Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Corona en effecten op jullie relatie: lachen en huilen
woensdag 27 januari 2021 om 22:10
Kon 1-2-3 geen topic hierover vinden. Plaats hem ook hier ipv Relaties, want denk echt dat het een Corona ding is. Even gal spuwen/hart luchten en hopelijk ook herkenning vinden. Gedeelde smart is halve smart 
Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.
Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.
Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden Het komt echt wel weer goed.
Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit
Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.
Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.
Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden
Het komt echt wel weer goed.Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-01-2021 08:16
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
vrijdag 29 januari 2021 om 06:42
Tja je klaagt hierover in je OP.Lovestar schreef: ↑28-01-2021 23:00Het valt mij op, maar het verbaasd mij eigenlijk niet. Want 'het is het Vivaforum' dat er best wat meningen tussen zitten over dat de kinderen en ik te vroeg hebben leren kennen, het woord samengesteld gezin. Ik had het niet eens door hoe zwaar dat woord was voor mijzelf en hoe dat door anderen beleefd kon worden. Maar ik til er zelf niet zwaar aan hoor
Er is meermaals geadviseerd: Ga 's morgens gewoon werken alsof je niet thuiswerkt. Maar dan niet op je werk maar in je eigen huis.
Dan werk je efficient (want dat doe je nu blijkbaar niet) Je hebt een pittige baan in een cruciaal beroep. En na je werk kun je weer bonusmoeder zijn.
Maar alleen maar hihi haha, vriend, kinderen.. terwijl je thuiswerkt.
Of je pakt het serieus aan, of je blijft hihiën en hahaën . Maar dan wordt je hier vaak (terecht) ook niet meer serieus genomen.
vrijdag 29 januari 2021 om 07:08
Wat een surrealistisch topic. TO, zie je zelf niet wat een rare situatie dit is? Hoe je vriend en jij de verantwoordelijkheid voor de kinderen automatisch bij de vrouw leggen terwijl de man moppert dat hij steeds ongevraagd geconfronteerd wordt met zijn eigen gezinsleven? Hoe die vrouw haar eigen cruciale baan niet goed kan doen omdat ze voor zijn kinderen moet zorgen? Goed dat je teruggaat. Laat je vriend alsjeblieft leren hoe hij zelf zijn kinderen regelt.
vrijdag 29 januari 2021 om 08:49
Dus de ene week 1 dag op woensdag, dus pas na school. En dan ook slapen of weer naar moeders?
En de andere week 3 dagen.
Nu moet paps tijdelijk wat meer zorgen en is het een groot drama.
Bah.
vrijdag 29 januari 2021 om 09:13
Ik wil t gerust bizar noemen.Thalas schreef: ↑29-01-2021 07:08Wat een surrealistisch topic. TO, zie je zelf niet wat een rare situatie dit is? Hoe je vriend en jij de verantwoordelijkheid voor de kinderen automatisch bij de vrouw leggen terwijl de man moppert dat hij steeds ongevraagd geconfronteerd wordt met zijn eigen gezinsleven? Hoe die vrouw haar eigen cruciale baan niet goed kan doen omdat ze voor zijn kinderen moet zorgen? Goed dat je teruggaat. Laat je vriend alsjeblieft leren hoe hij zelf zijn kinderen regelt.
Dat in traditionele gezinnen de zorgtaken vaak door de vader aan de moeder worden overgelaten slaat al nergens op maar in dit geval? TO het zijn niet eens je eigen kinderen, je kent die hele man pas een jaar en nu al loop jij te moederen en laat hun bloedeigen vader alles aan jou over.
Zie je echt niet hoe krom dit is? Hun eigen vader laat het over aan een vriendinnetje omdat hij niet savonds wil werken en zeker geen verlof wil opnemen ofzo.
En jij laat t lachend toe.
vrijdag 29 januari 2021 om 09:29
Waarom voelt dit voor jou zo?Lovestar schreef: ↑28-01-2021 23:00Het valt mij op, maar het verbaasd mij eigenlijk niet. Want 'het is het Vivaforum' dat er best wat meningen tussen zitten over dat de kinderen en ik te vroeg hebben leren kennen, het woord samengesteld gezin. Ik had het niet eens door hoe zwaar dat woord was voor mijzelf en hoe dat door anderen beleefd kon worden. Maar ik til er zelf niet zwaar aan hoor
ik bedoel het niet vinnig. Een topic kan eenmaal allerlei kanten opgaan wat niet altijd past in wat ik zou willen of denken. Ik krijg ook invalshoeken te lezen die verfrissend en relativerend zijn.
@abracadrabra
We zijn erop uitgekomen dat hij meer tegengas geeft tegen mijn voorstellen wanneer het aantal taken niet goed haalbaar is. Verwachtingsmanagement)
Dat van die noodopvang heb ik ook geopperd. Of dat in ieder geval de oudste gaat, die zou daar echt van profiteren. Maar dat is aan vriend en moeder.
Ik vind beiden 1 kind begeleiden een goed idee! Ik zal het voorstellen en je laten weten wat zijn/hun reactie hierop is. Scheelt bij deze jongens de helft in drukte, aandacht ed, Dan krijgen ze beiden voldoende aandacht van 1 ouder.
Je bent niet hun ouder, dat kan niet in een paar maanden.
Vanwaar die behoefte?
vrijdag 29 januari 2021 om 09:50
Als dit een topic is om jolig te klagen hoe zwaar het is met een relatie en thuisonderwijs, dan begint het toch steeds gekker te worden.
Jullie hebben de kinderen niet eens fulltime thuis
zoals de meeste ouders die nog bij elkaar zijn. En die moeten wel de hele week werken en roeien met de riemen die ze hebben. Want ook de mensen die zogezegd niet cruciaal zijn kunnen nog knetterdrukke banen hebben met veel verantwoordelijkheden.
Sorry maar ik vind je vriend echt een natte scheet met zijn gemiep. Hij heeft het lekker voor elkaar zo. De zorgtaken zijn verdeelt tussen zijn ex en jou, hij hoeft maar een paar uur per week te helpen met school en zelfs dat zorgt al voor gesnauw naar jou en de kinderen. En geklaag dat het zo zwaar is. En jij praat het allemaal maar goed voor hem. In je eerste posting geef je er zware bewoordingen aan. Dat je het niet meer trekt. Dat je je werk niet goed kan doen. Nu ga je dat allemaal nuanceren en wij lezen het te zwaar.
Jullie hebben de kinderen niet eens fulltime thuis
zoals de meeste ouders die nog bij elkaar zijn. En die moeten wel de hele week werken en roeien met de riemen die ze hebben. Want ook de mensen die zogezegd niet cruciaal zijn kunnen nog knetterdrukke banen hebben met veel verantwoordelijkheden. Sorry maar ik vind je vriend echt een natte scheet met zijn gemiep. Hij heeft het lekker voor elkaar zo. De zorgtaken zijn verdeelt tussen zijn ex en jou, hij hoeft maar een paar uur per week te helpen met school en zelfs dat zorgt al voor gesnauw naar jou en de kinderen. En geklaag dat het zo zwaar is. En jij praat het allemaal maar goed voor hem. In je eerste posting geef je er zware bewoordingen aan. Dat je het niet meer trekt. Dat je je werk niet goed kan doen. Nu ga je dat allemaal nuanceren en wij lezen het te zwaar.
Stressed is just desserts spelled backwards
vrijdag 29 januari 2021 om 14:19
Ja even terug naar de op.
Je schrijft:Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Waarom was hij zelf niet bezig met zijn kind? Deed hij weer een dutje?
Ik krijg wel een vermoeden waarom hij is gescheiden. De ergernis die nu bij jou begint op te komen, zal zijn ex vast herkennen.
Je schrijft:Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Waarom was hij zelf niet bezig met zijn kind? Deed hij weer een dutje?
Ik krijg wel een vermoeden waarom hij is gescheiden. De ergernis die nu bij jou begint op te komen, zal zijn ex vast herkennen.
.
vrijdag 29 januari 2021 om 14:33
Ik begrijp ook wel waarom hij gescheiden is, als zijn gedrag nu exemplarisch is voor tijdens hun huwelijk. Weer zo'n man die alles rondom de kinderen níet zijn taakje vindt. Die wellicht in zijn huwelijk alles al aan zijn vrouw overliet tot ze er genoeg van had, en die erna zo spoedig mogelijk een traditionele vriendin opduikelt om zijn handen weer vrij te hebben om te doen waar hij zin in heeft.
vrijdag 29 januari 2021 om 14:51
Eens met de reacties hierboven. Bijzonder hoe snel dat soort mannen altijd weer een vrouw gek genoeg krijgen om hun taken te doen en hun problemen op te lossen.
TO: ik hoop echt dat je inziet dat dit geen leuke man is. Als dit nu al speelt, terwijl jullie pas een jaar samen zijn, dan wordt het alleen maar erger in de toekomst. Hij heeft nu zijn ware gezicht laten zien.
Als je echt met hem verder wil, dan zou ik het houden bij latten en vooral geen kind(eren) samen krijgen. Misschien heeft hij hele mooie praatjes, maar je kunt beter naar zijn gedrag kijken.
TO: ik hoop echt dat je inziet dat dit geen leuke man is. Als dit nu al speelt, terwijl jullie pas een jaar samen zijn, dan wordt het alleen maar erger in de toekomst. Hij heeft nu zijn ware gezicht laten zien.
Als je echt met hem verder wil, dan zou ik het houden bij latten en vooral geen kind(eren) samen krijgen. Misschien heeft hij hele mooie praatjes, maar je kunt beter naar zijn gedrag kijken.
vrijdag 29 januari 2021 om 14:59
Lovestar, ben je inmiddels in je eigen huis? Hoe bevalt het? Ik hoop dat je een fijn rustig en kindvrij weekend voor de boeg hebt, waarin je zelf even kan bijtanken.
Ik las dat je de reacties pittig vond. Ik vind het eerlijk gezegd meevallen, in veel soortgelijke topics roepen mensen meteen: Dumpen die hap
Ik hoop echt dat dit topic je wel aan het denken zet. Je komt over als een pleaser, iemand die graag een glimlach opzet om de lieve vrede te bewaren (dat doe je hier ook, je reageert lief op vrij pittige reacties). Dat is een mooie eigenschap maar het moet niet ten koste gaan van jezelf. Wat jij deed voor je vriend en zijn kinderen is een kadootje voor je vriend, en zo moet hij het ook echt gaan zien.
Ik las dat je de reacties pittig vond. Ik vind het eerlijk gezegd meevallen, in veel soortgelijke topics roepen mensen meteen: Dumpen die hap
Ik hoop echt dat dit topic je wel aan het denken zet. Je komt over als een pleaser, iemand die graag een glimlach opzet om de lieve vrede te bewaren (dat doe je hier ook, je reageert lief op vrij pittige reacties). Dat is een mooie eigenschap maar het moet niet ten koste gaan van jezelf. Wat jij deed voor je vriend en zijn kinderen is een kadootje voor je vriend, en zo moet hij het ook echt gaan zien.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:04
Nee, ik denk niet dat het een kadootje is. Haar handelen ontneemt hem de gelegenheid om daadwerkelijk een ouder te zijn. Hij was wellicht tijdens zijn huwelijk al niet echt ouder en is dat nu, door haar ingrepen, nog steeds niet. Hij is iemand die erbij bungelt, niet echt onderdeel van het gezin, omdat ieder moment waarop zijn kinderen daadwerkelijk moeite en initiatief nodig hebben, een vrouw het voor hem oplost. Dat is geen kadootje, dat ontneemt hem zijn ouderschap.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:06
Daar is hij zelf bij, hè? Hij kan ook zeggen dat hij het zelf regelt aangezien het zíjn kinderen zijn. In plaats daarvan kijkt hij toe hoe TO worstelt met werk en thuisonderwijs aan zijn kinderen en moet ze nog onderhandelen voor een beetje tijd om zelf te kunnen werken.Thalas schreef: ↑29-01-2021 15:04Nee, ik denk niet dat het een kadootje is. Haar handelen ontneemt hem de gelegenheid om daadwerkelijk een ouder te zijn. Hij was wellicht tijdens zijn huwelijk al niet echt ouder en is dat nu, door haar ingrepen, nog steeds niet. Hij is iemand die erbij bungelt, niet echt onderdeel van het gezin, omdat ieder moment waarop zijn kinderen daadwerkelijk moeite en initiatief nodig hebben, een vrouw het voor hem oplost. Dat is geen kadootje, dat ontneemt hem zijn ouderschap.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:10
Susan schreef: ↑29-01-2021 15:06Daar is hij zelf bij, hè? Hij kan ook zeggen dat hij het zelf regelt aangezien het zíjn kinderen zijn. In plaats daarvan kijkt hij toe hoe TO worstelt met werk en thuisonderwijs aan zijn kinderen en moet ze nog onderhandelen voor een beetje tijd om zelf te kunnen werken.
Zeker is hij daar zelf bij. Ik denk ook niet dat deze onverkwikkelijke situatie haar schuld is, maar het een kadootje noemen vind ik geen recht doen aan de negatieve gevolgen die haar handelen heeft.
vrijdag 29 januari 2021 om 15:19
Niet alle reacties gelezen maar mijn/onze situatie wordt ook steeds minder gezellig hier. Sinds ruim een jaar samen en samenwonend sinds oktober. Beide gewend om minimaal 60 uur in de week te werken. (Horeca en Hotel). Beide zijn ondernemer&bedrijfsleider in de horeca van verschillende zaken. Van mijn kant uit is er op het moment geen werk meer, ik werk 3 dagen per week een paar uur om op te ruimen en te poetsen. Vriend heeft eigen onderneming, ziet elke week zijn cijfers dieper in de min gaan en kan de rekeningen die oplopen allemaal niet meer betalen.
Inmiddels leven we van een loon van 1 persoon wat slechts voor 80% uitbetaald wordt, waarmee we net de vaste lasten kunnen dekken en kunnen eten, ruimte voor extra zaken zit er niet meer in, al het spaargeld zit in de onderneming en vriend zit fulltime thuis en doet niks anders dan slechter worden over alle zaken.
In het begin nog relatief veel kunnen wandelen/dingen doen. Inmiddels compleet uitgeblust. Ondanks het feit dat we geen kinderen hebben wordt de situatie steeds somberder en weet ik ook echt niet meer hoe ik ons uit deze situatie kan trekken. Afgezien van hopen dat het een korte winter wordt en over 2 maanden de zon weer gaat schijnen zodat we meer buiten kunnen komen....
Geen bericht om zielig te doen, maar wel eens fijn om het van me af te kunnen schrijven! Ik snap dat als je kinderen hebt en ook beide thuis werkt dat het juist een mega stressvolle tijd is, hier is de verveling en downheid die juist echt killing is
Inmiddels leven we van een loon van 1 persoon wat slechts voor 80% uitbetaald wordt, waarmee we net de vaste lasten kunnen dekken en kunnen eten, ruimte voor extra zaken zit er niet meer in, al het spaargeld zit in de onderneming en vriend zit fulltime thuis en doet niks anders dan slechter worden over alle zaken.
In het begin nog relatief veel kunnen wandelen/dingen doen. Inmiddels compleet uitgeblust. Ondanks het feit dat we geen kinderen hebben wordt de situatie steeds somberder en weet ik ook echt niet meer hoe ik ons uit deze situatie kan trekken. Afgezien van hopen dat het een korte winter wordt en over 2 maanden de zon weer gaat schijnen zodat we meer buiten kunnen komen....
Geen bericht om zielig te doen, maar wel eens fijn om het van me af te kunnen schrijven! Ik snap dat als je kinderen hebt en ook beide thuis werkt dat het juist een mega stressvolle tijd is, hier is de verveling en downheid die juist echt killing is
vrijdag 29 januari 2021 om 16:21
Ravenna_90 schreef: ↑29-01-2021 15:19Niet alle reacties gelezen maar mijn/onze situatie wordt ook steeds minder gezellig hier. Sinds ruim een jaar samen en samenwonend sinds oktober. Beide gewend om minimaal 60 uur in de week te werken. (Horeca en Hotel). Beide zijn ondernemer&bedrijfsleider in de horeca van verschillende zaken. Van mijn kant uit is er op het moment geen werk meer, ik werk 3 dagen per week een paar uur om op te ruimen en te poetsen. Vriend heeft eigen onderneming, ziet elke week zijn cijfers dieper in de min gaan en kan de rekeningen die oplopen allemaal niet meer betalen.
Inmiddels leven we van een loon van 1 persoon wat slechts voor 80% uitbetaald wordt, waarmee we net de vaste lasten kunnen dekken en kunnen eten, ruimte voor extra zaken zit er niet meer in, al het spaargeld zit in de onderneming en vriend zit fulltime thuis en doet niks anders dan slechter worden over alle zaken.
In het begin nog relatief veel kunnen wandelen/dingen doen. Inmiddels compleet uitgeblust. Ondanks het feit dat we geen kinderen hebben wordt de situatie steeds somberder en weet ik ook echt niet meer hoe ik ons uit deze situatie kan trekken. Afgezien van hopen dat het een korte winter wordt en over 2 maanden de zon weer gaat schijnen zodat we meer buiten kunnen komen....
Geen bericht om zielig te doen, maar wel eens fijn om het van me af te kunnen schrijven! Ik snap dat als je kinderen hebt en ook beide thuis werkt dat het juist een mega stressvolle tijd is, hier is de verveling en downheid die juist echt killing is
Ik hoop dat het jullie snel beter gaat!
Het is verrotte zwaar en geen situatie die je vrijwillig opzoekt, dus daarin snap ik TO al helemaal niet.
vrijdag 29 januari 2021 om 16:24
vrijdag 29 januari 2021 om 16:29
vrijdag 29 januari 2021 om 20:14
Niet veel ernaast. Met de kindweekenden komt ook de maandagochtend erbij. Dus 2 ochtenden en 1 'hele dag'.Rosalind schreef: ↑28-01-2021 23:18Wacht even. Het gaat om elke week woensdag en donderdagochtend, en dan nog twee weekenden per maand??
En op die woensdag is de vader vrij. Dus eigenlijk is alleen de donderdagochtend wat lastig?
Sorry, maar ik begrijp werkelijk niet dat je zoveel moet bijspringen bij de kinderen en dat de vader zo in de stress zit.
Maar misschien zit ik verkeerd wat betreft de omgangsregeling.
Het is niet alleen aan jou gericht en ik wil niet alles goed praten. Valt mij op dat er streng wordt gereageerd op mijn vriend. Ik weet dat ik hier kwam met dat ik mij down voelde en er ook even doorheen zit. Maar is dat niet bij veel mensen het geval? De Corona-situatie heeft in meer of mindere mate invloed op ons allen. Ik was vanochend aan het zuchten en steunen. Ergerde mij snel aan dingen in mijn werk. En toen opeens
ik merkte bij mijzelf dat ik wat prikkelbaarder was. En dat erkennen scheelde. Het is vrijdag, wat normaal een prima achterstand van de werkweek weg-werken dag is, Alleen vandaag een paar overleggen, mails wegwerken en toen moest ik nog mijn to-do-list doen 
Ach. Ben alsnog om 17.00 gestopt en weekend gaan houden Maandag weer een dag.
vrijdag 29 januari 2021 om 20:17
Ik ben nog niet gevlucht. Maar als ik met mijn eigen auto was gekomen, dan was ik wel naar huis gegaan. Dit is afgelopen 2, 3 weken voor het eerst gebeurd. Thuisonderwijs erbij....redbulletje schreef: ↑28-01-2021 23:49Maar dan zit je daar zonder eigen vervoer. Moet je telkens zijn auto vragen als je even de drukte wil ontvluchten. En nu moet ie je ook weer helemaal naar huis brengen. Zou wat meer op je onafhankelijkheid gaan letten en lekker thuis blijven op de dagen dat hij met zijn kinderen zit.
Nou ja, ik heb volgens mij genoeg aangegeven dat zowel ik als mijn vriend dit onderschat hebben. Misschien te makkelijk/naïef gedacht, maar aldoende leert men. Niemand heeft trauma's aan overgehouden. Geen gebroken harten of servies
vrijdag 29 januari 2021 om 20:20
Nee. Normaal is hij best nuchter en een vrij blij iemand. Dat is juist wat ik aantrekkelijk vind. Zo zie je maar weer dat deze hele Corona-situatie best lang duurt. Ik heb geen garanties hoe hij is in andere stressvolle omstandigheden. Maar dat hebben weinig.
vrijdag 29 januari 2021 om 20:24
Ik maak het luchtig, omdat het niet de einde is van een relatie oid. Ik zat er even doorheen toen ik de topic opende. Gewoon om mijn hart te luchten, lachen en huilen met anderen die dit herkennen. Het hoeft echt niet allemaal mega zwaar tot aan analyseren wat er in de vorige relatie van mijn vriend verkeerd ging. Want misschien wel patronen.Hunebed schreef: ↑29-01-2021 06:42Tja je klaagt hierover in je OP.
Er is meermaals geadviseerd: Ga 's morgens gewoon werken alsof je niet thuiswerkt. Maar dan niet op je werk maar in je eigen huis.
Dan werk je efficient (want dat doe je nu blijkbaar niet) Je hebt een pittige baan in een cruciaal beroep. En na je werk kun je weer bonusmoeder zijn.
Maar alleen maar hihi haha, vriend, kinderen.. terwijl je thuiswerkt.
Of je pakt het serieus aan, of je blijft hihiën en hahaën . Maar dan wordt je hier vaak (terecht) ook niet meer serieus genomen.
Ik wil niet overkomen als zo zure forummer die niet tegen kritiek kan oid (en anders als dat zo is, tja) maar vind echt dat het soms sterk uit zijn verband gerukt wordt. Ik ben geen samengesteld gezin, waarom noem ik mijzelf bonusmoeder (zit wat in, ik noem maar mijzelf bonusverzorger nu) en hoe durf ik en zeker mijn vriend te denken dat ik de kinderen eerder heb leren kennen eerder dan de relatie een jaar oud is.
Als ik er wat grapjes over maak, dan verdien ik het niet om serieus genomen te worden? Oh nu zeur ik dat er teveel gelachen wordt?
vrijdag 29 januari 2021 om 20:25
Lovestar dikke knuffel! Ik ben nu ongeveer 20 jaar samen met mijn man en we hebben al veel samen meegemaakt en eerlijk gezegd hebben we nog nooit zo vaak ruzie gehad als afgelopen jaar. Door intensieve zorg voor onze jongste dochter en mantelzorg erachteraan voor onze ouders hebben we in het verleden weinig tijd gehad voor elkaar en voor sociale contacten. Nu waren we dat weer een beetje aan het opbouwen, gooit corona roet in het eten. Ik heb persoonlijk moeite met de laatste corona adviezen van maar 1 bezoek per dag. Ik mis de sociale contacten erg, ik heb een cruciaal beroep maar moest veel vanuit huis werken. Ik baal ervan dat we niet met t gezin met ander bevriend gezin ( een van de weinige) en onze ouders mogen afspreken. Wat mij betreft zou dit dan ook gewoon doorgang mogen vinden alleen mijn man wil dit niet. Hij werkt fulltime buitenshuis en komt daardoor we.meer in contact met anderen, zijn baas speelt met de mazen van de wet maar daar zegt hij niks van maar thuis wil hij wel alles regels precies naleven...
vrijdag 29 januari 2021 om 20:27
Dit is helaas het geval bij veel vader (en moeders). Niet iedereen is een perfecte ouder en komt dat zeker nu tegen in de praktijk. Mijn vriend heeft er niet voor gekozen om er slecht in zijn vel te zitten.
Waarom ben ik eigenlijk nog aan het verdedigen. Volgens mij is hij al bestempeld als een stomme vriend en een slechte vader. Zielige kinderen.
#nuklinkikwelwatverzuurd
vrijdag 29 januari 2021 om 20:32
Hij kwam er vanmiddag zelf mee. Verdrietig, want hij had er weer over nagedacht dat hij wederom te weinig deed in deze relatie. Hij vertelde dat ie weet van zichzelf dat ie niet goed is in dingen te overzien. Dingen plannen en dat hij dingen erop laat aankomen. Ik zei dat ie inderdaad niet echt proactief is en een aanpakker. Dat is juist wat soms kinderen in een opvoeding nodig hebben. Ze zijn van jou afhankelijk en ook als het wat minder met je gaat, moet je er zijn voor ze (misschien af en toe een klein snauwtje kan gebeuren). Hij begreep het wel en gaat kijken hoe hij het volgende week gaat aanpakken.Thalas schreef: ↑29-01-2021 14:33Ik begrijp ook wel waarom hij gescheiden is, als zijn gedrag nu exemplarisch is voor tijdens hun huwelijk. Weer zo'n man die alles rondom de kinderen níet zijn taakje vindt. Die wellicht in zijn huwelijk alles al aan zijn vrouw overliet tot ze er genoeg van had, en die erna zo spoedig mogelijk een traditionele vriendin opduikelt om zijn handen weer vrij te hebben om te doen waar hij zin in heeft.
Hij wilt minder dingen doen in de ochtend. Want dan werkt hij zelf het lekkerst. Hij wilt meer dingen doen in de middag. Dan is de oudste ook klaar en die heeft dan minder last van de geluiden, praten etc. Nou prima plan van aanpak.
En ik ben thuis
En 1 werkdag op kantoor met mijn leuke collega's. Daar ben ik ook echt aan toe.
