Proefballon: van bijstand tot basisbaan

09-03-2019 10:25 220 berichten
Een plan van CDA-leider Buma: mensen die al lang in de bijstand zitten, krijgen een basisbaan.

De baan is part-time en mensen gaan erop vooruit (naar 85% in plaats van 100% van het minimumloon. Volgens Buma zou het kunnen gaan om ondersteunende banen in de zorg, onderwijs en plantsoenonderhoud.

https://www.bd.nl/binnenland/buma-bijst ... ~a07b4756/

Wat vind je van dit plan?

My 2 cents: het idee is niet bepaald heel nieuw. Ik vermoed dat de praktijk heel weerbarstig is omdat er in de bijstand best wat mensen zitten met, eufemistisch, ‘een grote afstand tot de arbeidsmarkt’. Ofwel laaggeschoold, slechte taalbeheersing, mensen met sociale en/of psychische problemen etc. Verder is er het gevaar van verdringing aan de onderkant van de arbeidsmarkt. Waarom nog iemand een volwaardige baan aanbieden in de plantsoenendienst wanneer je voor een fractie mensen kunt aannemen via een subsidie?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben mosterd, misschien is het al 25 keer gezegd, maar ik heb met deze mensen gewerkt.

Mensen die jarenlang thuis hadden gezeten kregen nu de kans om als beheerder in ons bedrijf te komen werken. Er waren er 2 die soms een heel klein beetje functioneerden, de anderen...dat was gewoon drama.

Ze spraken de Nederlandse taal niet voldoende, wilde liever koffie of thee drinken dan werken, konden er niet tegen dat ze opdrachten/ werkzaamheden, voor een vrouw moesten uitvoeren (ik weet nog dat ik zo'n medewerker zei dat het toiletpapier in de damestoilet op was en vroeg of hij dit wilde vervangen, hij zei dat ik dat zelf maar moest doen!) konden niet werken als het Ramadan was, waren alcoholist, of gingen onder een tafel liggen slapen tijdens werktijd! echt gebeurd!.

Deze groep zit niet voor niets jarenlang thuis, hierboven schreef iemand al...er zijn genoeg kansen in Nederland, als je wilt werken, dan kan je werken, en als je dus thuis wilt zitten, jarenlang, en niet wilt werken, dan kan dat ook.
Ik heb niet alles gelezen, maar wat ik me steeds afvraag: ik heb een nichtje die de opleiding tot onderwijsassistent volgt. Heeft zij straks geen werk omdat mensen zonder werk het werk moeten doen waarvoor zij is opgeleid en bewust voor heeft gekozen? Of heb ik dat verkeerd begrepen?
Ikzegookwat schreef:
13-03-2019 09:15
Ik heb niet alles gelezen, maar wat ik me steeds afvraag: ik heb een nichtje die de opleiding tot onderwijsassistent volgt. Heeft zij straks geen werk omdat mensen zonder werk het werk moeten doen waarvoor zij is opgeleid en bewust voor heeft gekozen? Of heb ik dat verkeerd begrepen?
Niemand weet wat de toekomst brengt, maar ik mag hopen dat scholen, ziekenhuizen en andere werkplekken niet bevolkt gaan worden door mensen die daar alleen maar zijn omdat het moet van Buma. Juist in de tekortsectoren heb je gemotiveerde en deskundige mensen nodig.
Gisselle schreef:
13-03-2019 09:04
Ik ben mosterd, misschien is het al 25 keer gezegd, maar ik heb met deze mensen gewerkt.

Mensen die jarenlang thuis hadden gezeten kregen nu de kans om als beheerder in ons bedrijf te komen werken. Er waren er 2 die soms een heel klein beetje functioneerden, de anderen...dat was gewoon drama.

Ze spraken de Nederlandse taal niet voldoende, wilde liever koffie of thee drinken dan werken, konden er niet tegen dat ze opdrachten/ werkzaamheden, voor een vrouw moesten uitvoeren (ik weet nog dat ik zo'n medewerker zei dat het toiletpapier in de damestoilet op was en vroeg of hij dit wilde vervangen, hij zei dat ik dat zelf maar moest doen!) konden niet werken als het Ramadan was, waren alcoholist, of gingen onder een tafel liggen slapen tijdens werktijd! echt gebeurd!.

Deze groep zit niet voor niets jarenlang thuis, hierboven schreef iemand al...er zijn genoeg kansen in Nederland, als je wilt werken, dan kan je werken, en als je dus thuis wilt zitten, jarenlang, en niet wilt werken, dan kan dat ook.
Je gaat er van uit dat die mensen niet WILLEN werken.

Ik KAN niet werken, net als BenMama. Ik zal mijzelf hopeloos voorbij rennen in een poging jou tevreden te stellen. Direct die wc-rol pakken. De koffiepauze overslaan omdat ik vanwege mijn eigen beperkingen trager werk dan gemiddeld. Tegen mijn moeheid vechten en net doen alsof ik fit ben om in godsnaam maar aan mijn verplichtingen te kunnen voldoen. Excuses als ramadan of koffie drinken zul je bij mij niet vinden.

Met het gevolg dat ik na korte tijd volkomen uitgeput uitval en een lange hersteltijd nodig heb.

Mijn oude werkgevers zullen mij zeker als lui en werkschuw hebben gezien. Omdat ik het niet kan bijbenen. Me af en toe jankend van moeheid en frustratie op het toilet opsloot. Me na enkele weken al af en toe ziek melde omdat ik echt, écht niet meer kon.

En ik ben niet de enige uitkeringsgerechtigde bij wie de lat helaas zo laag ligt dat gewoon werken er niet meer in zit. Die inmiddels ook al jaren thuis zit. Zo graag WIL maar niet KAN en dit door schade en schande heeft moeten leren accepteren.

Inmiddels krijg ik sollicitatievrijstelling. Elk jaar opnieuw moet ik door de molen om die te krijgen. Tot ik iemand bij de sociale dienst aantref die vindt dat ik het maar weer eens moet proberen. Waardoor de uitputtingsslag weer opnieuw gaat beginnen.
quattro-stagioni schreef:
13-03-2019 09:44
Je gaat er van uit dat die mensen niet WILLEN werken.

Ik KAN niet werken, net als BenMama. Ik zal mijzelf hopeloos voorbij rennen in een poging jou tevreden te stellen. Direct die wc-rol pakken. De koffiepauze overslaan omdat ik vanwege mijn eigen beperkingen trager werk dan gemiddeld. Tegen mijn moeheid vechten en net doen alsof ik fit ben om in godsnaam maar aan mijn verplichtingen te kunnen voldoen. Excuses als ramadan of koffie drinken zul je bij mij niet vinden.

Met het gevolg dat ik na korte tijd volkomen uitgeput uitval en een lange hersteltijd nodig heb.

Mijn oude werkgevers zullen mij zeker als lui en werkschuw hebben gezien. Omdat ik het niet kan bijbenen. Me af en toe jankend van moeheid en frustratie op het toilet opsloot. Me na enkele weken al af en toe ziek melde omdat ik echt, écht niet meer kon.

En ik ben niet de enige uitkeringsgerechtigde bij wie de lat helaas zo laag ligt dat gewoon werken er niet meer in zit. Die inmiddels ook al jaren thuis zit. Zo graag WIL maar niet KAN en dit door schade en schande heeft moeten leren accepteren.

Inmiddels krijg ik sollicitatievrijstelling. Elk jaar opnieuw moet ik door de molen om die te krijgen. Tot ik iemand bij de sociale dienst aantref die vindt dat ik het maar weer eens moet proberen. Waardoor de uitputtingsslag weer opnieuw gaat beginnen.

Dat is het trieste. Er zijn zat mensen die wel willen werken en dat met een beetje begrip ook zouden kunnen. Als ze gewoon wat meer in hun eigen tempo zouden kunnen werken, met wat minder druk, dan zou dat al schelen. Maar ja, het is een utopie dat dat er ooit van gaat komen; eerder het tegendeel ben ik bang: dat steeds meer gezonde mensen de werkstress ook niet meer kunnen volhouden.
Alle reacties Link kopieren
quattro-stagioni schreef:
13-03-2019 09:44
Je gaat er van uit dat die mensen niet WILLEN werken.

Ik KAN niet werken, net als BenMama. Ik zal mijzelf hopeloos voorbij rennen in een poging jou tevreden te stellen. Direct die wc-rol pakken. De koffiepauze overslaan omdat ik vanwege mijn eigen beperkingen trager werk dan gemiddeld. Tegen mijn moeheid vechten en net doen alsof ik fit ben om in godsnaam maar aan mijn verplichtingen te kunnen voldoen. Excuses als ramadan of koffie drinken zul je bij mij niet vinden.

Met het gevolg dat ik na korte tijd volkomen uitgeput uitval en een lange hersteltijd nodig heb.

Mijn oude werkgevers zullen mij zeker als lui en werkschuw hebben gezien. Omdat ik het niet kan bijbenen. Me af en toe jankend van moeheid en frustratie op het toilet opsloot. Me na enkele weken al af en toe ziek melde omdat ik echt, écht niet meer kon.

En ik ben niet de enige uitkeringsgerechtigde bij wie de lat helaas zo laag ligt dat gewoon werken er niet meer in zit. Die inmiddels ook al jaren thuis zit. Zo graag WIL maar niet KAN en dit door schade en schande heeft moeten leren accepteren.

Inmiddels krijg ik sollicitatievrijstelling. Elk jaar opnieuw moet ik door de molen om die te krijgen. Tot ik iemand bij de sociale dienst aantref die vindt dat ik het maar weer eens moet proberen. Waardoor de uitputtingsslag weer opnieuw gaat beginnen.
Zeg stel je niet zo aan!. Ik heb het over een groep mensen die niet WIL werken, niet over mensen die niet kunnen werken. Ik behoor zelf ook tot die laatste groep. Ik ben al ruim 20 jaar ziek, een aantal jaren geleden volledig afgekeurd, daarvoor was ik gedeeltelijk afgekeurd, omdat ik zelf graag wilde werken. Ik weet wat het is om ziek te zijn en beperkt, maar over deze groep had ik het niet.
Alle reacties Link kopieren
Hangmat schreef:
13-03-2019 08:58
Grappig dat hier gezegd wordt dat je voor een ICT baan een bepaalde'feeling' nodig hebt en voor werk in de zorg niet. Als je érgens feeling voor nodig hebt...
...is het wel de zorg.
World of Warcraft: Legion
Hangmat schreef:
13-03-2019 08:58
Grappig dat hier gezegd wordt dat je voor een ICT baan een bepaalde'feeling' nodig hebt en voor werk in de zorg niet. Als je érgens feeling voor nodig hebt...
Mensen zonder feeling voor mensen komen nergens in de zorg
Het is voor veel banen wel fijn als je er feeling voor hebt.
En Idd de zorg is het een denk ik noodzakelijk iets.
Zowel voor de werknemer als voor de mensen waar diegene mee werkt.

Toch wel fijn toch als een bejaarde op z 'n minst iemand aan zijn bed heeft of onder de douche zet die dat doet omdat hij/ zij daarvoor heeft gekozen ipv met tegenzin door de sociale dienst.

Buiten dat het ook best wat vaardigheden vergt om dit werk überhaupt te doen. Anders waren al die opleidingen ook overbodig.

Dus Idd vreemd.
Alle reacties Link kopieren
Lotus90 schreef:
13-03-2019 08:53
Wat ontzettend onrechtvaardig!
Ik vind daarom dat daar een eind aan moet komen. De school wil zo weinig mogelijk inspanning verrichten. Vroeg of laat neem ik de school te grazen.

Ik overweeg mij om te scholen en met de kersverse diploma te solliciteren. De school heeft dan het kind met het badwater weggegooid, als ze ziet dat ik een veel betere baan heb, die met mijn capaciteiten overeenkomt.
World of Warcraft: Legion
Gisselle schreef:
13-03-2019 10:00
Zeg stel je niet zo aan!. Ik heb het over een groep mensen die niet WIL werken, niet over mensen die niet kunnen werken. Ik behoor zelf ook tot die laatste groep. Ik ben al ruim 20 jaar ziek, een aantal jaren geleden volledig afgekeurd, daarvoor was ik gedeeltelijk afgekeurd, omdat ik zelf graag wilde werken. Ik weet wat het is om ziek te zijn en beperkt, maar over deze groep had ik het niet.
Je hebt gelijk dat je het niet letterlijk hebt genoemd.
Ik begrijp haar reactie wel.
Veel mensen zien mensen in de bijstand als 1 type mensen. Lui, fraudeurs en wel kunnen maar niet willen.

Geef je aan dat je wel zou willen maar helaas niet meer kunt dan komen de ( achterdochtige?) vragen al snel.

Waarom dan niet, wat heb je dan, maar dan hoor je niet daar.

Af en toe komt er daarna begrip maar vaker nog.. Ja maar dan kun je nog wel..
Ik ken een nichtje van de buurman zijn zus d r moeder en die kan het wel...

Wat ik hiermee wil aangeven is dat ik me bijna altijd moet verantwoorden.
Terwijl er toch een hele rij deskundigen tot de conclusie van niet kunnen werken gekomen zijn..

Het is een wisselwerking. Ik schiet bijna automatisch in de verdediging, ook als het niet hoeft. En mensen die een mening over bijstand hebben is meestal met flink wantrouwen en vooroordeel.

Beide is niet altijd terecht.

In jouw geval.. Het klopt dat je onze groep niet hebt genoemd en is de reactie niet helemaal terecht denk ik.

Hoop dat je een beetje begrip hebt voor de reactie.
Alle reacties Link kopieren
quattro-stagioni schreef:
13-03-2019 09:44
Je gaat er van uit dat die mensen niet WILLEN werken.

Ik KAN niet werken, net als BenMama. Ik zal mijzelf hopeloos voorbij rennen in een poging jou tevreden te stellen. Direct die wc-rol pakken. De koffiepauze overslaan omdat ik vanwege mijn eigen beperkingen trager werk dan gemiddeld. Tegen mijn moeheid vechten en net doen alsof ik fit ben om in godsnaam maar aan mijn verplichtingen te kunnen voldoen. Excuses als ramadan of koffie drinken zul je bij mij niet vinden.

Met het gevolg dat ik na korte tijd volkomen uitgeput uitval en een lange hersteltijd nodig heb.

Mijn oude werkgevers zullen mij zeker als lui en werkschuw hebben gezien. Omdat ik het niet kan bijbenen. Me af en toe jankend van moeheid en frustratie op het toilet opsloot. Me na enkele weken al af en toe ziek melde omdat ik echt, écht niet meer kon.

En ik ben niet de enige uitkeringsgerechtigde bij wie de lat helaas zo laag ligt dat gewoon werken er niet meer in zit. Die inmiddels ook al jaren thuis zit. Zo graag WIL maar niet KAN en dit door schade en schande heeft moeten leren accepteren.

Inmiddels krijg ik sollicitatievrijstelling. Elk jaar opnieuw moet ik door de molen om die te krijgen. Tot ik iemand bij de sociale dienst aantref die vindt dat ik het maar weer eens moet proberen. Waardoor de uitputtingsslag weer opnieuw gaat beginnen.
Denk je dat andere mensen nóóit moe zijn, of even er doorheen zitten? Wie verwacht je dán die voor jouw inkomen gaat zorgen? IK? die wel 40+ uur per week werkt, en soms ook even moe is, of een rustmomentje nodig heeft, maar ook genoeg verantwoordelijkheidsgevoel in mijn donder om te beseffen dat het bijltje erbij neergooien, asociaal zou zijn richting alle mensen die wél elke dag om 8 uur op hun werk zijn?
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
Alle reacties Link kopieren
quattro-stagioni schreef:
13-03-2019 09:44
Je gaat er van uit dat die mensen niet WILLEN werken.

Ik KAN niet werken, net als BenMama. Ik zal mijzelf hopeloos voorbij rennen in een poging jou tevreden te stellen. Direct die wc-rol pakken. De koffiepauze overslaan omdat ik vanwege mijn eigen beperkingen trager werk dan gemiddeld. Tegen mijn moeheid vechten en net doen alsof ik fit ben om in godsnaam maar aan mijn verplichtingen te kunnen voldoen. Excuses als ramadan of koffie drinken zul je bij mij niet vinden.

Met het gevolg dat ik na korte tijd volkomen uitgeput uitval en een lange hersteltijd nodig heb.

Mijn oude werkgevers zullen mij zeker als lui en werkschuw hebben gezien. Omdat ik het niet kan bijbenen. Me af en toe jankend van moeheid en frustratie op het toilet opsloot. Me na enkele weken al af en toe ziek melde omdat ik echt, écht niet meer kon.

En ik ben niet de enige uitkeringsgerechtigde bij wie de lat helaas zo laag ligt dat gewoon werken er niet meer in zit. Die inmiddels ook al jaren thuis zit. Zo graag WIL maar niet KAN en dit door schade en schande heeft moeten leren accepteren.

Inmiddels krijg ik sollicitatievrijstelling. Elk jaar opnieuw moet ik door de molen om die te krijgen. Tot ik iemand bij de sociale dienst aantref die vindt dat ik het maar weer eens moet proberen. Waardoor de uitputtingsslag weer opnieuw gaat beginnen.
Je kunt toch ook een paar uur per dag werken? Waarom gelijk helemaal thuiszitten?
Fizz schreef:
13-03-2019 20:03
Je kunt toch ook een paar uur per dag werken? Waarom gelijk helemaal thuiszitten?
Wie zegt dat ik gelijk helemaal thuiszit? Is dat het beeld dat jij van mensen met een uitkering hebt?

Ik moet er niet aan denken om de hele dag achter de geraniums te zitten en probeer op mijn eigen manier toch een steentje bij te dragen. In overleg met de UWV en de sociale dienst doe ik als ik me redelijk voel, vrijwilligerswerk. Daar weten ze dat ik regelmatig kan uitvallen en krijg ik aangepast werk dat ik op mijn eigen tempo kan doen. Een werkgever zit daar niet op te wachten en een sociale werkplaats is hier niet meer.
pejeka schreef:
13-03-2019 19:57
Denk je dat andere mensen nóóit moe zijn, of even er doorheen zitten? Wie verwacht je dán die voor jouw inkomen gaat zorgen? IK? die wel 40+ uur per week werkt, en soms ook even moe is, of een rustmomentje nodig heeft, maar ook genoeg verantwoordelijkheidsgevoel in mijn donder om te beseffen dat het bijltje erbij neergooien, asociaal zou zijn richting alle mensen die wél elke dag om 8 uur op hun werk zijn?
Ja, ik ben vanwege mijn zweetvoeten afgekeurd...
benmamma schreef:
13-03-2019 10:22
Je hebt gelijk dat je het niet letterlijk hebt genoemd.
Ik begrijp haar reactie wel.
Veel mensen zien mensen in de bijstand als 1 type mensen. Lui, fraudeurs en wel kunnen maar niet willen.

Geef je aan dat je wel zou willen maar helaas niet meer kunt dan komen de ( achterdochtige?) vragen al snel.

Waarom dan niet, wat heb je dan, maar dan hoor je niet daar.

Af en toe komt er daarna begrip maar vaker nog.. Ja maar dan kun je nog wel..
Ik ken een nichtje van de buurman zijn zus d r moeder en die kan het wel...

Wat ik hiermee wil aangeven is dat ik me bijna altijd moet verantwoorden.
Terwijl er toch een hele rij deskundigen tot de conclusie van niet kunnen werken gekomen zijn..

Het is een wisselwerking. Ik schiet bijna automatisch in de verdediging, ook als het niet hoeft. En mensen die een mening over bijstand hebben is meestal met flink wantrouwen en vooroordeel.

Beide is niet altijd terecht.

In jouw geval.. Het klopt dat je onze groep niet hebt genoemd en is de reactie niet helemaal terecht denk ik.

Hoop dat je een beetje begrip hebt voor de reactie.
Dank je Benmamma. Zoals je aan de vervolgreacties ziet wordt er vanuit gegaan dat ik dus de hele dag op de bank zit en helemaal niks doe.

Zo zwartwit is het niet. Ik lever op mijn manier een bijdrage aan de maatschappij. Maar betaald werk bij een "gewone" werkgever zit er voor mij helaas niet meer in.
quattro-stagioni schreef:
13-03-2019 20:31
Dank je Benmamma. Zoals je aan de vervolgreacties ziet wordt er vanuit gegaan dat ik dus de hele dag op de bank zit en helemaal niks doe.

Zo zwartwit is het niet. Ik lever op mijn manier een bijdrage aan de maatschappij. Maar betaald werk bij een "gewone" werkgever zit er voor mij helaas niet meer in.
Ach, ik doe momenteel niks.. Te moe.
Enorme aanstellerij uiteraard...

Gewoon lui...
De laatste paar dagen bed en bank met elkaar afgewisseld.
Maar gewoon lui..
I wish.

Ik laat het hierbij. Ik ben open geweest. Heb vragen beantwoord, die behoorlijk privé zijn. Maar voor een aantal mensen blijf ik lui, en wil ik gewoon niet.
Prima.. Mocht je je burgerlijke plicht willen vervullen dan geef ik via pb mijn adres zodat het doorgegeven kan worden aan de sociale dienst..

Slachtoffer gedrag? Ik geef het toe, klopt.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben met mijn vriendin weleens mee geweest voor integratieadvies bij een arbeidsdeskundige van het UWV.
We hadden het slecht getroffen deze zogenaamde deskundige was zelf na een inlees avond parttime arbeidsdeskundige met een nul urencontract om de achterstanden in te halen bij ziektewetkeuringen.Kwam zelf uit de bijstand en had de ballen verstand van banen om iemand kundig naar werk begeleiden.
Het UWV glijd steeds verder af richting sponsor failliete economieën.
Alle reacties Link kopieren
benmamma schreef:
10-03-2019 12:50
Studie is groot woord.. MBO.. ;-D

Zo zitten er dus best een flink aantal in de bijstand waarbij het logischer lijkt dat ze WIA ofzo ontvangen.

Bij de sociale dienst noemen ze het niet afgekeurd. Je komt in de bak laten we met rust.

Er is dus ook vrij minimaal contact.
Uiteraard blijven de meeste verplichtingen gewoon staan. Dus willen ze morgen tandenborstels tellen of mijn bankgegevens zien dan moet ik dat gewoon doen.
Als je duurzaam arbeidsongeschikt bent met je 18-21 jaar val je in de wajong. Daarna mag ik aannemen dat je gewerkt hebt en val je inderdaad in de wia uitkering (eerst WGA) en bij duurzaam arbeidsongeschijkt IVA.

Dus ik begrijp je stellingname niet. Als je nooit gewerkt hebt en dus inderdaad ook nooit premie hebt betaald, hoor je inderdaad in de bijstand.
redhead70 schreef:
01-04-2019 21:39
Als je duurzaam arbeidsongeschikt bent met je 18-21 jaar val je in de wajong. Daarna mag ik aannemen dat je gewerkt hebt en val je inderdaad in de wia uitkering (eerst WGA) en bij duurzaam arbeidsongeschijkt IVA.

Dus ik begrijp je stellingname niet. Als je nooit gewerkt hebt en dus inderdaad ook nooit premie hebt betaald, hoor je inderdaad in de bijstand.
Ik heb wel gewerkt hoor. Een kleine 10 jaar. Van fulltime tot 12 uur per week.

Dus wie z 'n stellingname klopt er niet?

Het is de minst dure oplossing voor de maatschappij. Vanuit de maatschappij begrijp ik het.
Neemt niet weg dat er dus mensen jn de bijstand zitten die niet kunnen werken. Dus niet lui, enz.

En naar deze groep zou het netter zijn als ze niet tot hun pensioen van een tijdelijke vangnet moeten leven.

Maar wat ik vooral fijn zou vinden dat ik niet meer als lui, fraudeur al dan niet potentieel, parasiet, enz gezien en behandeld zou worden. Maar gewoon wat ik ben.. In die mate ziek dat ik niet meer kan werken.

Ijdele hoop denk ik maar ook ik mag zo mijn wensen hebben.
Ik vraag me af hoe ze de gehandicapte mensen die lang in de bijstand zitten aan het werk gaan krijgen hiermee ....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven