Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Corona en effecten op jullie relatie: lachen en huilen
woensdag 27 januari 2021 om 22:10
Kon 1-2-3 geen topic hierover vinden. Plaats hem ook hier ipv Relaties, want denk echt dat het een Corona ding is. Even gal spuwen/hart luchten en hopelijk ook herkenning vinden. Gedeelde smart is halve smart 
Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.
Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.
Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden Het komt echt wel weer goed.
Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit
Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.
Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.
Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden
Het komt echt wel weer goed.Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-01-2021 08:16
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
zaterdag 30 januari 2021 om 10:00
Lovestar schreef: ↑29-01-2021 21:14Wat voelt wat zo? Dat ik hun 3e verzorger ben? Oh nee, geen rammelende eierstokken oid. Ik ben gewoon lief en verzorgend. De jongste is blij 's ochtends en vraagt: wat gaan we samen doen (zowel aan mij als aan zijn vader). Dan smelt ik en vind ik het echt geen probleem om even te puzzelen met hem of leren hoe hij streepjes moet zetten in zo'n oefenschriftding. Ik vind het prima om te denken dat ik zo laat een monkeyplatter moet maken.
Ik vind het trouwens een goed idee. Er was ook iemand die haar kind een paar dagen eerder naar vader liet gaan als het even te druk/veel werd. Waarom zou ik het idee niet kunnen voorstellen bij vriend en die vervolgens aan moeder. Misschien werkt dit prima voor hun.
Echt vrouw, bemoei je er niet mee!
zaterdag 30 januari 2021 om 10:04
Sorry hoor TO, alles wat je uitvoerig post om hem te verdedigen klinkt alleen maar fouter.
Dat het voor jou wennen is met kinderen om je heen, dat snap ik prima maar hij is hun f*cking vader die zelf toegeeft WEER niet genoeg te doen in een relatie.
Je klinkt heel lief en super bezorgd om hem maar echt TO, patronen zijn moeilijk te doorbreken. Hij zou het echt zelf moeten kunnen.
Dat het voor jou wennen is met kinderen om je heen, dat snap ik prima maar hij is hun f*cking vader die zelf toegeeft WEER niet genoeg te doen in een relatie.
Je klinkt heel lief en super bezorgd om hem maar echt TO, patronen zijn moeilijk te doorbreken. Hij zou het echt zelf moeten kunnen.
anoniem_360662 wijzigde dit bericht op 30-01-2021 10:21
0.52% gewijzigd
zaterdag 30 januari 2021 om 11:12
zaterdag 30 januari 2021 om 11:13
zaterdag 30 januari 2021 om 12:11
TO speelt denk ik graag gezinnetje en moedertje met hem dus wat dat betreft past het goed bij elkaar.
zaterdag 30 januari 2021 om 12:40
Ik denk dat door Corona jullie relatie in een hogedrukpan is gegaard.
Niks leuke uitjes, je beste beentje voorzetten en heel langzaam tot de kern van iemands persoonlijkheid komen onder allerlei omstandigheden (wat soms jaaaren duurt).
Jij krijgt gewoon gelijk de versie waar zijn ex van gescheiden is: een pessimistische man die nauwelijks de draagkracht heeft om naast zijn werk een paar dagen per week voor zijn eigen kinderen te zorgen. Iemand die zich nauwelijks weet op te beuren, er het beste niet van kan maken. Een chagrijn op de bank, je zei het zelf al.
Je snapt gelijk waarom zijn vrouw weg is.
Niks leuke uitjes, je beste beentje voorzetten en heel langzaam tot de kern van iemands persoonlijkheid komen onder allerlei omstandigheden (wat soms jaaaren duurt).
Jij krijgt gewoon gelijk de versie waar zijn ex van gescheiden is: een pessimistische man die nauwelijks de draagkracht heeft om naast zijn werk een paar dagen per week voor zijn eigen kinderen te zorgen. Iemand die zich nauwelijks weet op te beuren, er het beste niet van kan maken. Een chagrijn op de bank, je zei het zelf al.
Je snapt gelijk waarom zijn vrouw weg is.
zaterdag 30 januari 2021 om 13:41
Het heeft geen zin hoor, het is al meerdere keren aangegeven maar voor alles is een excuus te maken. Het is ECHT een leuke man en het komt ook echt alleen maar door corona.
Stressed is just desserts spelled backwards
zaterdag 30 januari 2021 om 15:04
Ik denk niet dat hij wat onder de leden heeft, maar zo was hij in het begin helemaal niet. Sinds het najaar denk ik. Hij ervoer het vrij zwaar dat ie niet op vakantie is geweest (waar zouden we naartoe kunnen gaan ook) en dat "zomaar" een jaar voorbij. Hij vindt het zwaarder dan ik dat we ons eerste jaar samen zo hebben doorgebracht. Maar ja, daar doe je weinig aan denk ik maar. Hij vindt het wat moeilijker om het te relativeren en een plek te geven.zussel schreef: ↑30-01-2021 07:02Ik vind het vrij bijzonder (bizar?) dat hij op bed gaat liggen na een overleg terwijl zijn kinderen aan hun schoolwerk zitten. En dat terwijl die kinderen er niet eens de hele week zijn! Alle andere dagen genoeg tijd voor dutjes toch...? Tenzij hij een serieuze aandoening oid heeft maar zo klinkt het niet. Leeft hij verder wel een beetje ok? Gaat hij echt op tijd naar bed, weinig alcohol, gezond eten? Mogelijk dat daar meer in te halen valt zodat die dutjes niet nodig zijn. Het klinkt vooral alsof het hem enorm tegenvalt om zijn kinderen zoveel te hebben als je ziet hoe hij er qua humeur op reageert. Logisch als je ze de hele tijd hebt in combinatie met thuiswerken maar voor die 1.5e dag per week??
Verder vind ik jou vrij lief overkomen. Misschien iets te lief... Zou je niet gewoon gaan afspreken op dagen dat de kinderen er niet zijn? Om het weekend, tussendoor nog die maandag op dinsdag, zoiets?
Zo ver ik weet, leven we naar omstandigheden prima. Hij is geen sporter, maar wel een fietser en wandelaar. Lange stukken wandelen heeft ie weer opgepakt sinds een paar weken en hij voelt zich er wel beter door. Hij slaapt minder goed. Voorheen viel hij makkelijk in slaap en sliep hij goed door. Nu af en toe dat hij niet in slaap kan vallen. Kan ook met het op bed liggen overdag te maken hebben (15-30 min). Maar hij kan overdag weer niet zijn ogen openhouden soms.
Gezond eten, check. (speciaal) biertje een paar keer per week, een paar.
Ik realiseer mij dat dit weer veel reacties kan oproepen bij forummers, maar ben gewoon maar open en eerlijk hierover. Hij houdt van zijn kinderen, maar het zijn niet de makkelijkste. Ook zeker geen kinderen met gedragsproblemen. Hij kan niet goed tegen drukte (ik benoem regelmatig dat kinderen eenmaal spelen en daarbij wat harder praten/gillen). Hij is snel overprikkeld. Hij heeft moeite met goed in zijn vel zitten met zichzelf al. Dus extra de kinderen en het thuisonderwijs is denk ik wat veel voor hem. Ik denk echt dat het anders zou zijn als het zomer was en/of wanneer hij beter in zijn vel zou zitten. De eerste lockdown (toen kende de kinderen en ik elkaar nog niet) ging prima. Prima afstemming met moeder ed.
En ik ga inderdaad wat minder afspreken. Voor mijzelf met name, maar ik gun hem en de kinderen ook wat tijd met elkaar. Hun relatie is voor altijd en ik hoef er niet de hele tijd bij te zitten
zaterdag 30 januari 2021 om 15:17
Waarom gaan jullie niet wat vaker iets leuks doen samen? Dus echt dates plannen? Heel veel kan niet, maar er zijn echt wel dingen die leuk zijn en wel kunnen.
Hotelkamer huren met sauna en dan op de kamer champagne en lekker eten bestellen is hartstikke tof. Lange wandeling maken samen en stoppen bij zo'n tentje waar ze broodjes hotdog verkopen en samen rozig worden aan de glühwein. Naar de visafslag en lekker vis eten en uitwaaien aan zee.
Naar een stad rijden waar jullie nooit zijn geweest en daar een stadswandeling doen met een coffee to go erbij en een architectuur rondleiding op je oordopjes aanzetten.
Of thuis een uitgebreid menu van een goed restaurant laten bezorgen met een flesje wijn erbij, kaarsjes aan, tafel mooi dekken en zo'n vragenspel doen om elkaar beter te leren kennen.
Volgens mij moeten jullie echt terug naar de datefase en de kinderen erbuiten laten, voor hen is het allemaal al heftig genoeg.
Hotelkamer huren met sauna en dan op de kamer champagne en lekker eten bestellen is hartstikke tof. Lange wandeling maken samen en stoppen bij zo'n tentje waar ze broodjes hotdog verkopen en samen rozig worden aan de glühwein. Naar de visafslag en lekker vis eten en uitwaaien aan zee.
Naar een stad rijden waar jullie nooit zijn geweest en daar een stadswandeling doen met een coffee to go erbij en een architectuur rondleiding op je oordopjes aanzetten.
Of thuis een uitgebreid menu van een goed restaurant laten bezorgen met een flesje wijn erbij, kaarsjes aan, tafel mooi dekken en zo'n vragenspel doen om elkaar beter te leren kennen.
Volgens mij moeten jullie echt terug naar de datefase en de kinderen erbuiten laten, voor hen is het allemaal al heftig genoeg.
zaterdag 30 januari 2021 om 15:17
Nou nou. Klinkt gezellig dit.LadyLola schreef: ↑30-01-2021 07:37Ben je nou zijn vriendin of zijn verzorger?
Juist in een tijd als deze leer je mensen echt kennen. Is zijn belastbaarheid alleen nu laag? of kan hij sowieso weinig hebben?
Het lijkt mij een man, op basis van wat je hier schrijft, die wel heel makkelijk een ander de verantwoording geeft. Die even gaat piepen ( en jij begrijpt het allemaal ) en kan gaan liggen na een overleg, het geduld niet heeft om zijn kind te helpen. En weet je? Hij kan dat allemaal want weet je? Jij geeft hem die ruimte.
Jij zorgt, jij regelt, jij doet, en hij? strekt lekker zijn benen en gaat even liggen, want jij regelt het wel.
Je draagt zelfs aan dat hij misschien bloed moet laten prikken ( mama ik ben niet zo lekker huil huil ) Kan hij zelf denken?
Vraagje, hoe lang was hij vrijgezel toen jullie elkaar leerde kennen?
Niet kan plannen, organiseren, overzien, nou wat heerlijk, ooit deed mama dat, toen ex en nu jij. De man is wel gek om het zelf te gaan doen.
Niemand is perfect. Wil je dat ik opnoem wat ik allemaal minder goed kan? Ik ben te kritisch, idealistisch en stel hoge eisen aan mijzelf en aan anderen. Ik ben niet zo verdraagzaam als ik doe overkomen. Oordeel veel en snel over mensen. Ben daarentegen wel lief en begripvol. Soms ook weleens te. Ik twijfel vaak aan mijzelf en denk dat ik snel iets verkeerds doe. Ik ben een betweter en kan soms dingen niet goed loslaten. Ik doe het liefst zoals ik het wil en kan niet altijd even flexibel zijn als mensen het anders willen. Ik vind veel mensen niet zo slim.
Goh, als ik dit allemaal zo lees. Eigenlijk ben ik helemaal niet zo'n leuke vriendin. Waarom is in godsnaam mijn vriend nog bij mij.
Oh wacht, ik weet het wel. In de basis zijn we gekkies die suffe en droge humor hebben. De ene woordgrap na de andere. De welbekende gehate uitspraak op het Vivaforum als de man een klootzak is die niks goeds kan doen: hij is wel ontzettend lief voor mij. Dat is deze ook. Ja, een beetje een doetje en niet de meest slagvaardigste man is dit niet. Alleen maar goed, want anders hadden we daar de hele tijd ruzie over. We vullen elkaar aan. Soms word ik moe van bepaalde vaardigheden die hij mist/niet goed beheerst, maar daarentegen is hij wel relaxt wat ik goed kan gebruiken. We willen hetzelfde in het leven. We hebben vergelijkbare normen en waarden zoals goed zijn voor anderen. We zijn beiden goed in van het leven een feestje te maken.
Waarom ik mijn keuze voor deze allerleukste man weer aan het verdedigen ben?
zaterdag 30 januari 2021 om 15:24
Je hoeft je niet te verdedigen en liefde maakt blind.
Zolang je maar beseft dat als de datingfase (al dan niet hernieuwd) voorbij is, dít is wat hij is.
Dus de kinderen minder dan de helft van de tijd hebben en dan meer dan de helft van de resterende tijd aan een ander overlaten is hem NOG te veel.
Dan heeft hij recht op dutjes en gechagrijn. Maar: dan zegt hij wel netjes sorry, dus.
En het mooie is: jij mag hiervoor kiezen, dat is je goed recht en je hoeft je daar niet voor te verdedigen.
Zolang je maar beseft dat als de datingfase (al dan niet hernieuwd) voorbij is, dít is wat hij is.
Dus de kinderen minder dan de helft van de tijd hebben en dan meer dan de helft van de resterende tijd aan een ander overlaten is hem NOG te veel.
Dan heeft hij recht op dutjes en gechagrijn. Maar: dan zegt hij wel netjes sorry, dus.
En het mooie is: jij mag hiervoor kiezen, dat is je goed recht en je hoeft je daar niet voor te verdedigen.
zaterdag 30 januari 2021 om 15:24
Ik weet niet waar je de indruk van krijgt, maar kinderen doen het naar omstandigheden prima qua schoolwerk.Thalas schreef: ↑30-01-2021 08:52Ik pak dit stukje er even uit. Deze moeder wéét dat de vader van haar kinderen weinig moeite steekt in de zorg voor zijn kinderen en dat het welbevinden van de kinderen wat lager op de prioriteitenlijst staat dan zijn eigen welbevinden. Ze zal de tijd die de kinderen doorbrengen bij de vader incalculeren als verloren tijd: mooi meegenomen als ze per ongeluk wat doen daar, maar ze kan er niet op rekenen. Ik denk dat het best waarschijnlijk is dat de kinderen alle taken die ze móeten doen om geen achterstand op te lopen al bij haar hebben gedaan en ze overlaat wat minder noodzakelijk is.
En als je dat idee doortrekt, dat de moeder vooruit plant en steeds rekening moet houden met het feit dat de zorg bij de vader min of meer stil ligt, dan betekent dat ook dingen voor haar eigen leven. Ik neem aan dat ze een baan heeft; dat betekent een hoge werkdruk op maandag en dinsdag als ze de bulk aan noodzakelijk schoolwerk met haar baan combineert; wellicht een inhaalslag van extra werk op woensdag en donderdagochtend en vanaf de middag weer de combinatie met schoolwerk.
Zijn onvermogen of onwil om voor zijn kinderen te zorgen heeft effect op vier mensen: de kinderen natuurlijk, zijn ex en nu ook op jou, nu je zijn ijzers uit het vuur aan het halen bent. Jullie vieren dragen zijn last.
Maar goed, misschien heb ik het mis en heeft ze geen werk. Doet ze ook geen huiswerk met de kinderen, dat kan natuurlijk. Maar dan zou het des te kwalijker zijn dat je vriend ook niet voor zijn kinderen zorgt. Ik zou met bovenstaande in gedachten nog wel kritisch nadenken of je werkelijk wil suggereren dat je vriend zijn kinderen maar eerder naar hun moeder terug moet brengen. Hij doet al zo bedroevend weinig.
Ik krijg niet alles mee van hun samenwerking, maar ik denk dat dit meevalt. Afgelopen 2 weken komt jongste dinsdagavond met soms maar 1 of 2 taakjes afgekruist. Laatste week niks. Ze heeft ook gezegd dat wij meer doen dat zij en dat zij hier blij mee is. Het is voor de jongste eerder dus andersom. We doen de meeste taakjes op maandag (als ze het weekend er zijn), veel op woensdag en een paar op donderdagochtend. We laten juist wat over voor haar.
De oudste heeft elke ochtend digitaal les. Hele klas online tot 12.00 en hebben een ochtendprogramma. Soms heeft hij deze af en soms maakt hij dit 's middag af en ook wat middag werk. Hij is tussen 13.00-14.00 wel klaar met alles. Rekenen hebben ze afgesproken af te maken bij vader, omdat moeder hier niet zo goed in is.
We krijgen niet alles mee wat er bij haar gebeurd of hoe zij het doet. Maar in the end is voor beide kinderen alle schoolwerk af. Wel viel ons op dat oudste bij ons met hoofdtelefoon (ook om niet teveel omgevingsgeluiden mee te krijgen) op zit. Bij moeder thuis zit hij daar zonder. Moeder volgt het ochtendprogramma met hem.
zaterdag 30 januari 2021 om 15:30
Oh hier heb ik het ook bij tijd en wijlen lastig mee, zeker in het begin. Net als jij graag vrij en reislustigredbulletje schreef: ↑30-01-2021 11:12Als je zelf bewust kindvrij bent, wat doe je dan bij 'n vent die aan 2 van die jonge kinderen vast zit? Dan heb je toch bijna geen kans op qualitytime met elkaar? Zijn vakantiedagen zullen ook wel voor een groot deel opgaan aan die kinderen ipv aan volwassenreisjes met jou.
Maar als ik tegen elkaar afzet wat ik belangrijker vind, is een fijn leven samen. Reizen is niet waar ik de grootste deel van de tijd kan en wil opvullen. Fijn, prima huis. Vrienden, familie, avondjes eten en genieten van het leven an sich. Ik heb bedacht dat ik mij niet laat tegenhouden in mijn dromen en wensen, dus als ik ergens naartoe wil, dan kan ik met mijn zus of vriendinnen gaan. Mijn leven draait echt niet om hem alleen en zeker niet om zijn kinderen.Eerst die reisbeperkingen weg door de Corona
zaterdag 30 januari 2021 om 15:31
zaterdag 30 januari 2021 om 15:38
Weet je wie pas echt een dweil zou zijn? Ik als ik op basis van de reacties hier in dit topic mijn relatie zou verbreken. Ik realiseer mij maar al te goed dat ik met humor gezien wordt als iemand die het wel lacht en het niet serieus neemt. Vervolgens ben ik alles aan het afzwakken. Als ik alles sterk neer zou zetten, dan roept iedereen run Forrest run. Waarom open ik een topic, als ik niet zou luisteren naar de reacties hier.Maleficent schreef: ↑30-01-2021 13:41Het heeft geen zin hoor, het is al meerdere keren aangegeven maar voor alles is een excuus te maken. Het is ECHT een leuke man en het komt ook echt alleen maar door corona.
Iemand schreef eerder: je relatie is een soort snelkookpan gekomen. Zo zie ik dat wel door de Corona. We doen dingen (of beter gezegd, veel dingen ook niet) die pas komen als je even bij elkaar bent. Beetje burgerlijk elke avond op de bank zitten, met soms kinderen die boven liggen te slapen. Ik realiseer mij dat ik niet hem of de Corona de schuld kan geven van dat ik 1 avond het niet meer zag zitten. Ik kan hier zelf bedenken: oké, hier heb ik van geleerd. We moeten even terug naar niet standaard samen zijn en afspreken wanneer wel. Even uit die bubbel met elkaar.
Als ik de hand in eigen boezem steek dat ik ook beter mijn grenzen moet aangeven, is het niet goed. Als ik teveel mijn vriend en zijn gedrag affik, waarom ben ik dan bij hem. Er zit ook niks in het midden, nuances. De conclusie is gewoon unaniem dat mijn vriend een onaardige, stomme en gediskwalificeerde vader is?
zaterdag 30 januari 2021 om 15:45
Ergens op pagina 1 oid kwam ik ook tot die conclusieMajime schreef: ↑30-01-2021 15:17Waarom gaan jullie niet wat vaker iets leuks doen samen? Dus echt dates plannen? Heel veel kan niet, maar er zijn echt wel dingen die leuk zijn en wel kunnen.
Hotelkamer huren met sauna en dan op de kamer champagne en lekker eten bestellen is hartstikke tof. Lange wandeling maken samen en stoppen bij zo'n tentje waar ze broodjes hotdog verkopen en samen rozig worden aan de glühwein. Naar de visafslag en lekker vis eten en uitwaaien aan zee.
Naar een stad rijden waar jullie nooit zijn geweest en daar een stadswandeling doen met een coffee to go erbij en een architectuur rondleiding op je oordopjes aanzetten.
Of thuis een uitgebreid menu van een goed restaurant laten bezorgen met een flesje wijn erbij, kaarsjes aan, tafel mooi dekken en zo'n vragenspel doen om elkaar beter te leren kennen.
Volgens mij moeten jullie echt terug naar de datefase en de kinderen erbuiten laten, voor hen is het allemaal al heftig genoeg.
Toen een andere forummer(s) iets over gezegd had. Terug naar niet meer standaard samen zijn en weer naar afspreken. We hebben in de eerste lockdown een lijstje van dingen die we willen doen als het weer kan. Staan volgens mij 0 kinddingen op. En nogmaals, niet omdat ik zijn kinderen niet leuk vind. Maar omdat de basis van onze relatie wij zijn. En er is een wij met de kinderen.Ik/ we hebben ons te veel laten mee sleuren in een Coronabubbel zonder teveel na te denken. 2 /3 weken met kinderen en thuisonderwijs was echt teveel voor iedereen. Hopelijk viel het voor de kinderen mee. Maar goed, ik ben thuis
Ik heb allerlei dingen opgeschreven wat ik de komende dagen ga koken voor mijzelf. Weekboodschappen en wel meer in huis. Zo zin om even in mijn eentje te coconnen 
MKR kijken. We dachten trouwens ook aan een weekendje eiland. Fietsen, wandelen. Rondrijden en dingen bekijken. Wel moet ik zeggen dat ik het liefst wacht wanneer de horeca weer open is. Ik snak naar uit eten. Bestellen van eten is toch......gemis van een groot deel van de beleving. Maar goed, momenteel horeca open is niet het belangrijkste. Eerst het aantal besmettingen naar beneden en zoveel van het vaccinatieprogramma afdraaien.
zaterdag 30 januari 2021 om 15:46
Ik denk dat je vriend nu geen goede vader is en het tijdens zijn huwelijk ook niet geweest is. Ik denk dat hij het best zou kunnen worden, maar dat proces is niet leuk en gaat door schade en schande. Dat kan je niet voor hem oplossen en aanpakken, want zodra je dat doet, is zijn leermoment voorbij. Ik zou dus inderdaad voorlopig op afstand blijven. Alleen afspreken als zijn kinderen bij hun moeder zijn. Hij leert alleen een rol te spelen in het leven van zijn kinderen als hij alle modderige, stomme, drukke, overprikkelende ellende en stress zèlf oplost, ten koste van zijn werk en ten koste van zijn dutjes. Want dat is ouderschap: leren hoe je je eigen welbevinden tijdelijk ondergeschikt maakt aan het welbevinden van je kinderen. Een weg vinden in de continue aandacht en zorg die kinderen nu eenmaal vragen. En zodra je daarbij helpt ontneem je hem de kans om ècht ouder te zijn. Dus als hij echt verdriet heeft om het feit dat hij faalt als ouder en partner is dit de enige oplossing: trek je terug en laat hem zwemmen.
zaterdag 30 januari 2021 om 15:49
De meeste moeders die hier schrijven hebben hun kinderen nu 24/7 in huis en hebben er een flinke baan naast. Ik denk dat hierdoor de reacties nog wat sterker zijn dan gebruikelijk.Lovestar schreef: ↑30-01-2021 15:38Weet je wie pas echt een dweil zou zijn? Ik als ik op basis van de reacties hier in dit topic mijn relatie zou verbreken. Ik realiseer mij maar al te goed dat ik met humor gezien wordt als iemand die het wel lacht en het niet serieus neemt. Vervolgens ben ik alles aan het afzwakken. Als ik alles sterk neer zou zetten, dan roept iedereen run Forrest run. Waarom open ik een topic, als ik niet zou luisteren naar de reacties hier.
Iemand schreef eerder: je relatie is een soort snelkookpan gekomen. Zo zie ik dat wel door de Corona. We doen dingen (of beter gezegd, veel dingen ook niet) die pas komen als je even bij elkaar bent. Beetje burgerlijk elke avond op de bank zitten, met soms kinderen die boven liggen te slapen. Ik realiseer mij dat ik niet hem of de Corona de schuld kan geven van dat ik 1 avond het niet meer zag zitten. Ik kan hier zelf bedenken: oké, hier heb ik van geleerd. We moeten even terug naar niet standaard samen zijn en afspreken wanneer wel. Even uit die bubbel met elkaar.
Als ik de hand in eigen boezem steek dat ik ook beter mijn grenzen moet aangeven, is het niet goed. Als ik teveel mijn vriend en zijn gedrag affik, waarom ben ik dan bij hem. Er zit ook niks in het midden, nuances. De conclusie is gewoon unaniem dat mijn vriend een onaardige, stomme en gediskwalificeerde vader is?
Een vader die zijn kinderen maar een paar dagen per week ziet en zijn vriendin op die dagen laat opdraven om voor zijn kinderen te zorgen is al bizar nalatig.
Maar dat hij daarbovenop chagrijnig loopt te doen, iedereen afsnauwt in huis en in bed gaat liggen, gaat echt over de grens van het toelaatbare.
Ik snap niet zo goed waarom je zo toegeeflijk bent. Je moet dit toch ook inzien? Of ben jij van mening dat de zorg voor kinderen primair een vrouwentaak is en dat het al heel wat is dat de kinderen een paar dagen bij hun vader mogen zijn?
zaterdag 30 januari 2021 om 15:55
Ik vind dat hij overall meer kan doen in het schoolwerk, van met name de jongste. Maar misschien wil ik teveel. Maar bovenal, waar bemoei ik mij mee?
Dat schoolwerk van de kinderen moet lekker het pakkie an zijn van hem en zijn moeder. We hadden voor woensdag een schemaatje gemaakt en ik draaide grotendeels dat schemaatje af, want (zie zoal het eerder beschrevene). Ik had ook kunnen zeggen: doe het lekker zelf. En zijn zoon dan? Die kan er ook niks aan doen dat zijn vader zo is momenteel. Dus ik voel mij verantwoordelijk en trek het teveel naar mij toe. Als gevolg dat ik die avond moe en gefrustreerd was en dit topic opende.Dit alles is eerder besproken en ook afgelopen dagen dagelijks terug gekomen. We hebben naar mijn mening alles goed uitgesproken en als het goed is onze lessen hieruit getrokken. Hij zegt zich tekort schieten als vader en een leuke vriend, punt. Verder weet hij gewoon niet hoe hij moet omgaan met zijn gevoelens van frustratie mbt de Corona en dat hij zich vaak moe voelt. Tja, volwassen vent en ik heb genoeg gezegd/bemoederd
dat hij ook naar de huisarts kan oid. Ik wilde gewoon mijn frustratie uitten woensdag en horen dat ik niet de enige ben die er even doorheen zat. En ik kan mij niet eens herinneren wanneer de laatste keer was dat ik daarvoor gefrustreerd was over mijn werk, vriend of het leven
zaterdag 30 januari 2021 om 15:58
Helemaal met bovenstaande eens.Thalas schreef: ↑30-01-2021 15:46Ik denk dat je vriend nu geen goede vader is en het tijdens zijn huwelijk ook niet geweest is. Ik denk dat hij het best zou kunnen worden, maar dat proces is niet leuk en gaat door schade en schande. Dat kan je niet voor hem oplossen en aanpakken, want zodra je dat doet, is zijn leermoment voorbij. Ik zou dus inderdaad voorlopig op afstand blijven. Alleen afspreken als zijn kinderen bij hun moeder zijn. Hij leert alleen een rol te spelen in het leven van zijn kinderen als hij alle modderige, stomme, drukke, overprikkelende ellende en stress zèlf oplost, ten koste van zijn werk en ten koste van zijn dutjes. Want dat is ouderschap: leren hoe je je eigen welbevinden tijdelijk ondergeschikt maakt aan het welbevinden van je kinderen. Een weg vinden in de continue aandacht en zorg die kinderen nu eenmaal vragen. En zodra je daarbij helpt ontneem je hem de kans om ècht ouder te zijn. Dus als hij echt verdriet heeft om het feit dat hij faalt als ouder en partner is dit de enige oplossing: trek je terug en laat hem zwemmen.
Een goede/leuke vader zijn sluit 1 op 1 aan bij een goede/leuke partner zijn.
Tenminste, ik zou dat niet los van elkaar kunnen zien want het zegt alles over de persoon.
Dat hij dat nu nog moet leren is al te bezopen voor woorden maar ok, zolang jij blijft faciliteren gaat het gewoon niet gebeuren.
zaterdag 30 januari 2021 om 15:58
Hier ben ik het mee eensThalas schreef: ↑30-01-2021 15:46Ik denk dat je vriend nu geen goede vader is en het tijdens zijn huwelijk ook niet geweest is. Ik denk dat hij het best zou kunnen worden, maar dat proces is niet leuk en gaat door schade en schande. Dat kan je niet voor hem oplossen en aanpakken, want zodra je dat doet, is zijn leermoment voorbij. Ik zou dus inderdaad voorlopig op afstand blijven. Alleen afspreken als zijn kinderen bij hun moeder zijn. Hij leert alleen een rol te spelen in het leven van zijn kinderen als hij alle modderige, stomme, drukke, overprikkelende ellende en stress zèlf oplost, ten koste van zijn werk en ten koste van zijn dutjes. Want dat is ouderschap: leren hoe je je eigen welbevinden tijdelijk ondergeschikt maakt aan het welbevinden van je kinderen. Een weg vinden in de continue aandacht en zorg die kinderen nu eenmaal vragen. En zodra je daarbij helpt ontneem je hem de kans om ècht ouder te zijn. Dus als hij echt verdriet heeft om het feit dat hij faalt als ouder en partner is dit de enige oplossing: trek je terug en laat hem zwemmen.
Ik wil teveel oplossen, helpen en verzorgen. En dan loopt het niet zoals ik wil en dan ben ik gefrustreerd en moe. Ik kan gelukkig ook hard om mijzelf lachen. Ik ontneem hem om het gewoon zelf te doen. Maar als ik het niet zie, kan ik ook niet gefrustreerd raken. En leren hier meer afzijdig te houden. To be continued
zaterdag 30 januari 2021 om 16:04
Hij is al 8 jaar vader, hoe kan het dat hij in die 8 jaar niet heeft geleerd om te gaan met zijn eigen kinderen?
Zijn jongste is 5 en jullie zijn nu een jaar samen, die was toen pas 4 jaar. Wanneer is hij gescheiden en van wie is die scheiding uitgegaan?
Of waren jullie al samen toen hij nog getrouwd was? Ik heb het gevoel dat je om deze vragen heen draait, want ze zijn al eerder gesteld.
Zijn jongste is 5 en jullie zijn nu een jaar samen, die was toen pas 4 jaar. Wanneer is hij gescheiden en van wie is die scheiding uitgegaan?
Of waren jullie al samen toen hij nog getrouwd was? Ik heb het gevoel dat je om deze vragen heen draait, want ze zijn al eerder gesteld.
zaterdag 30 januari 2021 om 16:13
Het is inderdaad niet een representatief jaar geweest wat dat betreft. Het is dus afwachten hoe het werkt tussen jullie als jij gezellig met je zus op citytrip naar NY gaat of een avontuurlijke reis gaat maken terwijl je vriend aan 'n suf bungalowpark met veel kinderfaciliteiten vast zit. Dat hij nu al zo op jou probeert te leunen met zijn zorgplicht klinkt niet echt positief.Lovestar schreef: ↑30-01-2021 15:30Oh hier heb ik het ook bij tijd en wijlen lastig mee, zeker in het begin. Net als jij graag vrij en reislustig
Eerst die reisbeperkingen weg door de Corona
