Bah, bah, bah, iedereen is er straks klaar mee! Deel 4

Ik zal wel gek zijn maar dan lees ik dit op nu.nl:
"Het RIVM meldt voortaan ook twee keer in de week hoeveel mensen in Nederland corona hebben en anderen kunnen besmetten. Dat zijn er nu waarschijnlijk ongeveer 93.000. Bij de eerste golf in maart vorig jaar waren dat er waarschijnlijk ongeveer 160.000, net als half oktober en eind december."

Waar komen dit soort aantallen vandaan???!
Bij een reproductiegetal van iets meer dan 1?
En 4000 a 5000 positief geteste mensen per dag?

Zijn het mensen die het gehád hebben?
Weekcijfers, hoezo hebben nu op dit moment 93.000 mensen corona?
Ik snap er geen reet meer van.

Iemand een idee wat hierboven nu werkelijk staat?

Calamitycat schreef: ↑

05-03-2021 21:10

Ik duim keihard mee

Vandaag had ik best een goede dag, iets meer energie dan de afgelopen week dus er lijkt weer een stijgende lijn in te zitten gelukkig.

Fijn dit te lezen, CC!
Nu opgaande lijn verder!
Het scheelt ook zo dat de zon schijnt, ook al is het koud buiten.

Ik merk ook aan hoe de zon naar binnen schijnt dat ie alweer een stuk hoger staat (en later ondergaat).
Ook dat luidt het voorjaar in, al kan het nog een tijdje qua temperatuur niet voorjaarsachtig zijn.
Langere dagen geven (mij) wel wat meer energie.

Dat mensen toch weer naar buiten gaan, warm aangekleed weliswaar.
Dat is niet elk jaar zo, in mijn beleving, het lijkt wel alsof iedereen snakt naar buiten zijn, júist door die maatregelen (thuiswerken enzo), dus ook mensen die dat normaal niet zo hebben begin maart.

Ik heb het elk jaar wel in de wintermaanden, omdat het werk wat ik dan deed sowieso al vanuit huis was, en dan kon je daarnaast nog eea doen of afspreken 's avonds. Ik merk dat nu veel meer mensen tegen dezelfde dingen aanlopen en er wel veel meer onderling begrip is.

noglangnietjarig schreef: ↑

05-03-2021 19:10

Zat te klagen hier, maar wordt ik daar vrolijk van?

Je hebt een foodtruck,! Zo gaaf
Echt leuk zoiets, maar idd ook dan heb je wel omzet nodig.
Mijn man werkt in de sector die ze opknapt, het zijn dan al oldtimers hoor.

Maareh, ff een borrel dan maar?
Zit hier al ff alleen te nippen

Ik haal dit later weg, maar ik doe dit dus met mijn zus samen..
En we hebben geweldige tijden gehad.
Dat maakt het ook emotioneler als ik ermee zou stoppen, afscheid van een way of life, van een hoop leuke herinneringen ook en je hebt toch sámen een gemeenschappelijk doel gehad en aan de weg getimmerd..

Dus nu dit ook aan de orde gesteld, en hoewel ze het zou begrijpen was zij ook emotioneel, want zij doet dit liefst met mij en andersom, zij gelooft er nog in, heeft ook een langere adem, dus dan heb ik het gevoel dat ik haar in de steek laat, terwijl ik dit zelf ook ontzettend gaaf vind om te doen (op lokatie), maar om div redenen hoogstwaarschijnlijk niet haalbaar meer voor me is.

Dan nog zal ik blijven helpen natuurlijk, maar ik zal minstens iets erbij moeten vinden aan werk en niet alles meer hierop kunnen inzetten..
Als ik eraan denk alleen al, pff, hier afscheid van nemen vind ik nog moeilijker dan een relatie uitmaken

Dat gaf ook die lading erop, die stress is min of meer van me afgevallen en nu ben ik er verdrietig over..
Privé was ik er graag mee doorgegaan, zolang ik dat fysiek kan, want het is ook zwaar werk, maar zakelijk kunnen we het niet meer zo lang uitzingen en is het imo niet realistisch. Ook omdat er 0 vooruitzichten worden gesteld, terwijl in de lente en zomer (alles buiten) ook zónder vaccinaties bijna die cijfers op 0 liggen (zie afgelopen zomer) en de kans zooooo klein is op besmettingen..

Een paar van die festivals en qua onderneming zouden we dan voorlopig weer gered zijn.. (we hadden wat reserves).
We zouden vorig jaar bijv ook op de sail staan.
Dan nog kun je enig privé-inkomen hieruit komend jaar wel vergeten..
En dát nekt mij.

Biertje al op de verjaardag gekregen, nu thuis ook

Ik twijfelde nog om bloemen mee te nemen, maar dacht wel dat ze die al wel genoeg zou krijgen, dus behalve taart nog een envelopje gegeven, kan ze zelf iets uitzoeken.
Heb ik een van de tig (!) bossen bloemen meegekregen, want ze was ermee overspoeld!

Joelle1980 schreef: ↑

05-03-2021 08:20

Is er al wat bekend over de BSO's? Ben het aardig zat en mijn verlofuren gaan ook hard. Ben alleenstaande moeder en werk fulltime, kids gingen 4 dagen pw naar de BSO maar die is dus nog dicht. Mijn ouders kunnen nu ivm gezondheidsproblemen ook niet meer oppassen.
Maar met die berichten over veel Corona uitbraken op basisscholen heb ik er een hard hoofd in...

Ze zijn dicht omdat er dan kinderen van verschillende scholen met elkaar kunnen mengen, dus ik vrees dat ze voorlopig nog niet open gaan. Mijn oudste gaat normaal 3 dagen naar de bso, nu moeten we het zelf opvangen en/of via speelafspraakjes met klasgenootjes en ik ben dat ook flink beu, zeker omdat onze bso inpandig zit en er helemaal geen kinderen van andere scholen naartoe komen.

Suzy65 schreef: ↑

05-03-2021 21:58

Biertje al op de verjaardag gekregen, nu thuis ook

Ik twijfelde nog om bloemen mee te nemen, maar dacht wel dat ze die al wel genoeg zou krijgen, dus behalve taart nog een envelopje gegeven, kan ze zelf iets uitzoeken.
Heb ik een van de tig (!) bossen bloemen meegekregen, want ze was ermee overspoeld!

Heel triest Suzy
Want ik wil je niet quoten.
Jeetje, wat moeilijk!

Suzy65 schreef: ↑

05-03-2021 21:25

Ik zal wel gek zijn maar dan lees ik dit op nu.nl:
"Het RIVM meldt voortaan ook twee keer in de week hoeveel mensen in Nederland corona hebben en anderen kunnen besmetten. Dat zijn er nu waarschijnlijk ongeveer 93.000. Bij de eerste golf in maart vorig jaar waren dat er waarschijnlijk ongeveer 160.000, net als half oktober en eind december."

Waar komen dit soort aantallen vandaan???!
Bij een reproductiegetal van iets meer dan 1?
En 4000 a 5000 positief geteste mensen per dag?

Zijn het mensen die het gehád hebben?
Weekcijfers, hoezo hebben nu op dit moment 93.000 mensen corona?
Ik snap er geen reet meer van.

Iemand een idee wat hierboven nu werkelijk staat?

Nee, ja iets met angstzaaien oid
Ik weet niet wat ik er mee moet en dan doe ik dat gewoon niet. De media schreeuwt wel meer, want dat verkoopt nu eenmaal beter.

Het is zo al erg genoeg.

Suzy

Suzy65 schreef: ↑

05-03-2021 21:58

Biertje al op de verjaardag gekregen, nu thuis ook

Ik twijfelde nog om bloemen mee te nemen, maar dacht wel dat ze die al wel genoeg zou krijgen, dus behalve taart nog een envelopje gegeven, kan ze zelf iets uitzoeken.
Heb ik een van de tig (!) bossen bloemen meegekregen, want ze was ermee overspoeld!

Wát lief!

Thanks, lief van jullie!

Ik denk dat we allebei al blij en opgelucht zijn dat het privé tussen ons weer goed is, want dat corona geeft ook kortere lontjes en zij is hier net zo van ondersteboven geweest als ik.
Dus dat is al heel fijn.

Vervolgens dus de volgende vraag en dat is puur professionele kwestie.
Dus gelukkig niet omdat het niet zou boteren tussen ons 2en en daar ben ik zelf blij mee, en zij dus ook, want dat was de reden ook niet voor mij.

Het laatste wat we willen is elkaar stress bezorgen..
Dus al heel fijn dat de koppen weer dezelfde kant op staan iig!

We hebben in de familie wel eea meegemaakt en dat maakt het extra beladen, wij zijn wél close geweest altijd en ook daarom is het iig fijn dat we hebben uitgesproken naar elkaar dat we er altijd zullen zijn voor elkaar.

Zij had het ook moeilijk met afgelopen weken dat ik afstandelijker was, terwijl ze het goed met mij voorheeft, dus ook voor haar fijn dat de lucht geklaard is en iig samen kunnen sparren over hoe nu zakelijk verder..

happyapple schreef: ↑

05-03-2021 22:03

Ze zijn dicht omdat er dan kinderen van verschillende scholen met elkaar kunnen mengen, dus ik vrees dat ze voorlopig nog niet open gaan. Mijn oudste gaat normaal 3 dagen naar de bso, nu moeten we het zelf opvangen en/of via speelafspraakjes met klasgenootjes en ik ben dat ook flink beu, zeker omdat onze bso inpandig zit en er helemaal geen kinderen van andere scholen naartoe komen.

Lijkt me ook een drama, hoe vang je als ouders zoiets nou zo lang op?!
Alsof iedereen opa's en oma's om de hoek heeft, en die misschien ook helemaal niet tot een kwetsbare groep horen, he..

Ook hier blijkt maar weer hoe kwetsbaar alles van iets anders afhangt, oa het hele opvangsysteem als dat wegvalt, hoe onuitvoerbaar het wordt als beide ouders werken en moeten kunnen rekenen op die opvang om dat werk te kunnen doen.
Net als dat thuisonderwijs..

Ik dacht toen het het jaar 2000 werd wel hoe het zou moeten als alle computersystemen zouden uitvallen, dat was nog ff spannend destijds.
En met die vorige crisis hoe shocking dat bánken konden omvallen?!
Maar zoiets ontwrichtends als dit hadden we nooit kunnen verzinnen..

Het is en blijft niet te bevatten hoe veelomvattend de consequenties zijn van deze pandemie..
En ik denk dat er nog meer boven water komt straks, wat nu nog niet zichtbaar is.
En dan ben ik nog een optimist van aard, he, absoluut geen doemdenker!

Suzy65 schreef: ↑

05-03-2021 22:48

Lijkt me ook een drama, hoe vang je als ouders zoiets nou zo lang op?!
Alsof iedereen opa's en oma's om de hoek heeft, en die misschien ook helemaal niet tot een kwetsbare groep horen, he..

Ook hier blijkt maar weer hoe kwetsbaar alles van iets anders afhangt, oa het hele opvangsysteem als dat wegvalt, hoe onuitvoerbaar het wordt als beide ouders werken en moeten kunnen rekenen op die opvang om dat werk te kunnen doen.
Net als dat thuisonderwijs..

Ik dacht toen het het jaar 2000 werd wel hoe het zou moeten als alle computersystemen zouden uitvallen, dat was nog ff spannend destijds.
En met die vorige crisis hoe shocking dat bánken konden omvallen?!
Maar zoiets ontwrichtends als dit hadden we nooit kunnen verzinnen..

Het is en blijft niet te bevatten hoe veelomvattend de consequenties zijn van deze pandemie..
En ik denk dat er nog meer boven water komt straks, wat nu nog niet zichtbaar is.
En dan ben ik nog een optimist van aard, he, absoluut geen doemdenker!

Oh de millenniumbug.... wat niet ging gebeuren.
Zoek maar eens, dat ging ook helemaal niet gebeuren.
Edit: Dat ging het bedrijfsleven weer het nodige kosten.

noglangnietjarig schreef: ↑

05-03-2021 22:55

Oh de millenniumbug.... wat niet ging gebeuren.
Zoek maar eens, dat ging ook helemaal niet gebeuren.
Edit: Dat ging het bedrijfsleven weer het nodige kosten.

Nah dat heeft mij destijds toch een leuke leaseauto opgeleverd.

Meerkat schreef: ↑

05-03-2021 23:02

Nah dat heeft mij destijds toch een leuke leaseauto opgeleverd.

Ik snap em

Slaap lekker allemaal

Goedemorgen, nou ja de wens is oprecht.

Oh Suzy wat vind ik dit naar, maar zo fijn dat je er met je zus wel uitgekomen bent.

Ik heb vanaf 3:00 ieder uur de klok gezien, zo slecht geslapen weer.
Ben zo onrustig, de leerkracht van zoon heeft corona dit weten we al sinds woensdag. En dit zorgt weer voor een hoop stress bij ex,en die projecteert dat op mij met de nodige dreigementen om zoon weer niet te willen opvangen. Hij is zo in een onrealistische stuip. Hij gelooft heilig in het Armageddon de derde golf en weet ik veel wat voor doemscenario's allemaal. En nu is uhuh zijn voorspelling dat school een bron van besmetting is ook uitgekomen ( zijn woorden ) Hel en verdoemenis.

Ik ga straks een mooie bos bloemen kopen voor mijn vriendin en misschien dat ik mezelf ook een bos geef. Het zijn de kleine dingen die het doen.

Ik merk dat ik mezelf probeer op te peppen, maar als ik zie hoe kunstmatig ik dat doe vrees ik dat ik dat niet lang ga volhouden.

De welbekende opgeblazen ballon onderwater proberen te houden.

Mezelf gequote

Suzy, misschien bedoelen ze gewoon hoeveel mensen op dit moment ziek zijn? Stel je krijgt Corona en je bent daarvan gemiddeld 14 dagen ziek, elke dag krijgen 5000 mensen Corona, dan hebben nu 5000 x 14 = 70.000 mensen Corona. Maar ik vind het een vaag getal, want volgens mij is het niet bekend hoe lang je officieel Corona hebt. Want hoe meet je dat? Zolang je besmettelijk bent? Zolang je klachten hebt? Zolang het meetbaar is in je bloed? Worden mensen na afloop officieel beter verklaard? Of is het een grove schatting? Geen idee hoe dat werkt.
En wat ontzettend naar om op deze manier je werk kwijt te raken, als je werk niet alleen je werk is, maar ook je droom, je manier van leven. Ik kan niks zinnigers schrijven dan; heel veel sterkte!

LadyLola, wat een kuttijd is het toch. En dat oppeppen wordt ook steeds moeilijker. Je hebt me wel op een idee gebracht, ik ga straks ook zeker even bloemen kopen!

Heb zelf de hele week gewerkt, me elke dag om 7 uur uit bed gesleept. En nu ben ik vrij en om 6.30 wakker. Waarom?! Ik denk dat ik mezelf naast bloemen, ook op een middagdutje trakteer vandaag.

Om deze tijd door te komen heb ik besloten voorlopig fulltime te werken. Hoe meer werk, hoe minder tijd om te piekeren. Bijkomend voordeel zijn de extra verdiensten. Ik doe tijdelijke klussen (want vanwege Corona vaste baan kwijt) en ik probeer nu een apart potje te vullen. In de zomer ben ik weer werkloos en zoek ik een nieuwe klus, maar als alles dan beter gaat en weer open gaat, wil ik dan een tijdje parttime werken. Of misschien een maandje wachten met de volgende klus. Genieten van dat alles weer kan, op kosten van datzelfde potje. Dat wordt dan ons leuke-dingen potje. Als alles nog erger wordt en ik geen nieuwe klus vind, dan is datzelfde potje mijn buffer. Dan wordt het ons nood-potje. Hoop dan daarmee financiële stress te voorkomen. Plan is leuk, maar fulltime werken ook best pittig, naast een huishouden en 2 pubers. Gelukkig heeft partner wel zijn vaste baan en werkt hij 4 dagen. We hebben de taken wat betreft huishouden en kinderen altijd al goed verdeeld en dat is nu mijn (onze) redding. Nu maar hopen dat het potje een leuke-dingen potje wordt!

Suzy65 schreef: ↑

05-03-2021 22:48

Lijkt me ook een drama, hoe vang je als ouders zoiets nou zo lang op?!
Alsof iedereen opa's en oma's om de hoek heeft, en die misschien ook helemaal niet tot een kwetsbare groep horen, he..

Ook hier blijkt maar weer hoe kwetsbaar alles van iets anders afhangt, oa het hele opvangsysteem als dat wegvalt, hoe onuitvoerbaar het wordt als beide ouders werken en moeten kunnen rekenen op die opvang om dat werk te kunnen doen.
Net als dat thuisonderwijs..

Ja goede vraag... Je 'mag' school al niet als 'opvang' zien, maar er is wel leerplicht...
En in een niet vitaal beroep kun je blijkbaar gewoon maanden lang steeds deels vrij nemen of je werk combineren met kind achter de tablet of je werk s avonds of in het weekend inhalen. En je mag er over het algemeen ook nog niet over klagen, want het is toch al beter dan met de hele school dicht en het is steeds maar voor 2 of 3 weken tot de volgende persconferentie...

Wat een hoop bijkomend gedoe allemaal, wat er dus niet zou zijn als de maatregelen niet zo achterlijk lang zouden duren.

Hetismogelijk, alleen al hoe jij op een bepaalde manier je buffer aan het opbouwen bent voor eventueel verschillende scenario's en een dergelijke manier zal voor veel anderen ook zo werken, als het al mogelijk is.

Ikzelf heb een stevige buffer, en een vaste baan, maar kamp weer met heel andere zorgen.
Er zijn denk ik maar weinig mensen die nu geen zorgen hebben, ieder op zijn eigen manier op zijn eigen situatie.
Maar zorgen zijn er, met alle gevolgen van dien. En we gaan maar door, en proberen het op allerlei manieren maar een draai te geven.

Zo vermoeiend bijna niets is meer gewoon of vanzelfsprekend, mijn omgangsregeling van meer dan 9 jaar staat al een jaar met tussenpozen van op losse schroeven. Inclusief een ex die in het afgelopen jaar aan het doordraaien is. Mijn zoon heeft daar last van ook al haalt hij zijn schouders op.

Mijn oudste dochter zakt steeds verder weg, af en toe een opleving, maar wat zie ik haar worstelen.
Mijn jongste dochter ( 16 ) zoekt het soms in de niet meest verstandige zaken ( is al hulp in aantocht )

Mijn oudste zoon gaat gelukkig goed heeft een baan die niet te lijden heeft door corona gelukkig.

Ik zie hoe moeilijk vrienden het hebben,maar de moed er in proberen te houden.
Hier op dit topic zie ik zoveel mensen die er naast het moeilijk hebben ook zoeken naar oplossingen.

Kortom we zijn zo ontzettend in een jaar tijd op veel vlakken naar beneden gehaald. Zie dat maar weer te herstellen, en als dat al lukt. Wanneer waar is dat ene lichtpuntje dat het weer normaal wordt.

Dat het weer wordt zoals het was ik vrees daar weleens voor. De mensheid is al verdeeld, alleen al hier zie je dat op een forum, en die beslaat maar een klein deel.

Klopt Lady Lola, zorgen zijn er genoeg.. Ik zie het in het klein in mijn eigen gezin (kinderen hebben het in golven ook moeilijk) en familie (mijn vader is in 2020 overleden). Maar zie het nog veel sterker om me heen. Zzp'ers die (bijna) omvallen, werkloosheid, relaties die beginnen te scheuren onder alle druk, studies die niet afgerond kunnen worden door een gebrek aan stage, tieners met depressies.. ik vind het allemaal heel heftig.
Zoals ik al schreef is dat één van de redenen dat ik nu fulltime (buiten de deur) werk. Als ik vrij ben komen de muren op me af en komen de zorgen nog meer binnen. Het werken is ook een vlucht.

Ladylola: ik vind als het met een of meer van je kinderen niet goed gaat een van de moeilijkste dingen als moeder zijnde.
Zeker als het dingen zijn waar je weinig invloed op hebt en je je machteloos in voelt, alleen maar van de zijlijn kunt toekijken..

Je wilt niks liever dan dat zij iig gezond zijn en lekker in hun vel zitten, hun eigen weg in het leven kunnen vinden, enz.

Qua ex heb ik rondom en de eerste jaren na de scheiding ook eea moeten opvangen, omdat ex in een laten we zeggen nogal "ego-periode" was, waarin hij had gekozen voor "zijn eigen geluk" en doel was om te genieten van het leven, destijds met zijn nieuwe vriendin, en ben blij dat we met die instelling geen co-ouderschap hadden.

Want zelfs die 2 weekenden per maand werden regelmatig omgegooid, ex ging verder weg wonen of moesten ze zich aanpassen aan hun plannen, die nogal beinvloed werden door die vriendin en -tijdelijk- imo te weinig oog voor de kinderen.
En dacht altijd dat ik erachter zat als ik hem ergens over aansprak, waarvan ik zag wat het met de kinderen deed..

Ik voelde me toen min of meer alleen staan in de ontwikkeling/opvoeding en een thuis bieden, verantwoordelijk voor de sfeer en het geluk/welzijn van de kinderen, terwijl zijn zorgzaamheid vooral financieel (goed) was.

In feite neem jij nu tegen wil en dank de vaderrol erbij, als die het op dat vlak laat afweten om eoa reden. Jouw ex deed dat al die jaren dus prima tot corona om de hoek kwam? Ik vind dat heel pittig naast een verantwoordelijke baan.
Petje af hoe je dat allemaal doet!



Gelukkig is dat later weer helemaal bijgedraaid en is hij weer de man zoals ik hem daarvoor kende, en is hij na die jaren een supervader, en nu heel close met de kinderen (en ook weer met mij).

Hetismogelijk: ja, zoiets zal het zijn en tis een grove schatting idd.
Uitgaande van de besmettelijkheid van 10 dagen oid, terwijl de grote meerderheid weinig of zelfs geen klachten heeft.

Ik snap wel dat je "vlucht" in extra werken, en dat lijkt mij tenminste een gezonde copingstrategie.

Het lijkt heel tegenstrijdig, omdat je nu misschien ook eindelijk tijd zou hebben voor iets wat achtergebleven is, voor meer (genieten) dan werken-zorgen-slapen, maar daar in deze periode de mogelijkheiden en/of de energie niet voor hebt.

Jaren geleden wilde ik een boek schrijven en workshops oid geven, en ik wist ook waarover, dat vloeide toen zo uit mijn pen, maar lukte niet om daar tijd voor te maken. Ik heb aardig wat ADD-trekjes blijkbaar en het verdelen van tijd over allerlei "rollen' die ik op me nam verhinderde dat ik daarop kon focussen.

En afgelopen jaar álle tijd van de wereld (in theorie) gehad, maar is dat hele verhaal naar de achtergrond verdwenen, ben ik een heel ander leven gaan leiden en dus qua ambities een andere droom/doel, veel fysiek aktiever werk in de "wijde wereld" buiten die 4 muren, en zijn er weer andere zorgen bijgekomen

Ik geloofde nooit in dat het een fijn leven is als dat bestaat uit de routine van werken en huisje boompje beestje en nu is het dat laatste maar dan zonder werk.

Een bepaalde regelmaat, "zekerheid" en vastigheid is voor mij waarschijnlijk beter, want in dit werk moest ik zelf daarvoor zorgen, is het altijd hollen óf stilstaan en verdeelde ik zelf eea over de dagen: die dag voor dit, die dag voor dat.

En wat ik gemerkt heb is dat de volle "vrijheid" en alle tijd ik verre van happy van word, natuurlijk ook omdat die tegelijkertijd nogal beperkt is qua niet alleen inkomsten, maar ook de andere maatregelen en mogelijkheden.

Omdat sporten, hobby's en cursussen en dergelijke ook in je eentje moet, is de helft van de lol er al af, zit je nog binnen achter een pc. Ik ben een groepsmens en in allerlei opzichten vind ik alles leuker mét contacten en andere bezigheden dan juist weer liever alleen (zoals een stuk wandelen of klussen in huis) dan 1 op 1.

Ik kwijn als het ware weg zonder groepscontacten, terwijl ik wel een hyperfocus ken (& kan hebben) in werk of iets wat mijn buitengewone interesse heeft en dat uitdaagt. Ik gokte eigenlijk op werk/inkomen waar ik zo'n hyperfocus niet nodig had, zodat ik die daarbuiten kon inzetten op andere dagen.

Zo werkt het niet helemaal als het om iets creatiefs gaat, die knop omzetten, en bovendien vond ik dan dat ik na lange en vermoeiende dagen wel wat mocht genieten en werd die vrije tijd gewoon al gauw opgeslokt door andere dingen die ik ook belangrijk vond, zoals een sociaal leven.

Dwz ik heb heel wat tijd besteed aan anderen in de rol van "helper", al dan niet zelfgekozen, dus dat zelf laten gebeuren. En nu had/heb ik de tijd, en tijdelijk ook een goede buffer, en dan de energie niet, de instelling niet, zijn er weer andere dingen die dringend de aandacht vragen enz enz..

Tegelijkertijd het gevoel dat ik kostbare tijd verloren laat gaan, verspild is aan versnippering en een lamlendig soort niksdoen, en moeite om te blijven denken in mogelijkheden ipv onmogelijkheden (van nu). Dat geeft weer eoa schuldgevoel naar jezelf, of naar anderen die je misschien tekort doet daardoor, en dat staat ver van de zelfwaardering die ik normaal iig nog uit bepaalde dingen haal.

Tel daarbij op fysieke conditie die te wensen over liet en waardoor je zelfvertrouwen afneemt, terwijl ik dat werk juist ook ging doen omdat uren op (weer) een bureaustoel mij rsi opleverde en dus ook niet een gezonde optie is.
(en bijv wandelen ook niet kon, ik graag zwem en zo nog ietwat soepeltjes bleef maar dat is allemaal dicht).

Vanalles hangt samen, he?
En dan weet je soms niet wat je het beste eerst aan kunt pakken, als het op meerdere vlakken niet lekker gaat.

Dan ben ik nog "blij" dat ik niet hecht aan een relatie(status), want ik heb wel ff genoeg uitdagingen aan mezelf zonder dat, haha, iig moet dat redelijk vanzelf gaan en geen extra "gedoe" opleveren. Ik heb moeite om dat te verdelen over rollen als moeder, zus, tot 2 jaar terug als dochter, de werker, de sexy vrouw, (dubbel) huis(je) & tuinbezitter, (eerst nog een hond en nu alleen nog) kattenbaasje, zelfzorg/gezond bezig zijn en persoonlijke ontwikkeling qua kennis en (plezier/voldoening) ervaren, ga zo maar door. Toch droeg de rol van "helper" (die ik afgezworen heb) ook zeker bij aan mijn welbevinden en dat je op eoa manier iets betekent, een verschil maakt.

Waar pieker jij over, of maak je je zorgen over, als je vrij bent?

Dat je zo vroeg wakker bent als je vrij bent vind ik niet vreemd als je rond die tijd elke dag op moet staan, dat wordt dan een vast waakritme.

Ik kan blijkbaar pas focussen op de "binnenwereld" (waaronder persoonlijke groei/ontwikkeling, kennis en inzichten, ervaringen) als dat in evenwicht is met óók een leven in de buitenwereld.

Ik heb veel gelezen en zelf ervaren en uitgezocht over gelukkig zijn en tal van dat soort ingredienten zijn nu voor veel mensen afwezig: doelloos, geen (of niet de normale) "oplaadpunten" en ook geen mensen om zich heen, voor wie ze van betekenis zijn of andersom voor jou van betekenis zijn.

Geld maakt ook niet gelukkig, maar geldzórgen hebben wel degelijk invloed, omdat dat zorgelijke niet samengaat met creatief denken in het volle vertrouwen in jezelf danwel in je/de toekomst.

Niémand gedijt of bloeit op als basisvoorwaarden ontbreken en dan gaat het niet om of het terras open is, het zijn veel diepere "zekerheden" die je om je heen aangetast ziet en ook je eigen gevoel van basiszekerheid laat wankelen, ook als je niet diezelfde zorgen hebt, maar weer andere (of over je kinderen, je relatie, de overheid, de duur van maatregelen, de onvrijheid die je ervaart, whatever).

Suzy65 schreef: ↑

06-03-2021 12:05

Jaren geleden wilde ik een boek schrijven en workshops oid geven, en ik wist ook waarover, dat vloeide toen zo uit mijn pen, maar lukte niet om daar tijd voor te maken. Ik heb aardig wat ADD-trekjes blijkbaar en het verdelen van tijd over allerlei "rollen' die ik op me nam verhinderde dat ik daarop kon focussen.

Voor mij als ADHD'er zijn dit soort opmerkingen altijd best pijnlijk. Iedereen heeft kenmerken van ADD/ADHD/Autisme, maar een belangrijk kenmerk hiervan is dat deze kenmerken problematisch zijn. Wat mensen 'hyperfocus' noemen als ze onwijs geconcentreerd bezig zijn is voor mij het onvermogen om aan iets te beginnen wat ik moet doen terwijl ik bezig ben met iets wat ik leuk vind. Problemen met het stellen van prioriteiten omdat je meegenomen wordt in de waan van de dag of wat andere van je verwachten is voor mij het onvermogen om daadwerkelijk te bepalen wat ik nu eerst moet doen, dus verzand ik in wat andere zien als details terwijl dat voor mij de prioriteit is.
Ik schrijf het nu vanuit mezelf, maar ik weet dat meer mensen dit zo ervaren.