
Nederland schuldig aan deportatie mannen in Srebrenica

woensdag 16 juli 2014 om 14:21
En weer eentje in de categorie 'rechterlijke uitspraken die ik niet snap'. Dit keer een vonnis van een Nederlandse rechter die de Nederlandse staat aansprakelijk houdt voor de deportatie van 300 mannen in de Bosnische enclave Srebrenica.
Waarom snap ik het niet?
Militaire conflicten zijn non-lineair: het verloop is onvoorspelbaar, en de grote gemene delen is dat ze meestal langer duren en meer slachtoffers eisen dan van te voren was voorzien. Met deze kennis in het achterhoofd is het nogal vreemd om een land dat met de beste bedoelingen is gaan peacekeepen verantwoordelijk te houden voor een slechte uitkomst. Is de rechter hier op de stoel van de regering gaat zitten en heeft hij op deze manier op voorhand een blokkade opgeworpen voor deelname aan alle toekomstige VN-missies (want aansprakelijk als er toch iets mis gaat etc).
Het lijkt me verder ook een trap na voor het bataljon in Srebrenica dat voor de militair bijna onmogelijk opgave stond om een enclave te bewaken tegen een enorme overmacht.
Waarom snap ik het niet?
Militaire conflicten zijn non-lineair: het verloop is onvoorspelbaar, en de grote gemene delen is dat ze meestal langer duren en meer slachtoffers eisen dan van te voren was voorzien. Met deze kennis in het achterhoofd is het nogal vreemd om een land dat met de beste bedoelingen is gaan peacekeepen verantwoordelijk te houden voor een slechte uitkomst. Is de rechter hier op de stoel van de regering gaat zitten en heeft hij op deze manier op voorhand een blokkade opgeworpen voor deelname aan alle toekomstige VN-missies (want aansprakelijk als er toch iets mis gaat etc).
Het lijkt me verder ook een trap na voor het bataljon in Srebrenica dat voor de militair bijna onmogelijk opgave stond om een enclave te bewaken tegen een enorme overmacht.
woensdag 16 juli 2014 om 14:28
woensdag 16 juli 2014 om 14:34
Ja, helaas, rechtelijk gezien hadden de Dutchbatters zich moeten laten afslachten terwijl de rest van de NAVO zich achter de oren krabte van waarom er geen luchtsteun was etc.
Daarna zou de gehele enclave alsnog zijn uitgemoord, waarbij er waarschijnlijk, juist vanwege conflict escalatie en geen VN/NAVO getuigen, veel meer slachtoffers onder de bevolking gevallen zouden zijn.
De minst schadelijke oplossing is nu eenmaal niet altijd de gerechtelijk juiste oplossing.
Daarna zou de gehele enclave alsnog zijn uitgemoord, waarbij er waarschijnlijk, juist vanwege conflict escalatie en geen VN/NAVO getuigen, veel meer slachtoffers onder de bevolking gevallen zouden zijn.
De minst schadelijke oplossing is nu eenmaal niet altijd de gerechtelijk juiste oplossing.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
woensdag 16 juli 2014 om 14:34
Natuurlijk zijn de Serviers de daders, maar Dutchbat is zeker wel medeplichtig.
De Serviers hebben die mensen vermoord, maar Dutchbat heeft staan toekijken hoe het gebeurde en deed niets, terwijl ze echt wel wisten wat er gebeurde. Terwijl zij daar waren om het volk te 'beschermen', net zoals Amerika in veel landen mensen 'beschermt'. Ze hadden dus toestemming moeten krijgen om wel iets te doen, en als dat niet kan, heb je er niets te zoeken want kan je er niets betekenen.
Ze zijn niet verantwoordelijk voor de uitkomst, maar zeker wel voor het niet-ingrijpen. Dan moet je er gewoon niet heengaan.(waar ik ook meer voor ben, als je in een land toch niets kan/mag doen)
De Serviers hebben die mensen vermoord, maar Dutchbat heeft staan toekijken hoe het gebeurde en deed niets, terwijl ze echt wel wisten wat er gebeurde. Terwijl zij daar waren om het volk te 'beschermen', net zoals Amerika in veel landen mensen 'beschermt'. Ze hadden dus toestemming moeten krijgen om wel iets te doen, en als dat niet kan, heb je er niets te zoeken want kan je er niets betekenen.
Ze zijn niet verantwoordelijk voor de uitkomst, maar zeker wel voor het niet-ingrijpen. Dan moet je er gewoon niet heengaan.(waar ik ook meer voor ben, als je in een land toch niets kan/mag doen)

woensdag 16 juli 2014 om 15:15
die jongens wisten niet waar ze mee te maken gekregen, geboren in nl, op gegroeid in een tijd waar men geloofde dat de wereld maakbaar was, een grote bonus beloofd, piep jong.
aan de andere kant een regio met geografisch ongunstige ligging, een tijd van eeuwen lange onderdrukking door ottomanen en er na door communisten, en gruwelijke moord partijen van mannen uit de enclave die die nederlandse jochies moesten beschermen...
verwacht je dan dat die jongens voor zulke mensen gaan sterven?
aan de andere kant een regio met geografisch ongunstige ligging, een tijd van eeuwen lange onderdrukking door ottomanen en er na door communisten, en gruwelijke moord partijen van mannen uit de enclave die die nederlandse jochies moesten beschermen...
verwacht je dan dat die jongens voor zulke mensen gaan sterven?

woensdag 16 juli 2014 om 15:46
quote:dubbeltje4 schreef op 16 juli 2014 @ 15:31:
Als je niet bereid bent om te sterven, is het leger ingaan een domme keus.
Goh echt? M.i. een erg domme opmerking!
Jij denkt dat de gemiddelde 17 - 20 jarige deze keuze bewust kan maken? Zich kan indenken wat allemaal op hun pad kan komen, welke keuzes ze soms moeten maken en wat de consequenties en impact hiervan kan zijn? Naïeve gedachte, de hersenen zijn niet zo ver ontwikkeld dat ze dit kunnen.
On topic: ik begrijp deze uitspraak ook niet. Ik ben ook benieuwd wat het hoger beroep gaat brengen en wat de gevolgen zijn m.b.t. toekomstige missies. Maar ik weet er eigenlijk niet voldoende vanaf om hier inhoudelijk mee te discussiëren. Ik ga dus in de meeleesmodus.
Als je niet bereid bent om te sterven, is het leger ingaan een domme keus.
Goh echt? M.i. een erg domme opmerking!
Jij denkt dat de gemiddelde 17 - 20 jarige deze keuze bewust kan maken? Zich kan indenken wat allemaal op hun pad kan komen, welke keuzes ze soms moeten maken en wat de consequenties en impact hiervan kan zijn? Naïeve gedachte, de hersenen zijn niet zo ver ontwikkeld dat ze dit kunnen.
On topic: ik begrijp deze uitspraak ook niet. Ik ben ook benieuwd wat het hoger beroep gaat brengen en wat de gevolgen zijn m.b.t. toekomstige missies. Maar ik weet er eigenlijk niet voldoende vanaf om hier inhoudelijk mee te discussiëren. Ik ga dus in de meeleesmodus.
woensdag 16 juli 2014 om 15:56
quote:dubbeltje4 schreef op 16 juli 2014 @ 15:31:
Als je niet bereid bent om te sterven, is het leger ingaan een domme keus.
Als je als soldaat tegen de bevelen van hogerhand ingaat ben je ook het bokje. Wat had een enkeling moeten doen? Eén Serviër door zijn kop schieten? Er was geen redden aan. Again: er was geen luchtsteun, er mocht niet geschoten worden.
Ik vind het te triest voor woorden, maar Nederland gaat gebukt onder een enorm schuldgevoel en is dus een makkelijke prooi.
Als je niet bereid bent om te sterven, is het leger ingaan een domme keus.
Als je als soldaat tegen de bevelen van hogerhand ingaat ben je ook het bokje. Wat had een enkeling moeten doen? Eén Serviër door zijn kop schieten? Er was geen redden aan. Again: er was geen luchtsteun, er mocht niet geschoten worden.
Ik vind het te triest voor woorden, maar Nederland gaat gebukt onder een enorm schuldgevoel en is dus een makkelijke prooi.
woensdag 16 juli 2014 om 16:08
Hogerhand had dus anders moeten beslissen, ik snap best dat 'de jongens' zelf geen besluit mogen/kunnen nemen.
Al snap ik ook niet dat je kan toekijken als je het voor je ogen ziet gebeuren.
Maar als je dus van hogerhand niet bereid bent andere beslissingen te nemen en/of in te grijpen als dat nodig is, dan heb je daar niets te zoeken.
En veel jongens zijn idd te jong om te kunnen overzien wat ze in zo'n land staat te wachten, en hebben een te 'stoer' beeld van wat ze daar denken te gaan doen. De selectie zou dus al heel anders moeten zijn.
Dutchbat heeft totaal geen meerwaarde gehad in dat land, voor niemand.
Nederland/VN moet zich niet bemoeien met landen en volken waar ze niet tegen opgewassen zijn.
Al snap ik ook niet dat je kan toekijken als je het voor je ogen ziet gebeuren.
Maar als je dus van hogerhand niet bereid bent andere beslissingen te nemen en/of in te grijpen als dat nodig is, dan heb je daar niets te zoeken.
En veel jongens zijn idd te jong om te kunnen overzien wat ze in zo'n land staat te wachten, en hebben een te 'stoer' beeld van wat ze daar denken te gaan doen. De selectie zou dus al heel anders moeten zijn.
Dutchbat heeft totaal geen meerwaarde gehad in dat land, voor niemand.
Nederland/VN moet zich niet bemoeien met landen en volken waar ze niet tegen opgewassen zijn.

woensdag 16 juli 2014 om 16:10
http://www.vn.nl/Archief/ ... n-een-Dutchbatsoldaat.htm
Het verhaal én de nooit gepubliceerde foto's van een Dutchbat-soldaat
Door Thijs Broer & Yoeri Albrecht
13 april 2002
Leestijd: 14 minuten
'Je reed daar gewoon door de killing fields'
Schoten, lijken, lijkenlucht, stapels paspoorten, bulldozers. Als je dat allemaal bij elkaar tegenkomt, kan het niet anders dan dat er een slachtpartij heeft plaatsgevonden.Het feitenrelaas van Srebrenica-veteraan Tom Schuurman.
Op onze observatiepost hadden we één mortiergranaat, en één lichtkogel,' zegt Dutchbat-militair Tom Schuurman. 'Daar werden we dus mee naar Bosnië gestuurd: olé, zoek het maar uit. In Nederland hadden we getraind met de mooiste wapensystemen, maar in Srebrenica moesten we het doen met wat oud spul, dat ook nog eens niet werkte. We hadden maar honderd patronen de man. De boordmitrailleur op ons pantservoertuig deed het bijna niet. Negentig procent van onze antitankraketten was onbruikbaar omdat er vocht in was gekomen. De tien procent die het wél deed, konden we niet gebruiken omdat de richtapparatuur nog ergens buiten de enclave lag. De paar brandhandgranaten die we hadden, waren levensgevaarlijk: er viel poeder uit als je ze omdraaide. En de pantserwagen voor de gewonden was defect. Iedereen wist hoe beroerd de uitrusting was: generaal Couzy, chef-staf Van den Breemen, de minister van Defensie. Maar als wíj het hadden geweten, waren we nooit naar Bosnië gegaan. En dan zeggen ze dat we geen weerstand hebben geboden, met zulke bewapening. Het is van de knotse.'
Tom Schuurman, pionier-verkenner bij het 13de Infanteriebataljon Luchtmobiel, was net negentien toen hij in januari 1995 naar Bosnië vertrok om de safe haven Srebrenica te beschermen. Een halfjaar later, op 12 juli, werd de enclave door de Bosnisch-Servische troepen van generaal Mladic onder de voet gelopen. Terwijl de Serviërs zich opmaakten voor een massaslachting onder de moslims keek Dutchbat machteloos toe.
Vanaf januari bemande Tom Schuurman observatiepost Alpha, aan de noordwestkant van de enclave. Een houten toren en een barak op een heuveltop, omringd door een hek en een wal van zandzakken, met uitzicht op de heuvels in de omgeving. In de verte zagen ze de loopgraven van de Serviërs. Hoofdtaak was het rapporteren van beschietingen en troepenverplaatsingen in het gebied, en het bieden van hulp aan de burgerbevolking. 'Er kwamen regelmatig moslims aan de poort die medische verzorging nodig hadden. Er werd zelfs een keer een man gebracht die door een sluipschutter in zijn borst was geschoten terwijl hij in een tuinstoel zat. We hebben hem naar de operatiekamer op de compound gebracht. Toen heeft hij het overleefd.'
Schuurman leerde al snel wat Servo-Kroatisch, zodat hij met de moslims in de enclave kon praten. 'Om mét die mensen te praten,' zegt hij, 'niet tegen ze.' De informatie over wat er buiten de enclave gebeurde gaf hij door aan de leiding van Dutchbat. 'Eind juni zeiden de moslims al dat de Serviërs gingen aanvallen. Ze hadden zware artillerie gezien. Achter de heuvels hoorden we tanks rijden. Er werden bomen omgehakt, schuttersputjes gegraven. We dachten: dit gaat mis.'
In februari was prins Willem-Alexander nog in de enclave langsgekomen, begeleid door Franse mariniers. 'We vroegen ons toen al af waarom het
Fransen waren, en fucking hell geen Nederlanders. Alsof we zelf niet goed genoeg waren om de prins te beschermen. Zoiets is niet echt goed voor het moreel.'
Na het bezoek van de kroonprins werd de situatie al snel dreigender. Het vliegverbod boven de enclave werd steeds vaker geschonden door de Bosnische Serviërs. Maar de VN-vredesmacht deed niets. 'In maart ging ik drie weken met verlof naar Zagreb,' zegt Schuurman. 'Bij Zvornik zag ik toen Servische gevechtshelikopters staan. Als ik dat gewoon kon zien vanuit de bus, konden de inlichtingendiensten dat toch ook?'
Toen hij terugkwam, als een van de laatste Nederlandse soldaten die nog door de Serviërs werden doorgelaten, was de situatie in de enclave verder verslechterd. Door de blokkade was er zo weinig dieselolie, dat de moslims te hulp werden geroepen om met hun ezels de observatieposten te bevoorraden. 'We hadden zo slecht te vreten,' zegt Schuurman met een grijns, 'dat we zelfs een keer een aangereden hond hebben opgegeten.'
Alpha werd steeds vaker onder vuur genomen. Soms vuurden de moslimstrijders vanaf posities vlak onder de observatiepost. 'Dan liepen wij het risico dat de Serviërs met scherp op ons gingen schieten,' zegt Schuurman. 'En dat gebeurde ook: op een gegeven moment ontplofte er een mortiergranaat vlak naast de toren. De moslims hoopten ons op die manier bij het conflict te betrekken.
Af en toe zagen we 's nachts het lichtspoor van Servische sluipschutters. We waren bang: tussen de lampen van de observatiepost was je gewoon een sitting duck.' Op een gegeven moment werden de Dutchbatters zelfs op klaarlichte dag onder vuur genomen. 'Mijn maat duwde me op de grond, anderhalve seconde later sloeg de kogel in. Het scheelde een paar centimeter. Ik stak mijn helm omhoog op mijn wapen, om te kijken of ze nog een keer zouden schieten. Daarna had ik de Serviërs in het vizier, de mitrailleur doorgeladen, maar ik kreeg geen toestemming om te vuren. Dat gebeurde keer op keer, daardoor kregen we het machteloze gevoel dat we nooit iets terug mochten doen.'
Een paar weken later ging Schuurman op patrouille met een paar commando's van het verkenningspeloton en twee Britse militairen van de elite-eenheid SAS. De status van de Britten in de enclave was onduidelijk, ze rapporteerden direct aan Unprofor-bevelhebber Rupert Smith. 'Op een berghelling werd er opeens op ons geschoten,' zegt Schuurman. 'Het zand spatte omhoog bij mijn voeten. Dat er geen doden zijn gevallen, is een wonder. We hebben als een gek gerend om dekking te zoeken. Een van de Britten trok zijn zender te voorschijn en vroeg om luchtsteun – zij hadden een directe satellietverbinding met Sarajevo. Binnen zeven minuten kwamen er een paar F-16's in duikvlucht over. Later kregen die SAS-jongens op hun kloten van Karremans, omdat ze geen luchtsteun hadden mogen aanvragen. Dat mocht hij alleen. Maar wij dachten: die Britten laten tenminste niet met zich fucken. En die luchtsteun kon er dus in een paar minuten zijn, als het nodig was. Daar heb ik nog aan gedacht, toen de enclave viel en er geen vliegtuig te bekennen was.'
De eerste grote Servische aanval, op 6 juli, vond plaats iets ten noorden van Alpha. 'Ik werd om vijf uur 's ochtends wakker gemaakt door een maat. Er werd zwaar geschoten met mortieren, antitankwapens, luchtdoelgeschut. Het ging maar door. Bizar. Om tien uur werd het plotseling stil. Toen hoorden we zware artillerie, ver weg in het zuiden bij onze andere observatieposten Delta, Echo en Foxtrot. Mijn keel werd dichtgeknepen van de zenuwen. Nu breekt de shit los, dacht ik. Nu komt de luchtmacht en krijgen de Serviërs eindelijk de volle laag. Maar tot onze stomme verbazing gebeurde er helemaal niets. Foxtrot had een verkeerd radiokanaal aanstaan waardoor iedereen kon meeluisteren. Ze lagen zwaar onder vuur. We hoorden: "We gaan nu vertrekken, instijgen." Toen hoorden we: "Boordschutter geraakt, boordschutter geraakt." Dat was Raviv van Renssen. Wij keken elkaar aan: het was menens. Op Echo zijn de jongens letterlijk van hun post geknald. De Serviërs kwamen met een megafoon aan de poort: "Jullie hebben tien minuten de tijd om te verdwijnen." Maar de commandant zei dat ze moesten blijven zitten. De Serviërs telden af: "Nog twee minuten." Ze zijn blijven zitten tot het vuur geopend werd. We konden niets doen: we hadden de middelen niet, en er kwam geen luchtsteun. De opdracht was gewoon niet uitvoerbaar.'
Op 10 juli hoorde Schuurman 's middags zwaar artillerievuur ten noordoosten van de observatiepost. 'Ik zag een Servische tank een heuvelkam oprijden, net buiten de enclave. Hij vuurde een paar schoten op het dorpje Podgaj, verderop. Daarna zag ik door de kijker hoe de koepel draaide: ik keek recht in de loop. Hij vuurde een paar keer, de granaten vlogen vlak over de toren.' Aan het eind van de avond werd in het dorp het ene huis na het andere in brand gestoken. 'Ik zag telkens een steekvlam, en in no time stond een heel huis in de fik. Dat moet met vlammenwerpers zijn gedaan.'
Te midden van de chaos verschenen er moslims aan de poort die vertelden dat de Serviërs in het zuiden van de enclave strijdgas gebruikten om moslimstrijders uit hun loopgraven te jagen. 'Bij de berg Kak waren mensen "gek in hun hoofd" geworden van het zenuwgas, zeiden ze. We hebben dat later gerapporteerd.' In het verslag van de VN over de val van de enclave wordt er netjes melding van gemaakt. Maar in het debriefingsrapport, waarin wel meer is gladgestreken, wordt vermeld dat het gebruik van verboden strijdmiddelen 'nauwelijks waarschijnlijk' is.
Op de ochtend van 11 juli, de dag van de val, kreeg Alpha opdracht een rookbaken te plaatsen als oriëntatiepunt voor een massale luchtaanval. Maar de vliegtuigen kwamen niet, de enclave viel. Dezelfde middag verschenen er opnieuw moslims aan de poort. 'Ze vroegen om eten, drinken, en schoenen, omdat ze door de bergen wilden vluchten. Die hebben we ze gegeven. Een van die kerels hadden wij al eens eerder geholpen met de bevalling van zijn vrouw. Daarom gooide hij nu geen handgranaat in de observatiepost, zei hij. Dat was een drama geworden, want dan had ik hem afgeknald met mijn machinegeweer. En wie had ons dan nog geholpen?'
Twee slapeloze nachten later kregen Schuurman en zijn maten opdracht Alpha, de laatste overgebleven observatiepost, te verlaten. 'We moesten het pantservoertuig volstouwen met munitie, met ons erbovenop: een rijdende bom. We durfden niet terug de enclave in want we waren bang dat we net als Raviv van Renssen door de moslims zouden worden neergeschoten. Iets buiten de enclave in Servisch gebied kwamen we vast te zitten. De radio deed het niet meer. Op de compound dachten ze dat we dood waren. We hebben toen een hele nacht in een rivierbedding doorgebracht. Het was bloedgevaarlijk in dat bos met Serviërs en vluchtende moslimstrijders. In het donker ziet echt niemand of je VN'er bent of niet. Het was de langste nacht van mijn leven.'
Toen het licht was geworden liepen ze terug naar de observatiepost en namen contact op met de compound. Even later werden ze door de Serviërs opgehaald. In het gehucht Simici, iets buiten de enclave, moesten ze overnachten op een politiebureau. 'Ze beweerden tegen ons dat het nog te gevaarlijk was.' Voor het bureau stonden drie grote tanks, luchtafweer en zware artillerie. ''s Nachts ben ik naar buiten geslopen en heb ik de hele boel gefotografeerd. De Amerikanen móéten luchtfoto's gehad hebben van die zware wapens. Maar er is niets mee gedaan.' In Simici liepen overal tot de tanden gewapende Serviërs rond, die vertelden dat ze hierna naar de enclaves Gorazde en Zepa gingen. 'Ik heb het later op de compound allemaal gemeld.'
De volgende dag werden Schuurman en zijn maten opgehaald door een viertonner van Dutchbat, om ze terug te brengen naar de compound. 'De chauffeur had een heel vreemde blik in zijn ogen. "Jij wilt niet weten wat ik gezien heb," zei hij. "Overal lijken." Halverwege de terugweg, bij Nova Kasaba, klonken schoten uit een gebouw langs de weg. Wij keken elkaar aan. Het was duidelijk dat er iets niet klopte. De Serviërs keken alsof ze zich betrapt voelden. We hebben niets gevraagd – dat laat je wel uit je hoofd, maar het was duidelijk dat er daar gewoon mensen werden neergeschoten. Verderop, voorbij Konjevici, lagen de weilanden langs de weg bezaaid met koffers en kleren. Het hondje van onze post, Alpha, begon opeens te janken. Om de paar meter stond een zwaarbewapende Servische soldaat. Langs de weg lagen lijken. Het wegdek was zwart van het bloed. De truck slingerde tussen de doden door. Op een gegeven moment heb ik niet meer naar buiten gekeken. Een halfuur lang reden we door een verschrikkelijke lijkenlucht. Op sommige plaatsen was de stank niet te harden. Je reed daar gewoon door de killing fields. Niemand is daar levend die weg over gekomen. Ik heb het allemaal gerapporteerd. Maar wat lees ik in het debriefingsrapport? "De mogelijkheid bestaat dat daar iets vreemds is gebeurd." Bijna twee weken na de val van Srebrenica beweerde generaal Couzy nog dat er geen reden was van genocide te spreken. Bullshit.'
Toen de groep van Alpha in Potocari aankwam, waren de moslims al afgevoerd. De compound was vrijwel leeg. 'Het moet daar verschrikkelijk geweest zijn. Die moslims keken de dood in de ogen. Maten van mij vertelden dat sommige moslims gek waren geworden van angst. Eentje probeerde zichzelf te doden door met stenen tegen zijn voorhoofd te slaan. Een ander heeft zichzelf opgehangen. Een vrouw gooide haar baby in een afvalemmer. Achter de compound was een massagraf voor de mensen die tijdens hun vlucht naar de basis zijn beschoten. Ik heb een foto gemaakt van een enorme berg kleren, paspoorten en kinderspeelgoed, bij een wit huis vlak buiten de compound. Het leek wel Schindler's List. Op die plaats heeft luitenant Rutten foto's gemaakt van geëxecuteerde moslims: het fotorolletje dat later verprutst is. Het was het bewijs dat daar vreselijke dingen gebeurden. Dutchbat wist dat er executies plaatsvonden. Iedereen wist het. Schoten, lijken, lijkenlucht, stapels paspoorten, bulldozers, dan weet je genoeg. Maar wat kon ik doen?'
Zes dagen later vertrok Dutchbat uit Potocari. Bij aankomst in Zagreb werden de blauwhelmen als helden binnengehaald door premier Kok, de kroonprins, minister Voorhoeve en een kamerdelegatie. Al snel na de ontvangst bleek het fotorolletje van Rutten vernietigd. 'Toen dacht ik: mijn foto's krijgen ze niet,' zegt Schuurman. 'Ik vertrouwde ze voor geen meter. Je kan je foto's beter naar de Hema brengen dan naar Defensie.'
Tijdens de debriefing in Assen voelde Schuurman zich behandeld als een misdadiger. De meeste van zijn maten is hij inmiddels uit het oog verloren, met een aantal van hen gaat het niet goed. Zelf zwaait hij binnenkort af. Hij wil niets meer met de defensie te maken hebben. 'Wat mij betreft mag er een parlementaire enquête komen.' Schuurman is van plan een netwerk van Dutchbat-veteranen op te zetten, zodat ze elkaar geestelijk kunnen steunen. 'Srebrenica is voor mij het bewijs dat het Kwaad bestaat.'
Het verhaal én de nooit gepubliceerde foto's van een Dutchbat-soldaat
Door Thijs Broer & Yoeri Albrecht
13 april 2002
Leestijd: 14 minuten
'Je reed daar gewoon door de killing fields'
Schoten, lijken, lijkenlucht, stapels paspoorten, bulldozers. Als je dat allemaal bij elkaar tegenkomt, kan het niet anders dan dat er een slachtpartij heeft plaatsgevonden.Het feitenrelaas van Srebrenica-veteraan Tom Schuurman.
Op onze observatiepost hadden we één mortiergranaat, en één lichtkogel,' zegt Dutchbat-militair Tom Schuurman. 'Daar werden we dus mee naar Bosnië gestuurd: olé, zoek het maar uit. In Nederland hadden we getraind met de mooiste wapensystemen, maar in Srebrenica moesten we het doen met wat oud spul, dat ook nog eens niet werkte. We hadden maar honderd patronen de man. De boordmitrailleur op ons pantservoertuig deed het bijna niet. Negentig procent van onze antitankraketten was onbruikbaar omdat er vocht in was gekomen. De tien procent die het wél deed, konden we niet gebruiken omdat de richtapparatuur nog ergens buiten de enclave lag. De paar brandhandgranaten die we hadden, waren levensgevaarlijk: er viel poeder uit als je ze omdraaide. En de pantserwagen voor de gewonden was defect. Iedereen wist hoe beroerd de uitrusting was: generaal Couzy, chef-staf Van den Breemen, de minister van Defensie. Maar als wíj het hadden geweten, waren we nooit naar Bosnië gegaan. En dan zeggen ze dat we geen weerstand hebben geboden, met zulke bewapening. Het is van de knotse.'
Tom Schuurman, pionier-verkenner bij het 13de Infanteriebataljon Luchtmobiel, was net negentien toen hij in januari 1995 naar Bosnië vertrok om de safe haven Srebrenica te beschermen. Een halfjaar later, op 12 juli, werd de enclave door de Bosnisch-Servische troepen van generaal Mladic onder de voet gelopen. Terwijl de Serviërs zich opmaakten voor een massaslachting onder de moslims keek Dutchbat machteloos toe.
Vanaf januari bemande Tom Schuurman observatiepost Alpha, aan de noordwestkant van de enclave. Een houten toren en een barak op een heuveltop, omringd door een hek en een wal van zandzakken, met uitzicht op de heuvels in de omgeving. In de verte zagen ze de loopgraven van de Serviërs. Hoofdtaak was het rapporteren van beschietingen en troepenverplaatsingen in het gebied, en het bieden van hulp aan de burgerbevolking. 'Er kwamen regelmatig moslims aan de poort die medische verzorging nodig hadden. Er werd zelfs een keer een man gebracht die door een sluipschutter in zijn borst was geschoten terwijl hij in een tuinstoel zat. We hebben hem naar de operatiekamer op de compound gebracht. Toen heeft hij het overleefd.'
Schuurman leerde al snel wat Servo-Kroatisch, zodat hij met de moslims in de enclave kon praten. 'Om mét die mensen te praten,' zegt hij, 'niet tegen ze.' De informatie over wat er buiten de enclave gebeurde gaf hij door aan de leiding van Dutchbat. 'Eind juni zeiden de moslims al dat de Serviërs gingen aanvallen. Ze hadden zware artillerie gezien. Achter de heuvels hoorden we tanks rijden. Er werden bomen omgehakt, schuttersputjes gegraven. We dachten: dit gaat mis.'
In februari was prins Willem-Alexander nog in de enclave langsgekomen, begeleid door Franse mariniers. 'We vroegen ons toen al af waarom het
Fransen waren, en fucking hell geen Nederlanders. Alsof we zelf niet goed genoeg waren om de prins te beschermen. Zoiets is niet echt goed voor het moreel.'
Na het bezoek van de kroonprins werd de situatie al snel dreigender. Het vliegverbod boven de enclave werd steeds vaker geschonden door de Bosnische Serviërs. Maar de VN-vredesmacht deed niets. 'In maart ging ik drie weken met verlof naar Zagreb,' zegt Schuurman. 'Bij Zvornik zag ik toen Servische gevechtshelikopters staan. Als ik dat gewoon kon zien vanuit de bus, konden de inlichtingendiensten dat toch ook?'
Toen hij terugkwam, als een van de laatste Nederlandse soldaten die nog door de Serviërs werden doorgelaten, was de situatie in de enclave verder verslechterd. Door de blokkade was er zo weinig dieselolie, dat de moslims te hulp werden geroepen om met hun ezels de observatieposten te bevoorraden. 'We hadden zo slecht te vreten,' zegt Schuurman met een grijns, 'dat we zelfs een keer een aangereden hond hebben opgegeten.'
Alpha werd steeds vaker onder vuur genomen. Soms vuurden de moslimstrijders vanaf posities vlak onder de observatiepost. 'Dan liepen wij het risico dat de Serviërs met scherp op ons gingen schieten,' zegt Schuurman. 'En dat gebeurde ook: op een gegeven moment ontplofte er een mortiergranaat vlak naast de toren. De moslims hoopten ons op die manier bij het conflict te betrekken.
Af en toe zagen we 's nachts het lichtspoor van Servische sluipschutters. We waren bang: tussen de lampen van de observatiepost was je gewoon een sitting duck.' Op een gegeven moment werden de Dutchbatters zelfs op klaarlichte dag onder vuur genomen. 'Mijn maat duwde me op de grond, anderhalve seconde later sloeg de kogel in. Het scheelde een paar centimeter. Ik stak mijn helm omhoog op mijn wapen, om te kijken of ze nog een keer zouden schieten. Daarna had ik de Serviërs in het vizier, de mitrailleur doorgeladen, maar ik kreeg geen toestemming om te vuren. Dat gebeurde keer op keer, daardoor kregen we het machteloze gevoel dat we nooit iets terug mochten doen.'
Een paar weken later ging Schuurman op patrouille met een paar commando's van het verkenningspeloton en twee Britse militairen van de elite-eenheid SAS. De status van de Britten in de enclave was onduidelijk, ze rapporteerden direct aan Unprofor-bevelhebber Rupert Smith. 'Op een berghelling werd er opeens op ons geschoten,' zegt Schuurman. 'Het zand spatte omhoog bij mijn voeten. Dat er geen doden zijn gevallen, is een wonder. We hebben als een gek gerend om dekking te zoeken. Een van de Britten trok zijn zender te voorschijn en vroeg om luchtsteun – zij hadden een directe satellietverbinding met Sarajevo. Binnen zeven minuten kwamen er een paar F-16's in duikvlucht over. Later kregen die SAS-jongens op hun kloten van Karremans, omdat ze geen luchtsteun hadden mogen aanvragen. Dat mocht hij alleen. Maar wij dachten: die Britten laten tenminste niet met zich fucken. En die luchtsteun kon er dus in een paar minuten zijn, als het nodig was. Daar heb ik nog aan gedacht, toen de enclave viel en er geen vliegtuig te bekennen was.'
De eerste grote Servische aanval, op 6 juli, vond plaats iets ten noorden van Alpha. 'Ik werd om vijf uur 's ochtends wakker gemaakt door een maat. Er werd zwaar geschoten met mortieren, antitankwapens, luchtdoelgeschut. Het ging maar door. Bizar. Om tien uur werd het plotseling stil. Toen hoorden we zware artillerie, ver weg in het zuiden bij onze andere observatieposten Delta, Echo en Foxtrot. Mijn keel werd dichtgeknepen van de zenuwen. Nu breekt de shit los, dacht ik. Nu komt de luchtmacht en krijgen de Serviërs eindelijk de volle laag. Maar tot onze stomme verbazing gebeurde er helemaal niets. Foxtrot had een verkeerd radiokanaal aanstaan waardoor iedereen kon meeluisteren. Ze lagen zwaar onder vuur. We hoorden: "We gaan nu vertrekken, instijgen." Toen hoorden we: "Boordschutter geraakt, boordschutter geraakt." Dat was Raviv van Renssen. Wij keken elkaar aan: het was menens. Op Echo zijn de jongens letterlijk van hun post geknald. De Serviërs kwamen met een megafoon aan de poort: "Jullie hebben tien minuten de tijd om te verdwijnen." Maar de commandant zei dat ze moesten blijven zitten. De Serviërs telden af: "Nog twee minuten." Ze zijn blijven zitten tot het vuur geopend werd. We konden niets doen: we hadden de middelen niet, en er kwam geen luchtsteun. De opdracht was gewoon niet uitvoerbaar.'
Op 10 juli hoorde Schuurman 's middags zwaar artillerievuur ten noordoosten van de observatiepost. 'Ik zag een Servische tank een heuvelkam oprijden, net buiten de enclave. Hij vuurde een paar schoten op het dorpje Podgaj, verderop. Daarna zag ik door de kijker hoe de koepel draaide: ik keek recht in de loop. Hij vuurde een paar keer, de granaten vlogen vlak over de toren.' Aan het eind van de avond werd in het dorp het ene huis na het andere in brand gestoken. 'Ik zag telkens een steekvlam, en in no time stond een heel huis in de fik. Dat moet met vlammenwerpers zijn gedaan.'
Te midden van de chaos verschenen er moslims aan de poort die vertelden dat de Serviërs in het zuiden van de enclave strijdgas gebruikten om moslimstrijders uit hun loopgraven te jagen. 'Bij de berg Kak waren mensen "gek in hun hoofd" geworden van het zenuwgas, zeiden ze. We hebben dat later gerapporteerd.' In het verslag van de VN over de val van de enclave wordt er netjes melding van gemaakt. Maar in het debriefingsrapport, waarin wel meer is gladgestreken, wordt vermeld dat het gebruik van verboden strijdmiddelen 'nauwelijks waarschijnlijk' is.
Op de ochtend van 11 juli, de dag van de val, kreeg Alpha opdracht een rookbaken te plaatsen als oriëntatiepunt voor een massale luchtaanval. Maar de vliegtuigen kwamen niet, de enclave viel. Dezelfde middag verschenen er opnieuw moslims aan de poort. 'Ze vroegen om eten, drinken, en schoenen, omdat ze door de bergen wilden vluchten. Die hebben we ze gegeven. Een van die kerels hadden wij al eens eerder geholpen met de bevalling van zijn vrouw. Daarom gooide hij nu geen handgranaat in de observatiepost, zei hij. Dat was een drama geworden, want dan had ik hem afgeknald met mijn machinegeweer. En wie had ons dan nog geholpen?'
Twee slapeloze nachten later kregen Schuurman en zijn maten opdracht Alpha, de laatste overgebleven observatiepost, te verlaten. 'We moesten het pantservoertuig volstouwen met munitie, met ons erbovenop: een rijdende bom. We durfden niet terug de enclave in want we waren bang dat we net als Raviv van Renssen door de moslims zouden worden neergeschoten. Iets buiten de enclave in Servisch gebied kwamen we vast te zitten. De radio deed het niet meer. Op de compound dachten ze dat we dood waren. We hebben toen een hele nacht in een rivierbedding doorgebracht. Het was bloedgevaarlijk in dat bos met Serviërs en vluchtende moslimstrijders. In het donker ziet echt niemand of je VN'er bent of niet. Het was de langste nacht van mijn leven.'
Toen het licht was geworden liepen ze terug naar de observatiepost en namen contact op met de compound. Even later werden ze door de Serviërs opgehaald. In het gehucht Simici, iets buiten de enclave, moesten ze overnachten op een politiebureau. 'Ze beweerden tegen ons dat het nog te gevaarlijk was.' Voor het bureau stonden drie grote tanks, luchtafweer en zware artillerie. ''s Nachts ben ik naar buiten geslopen en heb ik de hele boel gefotografeerd. De Amerikanen móéten luchtfoto's gehad hebben van die zware wapens. Maar er is niets mee gedaan.' In Simici liepen overal tot de tanden gewapende Serviërs rond, die vertelden dat ze hierna naar de enclaves Gorazde en Zepa gingen. 'Ik heb het later op de compound allemaal gemeld.'
De volgende dag werden Schuurman en zijn maten opgehaald door een viertonner van Dutchbat, om ze terug te brengen naar de compound. 'De chauffeur had een heel vreemde blik in zijn ogen. "Jij wilt niet weten wat ik gezien heb," zei hij. "Overal lijken." Halverwege de terugweg, bij Nova Kasaba, klonken schoten uit een gebouw langs de weg. Wij keken elkaar aan. Het was duidelijk dat er iets niet klopte. De Serviërs keken alsof ze zich betrapt voelden. We hebben niets gevraagd – dat laat je wel uit je hoofd, maar het was duidelijk dat er daar gewoon mensen werden neergeschoten. Verderop, voorbij Konjevici, lagen de weilanden langs de weg bezaaid met koffers en kleren. Het hondje van onze post, Alpha, begon opeens te janken. Om de paar meter stond een zwaarbewapende Servische soldaat. Langs de weg lagen lijken. Het wegdek was zwart van het bloed. De truck slingerde tussen de doden door. Op een gegeven moment heb ik niet meer naar buiten gekeken. Een halfuur lang reden we door een verschrikkelijke lijkenlucht. Op sommige plaatsen was de stank niet te harden. Je reed daar gewoon door de killing fields. Niemand is daar levend die weg over gekomen. Ik heb het allemaal gerapporteerd. Maar wat lees ik in het debriefingsrapport? "De mogelijkheid bestaat dat daar iets vreemds is gebeurd." Bijna twee weken na de val van Srebrenica beweerde generaal Couzy nog dat er geen reden was van genocide te spreken. Bullshit.'
Toen de groep van Alpha in Potocari aankwam, waren de moslims al afgevoerd. De compound was vrijwel leeg. 'Het moet daar verschrikkelijk geweest zijn. Die moslims keken de dood in de ogen. Maten van mij vertelden dat sommige moslims gek waren geworden van angst. Eentje probeerde zichzelf te doden door met stenen tegen zijn voorhoofd te slaan. Een ander heeft zichzelf opgehangen. Een vrouw gooide haar baby in een afvalemmer. Achter de compound was een massagraf voor de mensen die tijdens hun vlucht naar de basis zijn beschoten. Ik heb een foto gemaakt van een enorme berg kleren, paspoorten en kinderspeelgoed, bij een wit huis vlak buiten de compound. Het leek wel Schindler's List. Op die plaats heeft luitenant Rutten foto's gemaakt van geëxecuteerde moslims: het fotorolletje dat later verprutst is. Het was het bewijs dat daar vreselijke dingen gebeurden. Dutchbat wist dat er executies plaatsvonden. Iedereen wist het. Schoten, lijken, lijkenlucht, stapels paspoorten, bulldozers, dan weet je genoeg. Maar wat kon ik doen?'
Zes dagen later vertrok Dutchbat uit Potocari. Bij aankomst in Zagreb werden de blauwhelmen als helden binnengehaald door premier Kok, de kroonprins, minister Voorhoeve en een kamerdelegatie. Al snel na de ontvangst bleek het fotorolletje van Rutten vernietigd. 'Toen dacht ik: mijn foto's krijgen ze niet,' zegt Schuurman. 'Ik vertrouwde ze voor geen meter. Je kan je foto's beter naar de Hema brengen dan naar Defensie.'
Tijdens de debriefing in Assen voelde Schuurman zich behandeld als een misdadiger. De meeste van zijn maten is hij inmiddels uit het oog verloren, met een aantal van hen gaat het niet goed. Zelf zwaait hij binnenkort af. Hij wil niets meer met de defensie te maken hebben. 'Wat mij betreft mag er een parlementaire enquête komen.' Schuurman is van plan een netwerk van Dutchbat-veteranen op te zetten, zodat ze elkaar geestelijk kunnen steunen. 'Srebrenica is voor mij het bewijs dat het Kwaad bestaat.'
woensdag 16 juli 2014 om 16:12
Voormalig Dutchbat-hoofdkwartier in Srebrenica wordt museum
03-07-2014
Het voormalig hoofdkwartier van Dutchbat in Potocari (Srebrenica) wordt grondig gerenoveerd, ingericht als museum en opengesteld voor bezoekers. Ook worden met hulp van Dutchbatveteranen een oude wachttoren op het terrein en een in de bergen gelegen observatiepost hersteld. De te renoveren gebouwen zijn onderdeel van het Potocari Memorial Centre. Voor dit project ontvangen het herinneringscentrum en vredesorganisatie PAX financiële steun van de Nederlandse ambassade in Sarajevo. Een aantal ruimten in het voormalig hoofdkwartier wordt ingericht als in juli 1995, toen Dutchbat het gebouw in gebruik had. In enkele van de kamers komt een tentoonstelling met foto's van bekende Bosnische en Nederlandse fotografen en van Dutchbatveteranen. Ook worden verhalen en verklaringen van Dutchbatters in het Nederlands, Engels en Bosnisch gepresenteerd.Steun van Nederland
De Nederlandse ambassade in Sarajevo levert financiële steun en de Nederlandse ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken zijn ook inhoudelijk betrokken, onder meer door het beschikbaar stellen van foto's, kaarten en documenten. De renovatie van het voormalig hoofdkwartier is het resultaat van verzoeken van nabestaandenorganisaties, overleggen met Dutchbatveteranen, een bezoek van een delegatie van de Tweede Kamer aan Srebrenica en politieke toezeggingen van bewindslieden.
Vredesorganisatie PAX verzorgt in nauwe samenwerking met Herinneringscentrum Kamp Westerbork trainingen voor de gidsen en medewerkers van het Potocari Memorial Centre, en werkbezoeken aan Nederland voor bestuur en staf van het centrum en de vereniging van overlevenden van Srebrenica. Beide organisaties leveren al meer dan tien jaar steun aan de stapsgewijze ontwikkeling van het herinneringscentrum.PAX is erg blij met de financiële steun vanuit Nederland. Dion van den Berg van PAX: "Dit project biedt vele Bosnische en Nederlandse betrokkenen extra mogelijkheden om met hun eigen verhalen en ervaringen de boodschap van Srebrenica aan de wereld te versterken."Het doel van het project is om zo belangrijke informatie over Srebrenica te verzamelen en toegankelijk te maken. Het gaat niet om een zoektocht naar de ultieme waarheid over Srebrenica; verhalen en visies die conflicteren, worden naast elkaar gepresenteerd.
De Nederlandse regering leverde eerder een belangrijke financiële bijdrage voor de inrichting van de begraafplaats tegenover de voormalige compound en een subsidie voor de 'Black Box', een eerste kleine expositieruimte in een ander gebouw op het terrein.
Bron vermelding IKV Pax christi
http://www.paxvoorvrede.n ... n-srebrenica-wordt-museum
Meer info op NRC
http://www.nrc.nl/nieuws/ ... ss&utm_source=syndication
Defensie wil langdurige juridische procedures voorkomen
Het ministerie van Defensie moet voorkomen dat het verwikkeld raakt in langdurige juridische procedures met veteranen. Daarvoor pleitte vandaag een meerderheid van de Tweede Kamer tijdens een overleg met ministerie Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie over de Veteranennota.
Vorig jaar kwam Dutchbat-veteraan Dave Maat met het ministerie tot een regeling, maar hier ging wel meer dan 10 jaar juridische strijd aan vooraf. Hij raakte tijdens zijn uitzending naar Srebrenica getraumatiseerd. Hij wilde een vergoeding van Defensie omdat de nazorg gebrekkig zou zijn geweest. De hoogste rechter gaf hem gelijk.
'Kunnen zaken sneller met iets meer empathie' worden afgerond, vroeg Angelien Eijsink van de PvdA. Ook André Bosman van de VVD wil dat in individuele zaken 'zo snel mogelijk' tot een overeenkomst wordt gekomen. Hanke Bruins Slot van CDA en Jasper van Dijk van SP vinden eveneens dat zaken uit de juridische sfeer moeten worden gehaald.
Volgens Hennis is er inmiddels een nieuwe regeling die moet zorgen dat Defensie zo snel mogelijk overeenstemming bereikt in dit soort gevallen. Lukt dat niet dan kunnen veteranen naar een onafhankelijke commissie stappen. De bewindsvrouw hoopt zo 'ellenlange' juridische procedures te voorkomen, want ze is ervan 'geschrokken' wat dat met mensen kan doen. Ook hoopt ze dat een nieuwe schadevergoedingsregeling, die rond 1 juli in werking treedt, een oplossing biedt.
Bron vermelding : Algemeen Dagblad ANP
23 juni 2014 14:25
http://www.ad.nl/ad/nl/10 ... rocedures-voorkomen.dhtml
'Bosnië-veteraan te lang in onzekerheid gelaten’
In de zomer van 2012 deed verzoekster, de moeder van een Bosnië veteraan een noodkreet aan de ombudsman, want van Defensie kreeg zijn geen antwoord op haar klachtbrief. Als moeder maakte zij zich ernstig zorgen over haar zoon die in 1993 als dienstplichtig militair naar voormalig Joegoslavië was uitgezonden. Volgens moeder had haar zoon, een jonge veteraan, in het verleden meerdere malen bij Defensie om hulp gevraagd voor zijn posttraumatisch stress syndroom (ptss). Eerder deed hij een poging tot zelfdoding en de toestand in zijn gezin, met vrouw en kinderen, was uitermate zorgelijk. In 2006 deed de veteraan een klemmend beroep op Defensie, maar een adequate behandeling bij instelling A. startte uiteindelijk jaren later, in 2010.
Na meerdere aanmaningen van de ombudsman aan het adres van de minister van Defensie kreeg de moeder uiteindelijk in augustus 2013 een antwoord op haar klacht. Hierop heeft de ombudsman het onderzoek geopend. Na vragen van de ombudsman bleek dat in deze brief van het Ministerie van Defensie aan verzoekster deels onjuiste informatie was opgenomen.
In februari 2014 volgde een nieuwe brief van het Ministerie van Defensie met een rectificatie van de eerdere keuringsgegevens van betrokken veteraan. De ombudsman concludeert, op basis van deze rectificatie van Defensie, dat betrokken veteraan zijn eerste herkeuring in 2009 had en niet voldeed aan de richtlijnen Medische eindtoestand, waar verzoekster naar verwees. Defensie kon de ombudsman geen reden geven waarom het zolang heeft geduurd alvorens deze veteraan een adequate behandeling kreeg. Doordat een dergelijke behandeling pas in 2010 aanvang is het verklaarbaar dat van een medische eindtoestand in 2012 nog geen sprake was.
De Nationale ombudsman vindt dat deze veteraan onnodig lang heeft bloot gestaan aan spanningen en stress, onder meer voor de (her)beoordelingen. De Nationale ombudsman oordeelt dat Defensie onvoldoende invulling heeft gegeven in de bijzondere zorgplicht naar deze veteraan en benadrukt de urgentie van een snelle en adequate behandeling van psychisch beschadigde veteranen. Sinds 1 juli 2013 vervult de Nationale ombudsman ook de rol van Veteranenombudsman. De ombudsman toetst de klacht aan het vereiste van bijzondere zorg.
De Nationale ombudsman, tevens Veteranenombudsman, acht deze klacht gegrond.
Bron vermelding en meer documentatie te vinden op
http://www.nationaleombudsman.nl/rapporten/2014/045
Hennis: veteranen met trauma snel helpen
Bewerkt door: redactie 27-1-14 - 20:31
Bron: ANP
Minister Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie wil voor veteranen die tijdens hun uitzending naar Srebrenica getraumatiseerd zijn geraakt en gebrekkige nazorg van Defensie zouden hebben ondervonden, snel een oplossing. Dat zei ze vandaag tijdens een debat over veteranen in de Tweede Kamer.
Vorig jaar kreeg de ex-militair Dave Maat die in 1995 getraumatiseerd raakte tijdens de Dutchbatmissie in het voormalige Joegoslavië, van de hoogste rechter voor militair ambtenarenrecht te horen dat hij recht heeft op een schadevergoeding. Daaraan ging een juridische strijd van meer dan 10 jaar aan vooraf. Hij heeft inmiddels een regeling getroffen met Defensie.
Na de uitspraak in de zaak van Dave Maat kwam advocaat Geert Jan Knoops met tien Dutchbatters aan die volgens hem ook recht hebben op schadevergoeding. Maar Defensie wil geen collectieve regeling. Maar Hennis gaat er wel vaart achter zetten waar het kan. Ze gaat ook procedures bij haar ministerie versnellen.
De Persgroep Digital. Alle rechten voorbehouden.
Bronvermelding De Persgroep
http://www.trouw.nl/tr/nl ... -trauma-snel-helpen.dhtml
03-07-2014
Het voormalig hoofdkwartier van Dutchbat in Potocari (Srebrenica) wordt grondig gerenoveerd, ingericht als museum en opengesteld voor bezoekers. Ook worden met hulp van Dutchbatveteranen een oude wachttoren op het terrein en een in de bergen gelegen observatiepost hersteld. De te renoveren gebouwen zijn onderdeel van het Potocari Memorial Centre. Voor dit project ontvangen het herinneringscentrum en vredesorganisatie PAX financiële steun van de Nederlandse ambassade in Sarajevo. Een aantal ruimten in het voormalig hoofdkwartier wordt ingericht als in juli 1995, toen Dutchbat het gebouw in gebruik had. In enkele van de kamers komt een tentoonstelling met foto's van bekende Bosnische en Nederlandse fotografen en van Dutchbatveteranen. Ook worden verhalen en verklaringen van Dutchbatters in het Nederlands, Engels en Bosnisch gepresenteerd.Steun van Nederland
De Nederlandse ambassade in Sarajevo levert financiële steun en de Nederlandse ministeries van Defensie en Buitenlandse Zaken zijn ook inhoudelijk betrokken, onder meer door het beschikbaar stellen van foto's, kaarten en documenten. De renovatie van het voormalig hoofdkwartier is het resultaat van verzoeken van nabestaandenorganisaties, overleggen met Dutchbatveteranen, een bezoek van een delegatie van de Tweede Kamer aan Srebrenica en politieke toezeggingen van bewindslieden.
Vredesorganisatie PAX verzorgt in nauwe samenwerking met Herinneringscentrum Kamp Westerbork trainingen voor de gidsen en medewerkers van het Potocari Memorial Centre, en werkbezoeken aan Nederland voor bestuur en staf van het centrum en de vereniging van overlevenden van Srebrenica. Beide organisaties leveren al meer dan tien jaar steun aan de stapsgewijze ontwikkeling van het herinneringscentrum.PAX is erg blij met de financiële steun vanuit Nederland. Dion van den Berg van PAX: "Dit project biedt vele Bosnische en Nederlandse betrokkenen extra mogelijkheden om met hun eigen verhalen en ervaringen de boodschap van Srebrenica aan de wereld te versterken."Het doel van het project is om zo belangrijke informatie over Srebrenica te verzamelen en toegankelijk te maken. Het gaat niet om een zoektocht naar de ultieme waarheid over Srebrenica; verhalen en visies die conflicteren, worden naast elkaar gepresenteerd.
De Nederlandse regering leverde eerder een belangrijke financiële bijdrage voor de inrichting van de begraafplaats tegenover de voormalige compound en een subsidie voor de 'Black Box', een eerste kleine expositieruimte in een ander gebouw op het terrein.
Bron vermelding IKV Pax christi
http://www.paxvoorvrede.n ... n-srebrenica-wordt-museum
Meer info op NRC
http://www.nrc.nl/nieuws/ ... ss&utm_source=syndication
Defensie wil langdurige juridische procedures voorkomen
Het ministerie van Defensie moet voorkomen dat het verwikkeld raakt in langdurige juridische procedures met veteranen. Daarvoor pleitte vandaag een meerderheid van de Tweede Kamer tijdens een overleg met ministerie Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie over de Veteranennota.
Vorig jaar kwam Dutchbat-veteraan Dave Maat met het ministerie tot een regeling, maar hier ging wel meer dan 10 jaar juridische strijd aan vooraf. Hij raakte tijdens zijn uitzending naar Srebrenica getraumatiseerd. Hij wilde een vergoeding van Defensie omdat de nazorg gebrekkig zou zijn geweest. De hoogste rechter gaf hem gelijk.
'Kunnen zaken sneller met iets meer empathie' worden afgerond, vroeg Angelien Eijsink van de PvdA. Ook André Bosman van de VVD wil dat in individuele zaken 'zo snel mogelijk' tot een overeenkomst wordt gekomen. Hanke Bruins Slot van CDA en Jasper van Dijk van SP vinden eveneens dat zaken uit de juridische sfeer moeten worden gehaald.
Volgens Hennis is er inmiddels een nieuwe regeling die moet zorgen dat Defensie zo snel mogelijk overeenstemming bereikt in dit soort gevallen. Lukt dat niet dan kunnen veteranen naar een onafhankelijke commissie stappen. De bewindsvrouw hoopt zo 'ellenlange' juridische procedures te voorkomen, want ze is ervan 'geschrokken' wat dat met mensen kan doen. Ook hoopt ze dat een nieuwe schadevergoedingsregeling, die rond 1 juli in werking treedt, een oplossing biedt.
Bron vermelding : Algemeen Dagblad ANP
23 juni 2014 14:25
http://www.ad.nl/ad/nl/10 ... rocedures-voorkomen.dhtml
'Bosnië-veteraan te lang in onzekerheid gelaten’
In de zomer van 2012 deed verzoekster, de moeder van een Bosnië veteraan een noodkreet aan de ombudsman, want van Defensie kreeg zijn geen antwoord op haar klachtbrief. Als moeder maakte zij zich ernstig zorgen over haar zoon die in 1993 als dienstplichtig militair naar voormalig Joegoslavië was uitgezonden. Volgens moeder had haar zoon, een jonge veteraan, in het verleden meerdere malen bij Defensie om hulp gevraagd voor zijn posttraumatisch stress syndroom (ptss). Eerder deed hij een poging tot zelfdoding en de toestand in zijn gezin, met vrouw en kinderen, was uitermate zorgelijk. In 2006 deed de veteraan een klemmend beroep op Defensie, maar een adequate behandeling bij instelling A. startte uiteindelijk jaren later, in 2010.
Na meerdere aanmaningen van de ombudsman aan het adres van de minister van Defensie kreeg de moeder uiteindelijk in augustus 2013 een antwoord op haar klacht. Hierop heeft de ombudsman het onderzoek geopend. Na vragen van de ombudsman bleek dat in deze brief van het Ministerie van Defensie aan verzoekster deels onjuiste informatie was opgenomen.
In februari 2014 volgde een nieuwe brief van het Ministerie van Defensie met een rectificatie van de eerdere keuringsgegevens van betrokken veteraan. De ombudsman concludeert, op basis van deze rectificatie van Defensie, dat betrokken veteraan zijn eerste herkeuring in 2009 had en niet voldeed aan de richtlijnen Medische eindtoestand, waar verzoekster naar verwees. Defensie kon de ombudsman geen reden geven waarom het zolang heeft geduurd alvorens deze veteraan een adequate behandeling kreeg. Doordat een dergelijke behandeling pas in 2010 aanvang is het verklaarbaar dat van een medische eindtoestand in 2012 nog geen sprake was.
De Nationale ombudsman vindt dat deze veteraan onnodig lang heeft bloot gestaan aan spanningen en stress, onder meer voor de (her)beoordelingen. De Nationale ombudsman oordeelt dat Defensie onvoldoende invulling heeft gegeven in de bijzondere zorgplicht naar deze veteraan en benadrukt de urgentie van een snelle en adequate behandeling van psychisch beschadigde veteranen. Sinds 1 juli 2013 vervult de Nationale ombudsman ook de rol van Veteranenombudsman. De ombudsman toetst de klacht aan het vereiste van bijzondere zorg.
De Nationale ombudsman, tevens Veteranenombudsman, acht deze klacht gegrond.
Bron vermelding en meer documentatie te vinden op
http://www.nationaleombudsman.nl/rapporten/2014/045
Hennis: veteranen met trauma snel helpen
Bewerkt door: redactie 27-1-14 - 20:31
Bron: ANP
Minister Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie wil voor veteranen die tijdens hun uitzending naar Srebrenica getraumatiseerd zijn geraakt en gebrekkige nazorg van Defensie zouden hebben ondervonden, snel een oplossing. Dat zei ze vandaag tijdens een debat over veteranen in de Tweede Kamer.
Vorig jaar kreeg de ex-militair Dave Maat die in 1995 getraumatiseerd raakte tijdens de Dutchbatmissie in het voormalige Joegoslavië, van de hoogste rechter voor militair ambtenarenrecht te horen dat hij recht heeft op een schadevergoeding. Daaraan ging een juridische strijd van meer dan 10 jaar aan vooraf. Hij heeft inmiddels een regeling getroffen met Defensie.
Na de uitspraak in de zaak van Dave Maat kwam advocaat Geert Jan Knoops met tien Dutchbatters aan die volgens hem ook recht hebben op schadevergoeding. Maar Defensie wil geen collectieve regeling. Maar Hennis gaat er wel vaart achter zetten waar het kan. Ze gaat ook procedures bij haar ministerie versnellen.
De Persgroep Digital. Alle rechten voorbehouden.
Bronvermelding De Persgroep
http://www.trouw.nl/tr/nl ... -trauma-snel-helpen.dhtml
woensdag 16 juli 2014 om 16:20
Precies, defensie is 1 grote farce in deze geweest en had dus niemand moeten heensturen.
Het enige wat ze konden doen, en dus gedaan hebben, is toekijken en later 'rapporteren'.
Ja, het is verschrikkelijk voor onschuldige jongens die trauma's/PTSS hebben opgelopen.
Het is dus duidelijk dat Nederland niet in dit soort situaties thuishoort.
En dan word er nu wel geschreven dat het zo erg is dat de Dutchbatters hierdoor nog een trauma oplopen,maar dit komt veel meer in het licht te staan dan de slachtoffers van Srebrenica, en de honderden gezinnen die hun vader/moeder/baby/zus broer etc zijn kwijtgeraakt.
Elk jaar is er een herdenking, en zelf Servie schrijft hierover in de krant als herdenking aan de genocide, en wat hoor je in NL?
Ik denk dat ik verder maar uit de discussie blijf, want ben er teveel persoonlijk bij betrokken. (terwijl mijn moeder Servisch is, en ik dus zelf geen moslim-familie heb die ik daar heb verloren,maar wel andere ervaringen uit eerste hand, zowel van Serven als Bosniers en gedode familie)
Nl zal toch z'n koppige mening niet bijstellen en de Dutchbatters zien als slachtoffer in deze situatie.
En hoe erg het ook is voor sommige jongens, zij zijn niet de echte slachtoffers.
Om nog maar niet te praten over de wandaden van veel dutchbatters zelf, en kinderen van Dutchbatters die daar nu rondlopen.
(zoals ik al eerder zei; vreselijk voor onschuldige jongens met trauma's, maar verder; zie mijn post)
Het enige wat ze konden doen, en dus gedaan hebben, is toekijken en later 'rapporteren'.
Ja, het is verschrikkelijk voor onschuldige jongens die trauma's/PTSS hebben opgelopen.
Het is dus duidelijk dat Nederland niet in dit soort situaties thuishoort.
En dan word er nu wel geschreven dat het zo erg is dat de Dutchbatters hierdoor nog een trauma oplopen,maar dit komt veel meer in het licht te staan dan de slachtoffers van Srebrenica, en de honderden gezinnen die hun vader/moeder/baby/zus broer etc zijn kwijtgeraakt.
Elk jaar is er een herdenking, en zelf Servie schrijft hierover in de krant als herdenking aan de genocide, en wat hoor je in NL?
Ik denk dat ik verder maar uit de discussie blijf, want ben er teveel persoonlijk bij betrokken. (terwijl mijn moeder Servisch is, en ik dus zelf geen moslim-familie heb die ik daar heb verloren,maar wel andere ervaringen uit eerste hand, zowel van Serven als Bosniers en gedode familie)
Nl zal toch z'n koppige mening niet bijstellen en de Dutchbatters zien als slachtoffer in deze situatie.
En hoe erg het ook is voor sommige jongens, zij zijn niet de echte slachtoffers.
Om nog maar niet te praten over de wandaden van veel dutchbatters zelf, en kinderen van Dutchbatters die daar nu rondlopen.
(zoals ik al eerder zei; vreselijk voor onschuldige jongens met trauma's, maar verder; zie mijn post)
woensdag 16 juli 2014 om 16:26
Wat vreselijk voor de Dutchbatters die er zaten en dit hebben zien gebeuren (achteraf).
Nessemeisje: VN is niet aanklaagbaar; NL staat wel. Er moet ook wel iets gebeuren. Orde bewaren als je niet mag schieten bij gevaarlijke situaties is natuurlijk niet te doen! Hier moet NL of een ander land zich nooit meer voor op laten draaien.
Vreselijk.
Nessemeisje: VN is niet aanklaagbaar; NL staat wel. Er moet ook wel iets gebeuren. Orde bewaren als je niet mag schieten bij gevaarlijke situaties is natuurlijk niet te doen! Hier moet NL of een ander land zich nooit meer voor op laten draaien.
Vreselijk.


woensdag 16 juli 2014 om 16:41
quote:tekenis schreef op 16 juli 2014 @ 16:35:
De VN is immuun. Ik begrijp het ook niet waarom dit zo kan.
Ik begrijp wel dat die vrouwen ergens hun recht willen halen en ik snap ook dat het voor hen onbegrijpelijk was dat een leger toekeek en niets deed.tja het was voor die zelfde vrouwen dan weer minder onbegrijpelijk dat hun mannen enclave uit slopen om orthodox chistenen te vermoorden.
De VN is immuun. Ik begrijp het ook niet waarom dit zo kan.
Ik begrijp wel dat die vrouwen ergens hun recht willen halen en ik snap ook dat het voor hen onbegrijpelijk was dat een leger toekeek en niets deed.tja het was voor die zelfde vrouwen dan weer minder onbegrijpelijk dat hun mannen enclave uit slopen om orthodox chistenen te vermoorden.


woensdag 16 juli 2014 om 17:14
Ik heb je indrukwekkende stuk net ook gelezen ronniemitchel.
Maar het is makkelijk oordelen voor ons of er goed gehandeld is door de Nederlanders, hele andere tijd. Feit is wel dat die commandant Tom Karremans verschrikkelijk naïef heeft gehandeld, het was onder zijn verantwoording. Feit is ook dat er veel Servische moordenaars nog vrij rondlopen zonder een proces, wat natuurlijk ook belachelijk is. Het is denk ik nutteloos om de Nederlandse staat aan te klagen, ze bereiken er verder niet veel meer mee en de Nederlanders hebben die mensen niet vermoord.
Maar het is makkelijk oordelen voor ons of er goed gehandeld is door de Nederlanders, hele andere tijd. Feit is wel dat die commandant Tom Karremans verschrikkelijk naïef heeft gehandeld, het was onder zijn verantwoording. Feit is ook dat er veel Servische moordenaars nog vrij rondlopen zonder een proces, wat natuurlijk ook belachelijk is. Het is denk ik nutteloos om de Nederlandse staat aan te klagen, ze bereiken er verder niet veel meer mee en de Nederlanders hebben die mensen niet vermoord.
woensdag 16 juli 2014 om 17:43
quote:mia_e schreef op 16 juli 2014 @ 16:26:
Wat vreselijk voor de Dutchbatters die er zaten en dit hebben zien gebeuren (achteraf).
Nessemeisje: VN is niet aanklaagbaar; NL staat wel. Er moet ook wel iets gebeuren. Orde bewaren als je niet mag schieten bij gevaarlijke situaties is natuurlijk niet te doen! Hier moet NL of een ander land zich nooit meer voor op laten draaien.
Vreselijk.
Nederland draait hier niet voor op, Bosnie en de slachtoffers hebben hiervoor opgedraaid.
Dat zijn de slachtoffers,niet Dutchbat.
Het onderwerp draait weer om Dutchbat en voor de slachtoffers en nabestaanden hoor je niets meer, niet op tv,niet op radio of kranten.
Wat vreselijk voor de Dutchbatters die er zaten en dit hebben zien gebeuren (achteraf).
Nessemeisje: VN is niet aanklaagbaar; NL staat wel. Er moet ook wel iets gebeuren. Orde bewaren als je niet mag schieten bij gevaarlijke situaties is natuurlijk niet te doen! Hier moet NL of een ander land zich nooit meer voor op laten draaien.
Vreselijk.
Nederland draait hier niet voor op, Bosnie en de slachtoffers hebben hiervoor opgedraaid.
Dat zijn de slachtoffers,niet Dutchbat.
Het onderwerp draait weer om Dutchbat en voor de slachtoffers en nabestaanden hoor je niets meer, niet op tv,niet op radio of kranten.
woensdag 16 juli 2014 om 17:45
quote:Wageningen1985 schreef op 16 juli 2014 @ 17:14:
Ik heb je indrukwekkende stuk net ook gelezen ronniemitchel.
Maar het is makkelijk oordelen voor ons of er goed gehandeld is door de Nederlanders, hele andere tijd. Feit is wel dat die commandant Tom Karremans verschrikkelijk naïef heeft gehandeld, het was onder zijn verwantwoording. Feit is ook dat er veel Servische moordenaars nog vrij rondlopen zonder een proces, wat natuurlijk ook belachelijk is. Het is denk ik nutteloos om de Nederlandse staat aan te klagen, ze bereiken er verder niet veel meer mee en de Nederlanders hebben die mensen niet vermoord.Klopt, er lopen nog veel oorlogsmisdadigers vrij rond. Zowel Bosnische,Servische als Kroatische.
Ik heb je indrukwekkende stuk net ook gelezen ronniemitchel.
Maar het is makkelijk oordelen voor ons of er goed gehandeld is door de Nederlanders, hele andere tijd. Feit is wel dat die commandant Tom Karremans verschrikkelijk naïef heeft gehandeld, het was onder zijn verwantwoording. Feit is ook dat er veel Servische moordenaars nog vrij rondlopen zonder een proces, wat natuurlijk ook belachelijk is. Het is denk ik nutteloos om de Nederlandse staat aan te klagen, ze bereiken er verder niet veel meer mee en de Nederlanders hebben die mensen niet vermoord.Klopt, er lopen nog veel oorlogsmisdadigers vrij rond. Zowel Bosnische,Servische als Kroatische.

woensdag 16 juli 2014 om 18:37
woensdag 16 juli 2014 om 18:37