Actueel
alle pijlers
Voed ze op!
dinsdag 21 april 2009 om 13:08
In de Telegraaf vandaag op de voorpagina de oproep van een drietal parlementsleden aan ouders en scholen om kinderen weer 'ouderwets' op te voeden.
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
Jullie mening? Ei van Columbus? Eindelijk hebben ze in Den Haag het licht gezien? Of kun je het ouders en scholen niet kwalijk nemen dat ze hun verantwoordelijkheden ontlopen en afschuiven op de overheid?
dinsdag 21 april 2009 om 15:52
Shahla,
Dat ben ik wel met je eens. Er is niemand die zegt "joh mijn kinderen zeggen regelmatig dat ik m'n bek moet houden. Ik heb ze totaal niet in hand en het zijn gewoon verwende nesten" Ook hoor je hier op het vivaforum geen ouders van de zgn. hangjongeren. Jongeren die op ieder pleintje voor overlast zorgen, die met hun opgevoerde scooters door de straat rijden of meiden die hun replay spijkerbroek laten zakken voor een Breezer.
Dat ben ik wel met je eens. Er is niemand die zegt "joh mijn kinderen zeggen regelmatig dat ik m'n bek moet houden. Ik heb ze totaal niet in hand en het zijn gewoon verwende nesten" Ook hoor je hier op het vivaforum geen ouders van de zgn. hangjongeren. Jongeren die op ieder pleintje voor overlast zorgen, die met hun opgevoerde scooters door de straat rijden of meiden die hun replay spijkerbroek laten zakken voor een Breezer.
dinsdag 21 april 2009 om 15:52
Nou ik weet zo'n gezin... en ik mag er niks van zeggen... héél irritant. "opvoeden? Nooit van gehoord, ik wil graag de vriend(in) van mijn kind zijn. Dus geef ik nooit straf want straks vind ie me niet meer leuk en mag ik niet meer meespelen".
Elk weekend (!) zit ik met 2 van die blaagen opgescheept en ik kan er niets aan doen. Hoe gaan de anderen daar mee om? Of zijn de schrijvers hier de "echte" ouders? Want wat als je een relatie krijgt met iemand die al kinderen heeft en waarvan je vind dat hij/zij het niet goed doet? Hoe ga je hier mee om? Hier zou ik graag wat over willen horen.
Elk weekend (!) zit ik met 2 van die blaagen opgescheept en ik kan er niets aan doen. Hoe gaan de anderen daar mee om? Of zijn de schrijvers hier de "echte" ouders? Want wat als je een relatie krijgt met iemand die al kinderen heeft en waarvan je vind dat hij/zij het niet goed doet? Hoe ga je hier mee om? Hier zou ik graag wat over willen horen.
dinsdag 21 april 2009 om 15:52
Daarbij komt voor mij nog bij dat het soms lijkt of mensen kinderen niet beschouwen als (kleine) mensen met een eigen karakter, ideeën e.d. Doet een kind een misstap, is het altijd de schuld van de ouder. Zelfs als het kind al puber is. Ik snap dat niet hoor.
Kinderen zijn niet ineens op hun achttiende individuen en daarvoor een soort robotjes aangestuurd door hun ouders.
Ouders zijn verantwoordelijk voor hun kinderen maar dat betekent niet dat wat Jantje fout doet eigenlijk fout is gedaan door de ouder en Jantje treft geen blaam. Dikke onzin.
Kinderen zijn niet ineens op hun achttiende individuen en daarvoor een soort robotjes aangestuurd door hun ouders.
Ouders zijn verantwoordelijk voor hun kinderen maar dat betekent niet dat wat Jantje fout doet eigenlijk fout is gedaan door de ouder en Jantje treft geen blaam. Dikke onzin.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
dinsdag 21 april 2009 om 15:53
Verbod op slaan
Vanaf 25 april 2007 is het in Nederland voor ouders verboden om hun kinderen te slaan. Artikel 1:247 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek is hiervoor aangepast. Hierin staat nu dat in de verzorging en opvoeding van het kind de ouders geen geestelijk of lichamelijk geweld of enige andere vernederende behandeling mogen toepassen. Onder geweld wordt verstaan het opzettelijk pijn doen van een kind. Een tik op de vingers, is geen geweld. Ook het stevig beetpakken van een kind om te voorkomen dat het iets gevaarlijks doet, valt niet onder het toepassen van geweld. Dit valt beide niet onder het toepassen van geweld omdat niet het bestraffen, maar het voorkomen overheerst. Voor het ouderlijk tuchtigingsrecht is door de invoering van dit wetsartikel geen ruimte meer.
Het tweede lid van artikel 247 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek luidt als volgt:
“Onder verzorging en opvoeding worden mede verstaan de zorg en de verantwoordelijkheid voor het geestelijk en lichamelijk welzijn en de veiligheid van het kind alsmede het bevorderen van de ontwikkeling van zijn persoonlijkheid. In de verzorging en opvoeding van het kind passen de ouders geen geestelijk of lichamelijk geweld of enige andere vernederende behandeling toe.”
Bron: Staatsblad 2007, 145
Vanaf 25 april 2007 is het in Nederland voor ouders verboden om hun kinderen te slaan. Artikel 1:247 lid 2 van het Burgerlijk Wetboek is hiervoor aangepast. Hierin staat nu dat in de verzorging en opvoeding van het kind de ouders geen geestelijk of lichamelijk geweld of enige andere vernederende behandeling mogen toepassen. Onder geweld wordt verstaan het opzettelijk pijn doen van een kind. Een tik op de vingers, is geen geweld. Ook het stevig beetpakken van een kind om te voorkomen dat het iets gevaarlijks doet, valt niet onder het toepassen van geweld. Dit valt beide niet onder het toepassen van geweld omdat niet het bestraffen, maar het voorkomen overheerst. Voor het ouderlijk tuchtigingsrecht is door de invoering van dit wetsartikel geen ruimte meer.
Het tweede lid van artikel 247 van Boek 1 van het Burgerlijk Wetboek luidt als volgt:
“Onder verzorging en opvoeding worden mede verstaan de zorg en de verantwoordelijkheid voor het geestelijk en lichamelijk welzijn en de veiligheid van het kind alsmede het bevorderen van de ontwikkeling van zijn persoonlijkheid. In de verzorging en opvoeding van het kind passen de ouders geen geestelijk of lichamelijk geweld of enige andere vernederende behandeling toe.”
Bron: Staatsblad 2007, 145
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 21 april 2009 om 15:54
quote:loomii schreef op 21 april 2009 @ 15:49:
[...]
Er zin legio mensen die vinden dat het (ook) op andere vlakken dan de opvoeding volslagen uit de klauwen is gelopen wat betreft normen en waarden. Vind je dat alleen jouw krenten uit dejaren 50-pap het waard zijn heringevoerd te worden, of geldt dat ook voor de normen en waarden die anderen node misschen?
Vast wel.
Ach ik noemde nou zo uit de losse pols de jaren 50, maar dat is maar een fictief iets. En je kunt de historie niet uitvlakken, wat er gebeurd is in de jaren 60 en 70 is ook bepalend geweest cultuurhistorisch, niet alleen negatief maar ook positief.
[...]
Er zin legio mensen die vinden dat het (ook) op andere vlakken dan de opvoeding volslagen uit de klauwen is gelopen wat betreft normen en waarden. Vind je dat alleen jouw krenten uit dejaren 50-pap het waard zijn heringevoerd te worden, of geldt dat ook voor de normen en waarden die anderen node misschen?
Vast wel.
Ach ik noemde nou zo uit de losse pols de jaren 50, maar dat is maar een fictief iets. En je kunt de historie niet uitvlakken, wat er gebeurd is in de jaren 60 en 70 is ook bepalend geweest cultuurhistorisch, niet alleen negatief maar ook positief.
dinsdag 21 april 2009 om 15:54
quote:Zamirah schreef op 21 april 2009 @ 15:49:
Straffen is geen mishandeling,
wanneer je er voor zorgt dat de straf te maken heeft met hetgeen je niet wilde dat het kind deed.
Ergens een kliederboel van maken? Laat het hem zelf opruimen en schoonmaken.
Veel te laat thuis? Een week niet weg.
Nou daar ben ik het helemaal mee eens.
van "straffen"moet je wel iets leren.
Kliederboel maken en op je kamer moeten zitten vind ik bv. krom.
Zelf opruimen is weer het gevolg dragen van je daden,leer je wat van denk ik zo.
Of in ieder geval meehelpen mocht je kind nog niet in staat zijn de ramen te wassen als ze er op geverfd hebben.
Een heel erg brutale mond? Afkoelen op de gang. Etc etc etc.
Straffen is geen mishandeling,
wanneer je er voor zorgt dat de straf te maken heeft met hetgeen je niet wilde dat het kind deed.
Ergens een kliederboel van maken? Laat het hem zelf opruimen en schoonmaken.
Veel te laat thuis? Een week niet weg.
Nou daar ben ik het helemaal mee eens.
van "straffen"moet je wel iets leren.
Kliederboel maken en op je kamer moeten zitten vind ik bv. krom.
Zelf opruimen is weer het gevolg dragen van je daden,leer je wat van denk ik zo.
Of in ieder geval meehelpen mocht je kind nog niet in staat zijn de ramen te wassen als ze er op geverfd hebben.
Een heel erg brutale mond? Afkoelen op de gang. Etc etc etc.
dinsdag 21 april 2009 om 15:59
quote:shahla schreef op 21 april 2009 @ 15:48:
Wat ik altijd zo opvallend aan dit soort topics vind, is dat iedereen in het topic zijn kinderen schijnt op te voeden maar wel vinden dat kinderen weer gewoon opgevoed moeten worden. Wie of waar zijn dan de ouders die hun kinderen niet opvoeden. Blijkbaar nooit op het vivaforum. Of alleen op het vivaforum worden kinderen opgevoed, verder nergens in Nederland?Je haalt me de woorden uit de mond. Ik zie ook nergens van die onopgevoede etterbakken laat staan de ouders. Het artikel wekt bij mijn irritatie op.
Wat ik altijd zo opvallend aan dit soort topics vind, is dat iedereen in het topic zijn kinderen schijnt op te voeden maar wel vinden dat kinderen weer gewoon opgevoed moeten worden. Wie of waar zijn dan de ouders die hun kinderen niet opvoeden. Blijkbaar nooit op het vivaforum. Of alleen op het vivaforum worden kinderen opgevoed, verder nergens in Nederland?Je haalt me de woorden uit de mond. Ik zie ook nergens van die onopgevoede etterbakken laat staan de ouders. Het artikel wekt bij mijn irritatie op.
dinsdag 21 april 2009 om 16:02
quote:shahla schreef op 21 april 2009 @ 15:52:
Daarbij komt voor mij nog bij dat het soms lijkt of mensen kinderen niet beschouwen als (kleine) mensen met een eigen karakter, ideeën e.d. Doet een kind een misstap, is het altijd de schuld van de ouder. Zelfs als het kind al puber is. Ik snap dat niet hoor.
Kinderen zijn niet ineens op hun achttiende individuen en daarvoor een soort robotjes aangestuurd door hun ouders.
Ouders zijn verantwoordelijk voor hun kinderen maar dat betekent niet dat wat Jantje fout doet eigenlijk fout is gedaan door de ouder en Jantje treft geen blaam. Dikke onzin.Heel erg eens
Daarbij komt voor mij nog bij dat het soms lijkt of mensen kinderen niet beschouwen als (kleine) mensen met een eigen karakter, ideeën e.d. Doet een kind een misstap, is het altijd de schuld van de ouder. Zelfs als het kind al puber is. Ik snap dat niet hoor.
Kinderen zijn niet ineens op hun achttiende individuen en daarvoor een soort robotjes aangestuurd door hun ouders.
Ouders zijn verantwoordelijk voor hun kinderen maar dat betekent niet dat wat Jantje fout doet eigenlijk fout is gedaan door de ouder en Jantje treft geen blaam. Dikke onzin.Heel erg eens
dinsdag 21 april 2009 om 16:04
De meeste kinderen die ik van dicht bij meemaak, en ik geef toe, dat zijn er niet heel erg veel, zijn goed opgevoed.
Zeggen U en mevrouw. Vragen of ze iets mogen, zitten niet zo maar overal aan.
Ook in het wild kom ik niet snel onopgevoedde krengen tegen. Ik zou geen voorbeeld kunnen oplepelen. Misschien met heel diep graven, maar dan gaat het over tieners. En dat telt niet vind ik.
Misschien heb ik een hoge irritatiedrempel.
Zeggen U en mevrouw. Vragen of ze iets mogen, zitten niet zo maar overal aan.
Ook in het wild kom ik niet snel onopgevoedde krengen tegen. Ik zou geen voorbeeld kunnen oplepelen. Misschien met heel diep graven, maar dan gaat het over tieners. En dat telt niet vind ik.
Misschien heb ik een hoge irritatiedrempel.
dinsdag 21 april 2009 om 16:04
dinsdag 21 april 2009 om 16:09
quote:Zamirah schreef op 21 april 2009 @ 15:54:
Ach ik noemde nou zo uit de losse pols de jaren 50, maar dat is maar een fictief iets. En je kunt de historie niet uitvlakken, wat er gebeurd is in de jaren 60 en 70 is ook bepalend geweest cultuurhistorisch, niet alleen negatief maar ook positief.Dat is nu ook precies mijn punt, je kunt de historie niet uitvlakken. Onze samenleving heeft zich op een bepaalde manier ontwikkeld en daar hoort o.a. de jeugd bij zoals we die nu hebben. Bijsturen kan, terug in de tijd niet. Ook niet op één enkel vlak.
Ach ik noemde nou zo uit de losse pols de jaren 50, maar dat is maar een fictief iets. En je kunt de historie niet uitvlakken, wat er gebeurd is in de jaren 60 en 70 is ook bepalend geweest cultuurhistorisch, niet alleen negatief maar ook positief.Dat is nu ook precies mijn punt, je kunt de historie niet uitvlakken. Onze samenleving heeft zich op een bepaalde manier ontwikkeld en daar hoort o.a. de jeugd bij zoals we die nu hebben. Bijsturen kan, terug in de tijd niet. Ook niet op één enkel vlak.
dinsdag 21 april 2009 om 16:09
Opvoeden gebeurt hier min of meer met een aantal spreuken in het achterhoofd:
"Opvoeden is niet je kind behoeden voor de val, maar helpen met opstaan"
Daarmee bedoel ik niet dat wij achterover leunend zitten te wachten tot junior op z'n gezicht valt, z'n vingers brandt, oververmoeid is i.v.m. chronisch te laat naar bed of wat dan ook.
Maar wel dat we hem dingen proberen bij te brengen, bagage proberen mee te geven, waarmee hij ZELF dingen uit kan vogelen. En als het dan niet lukt zijn we er ook om een oplossing samen met hem te bedenken.
Ik denk zelf dat een kind dat bepaalde omgangsvormen in acht neemt en niet bang is om vragen te stellen bepaalde "lessen" beter leert dan een kind dat (te veel) afgeschermd wordt omdat de ouders "alles" regelen en/of vragen.
En terwijl ik dit zit te typen komt m'n man vragen of junior daar-en-daar mag komen van mij met de fiets. Want dat kwam een buurvrouw net vragen: die had 'm daar gezien. Ehmz.. Nee dus. Ik ben 'm gaan halen en junior is nu heel schuldbewust z'n kamer aan 't opruimen in afwachting van de "straf" die papa en ik aan 't "bedenken" zijn.
Junior had de afgelopen weken al eens eerder gevraagd of hij daar mocht komen met z'n fiets, duidelijk nee op geantwoord. Junior weet heel goed waar hij WEL mag komen als hij buiten speelt. Dat hebben we hem verteld en hij heeft al eerder op z'n donder gehad als hij buiten dat gebied kwam. We vertellen het hem echter niet IEDERE keer als hij buiten gaat spelen. Junior is 7 jaar en in onze ogen prima in staat te onthouden welke straat hij wel over mag steken en welke niet. Maar natuurlijk is het heel spannend om met een vriendje die grens letterlijk en figuurlijk te overschrijden. Hij moet echter leren dat hij daar ZELF verantwoordelijk voor is. Wij hebben hem gewezen op de grens (de "val"), hij gaat daar overheen en zal daar de consequenties voor dragen. Dat laatste doet hij ook, zal best proberen onder de straf uit te komen maar weet tegelijkertijd ook wel dat dat niet gaat lukken. Naast straf krijgt hij ook (nogmaals) van ons te horen waarom we niet willen dat hij daar-en-daar heen gaat (te druk verkeer, enge viaducten waar nogal eens ongure types rondhangen en gewoonweg te ver van huis). En dat is dan weer dat "helpen met opstaan".
Een andere spreuk is "It takes a village" van Hillary Clinton (dacht ik). Heb het boek niet gelezen, maar vind wel dat er een kern van waarheid zit in die kreet.
Veel ouders zijn "allergisch" voor op- en aanmerking t.a.v. hun kroost lijkt het wel. "Pietje doet dat nooit" of "Waar bemoei je je mee" als je aangeeft dat er iets uitgevroten wordt.
De buurvrouw die kwam vragen / melden dat junior elders aan het fietsen was is door mijn man hartelijk bedankt daarvoor. We kunnen en willen junior niet continue achtervolgen/bespieden/op de huid zitten om te zien of hij zich wel aan de regels houdt en/of rottigheid uitvreet. Als andere mensen ons er op opmerkzaam maken of junior er op aanspreken zijn we daar blij mee. Daar staat tegenover dat we niet zomaar aannemen dat wat een ander zegt waar is en wat onze zoon zegt niet waar is als hij ontkent iets gedaan te hebben. Maar meteen zeggen dat junior iets niet doet als we er op aangesproken worden? Nee hoor. Junior is lief, beleefd, goed opgevoed (vinden wij dan toch ) maar zeer zeker geen heilige. Ik ben dan ook meestal gewoonweg blij met mensen die mij of junior aanspreken op het gedrag van junior, maar bepalen of hij inderdaad over de schreef gaat en straf verdient, dat doe ik zelf wel dankuwelheelbeleefd.
En de laatste kreet:"Ik eerst, en dan de rest van de wereld" en die is een stuk minder egoïstisch dan het lijkt. Als je zorgt dat je eigen taken af zijn, kun je een ander beter helpen. Als je je eigen huisdieren goed hebt verzorgd, is het veel lekkerder spelen. Als je er aan denkt je fiets op slot te zetten voor je je vriendje achterna holt, hoef je niet lopend naar huis omdat je fiets is gejat.
Jessis... wat een lang verhaal heb ik er van gemaakt... Hoop dat een beetje overkomt wat ik er mee wil zeggen. Opvoeden is IMHO meer dan kleding, eten en school. Maar strenge regels alléén is ook niet alles.
"Opvoeden is niet je kind behoeden voor de val, maar helpen met opstaan"
Daarmee bedoel ik niet dat wij achterover leunend zitten te wachten tot junior op z'n gezicht valt, z'n vingers brandt, oververmoeid is i.v.m. chronisch te laat naar bed of wat dan ook.
Maar wel dat we hem dingen proberen bij te brengen, bagage proberen mee te geven, waarmee hij ZELF dingen uit kan vogelen. En als het dan niet lukt zijn we er ook om een oplossing samen met hem te bedenken.
Ik denk zelf dat een kind dat bepaalde omgangsvormen in acht neemt en niet bang is om vragen te stellen bepaalde "lessen" beter leert dan een kind dat (te veel) afgeschermd wordt omdat de ouders "alles" regelen en/of vragen.
En terwijl ik dit zit te typen komt m'n man vragen of junior daar-en-daar mag komen van mij met de fiets. Want dat kwam een buurvrouw net vragen: die had 'm daar gezien. Ehmz.. Nee dus. Ik ben 'm gaan halen en junior is nu heel schuldbewust z'n kamer aan 't opruimen in afwachting van de "straf" die papa en ik aan 't "bedenken" zijn.
Junior had de afgelopen weken al eens eerder gevraagd of hij daar mocht komen met z'n fiets, duidelijk nee op geantwoord. Junior weet heel goed waar hij WEL mag komen als hij buiten speelt. Dat hebben we hem verteld en hij heeft al eerder op z'n donder gehad als hij buiten dat gebied kwam. We vertellen het hem echter niet IEDERE keer als hij buiten gaat spelen. Junior is 7 jaar en in onze ogen prima in staat te onthouden welke straat hij wel over mag steken en welke niet. Maar natuurlijk is het heel spannend om met een vriendje die grens letterlijk en figuurlijk te overschrijden. Hij moet echter leren dat hij daar ZELF verantwoordelijk voor is. Wij hebben hem gewezen op de grens (de "val"), hij gaat daar overheen en zal daar de consequenties voor dragen. Dat laatste doet hij ook, zal best proberen onder de straf uit te komen maar weet tegelijkertijd ook wel dat dat niet gaat lukken. Naast straf krijgt hij ook (nogmaals) van ons te horen waarom we niet willen dat hij daar-en-daar heen gaat (te druk verkeer, enge viaducten waar nogal eens ongure types rondhangen en gewoonweg te ver van huis). En dat is dan weer dat "helpen met opstaan".
Een andere spreuk is "It takes a village" van Hillary Clinton (dacht ik). Heb het boek niet gelezen, maar vind wel dat er een kern van waarheid zit in die kreet.
Veel ouders zijn "allergisch" voor op- en aanmerking t.a.v. hun kroost lijkt het wel. "Pietje doet dat nooit" of "Waar bemoei je je mee" als je aangeeft dat er iets uitgevroten wordt.
De buurvrouw die kwam vragen / melden dat junior elders aan het fietsen was is door mijn man hartelijk bedankt daarvoor. We kunnen en willen junior niet continue achtervolgen/bespieden/op de huid zitten om te zien of hij zich wel aan de regels houdt en/of rottigheid uitvreet. Als andere mensen ons er op opmerkzaam maken of junior er op aanspreken zijn we daar blij mee. Daar staat tegenover dat we niet zomaar aannemen dat wat een ander zegt waar is en wat onze zoon zegt niet waar is als hij ontkent iets gedaan te hebben. Maar meteen zeggen dat junior iets niet doet als we er op aangesproken worden? Nee hoor. Junior is lief, beleefd, goed opgevoed (vinden wij dan toch ) maar zeer zeker geen heilige. Ik ben dan ook meestal gewoonweg blij met mensen die mij of junior aanspreken op het gedrag van junior, maar bepalen of hij inderdaad over de schreef gaat en straf verdient, dat doe ik zelf wel dankuwelheelbeleefd.
En de laatste kreet:"Ik eerst, en dan de rest van de wereld" en die is een stuk minder egoïstisch dan het lijkt. Als je zorgt dat je eigen taken af zijn, kun je een ander beter helpen. Als je je eigen huisdieren goed hebt verzorgd, is het veel lekkerder spelen. Als je er aan denkt je fiets op slot te zetten voor je je vriendje achterna holt, hoef je niet lopend naar huis omdat je fiets is gejat.
Jessis... wat een lang verhaal heb ik er van gemaakt... Hoop dat een beetje overkomt wat ik er mee wil zeggen. Opvoeden is IMHO meer dan kleding, eten en school. Maar strenge regels alléén is ook niet alles.
Iets anders
dinsdag 21 april 2009 om 16:15
quote:Zamirah schreef op 21 april 2009 @ 16:09:
Nou, neem maar van mij aan dat ik wel het één en ander meegemaakt heb, in het onderwijs.
Kom eens kijken zou ik zeggen.Zal allemaal best, maar thuis en school zijn twee totaal verschillende werelden. Bovendien wordt er op school tegenwoordig meer van kinderen verwacht dan thuis. Toevallig hebben wij vandaag een gesprek gehad met een orthopedagoog over onze zoon. De juffen vonden 'dat ie gedrag vertoonde wat niet bij zijn leeftijd paste'. Wij moeten formulieren invullen, de juffen dezelfde formulieren en wat bleek: hetgeen wat wij als ouders hadden ingevuld stond haaks op wat de juffen hadden ingevuld. Onze zoon is voor nu gediagnosticeerd met Asperger maar blijkt thuis prima te functioneren terwijl dat op school dus niet het geval is. Je oordeelt dus te snel.
Nou, neem maar van mij aan dat ik wel het één en ander meegemaakt heb, in het onderwijs.
Kom eens kijken zou ik zeggen.Zal allemaal best, maar thuis en school zijn twee totaal verschillende werelden. Bovendien wordt er op school tegenwoordig meer van kinderen verwacht dan thuis. Toevallig hebben wij vandaag een gesprek gehad met een orthopedagoog over onze zoon. De juffen vonden 'dat ie gedrag vertoonde wat niet bij zijn leeftijd paste'. Wij moeten formulieren invullen, de juffen dezelfde formulieren en wat bleek: hetgeen wat wij als ouders hadden ingevuld stond haaks op wat de juffen hadden ingevuld. Onze zoon is voor nu gediagnosticeerd met Asperger maar blijkt thuis prima te functioneren terwijl dat op school dus niet het geval is. Je oordeelt dus te snel.
dinsdag 21 april 2009 om 16:17
Wat ik ook jammer vind dat je als volwassene ook gewoon niks mag zeggen tegen andere kinderen. Als de mijne bijvoorbeeld met een aantal meiden heeft zitten kalken op een andermans oprit en ze komen me vragen of dat kleine Ari dat aub niet bij hun doet, dan wordt ze erbij geroepen en even duidelijk afgesproken dat dat daar dus niet meer gebeurd en is de kous af.
Maar ik weet bij andere ouders kregen die mensen dus een grote mond omdat die kinderen toch wel gewoon mochten spelen waar ze willen en ze zich niet moesten aanstellen. Wat ik ervan vind laat ik in het midden maar als men dat niet wil bij hun huis dan gewoon niet toch, en dat is een klein beetje respect wat toch bijgebracht moet worden?
Maar ik weet bij andere ouders kregen die mensen dus een grote mond omdat die kinderen toch wel gewoon mochten spelen waar ze willen en ze zich niet moesten aanstellen. Wat ik ervan vind laat ik in het midden maar als men dat niet wil bij hun huis dan gewoon niet toch, en dat is een klein beetje respect wat toch bijgebracht moet worden?
dinsdag 21 april 2009 om 16:29
quote:traincha2 schreef op 21 april 2009 @ 16:07:
Jij bedoelt dat jij als terrasbezoeker dan het kind van een ander een corrigerende tik wil geven?Nee. Ik wil alleen maar zeggen dat Nederlandse kinderen, ook in het buitenland, een stuk minder goed opgevoed zijn dan bijvoorbeeld Franse, Duitse of Italiaanse kinderen.
Jij bedoelt dat jij als terrasbezoeker dan het kind van een ander een corrigerende tik wil geven?Nee. Ik wil alleen maar zeggen dat Nederlandse kinderen, ook in het buitenland, een stuk minder goed opgevoed zijn dan bijvoorbeeld Franse, Duitse of Italiaanse kinderen.
dinsdag 21 april 2009 om 16:43
Hmz... zie net dat terwijl ik dat lange epistel van mij zat te tikken, de discussie een heel andere wending heeft genomen
Anyway, ik wilde dus aangeven dat er wat mij betreft inderdaad meer van opvoeders gevraagd mag worden, er is te veel vrijheid blijheid daarin vind ik. Maar ja, hoe ga je dat aanpakken? Hoe zorg je dat mensen hun verantwoordelijkheid nemen? Het is zo gemakkelijk gezegd he... "Hij is nog zo jong" of "Dat wil 'ie nou eenmaal niet".
Als hij te jong is dan zorg je er zelf maar voor, en als 'ie dat niet wil dan zorg je maar dat 'ie 't wel doet.
Tja, en hoe je zorgt dat "onwillige opvoeders" of "onnozele opvoeders" hun verantwoordelijkheid gaan nemen? Ik heb geen idee... De onwilligen ga je never nooit niet vrijwillig naar een cursus krijgen want ze willen niet, en de onnozelen ook niet want die zijn niet zo nozel dat ze doorhebben dat er iets niet goed gaat.
Maar laten we in ieder geval proberen om eens wat minder in onze kuif gepikt te zijn als iemand iets over ons kind te melden heeft. Laten we eens open staan voor andere manieren, voor andermans mening en niet alles op voorhand afwijzen. Daarom schreef ik mijn eerdere lange verhaal ook, zó doen wij het hier en voor nu werkt het goed. Maar misschien ziet iemand er wel valkuilen in die ik niet zie en kan ik daar van leren. Of misschien heeft iemand anders iets aan mjin verhaal. Opvoeden kun je alleen leren in de praktijk (maar dan moet je er wel voor openstaan) of bij (schrikbarend slecht bezochte) opvoedcursussen. Niemand kan op z'n 18e of 15e of op welke leeftijd dan ook ineens spontaan "goed opvoeden" maar we doen met z'n allen vaak wel alsof dat het geval is. En dáár gaat het m.i. al mis.
Anyway, ik wilde dus aangeven dat er wat mij betreft inderdaad meer van opvoeders gevraagd mag worden, er is te veel vrijheid blijheid daarin vind ik. Maar ja, hoe ga je dat aanpakken? Hoe zorg je dat mensen hun verantwoordelijkheid nemen? Het is zo gemakkelijk gezegd he... "Hij is nog zo jong" of "Dat wil 'ie nou eenmaal niet".
Als hij te jong is dan zorg je er zelf maar voor, en als 'ie dat niet wil dan zorg je maar dat 'ie 't wel doet.
Tja, en hoe je zorgt dat "onwillige opvoeders" of "onnozele opvoeders" hun verantwoordelijkheid gaan nemen? Ik heb geen idee... De onwilligen ga je never nooit niet vrijwillig naar een cursus krijgen want ze willen niet, en de onnozelen ook niet want die zijn niet zo nozel dat ze doorhebben dat er iets niet goed gaat.
Maar laten we in ieder geval proberen om eens wat minder in onze kuif gepikt te zijn als iemand iets over ons kind te melden heeft. Laten we eens open staan voor andere manieren, voor andermans mening en niet alles op voorhand afwijzen. Daarom schreef ik mijn eerdere lange verhaal ook, zó doen wij het hier en voor nu werkt het goed. Maar misschien ziet iemand er wel valkuilen in die ik niet zie en kan ik daar van leren. Of misschien heeft iemand anders iets aan mjin verhaal. Opvoeden kun je alleen leren in de praktijk (maar dan moet je er wel voor openstaan) of bij (schrikbarend slecht bezochte) opvoedcursussen. Niemand kan op z'n 18e of 15e of op welke leeftijd dan ook ineens spontaan "goed opvoeden" maar we doen met z'n allen vaak wel alsof dat het geval is. En dáár gaat het m.i. al mis.
Iets anders
dinsdag 21 april 2009 om 16:46
quote:kimm schreef op 21 april 2009 @ 16:37:
Ik ben zelfs ook voor een herintroductie van het schooluniform!
Een schooluniform heeft als voordeel dat kinderen elkaar niet de ogen kunnen uitsteken met dure merkkleding en zo. Een arm kind is dan gelijk aan een rijk kind.
Nadeel is dat de individualiteit van een kind in gedrang komt.
Ik ben zelfs ook voor een herintroductie van het schooluniform!
Een schooluniform heeft als voordeel dat kinderen elkaar niet de ogen kunnen uitsteken met dure merkkleding en zo. Een arm kind is dan gelijk aan een rijk kind.
Nadeel is dat de individualiteit van een kind in gedrang komt.
dinsdag 21 april 2009 om 16:49
ik was gisteren op een feestje, waar ook mensen waren met 6 pleegkinderen van 3 tot 16 jaar.
van die kinderen hoor je op zo'n hele dag geen enkele wanklank.
geen gezeur, geen gedrein, ruzies lossen ze zelf op, zw wachten netjes op hun gebakje en als ze er geen hoeven is dat ook goed....
zit er ook een (niet-uitgenodigd.) buurjongetje bij met zo'n opgedroogde snottebel, die eerst al doodleuk vraagt waar zijn gebakje blijft.....
gebakje uitgezocht en dan na twee happen; dit lust ik niet....
andere mensen springen er op in; o, maar dat is rijst, dat lust je vast wel. o, en dat is kers dat lust je ook wel, enz. enz...
en maar doorgaan, dus na vijf minuten zeg ik; en nou hou je op met zeuren, anders krijg je helemaal niks meer.
ik geloof niet dat hij dat ooit had gehoord!
terwijl al die pleegzorgkinderen het dus heel normaal vonden.
daar wordt echt niet zo omgemiemeld met een kind.
van die kinderen hoor je op zo'n hele dag geen enkele wanklank.
geen gezeur, geen gedrein, ruzies lossen ze zelf op, zw wachten netjes op hun gebakje en als ze er geen hoeven is dat ook goed....
zit er ook een (niet-uitgenodigd.) buurjongetje bij met zo'n opgedroogde snottebel, die eerst al doodleuk vraagt waar zijn gebakje blijft.....
gebakje uitgezocht en dan na twee happen; dit lust ik niet....
andere mensen springen er op in; o, maar dat is rijst, dat lust je vast wel. o, en dat is kers dat lust je ook wel, enz. enz...
en maar doorgaan, dus na vijf minuten zeg ik; en nou hou je op met zeuren, anders krijg je helemaal niks meer.
ik geloof niet dat hij dat ooit had gehoord!
terwijl al die pleegzorgkinderen het dus heel normaal vonden.
daar wordt echt niet zo omgemiemeld met een kind.
dinsdag 21 april 2009 om 16:49
quote:ravachol schreef op 21 april 2009 @ 16:46:
[...]
Een schooluniform heeft als voordeel dat kinderen elkaar niet de ogen kunnen uitsteken met dure merkkleding en zo. Een arm kind is dan gelijk aan een rijk kind.
Nadeel is dat de individualiteit van een kind in gedrang komt.Dat ben ik helemaal met je eens maar ik vind de nadelen niet opwegen tegen de voordelen
[...]
Een schooluniform heeft als voordeel dat kinderen elkaar niet de ogen kunnen uitsteken met dure merkkleding en zo. Een arm kind is dan gelijk aan een rijk kind.
Nadeel is dat de individualiteit van een kind in gedrang komt.Dat ben ik helemaal met je eens maar ik vind de nadelen niet opwegen tegen de voordelen
