Actueel
alle pijlers
Verplicht steriliseren probleem-ouders
woensdag 9 februari 2011 om 14:58
Al eerder is deze discussie politiek en in de samenleving gevoerd, maar nu hoorde ik gister op Radio 1 dat er opnieuw geluiden opgaan voor het (verplicht) steriliseren van ouders, waarvan de kinderen stelselmatig het huis uit geplaatst worden wegens een falende opvoeding. Een zeer discutabele kwestie natuurlijk, want waar leg je de grens en kun je uberhaupt wel verplicht steriliseren? (Ik zie al doomscenario's voor me van in dwangbuis afgevoerde vrouwen die met 5 dokters hardhandig onder narcose worden gebracht....vreselijk)...
Aan de andere kant: Als ouders steeds maar opnieuw kinderen krijgen en het steeds opnieuw mis gaat, moeten die niet eens een hartig woordje met de dokter gaan spreken? (En met een psycholoog wellicht).
Er zijn gevallen bekend waarbij de kinderen al direct na de geboorte worden weggehaald uit een gezin, omdat het erom bekend staat niet in staat te zijn de kinderen op een gezonde manier op te voeden. Dat is toch geen doen?
Hoe denken jullie hierover?
Aan de andere kant: Als ouders steeds maar opnieuw kinderen krijgen en het steeds opnieuw mis gaat, moeten die niet eens een hartig woordje met de dokter gaan spreken? (En met een psycholoog wellicht).
Er zijn gevallen bekend waarbij de kinderen al direct na de geboorte worden weggehaald uit een gezin, omdat het erom bekend staat niet in staat te zijn de kinderen op een gezonde manier op te voeden. Dat is toch geen doen?
Hoe denken jullie hierover?
woensdag 9 februari 2011 om 15:35
Het zijn vaak niet de mensen die overduidelijk een verstandelijke beperking hebben waar het mis gaat. Deze mensen groeien beschermt op en er wordt gewaakt over hun seksuele ontwikkeling met als gevolg dat zij vaak aan de pil gaan en ontmoedigt worden om seks te hebben. Maar hormonen discrimineren niet en dus hebben ook mensen met een verstandelijke beperking behoefte aan seks. Begeleiden is dan het enige wat je kunt doen. In NL hebben we zelfbeschikkingsrecht. Je kan niet zomaar over het lijf van iemand anders beslissen. Heel dubbel want er gebeuren natuurlijk ook absurde dingen zoals hierboven in het artikel. Of ouders die stelselmatig hun kinderen hebben mishandeld, uithuis geplaatst worden en 'nieuwe nemen'.
Toen ik nog met mensen met een beperking werkte hadden wij en ontmoedigingsbeleid.. Meer konden wij niet doen.
Het lastig voor mij is het bepalen van een grens. Wie bepaalt, wie oordeelt, wie beslist... wanneer? bij wie? Hoe gebeurt het?
( d's en t's zijn niet mijn ding.. bij voorbaat sorry..)
Toen ik nog met mensen met een beperking werkte hadden wij en ontmoedigingsbeleid.. Meer konden wij niet doen.
Het lastig voor mij is het bepalen van een grens. Wie bepaalt, wie oordeelt, wie beslist... wanneer? bij wie? Hoe gebeurt het?
( d's en t's zijn niet mijn ding.. bij voorbaat sorry..)
woensdag 9 februari 2011 om 15:36
quote:dropje schreef op 09 februari 2011 @ 15:32:
Misschien moet de overheid zich dan op meer punten terugtrekken in plaats van zich op steeds meer punten te bemoeien met het priveleven en de lichamelijke integriteit van haar inwoners. Zodra dat privéleven de maatschappij (lees: de belastingbetaler) veel geld kost, dan vind ik dat er ingegrepen mag worden. Een burger heeft niet alleen rechten maar ook plichten. Iemand die alleen maar geld kost heeft niet zoveel meer te willen.
Misschien moet de overheid zich dan op meer punten terugtrekken in plaats van zich op steeds meer punten te bemoeien met het priveleven en de lichamelijke integriteit van haar inwoners. Zodra dat privéleven de maatschappij (lees: de belastingbetaler) veel geld kost, dan vind ik dat er ingegrepen mag worden. Een burger heeft niet alleen rechten maar ook plichten. Iemand die alleen maar geld kost heeft niet zoveel meer te willen.
woensdag 9 februari 2011 om 15:36
Aan de ene kant zegt mijn gevoel voor. Zeker nadat ik de documentaire machteloos heb gezien. Aan de andere kant, waar leg je de grens, hoe voorkom je dat hierin niet doorgeschoten wordt. Wie ontneem je de mogelijkheid ouder te worden? Mag je moreel gezien iemand dit wel ontzeggen? Wat is de grens tussen 'dom' en verstandelijk beperkt? Als iemand met begeleiding en ondersteuning wel een kind op kan voeden, of voldoende netwerk en hulp heeft, mag het dan wel?
Kortom lastig.....
Overigs zelfstandig kunnen wonen en in je onderhoud kunnen voorzien (als verstandelijk beperkte), wil nog niet zeggen dat iemand in staat is een kind op te voeden en grenzen aan te geven.
Kortom lastig.....
Overigs zelfstandig kunnen wonen en in je onderhoud kunnen voorzien (als verstandelijk beperkte), wil nog niet zeggen dat iemand in staat is een kind op te voeden en grenzen aan te geven.
woensdag 9 februari 2011 om 15:37
quote:elninjoo schreef op 09 februari 2011 @ 15:29:
[...]
Ik vind het ethisch niet verantwoord dat sommige mensen wél kinderen mogen krijgen.
Je moet in het belang van die kinderen denken, niet in 't belang van ongeschikte mensen die zich maar voort willen planten. Overigens zou ik dan eerder voor 'n verplichte spiraal gaan dan voor de prikpil: langere werkzaamheid en minder belastend.Je moet uitgaan van het belang van de inwoners die al bestaan, dus de eventuele ouders, niet die van kinderen die eventueel geboren worden. Anders zou je zelfs de legalisatie van abortus weer ongedaan moeten maken.
[...]
Ik vind het ethisch niet verantwoord dat sommige mensen wél kinderen mogen krijgen.
Je moet in het belang van die kinderen denken, niet in 't belang van ongeschikte mensen die zich maar voort willen planten. Overigens zou ik dan eerder voor 'n verplichte spiraal gaan dan voor de prikpil: langere werkzaamheid en minder belastend.Je moet uitgaan van het belang van de inwoners die al bestaan, dus de eventuele ouders, niet die van kinderen die eventueel geboren worden. Anders zou je zelfs de legalisatie van abortus weer ongedaan moeten maken.
woensdag 9 februari 2011 om 15:37
woensdag 9 februari 2011 om 15:40
quote:elninjoo schreef op 09 februari 2011 @ 15:36:
[...]
Zodra dat privéleven de maatschappij (lees: de belastingbetaler) veel geld kost, dan vind ik dat er ingegrepen mag worden. Een burger heeft niet alleen rechten maar ook plichten. Iemand die alleen maar geld kost heeft niet zoveel meer te willen.Maar waar leg je de grens? Als jij een zwaar ongeluk krijgt en je ligt als een kasplantje in een verzorgingshuis, mag de overheid dan beslissen dat je een spuitje krijgt, omdat je alleen maar geld kost? Als we dit goed vinden, wat is dan de volgende stap?
[...]
Zodra dat privéleven de maatschappij (lees: de belastingbetaler) veel geld kost, dan vind ik dat er ingegrepen mag worden. Een burger heeft niet alleen rechten maar ook plichten. Iemand die alleen maar geld kost heeft niet zoveel meer te willen.Maar waar leg je de grens? Als jij een zwaar ongeluk krijgt en je ligt als een kasplantje in een verzorgingshuis, mag de overheid dan beslissen dat je een spuitje krijgt, omdat je alleen maar geld kost? Als we dit goed vinden, wat is dan de volgende stap?
woensdag 9 februari 2011 om 15:41
quote:elninjoo schreef op 09 februari 2011 @ 15:29:
[...]
Je moet in het belang van die kinderen denken, niet in 't belang van ongeschikte mensen die zich maar voort willen planten.
Tja, ben het er ergens wel mee eens, maar het is zo lastig om te bepalen wie er dan wel of niet geschikt zijn. Zelf zou ik als kind liever door liefhebbende verstandelijk beperkten worden opgevoed dan door teveel eisende hoogopgeleide yuppen ouders. Mijns inziens is buiten de praktische zaken, liefde het belangrijkste om een kind op te voeden en dat ik gewoon niet te meten.
[...]
Je moet in het belang van die kinderen denken, niet in 't belang van ongeschikte mensen die zich maar voort willen planten.
Tja, ben het er ergens wel mee eens, maar het is zo lastig om te bepalen wie er dan wel of niet geschikt zijn. Zelf zou ik als kind liever door liefhebbende verstandelijk beperkten worden opgevoed dan door teveel eisende hoogopgeleide yuppen ouders. Mijns inziens is buiten de praktische zaken, liefde het belangrijkste om een kind op te voeden en dat ik gewoon niet te meten.
woensdag 9 februari 2011 om 15:42
Mensen met een 'geestelijke' beperking bestaan niet: iemand heeft of een verstandelijke beperking of een psychiatrische stoornis. Maar in beide gevallen is er niet (perse) iets mis met iemands geest.
Ik vind dit een 'enge' discussie: IQ hoeft niets te zeggen over of iemand een responsieve ouder kan zijn, of niet. Ik werk als orthopedagoog met mensen met een verstandelijke beperking. We zijn ontzettend druk met voorlichting geven, anti-conceptie regelen, ed. Vaak gaat dat goed, ook wel eens niet. Maar ik ben blij dat ik (nu nog) niet de beslissing voor een ander hoef te nemen.
Ik vind dit een 'enge' discussie: IQ hoeft niets te zeggen over of iemand een responsieve ouder kan zijn, of niet. Ik werk als orthopedagoog met mensen met een verstandelijke beperking. We zijn ontzettend druk met voorlichting geven, anti-conceptie regelen, ed. Vaak gaat dat goed, ook wel eens niet. Maar ik ben blij dat ik (nu nog) niet de beslissing voor een ander hoef te nemen.
woensdag 9 februari 2011 om 15:42
quote:sosofie schreef op 09 februari 2011 @ 15:31:
ouders zeggen: we gaan net zo lang door met kinderen krijgen tot we er eentje wel zelf mogen houden.
Dit is heel vaak de reden dat ouders zwanger blijven worden.
Dit is overigens ook (in sommige gevallen) de reden dat jeugdzorg/kinderrechter beslist dat er 1 kind bij ouders kan blijven wonen. Hoe naar het ook klinkt.... soms wordt dit kind "opgeofferd".
Ik werk met kinderen die uit huis geplaatst zijn en niet meer bij hun eigen ouders mogen wonen.
Het zijn geen nare mensen, die ouders.... ze kunnen het alleen niet. Zorgen voor hun eigen kind. Ze kunnen het niet.
Maar helaas: de oerdrift om voor kinderen te kunnen/mogen zorgen is gewoon zo groot!
Ik vind het echt een hele moeilijke beslissing.... als ik naar mijn eigen ervaringen in mijn werk kijk dan ben ik erg voor die prikpil/sterilisatie, maar eigenlijk gaat het natuurlijk tegen alle ethische waarden/normen in.
ouders zeggen: we gaan net zo lang door met kinderen krijgen tot we er eentje wel zelf mogen houden.
Dit is heel vaak de reden dat ouders zwanger blijven worden.
Dit is overigens ook (in sommige gevallen) de reden dat jeugdzorg/kinderrechter beslist dat er 1 kind bij ouders kan blijven wonen. Hoe naar het ook klinkt.... soms wordt dit kind "opgeofferd".
Ik werk met kinderen die uit huis geplaatst zijn en niet meer bij hun eigen ouders mogen wonen.
Het zijn geen nare mensen, die ouders.... ze kunnen het alleen niet. Zorgen voor hun eigen kind. Ze kunnen het niet.
Maar helaas: de oerdrift om voor kinderen te kunnen/mogen zorgen is gewoon zo groot!
Ik vind het echt een hele moeilijke beslissing.... als ik naar mijn eigen ervaringen in mijn werk kijk dan ben ik erg voor die prikpil/sterilisatie, maar eigenlijk gaat het natuurlijk tegen alle ethische waarden/normen in.
woensdag 9 februari 2011 om 15:42
quote:roosdezoveelste schreef op 09 februari 2011 @ 15:37:
een vriendin van mijn zus is aan een kant helemaal verlamd heeft 2 kids en wil er nog 1 terwijl haar man fulltime werkt en zij zelf nieteens volledig voor haar kids kan zorgen , daarbij heeft ze nog epilepsie ook , ik zeg doen! (vp steriliseren bedoel ik)Wie zegt dat haar man niet minder gaat werken als er nog een bij komt? Wie zegt dat de buurvrouw of weet ik veel wie geen helpende hand toesteekt? Wie zegt dat ze ergens geen financieel potje voor hebben om hulp van derden in te schakelen? Wie ben jij dat jij in dit geval sterilisatie verplicht wil stellen?
een vriendin van mijn zus is aan een kant helemaal verlamd heeft 2 kids en wil er nog 1 terwijl haar man fulltime werkt en zij zelf nieteens volledig voor haar kids kan zorgen , daarbij heeft ze nog epilepsie ook , ik zeg doen! (vp steriliseren bedoel ik)Wie zegt dat haar man niet minder gaat werken als er nog een bij komt? Wie zegt dat de buurvrouw of weet ik veel wie geen helpende hand toesteekt? Wie zegt dat ze ergens geen financieel potje voor hebben om hulp van derden in te schakelen? Wie ben jij dat jij in dit geval sterilisatie verplicht wil stellen?
woensdag 9 februari 2011 om 15:44
quote:dropje schreef op 09 februari 2011 @ 15:40:
[...]
Maar waar leg je de grens? Als jij een zwaar ongeluk krijgt en je ligt als een kasplantje in een verzorgingshuis, mag de overheid dan beslissen dat je een spuitje krijgt, omdat je alleen maar geld kost? Als we dit goed vinden, wat is dan de volgende stap?
eigenlijk wel ja, dan ben ik toch alleen nog maar 'n omhulsel waar mijn dierbaren ook alleen maar verdriet van hebben zonder dat ze het af kunnen sluiten?
wat voor zin heeft 't om mensen maar kost wat 't kost in leven te houden? ook zware geestelijk gestoorden die vastgebonden moeten worden, die hebben toch ook geen leven? wie heeft er wat aan dat leven? Degene die 't moet leven niet en de naasten ook niet.
[...]
Maar waar leg je de grens? Als jij een zwaar ongeluk krijgt en je ligt als een kasplantje in een verzorgingshuis, mag de overheid dan beslissen dat je een spuitje krijgt, omdat je alleen maar geld kost? Als we dit goed vinden, wat is dan de volgende stap?
eigenlijk wel ja, dan ben ik toch alleen nog maar 'n omhulsel waar mijn dierbaren ook alleen maar verdriet van hebben zonder dat ze het af kunnen sluiten?
wat voor zin heeft 't om mensen maar kost wat 't kost in leven te houden? ook zware geestelijk gestoorden die vastgebonden moeten worden, die hebben toch ook geen leven? wie heeft er wat aan dat leven? Degene die 't moet leven niet en de naasten ook niet.
woensdag 9 februari 2011 om 15:45
quote:elninjoo schreef op 09 februari 2011 @ 15:36:
[...]
Zodra dat privéleven de maatschappij (lees: de belastingbetaler) veel geld kost, dan vind ik dat er ingegrepen mag worden. Een burger heeft niet alleen rechten maar ook plichten. Iemand die alleen maar geld kost heeft niet zoveel meer te willen.Tja, zo ken ik er nog wel een paar: er zijn heel wat doelgroepen die heel veel geld kosten (ouderen, psychiatrisch patienten, maar ook mensen die chronisch ziek zijn, mensen die (regelmatig) depressief zijn). Zullen we daar ook meteen wat aan doen dan? Geld vind ik in deze echt geen argument.
[...]
Zodra dat privéleven de maatschappij (lees: de belastingbetaler) veel geld kost, dan vind ik dat er ingegrepen mag worden. Een burger heeft niet alleen rechten maar ook plichten. Iemand die alleen maar geld kost heeft niet zoveel meer te willen.Tja, zo ken ik er nog wel een paar: er zijn heel wat doelgroepen die heel veel geld kosten (ouderen, psychiatrisch patienten, maar ook mensen die chronisch ziek zijn, mensen die (regelmatig) depressief zijn). Zullen we daar ook meteen wat aan doen dan? Geld vind ik in deze echt geen argument.
woensdag 9 februari 2011 om 15:46
quote:roosdezoveelste schreef op 09 februari 2011 @ 15:37:
een vriendin van mijn zus is aan een kant helemaal verlamd heeft 2 kids en wil er nog 1 terwijl haar man fulltime werkt en zij zelf nieteens volledig voor haar kids kan zorgen , daarbij heeft ze nog epilepsie ook , ik zeg doen! (vp steriliseren bedoel ik)Je snapt niet dat de man in kwestie daar aan mee wil werken. Zulke mensen zouden onder curatele gesteld moeten worden.
een vriendin van mijn zus is aan een kant helemaal verlamd heeft 2 kids en wil er nog 1 terwijl haar man fulltime werkt en zij zelf nieteens volledig voor haar kids kan zorgen , daarbij heeft ze nog epilepsie ook , ik zeg doen! (vp steriliseren bedoel ik)Je snapt niet dat de man in kwestie daar aan mee wil werken. Zulke mensen zouden onder curatele gesteld moeten worden.
woensdag 9 februari 2011 om 15:47
Even terzijde; "mensen met een beperking" of "gehandicapten" is geen goede omschrijving daar zo iemand ook een potentiele professor kon zijn die door een "beperking" (zuurstoftekort bij geboorte o.i.d.) tot MBO-niveau is "beperkt", een niveau dat veel niet-gehandicapten óók hebben.
Beter kan men het over "zwakbegaafden" of "onderontwikkelden" hebben, dan is het niveau waarover je praat duidelijk...
Beter kan men het over "zwakbegaafden" of "onderontwikkelden" hebben, dan is het niveau waarover je praat duidelijk...
woensdag 9 februari 2011 om 15:48
quote:elninjoo schreef op 09 februari 2011 @ 15:13:
[...]
Iemand die door (geestelijke) beperkingen niet zelfstandig kan wonen en in zijn/haar onderhoud kan voorzien lijkt mij niet geschikt om 'n kind op te voeden en klaar te stomen voor de wereld.
Als zoiets duidelijk is, waarom dan iemand vol stoppen met hormonen? De prikpil is niet zo'n lekker goedje.
Neem aan dat voor mensen met n geestelijke beperking ook andere normale dingen afvallen zoals bijv. een rijbewijs halen.
Nee hoor, er zijn heel veel verschillende niveaus van mensen met een verstandelijke beperking. De mensen met verstandelijke beperking die wel zelfstandig wonen mogen dan 'dus' wel kinderen krijgen?
En hoe zit het met mensen zonder verstandelijke beperkingen, maar die hun kinderen op een ongezonde manier grootbrengen. Bijvoorbeeld: flink overgewicht door ongezonde leefstijl, kinderen met longrpoblemen die altijd in de sigarettenlucht van ouders zitten, kinderen die nooit buiten spelen of niet gestimuleerd worden door ouders in hun ontwikkeling en alleen maar achter de spelcomuter zitten. Is dat dan ook een reden om zulke ouders kinderen te 'ontzeggen'?
[...]
Iemand die door (geestelijke) beperkingen niet zelfstandig kan wonen en in zijn/haar onderhoud kan voorzien lijkt mij niet geschikt om 'n kind op te voeden en klaar te stomen voor de wereld.
Als zoiets duidelijk is, waarom dan iemand vol stoppen met hormonen? De prikpil is niet zo'n lekker goedje.
Neem aan dat voor mensen met n geestelijke beperking ook andere normale dingen afvallen zoals bijv. een rijbewijs halen.
Nee hoor, er zijn heel veel verschillende niveaus van mensen met een verstandelijke beperking. De mensen met verstandelijke beperking die wel zelfstandig wonen mogen dan 'dus' wel kinderen krijgen?
En hoe zit het met mensen zonder verstandelijke beperkingen, maar die hun kinderen op een ongezonde manier grootbrengen. Bijvoorbeeld: flink overgewicht door ongezonde leefstijl, kinderen met longrpoblemen die altijd in de sigarettenlucht van ouders zitten, kinderen die nooit buiten spelen of niet gestimuleerd worden door ouders in hun ontwikkeling en alleen maar achter de spelcomuter zitten. Is dat dan ook een reden om zulke ouders kinderen te 'ontzeggen'?
woensdag 9 februari 2011 om 15:49
Er wordt hier ook gesproken over dat je niet over iemands lijf mag beslissen, maar er zijn natuurlijk ook ontelbare voorbeelden te geven van rechtelijke machtigingen die maken dat behandelaars wèl over het lijf van de patient mogen beschikken. Zie separatie, medicatie gebruik, opname in een gesloten afdeling.
Ik denk dat het verplicht stellen van de prikpil binnen deze wetgeving zijn plaats zou moeten krijgen.
Ik denk dat het verplicht stellen van de prikpil binnen deze wetgeving zijn plaats zou moeten krijgen.
woensdag 9 februari 2011 om 15:50
quote:Star10 schreef op 09 februari 2011 @ 15:42:
[...]
Dit is heel vaak de reden dat ouders zwanger blijven worden.
Dit is overigens ook (in sommige gevallen) de reden dat jeugdzorg/kinderrechter beslist dat er 1 kind bij ouders kan blijven wonen. Hoe naar het ook klinkt.... soms wordt dit kind "opgeofferd".
WTF dat is gewoon misdadig!
Een paar jaar terug zag ik een programma over een dame met een IQ dat net boven "zwakzinnig" ligt. Waren al 5 kinderen door de kinderrechter van afgenomen wegens zware verwaarlozing, nummer 6 werd nu ook uit huis geplaatst en ze zei letterlijk "Nou, dan maak ik toch gewoon een nieuwe?"
Het spijt me zeer om het te zeggen maar in zo'n geval ben ik echt voor gedwongen sterilisatie. En ik weet dat dat moeilijk is want wie bepaalt en waar leg je de grens en nog meer van dat soort geblaat maar in dit geval is het toch verdorie evident dat dat niet zo kan?
En dan denk ik nog maar niet aan mijn schoonzusje en haar man die bezig zijn met adoptie en daarvoor al jaren in een mallemolen van bureaucratie zitten terwijl iedere achterbuurter (sorry maar dat is mijn kwaadheid) er zo een paar op de wereld zet...
[...]
Dit is heel vaak de reden dat ouders zwanger blijven worden.
Dit is overigens ook (in sommige gevallen) de reden dat jeugdzorg/kinderrechter beslist dat er 1 kind bij ouders kan blijven wonen. Hoe naar het ook klinkt.... soms wordt dit kind "opgeofferd".
WTF dat is gewoon misdadig!
Een paar jaar terug zag ik een programma over een dame met een IQ dat net boven "zwakzinnig" ligt. Waren al 5 kinderen door de kinderrechter van afgenomen wegens zware verwaarlozing, nummer 6 werd nu ook uit huis geplaatst en ze zei letterlijk "Nou, dan maak ik toch gewoon een nieuwe?"
Het spijt me zeer om het te zeggen maar in zo'n geval ben ik echt voor gedwongen sterilisatie. En ik weet dat dat moeilijk is want wie bepaalt en waar leg je de grens en nog meer van dat soort geblaat maar in dit geval is het toch verdorie evident dat dat niet zo kan?
En dan denk ik nog maar niet aan mijn schoonzusje en haar man die bezig zijn met adoptie en daarvoor al jaren in een mallemolen van bureaucratie zitten terwijl iedere achterbuurter (sorry maar dat is mijn kwaadheid) er zo een paar op de wereld zet...
woensdag 9 februari 2011 om 15:53
Ik ben voor, maar vraag me inderdaad wel af waar de grens ligt.
Ken een situatie waarin pas op latere leeftijd is vastgesteld dat moeder minder begaafd was.
Deze vrouw heeft altijd zelfstandig gefunctioneerd, zij het op beperkt niveau. Kon op school niet al te best mee komen, maar is niet eens op een MLK-school geweest ofzo.
Had een reguliere baan (magazijn), is getrouwd, kreeg haar eerste kind, waarna een postnatale depressie volgde.
Gestopt met werken, kreeg tweede kind. Inmiddels waren er wel al wat problemen rond de opvoeding van de oudste, maar dat werd vooral op het kind geprojecteerd, zou ADHD hebben.
Niet veel later opnieuw zwanger, inmiddels begeleiding in huis voor oudste. Werd steeds meer duidelijk dat de gedragsproblemen niet zozeer bij het kind. maar bij de opvoeding lagen. Moeder kreeg begeleiding. Maatschappelijk werk en allerlei instanties werden in het leven geroepen.
Moeder werd eens goed in de gaten gehouden en aan wat testjes onderworpen, bleek ze dus in redelijke mate "minder begaafd' te zijn. Gelukkig heeft dit gezin ingezien dat er zeker niet nog meer kinderen moesten komen, dus heeft pa zich laten helpen. Oudste kind is inmiddels uit huis geplaatst. De andere kinderen zijn wel thuis, maar met dagelijkse begeleiding. Hier werd de hele benarde situatie pas laat ontdekt, maar het was beter geweest als in deze situatie nooit kinderen waren geboren. Dus, zoals ik al zei: Ik ben voor!
van mij mag de maatstaaf zijn: Wie niet voor zich zelf kan zorgen/zelfstandig kan funtioneren, ook geen kinderen.
En in geval van eerder uit huis geplaatste kinderen:
Eerst je leven op orde, zodat je oudste kinderen weer terug naar huis kunnen (met jeugdzorg in je kielzog), dan pas weer aan : "nieuwe" kindjes denken.
Ken een situatie waarin pas op latere leeftijd is vastgesteld dat moeder minder begaafd was.
Deze vrouw heeft altijd zelfstandig gefunctioneerd, zij het op beperkt niveau. Kon op school niet al te best mee komen, maar is niet eens op een MLK-school geweest ofzo.
Had een reguliere baan (magazijn), is getrouwd, kreeg haar eerste kind, waarna een postnatale depressie volgde.
Gestopt met werken, kreeg tweede kind. Inmiddels waren er wel al wat problemen rond de opvoeding van de oudste, maar dat werd vooral op het kind geprojecteerd, zou ADHD hebben.
Niet veel later opnieuw zwanger, inmiddels begeleiding in huis voor oudste. Werd steeds meer duidelijk dat de gedragsproblemen niet zozeer bij het kind. maar bij de opvoeding lagen. Moeder kreeg begeleiding. Maatschappelijk werk en allerlei instanties werden in het leven geroepen.
Moeder werd eens goed in de gaten gehouden en aan wat testjes onderworpen, bleek ze dus in redelijke mate "minder begaafd' te zijn. Gelukkig heeft dit gezin ingezien dat er zeker niet nog meer kinderen moesten komen, dus heeft pa zich laten helpen. Oudste kind is inmiddels uit huis geplaatst. De andere kinderen zijn wel thuis, maar met dagelijkse begeleiding. Hier werd de hele benarde situatie pas laat ontdekt, maar het was beter geweest als in deze situatie nooit kinderen waren geboren. Dus, zoals ik al zei: Ik ben voor!
van mij mag de maatstaaf zijn: Wie niet voor zich zelf kan zorgen/zelfstandig kan funtioneren, ook geen kinderen.
En in geval van eerder uit huis geplaatste kinderen:
Eerst je leven op orde, zodat je oudste kinderen weer terug naar huis kunnen (met jeugdzorg in je kielzog), dan pas weer aan : "nieuwe" kindjes denken.
woensdag 9 februari 2011 om 15:55
quote:Pien252 schreef op 09 februari 2011 @ 15:48:
[...]
En hoe zit het met mensen zonder verstandelijke beperkingen, maar die hun kinderen op een ongezonde manier grootbrengen. Bijvoorbeeld: flink overgewicht door ongezonde leefstijl, kinderen met longrpoblemen die altijd in de sigarettenlucht van ouders zitten, kinderen die nooit buiten spelen of niet gestimuleerd worden door ouders in hun ontwikkeling en alleen maar achter de spelcomuter zitten. Is dat dan ook een reden om zulke ouders kinderen te 'ontzeggen'?
Het is goed om te weten dat (bij mijn weten) de regeling die ter discussie staat is bedoeld voor ouders van wie zij bij ten minste 1 kind uit de ouderlijke macht ontzet zijn.
Een ontzetting is het meest vergevorderde stadium. Een onder toezichtstelling, uithuisplaatsing e.d. zitten daar nog voor.
Want dan bevindt je je inderdaad in een grijs gebied.
Dat heeft met opvoeding te maken, waar je ontzettend veel vraagtekens bij kunt zetten. De ene ouder vindt het meerdere malen per week voorzetten van junkfood al kindermishandeling, de ander vindt juist dat als je zeer streng je kind op voedt niet kunnen. Dit is absoluut grijs!
Bij een ontzetting uit de ouderlijke macht is er geen vraag of ouders wel of niet voor hun kind kunnen zorgen.... dan is het duidelijk!
[...]
En hoe zit het met mensen zonder verstandelijke beperkingen, maar die hun kinderen op een ongezonde manier grootbrengen. Bijvoorbeeld: flink overgewicht door ongezonde leefstijl, kinderen met longrpoblemen die altijd in de sigarettenlucht van ouders zitten, kinderen die nooit buiten spelen of niet gestimuleerd worden door ouders in hun ontwikkeling en alleen maar achter de spelcomuter zitten. Is dat dan ook een reden om zulke ouders kinderen te 'ontzeggen'?
Het is goed om te weten dat (bij mijn weten) de regeling die ter discussie staat is bedoeld voor ouders van wie zij bij ten minste 1 kind uit de ouderlijke macht ontzet zijn.
Een ontzetting is het meest vergevorderde stadium. Een onder toezichtstelling, uithuisplaatsing e.d. zitten daar nog voor.
Want dan bevindt je je inderdaad in een grijs gebied.
Dat heeft met opvoeding te maken, waar je ontzettend veel vraagtekens bij kunt zetten. De ene ouder vindt het meerdere malen per week voorzetten van junkfood al kindermishandeling, de ander vindt juist dat als je zeer streng je kind op voedt niet kunnen. Dit is absoluut grijs!
Bij een ontzetting uit de ouderlijke macht is er geen vraag of ouders wel of niet voor hun kind kunnen zorgen.... dan is het duidelijk!
woensdag 9 februari 2011 om 16:04
Ik vind dat altijd heel lastig. Wij hebben die discussie thuis al meermalen gevoerd (probleem in de omgeving) en we komen er niet uit.
Aan één kant vind ik het niet kunnen als de overheid over de lichamelijke intgriteit van iemand beschikt, maar als ik zie wat een leed mensen hun kinderen aan doen, dan ben ik er absloluut voorstander van dat sommige mensen niet nog meer kinderen zouden krijgen.
Als er al kinderen uit huis zijn geplaatst omdat de ouders de verzorging niet aankunnen dan zou ik dat wel goed vinden.
Preventief, omdat je verwacht dat iemand niet voor een kind zou kunnen zorgen, vind ik een brug te ver. Ontmoedigen van verstandelijk gehandicapten vind ik goed, maar als mijn eigen kind dat zou zijn, zou ik er misschien nog wel voor zorgen dat ze gesteriliseerd zou worden.
Ik sta er dus erg ambivalent tegenover. Een heel lastig probleem vind ik het.
Aan één kant vind ik het niet kunnen als de overheid over de lichamelijke intgriteit van iemand beschikt, maar als ik zie wat een leed mensen hun kinderen aan doen, dan ben ik er absloluut voorstander van dat sommige mensen niet nog meer kinderen zouden krijgen.
Als er al kinderen uit huis zijn geplaatst omdat de ouders de verzorging niet aankunnen dan zou ik dat wel goed vinden.
Preventief, omdat je verwacht dat iemand niet voor een kind zou kunnen zorgen, vind ik een brug te ver. Ontmoedigen van verstandelijk gehandicapten vind ik goed, maar als mijn eigen kind dat zou zijn, zou ik er misschien nog wel voor zorgen dat ze gesteriliseerd zou worden.
Ik sta er dus erg ambivalent tegenover. Een heel lastig probleem vind ik het.
woensdag 9 februari 2011 om 16:07
quote:anna761 schreef op 09 februari 2011 @ 15:42:
Mensen met een 'geestelijke' beperking bestaan niet: iemand heeft of een verstandelijke beperking of een psychiatrische stoornis. Maar in beide gevallen is er niet (perse) iets mis met iemands geest.
Ik vind dit een 'enge' discussie: IQ hoeft niets te zeggen over of iemand een responsieve ouder kan zijn, of niet. Ik werk als orthopedagoog met mensen met een verstandelijke beperking. We zijn ontzettend druk met voorlichting geven, anti-conceptie regelen, ed. Vaak gaat dat goed, ook wel eens niet. Maar ik ben blij dat ik (nu nog) niet de beslissing voor een ander hoef te nemen.
Aan mijn vader zie je niet 1,2,3 iets aan de buitenkant. Toch heeft hij wel een (licht-) verstandelijke beperking cq laag eq en niet in staat om voor zichzelf te zorgen dan wel voor zijn kinderen.
Mijn moeder heeft een psychiatrische -stoornis (zou niet weten welke; dit is nog niet onderzocht omdat zij dat niet wil; ze gaat nog nét niet over de grens voor een verplicht onderzoek)
Toch hebben mijn ouders kinderen gekregen, waar ik er één van ben. Gelukkig helemaal gezond, maar wel met een zeer traumatische jeugd achter mij waarin geestelijke, lichamelijke en seksueel misbruik aan de orde van de dag waren. Door beide ouders. Mijn ouders hebben pas laat hulp geaccepteerd, dit kwam door mijn melding. Mijn veel jongere broertje woont nu nog bij mijn moeder, maar heeft hier geen thuis aan, maar dit zou hij bij mijn vader ook niet hebben. Mijn ouders kunnen beiden lief zijn op hun tijd en dat gedrag hebben zij ook laten zien tijdens bezoek van maatschappelijk werk etc, maar echter "ouder" zijn? Kinderen opvoeden? Nee; want na zo'n bezoek gaat het vrolijke masker weer af.
Na de geboorte van de jongste is mijn moeder gesteriliseerd, maar eigenlijk had dit eerder moeten gebeuren; maar ja dan was ik er waarschijnlijk niet geweest.
Ik ben dus voor.
Mensen met een 'geestelijke' beperking bestaan niet: iemand heeft of een verstandelijke beperking of een psychiatrische stoornis. Maar in beide gevallen is er niet (perse) iets mis met iemands geest.
Ik vind dit een 'enge' discussie: IQ hoeft niets te zeggen over of iemand een responsieve ouder kan zijn, of niet. Ik werk als orthopedagoog met mensen met een verstandelijke beperking. We zijn ontzettend druk met voorlichting geven, anti-conceptie regelen, ed. Vaak gaat dat goed, ook wel eens niet. Maar ik ben blij dat ik (nu nog) niet de beslissing voor een ander hoef te nemen.
Aan mijn vader zie je niet 1,2,3 iets aan de buitenkant. Toch heeft hij wel een (licht-) verstandelijke beperking cq laag eq en niet in staat om voor zichzelf te zorgen dan wel voor zijn kinderen.
Mijn moeder heeft een psychiatrische -stoornis (zou niet weten welke; dit is nog niet onderzocht omdat zij dat niet wil; ze gaat nog nét niet over de grens voor een verplicht onderzoek)
Toch hebben mijn ouders kinderen gekregen, waar ik er één van ben. Gelukkig helemaal gezond, maar wel met een zeer traumatische jeugd achter mij waarin geestelijke, lichamelijke en seksueel misbruik aan de orde van de dag waren. Door beide ouders. Mijn ouders hebben pas laat hulp geaccepteerd, dit kwam door mijn melding. Mijn veel jongere broertje woont nu nog bij mijn moeder, maar heeft hier geen thuis aan, maar dit zou hij bij mijn vader ook niet hebben. Mijn ouders kunnen beiden lief zijn op hun tijd en dat gedrag hebben zij ook laten zien tijdens bezoek van maatschappelijk werk etc, maar echter "ouder" zijn? Kinderen opvoeden? Nee; want na zo'n bezoek gaat het vrolijke masker weer af.
Na de geboorte van de jongste is mijn moeder gesteriliseerd, maar eigenlijk had dit eerder moeten gebeuren; maar ja dan was ik er waarschijnlijk niet geweest.
Ik ben dus voor.
woensdag 9 februari 2011 om 16:08
quote:mariona schreef op 09 februari 2011 @ 15:56:
Ik denk dat je wel een probleempje of twee krijgt vanwege het schenden van mensenrechtenverdragen, iets met lichamelijke integriteit. Trek dus eerst maar 150 jaar uit om die verdragen te veranderen. Nogmaals; het separeren van mensen, verplicht sederen, opsluiten in klinieken is ook niet verboden..... daar is binnen de wet ruimte voor omdat het kennelijk nodig was.
Ik denk dat je wel een probleempje of twee krijgt vanwege het schenden van mensenrechtenverdragen, iets met lichamelijke integriteit. Trek dus eerst maar 150 jaar uit om die verdragen te veranderen. Nogmaals; het separeren van mensen, verplicht sederen, opsluiten in klinieken is ook niet verboden..... daar is binnen de wet ruimte voor omdat het kennelijk nodig was.
