Actueel
alle pijlers
"Stop adoptie uit het buitenland"
woensdag 2 november 2016 om 09:51
De titel zegt eigenlijk het meeste al. Hier een van de links uit het nieuws van vanmorgen: http://www.nu.nl/binnenla ... p-adoptie-buitenland.html
Wat vinden jullie? Er inderdaad mee stoppen of niet? En waarom?
Wat vinden jullie? Er inderdaad mee stoppen of niet? En waarom?
vrijdag 4 november 2016 om 11:54
Hier een artikel met mooie plaatjes ook nog. http://www.glamour.com/st ... abortion-access-in-the-us
vrijdag 4 november 2016 om 11:57
Nog eentje (en dan hou ik op, want offtopic) http://www.advocatesforyo ... ople-in-the-united-states
vrijdag 4 november 2016 om 12:07
quote:Taralina schreef op 04 november 2016 @ 09:27:
[...]
Ja, dat lijkt mij ook dat het dan heel nodig tijd is om de wet aan te passen.
Je hebt het toch veel beter in de hand en kunt dingen toch veel beter controleren als je het in eigen land toestaat?
Ik denk er dan ook geen hechtingsproblematiek zal zijn bij het kind, en het kind kan later veel gemakkelijker haar biologische moeder opzoeken mocht ze daar behoefte aan hebben (maar die behoefte zal veel minder zijn).Hechtingsproblematiek kan al voorkomen als een kind direct vanuit de buik naar de wensouders gaat. Als een kind in de buik zit gaat de hechting al van start. Natuurlijk wordt de problematiek over het algemeen groter naarmate een kind ouder wordt en dan pas naar de wensouders gaat. Maar ook al is een baby vanaf de dag van de geboorte al bij de wensouders, dan kan er dus toch sprake zijn van hechtingsproblemen.
[...]
Ja, dat lijkt mij ook dat het dan heel nodig tijd is om de wet aan te passen.
Je hebt het toch veel beter in de hand en kunt dingen toch veel beter controleren als je het in eigen land toestaat?
Ik denk er dan ook geen hechtingsproblematiek zal zijn bij het kind, en het kind kan later veel gemakkelijker haar biologische moeder opzoeken mocht ze daar behoefte aan hebben (maar die behoefte zal veel minder zijn).Hechtingsproblematiek kan al voorkomen als een kind direct vanuit de buik naar de wensouders gaat. Als een kind in de buik zit gaat de hechting al van start. Natuurlijk wordt de problematiek over het algemeen groter naarmate een kind ouder wordt en dan pas naar de wensouders gaat. Maar ook al is een baby vanaf de dag van de geboorte al bij de wensouders, dan kan er dus toch sprake zijn van hechtingsproblemen.
vrijdag 4 november 2016 om 14:47
Bij Amerikaanse adoptie is alles behoorlijk dubbel. Ik vind het wel goed dat jij als wensouder de mogelijkheid hebt voor een open adoptie. Dat de moeder vaak zelf de adoptieouders heeft uitgezocht. En dat er soms contact kan blijven bestaan. Of dat je als ouder de moeder kunt ontmoeten. Er is dan veel meer duidelijkheid over haar situatie en motieven. En je weet veel over de achtergrond van het kind. Veel minder risico op illegale situaties waarbij je maar moet afgaan wat er in de papieren staat.
Ook kan je veel wensen aangeven (zeer jonge leeftijd, geslacht en gezondheid). De kans is dus groter dat je een kind krijgt dat past binnen je mogelijkheden. Minder kan op verborgen problemen en natuurlijk een zeer goed ontwikkelde gezondheidssysteem.
Wat ik weet is dat het bijna altijd donkere (Afro Amerikaanse) kinderen zijn. Die in de VS echt gezien worden als 2e rangs burger. Zeker als ze daarnaast ook nog een moeilijke achtergrond hebben. Natuurlijk zijn er genoeg Amerikanen die zo'n kind zouden kunnen adopteren. Maar in de praktijk doen ze dat niet. Amerikanen hebben namelijk meer dan genoeg mogelijkheden om blanke of gezonde kinderen uit eigen land te adopteren (door het zeer grote aantal van tienermoeders, en problemen met anticonceptie en voorlichting vanwege religie). De problemen met discriminatie is in heel veel staten nog vreselijk groot. Daarom worden dit soort kinderen maar zelden geadopteerd. Daarnaast is men bang dat een moeder in eigen land het kind zal opeisen of weer in beeld komt (zaken die regelmatig in de media komen daar). Met adoptiekinderen uit Afrika heeft men dat probleem natuurlijk niet.. Verder kiezen veel biologische moeders vanwege de problemen met discriminatie ook liever voor Europese ouders.
Het grote probleem is alleen dat deze adopties echt gigantisch veel geld kosten. Veel meer dan een kind uit Azië halen. Dat komt voornamelijk door dure advocaten die alles regelen. Tal van "onkosten" voor dure adoptiebureaus en de geboortemoeder zelf krijgt ook nog het nodige. Aangezien de kinderen heel kort na de geboorte geadopteerd worden hebben ze in de VS bijna geen kosten voor dure kindertehuizen en jarenlange verzorging van deze kinderen (zoals in andere landen waar kinderen veel ouder zijn bij de adoptie). De extreem hoge bedragen zijn dan ook vreemd. Daarnaast schijnt het zo te zijn dat men voor Europese adopties veel meer geld kan krijgen dan voor binnenlandse. Dat is natuurlijk wel heel erg verkeerd en zou moeten veranderen. Ik denk alleen niet dat Nederland daar ook maar iets aan kan doen.
Verder is het aan de ene kant goed dat je als wensouder wensen kunt aangeven. Maar aan de andere kant heb ik ook wel eens gehoord dat Europese ouders die bereid zijn extra te betalen veel meer eisen kunnen stellen (hoe jonger, gezonder en blanker hoe duurder het kind...). Een voorbeeld daarvan zag je bij dat programma van open armen. Waarbij een zeer rijk homostel na een gezond blank meisje nu een gezond blank jongetje kreeg.
Ook kan je veel wensen aangeven (zeer jonge leeftijd, geslacht en gezondheid). De kans is dus groter dat je een kind krijgt dat past binnen je mogelijkheden. Minder kan op verborgen problemen en natuurlijk een zeer goed ontwikkelde gezondheidssysteem.
Wat ik weet is dat het bijna altijd donkere (Afro Amerikaanse) kinderen zijn. Die in de VS echt gezien worden als 2e rangs burger. Zeker als ze daarnaast ook nog een moeilijke achtergrond hebben. Natuurlijk zijn er genoeg Amerikanen die zo'n kind zouden kunnen adopteren. Maar in de praktijk doen ze dat niet. Amerikanen hebben namelijk meer dan genoeg mogelijkheden om blanke of gezonde kinderen uit eigen land te adopteren (door het zeer grote aantal van tienermoeders, en problemen met anticonceptie en voorlichting vanwege religie). De problemen met discriminatie is in heel veel staten nog vreselijk groot. Daarom worden dit soort kinderen maar zelden geadopteerd. Daarnaast is men bang dat een moeder in eigen land het kind zal opeisen of weer in beeld komt (zaken die regelmatig in de media komen daar). Met adoptiekinderen uit Afrika heeft men dat probleem natuurlijk niet.. Verder kiezen veel biologische moeders vanwege de problemen met discriminatie ook liever voor Europese ouders.
Het grote probleem is alleen dat deze adopties echt gigantisch veel geld kosten. Veel meer dan een kind uit Azië halen. Dat komt voornamelijk door dure advocaten die alles regelen. Tal van "onkosten" voor dure adoptiebureaus en de geboortemoeder zelf krijgt ook nog het nodige. Aangezien de kinderen heel kort na de geboorte geadopteerd worden hebben ze in de VS bijna geen kosten voor dure kindertehuizen en jarenlange verzorging van deze kinderen (zoals in andere landen waar kinderen veel ouder zijn bij de adoptie). De extreem hoge bedragen zijn dan ook vreemd. Daarnaast schijnt het zo te zijn dat men voor Europese adopties veel meer geld kan krijgen dan voor binnenlandse. Dat is natuurlijk wel heel erg verkeerd en zou moeten veranderen. Ik denk alleen niet dat Nederland daar ook maar iets aan kan doen.
Verder is het aan de ene kant goed dat je als wensouder wensen kunt aangeven. Maar aan de andere kant heb ik ook wel eens gehoord dat Europese ouders die bereid zijn extra te betalen veel meer eisen kunnen stellen (hoe jonger, gezonder en blanker hoe duurder het kind...). Een voorbeeld daarvan zag je bij dat programma van open armen. Waarbij een zeer rijk homostel na een gezond blank meisje nu een gezond blank jongetje kreeg.
vrijdag 4 november 2016 om 14:53
quote:evelien2010 schreef op 04 november 2016 @ 14:47:
Het grote probleem is alleen dat deze adopties echt gigantisch veel geld kosten. Veel meer dan een kind uit Azië halen. Dat komt voornamelijk door dure advocaten die alles regelen. Tal van "onkosten" voor dure adoptiebureaus en de geboortemoeder zelf krijgt ook nog het nodige. Aangezien de kinderen heel kort na de geboorte geadopteerd worden hebben ze in de VS bijna geen kosten voor dure kindertehuizen en jarenlange verzorging van deze kinderen (zoals in andere landen waar kinderen veel ouder zijn bij de adoptie). De extreem hoge bedragen zijn dan ook vreemd. Daarnaast schijnt het zo te zijn dat men voor Europese adopties veel meer geld kan krijgen dan voor binnenlandse. Dat is natuurlijk wel heel erg verkeerd en zou moeten veranderen. Ik denk alleen niet dat Nederland daar ook maar iets aan kan doen.
ik ben voorstander van totaalverbod op deze methode
Het grote probleem is alleen dat deze adopties echt gigantisch veel geld kosten. Veel meer dan een kind uit Azië halen. Dat komt voornamelijk door dure advocaten die alles regelen. Tal van "onkosten" voor dure adoptiebureaus en de geboortemoeder zelf krijgt ook nog het nodige. Aangezien de kinderen heel kort na de geboorte geadopteerd worden hebben ze in de VS bijna geen kosten voor dure kindertehuizen en jarenlange verzorging van deze kinderen (zoals in andere landen waar kinderen veel ouder zijn bij de adoptie). De extreem hoge bedragen zijn dan ook vreemd. Daarnaast schijnt het zo te zijn dat men voor Europese adopties veel meer geld kan krijgen dan voor binnenlandse. Dat is natuurlijk wel heel erg verkeerd en zou moeten veranderen. Ik denk alleen niet dat Nederland daar ook maar iets aan kan doen.
ik ben voorstander van totaalverbod op deze methode
vrijdag 4 november 2016 om 15:03
Niet alle reacties gelezen ....
Adoptie van oudere kinderen vind ik geen goed idee.
Uiteraard is het het beste als kinderen zoveel mogenlijk in hun eigen land worden geadopteerd.
In Amerika worden kinderen ook al vanaf een paar dagen/ weken na de geboorte geadopteerd. Het grote voordeel is dat ze nog de kans hebben om goed te hechten. Ze weten dan al bijna niet beter dan hun adoptie ouders hun opvoeders/ ouders zijn.
In veel landen duurt het maanden voor een kind geadopteerd wordt. Soms zelf een paar jaar oud. In de meeste gevallen zitten ze voor die tijd in kindertehuizen. Ze zijn heel vaak niet gehecht en dat is na zo'n lange tijd ook niet meer te herstellen.
Natuurlijk zullen ze het economisch veel beter hebben als ze alsnog hier heen komen. En de adoptie ouders zullen ook vast veel liefde te geven hebben.
Maar zo'n kind is vaak al beschadigt en dan haal je die ook nog uit zijn cultuur met alle gewoontes weg.
Indien ze de eerste maanden direct in een pleeggezin liefdevol zijn opgevangen is het op jonge leeftijd ( voor ze zich heel veel bewust beseffen ) nog een optie maar ook dan zijn oudere kinderen lastig . Die haal je dan letterlijk uit hun veilige vertrouwde omgeving weg ( er van uitgaande dat dat in het pleeggezin het geval is)
Adoptie van oudere kinderen vind ik geen goed idee.
Uiteraard is het het beste als kinderen zoveel mogenlijk in hun eigen land worden geadopteerd.
In Amerika worden kinderen ook al vanaf een paar dagen/ weken na de geboorte geadopteerd. Het grote voordeel is dat ze nog de kans hebben om goed te hechten. Ze weten dan al bijna niet beter dan hun adoptie ouders hun opvoeders/ ouders zijn.
In veel landen duurt het maanden voor een kind geadopteerd wordt. Soms zelf een paar jaar oud. In de meeste gevallen zitten ze voor die tijd in kindertehuizen. Ze zijn heel vaak niet gehecht en dat is na zo'n lange tijd ook niet meer te herstellen.
Natuurlijk zullen ze het economisch veel beter hebben als ze alsnog hier heen komen. En de adoptie ouders zullen ook vast veel liefde te geven hebben.
Maar zo'n kind is vaak al beschadigt en dan haal je die ook nog uit zijn cultuur met alle gewoontes weg.
Indien ze de eerste maanden direct in een pleeggezin liefdevol zijn opgevangen is het op jonge leeftijd ( voor ze zich heel veel bewust beseffen ) nog een optie maar ook dan zijn oudere kinderen lastig . Die haal je dan letterlijk uit hun veilige vertrouwde omgeving weg ( er van uitgaande dat dat in het pleeggezin het geval is)
vrijdag 4 november 2016 om 15:21
quote:lilalinda schreef op 04 november 2016 @ 15:07:
[...]
doe maar even wel
Want? Je mag pas reageren als je eerst alle 156 reacties hebt gelezen?
Ik heb niet alle reacties gelezen en reageer toch.
Ik ben het eens met de stelling 'stop adoptie uit het buitenland'.
Ik ben een grot voorstander van kinderen vooral in ihun eigen omgeving laten opgroeien. Ja, ook al zijn die omstandigheden dan minder goed dan de onze. ( wie bepaalt dat eigenlijk ).
Adoptie geeft een soort superieoriteitsgevoel vind ik. 'Kijk ons eens even dat arme kindje redden uit de sloppenwijken'.
[...]
doe maar even wel
Want? Je mag pas reageren als je eerst alle 156 reacties hebt gelezen?
Ik heb niet alle reacties gelezen en reageer toch.
Ik ben het eens met de stelling 'stop adoptie uit het buitenland'.
Ik ben een grot voorstander van kinderen vooral in ihun eigen omgeving laten opgroeien. Ja, ook al zijn die omstandigheden dan minder goed dan de onze. ( wie bepaalt dat eigenlijk ).
Adoptie geeft een soort superieoriteitsgevoel vind ik. 'Kijk ons eens even dat arme kindje redden uit de sloppenwijken'.
zaterdag 5 november 2016 om 10:54
Ik heb niet alle reacties gelezen dus wellicht voegt de mijne weinig toe. Ik heb zelf, met mijn man, twee kinderen geadopteerd. Ze waren al wat ouder. De berichtgeving n.a.v het advies volg ik met interesse. Ik zie adoptie niet als pasklare oplossing voor ongewenst kinderloze stellen. Ik zie adoptie ook niet als de ultieme oplossing voor kinderen die niet bij hun biologische ouders kunnen opgroeien. Ik zie adoptie als allerlaatste optie voor kinderen die anders een uitzichtsloze toekomst tegemoet zouden gaan. En natuurlijk speelden bij ons ook egoïstische motieven een rol: we wilden graag een gezin. Uit onderzoek is overigens gebleken dat adoptiekinderen het over het algemeen 'beter doen' bij ouders die een kinderwens hadden. Adopties uit vooral idealistische overwegingen hebben juist minder kans van slagen.
Toen wij een keuze moesten maken voor een land, want je kunt niet zeggen 'het maakt ons niet uit waar onze kinderen vandaan komen', hebben we heel bewust niet gekozen voor landen uit de EU en de VS. We hebben gekozen voor een land waarbij wij de overtuiging hadden dat adoptie daar echt het laatste redmiddel zou zijn voor bepaalde kinderen. Kinderen uit kindertehuizen komen daar vaak op vrij jonge leeftijd in de sexslavernij terecht, of worden geronseld als kindsoldaat.
Doordat onze kinderen al wat ouder waren toen ze kwamen, hebben ze nog veel herinneringen aan het land van herkomst. Alle informatie die in hun dossier stond, oa over de reden waarom ze in het kindertehuis kwamen en waarom het niet mogelijk was om ze bij bijvoorbeeld familie te laten opgroeien, hebben we bij de oudste kunnen verifiëren. Alles klopt. In het kindertehuis waren ze doodongelukkig. Ze kregen daar zware lijfstraffen, konden niet naar school gaan, moesten van ver water halen, poepbedden van de allerkleinsten verschonen, konden er niet op rekenen dat er elke dag iets te eten was, moesten soms dagenlang binnenblijven terwijl er om het kindertehuis geschoten werd en hebben dingen meegemaakt die geen enkel kind zou moeten meemaken.
Met hun adoptie was het voor ons niet klaar. We steunen projecten in de omgeving waar zij vandaan kwamen en hebben contact kunnen leggen met wat er nog over is aan biologische familie. Ook zij bevestigden wat er in ons dossier staat en wat de kinderen zelf verteld hebben. We steunen de familie op diverse manieren. Overigens was daar, ook met al het geld van de wereld, geen opvang voor de kinderen mogelijk.
Al met al zijn we er oprecht van overtuigd dat onze kinderen in Nederland een betere toekomst tegemoet gaan. Zelf denken ze er ook zo over. Toen ze op het jeugdjournaal hoorden dat geadviseerd werd om adoptie te stoppen, waren zij het daar dan ook niet mee eens.
Zelf ben ik van mening dat adoptie echt alleen ingezet moet worden als er in het eigen land echt geen andere optie is. En dat de documentaire Mercy Mercy verplichte kost voor alle aspirant-adoptieouders is. Maar reacties over die al egoïstische adoptie-ouders, en dat een kind per definitie beter af is in het eigen land, vind ik veel te kort door de bocht.
O ja. En nog even over hechting. Het is een misvatting dat oudere kinderen zich niet meer kunnen hechten. Onze kinderen hebben, voordat ze in het kindertehuis terechtkwamen, een fijne gezinssituatie gekend. Hebben kinderen zich eenmaal succesvol gehecht, dan zullen ze zich in de toekomst waarschijnlijk weer succesvol gaan hechten. Bij ons is de hechting gelukkig prima verlopen. Je moet je er als adoptieouder wel bewust van zijn wat er voor een goede hechting nodig is, en dat het allemaal niet zomaar vanzelf zal gaan.
Toen wij een keuze moesten maken voor een land, want je kunt niet zeggen 'het maakt ons niet uit waar onze kinderen vandaan komen', hebben we heel bewust niet gekozen voor landen uit de EU en de VS. We hebben gekozen voor een land waarbij wij de overtuiging hadden dat adoptie daar echt het laatste redmiddel zou zijn voor bepaalde kinderen. Kinderen uit kindertehuizen komen daar vaak op vrij jonge leeftijd in de sexslavernij terecht, of worden geronseld als kindsoldaat.
Doordat onze kinderen al wat ouder waren toen ze kwamen, hebben ze nog veel herinneringen aan het land van herkomst. Alle informatie die in hun dossier stond, oa over de reden waarom ze in het kindertehuis kwamen en waarom het niet mogelijk was om ze bij bijvoorbeeld familie te laten opgroeien, hebben we bij de oudste kunnen verifiëren. Alles klopt. In het kindertehuis waren ze doodongelukkig. Ze kregen daar zware lijfstraffen, konden niet naar school gaan, moesten van ver water halen, poepbedden van de allerkleinsten verschonen, konden er niet op rekenen dat er elke dag iets te eten was, moesten soms dagenlang binnenblijven terwijl er om het kindertehuis geschoten werd en hebben dingen meegemaakt die geen enkel kind zou moeten meemaken.
Met hun adoptie was het voor ons niet klaar. We steunen projecten in de omgeving waar zij vandaan kwamen en hebben contact kunnen leggen met wat er nog over is aan biologische familie. Ook zij bevestigden wat er in ons dossier staat en wat de kinderen zelf verteld hebben. We steunen de familie op diverse manieren. Overigens was daar, ook met al het geld van de wereld, geen opvang voor de kinderen mogelijk.
Al met al zijn we er oprecht van overtuigd dat onze kinderen in Nederland een betere toekomst tegemoet gaan. Zelf denken ze er ook zo over. Toen ze op het jeugdjournaal hoorden dat geadviseerd werd om adoptie te stoppen, waren zij het daar dan ook niet mee eens.
Zelf ben ik van mening dat adoptie echt alleen ingezet moet worden als er in het eigen land echt geen andere optie is. En dat de documentaire Mercy Mercy verplichte kost voor alle aspirant-adoptieouders is. Maar reacties over die al egoïstische adoptie-ouders, en dat een kind per definitie beter af is in het eigen land, vind ik veel te kort door de bocht.
O ja. En nog even over hechting. Het is een misvatting dat oudere kinderen zich niet meer kunnen hechten. Onze kinderen hebben, voordat ze in het kindertehuis terechtkwamen, een fijne gezinssituatie gekend. Hebben kinderen zich eenmaal succesvol gehecht, dan zullen ze zich in de toekomst waarschijnlijk weer succesvol gaan hechten. Bij ons is de hechting gelukkig prima verlopen. Je moet je er als adoptieouder wel bewust van zijn wat er voor een goede hechting nodig is, en dat het allemaal niet zomaar vanzelf zal gaan.
zaterdag 5 november 2016 om 11:32
quote:gedanst schreef op 04 november 2016 @ 15:21:
[...]
Ik ben een grot voorstander van kinderen vooral in ihun eigen omgeving laten opgroeien. Ja, ook al zijn die omstandigheden dan minder goed dan de onze. ( wie bepaalt dat eigenlijk ).
Adoptie geeft een soort superieoriteitsgevoel vind ik. 'Kijk ons eens even dat arme kindje redden uit de sloppenwijken'.
Dan gooi ik m dr nog maar een keer in, wat moet er volgens jou gebeuren met de special needs kindjes die in China ongeluk brengen? Ritueel laten offeren? Op straat laten liggen?
Smerig om een vervulde kinderwens "superioriteitsgevoel" te noemen. Waar het kindje ook vandaan komt, de meeste ouders zijn schoftig gelukkig met hun geadopteerde kindjes.
[...]
Ik ben een grot voorstander van kinderen vooral in ihun eigen omgeving laten opgroeien. Ja, ook al zijn die omstandigheden dan minder goed dan de onze. ( wie bepaalt dat eigenlijk ).
Adoptie geeft een soort superieoriteitsgevoel vind ik. 'Kijk ons eens even dat arme kindje redden uit de sloppenwijken'.
Dan gooi ik m dr nog maar een keer in, wat moet er volgens jou gebeuren met de special needs kindjes die in China ongeluk brengen? Ritueel laten offeren? Op straat laten liggen?
Smerig om een vervulde kinderwens "superioriteitsgevoel" te noemen. Waar het kindje ook vandaan komt, de meeste ouders zijn schoftig gelukkig met hun geadopteerde kindjes.
.
zaterdag 5 november 2016 om 12:33
quote:Rooss4.0 schreef op 05 november 2016 @ 11:32:
[...]
Dan gooi ik m dr nog maar een keer in, wat moet er volgens jou gebeuren met de special needs kindjes die in China ongeluk brengen? Ritueel laten offeren? Op straat laten liggen?
Smerig om een vervulde kinderwens "superioriteitsgevoel" te noemen. Waar het kindje ook vandaan komt, de meeste ouders zijn schoftig gelukkig met hun geadopteerde kindjes.
Je hebt gelijk, dat was geen aardige opmerking. Sorry.
Ik wilde alleen maar aangeven dat ik denk dat kinderen vaak beter af zijn in hun eigen omgeving, in hun eigen land, ook al zijn die omstandigheden in onze ogen minder goed dan de onze.
Op jouw vraag heb ik ook geen antwoord. Ik weet het gewoon niet. Er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk.
[...]
Dan gooi ik m dr nog maar een keer in, wat moet er volgens jou gebeuren met de special needs kindjes die in China ongeluk brengen? Ritueel laten offeren? Op straat laten liggen?
Smerig om een vervulde kinderwens "superioriteitsgevoel" te noemen. Waar het kindje ook vandaan komt, de meeste ouders zijn schoftig gelukkig met hun geadopteerde kindjes.
Je hebt gelijk, dat was geen aardige opmerking. Sorry.
Ik wilde alleen maar aangeven dat ik denk dat kinderen vaak beter af zijn in hun eigen omgeving, in hun eigen land, ook al zijn die omstandigheden in onze ogen minder goed dan de onze.
Op jouw vraag heb ik ook geen antwoord. Ik weet het gewoon niet. Er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk.
zaterdag 5 november 2016 om 12:38
quote:Rooss4.0 schreef op 05 november 2016 @ 11:32:
[...]
Dan gooi ik m dr nog maar een keer in, wat moet er volgens jou gebeuren met de special needs kindjes die in China ongeluk brengen? Ritueel laten offeren? Op straat laten liggen?
Smerig om een vervulde kinderwens "superioriteitsgevoel" te noemen. Waar het kindje ook vandaan komt, de meeste ouders zijn schoftig gelukkig met hun geadopteerde kindjes.
Je kan niet al het leed in de wereld oplossen.
Het is toch absurd dat ze gehandicapte kinderen achter de deur van de westerse wereld schuiven.
Wat is de volgende stap? China accepteert bijvoorbeeld geen homoseksualiteit meer en dan halen we die ook maar naar Nederland
[...]
Dan gooi ik m dr nog maar een keer in, wat moet er volgens jou gebeuren met de special needs kindjes die in China ongeluk brengen? Ritueel laten offeren? Op straat laten liggen?
Smerig om een vervulde kinderwens "superioriteitsgevoel" te noemen. Waar het kindje ook vandaan komt, de meeste ouders zijn schoftig gelukkig met hun geadopteerde kindjes.
Je kan niet al het leed in de wereld oplossen.
Het is toch absurd dat ze gehandicapte kinderen achter de deur van de westerse wereld schuiven.
Wat is de volgende stap? China accepteert bijvoorbeeld geen homoseksualiteit meer en dan halen we die ook maar naar Nederland
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 5 november 2016 om 12:41
quote:hollebollegijs schreef op 05 november 2016 @ 12:38:
[...]
Je kan niet al het leed in de wereld oplossen.
Het is toch absurd dat ze gehandicapte kinderen achter de deur van de westerse wereld schuiven.
Wat is de volgende stap? China accepteert bijvoorbeeld geen homoseksualiteit meer en dan halen we die ook maar naar Nederland
Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.
Ik vind het bekrompen om in deze tijd nog in grenzen en "hunnies probleem" te denken. Het leed van de wereld oplossen hoeft niet maar kinderen die in hun eigen land worden gezien als ongeluksbrengers hier liefdevol opvangen heeft niks te maken met het wereldprobleem oplossen, wel met een enorme win win situatie. Kinders veilig, ouders blij.
Wat meer kun je willen?
[...]
Je kan niet al het leed in de wereld oplossen.
Het is toch absurd dat ze gehandicapte kinderen achter de deur van de westerse wereld schuiven.
Wat is de volgende stap? China accepteert bijvoorbeeld geen homoseksualiteit meer en dan halen we die ook maar naar Nederland
Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.
Ik vind het bekrompen om in deze tijd nog in grenzen en "hunnies probleem" te denken. Het leed van de wereld oplossen hoeft niet maar kinderen die in hun eigen land worden gezien als ongeluksbrengers hier liefdevol opvangen heeft niks te maken met het wereldprobleem oplossen, wel met een enorme win win situatie. Kinders veilig, ouders blij.
Wat meer kun je willen?
.
zaterdag 5 november 2016 om 12:42
quote:gedanst schreef op 05 november 2016 @ 12:33:
[...]
Je hebt gelijk, dat was geen aardige opmerking. Sorry.
Ik wilde alleen maar aangeven dat ik denk dat kinderen vaak beter af zijn in hun eigen omgeving, in hun eigen land, ook al zijn die omstandigheden in onze ogen minder goed dan de onze.
Op jouw vraag heb ik ook geen antwoord. Ik weet het gewoon niet. Er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk.
Fair enough. Het vraagt een groot hart om je eigen opmerking te herzien en je excuus te maken.
Ik heb ook niet op alles een antwoord. Gelukkig maar.
[...]
Je hebt gelijk, dat was geen aardige opmerking. Sorry.
Ik wilde alleen maar aangeven dat ik denk dat kinderen vaak beter af zijn in hun eigen omgeving, in hun eigen land, ook al zijn die omstandigheden in onze ogen minder goed dan de onze.
Op jouw vraag heb ik ook geen antwoord. Ik weet het gewoon niet. Er zijn altijd uitzonderingen natuurlijk.
Fair enough. Het vraagt een groot hart om je eigen opmerking te herzien en je excuus te maken.
Ik heb ook niet op alles een antwoord. Gelukkig maar.
.
zaterdag 5 november 2016 om 12:44
zaterdag 5 november 2016 om 12:46
zaterdag 5 november 2016 om 12:49
quote:Rooss4.0 schreef op 05 november 2016 @ 12:42:
[...]
Fair enough. Het vraagt een groot hart om je eigen opmerking te herzien en je excuus te maken.
Ik heb ook niet op alles een antwoord. Gelukkig maar.
Dankjewel. Het was geen aardige opmerking. Het was inderdaad een smerige opmerking. Ik ben er alleen altijd zo bang voor dat mensen denken dat adoptiekinderen vooral heel DANKBAAR moeten zijn dat ze hier hebben mogen opgroeien. En een aantal zal dat zeker zijn. Maar er zullen ook genoeg kinderen zijn die denken 'was ik maar opgegroeid in mijn geboorteland, zelfs al zijn de omstandigheden daar ( in onze ogen) slechter dan hier.
De algemene tendens verschuift wat merk ik. Vroeger was het inderdaad zo dat kinderen dankbaar moesten zijn dat ze hier op 'mochten' groeien. Nu wordt er meer gekeken naar of dat wel zo is. Gelukkig maar.
[...]
Fair enough. Het vraagt een groot hart om je eigen opmerking te herzien en je excuus te maken.
Ik heb ook niet op alles een antwoord. Gelukkig maar.
Dankjewel. Het was geen aardige opmerking. Het was inderdaad een smerige opmerking. Ik ben er alleen altijd zo bang voor dat mensen denken dat adoptiekinderen vooral heel DANKBAAR moeten zijn dat ze hier hebben mogen opgroeien. En een aantal zal dat zeker zijn. Maar er zullen ook genoeg kinderen zijn die denken 'was ik maar opgegroeid in mijn geboorteland, zelfs al zijn de omstandigheden daar ( in onze ogen) slechter dan hier.
De algemene tendens verschuift wat merk ik. Vroeger was het inderdaad zo dat kinderen dankbaar moesten zijn dat ze hier op 'mochten' groeien. Nu wordt er meer gekeken naar of dat wel zo is. Gelukkig maar.
zaterdag 5 november 2016 om 12:54
Mensen zeggen het wel eens tegen mij, hoor. "Wat zullen jouw kinderen jullie later dankbaar zijn." Goedbedoeld ongetwijfeld, maar ik krijg daar kriebels van. Ik verwacht geen dankbaarheid van mijn kinderen. Ik begrijp ook heel goed dat ze veel hebben moeten achterlaten zonder dat ze daar zelf iets over te zeggen hebben gehad.
zaterdag 5 november 2016 om 12:58
Dankbaarheid verwachten van een adoptiekind is in mijn optiek net zo absurd als dankbaarheid verwachten van je eigenbuikkind. Sec genomen heeft geen enkel kind gekozen voor een verschijnen op deze aardkloot. We proberen het met zijn allen gewoon zo goed mogelijk te doen toch?
Die opmerking zou bij mij ook direct doorschieten naar mijn irritatiespier inderdaad.
Goed bedoelt wellicht maar volslagen ondoordacht.
Die opmerking zou bij mij ook direct doorschieten naar mijn irritatiespier inderdaad.
Goed bedoelt wellicht maar volslagen ondoordacht.
.
zaterdag 5 november 2016 om 13:09
quote:Rooss4.0 schreef op 05 november 2016 @ 12:41:
[...]
Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.
Hahahahahaha ja goed idee, dat ik daar zelf niet opgekomen ben.
Prettige dag verder
[...]
Iedereen is van de wereld en de wereld is van iedereen.
Hahahahahaha ja goed idee, dat ik daar zelf niet opgekomen ben.
Prettige dag verder
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
