Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Bah, bah, bah, iedereen is er straks klaar mee! Deel 4
woensdag 24 februari 2021 om 23:47
Drie topics vol geklaagd, gemopperd, gefulmineerd, gescholden en gehuild. En ondanks lichte versoepelingen is er geen licht aan het einde van de tunnel. Integendeel, die kwal van een Rutte, zijn horrible sidekick De Jonge en hun walgelijke posse bestaande uit types als Van Dissel hebben het inmiddels over de derde golf alsof ze er voor betaald krijgen.
Dus helaas, deze reeks gaat nog wel even door. Scheld, vloek, klaag, jank, bid en verwonder in deel 4. Fuck Corona.
Hier vind je deel 3: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-bli ... #p32549700
Dit was deel 2: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32509131
En dit deel 1: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32490445
Schrijf het hier lekker van je af. Het lucht hopelijk een klein beetje op.
Dus helaas, deze reeks gaat nog wel even door. Scheld, vloek, klaag, jank, bid en verwonder in deel 4. Fuck Corona.
Hier vind je deel 3: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-bli ... #p32549700
Dit was deel 2: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32509131
En dit deel 1: coronavirus-covid-19/bah-bah-bah-ik-ben ... #p32490445
Schrijf het hier lekker van je af. Het lucht hopelijk een klein beetje op.
Am Yisrael Chai!
zaterdag 6 maart 2021 om 12:35
Suzy en Meerkat en alle andere beperkte ondernemers hier: een dikke
Het mag potdomme toch eens opschieten met het openen van zaken. Familie van me zit ook behoorlijk in het slop, gingen van bestlopende zaak in de omgeving naar ontslagen en opeten van spaargeld. Intens triest. Ik voel met jullie mee.
Het valt in het niet met jullie maar even vrij winkelen zou lekker zijn. Afgelopen woensdag begonnen met schematherapie en ik vond het zó lastig. Gaat vast beter gaan met de tijd maar nu kruip ik weer in mijn schulp en zonder afleiding ben ik weer aan het snoepen geslagen. Baal er van. Een vrij rondje tuincentrum zou me goed gedaan hebben. Ik richt me nu maar op vanavond, kinderen gaan logeren bij opa en hebben man en ik even tijd voor ons tweetjes. Veel te lang geleden voor ons. We gaan wat afhalen en quality time met elkaar doorbrengen. Zin an!
Het mag potdomme toch eens opschieten met het openen van zaken. Familie van me zit ook behoorlijk in het slop, gingen van bestlopende zaak in de omgeving naar ontslagen en opeten van spaargeld. Intens triest. Ik voel met jullie mee.
Het valt in het niet met jullie maar even vrij winkelen zou lekker zijn. Afgelopen woensdag begonnen met schematherapie en ik vond het zó lastig. Gaat vast beter gaan met de tijd maar nu kruip ik weer in mijn schulp en zonder afleiding ben ik weer aan het snoepen geslagen. Baal er van. Een vrij rondje tuincentrum zou me goed gedaan hebben. Ik richt me nu maar op vanavond, kinderen gaan logeren bij opa en hebben man en ik even tijd voor ons tweetjes. Veel te lang geleden voor ons. We gaan wat afhalen en quality time met elkaar doorbrengen. Zin an!
zaterdag 6 maart 2021 om 13:01
Ik heb het voor mezelf nog niet laten onderzoeken, Viking, maar mijn zoon heeft deze diagnose wel en sindsdien valt er bij mij ook eea op zijn plek. Met de huisarts over gehad en die vermoedt dat bij mij ook.V1k1ng schreef: ↑06-03-2021 12:28Voor mij als ADHD'er zijn dit soort opmerkingen altijd best pijnlijk. Iedereen heeft kenmerken van ADD/ADHD/Autisme, maar een belangrijk kenmerk hiervan is dat deze kenmerken problematisch zijn. Wat mensen 'hyperfocus' noemen als ze onwijs geconcentreerd bezig zijn is voor mij het onvermogen om aan iets te beginnen wat ik moet doen terwijl ik bezig ben met iets wat ik leuk vind. Problemen met het stellen van prioriteiten omdat je meegenomen wordt in de waan van de dag of wat andere van je verwachten is voor mij het onvermogen om daadwerkelijk te bepalen wat ik nu eerst moet doen, dus verzand ik in wat andere zien als details terwijl dat voor mij de prioriteit is.
Ik schrijf het nu vanuit mezelf, maar ik weet dat meer mensen dit zo ervaren.
Zij vond alleen dat ik op mijn leeftijd daar al de nodige strategieen bij heb ontwikkeld, dus als ik wil wel doorverwezen word, maar zij zag het nut er niet zo van in.
Ik ondervind wel degelijk allerlei problemen, en die strategieen zijn niet bepaald allemaal de gezondste/beste, maar die schreef ik niet toe hieraan..
Ik dacht oa gebrek aan zelfdiscipline en gaf mezelf dan de schuld/ gebrek aan ruggengraat enzo.
Ik weet ook niet in hoeverre ik opgelucht zou zijn als het beestje een naam heeft en of ik aan de medicijnen zou willen..
Ik wil niet dat het voor mezelf een vrijbrief wordt bijv tegenover anderen van "zo ben ik nu eenmaal" en tegelijkertijd kan het juist meer begrip opleveren van anderen, die dat ik dingen niet met opzet doe, geen onwil is maar eoa "onkunde" en zich misschien minder ergeren aan mijn (in andermans ogen) chaotisch gedrag of uitstelgedrag of prioriteiten, hoe ik reageer op stress enz.
Voor zover het mij zelf in de weg zit en verhindert om eea uit mezelf te halen (en ik mezelf dat kwalijk neem) zou een diagnose wat houvast kan geven als gerichte aanpak/ therapie.
Heel veel herkenning dus, ook op het AD(H)D-topic, maar wel bijgezegd dat ik geen diagnose heb.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 13:01
"Waar pieker jij over, of maak je je zorgen over, als je vrij bent?"
Suzy, bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik herken veel in wat je schrijft.
Ik kan goed piekeren over mijn werk (wat wil ik, wat kan ik) en heb ook een loopbaancoach. Maar dan nog kom ik er niet echt uit. Werk nu tijdelijk weer in het onderwijs, omdat ik dat voor tijdelijk ook wel leuk vind, het bij me past en er nu genoeg werk in is. Doe nu twee ziektevervangingen tot eind lente/ begin zomer. Maar ik zoek meer uitdaging en doorgroeimogelijkheden voor op de langere termijn. Dit is al jaren een terugkerend thema en ik had eindelijk een fijne vaste baan in de welzijnssector, tot vorig jaar.
Kan ook piekeren nav het overlijden van mijn beide ouders, over mijn jeugd, familie etc. Dat probeer ik voor nu een beetje los te laten, hoewel het verdriet er natuurlijk wel is.
En tot slot natuurlijk de dingen waar elke ouder wel eens over piekert. Mijn zoon gaat niet lekker op school (eigenlijk is dat nooit echt goed gegaan), mijn dochter mist enorm al haar clubjes en wordt daar ook verdrietig en soms somber van.
Dat soort dingen. Dingen waar ik (op dit moment) weinig aan kan veranderen. Ik probeer ze te accepteren en ondertussen werk ik nu dus wat meer (voorheen 30/ 32 uur, nu 40). Daarnaast doe ik veel leuke dingen met gezin/ kinderen, zoals wandelen, filmavondjes, voorlezen, spelletjes.. Maar ja, daar zijn we net als de rest van Nederland ook wel een beetje klaar mee. En ik besteed alles wat ik niet leuk vind zoveel mogelijk uit.
Ben wel heel blij dat de kinderen weer naar school mogen (voortgezet) en dat dit door school supergoed wordt opgepakt, met aandacht voor de sociale en psychische gevolgen van de lockdown.
Suzy, bedankt voor je uitgebreide reactie. Ik herken veel in wat je schrijft.
Ik kan goed piekeren over mijn werk (wat wil ik, wat kan ik) en heb ook een loopbaancoach. Maar dan nog kom ik er niet echt uit. Werk nu tijdelijk weer in het onderwijs, omdat ik dat voor tijdelijk ook wel leuk vind, het bij me past en er nu genoeg werk in is. Doe nu twee ziektevervangingen tot eind lente/ begin zomer. Maar ik zoek meer uitdaging en doorgroeimogelijkheden voor op de langere termijn. Dit is al jaren een terugkerend thema en ik had eindelijk een fijne vaste baan in de welzijnssector, tot vorig jaar.
Kan ook piekeren nav het overlijden van mijn beide ouders, over mijn jeugd, familie etc. Dat probeer ik voor nu een beetje los te laten, hoewel het verdriet er natuurlijk wel is.
En tot slot natuurlijk de dingen waar elke ouder wel eens over piekert. Mijn zoon gaat niet lekker op school (eigenlijk is dat nooit echt goed gegaan), mijn dochter mist enorm al haar clubjes en wordt daar ook verdrietig en soms somber van.
Dat soort dingen. Dingen waar ik (op dit moment) weinig aan kan veranderen. Ik probeer ze te accepteren en ondertussen werk ik nu dus wat meer (voorheen 30/ 32 uur, nu 40). Daarnaast doe ik veel leuke dingen met gezin/ kinderen, zoals wandelen, filmavondjes, voorlezen, spelletjes.. Maar ja, daar zijn we net als de rest van Nederland ook wel een beetje klaar mee. En ik besteed alles wat ik niet leuk vind zoveel mogelijk uit.
Ben wel heel blij dat de kinderen weer naar school mogen (voortgezet) en dat dit door school supergoed wordt opgepakt, met aandacht voor de sociale en psychische gevolgen van de lockdown.
zaterdag 6 maart 2021 om 13:14
Ik ging er niet vanuit dat je die uitspraken zomaar zou doen (op basis van wat je schrijft), maar het zijn wel pijnlijke uitspraken, omdat het kan suggereren dat ik niet 'kan' of 'wil', terwijl je dus zelf weet hoeveel problemen het daadwerkelijk kan geven.Suzy65 schreef: ↑06-03-2021 13:01
Ik weet ook niet in hoeverre ik opgelucht zou zijn als het beestje een naam heeft en of ik aan de medicijnen zou willen..
Ik wil niet dat het voor mezelf een vrijbrief wordt bijv tegenover anderen van "zo ben ik nu eenmaal" en tegelijkertijd kan het juist meer begrip opleveren van anderen, die dat ik dingen niet met opzet doe, geen onwil is maar eoa "onkunde" en zich misschien minder ergeren aan mijn (in andermans ogen) chaotisch gedrag of uitstelgedrag of prioriteiten, hoe ik reageer op stress enz.
Voor zover het mij zelf in de weg zit en verhindert om eea uit mezelf te halen (en ik mezelf dat kwalijk neem) zou een diagnose wat houvast kan geven als gerichte aanpak/ therapie.
Heel veel herkenning dus, ook op het AD(H)D-topic, maar wel bijgezegd dat ik geen diagnose heb.
Voor ik mijn diagnose kreeg had ik ook al een heleboel strategieën ontwikkeld om er beter mee om te gaan, maar ik heb dus bewust wel voor een diagnose gekozen omdat het mij hielp om te beseffen dat ik niet 'lui' of 'dom' ben. maar dat het gewoon te verklaren is. En medicatie helpt me juist om die strategieën nog beter toe te passen of me sneller te beseffen dat ik nu te veel aan het doen ben en dat ik dus kan voorkomen dat ik overprikkeld raak.
Vervolgens heb ik me ook weer nieuwe strategieën aangeleerd omdat de oude toch niet zo goed bleken te werken als dat ik dacht dat ze deden.
Dat is uiteraard geen vrijbrief om dan maar niks te doen of om niet te proberen beter met mijn kenmerken om te gaan.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
zaterdag 6 maart 2021 om 13:19
Dan doe je toch een heleboel goed, Hetismogelijk!
Je pakt iig de mogelijkheden aan die wél mogelijk zijn en wie weet ligt er straks als alles weer "normaal" is en de economie zich herstelt, vanalles in het verschiet, wat je nu nog niet kunt bedenken.
Ik heb altijd gezwalkt in werk en dan meestal parttime, in div richtingen en niveau's maar nooit mijn volle capaciteiten benutte of hoefde in te zetten.
Geen "carriere" en ook die ambities niet gehad, ik vond dat niet te combineren met gezin en dat laatste vond ik altijd belangrijker (en ook geen spijt van).
Dat je daarover nadenkt en probeert vooruit te denken, weten wat je wilt en wat je mogelijkheden zijn vind ik ook geen piekeren, maar reele vraagstukken om daarachter te komen. Want als je zoveel tijd besteedt aan werk, dan is het toch heel normaal dat je daarin vanalles kunt halen (zoals voldoende uitdaging en voldoening voor jezelf,) naast een inkomen?
Voor je kinderen doe je volgens mij al wat in je macht ligt als moeder, en zullen er altijd factoren zijn buiten jou om (momenteel helemaal!) zoals school en vriendschappen, aanleg en voorkeuren, maar ook hun eigen ervaringen met andere mensen en situaties waar jij niet bij bent.
Waar je hooguit bij kunt begeleiden en tools meegeven, hoe je zoiets zelf aanpakt, het levende voorbeeld bent als het ware..
Een fijn en veilig thuisklimaat zorg jij zo te zien wel voor, en veel meer kun je niet doen daarbuiten.
Neemt niet weg dat je daar toch zorgelijk over zult zijn, want alles wat hun raakt, raakt automatisch jouw hart ook, he
Je pakt iig de mogelijkheden aan die wél mogelijk zijn en wie weet ligt er straks als alles weer "normaal" is en de economie zich herstelt, vanalles in het verschiet, wat je nu nog niet kunt bedenken.
Ik heb altijd gezwalkt in werk en dan meestal parttime, in div richtingen en niveau's maar nooit mijn volle capaciteiten benutte of hoefde in te zetten.
Geen "carriere" en ook die ambities niet gehad, ik vond dat niet te combineren met gezin en dat laatste vond ik altijd belangrijker (en ook geen spijt van).
Dat je daarover nadenkt en probeert vooruit te denken, weten wat je wilt en wat je mogelijkheden zijn vind ik ook geen piekeren, maar reele vraagstukken om daarachter te komen. Want als je zoveel tijd besteedt aan werk, dan is het toch heel normaal dat je daarin vanalles kunt halen (zoals voldoende uitdaging en voldoening voor jezelf,) naast een inkomen?
Voor je kinderen doe je volgens mij al wat in je macht ligt als moeder, en zullen er altijd factoren zijn buiten jou om (momenteel helemaal!) zoals school en vriendschappen, aanleg en voorkeuren, maar ook hun eigen ervaringen met andere mensen en situaties waar jij niet bij bent.
Waar je hooguit bij kunt begeleiden en tools meegeven, hoe je zoiets zelf aanpakt, het levende voorbeeld bent als het ware..
Een fijn en veilig thuisklimaat zorg jij zo te zien wel voor, en veel meer kun je niet doen daarbuiten.
Neemt niet weg dat je daar toch zorgelijk over zult zijn, want alles wat hun raakt, raakt automatisch jouw hart ook, he
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 15:21
Nou nou ik heb tot nu toe weer een spannende dag gehad,niet normaal, wat een activiteiten weer!
Huishouden en yoga en zojuist het hoogtepunt toen ik even naar de Lidl moest en daarna even in het park gewandeld net als de rest vd stad.. (de Kalverstraat is er niks bij..)
Wat een hoogtepunten weer, nou nou, poe poe
*zet sarcasme knop weer uit...*
Huishouden en yoga en zojuist het hoogtepunt toen ik even naar de Lidl moest en daarna even in het park gewandeld net als de rest vd stad.. (de Kalverstraat is er niks bij..)
Wat een hoogtepunten weer, nou nou, poe poe
*zet sarcasme knop weer uit...*
anoniem_401860 wijzigde dit bericht op 06-03-2021 15:22
14.56% gewijzigd
zaterdag 6 maart 2021 om 15:22
Dat bedoelde ik ook juist idd.V1k1ng schreef: ↑06-03-2021 13:14Ik ging er niet vanuit dat je die uitspraken zomaar zou doen (op basis van wat je schrijft), maar het zijn wel pijnlijke uitspraken, omdat het kan suggereren dat ik niet 'kan' of 'wil', terwijl je dus zelf weet hoeveel problemen het daadwerkelijk kan geven.
Voor ik mijn diagnose kreeg had ik ook al een heleboel strategieën ontwikkeld om er beter mee om te gaan, maar ik heb dus bewust wel voor een diagnose gekozen omdat het mij hielp om te beseffen dat ik niet 'lui' of 'dom' ben. maar dat het gewoon te verklaren is. En medicatie helpt me juist om die strategieën nog beter toe te passen of me sneller te beseffen dat ik nu te veel aan het doen ben en dat ik dus kan voorkomen dat ik overprikkeld raak.
Vervolgens heb ik me ook weer nieuwe strategieën aangeleerd omdat de oude toch niet zo goed bleken te werken als dat ik dacht dat ze deden.
Dat is uiteraard geen vrijbrief om dan maar niks te doen of om niet te proberen beter met mijn kenmerken om te gaan.
Daarom zette ik dat onder aanhalingstekens.
Dat iets niet zomaar kunnen wat anderen vanzelfsprekend vinden, wordt vaak uitgelegd als onwil.
Simpel voorbeeldje: op tijd tijd. Dan vertrek je "toch gewoon" een kwartier eerder?
Sleutels kwijt zijn: kun je "toch gewoon" vaste plek voor aanhouden?
(mensen vinden dat smoesjes..).
Zo gewoon is het niet, haha, stond je met die sleutels in de hand en denk je: oh ja, de was moet er nog in, en dan ga je dat doen en dan zie je daar weer iets en voor je het weet zoek je het hele huis af waar je allemaal geweest bent
Ik zie het trouwens niet als eoa manco, ook niet als dat het iets te maken zou hebben met dom of lui, helemaal niet zelfs!
Ook niet minderwaardig of onvermogen, maar vooral als ánders in elkaar zitten, oa qua prikkels en verwerking en hoe dat brein werkt en vanalles tegelijk waarneemt, afdwaalt.
Ik kan zo geconcentreerd zijn dat ik in een "bubbel" zit, maar meestal ook juist ongeconcentreerd en zonder focus zijn, versnipperd raken, chaos, eeuwig tijd verkeerd inschatten, zeker als het in praktische zin is, van hot naar her, nou ja nog een hele waslijst erbij, en heb ook juist prikkels nodig (en grenzen daaraan) en ik verontschuldig me daar ook niet meer voor, trouwens.
Ik vind het ook lastig om uit eigen patronen te komen, blijkbaar zoek ik dan onbewust toch naar ritme en regelmaat.
Dus jij hebt baat gehad bij medicatie en heb je zelf andere strategieen aangeleerd of mbv eoa gerichte therapie/ tips?
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 15:33
Vandaag ga ik ff een rustdag houden.
Verf is op, moet andere bestellen, hier en daar nog wat schoonmaken maar ben niet vooruit te branden, geen zin in en nu 1 was in de machine.
Ik ga liever even naar buiten, nu de zon schijnt.
Ook al is het koud, ff een frisse neus halen, boodschappen doen..
Iets vooruit koken (en invriezen) wat ik voor de vrienden eens terug wil doen, waar ik steeds bij hun welkom ben en zij voor alles zorgen (mag wel bij hun als bezoeker maar zij niet naar mij, he..)
Veel meer zal het niet worden vandaag.
Sterkte iedereen die het kan gebruiken en hopelijk toch een fijne dag allemaal!
Verf is op, moet andere bestellen, hier en daar nog wat schoonmaken maar ben niet vooruit te branden, geen zin in en nu 1 was in de machine.
Ik ga liever even naar buiten, nu de zon schijnt.
Ook al is het koud, ff een frisse neus halen, boodschappen doen..
Iets vooruit koken (en invriezen) wat ik voor de vrienden eens terug wil doen, waar ik steeds bij hun welkom ben en zij voor alles zorgen (mag wel bij hun als bezoeker maar zij niet naar mij, he..)
Veel meer zal het niet worden vandaag.
Sterkte iedereen die het kan gebruiken en hopelijk toch een fijne dag allemaal!
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 16:27
Oh jongens wat schrijven jullie veel! (Suzy: hoe lang duren jouw telefoongesprekken? )
Ik lees wel maar weet even niet goed wat te reageren. Net mijn kennismaking met de nieuwe klant gehad en dat is dus weer in concurrentie met anderen die het geld ook enorm goed kunnen gebruiken; begint dat zenuwslopende gedoe weer. Maar het gesprek ging wel goed, we hadden wel een klik. Nu barstende hoofdpijn (ik ben het niet meer gewend!) dus ik ga uit tunen en wachten op de Mol.
Voor iedereen hier maar weer even dikke 's. Ik lees jullie, ik voel jullie, maar heb even niet de energie om heel erg op jullie verhalen in te gaan, sorry!
Ik lees wel maar weet even niet goed wat te reageren. Net mijn kennismaking met de nieuwe klant gehad en dat is dus weer in concurrentie met anderen die het geld ook enorm goed kunnen gebruiken; begint dat zenuwslopende gedoe weer. Maar het gesprek ging wel goed, we hadden wel een klik. Nu barstende hoofdpijn (ik ben het niet meer gewend!) dus ik ga uit tunen en wachten op de Mol.
Voor iedereen hier maar weer even dikke 's. Ik lees jullie, ik voel jullie, maar heb even niet de energie om heel erg op jullie verhalen in te gaan, sorry!
zaterdag 6 maart 2021 om 17:21
Ik ben Viking niet maar heb wel ADHD. Ik heb na mijn diagnose psycho educatie gevolgd bij de instelling d.m.v. coaching en groepstherapie. Het haalde voor mijzelf het stigma eraf dat ik lui en dom zou zijn en heb ik het beter kunnen accepteren voor mezelf. Op het werk ben ik er ook op vooruit gegaan, werk meer systematisch en alles één voor één. Soms gaat het nog mis, maar ik voel me sterker hierin, pak het weer sneller op.Suzy65 schreef: ↑06-03-2021 15:22Dat bedoelde ik ook juist idd.
Daarom zette ik dat onder aanhalingstekens.
Dat iets niet zomaar kunnen wat anderen vanzelfsprekend vinden, wordt vaak uitgelegd als onwil.
Simpel voorbeeldje: op tijd tijd. Dan vertrek je "toch gewoon" een kwartier eerder?
Sleutels kwijt zijn: kun je "toch gewoon" vaste plek voor aanhouden?
(mensen vinden dat smoesjes..).
Zo gewoon is het niet, haha, stond je met die sleutels in de hand en denk je: oh ja, de was moet er nog in, en dan ga je dat doen en dan zie je daar weer iets en voor je het weet zoek je het hele huis af waar je allemaal geweest bent
Ik zie het trouwens niet als eoa manco, ook niet als dat het iets te maken zou hebben met dom of lui, helemaal niet zelfs!
Ook niet minderwaardig of onvermogen, maar vooral als ánders in elkaar zitten, oa qua prikkels en verwerking en hoe dat brein werkt en vanalles tegelijk waarneemt, afdwaalt.
Ik kan zo geconcentreerd zijn dat ik in een "bubbel" zit, maar meestal ook juist ongeconcentreerd en zonder focus zijn, versnipperd raken, chaos, eeuwig tijd verkeerd inschatten, zeker als het in praktische zin is, van hot naar her, nou ja nog een hele waslijst erbij, en heb ook juist prikkels nodig (en grenzen daaraan) en ik verontschuldig me daar ook niet meer voor, trouwens.
Ik vind het ook lastig om uit eigen patronen te komen, blijkbaar zoek ik dan onbewust toch naar ritme en regelmaat.
Dus jij hebt baat gehad bij medicatie en heb je zelf andere strategieen aangeleerd of mbv eoa gerichte therapie/ tips?
Ik ben nu pas begonnen met schema therapie omdat vanuit die diagnose ook heel veel op z'n plek is gevallen maar ik vaak blijf opereren in mijn gevormde patronen. Hoewel ik pas bezig ben, overweeg ik nu toch medicatie. Ik kan de ruis niet goed verdragen en voel me steeds alle kanten opgetrokken. Ik ben me er bewust van dat schema therapie me daar niet in gaat helpen dus na de therapie ga ik toch voor de medicatie. Het kost me gewoon teveel energie om het alleen te doen. Mijn lijf sputtert al tegen. Nooit ontspanning. Het breekt me nu echt op. Helaas.
zaterdag 6 maart 2021 om 17:50
Mijn moeder had een afspraak in een dure damesmodezaak. Ze laten maar één klant binnen, en die mag dan dus iemand meebrengen.
Ik mocht mee! We hadden een uur.
Ik ben kapot, niks meer gewend, denk ik. Mijn moeder is oud en fysiek gaat ze hard achteruit. Nadat ze twee jaar geleden haar arm heeft gebroken gaat aan- en uit kleden niet meer zo handig allemaal, dus met passen heeft ze hulp nodig. Daarna lopend naar huis, normaal loop ik twintig minuten over dat stukje, nu dertig. Gelukkig hoef ik van het weekend niks meer....
Maandag een tijdslot bij het tuincentrum.
Ik mocht mee! We hadden een uur.
Ik ben kapot, niks meer gewend, denk ik. Mijn moeder is oud en fysiek gaat ze hard achteruit. Nadat ze twee jaar geleden haar arm heeft gebroken gaat aan- en uit kleden niet meer zo handig allemaal, dus met passen heeft ze hulp nodig. Daarna lopend naar huis, normaal loop ik twintig minuten over dat stukje, nu dertig. Gelukkig hoef ik van het weekend niks meer....
Maandag een tijdslot bij het tuincentrum.
zaterdag 6 maart 2021 om 18:12
Oh ik zat net te lezen in het "ik zie het even niet meer zitten topic" en dat was niet zo'n goed idee. Ik blijf voortaan liever hier. Bah, ik ben helemaal naar van sommige reacties daar.
Verder is mijn werk weer begonnen dus daar ben ik blij mee. Dinsdag weer een middagje en ik kijk er nu al naar uit.
Verder is mijn werk weer begonnen dus daar ben ik blij mee. Dinsdag weer een middagje en ik kijk er nu al naar uit.
zaterdag 6 maart 2021 om 18:41
Ik had voor mijn diagnose al een aantal keer therapie gehad en ben na mijn diagnose eerst met medicatie begonnen, eerst met kortwerkende maar daarna overgestapt naar langwerkende omdat ik dus stopte met eten (ben 25 kilo in 7 maanden verloren). Heb daarna nog een aantal gesprekken gehad, maar ben vooral veel gaan lezen en gaan proberen.
Voor mij werkte het bijvoorbeeld perfect om een aantal momenten per dag te hebben waar ik een bepaald ritme/ritueel heb. Vooral mijn ritme in de ochtend. Maar ik begin dus ook bewust vroeg met werken zodat ik vaak de eerste op locatie of online bent zodat niet iedereen gelijk tegen me begint te praten.
Ik werk dus ook bewust fulltime, voor mij geeft dat rust.
Ik heb 1x groepstherapie geprobeerd, maar daar werd ik alleen maar gefrustreerd van, ik heb nooit zoveel behoefte om te praten over hoe ik me voelde toen 'situatie X' niet werkte, maar ik wil dan gewoon een oplossing.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
zaterdag 6 maart 2021 om 19:16
Meerkat schreef: ↑06-03-2021 16:27Oh jongens wat schrijven jullie veel! (Suzy: hoe lang duren jouw telefoongesprekken? )
Ik lees wel maar weet even niet goed wat te reageren. Net mijn kennismaking met de nieuwe klant gehad en dat is dus weer in concurrentie met anderen die het geld ook enorm goed kunnen gebruiken; begint dat zenuwslopende gedoe weer. Maar het gesprek ging wel goed, we hadden wel een klik. Nu barstende hoofdpijn (ik ben het niet meer gewend!) dus ik ga uit tunen en wachten op de Mol.
Voor iedereen hier maar weer even dikke 's. Ik lees jullie, ik voel jullie, maar heb even niet de energie om heel erg op jullie verhalen in te gaan, sorry!
Ja, je zou denken heel lang, maar ik heb een hekel aan lang telefoneren (vroeger toen ik jong was kon ik idd lang telefoneren).
Je moet het zo zien: dit zijn onderwerpen waar ik in het dagelijks leven meestal niet zo over vertel, dus daarom juist uitvoerig hier
Tegenwoordig schrijf ik sneller dan ik denk, hahaha, en lullen kan ik irl ook wel, maar bellen en appen enzo heb ik een hekel aan.
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 19:51
Wel fijn dat je er aktie op hebt ondernomen, of eigenlijk jezelf dat gegund hebt en je er ook iets aan hebt.Amy_Santiago schreef: ↑06-03-2021 17:21Ik ben Viking niet maar heb wel ADHD. Ik heb na mijn diagnose psycho educatie gevolgd bij de instelling d.m.v. coaching en groepstherapie. Het haalde voor mijzelf het stigma eraf dat ik lui en dom zou zijn en heb ik het beter kunnen accepteren voor mezelf. Op het werk ben ik er ook op vooruit gegaan, werk meer systematisch en alles één voor één. Soms gaat het nog mis, maar ik voel me sterker hierin, pak het weer sneller op.
Ik ben nu pas begonnen met schema therapie omdat vanuit die diagnose ook heel veel op z'n plek is gevallen maar ik vaak blijf opereren in mijn gevormde patronen. Hoewel ik pas bezig ben, overweeg ik nu toch medicatie. Ik kan de ruis niet goed verdragen en voel me steeds alle kanten opgetrokken. Ik ben me er bewust van dat schema therapie me daar niet in gaat helpen dus na de therapie ga ik toch voor de medicatie. Het kost me gewoon teveel energie om het alleen te doen. Mijn lijf sputtert al tegen. Nooit ontspanning. Het breekt me nu echt op. Helaas.
Medicatie maakt voor sommigen echt zoveel verschil (lees ik hier en daar) dat het zichzelf wel bewezen heeft.
Succes!
Ik heb zelf geleerd om dingen liefst 1 voor 1 te doen, mindful, bewust te ontspannen en dingen 1 voor 1 te doen, eea te plannen.
Ik raak pas chaotisch of gestresst als dat om eoa reden niet geaccepteerd wordt of niet luisteren naar die aangegeven grenzen, dus dan tóch ff dit willen en toch ff dat, toch 's avonds smsen/appen (want waarom zou het op mijn manier moeten, vinden zij, zij hebben evenveel recht op hun uur en tijd als ik en dan heeft niemand gelijk, het gaat er vaak niet in dat ik dat niet trék, en niet (zoals zij uitleggen) "alleen zoals het mij uitkomt" moet.
Ik ben meer druk in mijn hoofd en gejaagd voelen dan druk in de zin van alsmaar iets moeten doen.
Maar dat hadden jullie al door, haha.
Schrijven is ook iets doen, zo krijg ik eea vaak op een rijtje, ontdek ik verbanden en inzichten in dingen.
En andersom kan iets doen ook rust in mijn hoofd geven.
En als er om andere redenen teveel zorgen en stress zijn, dan kan ik ook niet meer ontspannen, verlies ik het overzicht en ben dan als een kip zonder kop niet weten waar te beginnen of hoe, of dat dan ook door te zetten, of zie ik allemaal beren op de weg.
En als ik mezelf teveel geruststel en dat ik bijv alle tijd heb, kan ik het ook weer voor me uit schuiven of intussen iets anders gaan doen waardoor ik alsnog in de knel kom
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 19:54
Andersom: dat herken ik van de laatste jaren dat ik nog met mijn moeder ging winkelen voor bijv kleding voor haar.
Dat langzame word je hartstikke moe van idd!
En toch zijn het later zulke dierbare herinneringen, dat soort middagen, neem dat maar van me aan!
Ik zou graag nog even ruilen met je..
Dat langzame word je hartstikke moe van idd!
En toch zijn het later zulke dierbare herinneringen, dat soort middagen, neem dat maar van me aan!
Ik zou graag nog even ruilen met je..
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 19:57
Thanks.Amy_Santiago schreef: ↑06-03-2021 12:35Suzy en Meerkat en alle andere beperkte ondernemers hier: een dikke
Het mag potdomme toch eens opschieten met het openen van zaken. Familie van me zit ook behoorlijk in het slop, gingen van bestlopende zaak in de omgeving naar ontslagen en opeten van spaargeld. Intens triest. Ik voel met jullie mee.
Het valt in het niet met jullie maar even vrij winkelen zou lekker zijn. Afgelopen woensdag begonnen met schematherapie en ik vond het zó lastig. Gaat vast beter gaan met de tijd maar nu kruip ik weer in mijn schulp en zonder afleiding ben ik weer aan het snoepen geslagen. Baal er van. Een vrij rondje tuincentrum zou me goed gedaan hebben. Ik richt me nu maar op vanavond, kinderen gaan logeren bij opa en hebben man en ik even tijd voor ons tweetjes. Veel te lang geleden voor ons. We gaan wat afhalen en quality time met elkaar doorbrengen. Zin an!
Ja, ik zou ook wel ff willen winkelen hoor, en terrasje ook (maar dat laatste wachten we hier niet af, met een aantal mensen komen we meermaals per week buiten ff bij elkaar, dus ook al is het staand, het lijkt er een beetje op).
Fijne avond jullie, lekker even de kinderen uit logeren en de avond aan jullie zelf
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 20:00
Bedankt Suzy!
Ik had vandaag ook een vrije saaie dag. Heel veel wassen gedraaid en verder een vergeten boodschapje gedaan en wat huishouden. Straks lekker widm kijken, helaas alweer de laatste aflevering! Schenk zo een borrel in.
En morgen? Morgen gaan we maar weer eens wandelen. Voor de afwisseling. Misschien ga ik daarna wel iets bakken. Een cake ofzo.
Ik zou zo graag willen weten wanneer alles weer open gaat. Dan zou ik een aftelkalender maken, zoals ik vroeger voor de kinderen deed voor Sinterklaas en de zomervakantie. En dan elke dag een tekeningetje inkleuren.
Ik had vandaag ook een vrije saaie dag. Heel veel wassen gedraaid en verder een vergeten boodschapje gedaan en wat huishouden. Straks lekker widm kijken, helaas alweer de laatste aflevering! Schenk zo een borrel in.
En morgen? Morgen gaan we maar weer eens wandelen. Voor de afwisseling. Misschien ga ik daarna wel iets bakken. Een cake ofzo.
Ik zou zo graag willen weten wanneer alles weer open gaat. Dan zou ik een aftelkalender maken, zoals ik vroeger voor de kinderen deed voor Sinterklaas en de zomervakantie. En dan elke dag een tekeningetje inkleuren.
zaterdag 6 maart 2021 om 20:08
Suzy65 schreef: ↑06-03-2021 19:54Andersom: dat herken ik van de laatste jaren dat ik nog met mijn moeder ging winkelen voor bijv kleding voor haar.
Dat langzame word je hartstikke moe van idd!
En toch zijn het later zulke dierbare herinneringen, dat soort middagen, neem dat maar van me aan!
Ik zou graag nog even ruilen met je..
Dat weet, dus ik mopper niet. Maar toen ze net belde voor een videomeet met haar en mijn zussen heb ik gejokt dat ik in bad zat.
zaterdag 6 maart 2021 om 20:11
Suzy65 schreef: ↑06-03-2021 19:54Andersom: dat herken ik van de laatste jaren dat ik nog met mijn moeder ging winkelen voor bijv kleding voor haar.
Dat langzame word je hartstikke moe van idd!
En toch zijn het later zulke dierbare herinneringen, dat soort middagen, neem dat maar van me aan!
Ik zou graag nog even ruilen met je..
Dat snap ik! Moet je haar al lang missen of nog maar sinds kort?
Moet er ook nog niet aan denken dat ik mijn moeder/ouders binnen nu en twintig jaar zal verliezen.
zaterdag 6 maart 2021 om 20:35
Moest het mondkapje ook opblijven met het passen , ik vind dat zo benauwend.Andersom schreef: ↑06-03-2021 17:50Mijn moeder had een afspraak in een dure damesmodezaak. Ze laten maar één klant binnen, en die mag dan dus iemand meebrengen.
Ik mocht mee! We hadden een uur.
Ik ben kapot, niks meer gewend, denk ik. Mijn moeder is oud en fysiek gaat ze hard achteruit. Nadat ze twee jaar geleden haar arm heeft gebroken gaat aan- en uit kleden niet meer zo handig allemaal, dus met passen heeft ze hulp nodig. Daarna lopend naar huis, normaal loop ik twintig minuten over dat stukje, nu dertig. Gelukkig hoef ik van het weekend niks meer....
Maandag een tijdslot bij het tuincentrum.
zaterdag 6 maart 2021 om 20:36
Haha, dat snap ik wel hoor
Ik had er ook niet altijd zin in, hoor, maar ik was altijd blij dat ik weer geweest was.
Die laatste jaren waren regelrechte qualitytime, ze was ook heel gezellig en hardop waarderend.
Het was afgelopen november 2 jaar geleden en ze is (net) 88 geworden.
Mooie leeftijd en ze vond het zelf ook wel welletjes, was eraan toe, en is eigenlijk heel mooi heengegaan.
Er staat een bidprentje/fotootje waarop zij proost en leuk op staat altijd naast me op tafel
Een open hart toont de weg naar een bezield leven..
zaterdag 6 maart 2021 om 20:40
Superhuisvrouw schreef: ↑06-03-2021 20:35Moest het mondkapje ook opblijven met het passen , ik vind dat zo benauwend.
Hoefde mijn moeder niet maar verkoopsters hielden dan echt heel veel afstand. Bij de paskamer stond een standaard waar zij dan de dingen aan hingen die mijn moeder wilde passen of als ze een andere maat voor haar hadden opgezocht.
Ik had wel een mondkapje op. Hield veel afstand tot de verkoopster. Hielp mijn moeder wil in de paskamer maar daar bleef het gordijntje open, was verder toch niemand in de winkel.
zaterdag 6 maart 2021 om 20:48
Suzy65 schreef: ↑06-03-2021 20:36Haha, dat snap ik wel hoor
Ik had er ook niet altijd zin in, hoor, maar ik was altijd blij dat ik weer geweest was.
Die laatste jaren waren regelrechte qualitytime, ze was ook heel gezellig en hardop waarderend.
Het was afgelopen november 2 jaar geleden en ze is (net) 88 geworden.
Mooie leeftijd en ze vond het zelf ook wel welletjes, was eraan toe, en is eigenlijk heel mooi heengegaan.
Er staat een bidprentje/fotootje waarop zij proost en leuk op staat altijd naast me op tafel
88 is een mooie leeftijd inderdaad. Fijn dat het afscheid mooi was doordat ze er zelf ook wel aan toe was. Mooi ook zo'n fotootje. Zou ik denk ik ook wel doen ook al heb ik niet zo veel meer foto's in huis.
Mijn opa werd 93 in niet al te beste gezondheid. Dat was best een boel zorg nog voor mijn moeder die toen ook al 65+ was. En dat was niet altijd meer leuk of waardevol want opa was niet heel dankbaar maar wel altijd mopperig en veeleisend.