
Waarom willen mensen kinderen? Eerlijk zeggen svp!
dinsdag 13 februari 2007 om 21:02
Ik ben nogal rationeel ingesteld, dus toen ik bij kennissen op bezoek was heb ik hen eens gevraagd waarom ze een kind hadden gekregen. ;) Eerst een hele lange stilte waarbij ze mij aankeken alsof ik de domste vraag van de 20ste eeuw had gesteld, en toen het cliche-antwoord:"omdat ze zo leuk zijn". (Sindsdien heb ik die vraag nergens meer durven stellen...), daarom stel ik hem nu hier omdat de anonimiteit van dit forum misschien eerlijker antwoorden (minder politiek correct?) oplevert).
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
- d.m.v. kinderen hun relatie weer nieuw leven inblazen;
- angst voor eenzaamheid;
- sociale druk: al haar vriendinnen hebben ze, en zij nog niet...
- druk van (groot)-ouders: waar blijven gvd de kleinkinderen?
- om de verveling te verdrijven;
- om later door de kinderen verzorgd te kunnen worden;
- poging om de verliefdheid uit het begin van de relatie terug te krijgen;
- kinderen als statussymbool? Geen geld voor duur huis/auto, wel kind?
- verlangen naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt?
- Een kloon van jezelf willen: ik hoorde een nummer op de radio met tekst: "a boy that looks just like you, a girl that looks just like me" (weet titel van het nummer helaas niet);
- poging tot het bereiken van onsterfelijkheid? via genen "doorleven"
- al je liefde en aandacht ergens aan kwijt kunnen?
- behoefte aan het voelen van sterke emoties?
- of gewoon hyperactieve hormonen?
Ik heb de indruk dat menesen over de aanschaf van een wasmachine soms beter nadenken dan over het nemen van kinderen. Een huis kun je verkopen, hypotheek kun je aflossen, auto kun je wegdoen, leasecontract kun je afkopen, maar kinderen zijn definitief. Voor sommigen ondanks de verstrekkende gevolgen toch een impulsieve of emotionele beslissing?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik denk dat er veel meer redenen zijn om kinderen te nemen, maar dat veel mensen dat niet durven of willen toegeven, zoals:
- d.m.v. kinderen hun relatie weer nieuw leven inblazen;
- angst voor eenzaamheid;
- sociale druk: al haar vriendinnen hebben ze, en zij nog niet...
- druk van (groot)-ouders: waar blijven gvd de kleinkinderen?
- om de verveling te verdrijven;
- om later door de kinderen verzorgd te kunnen worden;
- poging om de verliefdheid uit het begin van de relatie terug te krijgen;
- kinderen als statussymbool? Geen geld voor duur huis/auto, wel kind?
- verlangen naar iemand die onvoorwaardelijk van je houdt?
- Een kloon van jezelf willen: ik hoorde een nummer op de radio met tekst: "a boy that looks just like you, a girl that looks just like me" (weet titel van het nummer helaas niet);
- poging tot het bereiken van onsterfelijkheid? via genen "doorleven"
- al je liefde en aandacht ergens aan kwijt kunnen?
- behoefte aan het voelen van sterke emoties?
- of gewoon hyperactieve hormonen?
Ik heb de indruk dat menesen over de aanschaf van een wasmachine soms beter nadenken dan over het nemen van kinderen. Een huis kun je verkopen, hypotheek kun je aflossen, auto kun je wegdoen, leasecontract kun je afkopen, maar kinderen zijn definitief. Voor sommigen ondanks de verstrekkende gevolgen toch een impulsieve of emotionele beslissing?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
vrijdag 27 april 2007 om 09:19
Compli, je maakt mijn dag weer goed. Ik was bijna in staat om een afspraak te maken bij een spermabank. En natuurlijk kom ik een keertje kijken! Ik wil die kleine toekomstige minister/topsporter/zakenman wel even zien!
En, trouwens, sinds wanneer heb jij iets met De Heer. Ik luister echt nooit naar Hem. Hij heeft trouwens ook nog nooit wat tegen me gezegd, dus dan gaat dat toch niet.
En, trouwens, sinds wanneer heb jij iets met De Heer. Ik luister echt nooit naar Hem. Hij heeft trouwens ook nog nooit wat tegen me gezegd, dus dan gaat dat toch niet.
vrijdag 27 april 2007 om 10:05

vrijdag 27 april 2007 om 10:28
quote:
Compli, je maakt mijn dag weer goed. Ik was bijna in staat om een afspraak te maken bij een spermabank. En natuurlijk kom ik een keertje kijken! Ik wil die kleine toekomstige minister/topsporter/zakenman wel even zien!
En, trouwens, sinds wanneer heb jij iets met De Heer. Ik luister echt nooit naar Hem. Hij heeft trouwens ook nog nooit wat tegen me gezegd, dus dan gaat dat toch niet.
Ik heb al vanaf mijn puberteit een heel speciale band met De Heer. Hij is van zichzelf inderdaad niet bijzonder spraakzaam, maar des te meer door de monden van vele misleiden en troostelozen in onze maatschappij.
Compli, je maakt mijn dag weer goed. Ik was bijna in staat om een afspraak te maken bij een spermabank. En natuurlijk kom ik een keertje kijken! Ik wil die kleine toekomstige minister/topsporter/zakenman wel even zien!
En, trouwens, sinds wanneer heb jij iets met De Heer. Ik luister echt nooit naar Hem. Hij heeft trouwens ook nog nooit wat tegen me gezegd, dus dan gaat dat toch niet.
Ik heb al vanaf mijn puberteit een heel speciale band met De Heer. Hij is van zichzelf inderdaad niet bijzonder spraakzaam, maar des te meer door de monden van vele misleiden en troostelozen in onze maatschappij.

woensdag 2 mei 2007 om 14:58
Even reageren: ik wil dus echt nooit kinderen. Nooit. Nooit gewild, nooit rammelende eierstokken gehad.. nee, kinderen zijn aan mij niet besteed. Vertederd raken door een baby-gezichtje? Mij niet gezien. Ik heb echt niets met baby's.
Met deze wetenschap ga ik, ook niet onder sociale druk, geen kinderen op de wereld zetten. Mis ik dan een gen? Misschien doen mijn hormonen niet mee. Maar ik wil wel ff kwijt dat je niets meer of minder bent bij het wel of niet willen van kinderen. Het lijkt wel of je een afwijking hebt wanneer je niet wil baren..
En over baren gesproken.... mijn hemel... je moet wel héél graag kinderen willen om dat te moeten doorstaan (vind ik hè). Misschien het boekje van Kluun maar eens lezen: 'help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt'. Misschien bezit ik wel teveel mannelijke genen want ik kan mij echt verkneukelen om de dingen die zwangere vrouwen doen haha..
Was niet bedoeld om tegen zere beentjes aan te schoppen hoor...
K.
Met deze wetenschap ga ik, ook niet onder sociale druk, geen kinderen op de wereld zetten. Mis ik dan een gen? Misschien doen mijn hormonen niet mee. Maar ik wil wel ff kwijt dat je niets meer of minder bent bij het wel of niet willen van kinderen. Het lijkt wel of je een afwijking hebt wanneer je niet wil baren..
En over baren gesproken.... mijn hemel... je moet wel héél graag kinderen willen om dat te moeten doorstaan (vind ik hè). Misschien het boekje van Kluun maar eens lezen: 'help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt'. Misschien bezit ik wel teveel mannelijke genen want ik kan mij echt verkneukelen om de dingen die zwangere vrouwen doen haha..
Was niet bedoeld om tegen zere beentjes aan te schoppen hoor...
K.
woensdag 2 mei 2007 om 16:24
quote:Even reageren: ik wil dus echt nooit kinderen. Nooit. Nooit gewild, nooit rammelende eierstokken gehad.. nee, kinderen zijn aan mij niet besteed. Vertederd raken door een baby-gezichtje? Mij niet gezien. Ik heb echt niets met baby's. Kan. Ik heb niks met honden.
Met deze wetenschap ga ik, ook niet onder sociale druk, geen kinderen op de wereld zetten. Mis ik dan een gen? Misschien doen mijn hormonen niet mee. Maar ik wil wel ff kwijt dat je niets meer of minder bent bij het wel of niet willen van kinderen. Het lijkt wel of je een afwijking hebt wanneer je niet wil baren..Och.....ik heb niks met honden.....
En over baren gesproken.... mijn hemel... je moet wel héél graag kinderen willen om dat te moeten doorstaan (vind ik hè). Valt mee hoor (vind ik) Misschien het boekje van Kluun maar eens lezen: 'help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt'. Kijk maar uit. Straks ga je alsnog overstag
Misschien bezit ik wel teveel mannelijke genen want ik kan mij echt verkneukelen om de dingen die zwangere vrouwen doen haha.. Vertel eens? Wat doen zwangere vrouwen dan volgens jou?
Was niet bedoeld om tegen zere beentjes aan te schoppen hoor...
K.
Met deze wetenschap ga ik, ook niet onder sociale druk, geen kinderen op de wereld zetten. Mis ik dan een gen? Misschien doen mijn hormonen niet mee. Maar ik wil wel ff kwijt dat je niets meer of minder bent bij het wel of niet willen van kinderen. Het lijkt wel of je een afwijking hebt wanneer je niet wil baren..Och.....ik heb niks met honden.....
En over baren gesproken.... mijn hemel... je moet wel héél graag kinderen willen om dat te moeten doorstaan (vind ik hè). Valt mee hoor (vind ik) Misschien het boekje van Kluun maar eens lezen: 'help, ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt'. Kijk maar uit. Straks ga je alsnog overstag

Was niet bedoeld om tegen zere beentjes aan te schoppen hoor...
K.
woensdag 2 mei 2007 om 16:40
Ik hou niet zo van paarden... Ik denk 'ik zeg het maar even' want ineens hadden we het over honden..huh? Alhoewel ik liever een honden puppy zie dan een mensen puppy.. dat dan weer wel.
Als je het boekje gaat lezen kom je er vanzelf achter wat zwangere vrouwen doen waardoor ik ze in ieder geval een beetje 'vreemd' vindt. Voorbeeld: 9 maanden van tevoren het maandblad 'ouders' doorspitten... elke dag even de Prenatal in moeten lopen... en totaal geen rekening meer houden met de gevoelens van je man,.. want ja 'hormonen'... Geeft niet hoor.. ik vind het grappig... maar niet voor mij.. thanks but no thanks..
Als je het boekje gaat lezen kom je er vanzelf achter wat zwangere vrouwen doen waardoor ik ze in ieder geval een beetje 'vreemd' vindt. Voorbeeld: 9 maanden van tevoren het maandblad 'ouders' doorspitten... elke dag even de Prenatal in moeten lopen... en totaal geen rekening meer houden met de gevoelens van je man,.. want ja 'hormonen'... Geeft niet hoor.. ik vind het grappig... maar niet voor mij.. thanks but no thanks..
woensdag 2 mei 2007 om 20:53
donderdag 3 mei 2007 om 09:11
Grappig Traincha, dat jij nu de vergelijking met honden maakt. Als ik - als bewustkindvrije kattenliefhebster - wel eens de vergelijking met katten trok, was er mening verse moeder die zich daar toch niet in kon vinden.
Een dier is toch immers niet te vergelijken met een kind?
Een dier is toch immers niet te vergelijken met een kind?

Ik geloof niet meer in sprookjes.
donderdag 3 mei 2007 om 09:20
Ik vind het geen vergelijking, een hond ( of poes of paard of krokodil) of een kind.
Een kind wordt groot, een hond niet. Een kind wordt zelfstandig (al gaan er wat jaartjes overheen..
..) en een hond niet.
Als je een hond hebt zul je tot in lengte van dagen oppas moeten regelen als je een dagje of weekendje weggaat. Of de hond meenemen, maar die zal niet overal even welkom zijn.
Een kind wordt groot, een hond niet. Een kind wordt zelfstandig (al gaan er wat jaartjes overheen..

Als je een hond hebt zul je tot in lengte van dagen oppas moeten regelen als je een dagje of weekendje weggaat. Of de hond meenemen, maar die zal niet overal even welkom zijn.
donderdag 3 mei 2007 om 09:37
Een krokodil, ik had een krokodil moeten nemen! Briljant!!! Die heeft al tanden en hoeft ze niet meer te krijgen.
Zonder gekheid, ik ben zelf één van de bewust kinderlozen en je ziet heel vaak dat het item wel of geen kinderen tot heel veel discussie leidt en vaak ook wel tot vrij heftige reacties over en weer. Wat ik vervelend vind, is dat er vaak geconcludeerd wordt dat er iets mis is met jezelf, je relatie of dat je egoïstisch bent als je niet aan kinderen begint. Terwijl het gewoon een weloverwogen keuze is om geen kinderen te willen.
Ik heb er verschillende redenen voor, die ik hier niet ga noemen, want ik hoef me niet te verdedigen. Maar voor mijn gevoel is zowel het wel als niet krijgen van kinderen zuiver gedreven door je eigen gevoel van wel of niet. Niks geen egoïsme dus, want de beslissing om ze wel proberen te krijgen is net zo egoïstisch als de beslissing om er niet voor te gaan.
Zonder gekheid, ik ben zelf één van de bewust kinderlozen en je ziet heel vaak dat het item wel of geen kinderen tot heel veel discussie leidt en vaak ook wel tot vrij heftige reacties over en weer. Wat ik vervelend vind, is dat er vaak geconcludeerd wordt dat er iets mis is met jezelf, je relatie of dat je egoïstisch bent als je niet aan kinderen begint. Terwijl het gewoon een weloverwogen keuze is om geen kinderen te willen.
Ik heb er verschillende redenen voor, die ik hier niet ga noemen, want ik hoef me niet te verdedigen. Maar voor mijn gevoel is zowel het wel als niet krijgen van kinderen zuiver gedreven door je eigen gevoel van wel of niet. Niks geen egoïsme dus, want de beslissing om ze wel proberen te krijgen is net zo egoïstisch als de beslissing om er niet voor te gaan.
donderdag 3 mei 2007 om 12:54
quote:
Ik vind het geen vergelijking, een hond ( of poes of paard of krokodil) of een kind.
Een kind wordt groot, een hond niet. Een kind wordt zelfstandig (al gaan er wat jaartjes overheen..
..) en een hond niet. Ik ken anders honderassen die behoorlijk groot kunnen worden en sommige kinderen worden, zelfs als ze volwassen zijn, nooit zelfstandig...
Als je een hond hebt zul je tot in lengte van dagen oppas moeten regelen als je een dagje of weekendje weggaat. Of de hond meenemen, maar die zal niet overal even welkom zijn. Kinderen volgens sommige mensen ook niet....Ik heb gezegd dat ik wel wat overeenkomsten zie. Wat overigens ironisch bedoeld was. Ik heb niet gezegd dat een kind hebben hetzelfde is als een hond hebben (heb het trouwens helemaal niet over paarden en/of krokodillen gehad).
Ik vind het geen vergelijking, een hond ( of poes of paard of krokodil) of een kind.
Een kind wordt groot, een hond niet. Een kind wordt zelfstandig (al gaan er wat jaartjes overheen..

Als je een hond hebt zul je tot in lengte van dagen oppas moeten regelen als je een dagje of weekendje weggaat. Of de hond meenemen, maar die zal niet overal even welkom zijn. Kinderen volgens sommige mensen ook niet....Ik heb gezegd dat ik wel wat overeenkomsten zie. Wat overigens ironisch bedoeld was. Ik heb niet gezegd dat een kind hebben hetzelfde is als een hond hebben (heb het trouwens helemaal niet over paarden en/of krokodillen gehad).
donderdag 3 mei 2007 om 14:48
Ben gek op kinderen, knuffel mijn neefjes bijna dood, maar nee, wij zijn kindervrij, geen kids voor ons (wel kattenbeestjes). Wat ik altijd raar vind dat als je in gezelschap bent en zegt dat je bewust kindervrij bent mensen altijd meteen denken dat je een hekel hebt aan kinderen, vind ik zo'n rare conclusie. Ik denk gewoon niet dat ik een leuke moeder zou zijn en als ik dat denk/ weet dan is het toch niet oke om er eentje te 'nemen'? Maarja, dan lees je weer berichten in de krant over Savanna, en dan denk ik wel; 'had dat kind aan mij gegeven' dat dan weer wel.
