Actueel
alle pijlers
ouderschap voor zwakbegaafden?
donderdag 22 januari 2015 om 07:53
50 kinderen per jaar sterven door toedoen van hun ouders die psychiatrische aandoeningen hebben maar n.a.v. het artikel ga ik er van uit dat deze aandoeningen voortkomen uit zwakbegaafdheid.
Ik ben voor gedwongen anticonceptie van zwakbegaafden. Hoewel ik het, net als de politiek, een griezelige stap vindt om mensen gedwongen medicatie, dan wel anticonceptie, toe te dienen,vind ik het belang van het ongeboren kind toch belangrijker.
Opvoeden en zorgen is al een hele klus als je een normaal verstandelijk vermogen heb en redeneren is daar toch een belangrijk onderdeel van en als je daar toe niet in staat bent krijgt een kind sowieso niet de startkansen die het verdient.
Wat ik wel moeilijk vind is wat dan met mensen die lijden aan borderline, schizofrenie, bipolair,chronische depressie. Ook ziektes die van invloed zijn op de thuissituatie en opvoeding van een kind. Je kan het niet overlaten aan de eigen verantwoordelijkheid want als mensen iets willen praten ze het voor zich zelf toch wel recht.
Maar ook kinderen van blinden, doven of invalide mensen lopen meer risico's.
Wanneer grijp je in in de autonomie die een mens heeft over zijn lichaam? Dat is toch een fundamenteel recht in mijn ogen maar moet een kind daar onder lijden? Wanneer kom je als samenleving op een hellend vlak terecht. Ik dacht dat ik er een makkelijk antwoord op had maar waar ligt die grens voor een kind op een goed leven als je dat vooraf zou kunnen bepalen?
Is er een eenduidig antwoord op?
Ik ben voor gedwongen anticonceptie van zwakbegaafden. Hoewel ik het, net als de politiek, een griezelige stap vindt om mensen gedwongen medicatie, dan wel anticonceptie, toe te dienen,vind ik het belang van het ongeboren kind toch belangrijker.
Opvoeden en zorgen is al een hele klus als je een normaal verstandelijk vermogen heb en redeneren is daar toch een belangrijk onderdeel van en als je daar toe niet in staat bent krijgt een kind sowieso niet de startkansen die het verdient.
Wat ik wel moeilijk vind is wat dan met mensen die lijden aan borderline, schizofrenie, bipolair,chronische depressie. Ook ziektes die van invloed zijn op de thuissituatie en opvoeding van een kind. Je kan het niet overlaten aan de eigen verantwoordelijkheid want als mensen iets willen praten ze het voor zich zelf toch wel recht.
Maar ook kinderen van blinden, doven of invalide mensen lopen meer risico's.
Wanneer grijp je in in de autonomie die een mens heeft over zijn lichaam? Dat is toch een fundamenteel recht in mijn ogen maar moet een kind daar onder lijden? Wanneer kom je als samenleving op een hellend vlak terecht. Ik dacht dat ik er een makkelijk antwoord op had maar waar ligt die grens voor een kind op een goed leven als je dat vooraf zou kunnen bepalen?
Is er een eenduidig antwoord op?
donderdag 22 januari 2015 om 08:56
"Maar ook kinderen van blinden"
Iemand die vanaf zijn geboorte blind is en verder normaal intelligent, hoeft geen problemen te ondervinden wanneer er kinderen komen. Wij, als zienden, denken daar veel te moeilijk over. Blinde mensen hebben hun eigen manieren om uit te vinden hoe wat werkt. Ze denken aan dingen, waar zienden niet eens bij stilstaan. Blinde mensen mogen wat mij betreft uit het rijtje geschrapt worden.
Eigen ervaring: hele goede vriend die blind geboren is, die zelfstandig woont, zonder hond. Zijn intelligentie? Berg je maar, hij maakt gehakt van je!!
Waterplant: het is goed dat je dit onderwerp aansnijdt: maar het is dus "zwakbegaafDen"
Iemand die vanaf zijn geboorte blind is en verder normaal intelligent, hoeft geen problemen te ondervinden wanneer er kinderen komen. Wij, als zienden, denken daar veel te moeilijk over. Blinde mensen hebben hun eigen manieren om uit te vinden hoe wat werkt. Ze denken aan dingen, waar zienden niet eens bij stilstaan. Blinde mensen mogen wat mij betreft uit het rijtje geschrapt worden.
Eigen ervaring: hele goede vriend die blind geboren is, die zelfstandig woont, zonder hond. Zijn intelligentie? Berg je maar, hij maakt gehakt van je!!
Waterplant: het is goed dat je dit onderwerp aansnijdt: maar het is dus "zwakbegaafDen"
donderdag 22 januari 2015 om 08:59
Ik snap je niet helemaal. Je leest een artikel over mensen met psychiatrische aandoeningen en je begint over zwakbegaafden... Dat zijn toch twee enorm verschillende dingen. En dan roep je ook nog dat die aandoeningen voortkomen jit zwakbegaafdheid? Klok en klepel wat mij betreft.
En er zit nogal een verschil tussen iemand met een IQ van 80 uit een goed functionerende omgeving met een opleiding en een baan die zichzelf weet te redden en iemand met een IQ van 65 die niet in staat is om zelfstandig te functioneren omdat er ook nog allerhande andere dingen spelen.
En er zit nogal een verschil tussen iemand met een IQ van 80 uit een goed functionerende omgeving met een opleiding en een baan die zichzelf weet te redden en iemand met een IQ van 65 die niet in staat is om zelfstandig te functioneren omdat er ook nog allerhande andere dingen spelen.
donderdag 22 januari 2015 om 09:04
Ik wil dat geen kind ernstige schade oploopt door zijn ouders. Maar ik wil er ook voor waken dat voortplanten alleen voorbehouden is aan 30+ers met twee hoge opleidingen, een koophuis en een paar flinke reizen achter de rug, zoals ook soms wel de norm lijkt.
Ik weet niet welk beeld jij hebt bij zwakbegaafd, of bij mensen met een psychiatrische stoornis, maar je scheert ze voor het gemak allemaal over één kam. Er zijn heus mensen met borderline die wel kinderen fatsoenlijk kunnen opvoeden, er zijn ook mensen die een IQ van 80 hebben die dat heel goed kunnen.
Er zijn ook mensen met een IQ van 120 en geen enkele stoornis die er ronduit een potje van makenl dat het risico in de ene groep hoger ligt dan bij de andere is helder, maar op voorhand een hele groep een fundamenteel zelfbeschikkingsrecht ontnemen vind ik geen oplossing. Alle risico's altijd willen inperken getuigt van een te groot vertrouwen in de maakbaarheid van het leven wat mij betreft.
Ik weet niet welk beeld jij hebt bij zwakbegaafd, of bij mensen met een psychiatrische stoornis, maar je scheert ze voor het gemak allemaal over één kam. Er zijn heus mensen met borderline die wel kinderen fatsoenlijk kunnen opvoeden, er zijn ook mensen die een IQ van 80 hebben die dat heel goed kunnen.
Er zijn ook mensen met een IQ van 120 en geen enkele stoornis die er ronduit een potje van makenl dat het risico in de ene groep hoger ligt dan bij de andere is helder, maar op voorhand een hele groep een fundamenteel zelfbeschikkingsrecht ontnemen vind ik geen oplossing. Alle risico's altijd willen inperken getuigt van een te groot vertrouwen in de maakbaarheid van het leven wat mij betreft.
donderdag 22 januari 2015 om 09:05
quote:Feeksje1977 schreef op 22 januari 2015 @ 08:55:
[...]
Snap niet zo goed wat bipolair en bordeline met zwakbegaafdheid te maken heeft.
Het is ook niet het zelfde maar beide maken iemand emotioneel instabiel dus zouden die kinderen mogen krijgen? Dit is wat ik bedoelde met een hellend vlak. Is het fair om te redeneren dat iedereen recht op het krijgen van kinderen ook als uit cijfers blijkt dat het maar enkelen uit die doelgroepen zijn die zelfstandig een kind kunnen opvoeden?
Tuurlijk is logica belangrijk voor het opvoeden van kinderen. Actie is reactie maar welke reactie geef je? Daarvoor moet je toch echt kunnen redeneren en logisch kunnen nadenken. Dat zijn toch echt eigenschappen die verder gaan dan je zelf kunnen aankleden of zelfstandig kunnen wonen. Iemand met een laag IQ kan prima bepaalde taken aanleren maar dat is niet hetzelfde als redeneren. Diegene hier die kinderen hebben weten dat kinderen je heel vaak voor een onverwachte situatie zetten, dat je moet kunnen signaleren wanneer er iets niet goed gaat met je kind, een kind gebaat is bij een stabiele, veilige thuissituatie.
[...]
Snap niet zo goed wat bipolair en bordeline met zwakbegaafdheid te maken heeft.
Het is ook niet het zelfde maar beide maken iemand emotioneel instabiel dus zouden die kinderen mogen krijgen? Dit is wat ik bedoelde met een hellend vlak. Is het fair om te redeneren dat iedereen recht op het krijgen van kinderen ook als uit cijfers blijkt dat het maar enkelen uit die doelgroepen zijn die zelfstandig een kind kunnen opvoeden?
Tuurlijk is logica belangrijk voor het opvoeden van kinderen. Actie is reactie maar welke reactie geef je? Daarvoor moet je toch echt kunnen redeneren en logisch kunnen nadenken. Dat zijn toch echt eigenschappen die verder gaan dan je zelf kunnen aankleden of zelfstandig kunnen wonen. Iemand met een laag IQ kan prima bepaalde taken aanleren maar dat is niet hetzelfde als redeneren. Diegene hier die kinderen hebben weten dat kinderen je heel vaak voor een onverwachte situatie zetten, dat je moet kunnen signaleren wanneer er iets niet goed gaat met je kind, een kind gebaat is bij een stabiele, veilige thuissituatie.
donderdag 22 januari 2015 om 09:06
quote:Thordis2.0 schreef op 22 januari 2015 @ 08:59:
Ik snap je niet helemaal. Je leest een artikel over mensen met psychiatrische aandoeningen en je begint over zwakbegaafden... Dat zijn toch twee enorm verschillende dingen.
En er zit nogal een verschil tussen iemand met een IQ van 80 uit een goed functionerende omgeving met een opleiding en een baan die zichzelf weet te redden en iemand met een IQ van 65 die niet in staat is om zelfstandig te functioneren omdat er ook nog allerhande andere dingen spelen.
Dit!
Welk artikel heb je precies gelezen? Doe eens een linkje?
Want vraag me af of het zelf wel helemaal begrijpt.
Ik snap je niet helemaal. Je leest een artikel over mensen met psychiatrische aandoeningen en je begint over zwakbegaafden... Dat zijn toch twee enorm verschillende dingen.
En er zit nogal een verschil tussen iemand met een IQ van 80 uit een goed functionerende omgeving met een opleiding en een baan die zichzelf weet te redden en iemand met een IQ van 65 die niet in staat is om zelfstandig te functioneren omdat er ook nog allerhande andere dingen spelen.
Dit!
Welk artikel heb je precies gelezen? Doe eens een linkje?
Want vraag me af of het zelf wel helemaal begrijpt.
donderdag 22 januari 2015 om 09:12
Waterplant, ik zou de grens trekken bij 'bij twijfel niet doen'.
Zwakbegaafden hebben wellicht verhoogd risico. Iemand met een bipolaire stoornis misschien ook wel. Maar dat is geen reden voor zo een drastische maatregel.
Een duidelijke zou kunnen zijn - en dat staat los van IQ - ernstige mishandeling eerste kind, geen tweede mogelijkheid.
Zwakbegaafden hebben wellicht verhoogd risico. Iemand met een bipolaire stoornis misschien ook wel. Maar dat is geen reden voor zo een drastische maatregel.
Een duidelijke zou kunnen zijn - en dat staat los van IQ - ernstige mishandeling eerste kind, geen tweede mogelijkheid.
donderdag 22 januari 2015 om 09:19
quote:tekenis schreef op 22 januari 2015 @ 09:12:
Waterplant, ik zou de grens trekken bij 'bij twijfel niet doen'.
Zwakbegaafden hebben wellicht verhoogd risico. Iemand met een bipolaire stoornis misschien ook wel. Maar dat is geen reden voor zo een drastische maatregel.
Een duidelijke zou kunnen zijn - en dat staat los van IQ - ernstige mishandeling eerste kind, geen tweede mogelijkheid.Maar moet je vermoedelijke mishandeling/verwaarlozing van een eerste kind dan maar wel mogelijk maken?
Waterplant, ik zou de grens trekken bij 'bij twijfel niet doen'.
Zwakbegaafden hebben wellicht verhoogd risico. Iemand met een bipolaire stoornis misschien ook wel. Maar dat is geen reden voor zo een drastische maatregel.
Een duidelijke zou kunnen zijn - en dat staat los van IQ - ernstige mishandeling eerste kind, geen tweede mogelijkheid.Maar moet je vermoedelijke mishandeling/verwaarlozing van een eerste kind dan maar wel mogelijk maken?
Frankly my dear, I don"t give a damn
donderdag 22 januari 2015 om 09:20
Gedwongen sterilisatie: nee. Ik vind niet dat de overheid mag beslissen over medische ingrepen.
Wel pleit ik ervoor dat mensen die al in een hulpverleningstraject zitten en een kinderwens hebben eerst intensieve begeleiding en uitleg krijgen. Misschien een ouderschapscursus, uiteraard eerst zelfstandig wonen. Gewoon, om ze bewust te maken van wat het krijgen van een kind allemaal met zich meebrengt.
Wie weet schrikt bijvoorbeeld zo'n simulatiebaby wel af, als ze daar een week lang 's nachts door wakker liggen.
Wel pleit ik ervoor dat mensen die al in een hulpverleningstraject zitten en een kinderwens hebben eerst intensieve begeleiding en uitleg krijgen. Misschien een ouderschapscursus, uiteraard eerst zelfstandig wonen. Gewoon, om ze bewust te maken van wat het krijgen van een kind allemaal met zich meebrengt.
Wie weet schrikt bijvoorbeeld zo'n simulatiebaby wel af, als ze daar een week lang 's nachts door wakker liggen.
donderdag 22 januari 2015 om 09:21
quote:waterplant schreef op 22 januari 2015 @ 09:05:
[...]
Het is ook niet het zelfde maar beide maken iemand emotioneel instabiel dus zouden die kinderen mogen krijgen? Dit is wat ik bedoelde met een hellend vlak. Is het fair om te redeneren dat iedereen recht op het krijgen van kinderen ook als uit cijfers blijkt dat het maar enkelen uit die doelgroepen zijn die zelfstandig een kind kunnen opvoeden?
Tuurlijk is logica belangrijk voor het opvoeden van kinderen. Actie is reactie maar welke reactie geef je? Daarvoor moet je toch echt kunnen redeneren en logisch kunnen nadenken. Dat zijn toch echt eigenschappen die verder gaan dan je zelf kunnen aankleden of zelfstandig kunnen wonen. Iemand met een laag IQ kan prima bepaalde taken aanleren maar dat is niet hetzelfde als redeneren. Diegene hier die kinderen hebben weten dat kinderen je heel vaak voor een onverwachte situatie zetten, dat je moet kunnen signaleren wanneer er iets niet goed gaat met je kind, een kind gebaat is bij een stabiele, veilige thuissituatie.Je zegt iets over cijfers, waar heb je die vandaan? En het artikel uit je OP, waar heb je dat vandaan? Voor de rest heb ik het idee dat je weinig kennis hebt over wat een verstandelijke beperking is en hoe goed mensen in staat kunnen zijn om ondanks een verstandelijke beperking toch een goed en zelfstandig leven te kunnen leiden. Het gaat bij het ouderschap niet om IQ of het hebben van vaardigheden, het is veel complexer dan alleen dat. Vandaar dat het dus ook niet mogelijk is om zomaar te zeggen dat iedereen die aan een bepaald criterium voldoet, door een ander gesteriliseerd kan worden. Of een kind goed op kan groeien is meestal niet op voorhand te bepalen en daarbij is het dus afhankelijk van een combinatie van factoren. Een verstandelijke beperking zegt iets over het IQ. Het zegt niets over hoe iemand zijn of haar leven leidt, de kwaliteit van dat leven, of het kunnen opvoeden van een kind.
[...]
Het is ook niet het zelfde maar beide maken iemand emotioneel instabiel dus zouden die kinderen mogen krijgen? Dit is wat ik bedoelde met een hellend vlak. Is het fair om te redeneren dat iedereen recht op het krijgen van kinderen ook als uit cijfers blijkt dat het maar enkelen uit die doelgroepen zijn die zelfstandig een kind kunnen opvoeden?
Tuurlijk is logica belangrijk voor het opvoeden van kinderen. Actie is reactie maar welke reactie geef je? Daarvoor moet je toch echt kunnen redeneren en logisch kunnen nadenken. Dat zijn toch echt eigenschappen die verder gaan dan je zelf kunnen aankleden of zelfstandig kunnen wonen. Iemand met een laag IQ kan prima bepaalde taken aanleren maar dat is niet hetzelfde als redeneren. Diegene hier die kinderen hebben weten dat kinderen je heel vaak voor een onverwachte situatie zetten, dat je moet kunnen signaleren wanneer er iets niet goed gaat met je kind, een kind gebaat is bij een stabiele, veilige thuissituatie.Je zegt iets over cijfers, waar heb je die vandaan? En het artikel uit je OP, waar heb je dat vandaan? Voor de rest heb ik het idee dat je weinig kennis hebt over wat een verstandelijke beperking is en hoe goed mensen in staat kunnen zijn om ondanks een verstandelijke beperking toch een goed en zelfstandig leven te kunnen leiden. Het gaat bij het ouderschap niet om IQ of het hebben van vaardigheden, het is veel complexer dan alleen dat. Vandaar dat het dus ook niet mogelijk is om zomaar te zeggen dat iedereen die aan een bepaald criterium voldoet, door een ander gesteriliseerd kan worden. Of een kind goed op kan groeien is meestal niet op voorhand te bepalen en daarbij is het dus afhankelijk van een combinatie van factoren. Een verstandelijke beperking zegt iets over het IQ. Het zegt niets over hoe iemand zijn of haar leven leidt, de kwaliteit van dat leven, of het kunnen opvoeden van een kind.
We gon' boogie oogie oggi, jiggle, wiggle and dance. Like the roof on fire.
donderdag 22 januari 2015 om 09:22
quote:riannerianne schreef op 22 januari 2015 @ 09:20:
Gedwongen sterilisatie: nee. Ik vind niet dat de overheid mag beslissen over medische ingrepen.
Wel pleit ik ervoor dat mensen die al in een hulpverleningstraject zitten en een kinderwens hebben eerst intensieve begeleiding en uitleg krijgen. Misschien een ouderschapscursus, uiteraard eerst zelfstandig wonen. Gewoon, om ze bewust te maken van wat het krijgen van een kind allemaal met zich meebrengt.
Wie weet schrikt bijvoorbeeld zo'n simulatiebaby wel af, als ze daar een week lang 's nachts door wakker liggen.Denk dat jij een andere groep 'zwakbegaafden' bedoelt dan TO.
Gedwongen sterilisatie: nee. Ik vind niet dat de overheid mag beslissen over medische ingrepen.
Wel pleit ik ervoor dat mensen die al in een hulpverleningstraject zitten en een kinderwens hebben eerst intensieve begeleiding en uitleg krijgen. Misschien een ouderschapscursus, uiteraard eerst zelfstandig wonen. Gewoon, om ze bewust te maken van wat het krijgen van een kind allemaal met zich meebrengt.
Wie weet schrikt bijvoorbeeld zo'n simulatiebaby wel af, als ze daar een week lang 's nachts door wakker liggen.Denk dat jij een andere groep 'zwakbegaafden' bedoelt dan TO.
donderdag 22 januari 2015 om 09:23
quote:calvijn1 schreef op 22 januari 2015 @ 09:19:
[...]
Maar moet je vermoedelijke mishandeling/verwaarlozing van een eerste kind dan maar wel mogelijk maken?Ja. In veel gevallen wel. Omdat je dat nou eenmaal niet kunt uitsluiten zonder veel te ernstig in te grijpen in iemands zelfbeschikkingsrecht. Mishandeling en verwaarlozing horen ook gewoon bij het leven.
[...]
Maar moet je vermoedelijke mishandeling/verwaarlozing van een eerste kind dan maar wel mogelijk maken?Ja. In veel gevallen wel. Omdat je dat nou eenmaal niet kunt uitsluiten zonder veel te ernstig in te grijpen in iemands zelfbeschikkingsrecht. Mishandeling en verwaarlozing horen ook gewoon bij het leven.
donderdag 22 januari 2015 om 09:23
quote:infinity schreef op 22 januari 2015 @ 09:21:
[...]
Je zegt iets over cijfers, waar heb je die vandaan? En het artikel uit je OP, waar heb je dat vandaan? Voor de rest heb ik het idee dat je weinig kennis hebt over wat een verstandelijke beperking is en hoe goed mensen in staat zijn om ondanks een verstandelijke beperking toch een goed en zelfstandig leven te kunnen leiden. Het gaat bij het ouderschap niet om IQ of het hebben van vaardigheden, het is veel complexer dan alleen dat. Vandaar dat het dus ook niet mogelijk is om zomaar te zeggen dat iedereen die aan een bepaald criterium voldoet, door een ander gesteriliseerd wordt. Of een kind goed op kan groeien is meestal niet op voorhand te bepalen en daarbij is het dus afhankelijk van een combinatie van factoren. Een verstandelijke beperking zegt iets over het IQ. Het zegt niets over hoe iemand zijn of haar leven leidt, de kwaliteit van dat leven, of het kunnen opvoeden van een kind.En een verstandelijke beperking is ook heel wat anders dan een stemmingstoornis of een persoonlijkheid stoornis.
[...]
Je zegt iets over cijfers, waar heb je die vandaan? En het artikel uit je OP, waar heb je dat vandaan? Voor de rest heb ik het idee dat je weinig kennis hebt over wat een verstandelijke beperking is en hoe goed mensen in staat zijn om ondanks een verstandelijke beperking toch een goed en zelfstandig leven te kunnen leiden. Het gaat bij het ouderschap niet om IQ of het hebben van vaardigheden, het is veel complexer dan alleen dat. Vandaar dat het dus ook niet mogelijk is om zomaar te zeggen dat iedereen die aan een bepaald criterium voldoet, door een ander gesteriliseerd wordt. Of een kind goed op kan groeien is meestal niet op voorhand te bepalen en daarbij is het dus afhankelijk van een combinatie van factoren. Een verstandelijke beperking zegt iets over het IQ. Het zegt niets over hoe iemand zijn of haar leven leidt, de kwaliteit van dat leven, of het kunnen opvoeden van een kind.En een verstandelijke beperking is ook heel wat anders dan een stemmingstoornis of een persoonlijkheid stoornis.
donderdag 22 januari 2015 om 09:23
Het is heel moeilijk om een grens te trekken. Wel zou ik zeggen van mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Dat moge duidelijk zijn. En mensen die het Down syndroom hebben. Alhoewel daar steeds minder van geboren worden , omdat deze mensen niet meer geboren "mogen" worden. En mensen die lijden aan een zware vorm van autisme, is ook niet zo handig om daar een kind tussen te plaatsen. Kijk maar naar deze Kees. Een geweldige slimme man,maar zeker niet geschikt als vader. Dat kunnen we toch in alle redelijkheid zeggen.
http://dokument.ncrv.nl/pagina/opnieuw- ... -voor-kees
http://dokument.ncrv.nl/pagina/opnieuw- ... -voor-kees
donderdag 22 januari 2015 om 09:24
donderdag 22 januari 2015 om 09:26
quote:riannerianne schreef op 22 januari 2015 @ 09:20:
Gedwongen sterilisatie: nee. Ik vind niet dat de overheid mag beslissen over medische ingrepen.
Wel pleit ik ervoor dat mensen die al in een hulpverleningstraject zitten en een kinderwens hebben eerst intensieve begeleiding en uitleg krijgen. Misschien een ouderschapscursus, uiteraard eerst zelfstandig wonen. Gewoon, om ze bewust te maken van wat het krijgen van een kind allemaal met zich meebrengt.
Wie weet schrikt bijvoorbeeld zo'n simulatiebaby wel af, als ze daar een week lang 's nachts door wakker liggen.
Maar je weet zelden iets van die kinderwens. Vaak zijn het geen stelletjes die gezellig een baby krijgen en dat eerst eens bespreken, maar zijn het mensen die opeens melden dat ze een baby krijgen.
Hoe vaak ik wel niet met cliënten, en dan vooral mannen, het hele seksuele voorlichtingspraatje heb gehouden, gehamerd op het gebruik van condooms, hoe vaak ik wel niet een man bij me had zitten die als de dood was dat zijn vriendinnetje zwanger was, om dan vervolgens 2 maanden later te horen te krijgen dat ze toch zwanger is geworden, maar dat dat allemaal ok is..... Daar doe je weinig tegen. Dat is 'ik wil geen kind, ik wil geen kind, ik wil geen kind' en dan 'ik krijg een kind, leuk!'.
Gedwongen sterilisatie: nee. Ik vind niet dat de overheid mag beslissen over medische ingrepen.
Wel pleit ik ervoor dat mensen die al in een hulpverleningstraject zitten en een kinderwens hebben eerst intensieve begeleiding en uitleg krijgen. Misschien een ouderschapscursus, uiteraard eerst zelfstandig wonen. Gewoon, om ze bewust te maken van wat het krijgen van een kind allemaal met zich meebrengt.
Wie weet schrikt bijvoorbeeld zo'n simulatiebaby wel af, als ze daar een week lang 's nachts door wakker liggen.
Maar je weet zelden iets van die kinderwens. Vaak zijn het geen stelletjes die gezellig een baby krijgen en dat eerst eens bespreken, maar zijn het mensen die opeens melden dat ze een baby krijgen.
Hoe vaak ik wel niet met cliënten, en dan vooral mannen, het hele seksuele voorlichtingspraatje heb gehouden, gehamerd op het gebruik van condooms, hoe vaak ik wel niet een man bij me had zitten die als de dood was dat zijn vriendinnetje zwanger was, om dan vervolgens 2 maanden later te horen te krijgen dat ze toch zwanger is geworden, maar dat dat allemaal ok is..... Daar doe je weinig tegen. Dat is 'ik wil geen kind, ik wil geen kind, ik wil geen kind' en dan 'ik krijg een kind, leuk!'.
donderdag 22 januari 2015 om 09:27
quote:calvijn1 schreef op 22 januari 2015 @ 09:19:
[...]
Maar moet je vermoedelijke mishandeling/verwaarlozing van een eerste kind dan maar wel mogelijk maken?
Het kan een startpunt zijn van wetgeving en van daaruit verder werken.
Ik denk wel dat je al onder een bepaald IQ al moet ingrijpen, omdat je daar niets van KAN verwachten door onvermogen.
[...]
Maar moet je vermoedelijke mishandeling/verwaarlozing van een eerste kind dan maar wel mogelijk maken?
Het kan een startpunt zijn van wetgeving en van daaruit verder werken.
Ik denk wel dat je al onder een bepaald IQ al moet ingrijpen, omdat je daar niets van KAN verwachten door onvermogen.
donderdag 22 januari 2015 om 09:27
quote:jo-elise schreef op 22 januari 2015 @ 09:23:
Het is heel moeilijk om een grens te trekken. Wel zou ik zeggen van mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Dat moge duidelijk zijn. En mensen die het Down syndroom hebben. Alhoewel daar steeds minder van geboren worden , omdat deze mensen niet meer geboren "mogen" worden. En mensen die lijden aan een zware vorm van autisme, is ook niet zo handig om daar een kind tussen te plaatsen. Kijk maar naar deze Kees. Een geweldige slimme man,maar zeker niet geschikt als vader. Dat kunnen we toch in alle redelijkheid zeggen.
http://dokument.ncrv.nl/pagina/opnieuw- ... -voor-kees
Dat vindt Kees gelukkig zelf ook. Zo slim is hij gelukkig wel.
Maar dat ernstig zwakbegaafden die niet eens zichzelf kunnen verzorgen ook geen kind kunnen opvoeden, vind ik meer dan duidelijk. En dan hoeft daar geen IQ grens gesteld te worden wat mij betreft.
Het is heel moeilijk om een grens te trekken. Wel zou ik zeggen van mensen die niet voor zichzelf kunnen zorgen. Dat moge duidelijk zijn. En mensen die het Down syndroom hebben. Alhoewel daar steeds minder van geboren worden , omdat deze mensen niet meer geboren "mogen" worden. En mensen die lijden aan een zware vorm van autisme, is ook niet zo handig om daar een kind tussen te plaatsen. Kijk maar naar deze Kees. Een geweldige slimme man,maar zeker niet geschikt als vader. Dat kunnen we toch in alle redelijkheid zeggen.
http://dokument.ncrv.nl/pagina/opnieuw- ... -voor-kees
Dat vindt Kees gelukkig zelf ook. Zo slim is hij gelukkig wel.
Maar dat ernstig zwakbegaafden die niet eens zichzelf kunnen verzorgen ook geen kind kunnen opvoeden, vind ik meer dan duidelijk. En dan hoeft daar geen IQ grens gesteld te worden wat mij betreft.
donderdag 22 januari 2015 om 09:27
quote:calvijn1 schreef op 22 januari 2015 @ 09:24:
[...]
Ik denk dat hulpinstanties heel goed moeten kunnen schatten of iemand in staat zou zijn om een kind op te voedenEn hoe komen die hulp instanties bij je aan de deur dan? Ik hoop toch niet dat omdat ik een klein stempeltje heb er straat hulp instanties aan mijn deur komen en gaan bepalen dat ik wel of niet een kind mag nemen.
[...]
Ik denk dat hulpinstanties heel goed moeten kunnen schatten of iemand in staat zou zijn om een kind op te voedenEn hoe komen die hulp instanties bij je aan de deur dan? Ik hoop toch niet dat omdat ik een klein stempeltje heb er straat hulp instanties aan mijn deur komen en gaan bepalen dat ik wel of niet een kind mag nemen.
donderdag 22 januari 2015 om 09:29
quote:Thordis2.0 schreef op 22 januari 2015 @ 09:26:
[...]
Maar je weet zelden iets van die kinderwens. Vaak zijn het geen stelletjes die gezellig een baby krijgen en dat eerst eens bespreken, maar zijn het mensen die opeens melden dat ze een baby krijgen.
Hoe vaak ik wel niet met cliënten, en dan vooral mannen, het hele seksuele voorlichtingspraatje heb gehouden, gehamerd op het gebruik van condooms, hoe vaak ik wel niet een man bij me had zitten die als de dood was dat zijn vriendinnetje zwanger was, om dan vervolgens 2 maanden later te horen te krijgen dat ze toch zwanger is geworden, maar dat dat allemaal ok is..... Daar doe je weinig tegen. Dat is 'ik wil geen kind, ik wil geen kind, ik wil geen kind' en dan 'ik krijg een kind, leuk!'.
Tja, dat is wel zo. Een tussenweg zou dan zijn om een spiraal te plaatsen bijvoorbeeld. Maar dan ga je ook weer voorbij aan iemands recht op zelfbeschikking.
De vraag is dus in hoeverre je van ernstig zwakbegaafden kunt verwachten dat ze in staat zijn (complexe) medische beslissingen zelf te maken. Kinderen kunnen dat immers ook niet zelf.
[...]
Maar je weet zelden iets van die kinderwens. Vaak zijn het geen stelletjes die gezellig een baby krijgen en dat eerst eens bespreken, maar zijn het mensen die opeens melden dat ze een baby krijgen.
Hoe vaak ik wel niet met cliënten, en dan vooral mannen, het hele seksuele voorlichtingspraatje heb gehouden, gehamerd op het gebruik van condooms, hoe vaak ik wel niet een man bij me had zitten die als de dood was dat zijn vriendinnetje zwanger was, om dan vervolgens 2 maanden later te horen te krijgen dat ze toch zwanger is geworden, maar dat dat allemaal ok is..... Daar doe je weinig tegen. Dat is 'ik wil geen kind, ik wil geen kind, ik wil geen kind' en dan 'ik krijg een kind, leuk!'.
Tja, dat is wel zo. Een tussenweg zou dan zijn om een spiraal te plaatsen bijvoorbeeld. Maar dan ga je ook weer voorbij aan iemands recht op zelfbeschikking.
De vraag is dus in hoeverre je van ernstig zwakbegaafden kunt verwachten dat ze in staat zijn (complexe) medische beslissingen zelf te maken. Kinderen kunnen dat immers ook niet zelf.
