Actueel
alle pijlers
Slavernij bepalend voor cultuur(uitingen)
donderdag 4 juni 2020 om 11:41
In een ander topic las ik de stelling dat veel witte mensen geen idee hebben hoe bepalend de slavernij is geweest voor heel veel tradities, gebruiken, rituelen en andere cultuuruitingen in zwarte culturen in de diaspora.
Ik denk dat dat klopt. Ik zou graag meer willen weten hierover. Welke hedendaagse cultuuruitingen vinden hun oorsprong in de slavernij?
Ik denk dat dat klopt. Ik zou graag meer willen weten hierover. Welke hedendaagse cultuuruitingen vinden hun oorsprong in de slavernij?
donderdag 4 juni 2020 om 14:41
Dat was in de westerse wereld in vroeger tijden ook de norm. Dik=welvaartFlowerBomb19 schreef: ↑04-06-2020 13:41slank/dun wordt niet als mooi gezien. je wordt als kind zowat vetgemest als je niet voldoende vlees op je botten hebt.
ik denk dat het heel vroeger als teken van welvaart werd gezien.
gelukkig is dat nu aan het veranderen want het tegendeel is waar helaas. hoe meer armoede, hoe ongezonder het eetpatroon en dus wordt je dikker.
Eigenlijk hetzelfde als dat dames van stand nooit in de zon zitten, want een kleutje duidt erop dat je op het land moet werken en dus arm bent.
Heeft dus meer met de algemene tegenstelling arm-rijk te maken dan met slavernij alleen.
donderdag 4 juni 2020 om 14:43
donderdag 4 juni 2020 om 14:53
ja, gezinnen werden uit elkaar uitgehaald door middel van de verkoop.Wijndruifje schreef: ↑04-06-2020 13:35Wat kan jij toch interessant vertellen!
Ik las eens dat 4 op de 5 afroamerikaanse kinderen opgroeit zonder vader. Heeft dat daar ook mee te maken?
veel slavinnen werden ook verkracht door hun meesters of als minnares gehouden, vandaan daar de term buitenvrouw
slaven mochten ook niet ''officeel'' trouwen, de werd er tijdens de ceremonie een bezemsteel neergelegd en sprongen ze over de bezem heen. jumping the broom wel is van gehoord.
Voodoo/hoodoo, santeria, winti zijn allemaal geloven uit Afrika meegenomen door de slaven die het in geheim uit oefende
jawel, of de achternaam werd verbasterd of omgedraaid.
een kennis van mijn oma had een verbasterde achternaam, van mij eigen familie weet ik dat er andere mensen zijn die dezelfde achternaam dragen maar geen familie zijn.
op de Antillen kregen sommige de voornaam van hun meesteres als achternaam.
Relax we're all crazy, it's not a competition
donderdag 4 juni 2020 om 14:54
donderdag 4 juni 2020 om 14:59
[quote=Rouge__ post_id=31475842 time=1591275227 user_id=319285]
ja, gezinnen werden uit elkaar uitgehaald door middel van de verkoop.
veel slavinnen werden ook verkracht door hun meesters of als minnares gehouden, vandaan daar de term buitenvrouw
slaven mochten ook niet ''officeel'' trouwen, de werd er tijdens de ceremonie een bezemsteel neergelegd en sprongen ze over de bezem heen. jumping the broom wel is van gehoord.
Ik ken dit als handfasting. Dit ritueel wordt nog steeds door paganisten uitgevoerd. Ik vind het een mooi ritueel omdat je je eigen trouwbelofte mag bepalen. Trouw zolang de liefde duurt is een hele populaire bijvoorbeeld. Maar ook tot in de eeuwigheid komt voor. Voor de slaven dus eigenlijk een hele mooie manier van trouwen. Alleen de reden waarom zij zo moesten trouwen is natuurlijk minder.
ja, gezinnen werden uit elkaar uitgehaald door middel van de verkoop.
veel slavinnen werden ook verkracht door hun meesters of als minnares gehouden, vandaan daar de term buitenvrouw
slaven mochten ook niet ''officeel'' trouwen, de werd er tijdens de ceremonie een bezemsteel neergelegd en sprongen ze over de bezem heen. jumping the broom wel is van gehoord.
Ik ken dit als handfasting. Dit ritueel wordt nog steeds door paganisten uitgevoerd. Ik vind het een mooi ritueel omdat je je eigen trouwbelofte mag bepalen. Trouw zolang de liefde duurt is een hele populaire bijvoorbeeld. Maar ook tot in de eeuwigheid komt voor. Voor de slaven dus eigenlijk een hele mooie manier van trouwen. Alleen de reden waarom zij zo moesten trouwen is natuurlijk minder.
donderdag 4 juni 2020 om 15:01
Interessant maar dat was niet wat ik bedoeldeRouge__ schreef: ↑04-06-2020 14:53ja, gezinnen werden uit elkaar uitgehaald door middel van de verkoop.
veel slavinnen werden ook verkracht door hun meesters of als minnares gehouden, vandaan daar de term buitenvrouw
slaven mochten ook niet ''officeel'' trouwen, de werd er tijdens de ceremonie een bezemsteel neergelegd en sprongen ze over de bezem heen. jumping the broom wel is van gehoord.
FV zei dat er een matriarchale cultuur bestaat, ontstaan uit wat jij beschrijft, waarbij moeders het gezin verzorgen.
Mijn vraag gaat over vandaag: volgens Bjorn Soenens (vrt journalist, woont in Brooklyn NY en praat met heel de VS) groeien 4 op de 5 afroamerikaanse kinderen op in een gezin zonder vader. Hoe komt dat en klopt dit? Voelen vaders dan vanwege die matriarchale cultuur minder verbondenheid of verantwoordelijkheid?
donderdag 4 juni 2020 om 15:21
Eerder in de discussie kwam de slavenarmband voorbij. Omdat ik er zelf ook een heb ben ik even gaan googelen. Hieronder rechtstreeks van Wikipedia.
De oudst bekende afbeelding van slavenarmbanden is een beeld van een dansende vrouw met armbanden uit 2600 voor Christus dat is gevonden in Pakistan. Op het Indisch subcontinent zijn ook slavenarmbanden van schelpen, klei, koper, goud of brons gevonden. Zij dienden als versiering en mogelijk ook als bescherming tegen onheil.
In de jaren vijfig van de twintigste eeuw werd de slavenarmband als sieraad populair in de Verenigde Staten en later ook in Nederland. Sindsdien wordt hij nog altijd als sieraad gebruikt. In Suriname wordt hij gedragen als herinnering aan het slavernijverleden; hier wordt hij ook wel een boeiarmband of bombe’reboei genoemd
Waarom het nu specifiek een slavenarmband heet is dus eigenlijk niet duidelijk. Alleen voor de Surinamers staat de armband symbool voor de slavernij maar wordt hij anders genoemd.
De oudst bekende afbeelding van slavenarmbanden is een beeld van een dansende vrouw met armbanden uit 2600 voor Christus dat is gevonden in Pakistan. Op het Indisch subcontinent zijn ook slavenarmbanden van schelpen, klei, koper, goud of brons gevonden. Zij dienden als versiering en mogelijk ook als bescherming tegen onheil.
In de jaren vijfig van de twintigste eeuw werd de slavenarmband als sieraad populair in de Verenigde Staten en later ook in Nederland. Sindsdien wordt hij nog altijd als sieraad gebruikt. In Suriname wordt hij gedragen als herinnering aan het slavernijverleden; hier wordt hij ook wel een boeiarmband of bombe’reboei genoemd
Waarom het nu specifiek een slavenarmband heet is dus eigenlijk niet duidelijk. Alleen voor de Surinamers staat de armband symbool voor de slavernij maar wordt hij anders genoemd.
donderdag 4 juni 2020 om 15:31
Mijn persoonlijke mening is dat er vanwege die geschiedenis een soort hechtingsstoornis in de cultuur verweven is die van generatie op generatie doorgegeven wordt. Vaak wordt van zwarte vrouwen gezegd dat ze zo sterk zijn, en dat is ook wel zo, maar zo worden we ook opgevoed. Van jongs af aan wordt ons geleerd dat we ons mannetje moeten kunnen staan, dat "je diploma je man is", dat je te allen tijde voor jezelf moet kunnen zorgen en dat je voor je kinderen door het vuur gaat en een soort leeuwin bent.Wijndruifje schreef: ↑04-06-2020 15:01Interessant maar dat was niet wat ik bedoelde
FV zei dat er een matriarchale cultuur bestaat, ontstaan uit wat jij beschrijft, waarbij moeders het gezin verzorgen.
Mijn vraag gaat over vandaag: volgens Bjorn Soenens (vrt journalist, woont in Brooklyn NY en praat met heel de VS) groeien 4 op de 5 afroamerikaanse kinderen op in een gezin zonder vader. Hoe komt dat en klopt dit? Voelen vaders dan vanwege die matriarchale cultuur minder verbondenheid of verantwoordelijkheid?
De keerzijde van die opvoeding is dat we niet leren hoe we afhankelijk moeten zijn en dat dus ook niet zijn. Voeg daaraan toe dat er geen enkel stigma op alleenstaand moederschap rust én dat we van alle demografische groepen het vaakst en het hevigst met seksueel geweld te maken krijgen, en dat maakt ons denk ik niet zulk goed relatiemateriaal.
Omgekeerd geldt bovendien dat jongens dus ook erg vaak met afwezige vaders opgroeien en dus ook geen goede voorbeelden daarvan hebben, en dat maakt hen denk ik ook al niet zulk goed relatiemateriaal.
Het valt mij in ieder geval op dat veel zwarte mensen, man en vrouw, veel moeite hebben met hechting en binding.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 juni 2020 om 15:37
In 1828 wordt in Suriname de Burgerlijke Stand ingevoerd waar alle vrije personen achternamen kregen.
Slaven die werden vrijverklaard kregen een naam waarin de voormalige eigenaar te herkennen is.
Bij de afschaffing van de slavernij in 1863 kregen de voormalige slaven per familie een familienaam die werd uitgekozen door het gouvernement van Suriname.
Er zaten heel veel deugdzame achternamen bij zoals Braafheid, Dankbaar, Geduld, Geluk, Tevreden en vele anderen. Het mochten geen namen zijn die al voorkwamen in Suriname!
donderdag 4 juni 2020 om 15:41
Interessant Fashionvictim. Ik zie dit in mijn werk terug. Ik heb een aantal donkere studenten die alleenstaand moeder zijn (al op relatief jonge leeftijd dus). Inderdaad oersterk richting hun kind, dat onbetwist op de eerste plaats staat, nooit opgeven in hun studie, doorknokken ook als het niet lekker loopt, maar bijvoorbeeld weigeren achter de alimentatie aan te gaan, en het moeilijk vinden om hulp te accepteren. Dit terwijl ze zoveel moeite moeten doen om hun hoofd boven water te houden in de combinatie met werk, voltijdstudie en kind. Overigens studeren ze vaak uiteindelijk bijna altijd wel af, maar de weg er naar toe lijkt me zo zwaar. Ik heb regelmatig gesprekken met ze, ook omdat ik graag dat mechanisme wil begrijpen en ze geven inderdaad hetzelfde aan als jij.
mevrouwjack wijzigde dit bericht op 04-06-2020 15:43
1.22% gewijzigd
Tjezus, wat vals
donderdag 4 juni 2020 om 15:42
Manonna schreef: ↑04-06-2020 15:21Eerder in de discussie kwam de slavenarmband voorbij. Omdat ik er zelf ook een heb ben ik even gaan googelen. Hieronder rechtstreeks van Wikipedia.
De oudst bekende afbeelding van slavenarmbanden is een beeld van een dansende vrouw met armbanden uit 2600 voor Christus dat is gevonden in Pakistan. Op het Indisch subcontinent zijn ook slavenarmbanden van schelpen, klei, koper, goud of brons gevonden. Zij dienden als versiering en mogelijk ook als bescherming tegen onheil.
In de jaren vijfig van de twintigste eeuw werd de slavenarmband als sieraad populair in de Verenigde Staten en later ook in Nederland. Sindsdien wordt hij nog altijd als sieraad gebruikt. In Suriname wordt hij gedragen als herinnering aan het slavernijverleden; hier wordt hij ook wel een boeiarmband of bombe’reboei genoemd
Waarom het nu specifiek een slavenarmband heet is dus eigenlijk niet duidelijk. Alleen voor de Surinamers staat de armband symbool voor de slavernij maar wordt hij anders genoemd.
ik heb zo'n armband van mijn oma, ze had er zelf 2 een met bollen en andere in de vorm van een vuist.
veel Surinaamse sieraden hebben een betekenis, wat de verhalen achter de meeste zijn weet ik niet maar de bekenste is zwarte kraal die je veel ziet de zogenoemde ogri eye, die je beschermt tegen het boze oog.
Relax we're all crazy, it's not a competition
donderdag 4 juni 2020 om 15:54
Ik denk dat heel het christelijke geloof een overblijfsel is uit de slavernij. Bij uitstek een geloof dat in koloniale tijd verspreid opgelegd werd.
donderdag 4 juni 2020 om 15:55
Flashback naar de verjaardag van Indische oma.lattemachiato schreef: ↑04-06-2020 12:38Volgens mij heeft met het bord op schoot eten niet zoveel met slavernij te maken. Als er in mijn Indische schoonfamilie een verjaardag is, zit iedereen echt overal met een bord op schoot. Tot en met de trap aan toe. Simpelweg omdat we met zoveel zijn, dat dat niet aan de tafel past. Overigens wordt de eettafel meestal dan ook als buffet gebruikt, waar iedereen kan opscheppen.
Thuis eten we altijd aan tafel als gezin (drie personen) en de televisie staat uit. Behalve vroeger bij het Sinterklaasjournaal.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
donderdag 4 juni 2020 om 16:04
fashionvictim schreef: ↑04-06-2020 15:31Mijn persoonlijke mening is dat er vanwege die geschiedenis een soort hechtingsstoornis in de cultuur verweven is die van generatie op generatie doorgegeven wordt. Vaak wordt van zwarte vrouwen gezegd dat ze zo sterk zijn, en dat is ook wel zo, maar zo worden we ook opgevoed. Van jongs af aan wordt ons geleerd dat we ons mannetje moeten kunnen staan, dat "je diploma je man is", dat je te allen tijde voor jezelf moet kunnen zorgen en dat je voor je kinderen door het vuur gaat en een soort leeuwin bent.
De keerzijde van die opvoeding is dat we niet leren hoe we afhankelijk moeten zijn en dat dus ook niet zijn. Voeg daaraan toe dat er geen enkel stigma op alleenstaand moederschap rust én dat we van alle demografische groepen het vaakst en het hevigst met seksueel geweld te maken krijgen, en dat maakt ons denk ik niet zulk goed relatiemateriaal.
Omgekeerd geldt bovendien dat jongens dus ook erg vaak met afwezige vaders opgroeien en dus ook geen goede voorbeelden daarvan hebben, en dat maakt hen denk ik ook al niet zulk goed relatiemateriaal.
Het valt mij in ieder geval op dat veel zwarte mensen, man en vrouw, veel moeite hebben met hechting en binding.
Interessant, dankjewel.
Hieraan gekoppeld: een aantal zwarte vrouwen die ik ken, willen absoluut GEEN zwarte man. Ik heb me altijd afgevraagd waarom dat zo is, maar begin dat nu geloof ik beter te begrijpen.
donderdag 4 juni 2020 om 16:04
Mijn Indische oma heeft 21 vakken afgerond op de HBS. Zij heeft er altijd op gehamerd dat ik een goede baan moest zoeken als ambtenaar en altijd voor mezelf zou moeten kunnen zorgen. Ze heeft ook beslist dat ik "deze man" maar moest houden, het was heel praktisch, zo'n technische man in huis.
Altijd naar je oma luisteren.
Ik ben een brave kleindochter.
Ze mopperde altijd dat haar kleinkinderen te wit waren. Ik vind het jammer dat ze haar achterkleinkinderen niet heeft kunnen ontmoeten, mijn zoon heeft het Javaanse uiterlijk van zijn oom, oudoom en overgrootvader geërfd. En na een week in de zuidfranse zon ook het kleurtje.
Altijd naar je oma luisteren.
Ik ben een brave kleindochter.Ze mopperde altijd dat haar kleinkinderen te wit waren. Ik vind het jammer dat ze haar achterkleinkinderen niet heeft kunnen ontmoeten, mijn zoon heeft het Javaanse uiterlijk van zijn oom, oudoom en overgrootvader geërfd. En na een week in de zuidfranse zon ook het kleurtje.
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
donderdag 4 juni 2020 om 16:06
donderdag 4 juni 2020 om 16:14
Oh, dit herken ik! Ik denk eerlijk gezegd wel dat het een overblijfsel is uit de slavernij. Je 'meerdere' (dus je meester) sprak je aan met u en niet in dat 'negertaaltje' maar in het Nederlands. En in Suriname is het nog steeds zo dat het als zeer brutaal en "vrijpostig" gezien wordt om ouderen en je ouders in het Surinaams aan te spreken. En inderdaad, echt traditionele gezinnen spreken hun ouders ook aan met "u" of zelfs met de "titel", dus "wil oma wat drinken?" of "hoe laat is ma terug?"FlowerBomb19 schreef: ↑04-06-2020 13:43in onze cultuur spreek je je ouders altijd aan met "u". in het Spaans dan.
met je/jij aanspreken is erg onbeschoft. ik weet niet of dit met slavernij te maken heeft maar het valt me wel op dat het merendeel van Nederlanders hun ouders aanspreken met je/jij.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 juni 2020 om 16:17
Ja, dat hoor ik vaker. Ik heb nooit een zwarte man gehad maar begin juist hoe ouder ik word het idee te krijgen dat een relatie met een zwarte man wellicht makkelijker voor mij zou zijn en beter zou matchen dan met een witte man. Ik ken best veel hele leuke zwarte mannen.
Maar omgekeerd geldt ook dat veel leuke zwarte mannen dan weer geen zwarte vrouw willen.
Ook best fucked-up natuurlijk, dat beide geslachten niet met hun eigen groep willen daten of trouwen. In mijn ogen is dat ook een vorm van geïnternaliseerd racisme die ook voortkomt uit de tijd van de slavernij.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 juni 2020 om 16:22
Het heeft ook met rijkdom en milieu te maken, en dat heeft uiteraard zou ik bijna willen zeggen ook weer met die slavernij te maken. Was je huisslaaf dan was je dus beschaafder of intelligenter of knapper dan een veldslaaf en dan had je meestal een Nederlandse naam die je meester je gegeven had.Astoria schreef: ↑04-06-2020 14:22Ik weet niet of het echt met slavernij te maken heeft, maar in het Surinaamse gezin van mijn schoonmoeder hebben alle kinderen naast hun officiële voornaam een Nederlandse roepnaam. Want dat is voor de witte mensen makkelijker uit te spreken en dan wordt je sneller geaccepteerd.
Na de slavernij bleven dat soort patronen gewoon bestaan. Was je een nette familie, dan kregen al je kinderen een Nederlandse of hooguit Franse of Engelse naam, maar zeker geen "negernaam".
Tot mijn schaamte moet ik bekennen dat ook bij mij dat soort dingen ingebakken zitten en ik dingen snel "niet netjes" of wat ze in Amerika "ghetto" noemen vind.
Am Yisrael Chai!
donderdag 4 juni 2020 om 16:22
fashionvictim schreef: ↑04-06-2020 16:17
Ook best fucked-up natuurlijk, dat beide geslachten niet met hun eigen groep willen daten of trouwen. In mijn ogen is dat ook een vorm van geïnternaliseerd racisme die ook voortkomt uit de tijd van de slavernij.
Ja, dat is wat ik ook dacht en vandaar dat ik schreef dat ik die vrouwen die ik ken nu beter begin te begrijpen.
donderdag 4 juni 2020 om 16:24
Vragen waarom en doorvragen bijvoorbeeld wordt sowieso snel als ‘vrijpostig’ gezien vind ik, zeker wat betreft zaken waar gevoel bij komt kijken. Dat hoort niet, je hebt het te doen met de informatie die je krijgt. Ik ben juist voor openheid om de communicatie op gang te krijgen, ik heb die geslotenheid en onduidelijkheid persoonlijk (ben van gemengde afkomst) zowel bij eigen familie als familie van vrienden, op sommige momenten, als vervelend ervaren.
