Actueel
alle pijlers
Voed ze op!
dinsdag 21 april 2009 om 13:08
In de Telegraaf vandaag op de voorpagina de oproep van een drietal parlementsleden aan ouders en scholen om kinderen weer 'ouderwets' op te voeden.
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
dinsdag 21 april 2009 om 14:17
quote:HoiPippiLangkous schreef op 21 april 2009 @ 14:12:
[...]
Watis het verschil dan?De oudste is een echte ADHDer met kenmerken van autisme. Maar de ADHD overheerst duidelijk. De tweede heeft Asperger met kenmerken van ADHD. De Asperger overheerst. Oudste geeft heel veel prikkels af en tweede kan daar niet goed tegen. Het is op zijn zachts gezegd geen handige combinatie in een huis.
[...]
Watis het verschil dan?De oudste is een echte ADHDer met kenmerken van autisme. Maar de ADHD overheerst duidelijk. De tweede heeft Asperger met kenmerken van ADHD. De Asperger overheerst. Oudste geeft heel veel prikkels af en tweede kan daar niet goed tegen. Het is op zijn zachts gezegd geen handige combinatie in een huis.
dinsdag 21 april 2009 om 14:17
quote:iry schreef op 21 april 2009 @ 14:16:
[...]
Nee geen trauma,maar ik zie het wel als een stukje onmacht en gebrek aan woorden van de ouders.Ach welnee, overdrijf niet zo. Heb jij je kind nooit een tik op de vingers gegeven? Of een tik op de (luier)kont?
[...]
Nee geen trauma,maar ik zie het wel als een stukje onmacht en gebrek aan woorden van de ouders.Ach welnee, overdrijf niet zo. Heb jij je kind nooit een tik op de vingers gegeven? Of een tik op de (luier)kont?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 14:19
quote:HoiPippiLangkous schreef op 21 april 2009 @ 14:14:
[...]
Dat is niet aan jou, daar kun jij niet voor zorgenDat weet ik. Ik kan er niet voor zorgen dat ze gelukkig zijn. Ik kan er wel voor zorgen, dat ze een stabiele basis/opvoeding hebben waardoor de kans dat ze gelukkig worden groter is. Daarom stond er ook nog wat achter de zin die jij quote.
[...]
Dat is niet aan jou, daar kun jij niet voor zorgenDat weet ik. Ik kan er niet voor zorgen dat ze gelukkig zijn. Ik kan er wel voor zorgen, dat ze een stabiele basis/opvoeding hebben waardoor de kans dat ze gelukkig worden groter is. Daarom stond er ook nog wat achter de zin die jij quote.
dinsdag 21 april 2009 om 14:19
quote:Zamirah schreef op 21 april 2009 @ 14:14:
Weten jullie eigenlijk wel, dat kinderen het zelf ook graag willen?
Ze willen graag dat jij als opvoeder consequent, strak, duidelijk bent. Dat je regels hanteert. Dat er sancties op staan.
Al die kinderen die er maar op los mogen leven, die snakken naar structuur.
(En streng...wat is streng. Dat jij gewoon bepaalt wat goed/niet goed voor hem is. Dat kan hij zelf nog niet bepalen, daar ie ie nog te klein voor. Ook een puber kan dat helemaal nog niet.)
Helemaal mee eens !!Heb zelf twee inmiddels volwassen kinderen .
Vond toen ze nog klein waren dat er in veel gezinnen gebrek was aan structuur ,daar verbaasde ik mij vaak over .Structuur geeft zekerheid
Geen straffen en geen sancties bij slecht gedrag .Daar had ik veel moeite mee omdat het vaak kinderen waren die echt vaak vervelend gedrag vertoonde .
Weten jullie eigenlijk wel, dat kinderen het zelf ook graag willen?
Ze willen graag dat jij als opvoeder consequent, strak, duidelijk bent. Dat je regels hanteert. Dat er sancties op staan.
Al die kinderen die er maar op los mogen leven, die snakken naar structuur.
(En streng...wat is streng. Dat jij gewoon bepaalt wat goed/niet goed voor hem is. Dat kan hij zelf nog niet bepalen, daar ie ie nog te klein voor. Ook een puber kan dat helemaal nog niet.)
Helemaal mee eens !!Heb zelf twee inmiddels volwassen kinderen .
Vond toen ze nog klein waren dat er in veel gezinnen gebrek was aan structuur ,daar verbaasde ik mij vaak over .Structuur geeft zekerheid
Geen straffen en geen sancties bij slecht gedrag .Daar had ik veel moeite mee omdat het vaak kinderen waren die echt vaak vervelend gedrag vertoonde .
dinsdag 21 april 2009 om 14:20
quote:iry schreef op 21 april 2009 @ 14:16:
[...]
Nee geen trauma,maar ik zie het wel als een stukje onmacht en gebrek aan woorden van de ouders.
Ach geen idee. Ik ben zelf als kind o.a. door mijn vader mishandeld en heb daar nog altijd last van. Van mijn moeder heb ik 3 keer een rake klap/ schop onder m'n kont gehad. En alle drie die keren kan ik me nog helder herinneren en alle 3 de keren had ik het meer dan verdiend. Mijn moeder had er echt wel woorden voor, maar die drongen niet door. Alle keren was die ene klap genoeg om het wel door te laten dringen en die dingen heb ik daarna ook nooit meer in mijn botte hersens gehaald. En daar heb ik echt geen trauma aan overgehouden.
Mishandeling is echt iets anders dan een kind wat het ontzettend verdiend heeft een keer een klap verkopen.
[...]
Nee geen trauma,maar ik zie het wel als een stukje onmacht en gebrek aan woorden van de ouders.
Ach geen idee. Ik ben zelf als kind o.a. door mijn vader mishandeld en heb daar nog altijd last van. Van mijn moeder heb ik 3 keer een rake klap/ schop onder m'n kont gehad. En alle drie die keren kan ik me nog helder herinneren en alle 3 de keren had ik het meer dan verdiend. Mijn moeder had er echt wel woorden voor, maar die drongen niet door. Alle keren was die ene klap genoeg om het wel door te laten dringen en die dingen heb ik daarna ook nooit meer in mijn botte hersens gehaald. En daar heb ik echt geen trauma aan overgehouden.
Mishandeling is echt iets anders dan een kind wat het ontzettend verdiend heeft een keer een klap verkopen.
dinsdag 21 april 2009 om 14:23
Had vorige week ook al een minidiscussie over dit onderwerp op een topic op de kinderpijlert.
Mijn kindjes zijn nog klein, dikke 2 en 7 maanden. Toch hebben wij regels in huis, en over die regels wordt niet gediscussieerd. Eten doen we op gezette tijden, slapen in eigen bed, niet schreeuwen, geen toetje als je bord niet leeg is, tv na het avond eten, als we stout zijn in de naughty corner etc etc.
Gevolg is dat mijn kindjes goed eten, weten waar ze aan toe zijn en goed slapen. Dat zorgt ervoor dat ze goed te spreken zijn. Blije kindjes zijn leuke kindjes en dus ben ik ook gezellig.
Waar ik denk dat een heleboel ouders de mist in gaan is dat ze dingen verwarren. Dus zin doordrijven wordt gezien als een eigen wil hebben. In bed ouders slapen wordt gezien als het nodig hebben van liefde. Niet eten is het verkennen van grenzen en zo kan ik er nog wel een aantal opschrijven.
Als we nu eens gewoon de acties van onze kinderen gaan zien voor wat ze zijn en daar waar gewenst gepaste maatregelen nemen dan zou de wereld er een stukje beter uitzien.
Overigens is mijn man niet nederlands en hij vindt nederlandse kinderen over het algemeen verwend en brutaal. Go figure.....
Mijn kindjes zijn nog klein, dikke 2 en 7 maanden. Toch hebben wij regels in huis, en over die regels wordt niet gediscussieerd. Eten doen we op gezette tijden, slapen in eigen bed, niet schreeuwen, geen toetje als je bord niet leeg is, tv na het avond eten, als we stout zijn in de naughty corner etc etc.
Gevolg is dat mijn kindjes goed eten, weten waar ze aan toe zijn en goed slapen. Dat zorgt ervoor dat ze goed te spreken zijn. Blije kindjes zijn leuke kindjes en dus ben ik ook gezellig.
Waar ik denk dat een heleboel ouders de mist in gaan is dat ze dingen verwarren. Dus zin doordrijven wordt gezien als een eigen wil hebben. In bed ouders slapen wordt gezien als het nodig hebben van liefde. Niet eten is het verkennen van grenzen en zo kan ik er nog wel een aantal opschrijven.
Als we nu eens gewoon de acties van onze kinderen gaan zien voor wat ze zijn en daar waar gewenst gepaste maatregelen nemen dan zou de wereld er een stukje beter uitzien.
Overigens is mijn man niet nederlands en hij vindt nederlandse kinderen over het algemeen verwend en brutaal. Go figure.....
dinsdag 21 april 2009 om 14:24
quote:MarijeMarije schreef op 21 april 2009 @ 14:19:
[...]
Dat weet ik. Ik kan er niet voor zorgen dat ze gelukkig zijn. Ik kan er wel voor zorgen, dat ze een stabiele basis/opvoeding hebben waardoor de kans dat ze gelukkig worden groter is. Daarom stond er ook nog wat achter de zin die jij quote.Weet ik niet hoor of dat zo werkt
[...]
Dat weet ik. Ik kan er niet voor zorgen dat ze gelukkig zijn. Ik kan er wel voor zorgen, dat ze een stabiele basis/opvoeding hebben waardoor de kans dat ze gelukkig worden groter is. Daarom stond er ook nog wat achter de zin die jij quote.Weet ik niet hoor of dat zo werkt
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 14:25
quote:Babywish schreef op 21 april 2009 @ 14:05:
Ik hoor m'n schoonzus zo vaak zeggen: Dat wil hij niet......
Dan denk ik...heeft ie ook al wat te willen dan?
Kom op zeg, soms moet een kind gewoon luisteren, geen gejammer, geen gemaar, gewoon doen wat er gezegd of gevraagd wordt. Ons dochtertje is nu drie en de peuterpuberteit ben ik nog niet tegengekomen. Gewoon duidelijk zijn, consequent. Een kind wat weet waar het aan toe is zeurt niet.
De "nee"-fase was hier dan ook maar iets van drie weken ofzo.
Ze krijgt aandacht, liefde, speelgoed, een snoepje op z'n tijd, mag alles vragen, maar nee is nee en blijft nee.
Ik ga niet discussieren met een peuter, kom zeg!Dan heb je ook mazzel dat je blijkbaar een meegaand kind hebt. Niet elk kind laat zich even makkelijk aanpakken en de een heeft een sterkere eigen wil dan de ander. Dat is geen vrijbrief om alles maar toe te staan, natuurlijk. Maar als ik kijk mijn (toen) 3-jarig nichtje die inderdaad heel gehoorzaam is en het commentaar wat ik van haar ouders kreeg op mijn drukke jongste zoon..(toen ook 3)..Ondertussen zijn we wat jaren verder en hebben ze een zoontje van net 3 erbij, die ook zo'n lekker druk mannetje is en bij elke regel de grenzen gaat zoeken. Nu verzuchten ze wel eens dat ze nu pas snappen hoe dat voor mij was en komen ze zelfs regelmatig om raad vragen.
Ik hoor m'n schoonzus zo vaak zeggen: Dat wil hij niet......
Dan denk ik...heeft ie ook al wat te willen dan?
Kom op zeg, soms moet een kind gewoon luisteren, geen gejammer, geen gemaar, gewoon doen wat er gezegd of gevraagd wordt. Ons dochtertje is nu drie en de peuterpuberteit ben ik nog niet tegengekomen. Gewoon duidelijk zijn, consequent. Een kind wat weet waar het aan toe is zeurt niet.
De "nee"-fase was hier dan ook maar iets van drie weken ofzo.
Ze krijgt aandacht, liefde, speelgoed, een snoepje op z'n tijd, mag alles vragen, maar nee is nee en blijft nee.
Ik ga niet discussieren met een peuter, kom zeg!Dan heb je ook mazzel dat je blijkbaar een meegaand kind hebt. Niet elk kind laat zich even makkelijk aanpakken en de een heeft een sterkere eigen wil dan de ander. Dat is geen vrijbrief om alles maar toe te staan, natuurlijk. Maar als ik kijk mijn (toen) 3-jarig nichtje die inderdaad heel gehoorzaam is en het commentaar wat ik van haar ouders kreeg op mijn drukke jongste zoon..(toen ook 3)..Ondertussen zijn we wat jaren verder en hebben ze een zoontje van net 3 erbij, die ook zo'n lekker druk mannetje is en bij elke regel de grenzen gaat zoeken. Nu verzuchten ze wel eens dat ze nu pas snappen hoe dat voor mij was en komen ze zelfs regelmatig om raad vragen.
dinsdag 21 april 2009 om 14:25
quote:Sunemom schreef op 21 april 2009 @ 14:20:
[...]
Mishandeling is echt iets anders dan een kind wat het ontzettend verdiend heeft een keer een klap verkopen.
Ik hoop dat je inziet hoe vreselijk deze zin is. Slaan is altijd mishandeling. Als je het verdient (en wie bepaalt dat), dan mag mishandeling dus wel?
Mijn kind heeft wel eens een tik gehad, maar dat was puur uit onmacht van mij. Niet omdat hij het verdiend had, niet omdat het goed was, maar omdat ik vreselijk nijdig was en onmachtig het op de goede manier aan te pakken.
[...]
Mishandeling is echt iets anders dan een kind wat het ontzettend verdiend heeft een keer een klap verkopen.
Ik hoop dat je inziet hoe vreselijk deze zin is. Slaan is altijd mishandeling. Als je het verdient (en wie bepaalt dat), dan mag mishandeling dus wel?
Mijn kind heeft wel eens een tik gehad, maar dat was puur uit onmacht van mij. Niet omdat hij het verdiend had, niet omdat het goed was, maar omdat ik vreselijk nijdig was en onmachtig het op de goede manier aan te pakken.
dinsdag 21 april 2009 om 14:27
quote:MarijeMarije schreef op 21 april 2009 @ 14:25:
[...]
Ik hoop dat je inziet hoe vreselijk deze zin is. Slaan is altijd mishandeling. Als je het verdient (en wie bepaalt dat), dan mag mishandeling dus wel?
Mijn kind heeft wel eens een tik gehad, maar dat was puur uit onmacht van mij. Niet omdat hij het verdiend had, niet omdat het goed was, maar omdat ik vreselijk nijdig was en onmachtig het op de goede manier aan te pakken.
Wat is het verschil tussen een tik en slaan? Mss handig om dat eerst duidelijk te hebben.
Wat jij een tik noemt, noem ik mss slaan.
verder hoeft het echt geen onmacht te zijn hoor. Een weloverwogen tik kan soms veel effectiever zijn dan 1000 woorden.
[...]
Ik hoop dat je inziet hoe vreselijk deze zin is. Slaan is altijd mishandeling. Als je het verdient (en wie bepaalt dat), dan mag mishandeling dus wel?
Mijn kind heeft wel eens een tik gehad, maar dat was puur uit onmacht van mij. Niet omdat hij het verdiend had, niet omdat het goed was, maar omdat ik vreselijk nijdig was en onmachtig het op de goede manier aan te pakken.
Wat is het verschil tussen een tik en slaan? Mss handig om dat eerst duidelijk te hebben.
Wat jij een tik noemt, noem ik mss slaan.
verder hoeft het echt geen onmacht te zijn hoor. Een weloverwogen tik kan soms veel effectiever zijn dan 1000 woorden.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 14:27
quote:Zamirah schreef op 21 april 2009 @ 14:23:
De goeie dingen van vroegah ( jaren 50..grijns) behouden en de versleten normen niet. Niet meer met ons allen naar het aanrecht, natuurlijk, HPL. Laat dat duidelijk zijn.En is het aan jou om te bepalen welke normen versleten zijn en welke nog prima meekunnen?
De goeie dingen van vroegah ( jaren 50..grijns) behouden en de versleten normen niet. Niet meer met ons allen naar het aanrecht, natuurlijk, HPL. Laat dat duidelijk zijn.En is het aan jou om te bepalen welke normen versleten zijn en welke nog prima meekunnen?
dinsdag 21 april 2009 om 14:27
Ja maar libertas dat je kinderen nog klein zijn vind ik inderdaad geen éxcuus' voor het niet hebben vanregels. Volgens mij leg je daar juist de basis. Veel kinderen in dochters klas (beginnend kleuter) vinden het moeilijk om te blijven zitten als ze in de kring gaan eten. Mijn dochter vind dat heel erg raar (en terecht vind ik). Eten en drinken doe je zittend. Ik loop ook niet rond met mijn boterham dus de kinderen ook niet. Zolang ze niet kunnen blijven zitten als ze eten zitten ze hier in de kinderstoel, daarna mag ook een krukje of de gewone stoel (afhankelijk van waar we zijn). Zoontje van 1,5 gaat dus ook gewoon zitten als ie iets te eten of drinken krijgt. Als ie bij de bakker een broodje krijgt klimt ie eerst de buggy in voor ie het opeet. Niet meer dan logisch ook lijkt me.
dinsdag 21 april 2009 om 14:30
quote:MarijeMarije schreef op 21 april 2009 @ 14:25:
[...]
Ik hoop dat je inziet hoe vreselijk deze zin is. Slaan is altijd mishandeling. Als je het verdient (en wie bepaalt dat), dan mag mishandeling dus wel?
Mijn kind heeft wel eens een tik gehad, maar dat was puur uit onmacht van mij. Niet omdat hij het verdiend had, niet omdat het goed was, maar omdat ik vreselijk nijdig was en onmachtig het op de goede manier aan te pakken.
Zelfs de grootste misdadigers worden niet geslagen, en een kind verdient het dus nooit om geslagen te worden.
Het is zoals hierboven aangegeven is onmacht van ouders
[...]
Ik hoop dat je inziet hoe vreselijk deze zin is. Slaan is altijd mishandeling. Als je het verdient (en wie bepaalt dat), dan mag mishandeling dus wel?
Mijn kind heeft wel eens een tik gehad, maar dat was puur uit onmacht van mij. Niet omdat hij het verdiend had, niet omdat het goed was, maar omdat ik vreselijk nijdig was en onmachtig het op de goede manier aan te pakken.
Zelfs de grootste misdadigers worden niet geslagen, en een kind verdient het dus nooit om geslagen te worden.
Het is zoals hierboven aangegeven is onmacht van ouders
dinsdag 21 april 2009 om 14:31
Mijn heren hebben vaste regels. En de jongste twee vanzelf ook. Maar doordat ze het moeilijk vinden om flexibel te zijn stimuleren we wel die eigen mening en nadenken over actie - reactie. Je kunt niet alles afschermen met vaste routines en regelmaat omdat de wereld daarbuiten zo niet werkt. Juist voor die twee heren van mij is zelf leren nadenken belangrijk. Ze zijn redelijk naief te noemen. Als we ze niet leren zelf na te denken en beslissingen te nemen, dan vallen ze makkelijk te prooi aan groepsgedrag of aan een of andere debiel die zegt dat ze even moeten helpen met een katje dat een zeer pootje heeft etc. Alleen maar regels opstellen, bepalen etc werkt voor geen enkel kind. Ze moeten leren hoe ze straks als weldenkende volwassenen de maatschappij ingaan.
dinsdag 21 april 2009 om 14:32
quote:HoiPippiLangkous schreef op 21 april 2009 @ 14:24:
[...]
Weet ik niet hoor of dat zo werkt
Als ik wist wat precies werkte zou ik er ondertussen rijk van zijn.
Hoe denk jij dan dat het werkt? Een kutopvoeding en geen basis wordt je gelukkiger van dan een duidelijke opvoeding en stabiele basis?
Misschien iets minder kijken naar 1 stukje uit een post en meer naar de strekking?
[...]
Weet ik niet hoor of dat zo werkt
Als ik wist wat precies werkte zou ik er ondertussen rijk van zijn.
Hoe denk jij dan dat het werkt? Een kutopvoeding en geen basis wordt je gelukkiger van dan een duidelijke opvoeding en stabiele basis?
Misschien iets minder kijken naar 1 stukje uit een post en meer naar de strekking?
dinsdag 21 april 2009 om 14:34
quote:MarijeMarije schreef op 21 april 2009 @ 14:25:
[...]
Ik hoop dat je inziet hoe vreselijk deze zin is. Slaan is altijd mishandeling. Als je het verdient (en wie bepaalt dat), dan mag mishandeling dus wel?
Mijn kind heeft wel eens een tik gehad, maar dat was puur uit onmacht van mij. Niet omdat hij het verdiend had, niet omdat het goed was, maar omdat ik vreselijk nijdig was en onmachtig het op de goede manier aan te pakken.
3 keer een klap/schop/tik in de 17 jaar dat mijn moeder me met alle liefde in haar hart heeft opgevoed is geen mishandeling. Mijn vader mishandelde. Die sloeg als ie vond dat je de deur te hard dichtdeed. Of als je hem verkeerd aankeek. Of gewoon omdat je er was.
Maar je hebt deels wel gelijk. Een tik uit onmacht is inderdaad een mishandelende actie. Je moet nooit in woede of onmacht uithalen.
Zoals ik al schreef mijn moeder deed dat ook niet. Die had wel degelijk woorden voor die paar momenten, maar ik weigerde te luisteren. Het duidelijkste voorbeeld was ik 5. Ik heb een aantal weken lang iedere ochtend op het schoolplein de juf een schop gegeven. Daar kreeg ik (natuurlijk!) straf voor en mijn moeder strafte me daar ook voor en iedere keer werd het uitgelegd. Maar ik bleef het doen. Tot mijn moeder het na de zoveelste keer echt zat was, het zag gebeuren en mij een goede schop verkocht. Ik was woest op haar, want het deed pijn, maar ik heb daarna nooit meer de juf geschopt. Vind ik geen mishandelende actie van mijn moeder.
[...]
Ik hoop dat je inziet hoe vreselijk deze zin is. Slaan is altijd mishandeling. Als je het verdient (en wie bepaalt dat), dan mag mishandeling dus wel?
Mijn kind heeft wel eens een tik gehad, maar dat was puur uit onmacht van mij. Niet omdat hij het verdiend had, niet omdat het goed was, maar omdat ik vreselijk nijdig was en onmachtig het op de goede manier aan te pakken.
3 keer een klap/schop/tik in de 17 jaar dat mijn moeder me met alle liefde in haar hart heeft opgevoed is geen mishandeling. Mijn vader mishandelde. Die sloeg als ie vond dat je de deur te hard dichtdeed. Of als je hem verkeerd aankeek. Of gewoon omdat je er was.
Maar je hebt deels wel gelijk. Een tik uit onmacht is inderdaad een mishandelende actie. Je moet nooit in woede of onmacht uithalen.
Zoals ik al schreef mijn moeder deed dat ook niet. Die had wel degelijk woorden voor die paar momenten, maar ik weigerde te luisteren. Het duidelijkste voorbeeld was ik 5. Ik heb een aantal weken lang iedere ochtend op het schoolplein de juf een schop gegeven. Daar kreeg ik (natuurlijk!) straf voor en mijn moeder strafte me daar ook voor en iedere keer werd het uitgelegd. Maar ik bleef het doen. Tot mijn moeder het na de zoveelste keer echt zat was, het zag gebeuren en mij een goede schop verkocht. Ik was woest op haar, want het deed pijn, maar ik heb daarna nooit meer de juf geschopt. Vind ik geen mishandelende actie van mijn moeder.
dinsdag 21 april 2009 om 14:35
