Actueel
alle pijlers
"Stop adoptie uit het buitenland"
woensdag 2 november 2016 om 09:51
De titel zegt eigenlijk het meeste al. Hier een van de links uit het nieuws van vanmorgen: http://www.nu.nl/binnenla ... p-adoptie-buitenland.html
Wat vinden jullie? Er inderdaad mee stoppen of niet? En waarom?
Wat vinden jullie? Er inderdaad mee stoppen of niet? En waarom?
donderdag 3 november 2016 om 01:50
quote:Chevron schreef op 03 november 2016 @ 00:37:
[...]
Dank voor je antwoord. Zoals eerder aangegeven zijn mijn ervaringen heel anders dan van jou. Ik vraag mij af waarom onze ervaringen zo anders zijn. Misschien is het toeval of misschien is het de tijdsperiode waarin geadopteerd werd? Als ik kijk naar mijn ervaringen zijn het meestens kinderen die in de laatste 20 jaar zijn geadopteerd. Als ik kijk naar de goede ervaringen die ik hoor is dat van kinderen die meer dan 20 jaar geleden zijn geadopteerd.
Mijn eigen vrienden/kennissen zijn van mijn leeftijd (dertigers en veertigers) dus die zijn allemaal meer dan 20 jaar geleden geadopteerd. Adoptie is geen heel zwaar punt voor ze. Ze praten er open over verder en het speelt geen hele grote rol in hun leven.
De vrienden/kennissen/familie die zelf kinderen hebben geadopteerd is natuurlijk veel korter geleden: in de laatste 5 tot 15 jaar. Dat is ook nog niet 100% te voorspellen hoe dat uiteindelijk gaat lopen. Die kinderen zijn basisschoolleeftijd tot eind middelbare school.
Op die leeftijd kan je sowieso nog weinig voorspellen. Een moeilijke puber die moeite heeft met adoptie kan daar als volwassene heel anders over denken terwijl iemand anders er misschien pas op latere leeftijd moeite krijgt met de adoptie.
Overigens vind ik moeite hebben met adoptie gedurende een periode ook niet perse een teken dat de adoptie geen goed idee was. Het kan best zijn dat je gedurende een bepaalde periode in je leven hier moeite mee hebt en dat het altijd iets moeilijks is. Net zoals een ander kind het moeilijk heeft met het overlijden van een ouder of de scheiding van de ouders. Adoptie is namelijk ook een verlies. Het verlies van je biologische familie (misschien), het verlies van je cultuur en je taal (in bepaalde omstandigheden). Dat kan verdrietig en moeilijk zijn terwijl je tegelijk ook van je adoptiefamilie houdt en blij bent dat je bij hun bent opgegroeid en betere kansen hebt gekregen dan je anders had gehad. Het is natuurlijk niet perse 100% zwart of wit altijd. Het is toch een ideaal beeld dat je kan opgroeien bij je biologische moeder en vader en je verdere familie. Dat niet hebben is een gemis. Maar dat gemis zou er voor de meeste kinderen ook zijn als ze niet geadopteerd waren. Dan zaten ze ook niet bij hun familie. Het gemis blijft natuurlijk en het verdriet ook. Maar dat kan best losstaan van hoe je de adoptie verder ervaart en hoe je nu in het leven staat.
Ik weet ook wel van sommige mensen dat er best wat verdrietige momenten waren, een biologische moeder zoeken en die vinden en vervolgens weer afgewezen worden want ze wil geen enkel contact, een adoptie ouder die het moeilijk vind te aanvaarden dat je ook contact hebt met je biologische ouder zodat je het gevoel hebt te moeten kiezen, geen enkele aanwijzing hebben over je afkomst en dat toch graag willen weten... En daarnaast zijn er ook mooie dingen zoals mijn schoonzusje die op latere leeftijd contact heeft gekregen met haar biologische moeder en nu het gevoel heeft twee families te hebben waar ze allebei van houdt of mijn zwager die zelf geadopteerd is en er voor heeft gekozen om ook te adopteren. Drie generaties die geen biologische band hebben met elkaar maar toch familie zijn.
[...]
Dank voor je antwoord. Zoals eerder aangegeven zijn mijn ervaringen heel anders dan van jou. Ik vraag mij af waarom onze ervaringen zo anders zijn. Misschien is het toeval of misschien is het de tijdsperiode waarin geadopteerd werd? Als ik kijk naar mijn ervaringen zijn het meestens kinderen die in de laatste 20 jaar zijn geadopteerd. Als ik kijk naar de goede ervaringen die ik hoor is dat van kinderen die meer dan 20 jaar geleden zijn geadopteerd.
Mijn eigen vrienden/kennissen zijn van mijn leeftijd (dertigers en veertigers) dus die zijn allemaal meer dan 20 jaar geleden geadopteerd. Adoptie is geen heel zwaar punt voor ze. Ze praten er open over verder en het speelt geen hele grote rol in hun leven.
De vrienden/kennissen/familie die zelf kinderen hebben geadopteerd is natuurlijk veel korter geleden: in de laatste 5 tot 15 jaar. Dat is ook nog niet 100% te voorspellen hoe dat uiteindelijk gaat lopen. Die kinderen zijn basisschoolleeftijd tot eind middelbare school.
Op die leeftijd kan je sowieso nog weinig voorspellen. Een moeilijke puber die moeite heeft met adoptie kan daar als volwassene heel anders over denken terwijl iemand anders er misschien pas op latere leeftijd moeite krijgt met de adoptie.
Overigens vind ik moeite hebben met adoptie gedurende een periode ook niet perse een teken dat de adoptie geen goed idee was. Het kan best zijn dat je gedurende een bepaalde periode in je leven hier moeite mee hebt en dat het altijd iets moeilijks is. Net zoals een ander kind het moeilijk heeft met het overlijden van een ouder of de scheiding van de ouders. Adoptie is namelijk ook een verlies. Het verlies van je biologische familie (misschien), het verlies van je cultuur en je taal (in bepaalde omstandigheden). Dat kan verdrietig en moeilijk zijn terwijl je tegelijk ook van je adoptiefamilie houdt en blij bent dat je bij hun bent opgegroeid en betere kansen hebt gekregen dan je anders had gehad. Het is natuurlijk niet perse 100% zwart of wit altijd. Het is toch een ideaal beeld dat je kan opgroeien bij je biologische moeder en vader en je verdere familie. Dat niet hebben is een gemis. Maar dat gemis zou er voor de meeste kinderen ook zijn als ze niet geadopteerd waren. Dan zaten ze ook niet bij hun familie. Het gemis blijft natuurlijk en het verdriet ook. Maar dat kan best losstaan van hoe je de adoptie verder ervaart en hoe je nu in het leven staat.
Ik weet ook wel van sommige mensen dat er best wat verdrietige momenten waren, een biologische moeder zoeken en die vinden en vervolgens weer afgewezen worden want ze wil geen enkel contact, een adoptie ouder die het moeilijk vind te aanvaarden dat je ook contact hebt met je biologische ouder zodat je het gevoel hebt te moeten kiezen, geen enkele aanwijzing hebben over je afkomst en dat toch graag willen weten... En daarnaast zijn er ook mooie dingen zoals mijn schoonzusje die op latere leeftijd contact heeft gekregen met haar biologische moeder en nu het gevoel heeft twee families te hebben waar ze allebei van houdt of mijn zwager die zelf geadopteerd is en er voor heeft gekozen om ook te adopteren. Drie generaties die geen biologische band hebben met elkaar maar toch familie zijn.
donderdag 3 november 2016 om 07:28
quote:MwTheelepel schreef op 02 november 2016 @ 10:28:
Hebben jullie de documentaire "Mercy Mercy" gezien? Over een Deens stel dat kinderen gaat adopteren uit Ethiopië. Deze docu laat zien dat er mensenhandel plaatsvindt om aan genoeg adoptiekinderen te komen. Jonge kinderen die onder valse voorwendselen en met valse beloftes over de toekomst (oa financiële steun aan het gezin dat achter blijft en contact met het kind) bij hun ouders worden weggehaald en in een tehuis gezet zodat het lijkt alsof ze geen ouders hebben en niemand om voor ze te zorgen en daar worden ze opgehaald door de adoptie ouders. Die kinderen woonde een week eerder nog gewoon bij hun ouders en broertjes en zusjes en waren er niet weggegaan als de ouders geen gouden bergen belooft was over de toekomst van het hele gezin. Wat deze kinderen aan is gedaan is regelrechte mishandeling. Het oudste meisje verdween in Denemarken in een instelling nata bene! Ja, volgens mij ken ik die documentaire wel. Er waren twee kinderen. Het ene kind ging wel goed, maar het andere kind totaal niet. Volgens mij ook inderdaad getraumatiseerd en heel erg heimwee. De adoptiemoeder kon het totaal niet aan. Als het kind niet at aan tafel, triggerde dat bijv. de moeder al. Uiteindelijk werd het meisje naar een pleeggezin overgeplaatst. Ondertussen stonden haar echte ouders wanhopig bij de adoptie- organisatie voor de deur omdat ze de beloofde informatie en contact met haar maar niet kregen. Ik wou wel uitschreeuwen: ze wil gewoon terug naar haar ouders!! Steun haar daar financieel! Maar nee, naar een pleeggezin..
Hebben jullie de documentaire "Mercy Mercy" gezien? Over een Deens stel dat kinderen gaat adopteren uit Ethiopië. Deze docu laat zien dat er mensenhandel plaatsvindt om aan genoeg adoptiekinderen te komen. Jonge kinderen die onder valse voorwendselen en met valse beloftes over de toekomst (oa financiële steun aan het gezin dat achter blijft en contact met het kind) bij hun ouders worden weggehaald en in een tehuis gezet zodat het lijkt alsof ze geen ouders hebben en niemand om voor ze te zorgen en daar worden ze opgehaald door de adoptie ouders. Die kinderen woonde een week eerder nog gewoon bij hun ouders en broertjes en zusjes en waren er niet weggegaan als de ouders geen gouden bergen belooft was over de toekomst van het hele gezin. Wat deze kinderen aan is gedaan is regelrechte mishandeling. Het oudste meisje verdween in Denemarken in een instelling nata bene! Ja, volgens mij ken ik die documentaire wel. Er waren twee kinderen. Het ene kind ging wel goed, maar het andere kind totaal niet. Volgens mij ook inderdaad getraumatiseerd en heel erg heimwee. De adoptiemoeder kon het totaal niet aan. Als het kind niet at aan tafel, triggerde dat bijv. de moeder al. Uiteindelijk werd het meisje naar een pleeggezin overgeplaatst. Ondertussen stonden haar echte ouders wanhopig bij de adoptie- organisatie voor de deur omdat ze de beloofde informatie en contact met haar maar niet kregen. Ik wou wel uitschreeuwen: ze wil gewoon terug naar haar ouders!! Steun haar daar financieel! Maar nee, naar een pleeggezin..
donderdag 3 november 2016 om 07:35
quote:Monatala schreef op 02 november 2016 @ 11:05:
Waarom worden er zo weinig kinderen uit Nederland geadopteerd, weet iemand dat?Volgens mij is dat omdat in Nederland de moeder na een jaar nog mag zeggen: ik wil die adoptie toch niet. Dan ben je gehecht aan het kind en het kind aan jou en dan moet het naar een moeder die wellicht helemaal niet goed voor het kind kan zorgen. Dat zou voor mij een reden zijn om er niet aan te durven beginnen.
Waarom worden er zo weinig kinderen uit Nederland geadopteerd, weet iemand dat?Volgens mij is dat omdat in Nederland de moeder na een jaar nog mag zeggen: ik wil die adoptie toch niet. Dan ben je gehecht aan het kind en het kind aan jou en dan moet het naar een moeder die wellicht helemaal niet goed voor het kind kan zorgen. Dat zou voor mij een reden zijn om er niet aan te durven beginnen.
donderdag 3 november 2016 om 07:58
quote:Chevron schreef op 03 november 2016 @ 00:37:
[...]
Dank voor je antwoord. Zoals eerder aangegeven zijn mijn ervaringen heel anders dan van jou. Ik vraag mij af waarom onze ervaringen zo anders zijn. Misschien is het toeval of misschien is het de tijdsperiode waarin geadopteerd werd? Als ik kijk naar mijn ervaringen zijn het meestens kinderen die in de laatste 20 jaar zijn geadopteerd. Als ik kijk naar de goede ervaringen die ik hoor is dat van kinderen die meer dan 20 jaar geleden zijn geadopteerd.
Geen mens is hetzelfde
Geen achtergrond van een kind (vaak zijn kinderen al voor de geboorte getraumatiseerd (te achterhalen met hersenscans)) is gelijk
Ervaringen zullen daardoor enorm verschillen.
[...]
Dank voor je antwoord. Zoals eerder aangegeven zijn mijn ervaringen heel anders dan van jou. Ik vraag mij af waarom onze ervaringen zo anders zijn. Misschien is het toeval of misschien is het de tijdsperiode waarin geadopteerd werd? Als ik kijk naar mijn ervaringen zijn het meestens kinderen die in de laatste 20 jaar zijn geadopteerd. Als ik kijk naar de goede ervaringen die ik hoor is dat van kinderen die meer dan 20 jaar geleden zijn geadopteerd.
Geen mens is hetzelfde
Geen achtergrond van een kind (vaak zijn kinderen al voor de geboorte getraumatiseerd (te achterhalen met hersenscans)) is gelijk
Ervaringen zullen daardoor enorm verschillen.
donderdag 3 november 2016 om 08:12
quote:Leergierig schreef op 03 november 2016 @ 07:28:
[...]
Ondertussen stonden haar echte ouders wanhopig bij de adoptie- organisatie voor de deur omdat ze de beloofde informatie en contact met haar maar niet kregen. Ik wou wel uitschreeuwen: ze wil gewoon terug naar haar ouders!! Steun haar daar financieel! Maar nee, naar een pleeggezin..
Echt verschrikkelijk, nadat gezin kwam ze in een instelling. Arm kind weggerukt van haar ouders omdat die twee Denen haar zo nodig moesten adopteren en dan eindigt het kind alleen in een instelling. En die arme ouders die afgescheept werden en van ellende zelf een baby adopteerde uit het dorp!! Echt compleet belachelijk en een enorm drama voor alle partijen.
Om bovenstaande ben ik dus voor veel strenger toezicht. Dat mag van mij best iets kosten ook, dat kost het nu al maar dat is voornamelijk verrijking voor het adoptie bureau. Mensenhandel is een van de gruwelijkste dingen die je een ander aan kan doen en daar moeten we als beschaaft land tegen optreden. Wat mij betreft wordt adoptie vanuit de overheid geregeld met officiële contacten daar en niet door bureautjes die gewoon bakken met geld willen verdienen over de rug van hele kwetsbare mensen.
Ik ben niet tegen adoptie in het algemeen maar ik ben wel tegen de manier waarop er aan de vraag aan adoptie kinderen voldaan wordt. En ik vind dat het belang van het kind altijd voorop moet staan en naar het rijke Nederland is zeker niet altijd het beste voor een kind. Geld is perverse prikkel die er voor zorgt dat mensenrechten geschonden worden. Daar moet je als land niet aan meewerken.
[...]
Ondertussen stonden haar echte ouders wanhopig bij de adoptie- organisatie voor de deur omdat ze de beloofde informatie en contact met haar maar niet kregen. Ik wou wel uitschreeuwen: ze wil gewoon terug naar haar ouders!! Steun haar daar financieel! Maar nee, naar een pleeggezin..
Echt verschrikkelijk, nadat gezin kwam ze in een instelling. Arm kind weggerukt van haar ouders omdat die twee Denen haar zo nodig moesten adopteren en dan eindigt het kind alleen in een instelling. En die arme ouders die afgescheept werden en van ellende zelf een baby adopteerde uit het dorp!! Echt compleet belachelijk en een enorm drama voor alle partijen.
Om bovenstaande ben ik dus voor veel strenger toezicht. Dat mag van mij best iets kosten ook, dat kost het nu al maar dat is voornamelijk verrijking voor het adoptie bureau. Mensenhandel is een van de gruwelijkste dingen die je een ander aan kan doen en daar moeten we als beschaaft land tegen optreden. Wat mij betreft wordt adoptie vanuit de overheid geregeld met officiële contacten daar en niet door bureautjes die gewoon bakken met geld willen verdienen over de rug van hele kwetsbare mensen.
Ik ben niet tegen adoptie in het algemeen maar ik ben wel tegen de manier waarop er aan de vraag aan adoptie kinderen voldaan wordt. En ik vind dat het belang van het kind altijd voorop moet staan en naar het rijke Nederland is zeker niet altijd het beste voor een kind. Geld is perverse prikkel die er voor zorgt dat mensenrechten geschonden worden. Daar moet je als land niet aan meewerken.
Difficulty is inevitable, drama is a choice.
donderdag 3 november 2016 om 08:24
quote:lilalinda schreef op 03 november 2016 @ 07:58:
[...]
Geen mens is hetzelfde
Geen achtergrond van een kind (vaak zijn kinderen al voor de geboorte getraumatiseerd (te achterhalen met hersenscans)) is gelijk
Ervaringen zullen daardoor enorm verschillen.
Uiteraard, echter ik denk ook dat de achterliggende reden van adoptie is veranderd door de jaren heen. Veerig jaar geleden was het veel meer red een kind uit erbarmelijke omstandigheden, veel meer sociaal gericht en vaker door mensen die al kinderen hadden en ach er kon er nog wel een bij.
Nu zijn het vaak mensen die alleen door adoptie ouders kunnen worden en dit zo graag willen dat ze er alles voor over hebben. En dan krijg je dat er misbruik van wordt gemaakt en mensen er geld aan gaan verdienen. En ik denk ook dat het krijgen van een kind met special Needs dan te makkelijk wordt opgevat. Juist omdat ze zo graag ouder willen worden.
[...]
Geen mens is hetzelfde
Geen achtergrond van een kind (vaak zijn kinderen al voor de geboorte getraumatiseerd (te achterhalen met hersenscans)) is gelijk
Ervaringen zullen daardoor enorm verschillen.
Uiteraard, echter ik denk ook dat de achterliggende reden van adoptie is veranderd door de jaren heen. Veerig jaar geleden was het veel meer red een kind uit erbarmelijke omstandigheden, veel meer sociaal gericht en vaker door mensen die al kinderen hadden en ach er kon er nog wel een bij.
Nu zijn het vaak mensen die alleen door adoptie ouders kunnen worden en dit zo graag willen dat ze er alles voor over hebben. En dan krijg je dat er misbruik van wordt gemaakt en mensen er geld aan gaan verdienen. En ik denk ook dat het krijgen van een kind met special Needs dan te makkelijk wordt opgevat. Juist omdat ze zo graag ouder willen worden.
donderdag 3 november 2016 om 08:28
quote:Chevron schreef op 03 november 2016 @ 08:24:
[...]
Nu zijn het vaak mensen die alleen door adoptie ouders kunnen worden en dit zo graag willen dat ze er alles voor over hebben. En dan krijg je dat er misbruik van wordt gemaakt en mensen er geld aan gaan verdienen. En ik denk ook dat het krijgen van een kind met special Needs dan te makkelijk wordt opgevat. Juist omdat ze zo graag ouder willen worden.
klopt, je brengt twee hele verdrietige werelden samen: ongewenste kinderloosheid in NL en een uitzichtloos bestaan (armoede) in Afrika, China, VS
En dan heb je alleen mensen nodig die daar geld aan willen verdienen. Bah
[...]
Nu zijn het vaak mensen die alleen door adoptie ouders kunnen worden en dit zo graag willen dat ze er alles voor over hebben. En dan krijg je dat er misbruik van wordt gemaakt en mensen er geld aan gaan verdienen. En ik denk ook dat het krijgen van een kind met special Needs dan te makkelijk wordt opgevat. Juist omdat ze zo graag ouder willen worden.
klopt, je brengt twee hele verdrietige werelden samen: ongewenste kinderloosheid in NL en een uitzichtloos bestaan (armoede) in Afrika, China, VS
En dan heb je alleen mensen nodig die daar geld aan willen verdienen. Bah
donderdag 3 november 2016 om 08:28
quote:Taralina schreef op 03 november 2016 @ 03:14:
Ik twijfel nog tussen ja en nee, maar vind het een interessante discussie.
En ik garandeer je dat geen van de partijen vlak voor de verkiezingen zijn vingers gaat branden aan een totaalverbod.
Gisteren kwamen in alle nieuwsitems al adoptiekinderen voorbij uit alle windstreken met verschillende ervaringen.
Dit draait weer uit op een risicoloos compromis waarbij alle partijen beloven extra te gaan controleren en over een jaar of 10 voeren we dezelfde discussie weer.
Ik twijfel nog tussen ja en nee, maar vind het een interessante discussie.
En ik garandeer je dat geen van de partijen vlak voor de verkiezingen zijn vingers gaat branden aan een totaalverbod.
Gisteren kwamen in alle nieuwsitems al adoptiekinderen voorbij uit alle windstreken met verschillende ervaringen.
Dit draait weer uit op een risicoloos compromis waarbij alle partijen beloven extra te gaan controleren en over een jaar of 10 voeren we dezelfde discussie weer.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
donderdag 3 november 2016 om 09:05
Twintig jaar geleden was ik ongewenst kinderloos en toen dacht ik al zo over adoptie. Dat het voor een kind niets oplost.
Ik vind adoptie mooi binnen een gezin waar al kinderen zijn een waar het dus wordt gedaan om een kind een betere toekomst te geven. Ik vind het egoïstisch als het wordt gedaan om een niet vervulde kinderwens alsnog te vervullen.
Ik vind adoptie mooi binnen een gezin waar al kinderen zijn een waar het dus wordt gedaan om een kind een betere toekomst te geven. Ik vind het egoïstisch als het wordt gedaan om een niet vervulde kinderwens alsnog te vervullen.
donderdag 3 november 2016 om 09:26
Ik vind het eigenlijk best moeilijk om te zeggen of ik voor of tegen ben.
Het allerbelangrijkste is het welzijn van het kind. Helaas zijn heel veel landen waaruit geadopteerd wordt niet in staat om
te zorgen voor afgestane kinderen en/of financiële ondersteuning van de gezinnen.
In veel landen, vooral hele gelovige landen, wil men geen gehandicapt opvoeden. Dit kind brengt onheil en is het "kwaad".
De ouders doen daarom vaak afstand van gehandicapte kinderen. Deze kinderen krijgen geen (goede) medische zorg zodat het vaak voorkomt dat een kind geboren met bijvoorbeeld een schizis heel lang moet wachten, totdat het geadopteerd is, op een operatie.
Verder wil men in veel landen geen dochters, deze kosten alleen maar geld en zijn niet nuttig.
Ik heb een documentaire gezien over sterkmakers in China waar baby's lagen en/of gehandicapte meisjes waar niet naar om werd gekeken en die ze dus lieten sterven. Verschrikkelijk om te zien.....nog erger dat het waarschijnlijk nog steeds gebeurt.
Het eerste dat aangepakt moet worden is voorlichting in die landen. Maar ja, er is ook heel veel geld nodig om dus de gezinnen financieel te kunnen ondersteunen zodat ze hun kind(eren) niet hoeven af te staan. Erg moeilijk en niet eenvoudig op te lossen.
Het is echt big business het hele adopteren. Er gaat heel veel geld in omloop. Het is ook echt niet duidelijk waar het geld precies naartoe gaat. Ik vrees dat het geld terechtkomt in de zakken van de directeuren van de kindertehuizen aldaar.
Nou ja, ik weet dus niet of ik voor of tegen ben. Er moet in ieder geval heel wat veranderen/verbeteren in de landen zelf.
Het allerbelangrijkste is het welzijn van het kind. Helaas zijn heel veel landen waaruit geadopteerd wordt niet in staat om
te zorgen voor afgestane kinderen en/of financiële ondersteuning van de gezinnen.
In veel landen, vooral hele gelovige landen, wil men geen gehandicapt opvoeden. Dit kind brengt onheil en is het "kwaad".
De ouders doen daarom vaak afstand van gehandicapte kinderen. Deze kinderen krijgen geen (goede) medische zorg zodat het vaak voorkomt dat een kind geboren met bijvoorbeeld een schizis heel lang moet wachten, totdat het geadopteerd is, op een operatie.
Verder wil men in veel landen geen dochters, deze kosten alleen maar geld en zijn niet nuttig.
Ik heb een documentaire gezien over sterkmakers in China waar baby's lagen en/of gehandicapte meisjes waar niet naar om werd gekeken en die ze dus lieten sterven. Verschrikkelijk om te zien.....nog erger dat het waarschijnlijk nog steeds gebeurt.
Het eerste dat aangepakt moet worden is voorlichting in die landen. Maar ja, er is ook heel veel geld nodig om dus de gezinnen financieel te kunnen ondersteunen zodat ze hun kind(eren) niet hoeven af te staan. Erg moeilijk en niet eenvoudig op te lossen.
Het is echt big business het hele adopteren. Er gaat heel veel geld in omloop. Het is ook echt niet duidelijk waar het geld precies naartoe gaat. Ik vrees dat het geld terechtkomt in de zakken van de directeuren van de kindertehuizen aldaar.
Nou ja, ik weet dus niet of ik voor of tegen ben. Er moet in ieder geval heel wat veranderen/verbeteren in de landen zelf.
donderdag 3 november 2016 om 09:48
Ik kan me nog voorstellen dat we adoptie van echte, bewezen (stempeltje erop) weeskinderen toestaan
Waar ik grote problemen mee heb is de adoptie (zoals uit de VS) waar baby's uit hele arme (zwarte) gezinnen naar NL worden gehaald. Als het voor hele arme (alleenstaande) moeders lucratief is om een baby af te staan, is dat kinderhandel.
Officieel krijgen de moeders geen geld hoor, alleen geld om zichzelf tijdens de zwangerschap goed te verzorgen. Maar dat is een bedrag dat in dit soort situaties echt veel geld is.
Waar ik grote problemen mee heb is de adoptie (zoals uit de VS) waar baby's uit hele arme (zwarte) gezinnen naar NL worden gehaald. Als het voor hele arme (alleenstaande) moeders lucratief is om een baby af te staan, is dat kinderhandel.
Officieel krijgen de moeders geen geld hoor, alleen geld om zichzelf tijdens de zwangerschap goed te verzorgen. Maar dat is een bedrag dat in dit soort situaties echt veel geld is.
donderdag 3 november 2016 om 09:49
quote:sssssst schreef op 03 november 2016 @ 09:05:
Twintig jaar geleden was ik ongewenst kinderloos en toen dacht ik al zo over adoptie. Dat het voor een kind niets oplost.
Ik vind adoptie mooi binnen een gezin waar al kinderen zijn een waar het dus wordt gedaan om een kind een betere toekomst te geven. Ik vind het egoïstisch als het wordt gedaan om een niet vervulde kinderwens alsnog te vervullen.
Die discussie is al jaren geleden gevoerd in de adoptiewereld. En telkens weer blijkt dat het in de gezinnen van adoptieouders die uit 'egoistische' motieven adopteren meestal beter gaat dan in de gezinnen waar kinderen worden geadopteerd 'om een kind een betere toekomst te geven'. Hoe je het ook wendt of keert, in dit laatste geval dreigt het gevaar dat de adoptie-ouders dankbaarheid verwachten van hun kind, en dat is m.i. niet terecht. Immers, het kind heeft er niet om gevraagd uit zijn/haar cultuur te worden gehaald, dus waarom zou het dankbaar moeten zijn?
Ook zijn dat vaak de ouders die zeggen: 'Waarom zou je op zoek gaan naar je biologische ouders, je hebt het hier toch goed?' waarbij zij een zwaar beroep doen op de loyaliteit van hun kind. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar dit zie je toch vaak bij ouders die een kind adopteren om een kind te 'redden'.
Adoptie-ouders die hun kinderwens hoe dan ook, desnoods door middel van adoptie, in vervulling laten gaan zijn al vanaf het begin veel meer bereid het kind te accepteren zoals het is, met al zijn goede maar ook lastige kanten. Zij beseffen veel meer dat zij zélf degenen zijn die hun kinderwens wilden invullen, realiseren zich veel meer dat ze een kind met een eigen verleden en culturele achtergrond hebben en staan daar meestal veel meer voor open, óók als hun kind op zoek gaat naar zijn/haar roots.
Twintig jaar geleden was ik ongewenst kinderloos en toen dacht ik al zo over adoptie. Dat het voor een kind niets oplost.
Ik vind adoptie mooi binnen een gezin waar al kinderen zijn een waar het dus wordt gedaan om een kind een betere toekomst te geven. Ik vind het egoïstisch als het wordt gedaan om een niet vervulde kinderwens alsnog te vervullen.
Die discussie is al jaren geleden gevoerd in de adoptiewereld. En telkens weer blijkt dat het in de gezinnen van adoptieouders die uit 'egoistische' motieven adopteren meestal beter gaat dan in de gezinnen waar kinderen worden geadopteerd 'om een kind een betere toekomst te geven'. Hoe je het ook wendt of keert, in dit laatste geval dreigt het gevaar dat de adoptie-ouders dankbaarheid verwachten van hun kind, en dat is m.i. niet terecht. Immers, het kind heeft er niet om gevraagd uit zijn/haar cultuur te worden gehaald, dus waarom zou het dankbaar moeten zijn?
Ook zijn dat vaak de ouders die zeggen: 'Waarom zou je op zoek gaan naar je biologische ouders, je hebt het hier toch goed?' waarbij zij een zwaar beroep doen op de loyaliteit van hun kind. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar dit zie je toch vaak bij ouders die een kind adopteren om een kind te 'redden'.
Adoptie-ouders die hun kinderwens hoe dan ook, desnoods door middel van adoptie, in vervulling laten gaan zijn al vanaf het begin veel meer bereid het kind te accepteren zoals het is, met al zijn goede maar ook lastige kanten. Zij beseffen veel meer dat zij zélf degenen zijn die hun kinderwens wilden invullen, realiseren zich veel meer dat ze een kind met een eigen verleden en culturele achtergrond hebben en staan daar meestal veel meer voor open, óók als hun kind op zoek gaat naar zijn/haar roots.
donderdag 3 november 2016 om 09:53
quote:minoes5 schreef op 03 november 2016 @ 09:26:
Er moet in ieder geval heel wat veranderen/verbeteren in de landen zelf.Juist, en laat dat nu net het probleem zijn. Veranderen/verbeteren moet je willen. Kennelijk willen dergelijke landen dat niet. En zolang die landen dat niet willen, kun je er miljarden tegenaan smijten, maar dat is allemaal weggegooid geld, want uiteindelijk helpt het geen ruk.
Er moet in ieder geval heel wat veranderen/verbeteren in de landen zelf.Juist, en laat dat nu net het probleem zijn. Veranderen/verbeteren moet je willen. Kennelijk willen dergelijke landen dat niet. En zolang die landen dat niet willen, kun je er miljarden tegenaan smijten, maar dat is allemaal weggegooid geld, want uiteindelijk helpt het geen ruk.
You know what to do. Now all you have to do is find the discipline to do it.
donderdag 3 november 2016 om 09:55
quote:lilalinda schreef op 03 november 2016 @ 09:48:
Ik kan me nog voorstellen dat we adoptie van echte, bewezen (stempeltje erop) weeskinderen toestaan
Waar ik grote problemen mee heb is de adoptie (zoals uit de VS) waar baby's uit hele arme (zwarte) gezinnen naar NL worden gehaald. Als het voor hele arme (alleenstaande) moeders lucratief is om een baby af te staan, is dat kinderhandel.
Officieel krijgen de moeders geen geld hoor, alleen geld om zichzelf tijdens de zwangerschap goed te verzorgen. Maar dat is een bedrag dat in dit soort situaties echt veel geld is.De adoptie van (negroïde) kinderen uit de USA is een bijzonder huichelachtig systeem en de kosten voor de adoptie zijn enorm hoog dus ergens wordt daar flink geld aan verdiend. De USA laat de niet gewenste negroïde kinderen gaan, maar aan de andere kant worden er aan de lopende band Aziatische kinderen geadopteerd in de USA. Ander kleurtje, daarom wel gewenst ......
Ik kan me nog voorstellen dat we adoptie van echte, bewezen (stempeltje erop) weeskinderen toestaan
Waar ik grote problemen mee heb is de adoptie (zoals uit de VS) waar baby's uit hele arme (zwarte) gezinnen naar NL worden gehaald. Als het voor hele arme (alleenstaande) moeders lucratief is om een baby af te staan, is dat kinderhandel.
Officieel krijgen de moeders geen geld hoor, alleen geld om zichzelf tijdens de zwangerschap goed te verzorgen. Maar dat is een bedrag dat in dit soort situaties echt veel geld is.De adoptie van (negroïde) kinderen uit de USA is een bijzonder huichelachtig systeem en de kosten voor de adoptie zijn enorm hoog dus ergens wordt daar flink geld aan verdiend. De USA laat de niet gewenste negroïde kinderen gaan, maar aan de andere kant worden er aan de lopende band Aziatische kinderen geadopteerd in de USA. Ander kleurtje, daarom wel gewenst ......
donderdag 3 november 2016 om 09:59
quote:adoptiemama schreef op 03 november 2016 @ 09:55:
[...]
De adoptie van (negroïde) kinderen uit de USA is een bijzonder huichelachtig systeem en de kosten voor de adoptie zijn enorm hoog dus ergens wordt daar flink geld aan verdiend.er zijn speciale advocatenkantoren in de VS die hier rijk van worden.
[...]
De adoptie van (negroïde) kinderen uit de USA is een bijzonder huichelachtig systeem en de kosten voor de adoptie zijn enorm hoog dus ergens wordt daar flink geld aan verdiend.er zijn speciale advocatenkantoren in de VS die hier rijk van worden.
donderdag 3 november 2016 om 10:05
Ik wil toch even reageren,
ik ben zelf moeder van 2 Chinese dochters, en ik denk dat je niet zo stellig moet zeggen niet meer kinderen adopteren uit het buitenland.
Ben het eens met dat het beter is als de kinderen goed in eigen land worden opgevangen en dat gebeurd gelukkig steeds meer!
In China worden gezonde kinderen bijna allemaal nu in gezinnen geplaatst in eigen land, dus er komen steeds minder kinderen naar Nederland. In China blijven helaas wel heel veel gehandicapte kinderen achter in de kindertehuizen. Heel erg om te zien.
Vorig jaar hebben we daar drie kindertehuizen bezocht en daar hebben we heel veel jonge gehandicapte kinderen gezien die mijn inzien best kunnen worden opgevangen in het buitenland met extra zorg.
Dus ja als het kan kinderen in het land zelf opvangen, maar niet alle deuren sluiten naar het buitenland voor adoptie.
Met mijn meiden gaat het trouwens heel goed !!
ik ben zelf moeder van 2 Chinese dochters, en ik denk dat je niet zo stellig moet zeggen niet meer kinderen adopteren uit het buitenland.
Ben het eens met dat het beter is als de kinderen goed in eigen land worden opgevangen en dat gebeurd gelukkig steeds meer!
In China worden gezonde kinderen bijna allemaal nu in gezinnen geplaatst in eigen land, dus er komen steeds minder kinderen naar Nederland. In China blijven helaas wel heel veel gehandicapte kinderen achter in de kindertehuizen. Heel erg om te zien.
Vorig jaar hebben we daar drie kindertehuizen bezocht en daar hebben we heel veel jonge gehandicapte kinderen gezien die mijn inzien best kunnen worden opgevangen in het buitenland met extra zorg.
Dus ja als het kan kinderen in het land zelf opvangen, maar niet alle deuren sluiten naar het buitenland voor adoptie.
Met mijn meiden gaat het trouwens heel goed !!
donderdag 3 november 2016 om 12:20
donderdag 3 november 2016 om 12:28
donderdag 3 november 2016 om 12:33
quote:opisop91 schreef op 03 november 2016 @ 12:28:
Zijn er mensen die bij voorkeur een ziek en/of gehandicapt kind willen adopteren dan? Dat lijkt me bijzonder. Het lijkt mij toch dat iedereen met een kinderwens het liefst een gezond kind wil.Ja sommigen omdat ze hopen dat zo'n kindje hier een betere toekomst heeft, anderen omdat dat hun enige of laatste mogelijkheid is om een kind te adopteren.
Zijn er mensen die bij voorkeur een ziek en/of gehandicapt kind willen adopteren dan? Dat lijkt me bijzonder. Het lijkt mij toch dat iedereen met een kinderwens het liefst een gezond kind wil.Ja sommigen omdat ze hopen dat zo'n kindje hier een betere toekomst heeft, anderen omdat dat hun enige of laatste mogelijkheid is om een kind te adopteren.
