Actueel
alle pijlers
Wie helpt mij weer op het rechte (linkse) pad? [politiek]
donderdag 14 juni 2018 om 22:19
(Met het gevaar dat ik hier straks wordt gehangen, getrokken en gevierendeeld 
)
Naar aanleiding van een ander topic over een vriend wiens politieke voorkeur opeens drastisch was veranderd, open ik dit topic.
Ik ben altijd links geweest, mijn hele leven al. Voorgaande verkiezingen stemde ik PvdD, maar heb in het verleden ook op GL en SP gestemd. Die linkse partijen passen ook bij mij, vooral PvdD. De belangrijkste thema's vind ik bijvoorbeeld duurzaamheid, klimaatverandering en dierenrechten. Dat zijn toch themata die je niet gauw terugvindt bij FvD of PVV!
Toch heb ik de laatste tijden steeds vaker last van 'denkbeelden', die niet stroken met mijn linkse hart. Ik schrik daar zelf ook van, want ik heb helemaal niks met Wilders of Baudet, maar soms lijkt het net alsof ik het eens ben met (bepaalde, niet alle) dingen die ze zeggen.
Ik hoop dat iemand in dit topic overtuigende argumenten kan aandragen en mij mijn ongelijk in te laten zien: ik wil namelijk helemaal niet geassocieerd worden met Thierry of Geert!
Mijn pijnpunten zijn:
- De dood van Ali Banat:
https://nos.nl/artikel/2234546-de-jonge ... hielp.html
Deze persoon is onlangs overleden, en dat werd breed uitgemeten in de media. Ik snap dat niet, want ik kende de beste meneer niet, maar blijkbaar is het toch nieuwswaardig. Ik had nog nooit van hem gehoord, toch was het (op meerdere nieuwskanalen) de headline. Ik denk dan: "Waarom? Is het zo speciaal dat een moslim iets goeds doet?" Met andere woorden: waarom is dit nieuws? Doen de media dit om Moslims in een goed daglicht te zetten?
- Nederland kiest voor Marokko bij toewijzing WK 2026:
https://nos.nl/wk2018/artikel/2236173-k ... -2026.html
Eergisteren werd dus besloten waar het WK van 2026 wordt gehouden. Alle landen mochten daarover stemmen, en er was keus tussen Marokko of Amerika+Canada+Mexico. Nu weet ik verder weinig over voetbal, maar ik zou dus meteen voor Amerika/Canada/Mexico kiezen. Je gaat toch veel liever voetballen in Amerika dan in Marokko? Marokko is een land dat mijns inziens nog in de stijgers staat wat betreft democratische waarden: gelijke rechten voor vrouwen en homo's kennen ze daar niet. Evenmin journalistieke vrijheid of vrijheid van meningsuiting. Daarnaast hebben FIFA-inspecteurs beide keuzes bekeken en Amerika/Canada/Mexico kreeg een rapportcijfer van een 4 (op een schaal van 0 tot 5), terwijl Marokko maar een 2,7 kreeg. Dan lijkt het mij toch een uitgemaakte zaak: Amerika is de beste keus voor het WK 2026! Maar wat doet Nederland...? Wij stemmen op Marokko (als eén van de weinige Europese landen, overigens), omdat "we hiermee kiezen voor loyaliteit aan alle Marokkaanse Nederlanders." Tja, ik vind dat dus gewoon... vreemd. We kiezen dus voor een onderontwikkeld land toevallig omdat er veel Marokkanen in Nederland wonen...
- Zwarte wijken.
Kijk, ik kom uit een klein dorpje uit het Noorden. Voordat ik ging studeren in de grote stad, had ik überhaupt nog nooit een buitenlander gezien. Toen ik ging studeren, kwam ik natuurlijk wel gewoon mensen met een immigratie-achtergrond tegen, en die waren allemaal stuk voor stuk leuke mensen. Ze probeerden (en slaagden) echt om ingeburgerd te raken. Ze leerden de Nederlandse taal, gingen met 'blanken' om, etc. Toen was de multiculturele samenleving een succes. Maar inmiddels ben ik ook in Rotterdam en Den Haag geweest, en ik schrik dan toch wat ik zie: soms volledig 'zwarte' wijken, waar geen enkele 'blanke kaaskop' (om het maar even bot te zeggen) woont. Dan vindt dus separatie plaats, en de noodzaak om in te burgeren verdwijnt volledig. Vaak zijn die wijken dan ook achterstandswijken. Waarom benoemen linkse partijen deze problemen niet?
- Derde generatie immigranten.
Inmiddels zijn de moslimjongeren op straat kinderen van de tweede generatie immigranten. Deze derde generatie moslims worden in de statistieken van CBS nu beschouwd als 'autochtone' Nederlanders, en dus niet als 'jongere met een migratie-achtergrond'. Tja, ben ik dan de enige die dat raar vind? Ik merk toch wel vaak een verschil tussen de 'gewone' Nederlandse blanke jongeren en de 'broeder bontkraag met uitgeschoren nek'. Maar in de statistiek is die laatste groep ook gewoon Nederlander. Ik weet niet zo goed wat ik hier van moet vinden.
- Sharia.
Ik las laatst een stukje van een FvD-lid, en ik citeer: "Ons land wordt overspoeld door moslims. Kijk, Nederlandse jongeren – vooral de meisjes dan – zijn helemaal niet meer zo bezig met kinderen krijgen en gezinnetjes stichten. Maar die moslims fokken gewoon door. Binnenkort komt er een tippingpoint als we zo doorgaan.’ En dan? ‘Sharia."
Uh... tja. Ik weet niet of ik nou deze bewoordingen zou gebruiken, maar zit hier een kern van waarheid in? Sharia lijkt me in de toekomst onmogelijk, zo'n vaart zal het niet lopen, maar het is natuurlijk wel zo dat Nederlanders minder kinderen krijgen dan (traditionele) moslim-gezinnen. Dan dreigt misschien toch het gevaar van scheefgroeiende verhoudingen.
Ik schrik zelf ook van deze denkbeelden, en wil er van af
Dus, wie kan met steekhoudende argumenten komen waardoor ik het licht weer zie?
Ik wil dus weer terug naar mijn linkse kameraden, wie helpt me?
)Naar aanleiding van een ander topic over een vriend wiens politieke voorkeur opeens drastisch was veranderd, open ik dit topic.
Ik ben altijd links geweest, mijn hele leven al. Voorgaande verkiezingen stemde ik PvdD, maar heb in het verleden ook op GL en SP gestemd. Die linkse partijen passen ook bij mij, vooral PvdD. De belangrijkste thema's vind ik bijvoorbeeld duurzaamheid, klimaatverandering en dierenrechten. Dat zijn toch themata die je niet gauw terugvindt bij FvD of PVV!
Toch heb ik de laatste tijden steeds vaker last van 'denkbeelden', die niet stroken met mijn linkse hart. Ik schrik daar zelf ook van, want ik heb helemaal niks met Wilders of Baudet, maar soms lijkt het net alsof ik het eens ben met (bepaalde, niet alle) dingen die ze zeggen.
Ik hoop dat iemand in dit topic overtuigende argumenten kan aandragen en mij mijn ongelijk in te laten zien: ik wil namelijk helemaal niet geassocieerd worden met Thierry of Geert!
Mijn pijnpunten zijn:
- De dood van Ali Banat:
https://nos.nl/artikel/2234546-de-jonge ... hielp.html
Deze persoon is onlangs overleden, en dat werd breed uitgemeten in de media. Ik snap dat niet, want ik kende de beste meneer niet, maar blijkbaar is het toch nieuwswaardig. Ik had nog nooit van hem gehoord, toch was het (op meerdere nieuwskanalen) de headline. Ik denk dan: "Waarom? Is het zo speciaal dat een moslim iets goeds doet?" Met andere woorden: waarom is dit nieuws? Doen de media dit om Moslims in een goed daglicht te zetten?
- Nederland kiest voor Marokko bij toewijzing WK 2026:
https://nos.nl/wk2018/artikel/2236173-k ... -2026.html
Eergisteren werd dus besloten waar het WK van 2026 wordt gehouden. Alle landen mochten daarover stemmen, en er was keus tussen Marokko of Amerika+Canada+Mexico. Nu weet ik verder weinig over voetbal, maar ik zou dus meteen voor Amerika/Canada/Mexico kiezen. Je gaat toch veel liever voetballen in Amerika dan in Marokko? Marokko is een land dat mijns inziens nog in de stijgers staat wat betreft democratische waarden: gelijke rechten voor vrouwen en homo's kennen ze daar niet. Evenmin journalistieke vrijheid of vrijheid van meningsuiting. Daarnaast hebben FIFA-inspecteurs beide keuzes bekeken en Amerika/Canada/Mexico kreeg een rapportcijfer van een 4 (op een schaal van 0 tot 5), terwijl Marokko maar een 2,7 kreeg. Dan lijkt het mij toch een uitgemaakte zaak: Amerika is de beste keus voor het WK 2026! Maar wat doet Nederland...? Wij stemmen op Marokko (als eén van de weinige Europese landen, overigens), omdat "we hiermee kiezen voor loyaliteit aan alle Marokkaanse Nederlanders." Tja, ik vind dat dus gewoon... vreemd. We kiezen dus voor een onderontwikkeld land toevallig omdat er veel Marokkanen in Nederland wonen...
- Zwarte wijken.
Kijk, ik kom uit een klein dorpje uit het Noorden. Voordat ik ging studeren in de grote stad, had ik überhaupt nog nooit een buitenlander gezien. Toen ik ging studeren, kwam ik natuurlijk wel gewoon mensen met een immigratie-achtergrond tegen, en die waren allemaal stuk voor stuk leuke mensen. Ze probeerden (en slaagden) echt om ingeburgerd te raken. Ze leerden de Nederlandse taal, gingen met 'blanken' om, etc. Toen was de multiculturele samenleving een succes. Maar inmiddels ben ik ook in Rotterdam en Den Haag geweest, en ik schrik dan toch wat ik zie: soms volledig 'zwarte' wijken, waar geen enkele 'blanke kaaskop' (om het maar even bot te zeggen) woont. Dan vindt dus separatie plaats, en de noodzaak om in te burgeren verdwijnt volledig. Vaak zijn die wijken dan ook achterstandswijken. Waarom benoemen linkse partijen deze problemen niet?
- Derde generatie immigranten.
Inmiddels zijn de moslimjongeren op straat kinderen van de tweede generatie immigranten. Deze derde generatie moslims worden in de statistieken van CBS nu beschouwd als 'autochtone' Nederlanders, en dus niet als 'jongere met een migratie-achtergrond'. Tja, ben ik dan de enige die dat raar vind? Ik merk toch wel vaak een verschil tussen de 'gewone' Nederlandse blanke jongeren en de 'broeder bontkraag met uitgeschoren nek'. Maar in de statistiek is die laatste groep ook gewoon Nederlander. Ik weet niet zo goed wat ik hier van moet vinden.
- Sharia.
Ik las laatst een stukje van een FvD-lid, en ik citeer: "Ons land wordt overspoeld door moslims. Kijk, Nederlandse jongeren – vooral de meisjes dan – zijn helemaal niet meer zo bezig met kinderen krijgen en gezinnetjes stichten. Maar die moslims fokken gewoon door. Binnenkort komt er een tippingpoint als we zo doorgaan.’ En dan? ‘Sharia."
Uh... tja. Ik weet niet of ik nou deze bewoordingen zou gebruiken, maar zit hier een kern van waarheid in? Sharia lijkt me in de toekomst onmogelijk, zo'n vaart zal het niet lopen, maar het is natuurlijk wel zo dat Nederlanders minder kinderen krijgen dan (traditionele) moslim-gezinnen. Dan dreigt misschien toch het gevaar van scheefgroeiende verhoudingen.
Ik schrik zelf ook van deze denkbeelden, en wil er van af
Dus, wie kan met steekhoudende argumenten komen waardoor ik het licht weer zie? Ik wil dus weer terug naar mijn linkse kameraden, wie helpt me?
Vivo per lei
dinsdag 3 juli 2018 om 13:36
In normaal sociaal contact of in het strafrecht moet je zeker elk mens als individu beoordelen.Morduchen schreef: ↑28-06-2018 21:47
Wat ik persoonlijk zelf heb ervaren is dat je overal en in elk cultuur of land shitty mensen tegen kan komen. Maar ook hele fijne, warme en betrouwbare personen. Dooddoener misschien, maar het heeft mij wel geleerd om mensen als individu te beoordeling ipv als groep. Iets wat helaas heel veel gebeurd.
Als beleidsmaker kun, nee moet, je wel degelijk tendensen kunnen zien in groepen personen. En dat is wat al 40 jaar schuurt: de 'normale' Nederlander die duidelijk ziet dat er verschil zit tussen een Poolse of Vietnamese vluchteling/immigrant en die uit Marokko of Somalie eo. En dat over de hele groep heen.
En het beleid dat doet alsof men daarvoor blind is.
Dat die laatste groep in alle objectieve factoren (misdaadcijfers/druk op sociale zekerheid) een negatieve bijdrage leveren per saldo aan de Nederlandse samenleving had moeten leiden tot ingrijpen en sturing. Dat dit niet is gebeurd is wanbeleid, niets minder.
woensdag 4 juli 2018 om 21:00
Best een leuk en positief artikel dit:
https://www.telegraaf.nl/nieuws/2259074 ... hun-bubbel
Ik vond Anne-fleur echt vreselijk, maar in dit artikel komt ze een stuk sympathieker en realistischer over.
https://www.telegraaf.nl/nieuws/2259074 ... hun-bubbel
Ik vond Anne-fleur echt vreselijk, maar in dit artikel komt ze een stuk sympathieker en realistischer over.
woensdag 4 juli 2018 om 21:02
Sorry, ik zag dat je voor het artikel een account nodig hebt. Hieronder de tekst:
Zij is een idealist. Hij noemt zichzelf een ’realist’. De linkse, feministische activiste Anne Fleur Dekker (24) en de filosoof en historicus Sid Lukkassen (31) zijn stemmen van hun generatie. ’Opiniemakers’, zoals dit tegenwoordig heet.
De één – Dekker – werd een min of meer bekende Nederlander toen er commotie ontstond omdat ze Geert Wilders en Thierry Baudet hard aanviel op sociale media. Dekker kreeg daarop expliciete doodsbedreigingen, ze moest onderduiken en vertelde over haar ervaringen op radio en tv. Een van haar bedreigers werd veroordeeld tot twee jaar voorwaardelijk.
Inmiddels is ’AFD’, zoals Dekker wordt genoemd, gederadicaliseerd. Steeds vaker zoekt ze het contact met generatiegenoten ’op rechts’. Haar vriend is werkzaam voor het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) en lid van Forum voor Democratie. Die relatie kwam haar in de eigen, linkse kringen op kritiek – én op bedreigingen – te staan. Dekker probeert zich daar weinig van aan te trekken. „Als je met elkaar praat, merk je dat de meeste mensen vaak hetzelfde willen, alleen langs een andere weg.”
De ander, Sid Lukkassen, is gepromoveerd academicus en auteur van een aantal cultuurfilosofische boeken, onder meer over de ’Europese identiteit’, over ’cultuurmarxisme’ en over de invloed van de media op onze democratie. Lukkassen is een bekende intellectueel in conservatieve kringen, waar hij wordt gezien als een enigszins excentriek wonderkind. Door zijn linkse critici wordt dr. Sid weggezet als een ’hardrechtse’ doemdenker, die orakelt over de dreigende ondergang van Europa en aanschuurt tegen extreem-rechts.
Is die laatste kritiek niet wat wonderlijk, gericht op een keurig liberaal gemeenteraadslid uit Duiven, die op z’n jongenskamer ingewikkelde boeken schrijft? „Het is onbegrijpelijk”, zegt Lukkassen, terwijl hij een glas fris inschenkt in de zonovergoten tuin van zijn ouderlijk huis met uitzicht over de velden. „Ik heb acht jaar voor de VVD in de raad gezeten en ben in Nijmegen gepromoveerd bij een fatsoenlijke hoogleraar. Met extreem-rechts heb ik niets te maken.”
Nazi’s
„Typisch”, zegt Anne Fleur Dekker. „Zodra iemand zich wat rechtser uitdrukt, wordt er gedaan alsof de nazihordes alweer door de straten marcheren.”
Wat Dekker merkte toen ze nog in radicaal-linkse milieus verkeerde: „Mensen steken elkaar aan. Het is een wedstrijd: kijk wie het meest moreel verontwaardigd is. Dan scoor je punten. Ingaan op wat andersdenkenden zeggen of schrijven, doen ze niet. Boeken als die van Sid of Baudet lezen ze niet eens.”
Precies dat is wat Sid Lukkassen graag zou zien: inhoudelijke reacties op zijn teksten. Daarom wil hij met Dekker op internet een correspondentie beginnen over de belangrijke thema’s van deze tijd. Een ’links/rechts-dialoog’. Lukkassen: „Het is meer dan ooit nodig om te verbinden. Al die radicale splintergroepjes, gevoed door de sociale media, zorgen er voor dat men elkaar blijft versterken in de eigen morele verontwaardiging, zonder dat er wordt gekeken naar de feiten. Wij willen laten zien dat je, hoe verschillend ook, op basis van inhoud met elkaar van gedachten kunt wisselen.”
Het wordt nog een zware dobber, vermoedt Dekker. „Alleen al het feit dat ik met Sid praat is voor linkse activisten problematisch, want hij is immers ’extreem-rechts’. Eigenlijk zou ik Sid en zijn geestverwanten compleet moeten negeren.”
Lukkassen: „Dat komt vast doordat ze beseffen dat ze het op inhoud niet kunnen winnen.” Dekker: „Nee, ze zijn er werkelijk van overtuigd dat er van extreem-rechts een groot gevaar uitgaat. Dat we in een soort jaren 30 leven. Als je kritisch bent op de islam, zien zij een nieuwe Holocaust aan de horizon opdoemen. Terwijl: wat is er mis met religiekritiek? ”
Lukkassen: „Mag je dat wel zeggen van de linkse kerk?” Dekker, lachend: „Nee, natuurlijk niet.”
Kerk
Dekkers analyse bevestigt Lukkassens idee dat er behoefte is aan een nieuwe ’realistische zuil’: „Een kerk voor rebelse vrijdenkers.” Te veel mensen zijn nu bang om te zeggen wat ze werkelijk vinden, is Lukkassens ervaring. „Als je bijvoorbeeld kritiek hebt op de Europese Unie, op het linkse onderwijs of op de invloed van de islam op het politieke leven in Nederland, geldt dat in weldenkende kringen als een soort psychische afwijking.” Dekker: „Inderdaad, je wordt als een gekkie weggezet en loopt maatschappelijke risico’s: je kunt zomaar je baan verliezen als je iets op sociale media zet wat niet politiek-correct is. Dat is zo gevaarlijk.”
Op café-avonden die hij organiseert, zeggen bezoekers tegen Lukkassen: eindelijk kan ik eens vrijuit praten. „De meeste mensen zijn zo eenzijdig mentaal gevormd. De universiteiten, de media, de werkvloeren, de vakbonden, het maatschappelijk middenveld: het is één grote progressieve bubbel. Veel burgers zijn daar helemaal klaar mee.”
Vandaar: een nieuwe zuil. „Als je als eenling vrijdenkt en men laat je vallen, sta je heel zwak”, zegt Lukkassen. „Neem Fortuyn: die is vernietigd. Er moet verbondenheid komen en sociale cohesie want we hebben elkaars steun nodig. Met ook ondernemers, die realistische vrijdenkers beschutting bieden zodat je niet langer zo kwetsbaar bent en moet vrezen voor de maatschappelijke gevolgen van je opinies.”
De ’Nieuwe Kerk’ noemt Lukkassen zijn project, in een ironische verwijzing naar de vermeende ’Linkse Kerk’, die in media, onderwijs en cultuur de dienst zou uitmaken. Anne Fleur Dekker begrijpt het initiatief, zegt ze. „Maar ik sta er ambivalent tegenover. Ik denk dat Sid ook linkse mensen aan moet trekken, anders zal aan zijn zuil een extreem-rechts imago gaan kleven. En dat wil je nu juist voorkomen.”
Zij is een idealist. Hij noemt zichzelf een ’realist’. De linkse, feministische activiste Anne Fleur Dekker (24) en de filosoof en historicus Sid Lukkassen (31) zijn stemmen van hun generatie. ’Opiniemakers’, zoals dit tegenwoordig heet.
De één – Dekker – werd een min of meer bekende Nederlander toen er commotie ontstond omdat ze Geert Wilders en Thierry Baudet hard aanviel op sociale media. Dekker kreeg daarop expliciete doodsbedreigingen, ze moest onderduiken en vertelde over haar ervaringen op radio en tv. Een van haar bedreigers werd veroordeeld tot twee jaar voorwaardelijk.
Inmiddels is ’AFD’, zoals Dekker wordt genoemd, gederadicaliseerd. Steeds vaker zoekt ze het contact met generatiegenoten ’op rechts’. Haar vriend is werkzaam voor het Centrum Informatie en Documentatie Israël (CIDI) en lid van Forum voor Democratie. Die relatie kwam haar in de eigen, linkse kringen op kritiek – én op bedreigingen – te staan. Dekker probeert zich daar weinig van aan te trekken. „Als je met elkaar praat, merk je dat de meeste mensen vaak hetzelfde willen, alleen langs een andere weg.”
De ander, Sid Lukkassen, is gepromoveerd academicus en auteur van een aantal cultuurfilosofische boeken, onder meer over de ’Europese identiteit’, over ’cultuurmarxisme’ en over de invloed van de media op onze democratie. Lukkassen is een bekende intellectueel in conservatieve kringen, waar hij wordt gezien als een enigszins excentriek wonderkind. Door zijn linkse critici wordt dr. Sid weggezet als een ’hardrechtse’ doemdenker, die orakelt over de dreigende ondergang van Europa en aanschuurt tegen extreem-rechts.
Is die laatste kritiek niet wat wonderlijk, gericht op een keurig liberaal gemeenteraadslid uit Duiven, die op z’n jongenskamer ingewikkelde boeken schrijft? „Het is onbegrijpelijk”, zegt Lukkassen, terwijl hij een glas fris inschenkt in de zonovergoten tuin van zijn ouderlijk huis met uitzicht over de velden. „Ik heb acht jaar voor de VVD in de raad gezeten en ben in Nijmegen gepromoveerd bij een fatsoenlijke hoogleraar. Met extreem-rechts heb ik niets te maken.”
Nazi’s
„Typisch”, zegt Anne Fleur Dekker. „Zodra iemand zich wat rechtser uitdrukt, wordt er gedaan alsof de nazihordes alweer door de straten marcheren.”
Wat Dekker merkte toen ze nog in radicaal-linkse milieus verkeerde: „Mensen steken elkaar aan. Het is een wedstrijd: kijk wie het meest moreel verontwaardigd is. Dan scoor je punten. Ingaan op wat andersdenkenden zeggen of schrijven, doen ze niet. Boeken als die van Sid of Baudet lezen ze niet eens.”
Precies dat is wat Sid Lukkassen graag zou zien: inhoudelijke reacties op zijn teksten. Daarom wil hij met Dekker op internet een correspondentie beginnen over de belangrijke thema’s van deze tijd. Een ’links/rechts-dialoog’. Lukkassen: „Het is meer dan ooit nodig om te verbinden. Al die radicale splintergroepjes, gevoed door de sociale media, zorgen er voor dat men elkaar blijft versterken in de eigen morele verontwaardiging, zonder dat er wordt gekeken naar de feiten. Wij willen laten zien dat je, hoe verschillend ook, op basis van inhoud met elkaar van gedachten kunt wisselen.”
Het wordt nog een zware dobber, vermoedt Dekker. „Alleen al het feit dat ik met Sid praat is voor linkse activisten problematisch, want hij is immers ’extreem-rechts’. Eigenlijk zou ik Sid en zijn geestverwanten compleet moeten negeren.”
Lukkassen: „Dat komt vast doordat ze beseffen dat ze het op inhoud niet kunnen winnen.” Dekker: „Nee, ze zijn er werkelijk van overtuigd dat er van extreem-rechts een groot gevaar uitgaat. Dat we in een soort jaren 30 leven. Als je kritisch bent op de islam, zien zij een nieuwe Holocaust aan de horizon opdoemen. Terwijl: wat is er mis met religiekritiek? ”
Lukkassen: „Mag je dat wel zeggen van de linkse kerk?” Dekker, lachend: „Nee, natuurlijk niet.”
Kerk
Dekkers analyse bevestigt Lukkassens idee dat er behoefte is aan een nieuwe ’realistische zuil’: „Een kerk voor rebelse vrijdenkers.” Te veel mensen zijn nu bang om te zeggen wat ze werkelijk vinden, is Lukkassens ervaring. „Als je bijvoorbeeld kritiek hebt op de Europese Unie, op het linkse onderwijs of op de invloed van de islam op het politieke leven in Nederland, geldt dat in weldenkende kringen als een soort psychische afwijking.” Dekker: „Inderdaad, je wordt als een gekkie weggezet en loopt maatschappelijke risico’s: je kunt zomaar je baan verliezen als je iets op sociale media zet wat niet politiek-correct is. Dat is zo gevaarlijk.”
Op café-avonden die hij organiseert, zeggen bezoekers tegen Lukkassen: eindelijk kan ik eens vrijuit praten. „De meeste mensen zijn zo eenzijdig mentaal gevormd. De universiteiten, de media, de werkvloeren, de vakbonden, het maatschappelijk middenveld: het is één grote progressieve bubbel. Veel burgers zijn daar helemaal klaar mee.”
Vandaar: een nieuwe zuil. „Als je als eenling vrijdenkt en men laat je vallen, sta je heel zwak”, zegt Lukkassen. „Neem Fortuyn: die is vernietigd. Er moet verbondenheid komen en sociale cohesie want we hebben elkaars steun nodig. Met ook ondernemers, die realistische vrijdenkers beschutting bieden zodat je niet langer zo kwetsbaar bent en moet vrezen voor de maatschappelijke gevolgen van je opinies.”
De ’Nieuwe Kerk’ noemt Lukkassen zijn project, in een ironische verwijzing naar de vermeende ’Linkse Kerk’, die in media, onderwijs en cultuur de dienst zou uitmaken. Anne Fleur Dekker begrijpt het initiatief, zegt ze. „Maar ik sta er ambivalent tegenover. Ik denk dat Sid ook linkse mensen aan moet trekken, anders zal aan zijn zuil een extreem-rechts imago gaan kleven. En dat wil je nu juist voorkomen.”
vrijdag 6 juli 2018 om 08:55
En dan nu mensen uit het midden oosten ipv Polen. Dan heb je waarschijnlijk een heel andere ervaring.jablines schreef: ↑03-07-2018 01:16Wat jammer dat jij zo'n slechte ervaring hebt gehad met een groep mensen waardoor jij iemand van een bepaalde afkomst niet meer als individu kan zien.
Wij wonen in een dorp met vele werkende polen. Ik denk dat het dorp zelfs de hoogste poleninvasie heeft meegemaakt in Nederland, door de campings nabij en de diverse gebouwen die aangekocht zijn door uitzendbureau's is de verhouding een beetje scheef maar goed.
Ze zijn aanwezig, lopen door de straten en rijden auto al dan niet dronken. Ze vallen niemand lastig, ok ze hebben vaak dorst. Een schultenbrau om 10:00 kan prima!
En natuurlijk zal er hier en daar wel een voorval zijn, maar ik voel me super veilig in het dorp (natuurlijk omdat ze te lam zijn altijd)
Syriers moeten overigens weer terug als het veilig is, ze hebben een tijdelijke verblijfsvergunning. Van het weekend alweer een jongeman gehoord, de zoveelste, die aan het verkondigen was hier een vrouw te gaan zoeken, want hij ging toch echt niet terug. Hoezo niet, als het veilig is?
zaterdag 7 juli 2018 om 23:46
Dat laatste was een grapje natuurlijk mijn reactie dat ze altijd lam zijn, Polen zijn hier voornamelijk om te werken en hebben veel dorst dat dan weer wel. Ik denk dat het geen verschil uit zou maken als het mensen uit het midden oosten of waar dan ook vandaan zouden zijn. Leven en laten leven toch? Dat Polen hier het straatbeeld bepalen zijn we gewend, als het mensen uit bijvoorbeeld Syrië zouden zijn wennen we daar vast net zo snel aan.Rookgordijn1 schreef: ↑06-07-2018 08:55En dan nu mensen uit het midden oosten ipv Polen. Dan heb je waarschijnlijk een heel andere ervaring.
Syriers moeten overigens weer terug als het veilig is, ze hebben een tijdelijke verblijfsvergunning. Van het weekend alweer een jongeman gehoord, de zoveelste, die aan het verkondigen was hier een vrouw te gaan zoeken, want hij ging toch echt niet terug. Hoezo niet, als het veilig is?
zondag 8 juli 2018 om 10:57
Pardon? Ken jij überhaupt 1 moslim? Zoiets doms heb ik nog nooit gelezen.quattro35 schreef: ↑15-06-2018 11:53Zelf ben ik zeer begaan met dierenrechten, milieu, klimaat etc
Linkse partijen lijken daar ook mee begaan......totdat je je realiseert dat hun grote islamiserings wens juist alles kapot maakt:
moslims hebben immers niets met dieren of mensenrechten
Islamieten zijn dol op dictaturen, en gruwen van een democratie. Er is immers maar 1 geloof het ware, de rest moet uitgeroeid worden vinden ze
Vrouwen vinden ze minderwaardig, dus wie voor gelijke rechten voor man en vrouw is zou niet op "linkse" partijen moeten stemmen lijkt mij
zondag 8 juli 2018 om 11:46
Dat is jouw mening, Mintel. Ik vind dat Quattro goed samenvat wat de uitstraling is van veel moslims en linkse partijen.
Noem vijf democratische moslimlanden.
Wat is de diervriendelijkheid van halal slachten.
Als er geen sprake is van ongelijke behandeling van vrouwen, dan zouden moslim vrouwen ook getrouwd kunnen zijn met meerdere mannen, om maar één voorbeeld te noemen.
Noem vijf democratische moslimlanden.
Wat is de diervriendelijkheid van halal slachten.
Als er geen sprake is van ongelijke behandeling van vrouwen, dan zouden moslim vrouwen ook getrouwd kunnen zijn met meerdere mannen, om maar één voorbeeld te noemen.
zondag 8 juli 2018 om 12:12
En dat is nou precies hét probleem met moslims. Het is niet “leven en laten leven”.jablines schreef: ↑07-07-2018 23:46Dat laatste was een grapje natuurlijk mijn reactie dat ze altijd lam zijn, Polen zijn hier voornamelijk om te werken en hebben veel dorst dat dan weer wel. Ik denk dat het geen verschil uit zou maken als het mensen uit het midden oosten of waar dan ook vandaan zouden zijn. Leven en laten leven toch? Dat Polen hier het straatbeeld bepalen zijn we gewend, als het mensen uit bijvoorbeeld Syrië zouden zijn wennen we daar vast net zo snel aan.
