Actueel
alle pijlers
Vrouwen in deeltijdbaan het gelukkigst?
maandag 24 september 2007 om 13:30
Hallo! Vandaag in het nieuws: vrouwen zijn het gelukkigst wanneer ze een deeltijdbaan hebben, waarbij ze hun beroep kunnen combineren met hun gezinsleven. Deze vrouwen zijn gelukkiger dan vrouwen die een volle werkweek hebben en ze voelen zich ook beter dan huisvrouwen.
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
zaterdag 13 oktober 2007 om 13:09
Pfoeh hee, zelden zoveel domme vooroordelen gezien uit 1 toetsenbord.
Sunny, fyi: ik wijd niet minimaal 2 jaar volledig aan mijn kind, sinds hij geboren is betekent dat dat ik mijn leven tot aan mijn dood volledig aan zijn geluk, welbevinden, gezondheid en welzijn wijd. Dat kan namelijk heel goed tegelijk met werken. Sterker nog, het feit dat ik werk draagt daar in hoge mate aan bij. Maar waarschijnlijk ben jij te simpel om dat te snappen.
Me dunkt dat al die mishandelende moeders een stuk waardigere en nuttigere burgers voor de maatschappij afleveren dan mensen zoals jij. Maar wederom, om die toegevoegde waarde te zien mis jij waarschijnlijk het intellect. Niet verwonderlijk dan ook dat jij kennelijk niet meer aan de maatschappij bijdraagt dan je eigen huis stofzuigen.
Sunny, fyi: ik wijd niet minimaal 2 jaar volledig aan mijn kind, sinds hij geboren is betekent dat dat ik mijn leven tot aan mijn dood volledig aan zijn geluk, welbevinden, gezondheid en welzijn wijd. Dat kan namelijk heel goed tegelijk met werken. Sterker nog, het feit dat ik werk draagt daar in hoge mate aan bij. Maar waarschijnlijk ben jij te simpel om dat te snappen.
Me dunkt dat al die mishandelende moeders een stuk waardigere en nuttigere burgers voor de maatschappij afleveren dan mensen zoals jij. Maar wederom, om die toegevoegde waarde te zien mis jij waarschijnlijk het intellect. Niet verwonderlijk dan ook dat jij kennelijk niet meer aan de maatschappij bijdraagt dan je eigen huis stofzuigen.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 oktober 2007 om 13:31
Daar hoef je ook niet bij te kunnen. Mij best. Ga jij lekker fulltime thuis je kind normen en waarden bijbrengen en doe dat vooral op de manier waarop je je mening hier tentoonspreidt, namelijk: alleen respect (en nou wordt dat woord heden ten dage wel erg modieus veel gebruikt, maar ik weet even geen goed equivalent) hebben voor mensen die hetzelfde denken als jij en dezelfde (soort) keuzes maken. Vooral de rest lekker veroordelen en affakkelen, daar kweek je goed sociaal bewustzijn mee. Good luck.
zaterdag 13 oktober 2007 om 15:27
zaterdag 13 oktober 2007 om 15:32
Fulltime in mijn kinderen hun nek lopen hijgen ? Ik hijgde wel, maar dat was van het fietsen naar de eendjes of naar een bouwplaats met groot materieel , van balletjes trappen in het park , van kastanjes zoeken , van voor de leut de hele dag in het openbaar vervoer , van ouwe kerstkaarten rondbrengen als postbode , ......op mijn werk was ik een stuk minder moe geworden
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 13 oktober 2007 om 15:42
@Xaloy, ik kan me niet voorstellen dat zij tegen jou zeggen: "mevrouw, u krijgt de baan niet, want u heeft een kleine uk thuis, en wij verwachten dat u dat niet goed kunt combineren. "
Dan zouden al die werkende moeders dat te horen krijgen bij sollicitaties en dat is helemaal niet zo.
Daar komt bij dat nog al wat mensen de "schuld" aan externe factoren geven, als ze afgewezen worden bij een sollicittie. Want zelfreflectie is hen soms vreemd.
Dan zouden al die werkende moeders dat te horen krijgen bij sollicitaties en dat is helemaal niet zo.
Daar komt bij dat nog al wat mensen de "schuld" aan externe factoren geven, als ze afgewezen worden bij een sollicittie. Want zelfreflectie is hen soms vreemd.
zaterdag 13 oktober 2007 om 16:47
Nou, het is natuurlijk gewoon zo dat er helaas heel erg veel werkgevers zijn die in vrouwen met kinderen een risico voor het bedrijf zien. Mijn eigen ervaring is overigens dat het veelal ándere vrouwen zijn die daarvan gaan steigeren. Iets wat je trouwens in de discussies op de werkpijler ook vaak ziet, degenen die het hardst roepen dat ze eigenlijk een hekel aan alle vrouwelijke collegas met kinderen hebben zijn.. vrouwen.
Want die zijn altijd ziek, hebben altijd zieke kinderen, willen meer kinderen, kunnen nooit overwerken, moeten vaak eerder weg of later beginnen, willen allemaal part time werken, plannen alle privezaken in werktijd terwijl ze maar een paar uur werken, menen recht te hebben op eerste keuze bij vakanties...
Heb ik zo alle vooroordelen over werkende moeders en hun werkethiek gehad?
Thuis doen ze het overigens al niet veel beter hoor. Hun kinderen worden zielig in kinderdagverblijven gedumpt, krijgen nooit aandacht want moeder is moe, die moeder herkent ze overigens ook nauwelijks want het kdv ziet haar kinderen vaker dan zijzelf, bovendien is ze vooral gefocust op haar dure keuken, vakanties en auto en zijn haar kinderen slechts accessoire en dus is het niet gek dat al die offspring van die werkende secreten later seriemoordenaar of op zijn minst junk wordt.
Tja.
Want die zijn altijd ziek, hebben altijd zieke kinderen, willen meer kinderen, kunnen nooit overwerken, moeten vaak eerder weg of later beginnen, willen allemaal part time werken, plannen alle privezaken in werktijd terwijl ze maar een paar uur werken, menen recht te hebben op eerste keuze bij vakanties...
Heb ik zo alle vooroordelen over werkende moeders en hun werkethiek gehad?
Thuis doen ze het overigens al niet veel beter hoor. Hun kinderen worden zielig in kinderdagverblijven gedumpt, krijgen nooit aandacht want moeder is moe, die moeder herkent ze overigens ook nauwelijks want het kdv ziet haar kinderen vaker dan zijzelf, bovendien is ze vooral gefocust op haar dure keuken, vakanties en auto en zijn haar kinderen slechts accessoire en dus is het niet gek dat al die offspring van die werkende secreten later seriemoordenaar of op zijn minst junk wordt.
Tja.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 13 oktober 2007 om 16:56
Ik heb nu 3 sollicitaties achter de rug, waarvan er één direct met het kind (en de mogelijkheid van een tweede, want hey, wie 'neemt' er nou één kind) als reden voor een afwijzing kwam, de ander vond mij niet flexibel genoeg (wilde blijkbaar dat ik elk weekend en elke avond ook kwam werken ofzo) en de laatste gaf als reden op dat ik te lang uit CH weg was en dus de wetten niet meer goed zou kennen.
Zamirah, ik weet dat je dat kan aanvechten. Maar wie wil er nou voor zo'n bedrijf werken? Ik was er in ieder geval meteen klaar mee.
Zamirah, ik weet dat je dat kan aanvechten. Maar wie wil er nou voor zo'n bedrijf werken? Ik was er in ieder geval meteen klaar mee.
zaterdag 13 oktober 2007 om 16:56
Ik volg deze discussie nu al even en ik ben echt geschokt dat om het boven geciteerde te lezen. Werkelijk belachelijk om bij dit onderwerp kindermishandeling aan te halen. Ik vind dit echt veel te ver gaan. Zelf heb ik in mijn omgeving een gezin meegemaakt waar de kinderen mishandeld werden en dat heeft absoluut niets te maken met al dan niet naar de KDV.
zaterdag 13 oktober 2007 om 17:04
Xaloy, je zeurt. Je hebt 3 afwijzingen te pakken, dat is heel normaal hoor als je solliciteerd. Kan je andere vrouwen de schuld geven, kan je gaan roepen dat de maatschappij niet klopt, dat werkgevers niets van vrouwen met kids willen weten en blablabla.
Face it, je bent er uit geweest, dat is altijd lastiger solliciteren.
Face it, je bent er uit geweest, dat is altijd lastiger solliciteren.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 13 oktober 2007 om 17:06
zaterdag 13 oktober 2007 om 17:16
Waar lees jij in godsnaam dat ik andere vrouwen de schuld geef? Of de maatschappij? Ik heb een heel betoog gehouden over de moeilijkere positie van vrouwen die fulltime willen werken én een kind hebben. Jij vind dat onzin. Ik denk dat heel veel vrouwen het niet met jou eens zijn. Klaar toch? Waar 'zeur' ik dan?