Actueel
alle pijlers
"Stop adoptie uit het buitenland"
woensdag 2 november 2016 om 09:51
De titel zegt eigenlijk het meeste al. Hier een van de links uit het nieuws van vanmorgen: http://www.nu.nl/binnenla ... p-adoptie-buitenland.html
Wat vinden jullie? Er inderdaad mee stoppen of niet? En waarom?
Wat vinden jullie? Er inderdaad mee stoppen of niet? En waarom?
woensdag 2 november 2016 om 09:56
Wat mij betreft moet dat inderdaad stoppen. Kinderen zouden in het land van afkomst goed moeten worden opgevangen. Dat is wat mij betreft de beste oplossing. Dit is iets wat ik al jaren vind.
Maar zolang kinderen in het land waar ze geboren worden niet goed opgevangen worden is adoptie in het buitenland niet een heel slecht iets.
Maar zolang kinderen in het land waar ze geboren worden niet goed opgevangen worden is adoptie in het buitenland niet een heel slecht iets.
woensdag 2 november 2016 om 09:57
De argumenten in het stuk vind ik goed.
Eerst altijd kijken of de moeder het wel echt wil afstaan. Dan kijken of het kind bij familie terecht kan. Daarna of het in zijn eigen land terrecht kan. In verband met veilige bekende omgeving en gewoonten.
Als je dit niet goed kunt achterhalen en. controleren als NL organisatie moet je het misschien niet willen.
Eerst altijd kijken of de moeder het wel echt wil afstaan. Dan kijken of het kind bij familie terecht kan. Daarna of het in zijn eigen land terrecht kan. In verband met veilige bekende omgeving en gewoonten.
Als je dit niet goed kunt achterhalen en. controleren als NL organisatie moet je het misschien niet willen.
woensdag 2 november 2016 om 10:15
Eens. Kijk maar naar Spoorloos bijv. Heel vaak doen de ouders/moeder niet bewust afstand. Vaak gaan ze tijdelijk naar een kindertehuis om hun leven op orde te krijgen en als ze kind weer willen ophalen blijkt het weg te zijn. Of ze staan af onder druk van familie.
'Vroeger' was adoptie nodig om kinderen in weeshuizen een betere toekomst te bieden. Tegenwoordig is er meer vraag dan aanbod dus gebeuren er gekke dingen om aan de vraag te kunnen voorzien.
'Vroeger' was adoptie nodig om kinderen in weeshuizen een betere toekomst te bieden. Tegenwoordig is er meer vraag dan aanbod dus gebeuren er gekke dingen om aan de vraag te kunnen voorzien.
woensdag 2 november 2016 om 10:23
Ik snap dat de wens naar een eigen kind héél groot kan zijn. Voor die mensen zou het heel verdrietig zijn als dit idee erdoor zou gaan. Persoonlijk heb ik meer gevoel met kinderen opvangen in de eigen omgeving en cultuur, mits mogelijk. Daarom spreekt pleegzorg me meer aan dan adoptie. Dan blijven, indien mogelijk, ouders in beeld, wat problemen in de toekomst ook kan verkleinen.
Vind dit echter een lastige stelling en kan daar ook niet héél hard en duidelijk een mening over vormen.
Vind dit echter een lastige stelling en kan daar ook niet héél hard en duidelijk een mening over vormen.
woensdag 2 november 2016 om 10:28
Hebben jullie de documentaire "Mercy Mercy" gezien? Over een Deens stel dat kinderen gaat adopteren uit Ethiopië. Deze docu laat zien dat er mensenhandel plaatsvindt om aan genoeg adoptiekinderen te komen. Jonge kinderen die onder valse voorwendselen en met valse beloftes over de toekomst (oa financiële steun aan het gezin dat achter blijft en contact met het kind) bij hun ouders worden weggehaald en in een tehuis gezet zodat het lijkt alsof ze geen ouders hebben en niemand om voor ze te zorgen en daar worden ze opgehaald door de adoptie ouders. Die kinderen woonde een week eerder nog gewoon bij hun ouders en broertjes en zusjes en waren er niet weggegaan als de ouders geen gouden bergen belooft was over de toekomst van het hele gezin. Wat deze kinderen aan is gedaan is regelrechte mishandeling. Het oudste meisje verdween in Denemarken in een instelling nata bene! Natuurlijk zijn dit niet de enige die dit overkomt. Er lopen in het rijke westen nog veel meer van dit soort getraumatiseerde kinderen rond. Want ik geloof gewoon niet dat een kind er niet onder lijd dat het uit zijn vertrouwde omgeving wordt weggerukt. Veel mensen kennen het beeld op de kleuterschool wel van een kindje dat de taal niet spreekt en achter moet blijven in een klas waar het niemand kent en verstaat. Heel drama voor die kinderen en dan moet je je voorstellen dat ze niet aan het eind van de dag door hun moeder worden opgehaald maar dat ze het altijd met die vreemde moeten doen na jaren moederliefde.
Ik vind dat er veel meer controle moet komen om mensenhandel zoals dit te voorkomen. Je kunt het die kinderen niet aandoen, alle geld en kansen hier hebben ze niets aan als ze zwaar getraumatiseerd zijn.
Adopteren uit Amerika en andere westerse landen vind ik ook onzin, zoals het artikel al zegt het is gewoon ongeloofwaardig dat die kinderen niet in hun eigen land kunnen opgroeien. Die gaan puur en alleen het adoptie systeem in om er meer geld aan te verdienen. Dat is waar ik echt misselijk van word, het geld verdienen over de rug van de meest kwetsbare kinderen ter wereld, kinderen die helemaal niemand hebben om voor ze op te komen. Daarom mag het adoptie systeem van mij flink op de schop.
Ik vind dat er veel meer controle moet komen om mensenhandel zoals dit te voorkomen. Je kunt het die kinderen niet aandoen, alle geld en kansen hier hebben ze niets aan als ze zwaar getraumatiseerd zijn.
Adopteren uit Amerika en andere westerse landen vind ik ook onzin, zoals het artikel al zegt het is gewoon ongeloofwaardig dat die kinderen niet in hun eigen land kunnen opgroeien. Die gaan puur en alleen het adoptie systeem in om er meer geld aan te verdienen. Dat is waar ik echt misselijk van word, het geld verdienen over de rug van de meest kwetsbare kinderen ter wereld, kinderen die helemaal niemand hebben om voor ze op te komen. Daarom mag het adoptie systeem van mij flink op de schop.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
woensdag 2 november 2016 om 11:18
quote:Monatala schreef op 02 november 2016 @ 11:05:
Waarom worden er zo weinig kinderen uit Nederland geadopteerd, weet iemand dat?
Denk dat door de gezondheidszorg, beschikbare hulp en financiële situatie in Nederland er minder kinderen afgestaan worden voor adoptie. Maar dat weet ik niet zeker, is mijn gedachte alleen.
Adoptie mag in Nederland ook niet meteen vanaf eerste dag na de geboorte. Een kind komt, mocht het door moeder voor adoptie worden aangeboden, eerst enkele maanden in een pleeggezin. Pas als de bedenktijd is verstreken, en kind dus al een paar maanden oud is, komt adoptie om de hoek kijken. Zonde voor de hechting....
Waarom worden er zo weinig kinderen uit Nederland geadopteerd, weet iemand dat?
Denk dat door de gezondheidszorg, beschikbare hulp en financiële situatie in Nederland er minder kinderen afgestaan worden voor adoptie. Maar dat weet ik niet zeker, is mijn gedachte alleen.
Adoptie mag in Nederland ook niet meteen vanaf eerste dag na de geboorte. Een kind komt, mocht het door moeder voor adoptie worden aangeboden, eerst enkele maanden in een pleeggezin. Pas als de bedenktijd is verstreken, en kind dus al een paar maanden oud is, komt adoptie om de hoek kijken. Zonde voor de hechting....
woensdag 2 november 2016 om 11:35
Goh wat eensgezind. Zeker verbieden. Er zijn ook kinderen in Nederland die adoptie nodig hebben. Ik snap ook niet, dat mensen altijd voor een kind uit het buitenland gaan. Weet iemand waarom dat zo is? Redderssyndroom of is een Nederlands kind adopteren lastiger?
Ze hebben mij net ff te vaak ontzettend veel problemen met het feit dat ze geadopteerd zijn. Als je naar Spoorloos kijkt, weet je dat, bijna altijd hebben ze emotionele problemen (gehad) met de adoptie. Dat vind ik niet kunnen. De ouders hebben vaak genoeg nog meer kinderen, die wel bij hun ouders op konden groeien en ik zie die Nederlandse geadopteerde daar altijd iets over weg moeten slikken. Waarom kon ik dan niet blijven?
Ik vind sowieso hulp in eigen land altijd de voorkeur hebben, omdat mensen in hun eigen land willen blijven. Wie wil er nu emigreren om het beter te hebben? Mensen willen allemaal hetzelfde en dat is vlakbij hun naasten blijven. En westerlingen pochen met hun geadopteerde 'zielige' kinderen, sommige wel. Laat de mensen wat meer in hun waarde, dat vind ik.
Ze hebben mij net ff te vaak ontzettend veel problemen met het feit dat ze geadopteerd zijn. Als je naar Spoorloos kijkt, weet je dat, bijna altijd hebben ze emotionele problemen (gehad) met de adoptie. Dat vind ik niet kunnen. De ouders hebben vaak genoeg nog meer kinderen, die wel bij hun ouders op konden groeien en ik zie die Nederlandse geadopteerde daar altijd iets over weg moeten slikken. Waarom kon ik dan niet blijven?
Ik vind sowieso hulp in eigen land altijd de voorkeur hebben, omdat mensen in hun eigen land willen blijven. Wie wil er nu emigreren om het beter te hebben? Mensen willen allemaal hetzelfde en dat is vlakbij hun naasten blijven. En westerlingen pochen met hun geadopteerde 'zielige' kinderen, sommige wel. Laat de mensen wat meer in hun waarde, dat vind ik.
woensdag 2 november 2016 om 11:44
quote:Monatala schreef op 02 november 2016 @ 11:05:
Waarom worden er zo weinig kinderen uit Nederland geadopteerd, weet iemand dat?
Ow mosterd. Zijn die kinderen uit het buitenland ook niet een paar maanden oud op het moment van adoptie? Die eerste maanden zijn wel te overleven qua hechting, denk ik zelf. Het is anders als het om jaren gaat. Maar goed, ze kunnen in die eerste maanden bv wel wat te weinig aandacht krijgen.
En ik denk eigenlijk, dat er meer kinderen dan baby's zijn, die adoptie nodig hebben. Bv omdat de ouders het zelf nog even geprobeerd hebben en dat mislukte. Die kinderen hebben natuurlijk waarschijnlijk wel problemen, dat zal wel minder aantrekkelijk zijn. Je ziet wel eens peuters/kleuters die geadopteerd worden uit het buitenland, die op straat leefden en die hebben wel vaak een stoornis, bv een hechtingsstoornis. En trauma's.
Maar ja, dan denk ik, dat zijn wel de kinderen die het hardst hulp nodig hebben. Mensen adopteren ook niet, om de wereld te redden. Het is vooral een egoïstische wens, eigenlijk wel.
Waarom worden er zo weinig kinderen uit Nederland geadopteerd, weet iemand dat?
Ow mosterd. Zijn die kinderen uit het buitenland ook niet een paar maanden oud op het moment van adoptie? Die eerste maanden zijn wel te overleven qua hechting, denk ik zelf. Het is anders als het om jaren gaat. Maar goed, ze kunnen in die eerste maanden bv wel wat te weinig aandacht krijgen.
En ik denk eigenlijk, dat er meer kinderen dan baby's zijn, die adoptie nodig hebben. Bv omdat de ouders het zelf nog even geprobeerd hebben en dat mislukte. Die kinderen hebben natuurlijk waarschijnlijk wel problemen, dat zal wel minder aantrekkelijk zijn. Je ziet wel eens peuters/kleuters die geadopteerd worden uit het buitenland, die op straat leefden en die hebben wel vaak een stoornis, bv een hechtingsstoornis. En trauma's.
Maar ja, dan denk ik, dat zijn wel de kinderen die het hardst hulp nodig hebben. Mensen adopteren ook niet, om de wereld te redden. Het is vooral een egoïstische wens, eigenlijk wel.
woensdag 2 november 2016 om 11:49
In principe mee eens. Denk dat in de meeste gevallen kinderen beter af zijn in hun eigen land, met hun eigen cultuur. Om maar te zwijgen van de problematiek die een adoptiefkind vaak met zich meebrengt (hechtingsstoornis), waarbij de adoptie ouders absoluut niet voldoende toegerust zijn om hiermee om te gaan waardoor het van kwaad tot erger wordt.
Ik vraag me alleen wel af; wat als zo'n kindje bijvoorbeeld te vondeling is gelegd? En zijn eerste jaren heeft doorgebracht in een weeshuis en vervolgens wordt geadopteerd? Nul kans dat die ooit zijn/haar biologische ouders nog zal vinden, of daarbij op kan groeien. Dan is het alternatief dus opgroeien in een weeshuis. Toch ook niet wenselijk.
Ik vraag me alleen wel af; wat als zo'n kindje bijvoorbeeld te vondeling is gelegd? En zijn eerste jaren heeft doorgebracht in een weeshuis en vervolgens wordt geadopteerd? Nul kans dat die ooit zijn/haar biologische ouders nog zal vinden, of daarbij op kan groeien. Dan is het alternatief dus opgroeien in een weeshuis. Toch ook niet wenselijk.
Nothing happens for a reason
woensdag 2 november 2016 om 11:58
Juliet64, weeshuizen daar hebben wij een negatief idee over maar op sommige plekken in de wereld, zijn het toevluchtsoorden voor kinderen die nergens anders terecht kunnen en voor hen een paradijs. Het is niet vergelijkbaar met wat we aan zorg bieden in Nederland maar ik ken veel verhalen over weeshuizen in ontwikkelingslanden ed waar het echt goed is voor de kinderen die er wonen.
Vaak opgezet door een paar (oudere) vrouwen(moeders) die net als jij het moederhart op de juiste plek hebben zitten en het niet aan kunnen zien dat een peuter over straat goddank en ze binnen halen. Wat dat betreft, zijn alle mensen gelijk, goddank. Ze kunnen alleen wel wat steun gebruiken van ons rijke stinkerds natuurlijk.
Heel jammer dat deze regering zo heeft huisgehouden in het budget voor ontwikkelingslanden want dan blijven de mensen waar ze geboren zijn. Graag zelfs. En kunnen ze ook voor hun wezen zorgen, desnoods hun hele jeugd. Kinderen hebben veel steun aan elkaar he. Daar betekent een weeshuis het verschil tussen leven en dood.
Vaak opgezet door een paar (oudere) vrouwen(moeders) die net als jij het moederhart op de juiste plek hebben zitten en het niet aan kunnen zien dat een peuter over straat goddank en ze binnen halen. Wat dat betreft, zijn alle mensen gelijk, goddank. Ze kunnen alleen wel wat steun gebruiken van ons rijke stinkerds natuurlijk.
Heel jammer dat deze regering zo heeft huisgehouden in het budget voor ontwikkelingslanden want dan blijven de mensen waar ze geboren zijn. Graag zelfs. En kunnen ze ook voor hun wezen zorgen, desnoods hun hele jeugd. Kinderen hebben veel steun aan elkaar he. Daar betekent een weeshuis het verschil tussen leven en dood.
woensdag 2 november 2016 om 12:24
quote:Ameliaaa schreef op 02 november 2016 @ 11:44:
[...]
Ow mosterd. Zijn die kinderen uit het buitenland ook niet een paar maanden oud op het moment van adoptie? Die eerste maanden zijn wel te overleven qua hechting, denk ik zelf. Het is anders als het om jaren gaat. Maar goed, ze kunnen in die eerste maanden bv wel wat te weinig aandacht krijgen.
En ik denk eigenlijk, dat er meer kinderen dan baby's zijn, die adoptie nodig hebben. Bv omdat de ouders het zelf nog even geprobeerd hebben en dat mislukte. Die kinderen hebben natuurlijk waarschijnlijk wel problemen, dat zal wel minder aantrekkelijk zijn. Je ziet wel eens peuters/kleuters die geadopteerd worden uit het buitenland, die op straat leefden en die hebben wel vaak een stoornis, bv een hechtingsstoornis. En trauma's.
Maar ja, dan denk ik, dat zijn wel de kinderen die het hardst hulp nodig hebben. Mensen adopteren ook niet, om de wereld te redden. Het is vooral een egoïstische wens, eigenlijk wel.
Oudere kinderen komen in Nederland niet zomaar voor adoptie in aanmerking, vraag me af of het überhaupt gebeurt, bij mijn weten niet. Wel als ze al een tijd (lees:jaren) in een pleeggezin zijn opgevangen en de beslissing is genomen dat het kind daar op zal groeien. Maar zelfs dan komt adoptie nauwelijks voor. Wel kan er gepraat worden over voogdij, maar adoptie komt in Nederland nauwelijks voor bij oudere kinderen (en dan bedoel ik eigenlijk alle kinderen die niet al bij de geboorte zijn aangemeld als adoptiekind).
Het blijft echter lastig om voor oudere kinderen een geschikt gezin te vinden, of je het nu hebt over adoptie of pleegzorg. De meeste mensen willen een baby. Egoïstisch? Ja, wellicht wel. Maar is dat niet altijd ook als je een kind van 'jezelf' wilt? Is elke vorm van ouderschap niet egoïstisch?
[...]
Ow mosterd. Zijn die kinderen uit het buitenland ook niet een paar maanden oud op het moment van adoptie? Die eerste maanden zijn wel te overleven qua hechting, denk ik zelf. Het is anders als het om jaren gaat. Maar goed, ze kunnen in die eerste maanden bv wel wat te weinig aandacht krijgen.
En ik denk eigenlijk, dat er meer kinderen dan baby's zijn, die adoptie nodig hebben. Bv omdat de ouders het zelf nog even geprobeerd hebben en dat mislukte. Die kinderen hebben natuurlijk waarschijnlijk wel problemen, dat zal wel minder aantrekkelijk zijn. Je ziet wel eens peuters/kleuters die geadopteerd worden uit het buitenland, die op straat leefden en die hebben wel vaak een stoornis, bv een hechtingsstoornis. En trauma's.
Maar ja, dan denk ik, dat zijn wel de kinderen die het hardst hulp nodig hebben. Mensen adopteren ook niet, om de wereld te redden. Het is vooral een egoïstische wens, eigenlijk wel.
Oudere kinderen komen in Nederland niet zomaar voor adoptie in aanmerking, vraag me af of het überhaupt gebeurt, bij mijn weten niet. Wel als ze al een tijd (lees:jaren) in een pleeggezin zijn opgevangen en de beslissing is genomen dat het kind daar op zal groeien. Maar zelfs dan komt adoptie nauwelijks voor. Wel kan er gepraat worden over voogdij, maar adoptie komt in Nederland nauwelijks voor bij oudere kinderen (en dan bedoel ik eigenlijk alle kinderen die niet al bij de geboorte zijn aangemeld als adoptiekind).
Het blijft echter lastig om voor oudere kinderen een geschikt gezin te vinden, of je het nu hebt over adoptie of pleegzorg. De meeste mensen willen een baby. Egoïstisch? Ja, wellicht wel. Maar is dat niet altijd ook als je een kind van 'jezelf' wilt? Is elke vorm van ouderschap niet egoïstisch?
woensdag 2 november 2016 om 12:26
In Nederland is het sowieso al niet zo makkelijk je kind af te staan voor adoptie, je kunt niet een kind baren en zeggen ik wil het niet en dan is het klaar. Dat is een procedure van maanden die ook voor de biologische moeder/ouders heel zwaar is. Daarnaast hebben we een systeem waarbij iedereen hulp kan krijgen qua inkomen en is de zorg en het onderwijs voor kinderen zwaar gesubsidieerd en voor iedereen beschikbaar. Al heb je geen nagel om aan je kont te krabben je kind kan toch naar de dokter of naar school. Dat toch anders dan wanneer je in Ethiopië je zesde kind baart terwijl je de eerste vijf al niet te eten kan geven en er geen enkel vangnet is, de nood is dus minder hoog want veel mensen redden het wel zelf al is het met hulp. Ook hebben we hier volop anticonceptie en is abortus legaal waardoor er gewoon veel minder ongewenste kinderen geboren worden. In Nederland is het ook normaal eerst te kijken of het kind niet binnen de familie of bij bekende van de ouders ondergebracht kan worden.
Wat de hechting betreft is juist het eerste jaar cruciaal voor de ontwikkeling van een kind op dat gebied. Juist kinderen die als baby onveilig gehecht zijn ontwikkelen later hechtingsstoornissen. Dat is ook de reden dat in Nederland kinderen naar een pleeggezin gaan, daar kunnen ze zich in elk geval veilig ontwikkelen en hechten. Die eerste relatie die ze met andere aangaan (waar ze zich dus aan hechten) vorm de basis waarop kinderen de rest van hun leven relaties aangaan en ook hoe ze met zichzelf omgaan en hoe ze over zichzelf denken. Wanneer dat fout gaat kunnen er hele ernstige problemen ontstaan, er zijn zelfs gevallen bekent van kinderen die werkelijk andere kinderen vermoord hebben vanwege ernstige hechtingsproblematiek. Aangezien de meeste kinderen die naar Nederland komen al wat ouder zijn is het dus altijd maar de vraag of die problemen niet al ontstaan zijn, helaas kom je daar pas later achter. Volgens mij is geen enkele ouder toegerust om een kind met zulke problemen daar heb je echt een batterij aan hulpverleners voor nodig en dan is het nog maar de vraag wat het resultaat zal zijn.
Adoptie klinkt heel mooi maar er zitten een hoop haken en ogen aan en daar komt nu hopelijk meer aandacht voor.
Wat de hechting betreft is juist het eerste jaar cruciaal voor de ontwikkeling van een kind op dat gebied. Juist kinderen die als baby onveilig gehecht zijn ontwikkelen later hechtingsstoornissen. Dat is ook de reden dat in Nederland kinderen naar een pleeggezin gaan, daar kunnen ze zich in elk geval veilig ontwikkelen en hechten. Die eerste relatie die ze met andere aangaan (waar ze zich dus aan hechten) vorm de basis waarop kinderen de rest van hun leven relaties aangaan en ook hoe ze met zichzelf omgaan en hoe ze over zichzelf denken. Wanneer dat fout gaat kunnen er hele ernstige problemen ontstaan, er zijn zelfs gevallen bekent van kinderen die werkelijk andere kinderen vermoord hebben vanwege ernstige hechtingsproblematiek. Aangezien de meeste kinderen die naar Nederland komen al wat ouder zijn is het dus altijd maar de vraag of die problemen niet al ontstaan zijn, helaas kom je daar pas later achter. Volgens mij is geen enkele ouder toegerust om een kind met zulke problemen daar heb je echt een batterij aan hulpverleners voor nodig en dan is het nog maar de vraag wat het resultaat zal zijn.
Adoptie klinkt heel mooi maar er zitten een hoop haken en ogen aan en daar komt nu hopelijk meer aandacht voor.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
woensdag 2 november 2016 om 21:07
Tja de wetgeving is nu al zo dat opvang binnen het eigen land altijd voor (internationale) adoptie gaat. Daarom komen er ook steeds minder kinderen naar Nederland. En zijn dat zeker geen jonge, gezonde blanke baby's. Maar oudere kinderen met (vaak) behoorlijke special needs. Men is nu al verplicht om eerst in het eigen land naar opvang te kijken. Het probleem is alleen dat in heel veel landen pleegzorg gewoon niet bestaat. Kinderen komen terecht in grote tehuizen en worden met 18 (of al veel eerder) op straat gezet. Nederland kan dat echt niet veranderen door geld te geven of niet meer te adopteren.
Adoptie is een kinderbeschermingsmaatregel en de laatste optie voor een kind (als opvang in eigen land niet meer mogelijk is). Het probleem is alleen dat het in heel veel landen heel erg lastig (en soms zelfs onmogelijk is) om dit goed te controleren.
En zoals gezegd bestaat Nederlandse adoptie bijna niet. Het gaat om iets van 20 kinderen per jaar... In Nederland heb je immers prima sociale voorzieningen en een systeem van jeugdzorg en pleeggezinnen. Ook komen kinderen die uit huis worden geplaatst hier langdurig in de pleegzorg terecht terwijl ze in het buitenland kunnen worden geadopteerd.
Adoptie is trouwens niet altijd het gevolg van armoede (zoals sommige mensen hier denken). Heel vaak heeft het ook te maken met cultuur en sociale problemen (kinderen die zijn verwekt bij ongetrouwde vrouwen, geboren uit incest of verkrachting, ouders die totaal ongeschikt zijn etc) of vanwege medische problemen ( in heel veel landen zijn handicaps een schande en worden deze kinderen verstoten, als een vloek gezien of er is gewoon geen medische behandeling mogelijk). Een zak met geld sturen zal dit niet veranderen. Of denk bij Oost Europa aan roma kinderen. Die hebben in eigen land echt geen enkele kans om geadopteerd te worden of opgenomen te worden in een pleeggezin (die er bijna niet zijn).
Adoptie is een kinderbeschermingsmaatregel en de laatste optie voor een kind (als opvang in eigen land niet meer mogelijk is). Het probleem is alleen dat het in heel veel landen heel erg lastig (en soms zelfs onmogelijk is) om dit goed te controleren.
En zoals gezegd bestaat Nederlandse adoptie bijna niet. Het gaat om iets van 20 kinderen per jaar... In Nederland heb je immers prima sociale voorzieningen en een systeem van jeugdzorg en pleeggezinnen. Ook komen kinderen die uit huis worden geplaatst hier langdurig in de pleegzorg terecht terwijl ze in het buitenland kunnen worden geadopteerd.
Adoptie is trouwens niet altijd het gevolg van armoede (zoals sommige mensen hier denken). Heel vaak heeft het ook te maken met cultuur en sociale problemen (kinderen die zijn verwekt bij ongetrouwde vrouwen, geboren uit incest of verkrachting, ouders die totaal ongeschikt zijn etc) of vanwege medische problemen ( in heel veel landen zijn handicaps een schande en worden deze kinderen verstoten, als een vloek gezien of er is gewoon geen medische behandeling mogelijk). Een zak met geld sturen zal dit niet veranderen. Of denk bij Oost Europa aan roma kinderen. Die hebben in eigen land echt geen enkele kans om geadopteerd te worden of opgenomen te worden in een pleeggezin (die er bijna niet zijn).
woensdag 2 november 2016 om 21:14
woensdag 2 november 2016 om 21:58
quote:MwTheelepel schreef op 02 november 2016 @ 12:26:
In Nederland is het sowieso al niet zo makkelijk je kind af te staan voor adoptie, je kunt niet een kind baren en zeggen ik wil het niet en dan is het klaar. Dat is een procedure van maanden die ook voor de biologische moeder/ouders heel zwaar is..Eeuh ja, dat kan dus wel (van dichtbij in familie meegemaakt), als moeder de baby niet wil, gaat baby direct na bevalling pleegzorg in. (Heel rot voor de rest van de biologische familie van het kind)
In Nederland is het sowieso al niet zo makkelijk je kind af te staan voor adoptie, je kunt niet een kind baren en zeggen ik wil het niet en dan is het klaar. Dat is een procedure van maanden die ook voor de biologische moeder/ouders heel zwaar is..Eeuh ja, dat kan dus wel (van dichtbij in familie meegemaakt), als moeder de baby niet wil, gaat baby direct na bevalling pleegzorg in. (Heel rot voor de rest van de biologische familie van het kind)
woensdag 2 november 2016 om 22:01
Wat ik heel moeilijk aan het adoptieverhaal vind, is dat het twee hele trietste werelden samenbrengt. Pure armoede en kinderloosheid. Daar tussen mensen die geld willen verdienen.
Ik ken enkele stellen die een kindje (hele jonge baby) uit de VS haalden (zoals ook Paul de Leeuw deed), dan leeft de moeder nog. Moeder (vaak zwart, heel arm, kansloos) staat het kind af en verdient daar wat geld mee, voor zo'n moeder die niks heeft, is een kind krijgen dus lucratief.
Ik gun iedere kinderloze een gezin, maar ik vind deze kinderhandel echt schrijnend.
Ik ken enkele stellen die een kindje (hele jonge baby) uit de VS haalden (zoals ook Paul de Leeuw deed), dan leeft de moeder nog. Moeder (vaak zwart, heel arm, kansloos) staat het kind af en verdient daar wat geld mee, voor zo'n moeder die niks heeft, is een kind krijgen dus lucratief.
Ik gun iedere kinderloze een gezin, maar ik vind deze kinderhandel echt schrijnend.
woensdag 2 november 2016 om 22:27
Hm. Ik heb de andere kant gezien. Twee keer zelfs, van tamelijk dichtbij.
Kinderen in Afrika worden door hun ouders bij het weeshuis afgezet, omdat er simpelweg niet genoeg mogelijkheden zijn om de kinderen te onderhouden.
In dat weeshuis zitten een hoop kinderen bij elkaar, met (te) weinig begeleiding en het gaat er bepaald niet vriendelijk aan toe. Een kind dat niet geadopteerd wordt staat bovendien met 12 jaar op straat en moet dan voor zichzelf zorgen.
Worden ze wel geadopteerd, varieert de leeftijd van 0 tot 10 jaar. Vraag een wat ouder kind daar of het wel of niet geadopteerd wil worden, ohja, graag zelfs.
Broertjes/zusjes worden, als het ook maar even kan, bij elkaar geplaatst. En vanaf het moment dat bekend is dat een kind geadopteerd wordt, mag het naar school (mits oud genoeg uiteraard).
Voor zover zij weten is elke blanke rijk. En als je dan ziet hoe verwonderd zij lichtknopjes, waterkranen en wc´s bekijken, een supermarkt, kledingwinkel of restaurant, kun je niet anders dan ze gelijk geven.
En voor degenen die hun kinderen vertellen dat de kindertjes in Afrika heel blij zouden worden van hun bord met spruitjes; ook kindertjes uit Afrika geven de voorkeur aan friet, pizza en spaghetti.
Kinderen in Afrika worden door hun ouders bij het weeshuis afgezet, omdat er simpelweg niet genoeg mogelijkheden zijn om de kinderen te onderhouden.
In dat weeshuis zitten een hoop kinderen bij elkaar, met (te) weinig begeleiding en het gaat er bepaald niet vriendelijk aan toe. Een kind dat niet geadopteerd wordt staat bovendien met 12 jaar op straat en moet dan voor zichzelf zorgen.
Worden ze wel geadopteerd, varieert de leeftijd van 0 tot 10 jaar. Vraag een wat ouder kind daar of het wel of niet geadopteerd wil worden, ohja, graag zelfs.
Broertjes/zusjes worden, als het ook maar even kan, bij elkaar geplaatst. En vanaf het moment dat bekend is dat een kind geadopteerd wordt, mag het naar school (mits oud genoeg uiteraard).
Voor zover zij weten is elke blanke rijk. En als je dan ziet hoe verwonderd zij lichtknopjes, waterkranen en wc´s bekijken, een supermarkt, kledingwinkel of restaurant, kun je niet anders dan ze gelijk geven.
En voor degenen die hun kinderen vertellen dat de kindertjes in Afrika heel blij zouden worden van hun bord met spruitjes; ook kindertjes uit Afrika geven de voorkeur aan friet, pizza en spaghetti.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
woensdag 2 november 2016 om 22:30
Als moeder van twee adoptiekinderen wil ik hier toch op reageren. Ongewenst kinderloos was adoptie voor ons de enige mogelijkheid om onze kinderwens te vervullen. Dat kun je egoïstisch noemen. Wel hebben we altijd gekozen voor zogenaamde special needs kinderen. Kinderen die dus meer zorg nodig hebben. En ja de papiermolen, screening, eisen gesteld door het land van herkomst en wachttijd was toen al - ik praat over eind jaren 80, begin jaren 90- verschrikkelijk. Nu voor aspirant-ouders nog langer, nog moeilijker. Zelfs je BMI speelt tegenwoordig een rol. Je begint dus echt niet zomaar aan een adoptieproces en je wordt tegenwoordig echt ontmoedigd. Was adoptie voor mijn twee volwassen kinderen nu zo slecht? Ja en nee. Nee, ze hebben hier in ieder geval alle mogelijkheden en alle kansen gekregen om hun talenten te ontwikkelen en om hun plaats in de maatschappij te vinden. Ja, want nu de oudste haar biologische moeder heeft gevonden blijkt het verhaal toch iets anders in elkaar te zitten dan wij altijd vernomen en dus ook verteld hebben. Waardoor je toch weer gaat twijfelen aan de organisaties die de adoptie begeleid hebben. Bij allebei is er sprake van afstand doen door armoede en een jonge leeftijd. Met wat (financiële) hulp was adoptie voor de jongste waarschijnlijk niet nodig geweest. Van de oudste was er daar een toekomst geweest van kindertehuis tot haar 18e en dan de straat op. Dat gun je geen kind. Dus voor mij blijft buitenlandse adoptie bestaan zeker voor de special needs.
woensdag 2 november 2016 om 22:45
Ik snap waarom ze dit willen stoppen maar toch ben ik het niet eens met dit plan. Natuurlijk is het het beste om een kind in zijn/haar vertrouwde omgeving te laten bij familie of vrienden en natuurlijk kan het voor rote problemen zorgen als een adoptie kind niet kan aarden in een ander land of dat het kind gepest wordt of wat dan ook omdat het er anders uit ziet.
Maar toch...
Als ik dan die overvolle weeshuizen/kindertehuizen op TV zie dan gun ik die kinderen echt een beter leven. Ik denk dat de meeste biologische ouders niet zomaar hun kind weg doen omdat ze het moeilijk hebben. Ik denk dat de meeste echt wel eerst kijken of het bij familie of vrienden terecht kan of wat dan ook. Het lijkt mij gewoon erg voor een kind om in zo'n tehuis te wonen met het idee dat zijn/haar familie hem/haar niet wilden of echt niet kunnen verzorgen. Zo'n kind gun ik gewoon leuke adoptie ouders die het kind wel alles kunnen geven wat het nodig heeft. En ja daar zitten ook rotte appels tussen of mensen die niet om kunnen gaan met het feit dat het kind recht heeft om t weten waar het vandaan komt en dus ook het recht heeft om biologische familie op te zoeken etc. Maar dat weegt niet op tegen al die lieve ouders die gewoon het kind steunen in alles ook als ze op zoek gaan naar zijn/haar roots.
Maar toch...
Als ik dan die overvolle weeshuizen/kindertehuizen op TV zie dan gun ik die kinderen echt een beter leven. Ik denk dat de meeste biologische ouders niet zomaar hun kind weg doen omdat ze het moeilijk hebben. Ik denk dat de meeste echt wel eerst kijken of het bij familie of vrienden terecht kan of wat dan ook. Het lijkt mij gewoon erg voor een kind om in zo'n tehuis te wonen met het idee dat zijn/haar familie hem/haar niet wilden of echt niet kunnen verzorgen. Zo'n kind gun ik gewoon leuke adoptie ouders die het kind wel alles kunnen geven wat het nodig heeft. En ja daar zitten ook rotte appels tussen of mensen die niet om kunnen gaan met het feit dat het kind recht heeft om t weten waar het vandaan komt en dus ook het recht heeft om biologische familie op te zoeken etc. Maar dat weegt niet op tegen al die lieve ouders die gewoon het kind steunen in alles ook als ze op zoek gaan naar zijn/haar roots.
woensdag 2 november 2016 om 23:02
Ik vind het echt heel lastig, vooral omdat de adoptie verhalen die ik ken allemaal niet heel positief zijn mede omdat er een te grote kinder wens was van de ouders om kritisch te zijn en een soort van verdienmodel van de organisatie. Twee verhalen van kinderen met enorme hechtingsproblematiek, nooit echt kunnen binden aan de adoptie ouders en volkomen ontspoord op latere leeftijd. En een gezin met kinderen uit Haïti waarbij later bleek dat de adoptieorganisatie een middel was voor biologische ouders om kinderen die wat mankeerde af te schuiven. Heel triest, deze kinderen zullen nooit zelfstandig kunnen wonen. De ouders zijn liefhebbend en houden veel van ze, maar ik kan mij niet voorstellen dat zij het zich zo hadden voor gesteld.
Zoals Paul de Leeuw het heeft gedaan kan ik mij nog wat bij voorstellen, vanaf de geboorte de vaders zijn, maar ook hier zit een soort van verdienmodel achter voor de moeder.
Dus ja, hoewel er echt wel goede voorbeelden zijn denk ik dat in essentie een rotte kern zit in adoptie.
Zoals Paul de Leeuw het heeft gedaan kan ik mij nog wat bij voorstellen, vanaf de geboorte de vaders zijn, maar ook hier zit een soort van verdienmodel achter voor de moeder.
Dus ja, hoewel er echt wel goede voorbeelden zijn denk ik dat in essentie een rotte kern zit in adoptie.
woensdag 2 november 2016 om 23:11
Ik kan me een aflevering herinneren van dat adoptieprogramma van Caroline Tensen waar een echtpaar een tweeling van zeven jaar adopteerde. Die meisjes zagen de ouders voor het eerst en gaven direct dikke knuffels. Ook de opa en oma werden later op Schiphol zo hartelijk begroet. En niemand leek dat vreemd (of zorgelijk) te vinden. Ik vraag me dus af of adoptieouders wel worden voorgelicht over (hechtings-) problemen en hoe zich die kunnen uiten.
In beginsel ben ik niet tegen adoptie, zeker niet voor de special needs kinderen. De adoptie van pasgeborenen uit Amerika en andere 'rijke' landen vind ik wel wat twijfelachtig.
In beginsel ben ik niet tegen adoptie, zeker niet voor de special needs kinderen. De adoptie van pasgeborenen uit Amerika en andere 'rijke' landen vind ik wel wat twijfelachtig.
