Actueel
alle pijlers
Voed ze op!
dinsdag 21 april 2009 om 13:08
In de Telegraaf vandaag op de voorpagina de oproep van een drietal parlementsleden aan ouders en scholen om kinderen weer 'ouderwets' op te voeden.
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
dinsdag 21 april 2009 om 14:37
quote:HoiPippiLangkous schreef op 21 april 2009 @ 14:27:
[...]
Wat is het verschil tussen een tik en slaan? Mss handig om dat eerst duidelijk te hebben.
Wat jij een tik noemt, noem ik mss slaan.
verder hoeft het echt geen onmacht te zijn hoor. Een weloverwogen tik kan soms veel effectiever zijn dan 1000 woorden.
Mijn eerste reactie is: er is geen verschil tussen een tik en slaan. En een weloverwogen tik is al helemaal slaan.
Een tik kan effectiever zijn dan woorden, maar dan zou een andere actie ook effectiever kunnen zijn (apart zetten oid).
[...]
Wat is het verschil tussen een tik en slaan? Mss handig om dat eerst duidelijk te hebben.
Wat jij een tik noemt, noem ik mss slaan.
verder hoeft het echt geen onmacht te zijn hoor. Een weloverwogen tik kan soms veel effectiever zijn dan 1000 woorden.
Mijn eerste reactie is: er is geen verschil tussen een tik en slaan. En een weloverwogen tik is al helemaal slaan.
Een tik kan effectiever zijn dan woorden, maar dan zou een andere actie ook effectiever kunnen zijn (apart zetten oid).
dinsdag 21 april 2009 om 14:38
quote:libertas schreef op 21 april 2009 @ 14:30:
[...]
Zelfs de grootste misdadigers worden niet geslagen, en een kind verdient het dus nooit om geslagen te worden.
Het is zoals hierboven aangegeven is onmacht van ouders
onzin.
ze kregen weleens een tik toen ze de peuterleeftijd hadden, en dat was nooit uit onmacht of uit boosheid en ook nooit om ze pijn te doen.
gewoon heel beheerst waarschuwen dat ze ergens niet aan mogen komen, doen ze het toch, afpakken en tik op de vingers. Een welbewust toegepaste consequentie en geen drift of onmacht.
(ook zo iets: ouders die hun hele huis kind-proof maken. Gewoon leren wat wel en niet mag kost meer moeite, maar daar heb je wel meer aan uiteindelijk.)
[...]
Zelfs de grootste misdadigers worden niet geslagen, en een kind verdient het dus nooit om geslagen te worden.
Het is zoals hierboven aangegeven is onmacht van ouders
onzin.
ze kregen weleens een tik toen ze de peuterleeftijd hadden, en dat was nooit uit onmacht of uit boosheid en ook nooit om ze pijn te doen.
gewoon heel beheerst waarschuwen dat ze ergens niet aan mogen komen, doen ze het toch, afpakken en tik op de vingers. Een welbewust toegepaste consequentie en geen drift of onmacht.
(ook zo iets: ouders die hun hele huis kind-proof maken. Gewoon leren wat wel en niet mag kost meer moeite, maar daar heb je wel meer aan uiteindelijk.)
dinsdag 21 april 2009 om 14:39
quote:MarijeMarije schreef op 21 april 2009 @ 14:37:
[...]
Mijn eerste reactie is: er is geen verschil tussen een tik en slaan. En een weloverwogen tik is al helemaal slaan. ?quote:Een tik kan effectiever zijn dan woorden, maar dan zou een andere actie ook effectiever kunnen zijn (apart zetten oid).Dat kan. Ik weet niet wat ik erger had gevonden als kind, een tik of apart gezet worden. ik denk het laatste dat had voor mij veel meer als mishandeling gevoeld.
[...]
Mijn eerste reactie is: er is geen verschil tussen een tik en slaan. En een weloverwogen tik is al helemaal slaan. ?quote:Een tik kan effectiever zijn dan woorden, maar dan zou een andere actie ook effectiever kunnen zijn (apart zetten oid).Dat kan. Ik weet niet wat ik erger had gevonden als kind, een tik of apart gezet worden. ik denk het laatste dat had voor mij veel meer als mishandeling gevoeld.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 14:42
quote:MarijeMarije schreef op 21 april 2009 @ 14:40:
@HPL, hoe denk jij dan dat het werkt?
Ik zeg net dat ik dat niet weet.......
Het enige wat ik weet is dat een ander er niet voor kan zorgen dat (meer kans maakt om) gelukkig te worden. Dat zit in jezelf.
@HPL, hoe denk jij dan dat het werkt?
Ik zeg net dat ik dat niet weet.......
Het enige wat ik weet is dat een ander er niet voor kan zorgen dat (meer kans maakt om) gelukkig te worden. Dat zit in jezelf.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 14:47
quote:HoiPippiLangkous schreef op 21 april 2009 @ 14:42:
[...]
Ik zeg net dat ik dat niet weet.......
Het enige wat ik weet is dat een ander er niet voor kan zorgen dat (meer kans maakt om) gelukkig te worden. Dat zit in jezelf.
Sluit ik me bij aan. Of je gelukkig wordt hangt voor een (heel groot) deel van je karakter af denk ik. Hoe je zelf in het leven staat. Of je de wil en kracht hebt om altijd door te vechten. Dat is niet iets aangeleerds, dat hoor bij iemand of niet. Mijn manis een schat maar heeft het bij tijd en wijle heel moeilijk met het leven, volgens hem nog altijd omdat zijn ouders uit elkaar gegaan zijn toen hij 17 was. En hoewel dat moeilijk is en ik best snap dat hij dat erg vind snap ik niet dat hij daar zo'n last van heeft soms.
Wat ik net als schreef ik ben in mijn jeugd mishandeld. Ik ben misbruikt en heb heel wat mensen verloren waaronder mijn eerste kind. En toch ben ik over het geheel genomen gelukkig. Tuurlijk heb ik mindere dagen (net als elk mens), maar als ik mijn leven een cijfer moet geven is dat toch minstens een dikke 8.
[...]
Ik zeg net dat ik dat niet weet.......
Het enige wat ik weet is dat een ander er niet voor kan zorgen dat (meer kans maakt om) gelukkig te worden. Dat zit in jezelf.
Sluit ik me bij aan. Of je gelukkig wordt hangt voor een (heel groot) deel van je karakter af denk ik. Hoe je zelf in het leven staat. Of je de wil en kracht hebt om altijd door te vechten. Dat is niet iets aangeleerds, dat hoor bij iemand of niet. Mijn manis een schat maar heeft het bij tijd en wijle heel moeilijk met het leven, volgens hem nog altijd omdat zijn ouders uit elkaar gegaan zijn toen hij 17 was. En hoewel dat moeilijk is en ik best snap dat hij dat erg vind snap ik niet dat hij daar zo'n last van heeft soms.
Wat ik net als schreef ik ben in mijn jeugd mishandeld. Ik ben misbruikt en heb heel wat mensen verloren waaronder mijn eerste kind. En toch ben ik over het geheel genomen gelukkig. Tuurlijk heb ik mindere dagen (net als elk mens), maar als ik mijn leven een cijfer moet geven is dat toch minstens een dikke 8.
dinsdag 21 april 2009 om 14:51
Ik was ook niet perse gelukkiger geweest met een normale jeugd. Ik ben behoorlijk tevreden over mezelf en mijn leven en wie ik ben en hoe ik ben ben ik toch vooral door wat ik meegemaakt heb. Misschien was ik zonder die levenservaring wel veel ontevredener geweest. Geen idee.
Ik bedoel hier trouwens niet mee dat je kinderen niet die gezonde, veilige basis moet geven. Juist wel, maar dan gewoon omdat het kinderen zijn. Jou kinderen waar je van houdt en waar je het beste mee voorhebt en niet omdat je ze gelukkig wilt maken, want dat kun je niet, dat moeten ze zelf (gaan) doen.
Ik bedoel hier trouwens niet mee dat je kinderen niet die gezonde, veilige basis moet geven. Juist wel, maar dan gewoon omdat het kinderen zijn. Jou kinderen waar je van houdt en waar je het beste mee voorhebt en niet omdat je ze gelukkig wilt maken, want dat kun je niet, dat moeten ze zelf (gaan) doen.
dinsdag 21 april 2009 om 14:53
quote:RosieRo schreef op 21 april 2009 @ 14:38:
[...]
onzin.
ze kregen weleens een tik toen ze de peuterleeftijd hadden, en dat was nooit uit onmacht of uit boosheid en ook nooit om ze pijn te doen.
gewoon heel beheerst waarschuwen dat ze ergens niet aan mogen komen, doen ze het toch, afpakken en tik op de vingers. Een welbewust toegepaste consequentie en geen drift of onmacht.
)
Hier gaan mijn haren van overeind staan! Zoals eerder gezegd bestraffen wij misdadigers niet met lijfstraffen. Honden en andere huisdieren slaan wij ook niet. Niet om ze wat te leren en niet als consequentie voor slecht gedrag.
Je geeft kinderen namelijk het idee dat slaan onder bepaalde voorwaarden wel mag.
[...]
onzin.
ze kregen weleens een tik toen ze de peuterleeftijd hadden, en dat was nooit uit onmacht of uit boosheid en ook nooit om ze pijn te doen.
gewoon heel beheerst waarschuwen dat ze ergens niet aan mogen komen, doen ze het toch, afpakken en tik op de vingers. Een welbewust toegepaste consequentie en geen drift of onmacht.
)
Hier gaan mijn haren van overeind staan! Zoals eerder gezegd bestraffen wij misdadigers niet met lijfstraffen. Honden en andere huisdieren slaan wij ook niet. Niet om ze wat te leren en niet als consequentie voor slecht gedrag.
Je geeft kinderen namelijk het idee dat slaan onder bepaalde voorwaarden wel mag.
dinsdag 21 april 2009 om 14:54
Wat ik dan niet snap he, als een tik geven niet mag. Waarom mag apart zetten dan wel?
Zoals gezegd, als mijn ouders dat met mij hadden gedaan dan was ik gek geworden als kind. Net als huisarrest, dan had je me ook weg kunnen dragen. Dan liever die tik hoor.
Zoals gezegd, als mijn ouders dat met mij hadden gedaan dan was ik gek geworden als kind. Net als huisarrest, dan had je me ook weg kunnen dragen. Dan liever die tik hoor.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 14:55
quote:HoiPippiLangkous schreef op 21 april 2009 @ 14:17:
[...]
Ach welnee, overdrijf niet zo. Heb jij je kind nooit een tik op de vingers gegeven? Of een tik op de (luier)kont?
Bij mijn dochter weleens een enkele keer,toen ik nog aan het opvoedneuzelen was.
Maar gezien slecht behaalde resultaten en een kutgevoel heb ik daar geen regel van gemaakt.Snel mee gestop met die onzin
Bovendien kwam ik er snel achter dat het anders kan en in mijn ogen beter.
Vind het niet een al te goed voorbeeld tikken uitdelen namelijk.
Nou ze is inmiddels 19,zie geen trauma's inderdaad.
Maar
[...]
Ach welnee, overdrijf niet zo. Heb jij je kind nooit een tik op de vingers gegeven? Of een tik op de (luier)kont?
Bij mijn dochter weleens een enkele keer,toen ik nog aan het opvoedneuzelen was.
Maar gezien slecht behaalde resultaten en een kutgevoel heb ik daar geen regel van gemaakt.Snel mee gestop met die onzin
Bovendien kwam ik er snel achter dat het anders kan en in mijn ogen beter.
Vind het niet een al te goed voorbeeld tikken uitdelen namelijk.
Nou ze is inmiddels 19,zie geen trauma's inderdaad.
Maar
dinsdag 21 april 2009 om 14:59
quote:HoiPippiLangkous schreef op 21 april 2009 @ 14:42:
[...]
Ik zeg net dat ik dat niet weet.......
Het enige wat ik weet is dat een ander er niet voor kan zorgen dat (meer kans maakt om) gelukkig te worden. Dat zit in jezelf.
Dat het in jezelf zit, heb je helemaal gelijk in. Dat is zo ongeveer mijn lijspreuk, dus daarin zijn we het met elkaar eens
Ik kan er niet voor zorgen dat mijn kinderen gelukkig worden, dat weet ik. Maar ik denk wel dat onderdelen van de opvoeding verschil kunnen maken. Ik probeer mijn kinderen te leren blij te zijn met alles wat ze krijgen. Mijn zoon van 4 is net zo blij met de pyama die hij krijgt van sinterklaas als de zandbak. En dan denk ik dat het meer in hem zit, dan wanneer een kind alleen nog maar blij is met een game-box ofzo. Snap je wat ik probeer te zeggen? Of het echt zo werkt? Ik hoop het, dan is het allemaal niet voor niets.
En over slaan/tik: ik heb ook wel eens een tik van mijn ouders gehad en dat maakte diepe indruk. En nee, ik ben er niet slechter van geworden en houd zielsveel van mijn ouders. De keren dat ik mijn zoon een tik gaf, merkte ik dat dit puur uit onmacht was. Een kind wat steeds de hete kachel wil pakken en daarom een tik op zijn handen krijgt: dat handje kun je ook beetpakken en beethouden om het even duidelijk te maken (oogcontact maken). Als een kind ouder wordt, kun je meer met woorden doen denk ik, of andere sancties. Jij zegt dat apart zetten voor jou vreselijk was geweest, dat snap ik. Maar dan komt er geen fysiek geweld bij kijken.
[...]
Ik zeg net dat ik dat niet weet.......
Het enige wat ik weet is dat een ander er niet voor kan zorgen dat (meer kans maakt om) gelukkig te worden. Dat zit in jezelf.
Dat het in jezelf zit, heb je helemaal gelijk in. Dat is zo ongeveer mijn lijspreuk, dus daarin zijn we het met elkaar eens
Ik kan er niet voor zorgen dat mijn kinderen gelukkig worden, dat weet ik. Maar ik denk wel dat onderdelen van de opvoeding verschil kunnen maken. Ik probeer mijn kinderen te leren blij te zijn met alles wat ze krijgen. Mijn zoon van 4 is net zo blij met de pyama die hij krijgt van sinterklaas als de zandbak. En dan denk ik dat het meer in hem zit, dan wanneer een kind alleen nog maar blij is met een game-box ofzo. Snap je wat ik probeer te zeggen? Of het echt zo werkt? Ik hoop het, dan is het allemaal niet voor niets.
En over slaan/tik: ik heb ook wel eens een tik van mijn ouders gehad en dat maakte diepe indruk. En nee, ik ben er niet slechter van geworden en houd zielsveel van mijn ouders. De keren dat ik mijn zoon een tik gaf, merkte ik dat dit puur uit onmacht was. Een kind wat steeds de hete kachel wil pakken en daarom een tik op zijn handen krijgt: dat handje kun je ook beetpakken en beethouden om het even duidelijk te maken (oogcontact maken). Als een kind ouder wordt, kun je meer met woorden doen denk ik, of andere sancties. Jij zegt dat apart zetten voor jou vreselijk was geweest, dat snap ik. Maar dan komt er geen fysiek geweld bij kijken.
dinsdag 21 april 2009 om 15:04
quote:HoiPippiLangkous schreef op 21 april 2009 @ 14:54:
Wat ik dan niet snap he, als een tik geven niet mag. Waarom mag apart zetten dan wel?
Zoals gezegd, als mijn ouders dat met mij hadden gedaan dan was ik gek geworden als kind. Net als huisarrest, dan had je me ook weg kunnen dragen. Dan liever die tik hoor.
Wat is er dan mis met apart zetten aka the naughty corner?
Zie verder mijn eerdere postings over slaan.
Wat ik dan niet snap he, als een tik geven niet mag. Waarom mag apart zetten dan wel?
Zoals gezegd, als mijn ouders dat met mij hadden gedaan dan was ik gek geworden als kind. Net als huisarrest, dan had je me ook weg kunnen dragen. Dan liever die tik hoor.
Wat is er dan mis met apart zetten aka the naughty corner?
Zie verder mijn eerdere postings over slaan.
dinsdag 21 april 2009 om 15:05
Ik snap wel wat je bedoelt hoor maar ik denk nog steeds dat het persoonsgebonden is. Een ontverden mens = een ontevreden mens wat ze ook hebben geleerd.
WB je laatste zin; is mishandeling dan minder erg als het niet fysiek is?
WB je laatste zin; is mishandeling dan minder erg als het niet fysiek is?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 15:05
MarijeMarije en Libertas komen, althans in hun posts hier, over als van die mamma's die naar buiten toe krampachtig proberen de ideale ouder uit te hangen (en als niemand kijkt, janken waarom het niet lukt).... Jullie weten echt wel wat er bedoeld wordt met een tik, en om dat meteen in de hoek van de mishandeling en onmacht te trekken slaat werkelijk nergens op (een beproefde methode om een discussie dood te slaan) ... Elk kind wordt met een gevoel voor goed en fout geboren, en zoals hier al meer betoogd is, elk mens heeft structuur en regels nodig ...
Opinions just like love do not pay any bills
dinsdag 21 april 2009 om 15:07
Geluk is niet maakbaar,maar heeft wel randvoorwaarden nodig.
O.a zitten die in jezelf.
Maar een onveilig nest,of traumatische gebeurtenissen maken je het je verrekte lastig.
Ik zal daardoor alles inzetten als ouder om in ieder geval mijn kinderen warmte en veiligheid tegen.
Geen garantie,geen flauw idee of ik dat goed doe (ik denk het wel).
Maar hoop dat ze wat stevigeheid krijgen daardoor zodat klappen waar ik/of zij geen invloed op hebben wat beter te dragen zijn.
Als ik daar een steentje aan bij kan dragen,doe ik dat.
O.a zitten die in jezelf.
Maar een onveilig nest,of traumatische gebeurtenissen maken je het je verrekte lastig.
Ik zal daardoor alles inzetten als ouder om in ieder geval mijn kinderen warmte en veiligheid tegen.
Geen garantie,geen flauw idee of ik dat goed doe (ik denk het wel).
Maar hoop dat ze wat stevigeheid krijgen daardoor zodat klappen waar ik/of zij geen invloed op hebben wat beter te dragen zijn.
Als ik daar een steentje aan bij kan dragen,doe ik dat.
dinsdag 21 april 2009 om 15:08
Ik weet niet of het nou allemaal wel zo dramatisch is gesteld. Geklaag over de jeugd van tegenwoordig is van alle tijden denk ik.
Mijn kinderen zijn nog klein (oudste is bijna 7) en ik ben geloof ik vrij slap in veel opzichten. Wel met grenzen natuurlijk. Maar binnen die grenzen mag er best wat.
Bijvoorbeeld meebeslissen doen mijn kinderen best vaak. Als ik boodschappen doe mogen de kinderen ook altijd aangeven welke koekjes ze willen, welke toetjes enzovoorts. Als mijn zoontje zegt dat hij vanavond zoooo graag sperzieboontjes wil eten dan maak ik dat vaak wel.
Als ze lekker spelen en het is al wat later dan laat ik ze meestal nog wel even spelen. 's zomers als het laat licht is en ze nog buiten zijn mogen ze best later naar bed.
Over de vakantie meebeslissen zijn ze nog te klein voor maar ik kan me voorstellen dat als ze wat ouder zijn dat ik ze daar dan ook wat inspraak over geef. Niet dat ze mogen beslissen dan maar als ze bepaalde ideeën hebben wil ik daar best naar luisteren.
Ik verander mijn plannen wel eens omdat de kinderen iets anders willen en regelmatig zeg ik eerst nee om dan nog ja te zeggen.
Natuurlijk zijn er grenzen en die zijn ook vrij duidelijk maar ze zijn wel wat rekbaar en binnen die grenzen mag er veel.
Ik heb verder niet zoveel ambities op opvoedgebied. Dat ze gelukkig worden hoop ik natuurlijk wel maar dat is mij wel heel ambitieus.
Ze zijn overigens helemaal niet vervelend of extreem moeilijk ondanks dat ik vrij slap ben met veel dingen.
Mijn kinderen zijn nog klein (oudste is bijna 7) en ik ben geloof ik vrij slap in veel opzichten. Wel met grenzen natuurlijk. Maar binnen die grenzen mag er best wat.
Bijvoorbeeld meebeslissen doen mijn kinderen best vaak. Als ik boodschappen doe mogen de kinderen ook altijd aangeven welke koekjes ze willen, welke toetjes enzovoorts. Als mijn zoontje zegt dat hij vanavond zoooo graag sperzieboontjes wil eten dan maak ik dat vaak wel.
Als ze lekker spelen en het is al wat later dan laat ik ze meestal nog wel even spelen. 's zomers als het laat licht is en ze nog buiten zijn mogen ze best later naar bed.
Over de vakantie meebeslissen zijn ze nog te klein voor maar ik kan me voorstellen dat als ze wat ouder zijn dat ik ze daar dan ook wat inspraak over geef. Niet dat ze mogen beslissen dan maar als ze bepaalde ideeën hebben wil ik daar best naar luisteren.
Ik verander mijn plannen wel eens omdat de kinderen iets anders willen en regelmatig zeg ik eerst nee om dan nog ja te zeggen.
Natuurlijk zijn er grenzen en die zijn ook vrij duidelijk maar ze zijn wel wat rekbaar en binnen die grenzen mag er veel.
Ik heb verder niet zoveel ambities op opvoedgebied. Dat ze gelukkig worden hoop ik natuurlijk wel maar dat is mij wel heel ambitieus.
Ze zijn overigens helemaal niet vervelend of extreem moeilijk ondanks dat ik vrij slap ben met veel dingen.
dinsdag 21 april 2009 om 15:09
quote:iry schreef op 21 april 2009 @ 15:07:
Geluk is niet maakbaar,maar heeft wel randvoorwaarden nodig.
O.a zitten die in jezelf.
Maar een onveilig nest,of traumatische gebeurtenissen maken je het je verrekte lastig.
.Dan heeft 3/4 van de wereldbevolking het verrekte lastig. En toch zegt iedereen over de bv stammen in Afrika dat ze met zo weinig en ondanks alle ellende toch zo gelukkig zijn......
Geluk is niet maakbaar,maar heeft wel randvoorwaarden nodig.
O.a zitten die in jezelf.
Maar een onveilig nest,of traumatische gebeurtenissen maken je het je verrekte lastig.
.Dan heeft 3/4 van de wereldbevolking het verrekte lastig. En toch zegt iedereen over de bv stammen in Afrika dat ze met zo weinig en ondanks alle ellende toch zo gelukkig zijn......
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 15:11
dinsdag 21 april 2009 om 15:13
Maar waarom zeg je dan dat ik overdrijf Hpl als ik vind dat het onmacht is zo'n tik en ik vind dat dat wel impact heeft op mijn kind.
Dat zou ik dan ook over jou kunnen zeggen,gezien wegzetten hier geen grote impact heeft.
Zie,het zit in de mens welke actie iets met je doet.
Niet zozeer de actie zelf.
Mijn mening
Tikken/slaan hoort niet.
Bij een kind niet , bij volwassenen niet, bij dieren niet.
Dat zou ik dan ook over jou kunnen zeggen,gezien wegzetten hier geen grote impact heeft.
Zie,het zit in de mens welke actie iets met je doet.
Niet zozeer de actie zelf.
Mijn mening
Tikken/slaan hoort niet.
Bij een kind niet , bij volwassenen niet, bij dieren niet.
