Actueel
alle pijlers
Voed ze op!
dinsdag 21 april 2009 om 13:08
In de Telegraaf vandaag op de voorpagina de oproep van een drietal parlementsleden aan ouders en scholen om kinderen weer 'ouderwets' op te voeden.
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
vrijdag 8 mei 2009 om 12:29
quote:Liv schreef op 08 mei 2009 @ 12:04:
Jaap, wil toch nog even één ding zeggen en dat is dat jouw opvoedstijl in wezen niet zoveel verschilt van de mijne. Niet dat dat verder belangrijk is, maar het viel me gewoon op.
Je laatste zin vind ik eigenlijk wel weer grappig, want het aanmoedigen van dialoog, tja, dat bedoel ik eigenlijk de hele tijd....Daar was ik al 'bang' voor. En ik probeer dat ook de hele tijd al duidelijk te maken.
Jaap, wil toch nog even één ding zeggen en dat is dat jouw opvoedstijl in wezen niet zoveel verschilt van de mijne. Niet dat dat verder belangrijk is, maar het viel me gewoon op.
Je laatste zin vind ik eigenlijk wel weer grappig, want het aanmoedigen van dialoog, tja, dat bedoel ik eigenlijk de hele tijd....Daar was ik al 'bang' voor. En ik probeer dat ook de hele tijd al duidelijk te maken.
vrijdag 8 mei 2009 om 12:32
vrijdag 8 mei 2009 om 12:40
quote:iry schreef op 08 mei 2009 @ 12:28:
Wat is in jou ogen dan straf Jaap.?
Grappig dat zoals jij je opvoeding beschrijft, weer aarig overeen komt met een aantal(waaronder ik ook denk ik)
Alleen ik straf eigenlijk echt nooit.....alleen bij mijn eerst poging gedaan,maar ik vind het alleen maar ellendig en past niet echt bij mij.
Niet dat ik nooit boos word hoor.Straf is een duidelijk herkenbare sanctie die door het kind herkend wordt als de consequentie van het vertoonde gedrag. Enige maatregel die als onaangenaam wordt ervaren, en welbewust door een ouder, leerkracht of andere 'autoriteit' wordt opgelegd.
Welke straf het beste is, daar kunnen we een aardige boom over opzetten, en dan gieren steeds de emoties over het forum. Emoties die het denken vertroebelen, en die voor een belangrijk deel zijn ingegeven door een verlangen om 'Politiek Correct' te kiezen. En dat is eigenlijk ontzettend jammer.
Wat is in jou ogen dan straf Jaap.?
Grappig dat zoals jij je opvoeding beschrijft, weer aarig overeen komt met een aantal(waaronder ik ook denk ik)
Alleen ik straf eigenlijk echt nooit.....alleen bij mijn eerst poging gedaan,maar ik vind het alleen maar ellendig en past niet echt bij mij.
Niet dat ik nooit boos word hoor.Straf is een duidelijk herkenbare sanctie die door het kind herkend wordt als de consequentie van het vertoonde gedrag. Enige maatregel die als onaangenaam wordt ervaren, en welbewust door een ouder, leerkracht of andere 'autoriteit' wordt opgelegd.
Welke straf het beste is, daar kunnen we een aardige boom over opzetten, en dan gieren steeds de emoties over het forum. Emoties die het denken vertroebelen, en die voor een belangrijk deel zijn ingegeven door een verlangen om 'Politiek Correct' te kiezen. En dat is eigenlijk ontzettend jammer.
vrijdag 8 mei 2009 om 12:42
Wat dan Hpl?
Wat is volgens jou dan geschikt om ergens "mee weg"te komen?
Sorry zeggen is een normale beleefdheidsvorm die je gebruikt als je iets niet zo bedoelt hebt,of actheraf weet dat dit niet kan.
We praten hier niet over eccessen natuurlijk,dan is sorry zeggen niet voldoende,maar hoort er dan evenal wel bij.
Bijv,als je iets opzettelijk stuk maakt dan is sorry zeggen niet voldoende,maar vervang je het voorwerp èn zeg je sorry.
Als je iemand per ongeluk pijn doet,dan is sorry voldoende.
Als je het opzettelijk doet....dan word ik mama from hell.( 1 van de weinige dingen die ik echt niet accepteer hier,maar dat is op de leeftijd dat dat voorkomt er al heel snel uit hier)
Wat is volgens jou dan geschikt om ergens "mee weg"te komen?
Sorry zeggen is een normale beleefdheidsvorm die je gebruikt als je iets niet zo bedoelt hebt,of actheraf weet dat dit niet kan.
We praten hier niet over eccessen natuurlijk,dan is sorry zeggen niet voldoende,maar hoort er dan evenal wel bij.
Bijv,als je iets opzettelijk stuk maakt dan is sorry zeggen niet voldoende,maar vervang je het voorwerp èn zeg je sorry.
Als je iemand per ongeluk pijn doet,dan is sorry voldoende.
Als je het opzettelijk doet....dan word ik mama from hell.( 1 van de weinige dingen die ik echt niet accepteer hier,maar dat is op de leeftijd dat dat voorkomt er al heel snel uit hier)
vrijdag 8 mei 2009 om 12:46
Nou dat vind ik ook zo ongeveer....
Ik heb ooit eens een artikel gelezen(weet niet meer waar)
Waarin ze kinderen zelf hun straf lieten bepalen,en die bleken vaak veel strenger of heftiger te zijn dan wat de ouder voor ogen had.
Grappig vond ik dat dat kinderen kennelijk veel grooter denken in straf (al vraag ik mij af of ze bij uitvoering daar nog steeds achter zouden staan..smiley)
Ik heb ooit eens een artikel gelezen(weet niet meer waar)
Waarin ze kinderen zelf hun straf lieten bepalen,en die bleken vaak veel strenger of heftiger te zijn dan wat de ouder voor ogen had.
Grappig vond ik dat dat kinderen kennelijk veel grooter denken in straf (al vraag ik mij af of ze bij uitvoering daar nog steeds achter zouden staan..smiley)
vrijdag 8 mei 2009 om 12:50
Dat bedoel ik Iry. Het is én / én.
En sorry zeggen en vervangen
En sorry zeggen en zeggen dat je het vervelend vindt dat je de ander per ongeluk pijn hebt gedaan
En sorry zeggen én straf als je iets opzettelijk doet.
Ik werk veel met jonge mensen. Die moeten nog leren hoe werken eigenlijk werkt. Dat niet alleen de inhoud van je werk telt maar ook je werkhouding. Dus op tijd komen, niet je mama laten bellen om je ziek te melden je kent het wel.
En de houding 'ik zeg toch sorry' (en dus is het goed bedoelen ze daar dan mee) die kom ik (te) vaak tegen. Dat is makkelijk wegkomen vind ik.
En dat leren ze toch ergens?
En sorry zeggen en vervangen
En sorry zeggen en zeggen dat je het vervelend vindt dat je de ander per ongeluk pijn hebt gedaan
En sorry zeggen én straf als je iets opzettelijk doet.
Ik werk veel met jonge mensen. Die moeten nog leren hoe werken eigenlijk werkt. Dat niet alleen de inhoud van je werk telt maar ook je werkhouding. Dus op tijd komen, niet je mama laten bellen om je ziek te melden je kent het wel.
En de houding 'ik zeg toch sorry' (en dus is het goed bedoelen ze daar dan mee) die kom ik (te) vaak tegen. Dat is makkelijk wegkomen vind ik.
En dat leren ze toch ergens?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
vrijdag 8 mei 2009 om 12:58
Iry,
Nog niet zo lang geleden was er een andere VPRO-docu over diverse gezinnen, waarin een meisje dat alleen woonde met haar moeder verwijtend vaststelde dat haar moeder eigenlijk helemaal haar moeder niet wilde zijn, maar haar 'beste vriendin', en dat ze dat helemaal niet wilde.
In mijn jonge jaren kreeg je nog een 'ouderwets pak slaag' als je die regels overtrad die ik noemde. En dan heb ik het dus niet over een partijtje 'rammen', wat ook in die tijd al werd gezien als mishandeling. Maar 'over de knie', welbewust en gecontroleerd. Anno 'nu' bij wet verboden, maar ik zweer je dat ik er niks van over heb gehouden, en liever een pak slaag kreeg zoals ik dat beschrijf, dan dagen op mijn kamer uit het raam te zitten staren, bijvoorbeeld. (Veel van de moderne 'treiterstraffen' waren toen nog niet aan de orde, want je hád geen 'Nintendo', 'Playstation', televisie op je kamer, en een tegoed voor je mobiele telefoon. Een bal of een pop en een schep, dat was het wel zo'n beetje).
Nog niet zo lang geleden was er een andere VPRO-docu over diverse gezinnen, waarin een meisje dat alleen woonde met haar moeder verwijtend vaststelde dat haar moeder eigenlijk helemaal haar moeder niet wilde zijn, maar haar 'beste vriendin', en dat ze dat helemaal niet wilde.
In mijn jonge jaren kreeg je nog een 'ouderwets pak slaag' als je die regels overtrad die ik noemde. En dan heb ik het dus niet over een partijtje 'rammen', wat ook in die tijd al werd gezien als mishandeling. Maar 'over de knie', welbewust en gecontroleerd. Anno 'nu' bij wet verboden, maar ik zweer je dat ik er niks van over heb gehouden, en liever een pak slaag kreeg zoals ik dat beschrijf, dan dagen op mijn kamer uit het raam te zitten staren, bijvoorbeeld. (Veel van de moderne 'treiterstraffen' waren toen nog niet aan de orde, want je hád geen 'Nintendo', 'Playstation', televisie op je kamer, en een tegoed voor je mobiele telefoon. Een bal of een pop en een schep, dat was het wel zo'n beetje).
vrijdag 8 mei 2009 om 13:33
vrijdag 8 mei 2009 om 13:41
Nee,ik ben echt pertinent tegen de pak slaag.
En al heb jij dat niet als vervelend ervaren,ik vind over de knie gaan zelfs heel vernederend.
Nou was dat heel vroeger vrij normaal.
In deze tijd past dat echt niet meer,de normen in de maarschappij zijn veranderd en de kinderen ook.
Kinderen van deze tijd zijn erg bij de pinken.
En vroeger waren er net zo goed treiterstraffen Jaap,wellicht niet in jouw gezin,maar het is iets van alle tijden.
Ik heb aan het woord straf ook echt een hekel,al hoor ik het mijzelf ook weleens zeggen tegen de jongste(maarja,consequenties is nog zo ingewikkeld).
Voorbeeld,als mijn zoon(12) erg chagerijnig gaat doen achter de pc bij een spel,ben ik er op een gegeven moment klaar mee.
Dan zeg ik ook,je gaat deze middag maar iets anders doen,maar geen spel op de pc.
Is dat treiteren?,is dat straf?
In zijn ogen wel straf denk ik.
Maar niet normaal doen,dan stop je ermee is mijn mening.
Bovendien zet ik hem dan ook uit de situatie op die manier....kan ie even kalmeren.
En al heb jij dat niet als vervelend ervaren,ik vind over de knie gaan zelfs heel vernederend.
Nou was dat heel vroeger vrij normaal.
In deze tijd past dat echt niet meer,de normen in de maarschappij zijn veranderd en de kinderen ook.
Kinderen van deze tijd zijn erg bij de pinken.
En vroeger waren er net zo goed treiterstraffen Jaap,wellicht niet in jouw gezin,maar het is iets van alle tijden.
Ik heb aan het woord straf ook echt een hekel,al hoor ik het mijzelf ook weleens zeggen tegen de jongste(maarja,consequenties is nog zo ingewikkeld).
Voorbeeld,als mijn zoon(12) erg chagerijnig gaat doen achter de pc bij een spel,ben ik er op een gegeven moment klaar mee.
Dan zeg ik ook,je gaat deze middag maar iets anders doen,maar geen spel op de pc.
Is dat treiteren?,is dat straf?
In zijn ogen wel straf denk ik.
Maar niet normaal doen,dan stop je ermee is mijn mening.
Bovendien zet ik hem dan ook uit de situatie op die manier....kan ie even kalmeren.
vrijdag 8 mei 2009 om 13:54
Tja, opvoeden, heb ik zelf geen ervaring mee omdat ik geen kinderen heb. Wel zie ik verschil tussen het een of andere kind. Sommige ouders zien hun kinderen als minivolwassenen waarmee je overleg pleegt over vakantie, eten, boodschappen enz.
Ik ben opgegroeid in de jaren 60, een keer een klap was echt geen schande, heb er waarschijnlijk niets aan over gehouden. In die tijd had ik een surinaams schoolvriendinnetje, toen ik daar thuis kwam kreeg haar oudste zus klappen met een stofzuigerpijp. Vond ik toen wel heel gek.
Op de lagers school allemaal juffen en meesters waar je ontzag voor had, niks brutale mond hoor, het was muisstil in die klassen. Totdat begin jaren 70 een heel ander soort leraar zijn intrede deed. Heel aardige man, spijkerbroek, slippers en baard. Gaf ook veel leuker les. Toch werd ik vervelend, luisterde niet en gaf brutale antwoorden. Ben toen weer voor een jaar heropvoeding bij de strenge hoofdmeester in de klas gezet. Heeft wel geholpen. (zolang ik daar zat dan)
Ik ben opgegroeid in de jaren 60, een keer een klap was echt geen schande, heb er waarschijnlijk niets aan over gehouden. In die tijd had ik een surinaams schoolvriendinnetje, toen ik daar thuis kwam kreeg haar oudste zus klappen met een stofzuigerpijp. Vond ik toen wel heel gek.
Op de lagers school allemaal juffen en meesters waar je ontzag voor had, niks brutale mond hoor, het was muisstil in die klassen. Totdat begin jaren 70 een heel ander soort leraar zijn intrede deed. Heel aardige man, spijkerbroek, slippers en baard. Gaf ook veel leuker les. Toch werd ik vervelend, luisterde niet en gaf brutale antwoorden. Ben toen weer voor een jaar heropvoeding bij de strenge hoofdmeester in de klas gezet. Heeft wel geholpen. (zolang ik daar zat dan)
vrijdag 8 mei 2009 om 14:04
quote:jaap schreef op 08 mei 2009 @ 12:40:
Welke straf het beste is, daar kunnen we een aardige boom over opzetten, en dan gieren steeds de emoties over het forum. Emoties die het denken vertroebelen, en die voor een belangrijk deel zijn ingegeven door een verlangen om 'Politiek Correct' te kiezen. En dat is eigenlijk ontzettend jammer.Waarom zou e.e.a. ingegeven zijn door het verlangen om "Politiek Correct" te kiezen? Imho voed je juist heel primair op in een stijl die je ligt, speaking for myself omdat het ook een heel primaire taak/rol is én omdat het mij niet lukt 24/7 vanuit een bepaalde visie of ideologie op te voeden.
Welke straf het beste is, daar kunnen we een aardige boom over opzetten, en dan gieren steeds de emoties over het forum. Emoties die het denken vertroebelen, en die voor een belangrijk deel zijn ingegeven door een verlangen om 'Politiek Correct' te kiezen. En dat is eigenlijk ontzettend jammer.Waarom zou e.e.a. ingegeven zijn door het verlangen om "Politiek Correct" te kiezen? Imho voed je juist heel primair op in een stijl die je ligt, speaking for myself omdat het ook een heel primaire taak/rol is én omdat het mij niet lukt 24/7 vanuit een bepaalde visie of ideologie op te voeden.
vrijdag 8 mei 2009 om 14:08
Iry,
Je verkeerd in goed gezelschap met je afwijzing van een pak slaag als straf, want het is inmiddels zelfs bij wet verboden. Maar wat ik aan wilde geven is dat niet alle kinderen het ervaren als de slechtste optie, ongeacht wat hun politiek correcte ouders ervan vinden. Als straf is het zeker niet meer 'vernederend' dan andere straffen, als je het vanuit de belevingswereld van het kind bekijkt. Waarmee ik niet wil zeggen dat het geen traumatische ervaring zou kunnen zijn voor een kind! Maar dat geldt voor alle straffen. Waarbij ik er nog maar eens op wijs dat de meeste straffen die tegenwoordig worden aangereikt als alternatieven juist expliciet gericht zijn op het moedwillig vernederen van het betrokken kind, of dat als 'bijwerking' hebben.
Als je een pak slaag krijgt, weet niemand buiten het gezin daar iets van, in principe. Maar heb je 'huisarrest', of wordt je gedwongen 'sorry' te zeggen, dan weet de hele wereld het. En met een pak slaag krijg jij alleen straf, maar als je huisarrest hebt, zijn je vriendjes of vriendinnetjes ook de pineut. Daarbij overschrijdt 'huisarrest' (en vergelijkbare straffen) de 'attention span' van het kind in ruime mate, waardoor het die straf als louter 'treiteren' gaat ervaren. Maar...
Ik ben mij ervan bewust dat de geslaagde lobby tegen het pak slaag als straf een sfeer heeft geschapen waarin het als mishandeling-per-definitie wordt verkocht, waardor de bakens op dramatische wijze zijn verzet. Ik vind dat om uiteenlopende redenen een grote vergissing. Niet in de laatste plaats omdat daardoor volgens mij per saldo juist méér gevallen van serieuze kindermishandeling voorkomen dan in het verleden. Ouders houden zich véél te lang in, en áls ze dan 'knappen', vloeit er bloed. De rap stijgende getallen voor kindermishandeling lijken mij daarin méér dan gelijk te geven, maar de lobbyisten weten de statistieken altijd weer anders uit te leggen. Concluderend zeg ik niet dat je als ouder er goed aan doet de wet te overtreden. Ik zeg alleen dat het onderwerp op emotionele gronden, op onverantwoordelijke wijze door de politiek is 'afgehamerd', louter omdat geen politicus gezien wilde worden als iemand die 'kindermishandeling' verdedigt.
Je verkeerd in goed gezelschap met je afwijzing van een pak slaag als straf, want het is inmiddels zelfs bij wet verboden. Maar wat ik aan wilde geven is dat niet alle kinderen het ervaren als de slechtste optie, ongeacht wat hun politiek correcte ouders ervan vinden. Als straf is het zeker niet meer 'vernederend' dan andere straffen, als je het vanuit de belevingswereld van het kind bekijkt. Waarmee ik niet wil zeggen dat het geen traumatische ervaring zou kunnen zijn voor een kind! Maar dat geldt voor alle straffen. Waarbij ik er nog maar eens op wijs dat de meeste straffen die tegenwoordig worden aangereikt als alternatieven juist expliciet gericht zijn op het moedwillig vernederen van het betrokken kind, of dat als 'bijwerking' hebben.
Als je een pak slaag krijgt, weet niemand buiten het gezin daar iets van, in principe. Maar heb je 'huisarrest', of wordt je gedwongen 'sorry' te zeggen, dan weet de hele wereld het. En met een pak slaag krijg jij alleen straf, maar als je huisarrest hebt, zijn je vriendjes of vriendinnetjes ook de pineut. Daarbij overschrijdt 'huisarrest' (en vergelijkbare straffen) de 'attention span' van het kind in ruime mate, waardoor het die straf als louter 'treiteren' gaat ervaren. Maar...
Ik ben mij ervan bewust dat de geslaagde lobby tegen het pak slaag als straf een sfeer heeft geschapen waarin het als mishandeling-per-definitie wordt verkocht, waardor de bakens op dramatische wijze zijn verzet. Ik vind dat om uiteenlopende redenen een grote vergissing. Niet in de laatste plaats omdat daardoor volgens mij per saldo juist méér gevallen van serieuze kindermishandeling voorkomen dan in het verleden. Ouders houden zich véél te lang in, en áls ze dan 'knappen', vloeit er bloed. De rap stijgende getallen voor kindermishandeling lijken mij daarin méér dan gelijk te geven, maar de lobbyisten weten de statistieken altijd weer anders uit te leggen. Concluderend zeg ik niet dat je als ouder er goed aan doet de wet te overtreden. Ik zeg alleen dat het onderwerp op emotionele gronden, op onverantwoordelijke wijze door de politiek is 'afgehamerd', louter omdat geen politicus gezien wilde worden als iemand die 'kindermishandeling' verdedigt.
vrijdag 8 mei 2009 om 14:20
ik snap wel wat je bedoelt jaap, hoewel ik je bewering over de gestegen kindermishandeling riskant vindt.
Straf is als het goed is nooit een uitlaatklep voor de ouders, dus door het niet-geven van straf bouwt er ook geen frustratie op.
Mijn idee is dat kinderen in verschillende mate strafgevoelig zijn, en dat je daar als ouder op moet inspelen.
Mijn oudste trekt het zich erg aan als wij haar gedrag afkeuren en zal dit dan ook proberen te voorkomen. Ze is ook vatbaar voor onze uitleg WAAROM bepaald gedrag onacceptabel is.
De jongste interesseert het geen biet, die is moeilijker te bereiken wat dat betreft. Die krijgt dus weleens straf opgelegd in de vorm van afspraken die niet doorgaan, een vervelend klusje moeten opknappen, etc.
Voor beiden geldt: veroorzaakt je gedrag problemen, schade, rommel: --> oplossen!
Straf is als het goed is nooit een uitlaatklep voor de ouders, dus door het niet-geven van straf bouwt er ook geen frustratie op.
Mijn idee is dat kinderen in verschillende mate strafgevoelig zijn, en dat je daar als ouder op moet inspelen.
Mijn oudste trekt het zich erg aan als wij haar gedrag afkeuren en zal dit dan ook proberen te voorkomen. Ze is ook vatbaar voor onze uitleg WAAROM bepaald gedrag onacceptabel is.
De jongste interesseert het geen biet, die is moeilijker te bereiken wat dat betreft. Die krijgt dus weleens straf opgelegd in de vorm van afspraken die niet doorgaan, een vervelend klusje moeten opknappen, etc.
Voor beiden geldt: veroorzaakt je gedrag problemen, schade, rommel: --> oplossen!
vrijdag 8 mei 2009 om 14:23
quote:loomii schreef op 08 mei 2009 @ 14:04:
Waarom zou e.e.a. ingegeven zijn door het verlangen om "Politiek Correct" te kiezen? Imho voed je juist heel primair op in een stijl die je ligt, speaking for myself omdat het ook een heel primaire taak/rol is én omdat het mij niet lukt 24/7 vanuit een bepaalde visie of ideologie op te voeden.
De mens is een 'kuddedier', en gevoelig voor de opinie van anderen. Daarnaast bemoeit de wetgever zich ook steeds nadrukkelijker met de keuze van ouders op dit vlak, en dat legt ook een steeds grotere druk op ouders om vooral 'politiek correct' te kiezen.
Nog even een keer extra: Ik zeg juist heel nadrukkelijk dat ik geen bepaalde methode voorsta als 'universeel toepasbaar' of 'one size fits all' oplossing!
Als ik zeg dat ik baat had bij een pak slaag, wil dat helemaal niet zeggen dat elk kind daar baat bij zou hebben (gehad). Het is voor kinderen, én voor volwassenen, behoorlijk lastig om te onderkennen dat ze baat hadden bij (een bepaalde) straf. Net zo goed als ouders hun kind liever helemaal nooit zouden willen straffen, zie je jezelf ook het liefst als een individu die het zonder ook best gered zou hebben. Dat maakt discussies over dit specifieke aspect van de opvoeding zo verrekte gecompliceerd.
Waarom zou e.e.a. ingegeven zijn door het verlangen om "Politiek Correct" te kiezen? Imho voed je juist heel primair op in een stijl die je ligt, speaking for myself omdat het ook een heel primaire taak/rol is én omdat het mij niet lukt 24/7 vanuit een bepaalde visie of ideologie op te voeden.
De mens is een 'kuddedier', en gevoelig voor de opinie van anderen. Daarnaast bemoeit de wetgever zich ook steeds nadrukkelijker met de keuze van ouders op dit vlak, en dat legt ook een steeds grotere druk op ouders om vooral 'politiek correct' te kiezen.
Nog even een keer extra: Ik zeg juist heel nadrukkelijk dat ik geen bepaalde methode voorsta als 'universeel toepasbaar' of 'one size fits all' oplossing!
Als ik zeg dat ik baat had bij een pak slaag, wil dat helemaal niet zeggen dat elk kind daar baat bij zou hebben (gehad). Het is voor kinderen, én voor volwassenen, behoorlijk lastig om te onderkennen dat ze baat hadden bij (een bepaalde) straf. Net zo goed als ouders hun kind liever helemaal nooit zouden willen straffen, zie je jezelf ook het liefst als een individu die het zonder ook best gered zou hebben. Dat maakt discussies over dit specifieke aspect van de opvoeding zo verrekte gecompliceerd.
vrijdag 8 mei 2009 om 14:54
quote:jaap schreef op 08 mei 2009 @ 14:23:
De mens is een 'kuddedier', en gevoelig voor de opinie van anderen. Daarnaast bemoeit de wetgever zich ook steeds nadrukkelijker met de keuze van ouders op dit vlak, en dat legt ook een steeds grotere druk op ouders om vooral 'politiek correct' te kiezen.Ik ben het niet met je eens. Opvoedingsstijlen reflecteren m.i. de normen, waarden, visie, levensstijl e.d. van de ouders en het is van oudsher een van de gebieden waar publieke opinie en overheid weinig grip op heeft. Ze zouden wel willen (getuige b.v. grote koppen in de krant met "Voed ze op"), maar ouders doen over het algemeen toch gewoon wat ze zelf goeddunkt.
De mens is een 'kuddedier', en gevoelig voor de opinie van anderen. Daarnaast bemoeit de wetgever zich ook steeds nadrukkelijker met de keuze van ouders op dit vlak, en dat legt ook een steeds grotere druk op ouders om vooral 'politiek correct' te kiezen.Ik ben het niet met je eens. Opvoedingsstijlen reflecteren m.i. de normen, waarden, visie, levensstijl e.d. van de ouders en het is van oudsher een van de gebieden waar publieke opinie en overheid weinig grip op heeft. Ze zouden wel willen (getuige b.v. grote koppen in de krant met "Voed ze op"), maar ouders doen over het algemeen toch gewoon wat ze zelf goeddunkt.
vrijdag 8 mei 2009 om 15:07
quote:loomii schreef op 08 mei 2009 @ 14:54:
Ik ben het niet met je eens. Opvoedingsstijlen reflecteren m.i. de normen, waarden, visie, levensstijl e.d. van de ouders en het is van oudsher een van de gebieden waar publieke opinie en overheid weinig grip op heeft. Ze zouden wel willen (getuige b.v. grote koppen in de krant met "Voed ze op"), maar ouders doen over het algemeen toch gewoon wat ze zelf goeddunkt.
Okay, dan denk je dat maar. Ik heb zomaar het idee dat als de wetgever de opvoedkundige tik verbiedt, zoals de wetgever heeft gedaan, dit door ouders wordt meegenomen in hun beslissing. Dito voor berichten in de krant dat leerkrachten en personeel van uiteenlopende zorginstellingen de opdracht meekrijgen om ouders die hun kinderen niet conform de norm opvoeden, daarvan aangifte moeten doen.
En niet alleen dat die ouders daar rekening mee gaan houden, maar in die VPRO-docu komt het ook aan de orde waar een meisje wordt gevraagd wat ze verstaat onder een 'gelukkige jeugd'. Eén van de dingen die ze opnoemt, is dat je een gelukkige jeugd hebt als je niet geslagen wordt door je ouders. Ze is elf (?), maar weet al wanneer haar jeugd ongelukkig is. Dat is haar al verteld, door de media en op school, mogelijk door haar ouders. Nou ben ik een flink stukje ouder, kreeg ik zelfs als elf-jarige nog wel een pak voor mijn broek, maar ik heb zeker geen ongelukkige jeugd gekend. Ik denk toch dat dat mede komt omdat ik destijds niet 'wist' dat ik mij ongelukkig moest voelen als ik een pak slaag kreeg. Het maakte indruk, maar alleen op de manier waarop het bedoeld was.
Ik ben het niet met je eens. Opvoedingsstijlen reflecteren m.i. de normen, waarden, visie, levensstijl e.d. van de ouders en het is van oudsher een van de gebieden waar publieke opinie en overheid weinig grip op heeft. Ze zouden wel willen (getuige b.v. grote koppen in de krant met "Voed ze op"), maar ouders doen over het algemeen toch gewoon wat ze zelf goeddunkt.
Okay, dan denk je dat maar. Ik heb zomaar het idee dat als de wetgever de opvoedkundige tik verbiedt, zoals de wetgever heeft gedaan, dit door ouders wordt meegenomen in hun beslissing. Dito voor berichten in de krant dat leerkrachten en personeel van uiteenlopende zorginstellingen de opdracht meekrijgen om ouders die hun kinderen niet conform de norm opvoeden, daarvan aangifte moeten doen.
En niet alleen dat die ouders daar rekening mee gaan houden, maar in die VPRO-docu komt het ook aan de orde waar een meisje wordt gevraagd wat ze verstaat onder een 'gelukkige jeugd'. Eén van de dingen die ze opnoemt, is dat je een gelukkige jeugd hebt als je niet geslagen wordt door je ouders. Ze is elf (?), maar weet al wanneer haar jeugd ongelukkig is. Dat is haar al verteld, door de media en op school, mogelijk door haar ouders. Nou ben ik een flink stukje ouder, kreeg ik zelfs als elf-jarige nog wel een pak voor mijn broek, maar ik heb zeker geen ongelukkige jeugd gekend. Ik denk toch dat dat mede komt omdat ik destijds niet 'wist' dat ik mij ongelukkig moest voelen als ik een pak slaag kreeg. Het maakte indruk, maar alleen op de manier waarop het bedoeld was.
vrijdag 8 mei 2009 om 15:12
dat was dat meiske van die bloedneus, die dat zei
maargoed, wat jij beschrijft jaap is ook een bekend fenomeen bij kindermishandeling/misbruik: die kinderen denken OOK niet dat ze mishandeld/misbruikt worden tenzij ze dat horen/leren.
Kinderen accepteren tot in extremo hun opvoeding als vanzelfsprekend.
maargoed, wat jij beschrijft jaap is ook een bekend fenomeen bij kindermishandeling/misbruik: die kinderen denken OOK niet dat ze mishandeld/misbruikt worden tenzij ze dat horen/leren.
Kinderen accepteren tot in extremo hun opvoeding als vanzelfsprekend.
vrijdag 8 mei 2009 om 15:42
quote:RosieRo schreef op 08 mei 2009 @ 15:12:
(..)wat jij beschrijft jaap is ook een bekend fenomeen bij kindermishandeling/misbruik: die kinderen denken OOK niet dat ze mishandeld/misbruikt worden tenzij ze dat horen/leren.
Kinderen accepteren tot in extremo hun opvoeding als vanzelfsprekend.Dat is inderdaad zo, maar onderschrijft eigenlijk alleen maar wat ik zeg. Kinderen zijn erg ontvankelijk, en het is goed ze op gevaren te wijzen die hen daadwerkelijk bedreigen, maar hoe ver mag je gaan met hen tegen hun ouders op te zetten?
(..)wat jij beschrijft jaap is ook een bekend fenomeen bij kindermishandeling/misbruik: die kinderen denken OOK niet dat ze mishandeld/misbruikt worden tenzij ze dat horen/leren.
Kinderen accepteren tot in extremo hun opvoeding als vanzelfsprekend.Dat is inderdaad zo, maar onderschrijft eigenlijk alleen maar wat ik zeg. Kinderen zijn erg ontvankelijk, en het is goed ze op gevaren te wijzen die hen daadwerkelijk bedreigen, maar hoe ver mag je gaan met hen tegen hun ouders op te zetten?
