Actueel
alle pijlers
Ons strafrecht(elijk systeem)
zaterdag 7 augustus 2010 om 14:46
Naar aanleiding van het bericht over de moeder die ervan wordt verdacht haar vier baby's om het leven te hebben gebracht, ben ik wat op internet rond gaan struinen. Daar lees ik behalve veel ongeloof ook veel verontwaardiging over ons strafrecht, maar óók veel reacties die zijn gestoeld op verkeerde informatie.
'Al zou ze levenslang krijgen, ze mag toch over een paar jaar weer naar buiten'
'4 keer 9 jaar voor kindermoord is dus maximaal 36 jaar gevangenisstraf voor deze vrouw.'
'moord door schuld op haar vier kinderen'
Omdat ik er zelf middenin zit, vind ik het altijd interessant te horen wat anderen erover denken en wat anderen ervan vinden. En discussieer ik er graag over. (Ook omdat ik hoop dat bepaalde hardnekkigheden op die manier uit de wereld kunnen worden geholpen en anderzijds omdat het een 'Oh, zo had ik het nog nooit bekeken'-moment kan opleveren)
Dus tja, barst maar los, zou ik zeggen.
'Al zou ze levenslang krijgen, ze mag toch over een paar jaar weer naar buiten'
'4 keer 9 jaar voor kindermoord is dus maximaal 36 jaar gevangenisstraf voor deze vrouw.'
'moord door schuld op haar vier kinderen'
Omdat ik er zelf middenin zit, vind ik het altijd interessant te horen wat anderen erover denken en wat anderen ervan vinden. En discussieer ik er graag over. (Ook omdat ik hoop dat bepaalde hardnekkigheden op die manier uit de wereld kunnen worden geholpen en anderzijds omdat het een 'Oh, zo had ik het nog nooit bekeken'-moment kan opleveren)
Dus tja, barst maar los, zou ik zeggen.
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:49
quote:Dhelia schreef op 07 augustus 2010 @ 15:44:
[...]
Waarmee je gelijk aangeeft dat je er écht weinig vanaf weet Strafrecht is verreweg het boeiendst
Serieus, ik weet er echt weinig vanaf. Niet méér dan de gemiddelde geïnteresseerde burger, denk ik. Alleen, ik werk nogal in het juridische, en heb veel met advocaten te maken die op dit punt volledig eensgezind zijn. Dus ik geloof ze: strafrecht is saai
quote:Civiel, bestuurs, e.d.: kwestie van de regeltjes op de casus toepassen en klaar is Kees. Maar bij strafrecht heb je het niet over een casus, maar over mensen. Met al hun ideeën, afwijkingen, stoornissen e.d.. En dan kan een regeltje 'gewoon toepassen' best eens heel verkeerd zijn dus moet je nadenken...
als het binnen dit topic past wil ik daar best eens wat dieper op in gaan. Of beter, ben ik benieuwd naar wat mensen daarover kunnen vertellen. Als je nu als jonge medewerker, stagiar ofzo, op een advocatenkantoor werkt, wat is dan je rol in een strafdossier? en wat in een civiel dossier?
Overigens, binnen het gebied waar ik wel uit ervaring praat (zie mijn eerdere antwoord op de vraag welke gebieden ik dan wel boeiend vind) is jouw weergave echt veel te beperkt
[...]
Waarmee je gelijk aangeeft dat je er écht weinig vanaf weet Strafrecht is verreweg het boeiendst
Serieus, ik weet er echt weinig vanaf. Niet méér dan de gemiddelde geïnteresseerde burger, denk ik. Alleen, ik werk nogal in het juridische, en heb veel met advocaten te maken die op dit punt volledig eensgezind zijn. Dus ik geloof ze: strafrecht is saai
quote:Civiel, bestuurs, e.d.: kwestie van de regeltjes op de casus toepassen en klaar is Kees. Maar bij strafrecht heb je het niet over een casus, maar over mensen. Met al hun ideeën, afwijkingen, stoornissen e.d.. En dan kan een regeltje 'gewoon toepassen' best eens heel verkeerd zijn dus moet je nadenken...
als het binnen dit topic past wil ik daar best eens wat dieper op in gaan. Of beter, ben ik benieuwd naar wat mensen daarover kunnen vertellen. Als je nu als jonge medewerker, stagiar ofzo, op een advocatenkantoor werkt, wat is dan je rol in een strafdossier? en wat in een civiel dossier?
Overigens, binnen het gebied waar ik wel uit ervaring praat (zie mijn eerdere antwoord op de vraag welke gebieden ik dan wel boeiend vind) is jouw weergave echt veel te beperkt
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:51
quote:Celeone schreef op 07 augustus 2010 @ 15:36:
En een beslissing van levenslange vrijheidsbeneming is voorbehouden aan de rechter en niet (zoals in het geval van plaatsing op long stay) aan de minister van justitie. Maar ook bij plaatsing op de LongStay blijft de uiteindelijke toetsing voorbehouden aan de rechter. Die moet nog steeds in elk geval eens per twee jaar beslissen over de voortduring van de TBS. De minister beslist in wezen dus alleen in welke locatie die ten uitvoer wordt gelegd.
En een beslissing van levenslange vrijheidsbeneming is voorbehouden aan de rechter en niet (zoals in het geval van plaatsing op long stay) aan de minister van justitie. Maar ook bij plaatsing op de LongStay blijft de uiteindelijke toetsing voorbehouden aan de rechter. Die moet nog steeds in elk geval eens per twee jaar beslissen over de voortduring van de TBS. De minister beslist in wezen dus alleen in welke locatie die ten uitvoer wordt gelegd.
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:53
quote:Celeone schreef op 07 augustus 2010 @ 15:47:
[...]
Eh ja, maar dat heb ik ook nergens ontkend.
nee, maar eerst piketpaaltjes slaan, dan argumenteren he
Mijn argument was dat TBS (LS) geen punitief karakter heeft, en dáárom wat mij betreft niet bij de rechter thuis hoort, behalve de eerste toekenning van TBS. TBS is strikt genomen een medisch traject, met een duidelijk secundair doel: het beschermen van de maatschappij. Als het eerste doel, genezing, weg valt, blijft het tweede doel over. Het wegvallen van het eerste doel is een medische afweging, geen juridische. Het tweede doel is een risicoafweging waarvoor veiligheidsdeskundigheid nodig is, en geen juridische. Vandaar dat ik meen dat de rechter hierin geen rol moet hebben.
Dat dat strijdigheid met EVRM oplevert geloof ik direct, maar vind ik geen argument, hooguit een juridische hindernis.
[...]
Eh ja, maar dat heb ik ook nergens ontkend.
nee, maar eerst piketpaaltjes slaan, dan argumenteren he
Mijn argument was dat TBS (LS) geen punitief karakter heeft, en dáárom wat mij betreft niet bij de rechter thuis hoort, behalve de eerste toekenning van TBS. TBS is strikt genomen een medisch traject, met een duidelijk secundair doel: het beschermen van de maatschappij. Als het eerste doel, genezing, weg valt, blijft het tweede doel over. Het wegvallen van het eerste doel is een medische afweging, geen juridische. Het tweede doel is een risicoafweging waarvoor veiligheidsdeskundigheid nodig is, en geen juridische. Vandaar dat ik meen dat de rechter hierin geen rol moet hebben.
Dat dat strijdigheid met EVRM oplevert geloof ik direct, maar vind ik geen argument, hooguit een juridische hindernis.
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:53
@Dhelia
Ik ben het met je eens dat een gevaar voor medegevangenen zeker een reden voor TBS is. Er zijn echter ook situaties waarin met tot gevangenisstraf veroordeeld omdat men niet behandeld wil worden. (Kennelijk betreft dit dan minder zwaar gestoorden, alhoewel ik van mening ben dan vrijwel iedereen die een zwaar misdrijf begaat op zijn minst een steekje los moet hebben. De uitzonderingen zijn dan wat mij betreft de 'noodweer' situaties waarin men zichzelf of een ander beschermt).
Ik ben het met je eens dat een gevaar voor medegevangenen zeker een reden voor TBS is. Er zijn echter ook situaties waarin met tot gevangenisstraf veroordeeld omdat men niet behandeld wil worden. (Kennelijk betreft dit dan minder zwaar gestoorden, alhoewel ik van mening ben dan vrijwel iedereen die een zwaar misdrijf begaat op zijn minst een steekje los moet hebben. De uitzonderingen zijn dan wat mij betreft de 'noodweer' situaties waarin men zichzelf of een ander beschermt).
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:54
quote:Dhelia schreef op 07 augustus 2010 @ 15:51:
[...]
Maar ook bij plaatsing op de LongStay blijft de uiteindelijke toetsing voorbehouden aan de rechter. Die moet nog steeds in elk geval eens per twee jaar beslissen over de voortduring van de TBS. De minister beslist in wezen dus alleen in welke locatie die ten uitvoer wordt gelegd.Nou, kijk aan, EVRM ook opgelost
[...]
Maar ook bij plaatsing op de LongStay blijft de uiteindelijke toetsing voorbehouden aan de rechter. Die moet nog steeds in elk geval eens per twee jaar beslissen over de voortduring van de TBS. De minister beslist in wezen dus alleen in welke locatie die ten uitvoer wordt gelegd.Nou, kijk aan, EVRM ook opgelost
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:55
quote:nummerzoveel schreef op 07 augustus 2010 @ 15:53:
@Dhelia
Ik ben het met je eens dat een gevaar voor medegevangenen zeker een reden voor TBS is. Er zijn echter ook situaties waarin met tot gevangenisstraf veroordeeld omdat men niet behandeld wil worden. (Kennelijk betreft dit dan minder zwaar gestoorden, alhoewel ik van mening ben dan vrijwel iedereen die een zwaar misdrijf begaat op zijn minst een steekje los moet hebben. De uitzonderingen zijn dan wat mij betreft de 'noodweer' situaties waarin men zichzelf of een ander beschermt).Dhelia, die er zo te lezen wel verstand van heeft (itt tot mij) zal me wel corrigeren, maar ik dacht dat die onwil vooral zat in de onwil aan een diagnose mee te werken. En dan kan die onwil onmogelijkheid oproepen, en dan kan een rechter niet anders. Zonder diagnose kan hij iemand niet geschift verklaren, lijkt me.
@Dhelia
Ik ben het met je eens dat een gevaar voor medegevangenen zeker een reden voor TBS is. Er zijn echter ook situaties waarin met tot gevangenisstraf veroordeeld omdat men niet behandeld wil worden. (Kennelijk betreft dit dan minder zwaar gestoorden, alhoewel ik van mening ben dan vrijwel iedereen die een zwaar misdrijf begaat op zijn minst een steekje los moet hebben. De uitzonderingen zijn dan wat mij betreft de 'noodweer' situaties waarin men zichzelf of een ander beschermt).Dhelia, die er zo te lezen wel verstand van heeft (itt tot mij) zal me wel corrigeren, maar ik dacht dat die onwil vooral zat in de onwil aan een diagnose mee te werken. En dan kan die onwil onmogelijkheid oproepen, en dan kan een rechter niet anders. Zonder diagnose kan hij iemand niet geschift verklaren, lijkt me.
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:56
quote:Dhelia schreef op 07 augustus 2010 @ 15:51:
[...]
Maar ook bij plaatsing op de LongStay blijft de uiteindelijke toetsing voorbehouden aan de rechter. Die moet nog steeds in elk geval eens per twee jaar beslissen over de voortduring van de TBS. De minister beslist in wezen dus alleen in welke locatie die ten uitvoer wordt gelegd.Maar je kan je afvragen in hoeverre het oordeel van de rechter nog goed tot stand komt als iemand "uit behandeld" is, want als er geen behandeling meer is, kan het verlengingsadvies van de kliniek ook niet heel uitgebreid (meer) zijn en kom je niet veel verder dan 'onverkort' aanwezig
[...]
Maar ook bij plaatsing op de LongStay blijft de uiteindelijke toetsing voorbehouden aan de rechter. Die moet nog steeds in elk geval eens per twee jaar beslissen over de voortduring van de TBS. De minister beslist in wezen dus alleen in welke locatie die ten uitvoer wordt gelegd.Maar je kan je afvragen in hoeverre het oordeel van de rechter nog goed tot stand komt als iemand "uit behandeld" is, want als er geen behandeling meer is, kan het verlengingsadvies van de kliniek ook niet heel uitgebreid (meer) zijn en kom je niet veel verder dan 'onverkort' aanwezig
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:56
zaterdag 7 augustus 2010 om 15:57
Rider, ik heb in alle de drie 'grote' rechtsgebieden gewerkt, dus ik ken de neerbuigende manier waarop naar strafrecht wordt gekeken. Vooral de civilisten zijn daar goed in: civiel is het moeilijkste, héél ver daarna komt bestuurs, en strafrecht dat kan iedere onbenul na een LOI-cursusje. Beetje die trant.
En ja, juridisch is civiel misschien het lastigste, omdat er zo veel regeltjes zijn voor situaties die heel erg op elkaar lijken dat het een heel gepuzzel kan zijn welke je nu moet hebben. Maar ik werk inmiddels lang genoeg in het strafrecht om te kunnen stellen dat vanuit menselijk oogpunt strafrecht vele malen moeilijker is. Juist omdat het daar over zaken gaat die mensen in hun kern raken, of ze nu slachtoffer zijn of verdachte. Hun belangen staan lijnrecht tegenover elkaar, en daar zit dan ook nog eens de samenleving als geheel tussendoor, met zo haar eigen belang én haar eigen mening. En daar moet je dan als strafrechtjurist tussendoor zien te laveren en wel op zo'n manier dat je ook nog eens de wet in het oog ziet te houden. Da's best een uitdaging soms
En ja, juridisch is civiel misschien het lastigste, omdat er zo veel regeltjes zijn voor situaties die heel erg op elkaar lijken dat het een heel gepuzzel kan zijn welke je nu moet hebben. Maar ik werk inmiddels lang genoeg in het strafrecht om te kunnen stellen dat vanuit menselijk oogpunt strafrecht vele malen moeilijker is. Juist omdat het daar over zaken gaat die mensen in hun kern raken, of ze nu slachtoffer zijn of verdachte. Hun belangen staan lijnrecht tegenover elkaar, en daar zit dan ook nog eens de samenleving als geheel tussendoor, met zo haar eigen belang én haar eigen mening. En daar moet je dan als strafrechtjurist tussendoor zien te laveren en wel op zo'n manier dat je ook nog eens de wet in het oog ziet te houden. Da's best een uitdaging soms
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:03
quote:rider schreef op 07 augustus 2010 @ 15:55:
[...]
Dhelia, die er zo te lezen wel verstand van heeft (itt tot mij) zal me wel corrigeren, maar ik dacht dat die onwil vooral zat in de onwil aan een diagnose mee te werken. En dan kan die onwil onmogelijkheid oproepen, en dan kan een rechter niet anders. Zonder diagnose kan hij iemand niet geschift verklaren, lijkt me.
Klopt, de rechter heeft wel een diagnose nodig. Het moet wel vaststaan dat een verdachte een stoornis heeft. En om die vast te stellen, is het handig als een verdachte meewerkt aan het onderzoek. Maar dat is niet altijd nodig. Ook iemand die medewerking weigert, kan bijvoorbeeld in het PieterBaanCentrum geobserveerd worden. Dan word je ik meen 7 weken lang dag in dag uit bekeken, dus knappe kop die zijn stoornis dan verborgen weet te houden.
Heel recent is er zelfs iemand tot een tbs veroordeeld ondanks dat het PBC zei niets te kunnen vaststellen, omdat een andere deskundige op basis van het dossier - dus zonder de verdachte zelf te spreken - heeft geoordeeld dat er een stoornis was.
[...]
Dhelia, die er zo te lezen wel verstand van heeft (itt tot mij) zal me wel corrigeren, maar ik dacht dat die onwil vooral zat in de onwil aan een diagnose mee te werken. En dan kan die onwil onmogelijkheid oproepen, en dan kan een rechter niet anders. Zonder diagnose kan hij iemand niet geschift verklaren, lijkt me.
Klopt, de rechter heeft wel een diagnose nodig. Het moet wel vaststaan dat een verdachte een stoornis heeft. En om die vast te stellen, is het handig als een verdachte meewerkt aan het onderzoek. Maar dat is niet altijd nodig. Ook iemand die medewerking weigert, kan bijvoorbeeld in het PieterBaanCentrum geobserveerd worden. Dan word je ik meen 7 weken lang dag in dag uit bekeken, dus knappe kop die zijn stoornis dan verborgen weet te houden.
Heel recent is er zelfs iemand tot een tbs veroordeeld ondanks dat het PBC zei niets te kunnen vaststellen, omdat een andere deskundige op basis van het dossier - dus zonder de verdachte zelf te spreken - heeft geoordeeld dat er een stoornis was.
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:05
quote:Celeone schreef op 07 augustus 2010 @ 15:56:
[...]
Maar je kan je afvragen in hoeverre het oordeel van de rechter nog goed tot stand komt als iemand "uit behandeld" is, want als er geen behandeling meer is, kan het verlengingsadvies van de kliniek ook niet heel uitgebreid (meer) zijn en kom je niet veel verder dan 'onverkort' aanwezigMaar dan zijn rechters eigenwijs genoeg om als ze vinden dat dat onvoldoende onderbouwd is, of de plaatsing op de Longstay onterecht, van het advies af te wijken...
[...]
Maar je kan je afvragen in hoeverre het oordeel van de rechter nog goed tot stand komt als iemand "uit behandeld" is, want als er geen behandeling meer is, kan het verlengingsadvies van de kliniek ook niet heel uitgebreid (meer) zijn en kom je niet veel verder dan 'onverkort' aanwezigMaar dan zijn rechters eigenwijs genoeg om als ze vinden dat dat onvoldoende onderbouwd is, of de plaatsing op de Longstay onterecht, van het advies af te wijken...
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:05
quote:nummerzoveel schreef op 07 augustus 2010 @ 15:56:
@rider
Voor wat betreft die toetsing door specialisten ben ik het wel helemaal met je eens.
En tsja, Long Stay goedkoop? Ik weet niet of jij die aflevering van Peter R toen hebt gezien? Die veroordeelde pedofiel/kindermoordenaar had een eigen appartement waar menig Amsterdammer jaloers op zou zijn.
Ik zal deze inkopper over Amsterdam maar voorbij laten gaan
maar serieus: ik vind het niet nodig dat mensen die werkelijk ziek zijn, een beroerd leven hebben.
@rider
Voor wat betreft die toetsing door specialisten ben ik het wel helemaal met je eens.
En tsja, Long Stay goedkoop? Ik weet niet of jij die aflevering van Peter R toen hebt gezien? Die veroordeelde pedofiel/kindermoordenaar had een eigen appartement waar menig Amsterdammer jaloers op zou zijn.
Ik zal deze inkopper over Amsterdam maar voorbij laten gaan
maar serieus: ik vind het niet nodig dat mensen die werkelijk ziek zijn, een beroerd leven hebben.
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:07
quote:Dhelia schreef op 07 augustus 2010 @ 15:57:
Rider, ik heb in alle de drie 'grote' rechtsgebieden gewerkt, dus ik ken de neerbuigende manier waarop naar strafrecht wordt gekeken.Ervoer je mijn woorden als neerbuigend? Dan spijt me dat ernstig, want zo bedoel ik het volstrekt niet!quote:Vooral de civilisten zijn daar goed in: civiel is het moeilijkste, héél ver daarna komt bestuurs, en strafrecht dat kan iedere onbenul na een LOI-cursusje. Beetje die trant.
En ja, juridisch is civiel misschien het lastigste, omdat er zo veel regeltjes zijn voor situaties die heel erg op elkaar lijken dat het een heel gepuzzel kan zijn welke je nu moet hebben. Maar ik werk inmiddels lang genoeg in het strafrecht om te kunnen stellen dat vanuit menselijk oogpunt strafrecht vele malen moeilijker is. Juist omdat het daar over zaken gaat die mensen in hun kern raken, of ze nu slachtoffer zijn of verdachte. Hun belangen staan lijnrecht tegenover elkaar, en daar zit dan ook nog eens de samenleving als geheel tussendoor, met zo haar eigen belang én haar eigen mening. En daar moet je dan als strafrechtjurist tussendoor zien te laveren en wel op zo'n manier dat je ook nog eens de wet in het oog ziet te houden. Da's best een uitdaging soms OK, dat snap ik. Ik bedoelde het eigenlijk zuiver vanuit de juridische ingewikkeldheid.
Rider, ik heb in alle de drie 'grote' rechtsgebieden gewerkt, dus ik ken de neerbuigende manier waarop naar strafrecht wordt gekeken.Ervoer je mijn woorden als neerbuigend? Dan spijt me dat ernstig, want zo bedoel ik het volstrekt niet!quote:Vooral de civilisten zijn daar goed in: civiel is het moeilijkste, héél ver daarna komt bestuurs, en strafrecht dat kan iedere onbenul na een LOI-cursusje. Beetje die trant.
En ja, juridisch is civiel misschien het lastigste, omdat er zo veel regeltjes zijn voor situaties die heel erg op elkaar lijken dat het een heel gepuzzel kan zijn welke je nu moet hebben. Maar ik werk inmiddels lang genoeg in het strafrecht om te kunnen stellen dat vanuit menselijk oogpunt strafrecht vele malen moeilijker is. Juist omdat het daar over zaken gaat die mensen in hun kern raken, of ze nu slachtoffer zijn of verdachte. Hun belangen staan lijnrecht tegenover elkaar, en daar zit dan ook nog eens de samenleving als geheel tussendoor, met zo haar eigen belang én haar eigen mening. En daar moet je dan als strafrechtjurist tussendoor zien te laveren en wel op zo'n manier dat je ook nog eens de wet in het oog ziet te houden. Da's best een uitdaging soms OK, dat snap ik. Ik bedoelde het eigenlijk zuiver vanuit de juridische ingewikkeldheid.
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:10
quote:yasmijn schreef op 07 augustus 2010 @ 15:59:
Wat vinden de juristen hier van fiscaal recht?
hoewel ik maar een halve/amateur/autodidactische jurist ben, want van huis uit bedrijfseconoom: ik ken geen saaier vakgebied dan fiscaal recht.
Dat heeft er alles mee te maken dat het fiscale recht, anders dan de andere rechtsgebieden voorzover ik zie, nauwelijks binding heeft met een soort onderliggende moraal. Ik bedoel, in strafrecht zijn ze bezig met goed en kwaad, in civiel recht met hoe we wezenlijk met elkaar om moeten gaan, en in fiscaal recht met het dichttimmeren van lekkages op de rijksbegroting.
Wat vinden de juristen hier van fiscaal recht?
hoewel ik maar een halve/amateur/autodidactische jurist ben, want van huis uit bedrijfseconoom: ik ken geen saaier vakgebied dan fiscaal recht.
Dat heeft er alles mee te maken dat het fiscale recht, anders dan de andere rechtsgebieden voorzover ik zie, nauwelijks binding heeft met een soort onderliggende moraal. Ik bedoel, in strafrecht zijn ze bezig met goed en kwaad, in civiel recht met hoe we wezenlijk met elkaar om moeten gaan, en in fiscaal recht met het dichttimmeren van lekkages op de rijksbegroting.
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:10
quote:[
maar serieus: ik vind het niet nodig dat mensen die werkelijk ziek zijn, een beroerd leven hebben.
okee, dat was wat ik bedoelde met mijn vraag aan nummerzoveel.
Lijkt me trouwens vreselijk lastig om te bepalen, blij dat ik geen rechter ben (en blij dat er meer mensen op het forum geen rechter zijn ).
Wat als sprake is van een stoornis, maar tegelijkertijd een besef van goed / fout? Of bestaat dat niet?
maar serieus: ik vind het niet nodig dat mensen die werkelijk ziek zijn, een beroerd leven hebben.
okee, dat was wat ik bedoelde met mijn vraag aan nummerzoveel.
Lijkt me trouwens vreselijk lastig om te bepalen, blij dat ik geen rechter ben (en blij dat er meer mensen op het forum geen rechter zijn ).
Wat als sprake is van een stoornis, maar tegelijkertijd een besef van goed / fout? Of bestaat dat niet?
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:11
quote:Dhelia schreef op 07 augustus 2010 @ 16:03:
[...]
Klopt, de rechter heeft wel een diagnose nodig. Het moet wel vaststaan dat een verdachte een stoornis heeft. En om die vast te stellen, is het handig als een verdachte meewerkt aan het onderzoek. Maar dat is niet altijd nodig. Ook iemand die medewerking weigert, kan bijvoorbeeld in het PieterBaanCentrum geobserveerd worden. Dan word je ik meen 7 weken lang dag in dag uit bekeken, dus knappe kop die zijn stoornis dan verborgen weet te houden.
Heel recent is er zelfs iemand tot een tbs veroordeeld ondanks dat het PBC zei niets te kunnen vaststellen, omdat een andere deskundige op basis van het dossier - dus zonder de verdachte zelf te spreken - heeft geoordeeld dat er een stoornis was.
terzijde: heb je ook wel eens het idee gehad "ik zou wel eens door het PBC onderzocht willen worden"?
Het lijkt me best boeiend om te horen of je, als brave burger, volgens het PBC zo de TBS in kan.
[...]
Klopt, de rechter heeft wel een diagnose nodig. Het moet wel vaststaan dat een verdachte een stoornis heeft. En om die vast te stellen, is het handig als een verdachte meewerkt aan het onderzoek. Maar dat is niet altijd nodig. Ook iemand die medewerking weigert, kan bijvoorbeeld in het PieterBaanCentrum geobserveerd worden. Dan word je ik meen 7 weken lang dag in dag uit bekeken, dus knappe kop die zijn stoornis dan verborgen weet te houden.
Heel recent is er zelfs iemand tot een tbs veroordeeld ondanks dat het PBC zei niets te kunnen vaststellen, omdat een andere deskundige op basis van het dossier - dus zonder de verdachte zelf te spreken - heeft geoordeeld dat er een stoornis was.
terzijde: heb je ook wel eens het idee gehad "ik zou wel eens door het PBC onderzocht willen worden"?
Het lijkt me best boeiend om te horen of je, als brave burger, volgens het PBC zo de TBS in kan.
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:12
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:13
quote:sapphire schreef op 07 augustus 2010 @ 16:10:
okee, dat was wat ik bedoelde met mijn vraag aan nummerzoveel.
Lijkt me trouwens vreselijk lastig om te bepalen, blij dat ik geen rechter ben (en blij dat er meer mensen op het forum geen rechter zijn ).
Wat als sprake is van een stoornis, maar tegelijkertijd een besef van goed / fout? Of bestaat dat niet?Jawel hoor. Het zijn ook weer niet compleet achterlijke mensen, je kan er best een gesprekje mee voeren. Het is alleen dat ze vaak een wat ander beeld bij goed/fout hebben dan de gemiddelde mens. En nouja, er schort natuurlijk nog wel maar aan.
okee, dat was wat ik bedoelde met mijn vraag aan nummerzoveel.
Lijkt me trouwens vreselijk lastig om te bepalen, blij dat ik geen rechter ben (en blij dat er meer mensen op het forum geen rechter zijn ).
Wat als sprake is van een stoornis, maar tegelijkertijd een besef van goed / fout? Of bestaat dat niet?Jawel hoor. Het zijn ook weer niet compleet achterlijke mensen, je kan er best een gesprekje mee voeren. Het is alleen dat ze vaak een wat ander beeld bij goed/fout hebben dan de gemiddelde mens. En nouja, er schort natuurlijk nog wel maar aan.
zaterdag 7 augustus 2010 om 16:15
quote:rider schreef op 07 augustus 2010 @ 16:11:
[...]
terzijde: heb je ook wel eens het idee gehad "ik zou wel eens door het PBC onderzocht willen worden"?
Het lijkt me best boeiend om te horen of je, als brave burger, volgens het PBC zo de TBS in kan.Ik vraag het me haast wekelijks af. Echt waar, je zou toch raar staan te kijken als je ineens ook ergens in de DSM IVblijkt te passen.
Vind ze overigens altijd heel boeiend om te lezen, die PBC-rapporten.
[...]
terzijde: heb je ook wel eens het idee gehad "ik zou wel eens door het PBC onderzocht willen worden"?
Het lijkt me best boeiend om te horen of je, als brave burger, volgens het PBC zo de TBS in kan.Ik vraag het me haast wekelijks af. Echt waar, je zou toch raar staan te kijken als je ineens ook ergens in de DSM IVblijkt te passen.
Vind ze overigens altijd heel boeiend om te lezen, die PBC-rapporten.
