Actueel
alle pijlers
Wachten met kinderen krijgen omdat de opvang te duur is?
maandag 28 april 2014 om 17:39
De prijzen van kinderopvang lopen de spuigaten uit. Voor veel stellen kennelijk een hindernis. Steeds meer koppels besluiten te wachten met kinderen tot ze het financieel beter hebben. Zo werden er vorig jaar 6400 kinderen minder geboren dan in 2012. Ook Barbara (28), Marianne (34) en Patricia (30) stellen het moederschap uit.
Bron: Televaag
Wachten met kinderen krijgen omdat je nog niet die baan hebt, of nog wilt reizen, vindt dat je niet genoeg spaargeld hebt...ik ken het allemaal. Maar na je 30e wachten omdat je de maandelijkse lasten van de kinderopvang te duur vindt? Lijkt me dat die lasten over 3-5 jaar niet minder zullen zijn.
Ik zit in die leeftijd dat men langzaamaan begint te denken aan kinderen op de korte of wat langere (5 jaar bijvoorbeeld) termijn en een beeld schetst van wat je allemaal nog moet/wilt doen voordat je er aan begint. Maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen: ik wacht omdat de kinderopvang te duur is.
Voor iemand hier wel herkenbaar?
Bron: Televaag
Wachten met kinderen krijgen omdat je nog niet die baan hebt, of nog wilt reizen, vindt dat je niet genoeg spaargeld hebt...ik ken het allemaal. Maar na je 30e wachten omdat je de maandelijkse lasten van de kinderopvang te duur vindt? Lijkt me dat die lasten over 3-5 jaar niet minder zullen zijn.
Ik zit in die leeftijd dat men langzaamaan begint te denken aan kinderen op de korte of wat langere (5 jaar bijvoorbeeld) termijn en een beeld schetst van wat je allemaal nog moet/wilt doen voordat je er aan begint. Maar ik heb nog nooit iemand horen zeggen: ik wacht omdat de kinderopvang te duur is.
Voor iemand hier wel herkenbaar?
dinsdag 29 april 2014 om 14:18
quote:voetjesinhetzand schreef op 29 april 2014 @ 14:08:
[...]
Dat niet iedereen z'n partner al op z'n 20ste heeft gevonden vind ik een valide reden, maar voor de rest?
Er zijn ook ouders die op wat latere leeftijd ouder zijn geworden omdat ze eerst gewoon helemaal geen kinderwens hadden, ook al was alles al voor elkaar. En bij wie de ac ook gewoon werkte. Zoals bij mij.
Of stellen die met vruchtbaarheidsproblemen te kampen hebben gehad.
[...]
Dat niet iedereen z'n partner al op z'n 20ste heeft gevonden vind ik een valide reden, maar voor de rest?
Er zijn ook ouders die op wat latere leeftijd ouder zijn geworden omdat ze eerst gewoon helemaal geen kinderwens hadden, ook al was alles al voor elkaar. En bij wie de ac ook gewoon werkte. Zoals bij mij.
Of stellen die met vruchtbaarheidsproblemen te kampen hebben gehad.
dinsdag 29 april 2014 om 14:23
quote:Vl43inder schreef op 29 april 2014 @ 14:18:
[...]
Er zijn ook ouders die op wat latere leeftijd ouder zijn geworden omdat ze eerst gewoon helemaal geen kinderwens hadden, ook al was alles al voor elkaar. En bij wie de ac ook gewoon werkte. Zoals bij mij.
Of stellen die met vruchtbaarheidsproblemen te kampen hebben gehad.Ja natuurlijk, maar ik bedoelde meer toegespitst op wat Twijfelmiep zei: wachten tot je allebei 2x modaal verdient lijkt me absurd als je wel een kinderwens hebt en 2400 euro per maand vrij te besteden hebt (hypotheek en KO er al af). Als je geen kinderwens hebt; vooral niet aan beginnen. Alleen ik heb soms het gevoel dat mensen een beetje doorschieten in hoeveel geld ze willen hebben voordat ze een kind aandurven. Dat moet je zelf weten, maar dan kies je dus zelf voor geen kinderen, dan is het niet dat de dure kinderopvang het je allemaal onmogelijk maakt.
[...]
Er zijn ook ouders die op wat latere leeftijd ouder zijn geworden omdat ze eerst gewoon helemaal geen kinderwens hadden, ook al was alles al voor elkaar. En bij wie de ac ook gewoon werkte. Zoals bij mij.
Of stellen die met vruchtbaarheidsproblemen te kampen hebben gehad.Ja natuurlijk, maar ik bedoelde meer toegespitst op wat Twijfelmiep zei: wachten tot je allebei 2x modaal verdient lijkt me absurd als je wel een kinderwens hebt en 2400 euro per maand vrij te besteden hebt (hypotheek en KO er al af). Als je geen kinderwens hebt; vooral niet aan beginnen. Alleen ik heb soms het gevoel dat mensen een beetje doorschieten in hoeveel geld ze willen hebben voordat ze een kind aandurven. Dat moet je zelf weten, maar dan kies je dus zelf voor geen kinderen, dan is het niet dat de dure kinderopvang het je allemaal onmogelijk maakt.
dinsdag 29 april 2014 om 14:36
Ik kan het me best voorstellen juist dat mensen kinderwensen uitstellen vanwege hun materiele situatie. Niet omdat ze per se op vakantie moeten ofzo hoor. Maar de financiële situatie van een 25-jarige nu lijkt me toch een stuk onzekerder dan die van een 25-jarige 10 jaar geleden, of 20 jaar geleden.
De sociale vangnetten zijn een stuk minder geworden en daarnaast is inkomen uit een baan ook een stuk onzekerder geworden, terwijl je vaste laten telkens minder flexibel en ook hoger worden.
Ik denk dat het meer met toegenomen onzekerheid in het geheel te maken heeft, en dus ook met de crisis, dan met het wennen aan luxe.
De sociale vangnetten zijn een stuk minder geworden en daarnaast is inkomen uit een baan ook een stuk onzekerder geworden, terwijl je vaste laten telkens minder flexibel en ook hoger worden.
Ik denk dat het meer met toegenomen onzekerheid in het geheel te maken heeft, en dus ook met de crisis, dan met het wennen aan luxe.
dinsdag 29 april 2014 om 14:36
Als je kinderopvang te duur vindt, waarom zou je dan niet wat minder gaan werken als het daarmee financieel beter uitkomt? Ik ben begin 20 en zal waarschijnlijk tot mijn zeventigste moeten doorwerken. Stel dat ik als 30 ben kinderen krijg, en ik minder zou gaan werken als de kinderen nog klein zijn. Dan moet ik als ik 40 ben nog 30 jaar doorwerken. Lijkt mij toch tijd zat om die "schade" in te halen.
dinsdag 29 april 2014 om 14:46
quote:Vl43inder schreef op 29 april 2014 @ 14:36:
Ik kan het me best voorstellen juist dat mensen kinderwensen uitstellen vanwege hun materiele situatie. Niet omdat ze per se op vakantie moeten ofzo hoor. Maar de financiële situatie van een 25-jarige nu lijkt me toch een stuk onzekerder dan die van een 25-jarige 10 jaar geleden, of 20 jaar geleden.
De sociale vangnetten zijn een stuk minder geworden en daarnaast is inkomen uit een baan ook een stuk onzekerder geworden, terwijl je vaste laten telkens minder flexibel en ook hoger worden.
Ik denk dat het meer met toegenomen onzekerheid in het geheel te maken heeft, en dus ook met de crisis, dan met het wennen aan luxe.Ik weet het niet hoor.. De meeste 25-jarigen die ik ken hebben het behoorlijk goed.
Ik kan het me best voorstellen juist dat mensen kinderwensen uitstellen vanwege hun materiele situatie. Niet omdat ze per se op vakantie moeten ofzo hoor. Maar de financiële situatie van een 25-jarige nu lijkt me toch een stuk onzekerder dan die van een 25-jarige 10 jaar geleden, of 20 jaar geleden.
De sociale vangnetten zijn een stuk minder geworden en daarnaast is inkomen uit een baan ook een stuk onzekerder geworden, terwijl je vaste laten telkens minder flexibel en ook hoger worden.
Ik denk dat het meer met toegenomen onzekerheid in het geheel te maken heeft, en dus ook met de crisis, dan met het wennen aan luxe.Ik weet het niet hoor.. De meeste 25-jarigen die ik ken hebben het behoorlijk goed.
dinsdag 29 april 2014 om 14:55
quote:Vl43inder schreef op 29 april 2014 @ 14:36:
Ik kan het me best voorstellen juist dat mensen kinderwensen uitstellen vanwege hun materiele situatie. Niet omdat ze per se op vakantie moeten ofzo hoor. Maar de financiële situatie van een 25-jarige nu lijkt me toch een stuk onzekerder dan die van een 25-jarige 10 jaar geleden, of 20 jaar geleden.
De sociale vangnetten zijn een stuk minder geworden en daarnaast is inkomen uit een baan ook een stuk onzekerder geworden, terwijl je vaste laten telkens minder flexibel en ook hoger worden.
Ik denk dat het meer met toegenomen onzekerheid in het geheel te maken heeft, en dus ook met de crisis, dan met het wennen aan luxe.
Dat denk ik niet. Het heeft wel te maken met hoge eisen. Men vindt dat je minstens de hele studie van je kinderen moet kunnen bekostigen enzo. En jaarlijks op vakantie moet kunnen. Terwijl dat luxe is, geen noodzaak.
Jaren geleden kon je rustig wachten tot je het goed genoeg had, maar nu met de crisis niet meer lijkt me. Ik heb zonder baan op mij 22e een kind gekregen, slechte buurt, geen auto, geen geld. Nu ben ik 9 jaar verder en heb ik een leuk huis in een leuke buurt, leuke baan, twee auto's en heb ik het ruim genoeg om gewoon sport en zwemles en vakantie te bekostigen.
Dan zie ik om mij heen die om deze redenen altijd uitgesteld hebben en die komen er dan op hun 34e achter dat ze evengoed ontslagen worden bijvoorbeeld. Die zekerheid heb je niet meer. Altijd gewacht tot dat vaste contract en dat koophuis en spaargeld opgebouwd, en dan ben je je baan kwijt en heb je je spaargeld nodig voor je hypotheek.
Die mentaliteit zou moeten veranderen wat mij betreft. Natuurlijk wil je dat je kind het goed heeft, maar de visie op 'goed' mag wel wat bijsteld. Een kind wat een kamer op een flat deelt met een broertje, gewoon op voetbal kan, maar niet op paardrijles omdat dat te duur is, eens per jaar twee weken gaat kamperen, eten op tafel heeft en later moet werken naast zijn studie heeft het óók gewoon goed.
Ik kan het me best voorstellen juist dat mensen kinderwensen uitstellen vanwege hun materiele situatie. Niet omdat ze per se op vakantie moeten ofzo hoor. Maar de financiële situatie van een 25-jarige nu lijkt me toch een stuk onzekerder dan die van een 25-jarige 10 jaar geleden, of 20 jaar geleden.
De sociale vangnetten zijn een stuk minder geworden en daarnaast is inkomen uit een baan ook een stuk onzekerder geworden, terwijl je vaste laten telkens minder flexibel en ook hoger worden.
Ik denk dat het meer met toegenomen onzekerheid in het geheel te maken heeft, en dus ook met de crisis, dan met het wennen aan luxe.
Dat denk ik niet. Het heeft wel te maken met hoge eisen. Men vindt dat je minstens de hele studie van je kinderen moet kunnen bekostigen enzo. En jaarlijks op vakantie moet kunnen. Terwijl dat luxe is, geen noodzaak.
Jaren geleden kon je rustig wachten tot je het goed genoeg had, maar nu met de crisis niet meer lijkt me. Ik heb zonder baan op mij 22e een kind gekregen, slechte buurt, geen auto, geen geld. Nu ben ik 9 jaar verder en heb ik een leuk huis in een leuke buurt, leuke baan, twee auto's en heb ik het ruim genoeg om gewoon sport en zwemles en vakantie te bekostigen.
Dan zie ik om mij heen die om deze redenen altijd uitgesteld hebben en die komen er dan op hun 34e achter dat ze evengoed ontslagen worden bijvoorbeeld. Die zekerheid heb je niet meer. Altijd gewacht tot dat vaste contract en dat koophuis en spaargeld opgebouwd, en dan ben je je baan kwijt en heb je je spaargeld nodig voor je hypotheek.
Die mentaliteit zou moeten veranderen wat mij betreft. Natuurlijk wil je dat je kind het goed heeft, maar de visie op 'goed' mag wel wat bijsteld. Een kind wat een kamer op een flat deelt met een broertje, gewoon op voetbal kan, maar niet op paardrijles omdat dat te duur is, eens per jaar twee weken gaat kamperen, eten op tafel heeft en later moet werken naast zijn studie heeft het óók gewoon goed.
dinsdag 29 april 2014 om 14:56
De hele trend van pas uit huis gaan als je een eigen huis kunt kopen, met volledig nieuwe spullen, zoals we dat lang gewend zijn, dat gaat allemaal anders worden denk ik. Met minder tevreden zijn enzo. De sky is heel lang de limit geweest voor tweeverdieners, dat gaat er een beetje af. En dat is helemaal niet erg.
dinsdag 29 april 2014 om 14:59
quote:voetjesinhetzand schreef op 29 april 2014 @ 14:46:
[...]
Ik weet het niet hoor.. De meeste 25-jarigen die ik ken hebben het behoorlijk goed.Ik ken vooral 25 jarigen die een stuk onzekerder lijken of zijn dan ikzelf toen, ook al hebben ze het zelfs beter dan dat ik het toen had. Ik heb zelf bijvoorbeeld nooit onzekerheid voor wat betreft banen gekend, kon kiezen uit talloze hypotheken, huis werd snel verkocht met een hoop overwaarde, etc.
[...]
Ik weet het niet hoor.. De meeste 25-jarigen die ik ken hebben het behoorlijk goed.Ik ken vooral 25 jarigen die een stuk onzekerder lijken of zijn dan ikzelf toen, ook al hebben ze het zelfs beter dan dat ik het toen had. Ik heb zelf bijvoorbeeld nooit onzekerheid voor wat betreft banen gekend, kon kiezen uit talloze hypotheken, huis werd snel verkocht met een hoop overwaarde, etc.
dinsdag 29 april 2014 om 15:23
Gelukkig hangt mijn zelfverzekerdheid niet af van het hypothekenaanbod
Ik ken zelfs een heleboel 25-jarigen die een huis kopen helemaal niet als iets wenselijks zien. Ik denk eerlijk gezegd dat die onzekerheid vooral afhangt van de opvoeding: het feit dát we zo lang kind mogen blijven tegenwoordig maakt ons ook langer onzeker en voor ons gevoel onzelfstandig en ergens 'niet klaar voor'.
Ik moest wel volwassen worden op mijn 21ste: zelfstandig, financieel onafhankelijk en zonder begeleiding van ouders. Is helemaal goed gekomen langzamerhand, al was het niet leuk. Maar denk niet dat ik dezelfde was geweest als ik gewoon nog bij pa & ma had kunnen aankloppen de afgelopen 3 jaar. Die ontwikkeling maken veel mensen pas tegen eind 20 door tegenwoordig denk ik. Daar zit hem het verschil volgens mij.
Verder met Thordis eens.
Ik ken zelfs een heleboel 25-jarigen die een huis kopen helemaal niet als iets wenselijks zien. Ik denk eerlijk gezegd dat die onzekerheid vooral afhangt van de opvoeding: het feit dát we zo lang kind mogen blijven tegenwoordig maakt ons ook langer onzeker en voor ons gevoel onzelfstandig en ergens 'niet klaar voor'.
Ik moest wel volwassen worden op mijn 21ste: zelfstandig, financieel onafhankelijk en zonder begeleiding van ouders. Is helemaal goed gekomen langzamerhand, al was het niet leuk. Maar denk niet dat ik dezelfde was geweest als ik gewoon nog bij pa & ma had kunnen aankloppen de afgelopen 3 jaar. Die ontwikkeling maken veel mensen pas tegen eind 20 door tegenwoordig denk ik. Daar zit hem het verschil volgens mij.
Verder met Thordis eens.
dinsdag 29 april 2014 om 16:19
Nogmaals iedereen moet voor zichzelf weten. We zouden prima nu een kind kunnen opvoeden, maar ik vind een huis eenmaal fijner dan een appartement.
Verder wil ik inderdaad goed verdienen om de studie van mijn kind te kunnen betalen, dat is geen luxe, maar noodzaak in de toekomst. Verder was ik heel blij toen ik iets mankeerde dat mijn ouders het geld hadden om de wachtlijsten te omzeilen en dat ik meteen geholpen kon worden (uiteindelijk is het gewoon vergoed) en dat daardoor mijn herstel veel beter is geweest dan dat ik een half jaar had moeten wachten.
De ouders van mijn vriend en mijn ouders moesten gaan werken toen ze 16 of 17 waren omdat er geld binnen moest komen en nee dat wil ik mijn kinderen niet aandoen, die gun ik net zo fijne start als ik heb gehad: een warm gezin, geen onzekerheid en kunnen ontplooien waar je goed in bent,
Verder wil ik inderdaad goed verdienen om de studie van mijn kind te kunnen betalen, dat is geen luxe, maar noodzaak in de toekomst. Verder was ik heel blij toen ik iets mankeerde dat mijn ouders het geld hadden om de wachtlijsten te omzeilen en dat ik meteen geholpen kon worden (uiteindelijk is het gewoon vergoed) en dat daardoor mijn herstel veel beter is geweest dan dat ik een half jaar had moeten wachten.
De ouders van mijn vriend en mijn ouders moesten gaan werken toen ze 16 of 17 waren omdat er geld binnen moest komen en nee dat wil ik mijn kinderen niet aandoen, die gun ik net zo fijne start als ik heb gehad: een warm gezin, geen onzekerheid en kunnen ontplooien waar je goed in bent,
dinsdag 29 april 2014 om 16:46
dinsdag 29 april 2014 om 16:49
Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen langer wachten met kinderen krijgen. Toen ik zwanger was van nr. 2 in 2011 en de kosten explosief omhoog gingen hebben wij het even heel erg zwaar gehad! We hadden net 3 maanden voor uitgerekende datum een huis gekocht (kwamen van een huurhuis waar een forse huurverhoging op zou komen) en hebben een netto hypotheek afgesloten van 750,- (huurhuis zou 680 worden). In dat jaar totdat zoon naar school ging (totaal 1 1/2 jaar) hebben wij netto per maand 700,- aan eigen bijdrage moeten betalen!!
Dat ging om 2 kinderen 3 dagen naar het KDV
Ons netto gezamenlijke inkomen is 3100,-
Situatie nu is 3 dagen BSO voor oudste (ma-di-wo) en 3 dagen KDV en netto bijdrage is 480,-. Nog steeds erg veel vind ik..
Het oneerlijke aan de situatie vindt ik dat mensen met een goed vangnet (opa en oma e.d.) deze kosten niet hebben en wel een leuk bedrag over hebben per maand om eens op vakantie te gaan en wat leuks te doen.... Helaas hebben wij dat niet (ouders werken nog fulltime) wij zijn beide midden 30 en alles leuk voor elkaar maar kunnen niet wachten tot beide kinderen alleen nog BSO kosten hebben en wij weer wat extra ruimte in de maand.
Dat ging om 2 kinderen 3 dagen naar het KDV
Ons netto gezamenlijke inkomen is 3100,-
Situatie nu is 3 dagen BSO voor oudste (ma-di-wo) en 3 dagen KDV en netto bijdrage is 480,-. Nog steeds erg veel vind ik..
Het oneerlijke aan de situatie vindt ik dat mensen met een goed vangnet (opa en oma e.d.) deze kosten niet hebben en wel een leuk bedrag over hebben per maand om eens op vakantie te gaan en wat leuks te doen.... Helaas hebben wij dat niet (ouders werken nog fulltime) wij zijn beide midden 30 en alles leuk voor elkaar maar kunnen niet wachten tot beide kinderen alleen nog BSO kosten hebben en wij weer wat extra ruimte in de maand.
dinsdag 29 april 2014 om 17:07
quote:twijlfelmiep schreef op 29 april 2014 @ 16:19:
Nogmaals iedereen moet voor zichzelf weten. We zouden prima nu een kind kunnen opvoeden, maar ik vind een huis eenmaal fijner dan een appartement.
Verder wil ik inderdaad goed verdienen om de studie van mijn kind te kunnen betalen, dat is geen luxe, maar noodzaak in de toekomst. Verder was ik heel blij toen ik iets mankeerde dat mijn ouders het geld hadden om de wachtlijsten te omzeilen en dat ik meteen geholpen kon worden (uiteindelijk is het gewoon vergoed) en dat daardoor mijn herstel veel beter is geweest dan dat ik een half jaar had moeten wachten.
De ouders van mijn vriend en mijn ouders moesten gaan werken toen ze 16 of 17 waren omdat er geld binnen moest komen en nee dat wil ik mijn kinderen niet aandoen, die gun ik net zo fijne start als ik heb gehad: een warm gezin, geen onzekerheid en kunnen ontplooien waar je goed in bent,
Natuurlijk moet iedereen het zelf weten. Alleen het feit dat jij nog geen kinderen 'kan' krijgen nu ligt niet aan het feit dat je er nog geen geld voor hebt. En als ik 2400 euro per maand zou overhouden nu (als de hypotheek en de KO eraf waren), dan zou ik voor mijn kind voor studeren kunnen sparen
Bovendien is het niet zo dat als je geen 2400 euro per maand overhoudt je je kinderen dan een slechte start geeft. Sterker nog, er is nog een heel grote wereld tussen alles tijdens je studie betaald krijgen (wat ik ook helemaal niet per se goed vind voor een kind, maar dat terzijde) en op je 16de moeten gaan werken voor de kost hoor.
Nogmaals iedereen moet voor zichzelf weten. We zouden prima nu een kind kunnen opvoeden, maar ik vind een huis eenmaal fijner dan een appartement.
Verder wil ik inderdaad goed verdienen om de studie van mijn kind te kunnen betalen, dat is geen luxe, maar noodzaak in de toekomst. Verder was ik heel blij toen ik iets mankeerde dat mijn ouders het geld hadden om de wachtlijsten te omzeilen en dat ik meteen geholpen kon worden (uiteindelijk is het gewoon vergoed) en dat daardoor mijn herstel veel beter is geweest dan dat ik een half jaar had moeten wachten.
De ouders van mijn vriend en mijn ouders moesten gaan werken toen ze 16 of 17 waren omdat er geld binnen moest komen en nee dat wil ik mijn kinderen niet aandoen, die gun ik net zo fijne start als ik heb gehad: een warm gezin, geen onzekerheid en kunnen ontplooien waar je goed in bent,
Natuurlijk moet iedereen het zelf weten. Alleen het feit dat jij nog geen kinderen 'kan' krijgen nu ligt niet aan het feit dat je er nog geen geld voor hebt. En als ik 2400 euro per maand zou overhouden nu (als de hypotheek en de KO eraf waren), dan zou ik voor mijn kind voor studeren kunnen sparen
Bovendien is het niet zo dat als je geen 2400 euro per maand overhoudt je je kinderen dan een slechte start geeft. Sterker nog, er is nog een heel grote wereld tussen alles tijdens je studie betaald krijgen (wat ik ook helemaal niet per se goed vind voor een kind, maar dat terzijde) en op je 16de moeten gaan werken voor de kost hoor.
dinsdag 29 april 2014 om 23:04
quote:m31 schreef op 29 april 2014 @ 16:49:
Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen langer wachten met kinderen krijgen. Toen ik zwanger was van nr. 2 in 2011 en de kosten explosief omhoog gingen hebben wij het even heel erg zwaar gehad! We hadden net 3 maanden voor uitgerekende datum een huis gekocht (kwamen van een huurhuis waar een forse huurverhoging op zou komen) en hebben een netto hypotheek afgesloten van 750,- (huurhuis zou 680 worden). In dat jaar totdat zoon naar school ging (totaal 1 1/2 jaar) hebben wij netto per maand 700,- aan eigen bijdrage moeten betalen!!
Dat ging om 2 kinderen 3 dagen naar het KDV
Ons netto gezamenlijke inkomen is 3100,-
Situatie nu is 3 dagen BSO voor oudste (ma-di-wo) en 3 dagen KDV en netto bijdrage is 480,-. Nog steeds erg veel vind ik..
Het oneerlijke aan de situatie vindt ik dat mensen met een goed vangnet (opa en oma e.d.) deze kosten niet hebben en wel een leuk bedrag over hebben per maand om eens op vakantie te gaan en wat leuks te doen.... Helaas hebben wij dat niet (ouders werken nog fulltime) wij zijn beide midden 30 en alles leuk voor elkaar maar kunnen niet wachten tot beide kinderen alleen nog BSO kosten hebben en wij weer wat extra ruimte in de maand.
Wat bijzonder. Want ons inkomen is hoger en we hadden ook drie dagen en twee kinderen en wij betaalden zo rond de 450,- per maand.
Heb je dan zo'n duur kdv dat de uurprijs boven de maximumtoeslaf prijs ligt ofzo?
En wat is er oneerlijk aan die situatie? Soms heb en mazzel en soms niet.
Ik kan me heel goed voorstellen dat mensen langer wachten met kinderen krijgen. Toen ik zwanger was van nr. 2 in 2011 en de kosten explosief omhoog gingen hebben wij het even heel erg zwaar gehad! We hadden net 3 maanden voor uitgerekende datum een huis gekocht (kwamen van een huurhuis waar een forse huurverhoging op zou komen) en hebben een netto hypotheek afgesloten van 750,- (huurhuis zou 680 worden). In dat jaar totdat zoon naar school ging (totaal 1 1/2 jaar) hebben wij netto per maand 700,- aan eigen bijdrage moeten betalen!!
Dat ging om 2 kinderen 3 dagen naar het KDV
Ons netto gezamenlijke inkomen is 3100,-
Situatie nu is 3 dagen BSO voor oudste (ma-di-wo) en 3 dagen KDV en netto bijdrage is 480,-. Nog steeds erg veel vind ik..
Het oneerlijke aan de situatie vindt ik dat mensen met een goed vangnet (opa en oma e.d.) deze kosten niet hebben en wel een leuk bedrag over hebben per maand om eens op vakantie te gaan en wat leuks te doen.... Helaas hebben wij dat niet (ouders werken nog fulltime) wij zijn beide midden 30 en alles leuk voor elkaar maar kunnen niet wachten tot beide kinderen alleen nog BSO kosten hebben en wij weer wat extra ruimte in de maand.
Wat bijzonder. Want ons inkomen is hoger en we hadden ook drie dagen en twee kinderen en wij betaalden zo rond de 450,- per maand.
Heb je dan zo'n duur kdv dat de uurprijs boven de maximumtoeslaf prijs ligt ofzo?
En wat is er oneerlijk aan die situatie? Soms heb en mazzel en soms niet.
dinsdag 29 april 2014 om 23:11
dinsdag 29 april 2014 om 23:35
quote:elein schreef op 29 april 2014 @ 09:43:
Ik zou een kinderwens nooit uitstellen/ afstellen vanwege de kinderopvangkosten. Dat is toch gewoon raar: geen kind nemen omdat het te duur is om het weg te brengen? En misschien zit ik in een hele makkelijke sector hoor, maar er lijken me toch genoeg alternatieven als het kdv te duur is:
- Een blijft thuis
Levert bij de meeste mensen zowel op korte als op lange termijn minder op dan gewoon die opvangkosten ophoesten
- Beide ouders nemen ouderschapsverlof op
Dat kun je volgens mij ook niet al die jaren doen totdat ze geen opvang meer nodig hebben
- Een of beide ouders doen een deel van hun werk in de avond-/ weekend uren
Is bij ons werk iig niet mogelijk
- Opa, Oma etc
Op zich een optie, moeten alle betrokkenen dat wel kunnen en willen
- Met andere ouders om de beurt oppassen: Stel wij hebben 2 kinderen. Vriend en ik werken allebei 4 dagen (evt 4x9) en zijn dus 1 dag thuis. De buren met één kind ook. M'n zusje met twee kinderen ook. Dan kunnen toch alle volwassenen op hun vrije dag oppassen op de hele meute?
Ook een optie, dan moet je maar net wel het soort buren hebben waar je je kind wil achterlaten.
Het moet maar net allemaal kunnen, en je moet het willen, maar zo sluitend als het bovenstaande voorbeeld hoeft het natuurlijk niet te zijn. Maar ik heb het idee dat het laatste in sommige landen (zal wel weer scandinavië zijn want het lijkt me een goed idee) veel gemakkelijker gaat en dat wij hier teruggrijpen naar een instantie in plaats van het onderling te regelen.Er zijn idd best wat dingen mogelijk, maar zo makkelijk als het soms geschetst wordt is het nu ook weer niet om alternatieve manieren te vinden.
Ik zou een kinderwens nooit uitstellen/ afstellen vanwege de kinderopvangkosten. Dat is toch gewoon raar: geen kind nemen omdat het te duur is om het weg te brengen? En misschien zit ik in een hele makkelijke sector hoor, maar er lijken me toch genoeg alternatieven als het kdv te duur is:
- Een blijft thuis
Levert bij de meeste mensen zowel op korte als op lange termijn minder op dan gewoon die opvangkosten ophoesten
- Beide ouders nemen ouderschapsverlof op
Dat kun je volgens mij ook niet al die jaren doen totdat ze geen opvang meer nodig hebben
- Een of beide ouders doen een deel van hun werk in de avond-/ weekend uren
Is bij ons werk iig niet mogelijk
- Opa, Oma etc
Op zich een optie, moeten alle betrokkenen dat wel kunnen en willen
- Met andere ouders om de beurt oppassen: Stel wij hebben 2 kinderen. Vriend en ik werken allebei 4 dagen (evt 4x9) en zijn dus 1 dag thuis. De buren met één kind ook. M'n zusje met twee kinderen ook. Dan kunnen toch alle volwassenen op hun vrije dag oppassen op de hele meute?
Ook een optie, dan moet je maar net wel het soort buren hebben waar je je kind wil achterlaten.
Het moet maar net allemaal kunnen, en je moet het willen, maar zo sluitend als het bovenstaande voorbeeld hoeft het natuurlijk niet te zijn. Maar ik heb het idee dat het laatste in sommige landen (zal wel weer scandinavië zijn want het lijkt me een goed idee) veel gemakkelijker gaat en dat wij hier teruggrijpen naar een instantie in plaats van het onderling te regelen.Er zijn idd best wat dingen mogelijk, maar zo makkelijk als het soms geschetst wordt is het nu ook weer niet om alternatieve manieren te vinden.
dinsdag 29 april 2014 om 23:36
quote:Blusher schreef op 29 april 2014 @ 10:50:
[...]
Je wilt goed voor jezelf en je eventuele kinderen kunnen zorgen en daarom wil je dus 2x modaal verdienen? Ik vind dat een beetje een rare gedachte. Prima dat je niet financieel afhankelijk wilt zijn van je partner maar als of je 2x modaal moet verdienen om goed voor een kind te kunnen zorgen? Iemand die modaal (of minder) verdient kan ook prima voor een kind zorgen. Een kind merkt het echt niet of hij nou een Ralph Lauren polo of een Hema polo aan heeft, en of die Bugaboo tweedehands op marktplaats is gekocht of het nieuwste, duurste model uit de winkel. Ik begrijp je wel hoor, met een ruim inkomen is het natuurlijk makkelijker, heb je meer geld voor leuke uitjes etc. maar ik denk dat dit weer met een bepaalde levensstandaard te maken heeft.Nou inderdaad. Als je meent 2x modaal nodig te hebben in je eentje om je kinderen goed op te kunnen voeden heb je echt geen realistisch wereldbeeld. Ja het is natuurlijk fantastisch als je ze in letterlijk elke behoefte kunt voorzien! Maar feit is nu eenmaal dat het voor de meeste mensen niet realistisch is.
[...]
Je wilt goed voor jezelf en je eventuele kinderen kunnen zorgen en daarom wil je dus 2x modaal verdienen? Ik vind dat een beetje een rare gedachte. Prima dat je niet financieel afhankelijk wilt zijn van je partner maar als of je 2x modaal moet verdienen om goed voor een kind te kunnen zorgen? Iemand die modaal (of minder) verdient kan ook prima voor een kind zorgen. Een kind merkt het echt niet of hij nou een Ralph Lauren polo of een Hema polo aan heeft, en of die Bugaboo tweedehands op marktplaats is gekocht of het nieuwste, duurste model uit de winkel. Ik begrijp je wel hoor, met een ruim inkomen is het natuurlijk makkelijker, heb je meer geld voor leuke uitjes etc. maar ik denk dat dit weer met een bepaalde levensstandaard te maken heeft.Nou inderdaad. Als je meent 2x modaal nodig te hebben in je eentje om je kinderen goed op te kunnen voeden heb je echt geen realistisch wereldbeeld. Ja het is natuurlijk fantastisch als je ze in letterlijk elke behoefte kunt voorzien! Maar feit is nu eenmaal dat het voor de meeste mensen niet realistisch is.
dinsdag 29 april 2014 om 23:40
quote:Vl43inder schreef op 29 april 2014 @ 14:36:
Ik kan het me best voorstellen juist dat mensen kinderwensen uitstellen vanwege hun materiele situatie. Niet omdat ze per se op vakantie moeten ofzo hoor. Maar de financiële situatie van een 25-jarige nu lijkt me toch een stuk onzekerder dan die van een 25-jarige 10 jaar geleden, of 20 jaar geleden.
De sociale vangnetten zijn een stuk minder geworden en daarnaast is inkomen uit een baan ook een stuk onzekerder geworden, terwijl je vaste laten telkens minder flexibel en ook hoger worden.
Ik denk dat het meer met toegenomen onzekerheid in het geheel te maken heeft, en dus ook met de crisis, dan met het wennen aan luxe.Dit herken ik wel. We hebben het idd best goed. Niet dat we 3x per jaar op vakantie kunnen, beide een mooie auto hebben en een goede koopwoning hoor. Maar als er nu een kindje in zou komen zou dat niet voor financiële problemen zorgen. Maaaarrrr...ik denk wel dat wij een stuk meer onzekerheid hebben over onze financiën dan mensen van onze leeftijd 10-15 jaar geleden. De arbeidsmarkt is moeilijk, de economie loopt niet lekker, een hypotheek krijgen is moeilijk, sociale vangnetten zijn beperkt. En ja, dat zorgt voor een stukje financiële onrust.
Ik kan het me best voorstellen juist dat mensen kinderwensen uitstellen vanwege hun materiele situatie. Niet omdat ze per se op vakantie moeten ofzo hoor. Maar de financiële situatie van een 25-jarige nu lijkt me toch een stuk onzekerder dan die van een 25-jarige 10 jaar geleden, of 20 jaar geleden.
De sociale vangnetten zijn een stuk minder geworden en daarnaast is inkomen uit een baan ook een stuk onzekerder geworden, terwijl je vaste laten telkens minder flexibel en ook hoger worden.
Ik denk dat het meer met toegenomen onzekerheid in het geheel te maken heeft, en dus ook met de crisis, dan met het wennen aan luxe.Dit herken ik wel. We hebben het idd best goed. Niet dat we 3x per jaar op vakantie kunnen, beide een mooie auto hebben en een goede koopwoning hoor. Maar als er nu een kindje in zou komen zou dat niet voor financiële problemen zorgen. Maaaarrrr...ik denk wel dat wij een stuk meer onzekerheid hebben over onze financiën dan mensen van onze leeftijd 10-15 jaar geleden. De arbeidsmarkt is moeilijk, de economie loopt niet lekker, een hypotheek krijgen is moeilijk, sociale vangnetten zijn beperkt. En ja, dat zorgt voor een stukje financiële onrust.
dinsdag 29 april 2014 om 23:42
quote:voetjesinhetzand schreef op 29 april 2014 @ 17:07:
[...]
Natuurlijk moet iedereen het zelf weten. Alleen het feit dat jij nog geen kinderen 'kan' krijgen nu ligt niet aan het feit dat je er nog geen geld voor hebt. En als ik 2400 euro per maand zou overhouden nu (als de hypotheek en de KO eraf waren), dan zou ik voor mijn kind voor studeren kunnen sparen
Bovendien is het niet zo dat als je geen 2400 euro per maand overhoudt je je kinderen dan een slechte start geeft. Sterker nog, er is nog een heel grote wereld tussen alles tijdens je studie betaald krijgen (wat ik ook helemaal niet per se goed vind voor een kind, maar dat terzijde) en op je 16de moeten gaan werken voor de kost hoor.
Pfoe. Wij leven momenteel van de 2400 euro die in dit geval wordt overgehouden na hypotheek en KO. Maar ik heb geenszins het idee dat ik daarom mijn kinderen niet kan bieden wat ze nodig hebben. Gelukkig maar, want de kans dat wij samen 4x modaal gaan verdienen is gewoon heel klein.
P.s. leuk om te horen dat je iets gehad hebt aan mijn standpunten mbt geld etc
[...]
Natuurlijk moet iedereen het zelf weten. Alleen het feit dat jij nog geen kinderen 'kan' krijgen nu ligt niet aan het feit dat je er nog geen geld voor hebt. En als ik 2400 euro per maand zou overhouden nu (als de hypotheek en de KO eraf waren), dan zou ik voor mijn kind voor studeren kunnen sparen
Bovendien is het niet zo dat als je geen 2400 euro per maand overhoudt je je kinderen dan een slechte start geeft. Sterker nog, er is nog een heel grote wereld tussen alles tijdens je studie betaald krijgen (wat ik ook helemaal niet per se goed vind voor een kind, maar dat terzijde) en op je 16de moeten gaan werken voor de kost hoor.
Pfoe. Wij leven momenteel van de 2400 euro die in dit geval wordt overgehouden na hypotheek en KO. Maar ik heb geenszins het idee dat ik daarom mijn kinderen niet kan bieden wat ze nodig hebben. Gelukkig maar, want de kans dat wij samen 4x modaal gaan verdienen is gewoon heel klein.
P.s. leuk om te horen dat je iets gehad hebt aan mijn standpunten mbt geld etc
dinsdag 29 april 2014 om 23:44
En dan nog 1 laatste ding: grappig dat ook hier weer het "MIJN halve salaris gaat naar de opvang" voorbij komt. Ja, mijn halve salaris straks misschien ook, maar dat is niet MIJN halve salaris, dat is gewoon een deel van ONS gezamenlijke inkomen. Daarbij blijft er nog altijd meer over dan als je zou stoppen met werken dus het is een onzin argument.
dinsdag 29 april 2014 om 23:45
quote:twijlfelmiep schreef op 29 april 2014 @ 16:19:
Nogmaals iedereen moet voor zichzelf weten. We zouden prima nu een kind kunnen opvoeden, maar ik vind een huis eenmaal fijner dan een appartement. Overigens denk ik dat wanneer we echt een samenleving worden waarin studeren alleen voor de rijken is weggelegd wij met onze hollandsche mentaliteit vanzelf een samenleving zullen worden waarin studeren slechts een van de opties naar succes is.
Verder wil ik inderdaad goed verdienen om de studie van mijn kind te kunnen betalen, dat is geen luxe, maar noodzaak in de toekomst. Verder was ik heel blij toen ik iets mankeerde dat mijn ouders het geld hadden om de wachtlijsten te omzeilen en dat ik meteen geholpen kon worden (uiteindelijk is het gewoon vergoed) en dat daardoor mijn herstel veel beter is geweest dan dat ik een half jaar had moeten wachten.
De ouders van mijn vriend en mijn ouders moesten gaan werken toen ze 16 of 17 waren omdat er geld binnen moest komen en nee dat wil ik mijn kinderen niet aandoen, die gun ik net zo fijne start als ik heb gehad: een warm gezin, geen onzekerheid en kunnen ontplooien waar je goed in bent,
Dit heb ik als kind van een alleenstaande bijstandsmoeder ook gewoon gehad kunnen doen.
Rijk waren we absoluut niet. We waren gewoon arm voor Nederlandse maatstaven. Maar we waren wel stabiel, hadden samen een leuk en ontspannen leven met zijn tweetjes, altijd te eten, altijd fatsoenlijke kleding aan ons lijf, af en toe wat leuks doen, klein tweedehands autootje, soms op vakantie, geen schulden, nooit een deurwaarder gezien. En ik wil heel graag mijn kinderen meer kunnen bieden dan dat, maar dat wat ik gehad heb is m.i. de basis waar ik naar streef als een minimaal niveau voor een goed leven. Alles wat daar bovenop komt ben ik vooral heel gelukkig mee.
Nogmaals iedereen moet voor zichzelf weten. We zouden prima nu een kind kunnen opvoeden, maar ik vind een huis eenmaal fijner dan een appartement. Overigens denk ik dat wanneer we echt een samenleving worden waarin studeren alleen voor de rijken is weggelegd wij met onze hollandsche mentaliteit vanzelf een samenleving zullen worden waarin studeren slechts een van de opties naar succes is.
Verder wil ik inderdaad goed verdienen om de studie van mijn kind te kunnen betalen, dat is geen luxe, maar noodzaak in de toekomst. Verder was ik heel blij toen ik iets mankeerde dat mijn ouders het geld hadden om de wachtlijsten te omzeilen en dat ik meteen geholpen kon worden (uiteindelijk is het gewoon vergoed) en dat daardoor mijn herstel veel beter is geweest dan dat ik een half jaar had moeten wachten.
De ouders van mijn vriend en mijn ouders moesten gaan werken toen ze 16 of 17 waren omdat er geld binnen moest komen en nee dat wil ik mijn kinderen niet aandoen, die gun ik net zo fijne start als ik heb gehad: een warm gezin, geen onzekerheid en kunnen ontplooien waar je goed in bent,
Dit heb ik als kind van een alleenstaande bijstandsmoeder ook gewoon gehad kunnen doen.
Rijk waren we absoluut niet. We waren gewoon arm voor Nederlandse maatstaven. Maar we waren wel stabiel, hadden samen een leuk en ontspannen leven met zijn tweetjes, altijd te eten, altijd fatsoenlijke kleding aan ons lijf, af en toe wat leuks doen, klein tweedehands autootje, soms op vakantie, geen schulden, nooit een deurwaarder gezien. En ik wil heel graag mijn kinderen meer kunnen bieden dan dat, maar dat wat ik gehad heb is m.i. de basis waar ik naar streef als een minimaal niveau voor een goed leven. Alles wat daar bovenop komt ben ik vooral heel gelukkig mee.
dinsdag 29 april 2014 om 23:52
Dat klopt matroesjka alleen ik hoor nu verhalen over mensen met kinderen net als ik adhd hebben en geen concerta kunnen betalen omdat 50 euro per maand kost. En tsja die keuze wil ik later toch echt wel voor mijn kind hebben.
Net als de optie om eerder een mri te laten maken indien nodig, naar de psycholoog of pedagoog kunnen zonder wachtlijsten . Of een dure sportbrace indien nodig.
Net als de optie om eerder een mri te laten maken indien nodig, naar de psycholoog of pedagoog kunnen zonder wachtlijsten . Of een dure sportbrace indien nodig.
dinsdag 29 april 2014 om 23:59
quote:matroesjka_ schreef op 29 april 2014 @ 23:40:
[...]
Dit herken ik wel. We hebben het idd best goed. Niet dat we 3x per jaar op vakantie kunnen, beide een mooie auto hebben en een goede koopwoning hoor. Maar als er nu een kindje in zou komen zou dat niet voor financiële problemen zorgen. Maaaarrrr...ik denk wel dat wij een stuk meer onzekerheid hebben over onze financiën dan mensen van onze leeftijd 10-15 jaar geleden. De arbeidsmarkt is moeilijk, de economie loopt niet lekker, een hypotheek krijgen is moeilijk, sociale vangnetten zijn beperkt. En ja, dat zorgt voor een stukje financiële onrust.
Ach, ik ben in de crisis van de jaren 80 geboren. Toen werd mijn vader werkloos, een huis konden ze niet kopen en ze hebben het, achteraf, een paar jaar heel zwaar gehad.
Ik heb er nooit iets van gemerkt. Toen ik 10 was kochten mijn ouders een mooie woning, ik ben nooit iets tekort gekomen en ze hebben het nu buitengewoon ruim. Maar toen was het bikkelen. Dat hoorde ik toen ik ruim volwassen was. Zij waren toen eind twintigers. Zij hadden exact dezelfde problemen als waar ik tegenaan liep, geen hypotheek kunnen krijgen, geen baan kunnen vinden, baan weer kwijtraken door bezuinigingen, enzovoorts.
Maar toen deed iedereen dat zo'n beetje op die manier. Als ik naar mij en mijn klasgenoten keek was 'nee, sorry, paardrijden is te duur' een heel legitiem antwoord als we daarom vroegen, en 'nee, je mag niet én op muziekles én op sport' . En dat mag tegenwoordig niet meer lijkt het wel, want je moet je kind álles kunnen geven. En dat vind ik onzin. Daar worden mensen niet per se beter, geslaagder of gelukkiger van.
Het té krap hebben is heel naar en niet de bedoeling, geldzorgen zijn funest voor een mens, en armoede ook. Maar keuzes moeten maken en niet alles kunnen doen is geen armoede.
[...]
Dit herken ik wel. We hebben het idd best goed. Niet dat we 3x per jaar op vakantie kunnen, beide een mooie auto hebben en een goede koopwoning hoor. Maar als er nu een kindje in zou komen zou dat niet voor financiële problemen zorgen. Maaaarrrr...ik denk wel dat wij een stuk meer onzekerheid hebben over onze financiën dan mensen van onze leeftijd 10-15 jaar geleden. De arbeidsmarkt is moeilijk, de economie loopt niet lekker, een hypotheek krijgen is moeilijk, sociale vangnetten zijn beperkt. En ja, dat zorgt voor een stukje financiële onrust.
Ach, ik ben in de crisis van de jaren 80 geboren. Toen werd mijn vader werkloos, een huis konden ze niet kopen en ze hebben het, achteraf, een paar jaar heel zwaar gehad.
Ik heb er nooit iets van gemerkt. Toen ik 10 was kochten mijn ouders een mooie woning, ik ben nooit iets tekort gekomen en ze hebben het nu buitengewoon ruim. Maar toen was het bikkelen. Dat hoorde ik toen ik ruim volwassen was. Zij waren toen eind twintigers. Zij hadden exact dezelfde problemen als waar ik tegenaan liep, geen hypotheek kunnen krijgen, geen baan kunnen vinden, baan weer kwijtraken door bezuinigingen, enzovoorts.
Maar toen deed iedereen dat zo'n beetje op die manier. Als ik naar mij en mijn klasgenoten keek was 'nee, sorry, paardrijden is te duur' een heel legitiem antwoord als we daarom vroegen, en 'nee, je mag niet én op muziekles én op sport' . En dat mag tegenwoordig niet meer lijkt het wel, want je moet je kind álles kunnen geven. En dat vind ik onzin. Daar worden mensen niet per se beter, geslaagder of gelukkiger van.
Het té krap hebben is heel naar en niet de bedoeling, geldzorgen zijn funest voor een mens, en armoede ook. Maar keuzes moeten maken en niet alles kunnen doen is geen armoede.
