Actueel
alle pijlers
Voed ze op!
dinsdag 21 april 2009 om 13:08
In de Telegraaf vandaag op de voorpagina de oproep van een drietal parlementsleden aan ouders en scholen om kinderen weer 'ouderwets' op te voeden.
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
donderdag 7 mei 2009 om 17:25
quote:iry schreef op 07 mei 2009 @ 16:41:
Hmm....lees net mijn post terug en ik geloof dat ik er ook een toontje in heb zitten (schaamsmiley)
Ach, je bent de enige niet. Wat te denken van:
"Nog een reactie (als het tenminste mag van Jaap):"
En die teneur in de reacties was al verscheidene bijdragen geleden neergezet. Het is maar wat je als 'neerbuigend' ervvart, denk ik.
Hmm....lees net mijn post terug en ik geloof dat ik er ook een toontje in heb zitten (schaamsmiley)
Ach, je bent de enige niet. Wat te denken van:
"Nog een reactie (als het tenminste mag van Jaap):"
En die teneur in de reacties was al verscheidene bijdragen geleden neergezet. Het is maar wat je als 'neerbuigend' ervvart, denk ik.
donderdag 7 mei 2009 om 17:46
Liv,
Nu de héle uitzending gezien. En mijn oordeel wordt er stevig door versterkt. Ondanks dat het een 'knip-en-plak' stuk is dat in veel gevallen slechts delen van een situatie toont, zodat aanleiding, uitwerking of afloop ontbreken, wat het verdomd lastig maakt om tot een afgewogen oordeel te komen.
Daarbij is het belangrijk nog even luid-en-duidelijk te herhalen dat 'opvoeden' ook in mijn opvatting totaal níet gelijk staat aan 'veel straffen'. Straf is de sluitpost, ook hier op deze school. En ik citeer de onderwijzeres:
'Dan houd het op".
"Echt zat!"
Okay. En wat betekent dat dan? Gaat de onderwijzeres dan naar huis en laat ze de kinderen aan hun lot over? Onwaarschijnlijk. Dus dit is een aankondiging van STRAF.
Hoewel zwaar geknipt, en gezien het taalgebruik volgens mij ook tot op zekere hoogte geredigeerd, is de 'Mathilde'-story leidend waar het de conflictoplossing betreft. Daarbij is voor mij de lichaamstaal belangrijker dan de dure volzinnen die de betrokken kinderen gebruiken om Mathilde 'aan te sturen'.
Mathilde is in elk geval niet blij door iets wat er gebeurd is. Ze voelt zich gekwetst, en is in tranen. Er volgt een heel spektakel dat op mij grotendeels geënsceneerd overkomt. Niet het conflict zelf, maar de volzinnen die uit de speaker komen.
'Leuk' is om te horen dat een van de daders zelf op enig moment zegt dat ze het niet goed kunnen maken door 'sorry' te zeggen. Wat mijn verhaal ondersteund dat kinderen dat heel goed door hebben.
Uiteindelijk komt er eigenlijk niks uit. Mathilde blijft, ook voor haar eigen gevoel, duidelijk met lege handen achter. En het wordt helemaal een pleidooi voor mijn insteek als een van de meiden die haar gepest hebben te kennen geeft dat dit erg lullig is, want als haar ouders dit horen, zijn die héél boos...........
Een van de daders is knap chagerijnig over Mathilde, en doet het gedrag van haar slachtoffer af als 'Drama!'
Je zult er met andere ogen naar hebben gekeken, maar als de juf Mathilde uiteindelijk weer naar de klas haalt, is dat eigenlijk ook met zoiets van: 'Nou is het genoeg. Slik je tranen maar in, ik kan verder niks voor je doen...........' Maar juf heeft zonder enige twijfel een goed gevoel bij de afloop, want de kinderen hebben 'gepraat'.
Dan is er nog dat andere meisje, dat een jongen een bloedneus sloeg. Ze realiseert zich dat dat niet hoort, maar kon er niks aan doen...............
Nu de héle uitzending gezien. En mijn oordeel wordt er stevig door versterkt. Ondanks dat het een 'knip-en-plak' stuk is dat in veel gevallen slechts delen van een situatie toont, zodat aanleiding, uitwerking of afloop ontbreken, wat het verdomd lastig maakt om tot een afgewogen oordeel te komen.
Daarbij is het belangrijk nog even luid-en-duidelijk te herhalen dat 'opvoeden' ook in mijn opvatting totaal níet gelijk staat aan 'veel straffen'. Straf is de sluitpost, ook hier op deze school. En ik citeer de onderwijzeres:
'Dan houd het op".
"Echt zat!"
Okay. En wat betekent dat dan? Gaat de onderwijzeres dan naar huis en laat ze de kinderen aan hun lot over? Onwaarschijnlijk. Dus dit is een aankondiging van STRAF.
Hoewel zwaar geknipt, en gezien het taalgebruik volgens mij ook tot op zekere hoogte geredigeerd, is de 'Mathilde'-story leidend waar het de conflictoplossing betreft. Daarbij is voor mij de lichaamstaal belangrijker dan de dure volzinnen die de betrokken kinderen gebruiken om Mathilde 'aan te sturen'.
Mathilde is in elk geval niet blij door iets wat er gebeurd is. Ze voelt zich gekwetst, en is in tranen. Er volgt een heel spektakel dat op mij grotendeels geënsceneerd overkomt. Niet het conflict zelf, maar de volzinnen die uit de speaker komen.
'Leuk' is om te horen dat een van de daders zelf op enig moment zegt dat ze het niet goed kunnen maken door 'sorry' te zeggen. Wat mijn verhaal ondersteund dat kinderen dat heel goed door hebben.
Uiteindelijk komt er eigenlijk niks uit. Mathilde blijft, ook voor haar eigen gevoel, duidelijk met lege handen achter. En het wordt helemaal een pleidooi voor mijn insteek als een van de meiden die haar gepest hebben te kennen geeft dat dit erg lullig is, want als haar ouders dit horen, zijn die héél boos...........
Een van de daders is knap chagerijnig over Mathilde, en doet het gedrag van haar slachtoffer af als 'Drama!'
Je zult er met andere ogen naar hebben gekeken, maar als de juf Mathilde uiteindelijk weer naar de klas haalt, is dat eigenlijk ook met zoiets van: 'Nou is het genoeg. Slik je tranen maar in, ik kan verder niks voor je doen...........' Maar juf heeft zonder enige twijfel een goed gevoel bij de afloop, want de kinderen hebben 'gepraat'.
Dan is er nog dat andere meisje, dat een jongen een bloedneus sloeg. Ze realiseert zich dat dat niet hoort, maar kon er niks aan doen...............
donderdag 7 mei 2009 om 17:54
quote:Liv schreef op 07 mei 2009 @ 17:40:
Jaap, dat (die opmerking die je aanhaalt) was (en dat weet je heus wel) nav bovenstaande opmerking van jou. Iets met pot en ketel.....
Ach........
In mijn perceptie lag jouw opmerking in het verlengde van deze tussendialoog:
Shahla:
Ja, Jaap weet alles van opvoeden. Hij doet me een beetje denken aan mijn moeder. Haar weg is de juiste weg. Alles wat ervan afwijkt, is niet waar, is fout of deugt niet. (..)
Liv:
Precies, uiteraard blijf je als ouder op de achtergrond aanwezig, maar Jaap blijft het zien als "treiterstraf". (..)
Dat verband met die opmerking over 'drie reacties houd beter' zie ik zelfs nu nog niet. Hoezo zou daarui spreken dat je niet zou mogen reageren? Ik constateer dat je er tamelijk emotioneel in lijkt te zitten en er intens mee bezig bent met die opmerking.
Jaap, dat (die opmerking die je aanhaalt) was (en dat weet je heus wel) nav bovenstaande opmerking van jou. Iets met pot en ketel.....
Ach........
In mijn perceptie lag jouw opmerking in het verlengde van deze tussendialoog:
Shahla:
Ja, Jaap weet alles van opvoeden. Hij doet me een beetje denken aan mijn moeder. Haar weg is de juiste weg. Alles wat ervan afwijkt, is niet waar, is fout of deugt niet. (..)
Liv:
Precies, uiteraard blijf je als ouder op de achtergrond aanwezig, maar Jaap blijft het zien als "treiterstraf". (..)
Dat verband met die opmerking over 'drie reacties houd beter' zie ik zelfs nu nog niet. Hoezo zou daarui spreken dat je niet zou mogen reageren? Ik constateer dat je er tamelijk emotioneel in lijkt te zitten en er intens mee bezig bent met die opmerking.
donderdag 7 mei 2009 om 18:27
Ja ik weet wat een time out is. Niet alle links gelezen, sorry.
Kids op een dergelijke manier bij elkaar zetten om eea uit te praten vind ik echt één van de achterlijkste dingen die ik heb gehoord.
Als ik bedenk hoe ik was toen ik klein was... Je lacht de juf toch vierkant uit?
Kids op een dergelijke manier bij elkaar zetten om eea uit te praten vind ik echt één van de achterlijkste dingen die ik heb gehoord.
Als ik bedenk hoe ik was toen ik klein was... Je lacht de juf toch vierkant uit?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 7 mei 2009 om 19:13
donderdag 7 mei 2009 om 19:35
quote:jaap schreef op 07 mei 2009 @ 17:46:
Liv,
Nu de héle uitzending gezien. En mijn oordeel wordt er stevig door versterkt. Ondanks dat het een 'knip-en-plak' stuk is dat in veel gevallen slechts delen van een situatie toont, zodat aanleiding, uitwerking of afloop ontbreken, wat het verdomd lastig maakt om tot een afgewogen oordeel te komen.
Precies, daarom lijkt het me beter om niet teveel door te gaan op die ene situatie. Die lijkt me namelijk niet typerend.
Daarbij is het belangrijk nog even luid-en-duidelijk te herhalen dat 'opvoeden' ook in mijn opvatting totaal níet gelijk staat aan 'veel straffen'. Straf is de sluitpost, ook hier op deze school. En ik citeer de onderwijzeres:
'Dan houd het op".
"Echt zat!"
Okay. En wat betekent dat dan? Gaat de onderwijzeres dan naar huis en laat ze de kinderen aan hun lot over? Onwaarschijnlijk. Dus dit is een aankondiging van STRAF.
Dat weet je dus niet he?
Hoewel zwaar geknipt, en gezien het taalgebruik volgens mij ook tot op zekere hoogte geredigeerd, is de 'Mathilde'-story leidend waar het de conflictoplossing betreft. Daarbij is voor mij de lichaamstaal belangrijker dan de dure volzinnen die de betrokken kinderen gebruiken om Mathilde 'aan te sturen'.
Mathilde is in elk geval niet blij door iets wat er gebeurd is. Ze voelt zich gekwetst, en is in tranen. Er volgt een heel spektakel dat op mij grotendeels geënsceneerd overkomt. Niet het conflict zelf, maar de volzinnen die uit de speaker komen.
'Leuk' is om te horen dat een van de daders zelf op enig moment zegt dat ze het niet goed kunnen maken door 'sorry' te zeggen. Wat mijn verhaal ondersteund dat kinderen dat heel goed door hebben.
Nee dus, soms is sorry niet genoeg. Das heel wat anders dan dat sorry inhoudsloos zou zijn.
Uiteindelijk komt er eigenlijk niks uit. Mathilde blijft, ook voor haar eigen gevoel, duidelijk met lege handen achter. En het wordt helemaal een pleidooi voor mijn insteek als een van de meiden die haar gepest hebben te kennen geeft dat dit erg lullig is, want als haar ouders dit horen, zijn die héél boos...........
Een van de daders is knap chagerijnig over Mathilde, en doet het gedrag van haar slachtoffer af als 'Drama!'
Je zult er met andere ogen naar hebben gekeken, maar als de juf Mathilde uiteindelijk weer naar de klas haalt, is dat eigenlijk ook met zoiets van: 'Nou is het genoeg. Slik je tranen maar in, ik kan verder niks voor je doen...........' Maar juf heeft zonder enige twijfel een goed gevoel bij de afloop, want de kinderen hebben 'gepraat'.
Dan is er nog dat andere meisje, dat een jongen een bloedneus sloeg. Ze realiseert zich dat dat niet hoort, maar kon er niks aan doen...............Jaap, ik beweer nergens dat dít de ultieme opvoedmethode is. En het zal ongetwijfeld soms niet goed werken. Maar de strekking lijkt mij duidelijk, dat is wat ik vanaf het begin geprobeerd heb duidelijk te maken. (en die ga ik nu niet weer herhalen.)
Hopelijk begrijp je mijn punt en anders maar niet.
Liv,
Nu de héle uitzending gezien. En mijn oordeel wordt er stevig door versterkt. Ondanks dat het een 'knip-en-plak' stuk is dat in veel gevallen slechts delen van een situatie toont, zodat aanleiding, uitwerking of afloop ontbreken, wat het verdomd lastig maakt om tot een afgewogen oordeel te komen.
Precies, daarom lijkt het me beter om niet teveel door te gaan op die ene situatie. Die lijkt me namelijk niet typerend.
Daarbij is het belangrijk nog even luid-en-duidelijk te herhalen dat 'opvoeden' ook in mijn opvatting totaal níet gelijk staat aan 'veel straffen'. Straf is de sluitpost, ook hier op deze school. En ik citeer de onderwijzeres:
'Dan houd het op".
"Echt zat!"
Okay. En wat betekent dat dan? Gaat de onderwijzeres dan naar huis en laat ze de kinderen aan hun lot over? Onwaarschijnlijk. Dus dit is een aankondiging van STRAF.
Dat weet je dus niet he?
Hoewel zwaar geknipt, en gezien het taalgebruik volgens mij ook tot op zekere hoogte geredigeerd, is de 'Mathilde'-story leidend waar het de conflictoplossing betreft. Daarbij is voor mij de lichaamstaal belangrijker dan de dure volzinnen die de betrokken kinderen gebruiken om Mathilde 'aan te sturen'.
Mathilde is in elk geval niet blij door iets wat er gebeurd is. Ze voelt zich gekwetst, en is in tranen. Er volgt een heel spektakel dat op mij grotendeels geënsceneerd overkomt. Niet het conflict zelf, maar de volzinnen die uit de speaker komen.
'Leuk' is om te horen dat een van de daders zelf op enig moment zegt dat ze het niet goed kunnen maken door 'sorry' te zeggen. Wat mijn verhaal ondersteund dat kinderen dat heel goed door hebben.
Nee dus, soms is sorry niet genoeg. Das heel wat anders dan dat sorry inhoudsloos zou zijn.
Uiteindelijk komt er eigenlijk niks uit. Mathilde blijft, ook voor haar eigen gevoel, duidelijk met lege handen achter. En het wordt helemaal een pleidooi voor mijn insteek als een van de meiden die haar gepest hebben te kennen geeft dat dit erg lullig is, want als haar ouders dit horen, zijn die héél boos...........
Een van de daders is knap chagerijnig over Mathilde, en doet het gedrag van haar slachtoffer af als 'Drama!'
Je zult er met andere ogen naar hebben gekeken, maar als de juf Mathilde uiteindelijk weer naar de klas haalt, is dat eigenlijk ook met zoiets van: 'Nou is het genoeg. Slik je tranen maar in, ik kan verder niks voor je doen...........' Maar juf heeft zonder enige twijfel een goed gevoel bij de afloop, want de kinderen hebben 'gepraat'.
Dan is er nog dat andere meisje, dat een jongen een bloedneus sloeg. Ze realiseert zich dat dat niet hoort, maar kon er niks aan doen...............Jaap, ik beweer nergens dat dít de ultieme opvoedmethode is. En het zal ongetwijfeld soms niet goed werken. Maar de strekking lijkt mij duidelijk, dat is wat ik vanaf het begin geprobeerd heb duidelijk te maken. (en die ga ik nu niet weer herhalen.)
Hopelijk begrijp je mijn punt en anders maar niet.
donderdag 7 mei 2009 om 22:27
quote:Liv schreef op 07 mei 2009 @ 19:35:
(..)Jaap, ik beweer nergens dat dít de ultieme opvoedmethode is. En het zal ongetwijfeld soms niet goed werken. Maar de strekking lijkt mij duidelijk, dat is wat ik vanaf het begin geprobeerd heb duidelijk te maken. (en die ga ik nu niet weer herhalen.)
Hopelijk begrijp je mijn punt en anders maar niet.[/b]Precies, daarom lijkt het me beter om niet teveel door te gaan op die ene situatie. Die lijkt me namelijk niet typerend.
Laten we eerst nog even vaststellen dat jij bij herhaling aandrong op het voeren van de discussie met referentie aan dit (voor jou) goede voorbeeld. Ik ga dus niet 'dóór', en helaas reageer jij niet inhoudelijk op mijn observaties, waardoor er dus nooit een discussie van de grond zal komen.
Dat weet je dus niet he?
Dat weet ik dus wel. Want dat houden die twee zinnetjes in. Als het ophoudt, wat dan? Als dat geen sanctie is, terwijl praten geen zin blijkt te hebben, wat heb je dan voor mogelijkheden?
Neem dat ene jongetje, dat voor de derde keer met kauwgom wordt betrapt, waarna de juf zegt dat ze het 'echt zat!' is. Hoe zie jij het voor je bij de vierde keer?
Nee dus, soms is sorry niet genoeg. Das heel wat anders dan dat sorry inhoudsloos zou zijn.
Ja, zo praat je jezelf overal uit! Hier is het niet alleen 'niet genoeg', maar contraproductief. Dat 'sorry' komt er alleen maar uit omdat de juf het wil (wordt letterlijk gezegd), waarbij een van die meiden het nog memoreert als een knieval: 'We hebben zelfs publiekelijk 'sorry' gezegd'. Zij zien dat dus als een STRAF. Het komt niet uit hun hart. De boodschap is: 'Wat wil je nou eigenlijk nog meer, 'drama-queen!'
Het is niet alleen niet 'de ultieme opvoedmethode'. Het is destructief! Het leert die kinderen een toneelspel op te voeren, en ze zijn er zelf ook zichtbaar ongelukkig mee. Slachtoffer én daders. En het resultaat komt niet eens in de buurt van een perspectief dat je zou willen bereiken, als opvoeder. Namelijk dat het pesten ophoudt. Dat 'drama!' tot slot zegt genoeg. Mathilde is gebrandmerkt als 'drama-queen', en afgeserveerd. De enige concessie die de juf er nog uit kan slepen voor haar, is dat ze haar bij terugkomst in de klas niet allemaal uit gaan zitten lachen, of al te openlijk laten blijken dat ze zich aanstelt. Lekker dan!
(..)Jaap, ik beweer nergens dat dít de ultieme opvoedmethode is. En het zal ongetwijfeld soms niet goed werken. Maar de strekking lijkt mij duidelijk, dat is wat ik vanaf het begin geprobeerd heb duidelijk te maken. (en die ga ik nu niet weer herhalen.)
Hopelijk begrijp je mijn punt en anders maar niet.[/b]Precies, daarom lijkt het me beter om niet teveel door te gaan op die ene situatie. Die lijkt me namelijk niet typerend.
Laten we eerst nog even vaststellen dat jij bij herhaling aandrong op het voeren van de discussie met referentie aan dit (voor jou) goede voorbeeld. Ik ga dus niet 'dóór', en helaas reageer jij niet inhoudelijk op mijn observaties, waardoor er dus nooit een discussie van de grond zal komen.
Dat weet je dus niet he?
Dat weet ik dus wel. Want dat houden die twee zinnetjes in. Als het ophoudt, wat dan? Als dat geen sanctie is, terwijl praten geen zin blijkt te hebben, wat heb je dan voor mogelijkheden?
Neem dat ene jongetje, dat voor de derde keer met kauwgom wordt betrapt, waarna de juf zegt dat ze het 'echt zat!' is. Hoe zie jij het voor je bij de vierde keer?
Nee dus, soms is sorry niet genoeg. Das heel wat anders dan dat sorry inhoudsloos zou zijn.
Ja, zo praat je jezelf overal uit! Hier is het niet alleen 'niet genoeg', maar contraproductief. Dat 'sorry' komt er alleen maar uit omdat de juf het wil (wordt letterlijk gezegd), waarbij een van die meiden het nog memoreert als een knieval: 'We hebben zelfs publiekelijk 'sorry' gezegd'. Zij zien dat dus als een STRAF. Het komt niet uit hun hart. De boodschap is: 'Wat wil je nou eigenlijk nog meer, 'drama-queen!'
Het is niet alleen niet 'de ultieme opvoedmethode'. Het is destructief! Het leert die kinderen een toneelspel op te voeren, en ze zijn er zelf ook zichtbaar ongelukkig mee. Slachtoffer én daders. En het resultaat komt niet eens in de buurt van een perspectief dat je zou willen bereiken, als opvoeder. Namelijk dat het pesten ophoudt. Dat 'drama!' tot slot zegt genoeg. Mathilde is gebrandmerkt als 'drama-queen', en afgeserveerd. De enige concessie die de juf er nog uit kan slepen voor haar, is dat ze haar bij terugkomst in de klas niet allemaal uit gaan zitten lachen, of al te openlijk laten blijken dat ze zich aanstelt. Lekker dan!
donderdag 7 mei 2009 om 22:41
Jaap bedoelt dus eigenlijk dat ik begonnen ben met mijn conclusie dat ik denk dat Jaap alles beter weet met opvoeden omdat hij alles wat een ander aandraagt weg wuift als zijnde niet waar, onzin etc.
Daar sta ik overigens achter en blijf ik ook achter staan.
Door de hele discussie heen, Jaap, doe je deze door mij getrokken conclusie. Als dat een toon van teneur zetten is, mij best maar meestal begint die ervoor en niet met een getrokken conclusie.
Bovendien kun je zelf niet uitleggen wat je bedoelt met treiter straffen of het komt totáál niet uit de verf. Die vraag van mij heb je zo'n beetje gemakshalve genegeerd.
Over opvoeden discussiëren vind ik normaal heel leuk maar niet met een discussiepartner als Jaap. Je kunt typen wat je wilt, volgens Jaap is het allemaal onzin, blijft hij net zolang in zijn argumenten ronddraaien totdat je eigenlijk merkt dat wat hij eerder beweerde blijkbaar aangepast is aan iets nieuws, zodat hij het nog steeds met je oneens kan zijn. Als je daar een opmerking over maakt, weet Jaap zogenaamd niet wat je bedoelt, waar je op doelt of waar je het over hebt.
Daar sta ik overigens achter en blijf ik ook achter staan.
Door de hele discussie heen, Jaap, doe je deze door mij getrokken conclusie. Als dat een toon van teneur zetten is, mij best maar meestal begint die ervoor en niet met een getrokken conclusie.
Bovendien kun je zelf niet uitleggen wat je bedoelt met treiter straffen of het komt totáál niet uit de verf. Die vraag van mij heb je zo'n beetje gemakshalve genegeerd.
Over opvoeden discussiëren vind ik normaal heel leuk maar niet met een discussiepartner als Jaap. Je kunt typen wat je wilt, volgens Jaap is het allemaal onzin, blijft hij net zolang in zijn argumenten ronddraaien totdat je eigenlijk merkt dat wat hij eerder beweerde blijkbaar aangepast is aan iets nieuws, zodat hij het nog steeds met je oneens kan zijn. Als je daar een opmerking over maakt, weet Jaap zogenaamd niet wat je bedoelt, waar je op doelt of waar je het over hebt.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
vrijdag 8 mei 2009 om 09:15
Oh en Jaap? Ik ben het niet met je eens, maar heb geen zin meer in een "discussie" met jou. Niet omdat ik geen argumenten heb, maar omdat er met jou niet op een normale manier te praten valt. Aangezien ik bij lange na niet de enige ben op dit forum die dit vindt zou het misschien eens tijd worden dat je dat tot je door laat dringen en bij jezelf te rade gaat. Succes!
vrijdag 8 mei 2009 om 10:59
@ Shahla,
Anders dan jij suggereert val ik anderen helemaal niet aan op hun keuzes. Integendeel! Ik schrijf zelfs meerdere malen dat er geen universele methode is die past op elke situatie (in verschillende bewoordingen).
Daarentegen verkondig jij wél een duidelijke mening over een door jou vermeende relatie tussen 'autoritair' opvoeden en het gebruik van de 'opvoedkundige tik'.
Dat was onze eerste (en enige) inhoudelijke discussiepunt, waarbij ik getracht heb je ervan te overtuigen dat 'autoritair' opvoeden louter te maken heeft met het aspect van 'gehoorzaamheid', en niet met de consequenties die de ouder verbindt aan ongewenst gedrag. Maar je zit zó vast in je oordeel, dat je overigens deelt met een groot deel van de bevolking na járenlange indoctrinatie op dit punt, dat er geen beweging in te krijgen is. Dat is dan maar zo, maar verwacht niet van mij dat ik opschuif in jouw richting om te voorkomen dat jij mij gaat zien als iemand die 'zijn eigen gelijk' voorop stelt. Ik ben niet van de 'consensus', maar van de duidelijkheid. En ik hou mij vast aan de woordenboek-definitie van autoritair, in één woord: 'eigenmachtig'. De Politiek Correcte versie is aan mij niet besteed.
Wat een 'treiterstraf' is dat heb ik (dacht ik) uitgelegd toen ik het begrip introduceerde. Maar speciaal voor jou nog een keer dan:
Enige sanctie die door het kind als 'pesten' wordt ervaren, waarbij het kind restricties opgelegd krijgt, iets wordt afgepakt, het niet meer gebruik mag maken van bepaalde 'voorzienningen' waar het plezier aan beleeft, louter om het kind te straffen (en niet om het te beschermen), of langdurig wordt beperkt in de vrijheid.
Dit is de uitvoerige versie, waarbij het niet moeilijk moet zijn bij elk van de genoemde aspecten een praktijkvoorbeeld te bedenken. Maar desgewenst wil ik dat er nog wel aan toevoegen als het nog niet duidelijk genoeg is.
Anders dan jij suggereert val ik anderen helemaal niet aan op hun keuzes. Integendeel! Ik schrijf zelfs meerdere malen dat er geen universele methode is die past op elke situatie (in verschillende bewoordingen).
Daarentegen verkondig jij wél een duidelijke mening over een door jou vermeende relatie tussen 'autoritair' opvoeden en het gebruik van de 'opvoedkundige tik'.
Dat was onze eerste (en enige) inhoudelijke discussiepunt, waarbij ik getracht heb je ervan te overtuigen dat 'autoritair' opvoeden louter te maken heeft met het aspect van 'gehoorzaamheid', en niet met de consequenties die de ouder verbindt aan ongewenst gedrag. Maar je zit zó vast in je oordeel, dat je overigens deelt met een groot deel van de bevolking na járenlange indoctrinatie op dit punt, dat er geen beweging in te krijgen is. Dat is dan maar zo, maar verwacht niet van mij dat ik opschuif in jouw richting om te voorkomen dat jij mij gaat zien als iemand die 'zijn eigen gelijk' voorop stelt. Ik ben niet van de 'consensus', maar van de duidelijkheid. En ik hou mij vast aan de woordenboek-definitie van autoritair, in één woord: 'eigenmachtig'. De Politiek Correcte versie is aan mij niet besteed.
Wat een 'treiterstraf' is dat heb ik (dacht ik) uitgelegd toen ik het begrip introduceerde. Maar speciaal voor jou nog een keer dan:
Enige sanctie die door het kind als 'pesten' wordt ervaren, waarbij het kind restricties opgelegd krijgt, iets wordt afgepakt, het niet meer gebruik mag maken van bepaalde 'voorzienningen' waar het plezier aan beleeft, louter om het kind te straffen (en niet om het te beschermen), of langdurig wordt beperkt in de vrijheid.
Dit is de uitvoerige versie, waarbij het niet moeilijk moet zijn bij elk van de genoemde aspecten een praktijkvoorbeeld te bedenken. Maar desgewenst wil ik dat er nog wel aan toevoegen als het nog niet duidelijk genoeg is.
vrijdag 8 mei 2009 om 11:21
quote:zusenzo schreef op 08 mei 2009 @ 09:17:
Jaap, even een vraagje tussendoor, hoe doe jij het dan opvoeden met jouw eigen kinderen?
Voorbeeld?
Indien mosterd excuus.
Even, nog maar eens, voor de duidelijkheid: Ik geloof niet in één unieke 'one-size-fits-all' aanpak. Het 'hoe' is dan ook niet het meest belangrijke aspect, hoewel het duidelijk meer aandacht verdient dan het krijgt, en er minder dogmatisch naar de uiteenlopende methoden voor correctie gekeken zou moeten worden.
Elke ouder stelt zich ten doel het eigen kind op te voeden zonder de noodzaak van straf. De ene ouder is zich nadrukkelijker bewust van de kwaliteiten die belangrijk zijn voor het kind als het op eigen benen komt te staan dan de ander. Wie een duidelijk 'punt op de horizon' zet loopt het gevaar inflexibel en autoritair te worden als ouder. Wie gaat voor 'het geluk van het kind' loopt het gevaar de toekomst van het kind als volwassene ernstige schade toe te brengen, omdat het zich niet kan handhaven in een samenleving. En als veel ouders die aanpak kiezen, loopt de samenleving zelf gevaar.
Ik heb er zelf voor gekozen enkele aspecten uit het totale pakket van waarden en normen te lichten die ik essentieel vond voor een goed functionerend mens. Je mag niet stelen; je mag niet liegen; en je moet rekenschap af kunnen leggen over het gebruik van 'geweld' (in de ruimste zin, inclusief 'verbaal geweld' en 'pesten').
Het schenden van die door mij opgelegde regels, waarover niet te onderhandelen viel, betekende straf.
Daarnaast waren er talloze aspecten waarvan ik inzag dat ze belangrijk waren, maar die ik niet af wilde dwingen. Ook daar hield ik als ouder mijn mond niet, en gaf ik volop advies, kon ik ook boos worden, maar moedigde ik een dialoog aan, en bleef straf uit.
Jaap, even een vraagje tussendoor, hoe doe jij het dan opvoeden met jouw eigen kinderen?
Voorbeeld?
Indien mosterd excuus.
Even, nog maar eens, voor de duidelijkheid: Ik geloof niet in één unieke 'one-size-fits-all' aanpak. Het 'hoe' is dan ook niet het meest belangrijke aspect, hoewel het duidelijk meer aandacht verdient dan het krijgt, en er minder dogmatisch naar de uiteenlopende methoden voor correctie gekeken zou moeten worden.
Elke ouder stelt zich ten doel het eigen kind op te voeden zonder de noodzaak van straf. De ene ouder is zich nadrukkelijker bewust van de kwaliteiten die belangrijk zijn voor het kind als het op eigen benen komt te staan dan de ander. Wie een duidelijk 'punt op de horizon' zet loopt het gevaar inflexibel en autoritair te worden als ouder. Wie gaat voor 'het geluk van het kind' loopt het gevaar de toekomst van het kind als volwassene ernstige schade toe te brengen, omdat het zich niet kan handhaven in een samenleving. En als veel ouders die aanpak kiezen, loopt de samenleving zelf gevaar.
Ik heb er zelf voor gekozen enkele aspecten uit het totale pakket van waarden en normen te lichten die ik essentieel vond voor een goed functionerend mens. Je mag niet stelen; je mag niet liegen; en je moet rekenschap af kunnen leggen over het gebruik van 'geweld' (in de ruimste zin, inclusief 'verbaal geweld' en 'pesten').
Het schenden van die door mij opgelegde regels, waarover niet te onderhandelen viel, betekende straf.
Daarnaast waren er talloze aspecten waarvan ik inzag dat ze belangrijk waren, maar die ik niet af wilde dwingen. Ook daar hield ik als ouder mijn mond niet, en gaf ik volop advies, kon ik ook boos worden, maar moedigde ik een dialoog aan, en bleef straf uit.
vrijdag 8 mei 2009 om 12:01
quote:RosieRo schreef op 08 mei 2009 @ 11:25:
jaap, mbt tot deze discussie zou ik je wat willen zeggen maar das te prive voor hier.
Als het je interesseert kan ik je dan per mail ergens bereiken?
Tis niet superbelangrijk verder hoor.onderweg66@hotmail.com
jaap, mbt tot deze discussie zou ik je wat willen zeggen maar das te prive voor hier.
Als het je interesseert kan ik je dan per mail ergens bereiken?
Tis niet superbelangrijk verder hoor.onderweg66@hotmail.com
vrijdag 8 mei 2009 om 12:04
Jaap, wil toch nog even één ding zeggen en dat is dat jouw opvoedstijl in wezen niet zoveel verschilt van de mijne. Niet dat dat verder belangrijk is, maar het viel me gewoon op.
Je laatste zin vind ik eigenlijk wel weer grappig, want het aanmoedigen van dialoog, tja, dat bedoel ik eigenlijk de hele tijd....
Je laatste zin vind ik eigenlijk wel weer grappig, want het aanmoedigen van dialoog, tja, dat bedoel ik eigenlijk de hele tijd....
vrijdag 8 mei 2009 om 12:11
Ik moet zeggen dat je methode vergelijkbaar is met de onze, alleen jij kan het zo heerlijk klinisch opschrijven, dat lukt mij nou nooit eens.
Nooit eens frustietostie over het gedrag van je kinderen en ruzie met je vrouw over de aanpak?
Hier komen we aardig overeen, maar soms kijken we tegen bepaalde zaken anders aan.
Ik geef dus wel straf (straf als in ga maar even in je kamer afkoelen of beeldscherm straf als ze het echt te bont maken, duidelijk dat ik het over twee ondernemende jongens heb) als ik het gezuig zat ben, mijn man gaat met ze in dialoog, maar die heeft ze ook niet iedere dag 24/7 om zich heen en heeft vaak meer geduld.
We vullen elkaar dus aardig aan hierin
Nooit eens frustietostie over het gedrag van je kinderen en ruzie met je vrouw over de aanpak?
Hier komen we aardig overeen, maar soms kijken we tegen bepaalde zaken anders aan.
Ik geef dus wel straf (straf als in ga maar even in je kamer afkoelen of beeldscherm straf als ze het echt te bont maken, duidelijk dat ik het over twee ondernemende jongens heb) als ik het gezuig zat ben, mijn man gaat met ze in dialoog, maar die heeft ze ook niet iedere dag 24/7 om zich heen en heeft vaak meer geduld.
We vullen elkaar dus aardig aan hierin
vrijdag 8 mei 2009 om 12:28
Wat is in jou ogen dan straf Jaap.?
Grappig dat zoals jij je opvoeding beschrijft, weer aarig overeen komt met een aantal(waaronder ik ook denk ik)
Alleen ik straf eigenlijk echt nooit.....alleen bij mijn eerst poging gedaan,maar ik vind het alleen maar ellendig en past niet echt bij mij.
Niet dat ik nooit boos word hoor.
Grappig dat zoals jij je opvoeding beschrijft, weer aarig overeen komt met een aantal(waaronder ik ook denk ik)
Alleen ik straf eigenlijk echt nooit.....alleen bij mijn eerst poging gedaan,maar ik vind het alleen maar ellendig en past niet echt bij mij.
Niet dat ik nooit boos word hoor.
