Actueel
alle pijlers
Vrouwen in deeltijdbaan het gelukkigst?
maandag 24 september 2007 om 13:30
Hallo! Vandaag in het nieuws: vrouwen zijn het gelukkigst wanneer ze een deeltijdbaan hebben, waarbij ze hun beroep kunnen combineren met hun gezinsleven. Deze vrouwen zijn gelukkiger dan vrouwen die een volle werkweek hebben en ze voelen zich ook beter dan huisvrouwen.
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
Ik ben zo benieuwd hoe dit nou zit?? Ik kan me voorstellen dat de meningen nogal verdeeld zullen zijn, vooral onder vrouwen die fulltime werken of fulltime huisvrouw zijn??
zaterdag 17 november 2007 om 15:06
Sjonge....
Parttime forummen is al bijna net zo lastig als parttime werken; wat had ik veel bij te lezen zeg!
Wat mij trouwens met name opvalt is het verschil in gevoel voor humor/ironie tussen full- en parttimers.
En verder vind ik de sfeer op dit topic vervelend; mierenneukerig, veroordelend, onder de gordel opmerkingen, uit zijn verband getrokken opmerkingen en aannames.
Pfff...
Hoe dan ook; we kunnen niet voor elkaar bepalen in hoeverre de gekozen manier van leven gelukkig maakt of niet. Ik maak mijn keuzes; fulltime werk en geen kinderen. Die keuzes maken mij gelukkig. Ik ben meer dan bereid mijn keuzes toe te lichten en aan te geven waarom deze keuzes mij gelukkig maken. Maar ik weiger me te verdedigen of me te laten veroordelen.
Of - en dat is me in deze discussie enkele malen gebeurd - me argumenten voor mijn keuzes in de pumps geschoven te krijgen. Dat vind ik geen fijne manier van discussiëren.
Parttime forummen is al bijna net zo lastig als parttime werken; wat had ik veel bij te lezen zeg!
Wat mij trouwens met name opvalt is het verschil in gevoel voor humor/ironie tussen full- en parttimers.
En verder vind ik de sfeer op dit topic vervelend; mierenneukerig, veroordelend, onder de gordel opmerkingen, uit zijn verband getrokken opmerkingen en aannames.
Pfff...
Hoe dan ook; we kunnen niet voor elkaar bepalen in hoeverre de gekozen manier van leven gelukkig maakt of niet. Ik maak mijn keuzes; fulltime werk en geen kinderen. Die keuzes maken mij gelukkig. Ik ben meer dan bereid mijn keuzes toe te lichten en aan te geven waarom deze keuzes mij gelukkig maken. Maar ik weiger me te verdedigen of me te laten veroordelen.
Of - en dat is me in deze discussie enkele malen gebeurd - me argumenten voor mijn keuzes in de pumps geschoven te krijgen. Dat vind ik geen fijne manier van discussiëren.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
zondag 18 november 2007 om 23:26
maandag 19 november 2007 om 01:09
maandag 19 november 2007 om 09:38
1. Mijn werkgever, zijnde de overheid, maakt geen winst. Dat ik blij ben om mijn tijd te "verkwisten" aan het verbeteren van de samenleving, moet je me maar vergeven.
2. Vrouwelijk zijn is niet mijn hoogste streven. Gelukkig zijn en zorgen dat mijn gezin gelukkig is, wel. Dat gaat op deze manier het beste
maandag 19 november 2007 om 20:24
Dhelia, ik las op een ander topic dat jij jurist bent, zo ja, even een off topic vraagje, ik had vandaag een discussie met een collega, over het feit dat je kinderen niet volledig kan onterven, ik was v mening dat een kind bij de wet altijd nog recht heeft op zijn wettelijke kindsdeel, dus een deel naar rato van wat nagelaten word.
Heb ik nou gelijk of niet , of kun je tegenwoordig je kind helemaal uitsluiten van enig nalatenschap??
Heb ik nou gelijk of niet , of kun je tegenwoordig je kind helemaal uitsluiten van enig nalatenschap??
maandag 19 november 2007 om 21:43
vond zelf net, schrik niet van de lap tekst
Onterving kind: legitieme portie
Kinderen kunnen in een testament worden onterfd. Zij worden dan geen erfgenaam. Wel
geeft de wet bepaalde versterferfgenamen recht op een geldbedrag. Dit bedrag noemt
men de legitieme portie. Degenen die op zo'n bedrag recht hebben, zijn de
(klein)kinderen. Zij worden ook wel legitimarissen genoemd. Als een legitimaris
berust in een onterving, ontvangt hij niets uit de nalatenschap. Berust hij niet,
dan moet hij binnen 5 jaar zijn legitieme portie opeisen. Hiervoor hoeft de rechter
niet te worden ingeschakeld. Een enkele duidelijke, liefst schriftelijke verklaring
is voldoende. De legitieme portie bedraagt de helft van wat het kind zou hebben
gekregen als er geen testament was, dus de helft van het versterferfdeel. De omvang
van de legitieme portie wordt berekend in de waarde van de nalatenschap, vermeerderd
of verminderd met bepaalde door de erflater gedane giften (schenkingen).
Willem overlijdt en laat na zijn vrouw Ineke en twee kinderen, Tessa en Roosje.
Willem en Ineke zijn niet in gemeenschap van goederen gehuwd. Willem heeft in
zijn testament Tessa onterfd. De nalatenschap is waard ¤ 120.000,-. Zijn twee
erfgenamen zijn Ineke en Roosje. Zij erven ieder ¤ 60.000,-. Als Tessa niet zou
zijn onterfd, bedroeg haar erfdeel op 1/3 x ¤ 120.000,- = ¤ 40.000,-. Haar
legitieme portie bedraagt nu ½ x 1/3 x ¤ 120.000,- = ¤ 20.000,-.
Stel Willem heeft drie jaar voor zijn overlijden ¤ 15.000,- geschonken aan de
stichting "Kat in nood". De legitieme portie bedraagt dan ½ x 1/3 x (120.000,- +
15.000,-) = ¤ 22.500,-.
Tessa krijgt dus een geldvordering van ¤ 20.000,- resp. ¤ 22.500,- op de
erfgenamen Ineke en Roosje.
Stel Willem heeft in het verleden niet ¤ 15.000,- aan de stichting "Kat in nood"
geschonken maar aan Tessa. In dat geval wordt de legitieme portie van Tessa
verminderd met ¤ 15.000,-. Zij krijgt dan een geldvordering van ¤ 22.500,- minus
¤ 15.000,- = ¤ 7.500,-.
Zoals gezegd: als een kind een beroep doet op zijn legitieme portie, krijgt het een
geldvordering. Dat betekent nog niet dat het kind daarmee direct zijn geld kan
opeisen. Als de wettelijke verdeling van toepassing is, kan het onterfde kind pas
het geld opeisen van de langstlevende echtgenoot na diens overlijden. Ook bij een
testamentaire erfstelling kan de erflater bepalen dat de geldvordering niet kan
worden opgeëist zolang de langstlevende echtgenoot nog leeft. Deze
niet-opeisbaarheidsclausule kan ook worden gemaakt als de erflater met iemand
samenwoont, op voorwaarde dat er een notariële samenlevingsovereenkomst is gesloten.
Dus al met al, heb je altijd recht op je kindsdeel, hoe dan ook.
Onterving kind: legitieme portie
Kinderen kunnen in een testament worden onterfd. Zij worden dan geen erfgenaam. Wel
geeft de wet bepaalde versterferfgenamen recht op een geldbedrag. Dit bedrag noemt
men de legitieme portie. Degenen die op zo'n bedrag recht hebben, zijn de
(klein)kinderen. Zij worden ook wel legitimarissen genoemd. Als een legitimaris
berust in een onterving, ontvangt hij niets uit de nalatenschap. Berust hij niet,
dan moet hij binnen 5 jaar zijn legitieme portie opeisen. Hiervoor hoeft de rechter
niet te worden ingeschakeld. Een enkele duidelijke, liefst schriftelijke verklaring
is voldoende. De legitieme portie bedraagt de helft van wat het kind zou hebben
gekregen als er geen testament was, dus de helft van het versterferfdeel. De omvang
van de legitieme portie wordt berekend in de waarde van de nalatenschap, vermeerderd
of verminderd met bepaalde door de erflater gedane giften (schenkingen).
Willem overlijdt en laat na zijn vrouw Ineke en twee kinderen, Tessa en Roosje.
Willem en Ineke zijn niet in gemeenschap van goederen gehuwd. Willem heeft in
zijn testament Tessa onterfd. De nalatenschap is waard ¤ 120.000,-. Zijn twee
erfgenamen zijn Ineke en Roosje. Zij erven ieder ¤ 60.000,-. Als Tessa niet zou
zijn onterfd, bedroeg haar erfdeel op 1/3 x ¤ 120.000,- = ¤ 40.000,-. Haar
legitieme portie bedraagt nu ½ x 1/3 x ¤ 120.000,- = ¤ 20.000,-.
Stel Willem heeft drie jaar voor zijn overlijden ¤ 15.000,- geschonken aan de
stichting "Kat in nood". De legitieme portie bedraagt dan ½ x 1/3 x (120.000,- +
15.000,-) = ¤ 22.500,-.
Tessa krijgt dus een geldvordering van ¤ 20.000,- resp. ¤ 22.500,- op de
erfgenamen Ineke en Roosje.
Stel Willem heeft in het verleden niet ¤ 15.000,- aan de stichting "Kat in nood"
geschonken maar aan Tessa. In dat geval wordt de legitieme portie van Tessa
verminderd met ¤ 15.000,-. Zij krijgt dan een geldvordering van ¤ 22.500,- minus
¤ 15.000,- = ¤ 7.500,-.
Zoals gezegd: als een kind een beroep doet op zijn legitieme portie, krijgt het een
geldvordering. Dat betekent nog niet dat het kind daarmee direct zijn geld kan
opeisen. Als de wettelijke verdeling van toepassing is, kan het onterfde kind pas
het geld opeisen van de langstlevende echtgenoot na diens overlijden. Ook bij een
testamentaire erfstelling kan de erflater bepalen dat de geldvordering niet kan
worden opgeëist zolang de langstlevende echtgenoot nog leeft. Deze
niet-opeisbaarheidsclausule kan ook worden gemaakt als de erflater met iemand
samenwoont, op voorwaarde dat er een notariële samenlevingsovereenkomst is gesloten.
Dus al met al, heb je altijd recht op je kindsdeel, hoe dan ook.
dinsdag 20 november 2007 om 09:19
vrijdag 23 november 2007 om 18:44
Op zich kan je best stalken zonder dat je aan de deur staat. Via mails bijv. Ik ken de zaak natuurlijk niet (wíl 'm ook niet kennen, heb genoeg gezien hier op 't forum ) maar in beginsel lijkt me dan dat je wel aangifte moet kunnen doen. Sowieso moet de politie altijd aangifte opnemen als iemand daar op staat.
Ook aangifte van laster lijkt me zo te lezen niet uitgesloten.
vrijdag 23 november 2007 om 21:32