het hier zoveel beter hebben dan de mensen daar.
Helemaal gelijk krijg je het nooit. Je kunt ook niet alle gevaren de wereld uit helpen. Ik denk alleen dat je niet het 'derdewereld-gebied' mag aanwijzen als gebied om mensen maar lekker dood te laten gaan, terwijl er hier alles aan gedaan wordt om zo lang mogelijk te leven.
Overbevolking is overal een probleem. Niet alleen in arm India, maar ook in rijk Amerika en rijk Japan. En vergeet Nederland niet! Het enige dat je daar aan kunt doen is NERGENS de natuurlijke vijanden uitroeien, of OVERAL wat aan het voortplantingsgedrag van mensen te doen.
Wij hebben genoeg te eten omdat we dat verbouwen in de armere landen. Rijst, soja, palmolie... hele stukken bos verdwijnen daardoor. Hoezo welvaart.
Dus nuttige actie of niet: die mensen verdienen het niet meer of minder dan wij om malaria te krijgen of eraan te sterven of om het te overleven.
Mensen in rijke gebieden zijn niet beter dan in arme gebieden.
donderdag 24 december 2009 om 13:33
donderdag 24 december 2009 om 13:38
Van mijn ouders hoop ik dat ze heeeeeeel oud mogen worden en natuurlijk liefst in goede gezondheid. Denk dat iedereen dat wel hoopt wat betreft z'n dierbaren.
Maar wat is mijn eigen leven nu waard? Tegen dat ik oud en versleten ben, dan zullen mijn ouders er waarschijnlijk niet meer zijn. Ik heb verder geen nabestaanden voor wie mijn aanwezigheid dan nog gewenst is, dus zodra mijn leven geen kwaliteit meer voor mezelf biedt is het onzin om mij nog als 'n kasplantje in leven te houden. Want voor wie?
Maar wat is mijn eigen leven nu waard? Tegen dat ik oud en versleten ben, dan zullen mijn ouders er waarschijnlijk niet meer zijn. Ik heb verder geen nabestaanden voor wie mijn aanwezigheid dan nog gewenst is, dus zodra mijn leven geen kwaliteit meer voor mezelf biedt is het onzin om mij nog als 'n kasplantje in leven te houden. Want voor wie?
donderdag 24 december 2009 om 13:40
@ HPL: Jouw ouders hebben nog zin in het leven, terwijl de oudere mensen die Lotte beschrijft en zoals bijvoorbeeld mijn oma ook was die zin allang hebben verloren. Dat lijkt me een groot verschil. Verder heeft ze het hier niet over het geven van een dodelijke pil maar het rekken van leven, ook een groot verschil, lijkt mij.
Maar de kern van haar betoog gaat veel verder dan individuele gevallen: ze vraagt zich af of het een goed idee is dat we zo ingrijpen in het leven en de dood en daar ben ik het verstandelijk wel mee eens. Hoewel mijn geweten en emoties iets anders zeggen.
Maar de kern van haar betoog gaat veel verder dan individuele gevallen: ze vraagt zich af of het een goed idee is dat we zo ingrijpen in het leven en de dood en daar ben ik het verstandelijk wel mee eens. Hoewel mijn geweten en emoties iets anders zeggen.
donderdag 24 december 2009 om 13:42
quote:elninjoo schreef op 24 december 2009 @ 13:38:
Van mijn ouders hoop ik dat ze heeeeeeel oud mogen worden en natuurlijk liefst in goede gezondheid. Denk dat iedereen dat wel hoopt wat betreft z'n dierbaren.
Maar wat is mijn eigen leven nu waard? Tegen dat ik oud en versleten ben, dan zullen mijn ouders er waarschijnlijk niet meer zijn. Ik heb verder geen nabestaanden voor wie mijn aanwezigheid dan nog gewenst is, dus zodra mijn leven geen kwaliteit meer voor mezelf biedt is het onzin om mij nog als 'n kasplantje in leven te houden. Want voor wie?
En je vrienden dan?
Het hoeft toch niet altijd maar familie te zijn?
Van mijn ouders hoop ik dat ze heeeeeeel oud mogen worden en natuurlijk liefst in goede gezondheid. Denk dat iedereen dat wel hoopt wat betreft z'n dierbaren.
Maar wat is mijn eigen leven nu waard? Tegen dat ik oud en versleten ben, dan zullen mijn ouders er waarschijnlijk niet meer zijn. Ik heb verder geen nabestaanden voor wie mijn aanwezigheid dan nog gewenst is, dus zodra mijn leven geen kwaliteit meer voor mezelf biedt is het onzin om mij nog als 'n kasplantje in leven te houden. Want voor wie?
En je vrienden dan?
Het hoeft toch niet altijd maar familie te zijn?
donderdag 24 december 2009 om 13:44
quote:Kletsmajoor schreef op 24 december 2009 @ 13:42:
[...]
En je vrienden dan?
Het hoeft toch niet altijd maar familie te zijn?Ik heb 't over dierbaren en vrienden zijn natuurlijk hartstikke leuk als je zelf ook nog wat terug te bieden hebt, maar als je alleen nog maar ziek op bed ligt dan verdwijnen vrienden doorgaans als sneeuw voor de zon (op 'n enkele uitzondering na)
[...]
En je vrienden dan?
Het hoeft toch niet altijd maar familie te zijn?Ik heb 't over dierbaren en vrienden zijn natuurlijk hartstikke leuk als je zelf ook nog wat terug te bieden hebt, maar als je alleen nog maar ziek op bed ligt dan verdwijnen vrienden doorgaans als sneeuw voor de zon (op 'n enkele uitzondering na)
donderdag 24 december 2009 om 13:45
