Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Corona en effecten op jullie relatie: lachen en huilen
woensdag 27 januari 2021 om 22:10
Kon 1-2-3 geen topic hierover vinden. Plaats hem ook hier ipv Relaties, want denk echt dat het een Corona ding is. Even gal spuwen/hart luchten en hopelijk ook herkenning vinden. Gedeelde smart is halve smart 
Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.
Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.
Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden Het komt echt wel weer goed.
Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit
Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.
Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.
Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden
Het komt echt wel weer goed.Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-01-2021 08:16
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
zondag 31 januari 2021 om 18:09
Hold your horses, niet zo snel van alles denken, volgens mij interpreteren jullie gewoon dit niet goed:
Het ging prima nadat ze uit elkaar gingen en het ging prima te tijde van de eerste lockdown en het ging prima de tijd daarna, pas de laatste 6 weken gaat het slechter met hem.
Hiermee zegt ze niets over hoe lang de periode na de scheiding tot de eerste lockdown duurde.
Lovestar schreef: ↑30-01-2021 16:27
En nu moet hij het zelf doen en dit gaat prima.
Nadat ze uit elkaar waren (wat ik zoal hoor van hem dan en wat ik zelf zie en hoor), ten tijde van de eerste lockdown en de erna. Het gaat alleen sinds 6 weken slechter met hem en de afgelopen 2/3 weken met thuisonderwijs vond ie lastig.
Het ging prima nadat ze uit elkaar gingen en het ging prima te tijde van de eerste lockdown en het ging prima de tijd daarna, pas de laatste 6 weken gaat het slechter met hem.
Hiermee zegt ze niets over hoe lang de periode na de scheiding tot de eerste lockdown duurde.
zondag 31 januari 2021 om 18:14
“Nadat ze uit elkaar waren (wat ik zoal hoor van hem dan en wat ik zelf zie en hoor), ten tijde van de eerste lockdown en de erna.”
Ik lees hierin dat ze ten tijde van de lockdown uit elkaar gingen en in een andere post schrijft To dat ze niet wil ingaan op de rol die ze had bij het verbreken van de relatie van haar vriend en zijn ex
zondag 31 januari 2021 om 18:17
Ok, ik had m niet zo geïnterpreteerdstellar schreef: ↑31-01-2021 18:14“Nadat ze uit elkaar waren (wat ik zoal hoor van hem dan en wat ik zelf zie en hoor), ten tijde van de eerste lockdown en de erna.”
Ik lees hierin dat ze ten tijde van de lockdown uit elkaar gingen en in een andere post schrijft To dat ze niet wil ingaan op de rol die ze had bij het verbreken van de relatie van haar vriend en zijn ex
zondag 31 januari 2021 om 19:24
Dit topic 
Ik bedoel het niet vervelend, maar met de laatste berichten zit ik te wachten totdat er extra sappige details komen. Zoals dat ik onverwachts zwanger ben, stiekem zonder dat hij weet. Hij verzoent zich met zijn ex zodat ze toch weer een gelukkig gezin vormen weer.
Ik had het eerder al gezegd, het maakt inmiddels niet zoveel uit meer wat ik zeg. Dit topic ging al veel eerder het doel voorbij waarvoor het eerste instantie bedoeld was. Ik ben blij met grotendeels het hele gesprek/discussie wat erbij kwam, want het heeft mij degelijk inzichten gegeven over mijzelf, hem, opvoeding, rollen van ieder in het geheel, verantwoordelijkheid etc. Dus dank jullie wel hiervoor.
Ik weet niet wat jullie van mij willen horen. Nog meer informatie over onze relatie, zijn gedrag en tekortkomingen, waarom vriend en ex uit elkaar zijn, hoe hun dynamiek is. Met wat voor een doel? Verder analyseren waarom hij een lamzak is die een slechte vader is waarbij het even moeilijk wordt, al snel te veel is. Vervolgens waarom ik bij hem blijf, Wat ik uit de situatie haal. Dat moet haast wel. Een lieve vriendin van vader die goed is voor de kinderen bestaat niet? Of anders hoe beschadigd ik wel niet ben dat ik mij zo voor zijn karretje laat spannen. En voorgaande bedoel ik niet cynisch oid. Ik vraag het mij oprecht af.
Ik vraag een beetje zelfreflectie van sommigen van jullie terug. Maar goed, misschien trek ik mij teveel aan van het topic.
Ik bedoel het niet vervelend, maar met de laatste berichten zit ik te wachten totdat er extra sappige details komen. Zoals dat ik onverwachts zwanger ben, stiekem zonder dat hij weet. Hij verzoent zich met zijn ex zodat ze toch weer een gelukkig gezin vormen weer.Ik had het eerder al gezegd, het maakt inmiddels niet zoveel uit meer wat ik zeg. Dit topic ging al veel eerder het doel voorbij waarvoor het eerste instantie bedoeld was. Ik ben blij met grotendeels het hele gesprek/discussie wat erbij kwam, want het heeft mij degelijk inzichten gegeven over mijzelf, hem, opvoeding, rollen van ieder in het geheel, verantwoordelijkheid etc. Dus dank jullie wel hiervoor.
Ik weet niet wat jullie van mij willen horen. Nog meer informatie over onze relatie, zijn gedrag en tekortkomingen, waarom vriend en ex uit elkaar zijn, hoe hun dynamiek is. Met wat voor een doel? Verder analyseren waarom hij een lamzak is die een slechte vader is waarbij het even moeilijk wordt, al snel te veel is. Vervolgens waarom ik bij hem blijf, Wat ik uit de situatie haal. Dat moet haast wel. Een lieve vriendin van vader die goed is voor de kinderen bestaat niet? Of anders hoe beschadigd ik wel niet ben dat ik mij zo voor zijn karretje laat spannen. En voorgaande bedoel ik niet cynisch oid. Ik vraag het mij oprecht af.
Ik vraag een beetje zelfreflectie van sommigen van jullie terug. Maar goed, misschien trek ik mij teveel aan van het topic.
zondag 31 januari 2021 om 19:34
Ik ben verder benieuwd naar iets anders. Hoe is jullie vriend/man gedurende de lockdown? Hoe is jullie relatie? Het gaat al te lang over mij en mijn relatie met vriendlief. Vertel iets over jou, hem en jullie en verrijk mij en andere forummers. Weet je, misschien kom ik door de afgelopen weken ook wel achter dat dit misschien geen goede levenspartner is. Maar hoe weet je dan wel wie wel een goede is? En hoe ziet een goede relatie dan eruit? Zeker gedurende dit raar, bizarre jaar.
Hoe is jullie rol-taakverdeling thuis? Ik heb eerder wat berichten gelezen over hoe anderen het doen met een partner die kinderen hebben uit een eerdere relatie. Hoe werken die samen met moeder van de kinderen? Is hij een goede vader? En hoe doet hij het tijdens de Corona-periode en de afgelopen periode met thuisonderwijs.
Dit is geen strategie om het maar niet meer over mij en mijn situatie te hebben, maar ik ben oprecht benieuwd
Hoe is jullie rol-taakverdeling thuis? Ik heb eerder wat berichten gelezen over hoe anderen het doen met een partner die kinderen hebben uit een eerdere relatie. Hoe werken die samen met moeder van de kinderen? Is hij een goede vader? En hoe doet hij het tijdens de Corona-periode en de afgelopen periode met thuisonderwijs.
Dit is geen strategie om het maar niet meer over mij en mijn situatie te hebben, maar ik ben oprecht benieuwd
zondag 31 januari 2021 om 19:54
Maar dit is toch totaal niet relevant voor jou? Wij hebben kinderen samen, waarmee we 24/7 samen in een huis wonen, dus de dynamiek is totaal anders, omdat wij allebei evenredig verantwoordelijk zijn en het over onze kinderen gaat.Lovestar schreef: ↑31-01-2021 19:34Ik ben verder benieuwd naar iets anders. Hoe is jullie vriend/man gedurende de lockdown? Hoe is jullie relatie? Het gaat al te lang over mij en mijn relatie met vriendlief. Vertel iets over jou, hem en jullie en verrijk mij en andere forummers. Weet je, misschien kom ik door de afgelopen weken ook wel achter dat dit misschien geen goede levenspartner is. Maar hoe weet je dan wel wie wel een goede is? En hoe ziet een goede relatie dan eruit? Zeker gedurende dit raar, bizarre jaar.
Hoe is jullie rol-taakverdeling thuis? Ik heb eerder wat berichten gelezen over hoe anderen het doen met een partner die kinderen hebben uit een eerdere relatie. Hoe werken die samen met moeder van de kinderen? Is hij een goede vader? En hoe doet hij het tijdens de Corona-periode en de afgelopen periode met thuisonderwijs.
Dit is geen strategie om het maar niet meer over mij en mijn situatie te hebben, maar ik ben oprecht benieuwd
Ga nou lekker met elkaar daten als zijn kinderen er niet zijn en laat hem het verder uitzoeken met zijn ex. Zij hebben immers kinderen samen, dus zij zullen het samen moeten doen.
Het is niet jouw probleem, dus maak het ook niet tot jouw probleem. Je kunt natuurlijk wel naar hem luisteren en hem steunen, maar dat doe je niet door zijn taken over te nemen, of hem te adviseren.
Je hebt zelf geen kinderen, terwijl hij er al 8 jaar midden inzit samen met zijn ex, dus ik denk dat hij het beter kan en weet, dan dat hij jou wil laten geloven.
zondag 31 januari 2021 om 19:55
Hier 5 jaar relatie en wonen 3 jaar samen. Werken allebei thuis en zitten samen aan de eettafel. Gaat over het algemeen prima. Soms zijn we een beetje teveel samen en dan ga ik lekker de hele avond in bed televisie kijken of een boek lezen.
Mijn relatie is het allerlaatste waar ik me zorgen om maak in deze periode.
Jullie zijn nog maar zo kort samen TO. Ga weer lekker latten en spreek af als de kinderen bij hun moeder zijn. Maak van die afspraakjes leuke dates zonder vadertje en moedertje te hoeven spelen met kinderen die niet van jou zijn.
Ze bonuskinderen noemen + bijbehorende zorgen lijkt mij persoonlijk wat ver gaan voor een relatie van krap een jaar die vanwege Corona geen normale en relaxte start heeft gehad.
Mijn relatie is het allerlaatste waar ik me zorgen om maak in deze periode.
Jullie zijn nog maar zo kort samen TO. Ga weer lekker latten en spreek af als de kinderen bij hun moeder zijn. Maak van die afspraakjes leuke dates zonder vadertje en moedertje te hoeven spelen met kinderen die niet van jou zijn.
Ze bonuskinderen noemen + bijbehorende zorgen lijkt mij persoonlijk wat ver gaan voor een relatie van krap een jaar die vanwege Corona geen normale en relaxte start heeft gehad.
zondag 31 januari 2021 om 19:58
Oh en met mijn man gaat het prima. Hij mist het uit eten gaan met mij, zijn biertje in de kroeg en het naar Ajax gaan met vrienden, maar verder gaat het heel goed met hem. Hij is het thuiswerken wel zat trouwens, maar hij is van nature een super relaxt persoon die zich er altijd heel goed bij meer kan leggen als situaties nou eenmaal zo zijn.
zondag 31 januari 2021 om 20:18
Het is totaal niet vergelijkbaar hoor, maar hier ook 24/7 met 1 zoontje van 9 en 1 zoon die verstandelijk beperkt is en die we maanden niet konden zien omdat het terrein op slot ging. Veel verdriet gehad daarvan allebei maar het gaat verder wel harmonieus, ondanks dat we allebei wel onze uitlaatkleppen missen.
Ik denk dat het al met al het ergste is voor onze 9 jarige, die kan het allemaal wat minder relativeren en mist het schoolleven. Ik heb nu een vitaal beroep wat ik vanuit huis kan doen, en hij zou dus wel naar school mogen maar dat doen we liever niet ivm de kwetsbaarheid van onze oudste. Wij laten elkaar wel heel erg vrij in wat we beiden nodig hebben.
Ik denk dat het al met al het ergste is voor onze 9 jarige, die kan het allemaal wat minder relativeren en mist het schoolleven. Ik heb nu een vitaal beroep wat ik vanuit huis kan doen, en hij zou dus wel naar school mogen maar dat doen we liever niet ivm de kwetsbaarheid van onze oudste. Wij laten elkaar wel heel erg vrij in wat we beiden nodig hebben.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 31 januari 2021 om 20:27
En ik bedacht mij net wat. Ik hoop natuurlijk dat de gelukkige stellen/gezinnen hier bij elkaar blijven, maar hoe denk je dat straks je ex-partner zal zijn als vader wanneer jullie uit elkaar zijn? Hoe is de ouderschap nu en hoe zal het na de breuk/scheiding zijn? Mogelijk beïnvloedt hoe jullie uit elkaar gaan ook hoe dat in eerste instantie zal vormen en hoe dat daarna nog ontwikkelt.
zondag 31 januari 2021 om 20:33
Mijn man is een zeer betrokken vader, dus mochten wij ooit uit elkaar gaan dan zullen we gaan voor co- ouderschap. Hij wil sowieso zijn kinderen niet minder zien en ik ook niet.Lovestar schreef: ↑31-01-2021 20:27En ik bedacht mij net wat. Ik hoop natuurlijk dat de gelukkige stellen/gezinnen hier bij elkaar blijven, maar hoe denk je dat straks je ex-partner zal zijn als vader wanneer jullie uit elkaar zijn? Hoe is de ouderschap nu en hoe zal het na de breuk/scheiding zijn? Mogelijk beïnvloedt hoe jullie uit elkaar gaan ook hoe dat in eerste instantie zal vormen en hoe dat daarna nog ontwikkelt.
Ik denk niet dat het iets uitmaakt hoe wij uit elkaar gaan, of om elke reden. Onze band met onze kinderen staat los van onze relatie en eventuele strubbelingen. Na een scheiding ben je nog net zo goed vader/ moeder als daarvoor.
Voor de rest hoop ik dat als wij een nieuwe partner vinden, dat het belang van onze kinderen altijd voorop blijft staan. Wat dat betreft hebben de kinderen van jouw vriend geluk met jou, want je klinkt als ontzettend lief en betrouwbaar.
zondag 31 januari 2021 om 20:37
De reden dat ik allerlei vragen stel over hoe jullie relatie en gezinsleven eruit ziet, is omdat ik verder geen beeld heb. Ik heb geen gezin van mijzelf en verder geen eerdere ervaringen met een partner die kinderen heeft uit een eerdere relatie. Wat is ongeveer gebruikelijk en zeker benieuwd naar anderen die een situatie hebben die meer lijkt om die van mij. We leren ook van anderen.
Overigens, vandaag is hij naar huis gegaan na een fijn weekend samen. Komende week elkaar niet zien en nog niet afgesproken wanneer wel. We moeten allebei even met onszelf zijn en hij ook met de kinderen. Hij zei weer sorry voor zijn gedrag voor de laatste paar weken (niet zijn eerste sorry). Hiermee is de kous voor mij niet af. Ik wil zien dat hij met zichzelf aan de slag gaat wat betreft zijn gemoedstoestand, In hoeverre hij dit actief kan aanpakken. Corona en de gevolgen hiervan is gewoon stom en saai. Ik snap het wel dat hij het allemaal stom vind en in een dip zit. Gelukkig is het de laatste week van thuisonderwijs. Hij zei dat hij dingen anders gaat aanpakken en begreep dat het niet oké was allemaal. Hij was blij dat ik er was voor de kinderen, maar dat dit op deze manier niet de bedoeling was. Nou ja, we gaan het zien. Ik wil dit zien als iets waar we van kunnen leren en groeien. Als individu, stel en hij als vader. Ik leer hier ook van als vriendin van een vader.
Overigens, vandaag is hij naar huis gegaan na een fijn weekend samen. Komende week elkaar niet zien en nog niet afgesproken wanneer wel. We moeten allebei even met onszelf zijn en hij ook met de kinderen. Hij zei weer sorry voor zijn gedrag voor de laatste paar weken (niet zijn eerste sorry). Hiermee is de kous voor mij niet af. Ik wil zien dat hij met zichzelf aan de slag gaat wat betreft zijn gemoedstoestand, In hoeverre hij dit actief kan aanpakken. Corona en de gevolgen hiervan is gewoon stom en saai. Ik snap het wel dat hij het allemaal stom vind en in een dip zit. Gelukkig is het de laatste week van thuisonderwijs. Hij zei dat hij dingen anders gaat aanpakken en begreep dat het niet oké was allemaal. Hij was blij dat ik er was voor de kinderen, maar dat dit op deze manier niet de bedoeling was. Nou ja, we gaan het zien. Ik wil dit zien als iets waar we van kunnen leren en groeien. Als individu, stel en hij als vader. Ik leer hier ook van als vriendin van een vader.
zondag 31 januari 2021 om 21:43
Ik denk eerlijk gezegd dat je moet oppassen dat jijzelf jouw rol met die kinderen niet te groot maakt. Ik vind het best wel heftig dat je na een korte relatie van een jaar die zich niet op een normale manier heeft kunnen ontwikkelen jezelf bonusmoeder noemt.
In mijn ogen ben je pas een bonusmoeder als je samenwoont met de vader van die kinderen en jullie een langdurige stabiele relatie opgebouwd hebben. Ik denk dat je je beter nu kan richten op het ontwikkelen van jullie relatie en weer gaan latten en daten met je vriend. Spreek af als die kinderen er niet bij zijn. Laat hem zich ontwikkelen in die rol van alleenstaande vader. Zo te lezen is hij dat ook nog helemaal niet zo lang en dat is voor hem ook wennen.
Geef hem ook die kans zonder daaromheen te gaan lopen moederen over zijn kinderen. Dat is nog helemaal jouw taak niet.
In mijn ogen ben je pas een bonusmoeder als je samenwoont met de vader van die kinderen en jullie een langdurige stabiele relatie opgebouwd hebben. Ik denk dat je je beter nu kan richten op het ontwikkelen van jullie relatie en weer gaan latten en daten met je vriend. Spreek af als die kinderen er niet bij zijn. Laat hem zich ontwikkelen in die rol van alleenstaande vader. Zo te lezen is hij dat ook nog helemaal niet zo lang en dat is voor hem ook wennen.
Geef hem ook die kans zonder daaromheen te gaan lopen moederen over zijn kinderen. Dat is nog helemaal jouw taak niet.
zondag 31 januari 2021 om 21:49
Ik ben het met meisje22 eens. Het is normaal dat als je verliefd bent je elkaar zoveel mogelijk wil zien. Toch denk ik dat het verstandig is om pas zo'n grote rol te gaan spelen in het leven van jonge kinderen als je al langer samen woont. De kinderen hebben al klein een klap gehad toen hun ouders gingen scheiden, en ze ze niet meer tegelijk samen zien. Stel dat jullie relatie niet bestendig is (dat hoop ik natuurlijk niet) dan is het weer een klap voor kinderen als jij weg bent terwijl ze zich wel hechten aan jou. Kinderen kunnen daar echt vertrouwensissues van krijgen. Ik snap dat jij je vriend wil helpen en dat je vooral de jongste echt heel lief vind, maar het is gewoon heel onverstandig om zo snel binnen een nieuwe relatie al de zorgtaken op je te nemen. Je zou op dit moment meer een leuke vriendin moeten zijn die even aanhaakt op gezellige momentjes, zonder dat er de nadruk er op ligt dat jij de nieuwe levenspartner bent.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 31 januari 2021 om 22:01
Eens met de vorige reacties. Het grappige is dat TO ongeveer een jaar geleden nou precies daarover een topic opende. Over haar beginnende relatie, wanneer en hoe kennis te maken met de kinderen. Daar werd heel duidelijk gezegd het rustig aan te doen.
Dat advies is duidelijk niet opgevolgd, wat TO en vriend natuurlijk zelf moeten weten. Maar dan moet je niet verbaasd zijn over de reacties die je op jouw "ik ben bonusmoeder" en "tja, door corona zijn we eigenlijk bijna altijd samen" krijgt.
Verder: man en ik wisselen het begeleiden van onze jonge tieners bij hun thuiswerk af. Ook voor corona zijn de zorgtaken redelijk goed verdeeld. Af en toe zit een van ons erdoorheen door de situatie maar onze relatie gaat het eigenlijk beter dan verwacht (als ik het geweten hoe lang we veel tijd thuis zouden zijn).
Zouden wij ooit uit elkaar gaan dan verwacht ik niet anders dan we co-ouderschap voor onze kinderen zouden willen.
Dat advies is duidelijk niet opgevolgd, wat TO en vriend natuurlijk zelf moeten weten. Maar dan moet je niet verbaasd zijn over de reacties die je op jouw "ik ben bonusmoeder" en "tja, door corona zijn we eigenlijk bijna altijd samen" krijgt.
Verder: man en ik wisselen het begeleiden van onze jonge tieners bij hun thuiswerk af. Ook voor corona zijn de zorgtaken redelijk goed verdeeld. Af en toe zit een van ons erdoorheen door de situatie maar onze relatie gaat het eigenlijk beter dan verwacht (als ik het geweten hoe lang we veel tijd thuis zouden zijn).
Zouden wij ooit uit elkaar gaan dan verwacht ik niet anders dan we co-ouderschap voor onze kinderen zouden willen.
zondag 31 januari 2021 om 22:02
Ik heb inmiddels bijna 4 jaar een LAT relatie, we hebben beiden kinderen (jonge tieners) uit onze vorige relatie. We wonen bewust niet samen (en gaan dat ook niet doen zolang de kinderen nog thuis wonen) omdat we geloven dat een samengesteld gezin met alle dynamiek van dien meer negatieve dan positieve kanten zal hebben. We zien elkaar om de week, in de week dat we de kinderen niet hebben, en dan zijn we de meeste nachten samen. Hoewel dit een financieel dure oplossing is, geniet ik van de quality time die ik met mijn kinderen heb, en ook van de weken dat ik met mijn vriend ben. Ik zou het niet willen mengen. Hierdoor is de band die ik met zijn kinderen heb (en andersom) niet heel hecht en ik voel me dan ook echt geen bonusmoeder maar alleen 'de vriendin van hun vader'. Zo zien de kinderen me ook. Vind ik dat jammer? Een beetje, ook ik heb soms het ideaalplaatje van een happy samengesteld gezin in mijn hoofd. De praktijk is echter een stuk weerbarstiger dan dat.Lovestar schreef: ↑31-01-2021 20:37De reden dat ik allerlei vragen stel over hoe jullie relatie en gezinsleven eruit ziet, is omdat ik verder geen beeld heb. Ik heb geen gezin van mijzelf en verder geen eerdere ervaringen met een partner die kinderen heeft uit een eerdere relatie. Wat is ongeveer gebruikelijk en zeker benieuwd naar anderen die een situatie hebben die meer lijkt om die van mij. We leren ook van anderen.
Wat corona betreft: Ja, we zitten nu in 'onze' weken meer op elkaars lip vanwege het thuiswerk, en we hebben allebei wel eens de balen van de situatie en dan kunnen we best even sjacherijnig zijn. Een positieve invloed heeft corona dus niet op onze relatie maar, mede doordat we de zorg voor de kinderen gescheiden houden, is het wel prima te doen. Geen thuisonderwijs-spanningen hier. Nou ja, die heb ik wel, maar alleen in de week dat de kinderen bij mij zijn, dus daar heeft mijn vriend niet zoveel last van!
zondag 31 januari 2021 om 22:45
AhwMajime schreef: ↑31-01-2021 20:33Mijn man is een zeer betrokken vader, dus mochten wij ooit uit elkaar gaan dan zullen we gaan voor co- ouderschap. Hij wil sowieso zijn kinderen niet minder zien en ik ook niet.
Ik denk niet dat het iets uitmaakt hoe wij uit elkaar gaan, of om elke reden. Onze band met onze kinderen staat los van onze relatie en eventuele strubbelingen. Na een scheiding ben je nog net zo goed vader/ moeder als daarvoor.
Voor de rest hoop ik dat als wij een nieuwe partner vinden, dat het belang van onze kinderen altijd voorop blijft staan. Wat dat betreft hebben de kinderen van jouw vriend geluk met jou, want je klinkt als ontzettend lief en betrouwbaar.
Wat fijn om dit te lezen. Doet mij best wat. Ik heb onwijs het gevoel dat ik mijzelf aan het verdedigen ben, mijn vriend, onze relatie etc. En ik vond het moeilijk om dicht bij mijzelf te blijven en niet alle overspoeld te raken van de reacties en de implicaties van deze. En in de situatie zelf met de kinderen, stel ik hen belangen en hun welzijn voorop dan die van mijzelf, vriend of onze dynamiek/relatie. Zij zijn afhankelijk van ons (en ik bedoel dit niet als een verzorger, maar als een volwassene vs een kind) kunnen er ten slotte ook niets aan doen dat wij volwassenen 'aan het prutsen' zijn. Wij hebben de gesprekken over dergelijke zaken buiten hun om.
zondag 31 januari 2021 om 22:54
Wat maak je het allemaal zwaar TO. Ik zeg dit niet als verwijt en al helemaal niet als aanval, maar als ik het zo lees krijg ik het er benauwd van. Je hebt gewoon een jaar relatie met een man die toevallig twee kinderen heeft. En daarom gaf ik aan dat je je eerst op die relatie moet richten.
Wil je soms heel graag een gezin? Of wil je misschien aan je vriend laten zien hoe goed jij bent met zijn kinderen?
Wil je soms heel graag een gezin? Of wil je misschien aan je vriend laten zien hoe goed jij bent met zijn kinderen?
zondag 31 januari 2021 om 22:59
En niet negatief bedoeld naar de intacte gezinnen hier, maar uit professionele ervaring zie ik veel teleurgestelde ouderkoppels. Over het algemeen trouwens meer de moeders die teleurgesteld zijn... En ik kan mij iets bij voorstellen dat zij een prima verdeling hadden in de opvoeding. Of dat het toen al scheef was en scheef is gebleven. Heel cliché, ik geloof echt dat de meeste ouders het beste voor hebben voor hun kinderen. Maar het beste is soms een andere waarheid. Zij hebben kinderen gekregen en kwamen onderweg achter dat ze een andere visie hebben op ouderschap. Dat krijg je niet altijd tijdig op 1 lijn.
En het leven dendert door. Een ouder wordt chronisch ziek, nieuwe partner inderdaad, je kind heeft gedragsproblemen. En als ouder heb je eenmaal tekortkomingen zoals ieder individu heeft. Een vader had toegegeven dat hij niet zo consequent is (moeder zei dat ook al over hem). Hij zei dat ie bij 2x nee, een 3e keer ja kan worden
Ik zie dat mijn vriend niet de vader van het jaar is Hij doet wel zijn best om zijn kinderen te voorzien in hun basale behoeftes, liefde, warmte en geborgenheid. Hij probeert de relatie met de moeder goed te houden in hun belang. Terwijl ik soms echt denk 
Maar goed, ik probeer mij daar ook echt zoveel mogelijk buiten te blijven.
Ik ben lekker aan het zwammen hier
En het leven dendert door. Een ouder wordt chronisch ziek, nieuwe partner inderdaad, je kind heeft gedragsproblemen. En als ouder heb je eenmaal tekortkomingen zoals ieder individu heeft. Een vader had toegegeven dat hij niet zo consequent is (moeder zei dat ook al over hem). Hij zei dat ie bij 2x nee, een 3e keer ja kan worden
Ik zie dat mijn vriend niet de vader van het jaar is
Hij doet wel zijn best om zijn kinderen te voorzien in hun basale behoeftes, liefde, warmte en geborgenheid. Hij probeert de relatie met de moeder goed te houden in hun belang. Terwijl ik soms echt denk Maar goed, ik probeer mij daar ook echt zoveel mogelijk buiten te blijven. Ik ben lekker aan het zwammen hier
zondag 31 januari 2021 om 23:04
Je kunt er beter eerst voor zorgen dat je een leuke, gezellige en prettige relatie hebt voordat je gaat "zwammen" over mensen en situaties waar je zelf nog niet als hoofdrolspeelster bij betrokken bent geweest. Je bent enorm zwaar op de hand in een fase van een relatie die nog lekker luchtig zou moeten zijn.
zondag 31 januari 2021 om 23:05
Die ouders hebben nou eenmaal voor kinderen gekozen en alle toestanden en frustraties zijn voor iets belangrijks. Maar jij steekt nu een hoop energie (ook in al dit uitvoerige reflecteren) in iets waar je eigenlijk niks uit krijgt, als deze relatie over gaat is dit allemaal verspeelde tijd. Plus het klinkt ongelijk, alsof jij veeeel meer met hem en zijn leven bezig bent dan andersom. Dus ik zou proberen op mezelf te focusen.
zondag 31 januari 2021 om 23:22
Duurde nog lang voordat dit erbij gehaald werdRosalind schreef: ↑31-01-2021 22:01Eens met de vorige reacties. Het grappige is dat TO ongeveer een jaar geleden nou precies daarover een topic opende. Over haar beginnende relatie, wanneer en hoe kennis te maken met de kinderen. Daar werd heel duidelijk gezegd het rustig aan te doen.
Dat advies is duidelijk niet opgevolgd, wat TO en vriend natuurlijk zelf moeten weten. Maar dan moet je niet verbaasd zijn over de reacties die je op jouw "ik ben bonusmoeder" en "tja, door corona zijn we eigenlijk bijna altijd samen" krijgt.
Verder: man en ik wisselen het begeleiden van onze jonge tieners bij hun thuiswerk af. Ook voor corona zijn de zorgtaken redelijk goed verdeeld. Af en toe zit een van ons erdoorheen door de situatie maar onze relatie gaat het eigenlijk beter dan verwacht (als ik het geweten hoe lang we veel tijd thuis zouden zijn).
Zouden wij ooit uit elkaar gaan dan verwacht ik niet anders dan we co-ouderschap voor onze kinderen zouden willen.
Je weet niet hoe het daarna gegaan is. Ik twijfelde trouwens of ik daar een update zou plaatsen, maar om eerlijk te zijn had ik geen zin in vervolgens weer/meer negatieve reacties. Het wanneer en hoe voorstellen van een nieuwe partner aan de kinderen is een heel gevoelig onderwerp op het forum. Ik denk dat een ongeschreven regel hier is niet eerder dan een jaar?Voor mij heeft de term bonusverzorger, bonusmoeder niet de lading denk ik zoals deze ervaren wordt door jullie/in het algemeen. Net zoals stiefmoeder oid. Ik zie mijzelf echt niet als een vervanger van mijn vriend of hun moeder. Of dat we het met zn 3en doen. Misschien dat ik die indruk gegeven hebt, maar zo zie ik mijzelf niet. Ik zie mijzelf wel als de vriendin van hun vader, een volwassene die in hun leven voorkomt.
Ik ben blij dat het topic ook een wat meer gesprek kant opgaat en het delen van ervaringen. Ik had echt last van het oordelen van 'hoe het zou moeten gaan' volgens het boekje. En misschien ben ik ook een gevoelige muts.
zondag 31 januari 2021 om 23:26
zondag 31 januari 2021 om 23:34
Ik snap jouw overgevoeligheid wel, want je bent steeds aan het draaien en dat voelen de posters hier. In je vorige topic wilde je bijv ook al niet aangeven hoe lang ouders gescheiden waren ivm de reacties. En nu draai je ook weer om dingen heen. Dat mag hoor, maar ik denk dat je zelf ook wel voelt dat sommige dingen te snel zijn gegaan. Het is je afgeraden om te overhaasten en dat is toch gebeurd. Dan kun je wel zeggen dat we er niet bij waren (dat klopt ook) en dat een jaar overdreven lang is, maar je hebt zelfs binnen een jaar al best veel zorgende taken op je genomen. Hoe je het ook went of keert, het is gewoon erg snel bij zulke jonge kinderen.Lovestar schreef: ↑31-01-2021 23:22Duurde nog lang voordat dit erbij gehaald werd
Stressed is just desserts spelled backwards
