Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Corona en effecten op jullie relatie: lachen en huilen

27-01-2021 22:10 344 berichten
Kon 1-2-3 geen topic hierover vinden. Plaats hem ook hier ipv Relaties, want denk echt dat het een Corona ding is. Even gal spuwen/hart luchten en hopelijk ook herkenning vinden. Gedeelde smart is halve smart :)

Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.

Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.

De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.

Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.

Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden :) Het komt echt wel weer goed.

Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit :there:
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-01-2021 08:16
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
Lovestar schreef:
28-01-2021 09:47
Ach nee joh. Ik vind die reactie van jou en Murmur wel grappig en relativeren. Als je als single snakt naar een relatie, huidhonger of whatever, dan wat zit ik te klagen als ik in the end afgelopen weken tegen een hele fijne man kan liggen. Hij snauwt soms naar mij, maar zegt wel sorry en dat hij soms ook niet weet wat ie met zichzelf aan moet. Vind ik ook rot en probeer ik daarom ook wat liever te zijn voor hem en er voor de kinderen te zijn. Ik heb wel voldoende draagkracht. Behalve gisteren ;-D
Ik niet per se hoor, ik ben gelukkig in mijn eentje, en alleen wonen is wat mij betreft het fijnste wat er bestaat, meestal.
(Ik heb 10 jaar samengewoond dus ik weet de verschillen. Ok dat was misschien ook niet de juiste persoon)
Fijn dat je mijn bui gister luchtig opneemt :) , lief van je dat je liever voor je vriend wil zijn maar ben je ook
ajb lief voor jezelf? (Ook zo'n happiness-zin, i know..)
Alle reacties Link kopieren
Nou ja, hij laat het zich ook wel aanleunen, hè? Hij weet dat jij een cruciaal beroep hebt, hij weet dat het eigenlijk gewoon zijn verantwoordelijkheid is, ik vind het van zijn kant niet oké dat hij het niet gewoon oppakt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
“Ik heb er kort er met vriend over gehad over de afgelopen periode, hoe het met hem gaat, wat de verwachtingen zijn van mij mbt een samengesteld gezin. Is niet onze eerste gesprek over. “

Ik pik even dit stuk eruit TO, jij hebt zelf geen kinderen toch? Dan is er toch überhaupt geen sprake van een samengesteld gezin?
Je bent de vriendin van je vriend en hij heeft een kind, dat ga je toch niet een gezin noemen.
Zoals ik gister al schreef snap ik werkelijk niet waarom je op elkaars lip gaat zitten als er duidelijk niet voldoende ruimte is terwijl jullie gewoon moeten werken en als je dan merkt dat het dus niet goed gaat dat je blijft. Dan kan je heel leuk zeggen “ja maar als we samenwonen dan...” punt is dat jullie niet samenwonen en je dus wél weg kan gaan en in jouw situatie had moeten doen omdat zijn kind onnodig in een gespannen sfeer zit omdat papa zonodig gezinnetje speelt met z’n vriendin.
Je bent pas een jaar samen
Alle reacties Link kopieren
Lovestar schreef:
28-01-2021 09:53
Bedankt voor je medeleven. Beetje misplaatst misschien, want dit is voor veel gezinnen de realiteit. Zowel vriend als moeder hebben geen cruciaal beroep, maar wilt niet zeggen dat hun werk onbelangrijk is. Als vriend het niet rond krijgt om met zijn kinderen aan taken en schoolwerk te zitten, dan ga ik ook niet toekijken onder de mom van: het zijn jouw kinderen. Maar we hebben geconcludeerd dat mij en de kinderen soms afsnauwen ook niet nodig is :)

Misschien is een deel van de stress juist dat heen en weer tussen 2 huizen. Ouders die iets anders opvoeden. Met name moeder werkt veel in de avonden, omdat ze er overdag niet aan toe komt (zal wel meer spelen, maar daar weten ik en vriend niet van)
Waarom wil je niet zeggen... het zijn jouw kinderen? Dat zijn het toch ook? Waarom moet je van jezelf hem helpen? Alsof je het niet vind kunnen van jezelf ofzo. Jij werkt ook en het zijn niet jouw kibderen. Het zou echt niet bij me opkomen om die kinderen te gaan begeleiden als ik zelf moet werken.

Als vriend erdoor heen zit zou ik met hem meedenken... misschien kan ie zijn uren meer over de week verplaatsen? Of per week een aantal vakantie uren opnemen. Misschien kan ie meer ontspannen door sporten. En als hij en moeder het allebei niet trekken dan in overleg met school of kinderen 1 of 2 dagen naar de noodopvang kunnen omdat ze het niet trekken. Ik ken meerdere mensen zonder (cruciaal) beroep die dat hebben gedaan. Dat valt dan onder kwetsbare gezinnen en ik denk dat jouw vriend en zijn ex daar wel voor in aanmerking komen.

En anders wellicht met ex in gesprek dat ze allebei 1 kind begeleiden? Mijn ex en ik doen dat wel eens als we allebei moe zijn. Dan gaat mijj dochter met ADHD EEN paar dagen eerder naar haar vader. Hij is goed in structuur enzo. En dan werkt ze daar een stuk rustiger en heb ik het ook rustiger met mijn zoon.

Ik zou al deze opties met hem bespreken maar ik zou er toch echt voor passen het over te nemen van hem. Dat zou echt niet bij mij of mijn vriend opkomen... zijn ex en hij trekken het niet om te werken en thuis school te geven... hoezo moet jij dat dan wel trekken terwijl het niet eens je kinderen zijn.
Je bent een schat dat je je om de kinderen van je vriend bekommert. Maar zoals velen al schreven, dat is eigenlijk niet jouw verantwoordelijkheid, En het zou jammer zijn om een relatie met potentieel te laten stuklopen op te vroeg te dicht op elkaars lip zitten. Ook voor de kinderen trouwens. Ga lekker in je eigen huis wonen en ga af en toe naar je vriend voor een avondje of weekendje quality time. En accepteer dat je een man met kinderen niet zo vaak voor jezelf alleen hebt als je wel zou willen.
Alle reacties Link kopieren
Nu je het gaat hebben over een samengesteld gezin vind ik het wel een beetje eng en ongezond worden hoor. Je woont niet eens samen. Je dicht jezelf een veel te belangrijke rol toe in zíjn gezin.
Ik zou eens goed gaan nadenken over de vraag waaróm je dat doet.
.
Lovestar schreef:
28-01-2021 10:19
@Rosalind
Dat het even wat minder is, komt met name door het thuisonderwijs dat de kinderen nu hebben. Daarvoor waren we ook veel samen (niet de hele tijd dus). Dat ging goed en we hebben het fijn samen :) We hebben, zonder al te veel nadenken (maar ja, wisten wij veel), dit doorgetrokken met het thuisonderwijs van de kinderen erbij. Inschattingsfout wil ik het niet noemen, maar we wisten niet dat het zo zou uitpakken. Elke situatie kan nieuwe uitdagingen met zich meebrengen. Hier hebben we ook van geleerd.

Ik zag de kinderen eens in de 2 weken een dag of een weekend of een dag en een weekend. Nu dus veel meer.

Misschien trek ik het teveel naar mij toe, maar ik zie het een moment van zelfreflectie en ook hierin mijn eigen verantwoordelijkheid nemen. We hebben beiden hier een aandeel in.

En een nieuwe relatie beginnen/hebben gedurende Corona tijd is niet ideaal......We missen inderdaad het afspreken met elkaar. Na borrelen met vrienden/vriendinnen nog naar elkaars huis gaan. Afspreken om elkaar te zien. Maar goed, we zijn gelukkig met elkaar :heart:
Ik vind dat wel raar eerlijk gezegd dat je die situatie zonder veel nadenken doortrekt en dat je dan opeens van 1x per 2 weken met de kinderen samen opeens 2 hele weken met hem en zijn kinderen samen bent. Vooral van hem uit vind ik dat raar. Of je vriendin al dan niet vaker langskomt als de kinderen bij hem zijn dat bouw je in het belang van de kinderen toch langzaam op en misschien en alleen als dat goed gaat. Dat doe je toch niet zo plompverloren zonder nadenken?
Alle reacties Link kopieren
Mumper schreef:
27-01-2021 23:01
Natuurlijk, alles! Rollenspellen, blinddoek, kaarsjes aan (die laatste niet in combinatie) ....
:rofl:
Alle reacties Link kopieren
Ik zit in een heel andere situatie. Ik heb een lat-relatie en geen kinderen.
Ik ben chronisch ziek en doe er dus alles aan om geen Corona te krijgen. Tot nu toe heb ik geen moeite met de maatregelen, behalve dat ik moeilijk naar mijn oude moeder toe kan gaan, en haar niet kan knuffelen.
Maar mijn vriend mist de sociale contacten en is eenzaam. Dat vind ik rot, maar hoe meer mensen hij ziet, hoe meer risico ook voor mij.
Ik vind het heel ingewikkeld.
Wat vind jouw werkgever hier eigenlijk van? Want een werknemer met kinderen is al niet ideaal in deze tijd, maar de meeste werkgevers zijn wel bereid coulant te zijn, maar jij zoekt het bewust op, terwijl je zelf geen kinderen hebt en kan daardoor je werk niet goed uitvoeren. Ik zou daar als werkgever echt niet blij mee zijn.
Hoe was de verdeling met de kinderen voor corona ?

En jeetje TO, ik vind het ook wel erg snel en veel allemaal. Meestal ga je na een jaar eens kennismaken met de kinderen van.
Enkel OP gelezen.
Wel herkenbaar hier hoor TO.
Vooral bij mezelf.
Ik ben ongeduldig, aan het snauwen, humeurig.. bleh.
Probeer er het beste van te maken maar vind dat wel lastig.
Lovestar schreef:
28-01-2021 09:24
We wonen overigens 1,5 uur met de ov uit elkaar. Ik had gewoon met het OV naar huis kunnen gaan, maar los ervan dat ik mijn kat wil meenemen wil ik ook niet naar huis gaan op het moment dat ik even geïrriteerd ben.
Dit snap ik niet. Je schrijft in je OP namelijk het volgende:
Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen.
Je hebt dus een auto, dus waarom zou je jezelf afhankelijk maken van ofwel hem, ofwel van het OV?
Alle reacties Link kopieren
impala schreef:
28-01-2021 10:47
Nu je het gaat hebben over een samengesteld gezin vind ik het wel een beetje eng en ongezond worden hoor. Je woont niet eens samen. Je dicht jezelf een veel te belangrijke rol toe in zíjn gezin.
Ik zou eens goed gaan nadenken over de vraag waaróm je dat doet.
Rammelende eierstokken..
Phoebe1982 schreef:
28-01-2021 07:20
;-D Nee hoor, ik ben helemaal niet zielig. (Alleen een beetje moody toen ik dit schreef :$)
TO ik snap je frustratie en ik kan me voorstellen dat je gedoe krijgt van op elkaars lip zitten maar ik snap ook niet waarom want de oplossing ligt voor de hand. Soms is even wat afstand en ruimte nemen het beste voor beide partijen.
Excuses voor mijn niet erg vriendelijke reactie gister :$
Phoebe ik snap je wel hoor. Ik ben ook enorm geprikkeld en niet de leukste en het helemaal beu, en dat geldt denk ik voor velen. Met of zonder kinderen, relatie of wat dan ook. Ik bedoel ik werk komende 2 weken 10 diensten op Covid en dan besluit ik om mijn vriend ook niet te zien. Dat is geen "normale" situatie maar beter dan een chagrijnige vrouw op de bank die man liever ziet gaan dan komen (en nee dat ligt niet aan hem). Ik ben dan mentaal zo moe dat mijn ruimte op is.
Liekeinspanje schreef:
28-01-2021 16:36
Phoebe ik snap je wel hoor. Ik ben ook enorm geprikkeld en niet de leukste en het helemaal beu, en dat geldt denk ik voor velen. Met of zonder kinderen, relatie of wat dan ook. Ik bedoel ik werk komende 2 weken 10 diensten op Covid en dan besluit ik om mijn vriend ook niet te zien. Dat is geen "normale" situatie maar beter dan een chagrijnige vrouw op de bank die man liever ziet gaan dan komen (en nee dat ligt niet aan hem). Ik ben dan mentaal zo moe dat mijn ruimte op is. En avondklok maakt t dan vaak ook nog eens praktisch onmogelijk, daar baal ik van.
Alle reacties Link kopieren
Rosalind schreef:
28-01-2021 10:11
Je trekt het nu wel erg naar je toe. Besef dat hij het wel mooi liet gebeuren. Dat jij de boel overnam.
Daarmee wil ik niet zeggen dat het een l*l is, maar iets loopt toch niet helemaal goed.
Jullie zouden vollop met z´n tweeën aan het genieten moeten zijn, elkaar ontdekken etc. Ja dat is nu wat lastiger qua activiteiten buitenshuis maar toch, het is gewoon jammer dat jullie deze mooie eerste tijd overslaan en overgaan op een gezinsroutine met bijbehorende irritaties.
Absoluut waar.
En tevens dé reden dat vriend en ik onze kinderen erbuiten laten, hij ziet weleens mijn oudere kinderen ( 24/19/16 ) want zij hebben daarin een eigen keuze wel/niet zien. De jongere kinderen ( ik heb er nog een van bijna 12 ) en zijn kinderen kiezen er niet voor. Nu hebben we elkaars kinderen wel ontmoet keer een dagje uit gedaan, maar wij zien elkaar heel bewust zonder kinderen, en een enkele keer met in een dagje uit setting.

Beide geen zin en behoefte om elkaar in de ouder modus mee te maken, maar juist dik genieten van en met elkaar.
Wat juist zo goed kan als je beiden een goede regeling hebt met de andere ouder.

Mijn gezin is mijn gezin en zijn gezin het zijne, mengen lijkt ons gewoon echt geen goed idee, van samenwonen is bij ons om die reden dan ook een sprake. Hooguit wanneer hij ook een week op af regeling heeft, dit is voor nu nog niet mogelijk met zijn werk, dat we dan de week zonder kroost samen doorbrengen.
Lovestar schreef:
28-01-2021 09:43
Lekker voor snackjes erna :) Airfryer aan, snackjes erin, Satifyer aan. Snackjes klaar en jij ook klaar :)

Ik kan trouwens de vega airfryer snacks aanraden. We hebben een aantal merken gehad en allemaal zijn ze lekker en smaakvol. Soms smaakt het vega frikandelletje écht naar een frikandel
Kijk hier heb ik wat aan. Ze zeggen dat perfectie niet bestaat maar ik steven er zo wel op af qua levensgeluk
Het valt mij op, maar het verbaasd mij eigenlijk niet. Want 'het is het Vivaforum' dat er best wat meningen tussen zitten over dat de kinderen en ik te vroeg hebben leren kennen, het woord samengesteld gezin. Ik had het niet eens door hoe zwaar dat woord was voor mijzelf en hoe dat door anderen beleefd kon worden. Maar ik til er zelf niet zwaar aan hoor :) Verder dat het haast vreemd is dat ik de kinderen (en hun ouders) wil helpen bij hun schoolwerk. Ook wel berichten gelezen dat het van de vriendin van papa/bonusverzorger fijn is als ik wat bijdraag. Had ook gewoon kunnen blijven zeuren dat ik zo niet kan werken en of vriend en kinderen alsjeblieft rekening ermee kunnen houden. Dan was het een gezellig topic geweest ;-D

ik bedoel het niet vinnig. Een topic kan eenmaal allerlei kanten opgaan wat niet altijd past in wat ik zou willen of denken. Ik krijg ook invalshoeken te lezen die verfrissend en relativerend zijn.

@abracadrabra
We zijn erop uitgekomen dat hij meer tegengas geeft tegen mijn voorstellen wanneer het aantal taken niet goed haalbaar is. Verwachtingsmanagement :) Hij wil niet in de avonden werken of op een ander moment de uren inhalen.... Wat dat betreft nou niet echt werknemer van het jaar. Ik probeer dit te los te laten. Laat staan dat ie vakantie-uren zou opnemen hiervoor. Ik hoor hem al klagen dat er nog meer van hem afgepakt wordt (nee, hij is nu niet echt de leukste man :P )

Dat van die noodopvang heb ik ook geopperd. Of dat in ieder geval de oudste gaat, die zou daar echt van profiteren. Maar dat is aan vriend en moeder.

Ik vind beiden 1 kind begeleiden een goed idee! Ik zal het voorstellen en je laten weten wat zijn/hun reactie hierop is. Scheelt bij deze jongens de helft in drukte, aandacht ed, Dan krijgen ze beiden voldoende aandacht van 1 ouder.
Majime schreef:
28-01-2021 11:58
Wat vind jouw werkgever hier eigenlijk van? Want een werknemer met kinderen is al niet ideaal in deze tijd, maar de meeste werkgevers zijn wel bereid coulant te zijn, maar jij zoekt het bewust op, terwijl je zelf geen kinderen hebt en kan daardoor je werk niet goed uitvoeren. Ik zou daar als werkgever echt niet blij mee zijn.
Niet zoveel, want het valt mee qua impact. Dat had ik misschien ergens eerder kunnen toelichten. Dinsdagavond komen ze. Woensdagen zijn we vrij. Dan werk ik maar extra, omdat ik toch naast de kinderen zit of mijn vriend doet iets met de kinderen. Of ik lees een boek, forummen :) dingen regelen oid. Donderdagochtend als ik overleg heb, zit ik boven, Geen overleg maar ik moet wel bellen of wordt gebeld dan ga ik ook naar boven. De rest van de tijd let ik erop dat ze niet op mijn scherm kijken oid. Jongste kan niet lezen. Ander is te druk met eigen schoolwerk. Na de lunch gaan ze naar moeder.
Lillybit schreef:
28-01-2021 12:51
Hoe was de verdeling met de kinderen voor corona ?

En jeetje TO, ik vind het ook wel erg snel en veel allemaal. Meestal ga je na een jaar eens kennismaken met de kinderen van.
Elke woensdag (ophalen van school). Om het weekend, vrijdag na het eten en maandag naar school brengen.
redbulletje schreef:
28-01-2021 14:01
Dit snap ik niet. Je schrijft in je OP namelijk het volgende:

Je hebt dus een auto, dus waarom zou je jezelf afhankelijk maken van ofwel hem, ofwel van het OV?
We waren al bij mij. We dachten : we zijn toch samen, wat moeten we met 2 auto's bij hem. Dus we zijn samen in 1 auto terug naar hem gereden. Anders moesten we met 2 auto's achter elkaar rijden.
Lovestar schreef:
28-01-2021 23:05
Elke woensdag (ophalen van school). Om het weekend, vrijdag na het eten en maandag naar school brengen.
Wacht even. Het gaat om elke week woensdag en donderdagochtend, en dan nog twee weekenden per maand??
En op die woensdag is de vader vrij. Dus eigenlijk is alleen de donderdagochtend wat lastig?
Sorry, maar ik begrijp werkelijk niet dat je zoveel moet bijspringen bij de kinderen en dat de vader zo in de stress zit.

Maar misschien zit ik verkeerd wat betreft de omgangsregeling.
Lovestar schreef:
28-01-2021 23:07
We waren al bij mij. We dachten : we zijn toch samen, wat moeten we met 2 auto's bij hem. Dus we zijn samen in 1 auto terug naar hem gereden. Anders moesten we met 2 auto's achter elkaar rijden.
Maar dan zit je daar zonder eigen vervoer. Moet je telkens zijn auto vragen als je even de drukte wil ontvluchten. En nu moet ie je ook weer helemaal naar huis brengen. Zou wat meer op je onafhankelijkheid gaan letten en lekker thuis blijven op de dagen dat hij met zijn kinderen zit.
Lovestar schreef:
28-01-2021 23:00
Het valt mij op, maar het verbaasd mij eigenlijk niet. Want 'het is het Vivaforum' dat er best wat meningen tussen zitten over dat de kinderen en ik te vroeg hebben leren kennen, het woord samengesteld gezin. Ik had het niet eens door hoe zwaar dat woord was voor mijzelf en hoe dat door anderen beleefd kon worden. Maar ik til er zelf niet zwaar aan hoor :) Verder dat het haast vreemd is dat ik de kinderen (en hun ouders) wil helpen bij hun schoolwerk. Ook wel berichten gelezen dat het van de vriendin van papa/bonusverzorger fijn is als ik wat bijdraag. Had ook gewoon kunnen blijven zeuren dat ik zo niet kan werken en of vriend en kinderen alsjeblieft rekening ermee kunnen houden. Dan was het een gezellig topic geweest ;-D

ik bedoel het niet vinnig. Een topic kan eenmaal allerlei kanten opgaan wat niet altijd past in wat ik zou willen of denken. Ik krijg ook invalshoeken te lezen die verfrissend en relativerend zijn.

@abracadrabra
We zijn erop uitgekomen dat hij meer tegengas geeft tegen mijn voorstellen wanneer het aantal taken niet goed haalbaar is. Verwachtingsmanagement :) Hij wil niet in de avonden werken of op een ander moment de uren inhalen.... Wat dat betreft nou niet echt werknemer van het jaar. Ik probeer dit te los te laten. Laat staan dat ie vakantie-uren zou opnemen hiervoor. Ik hoor hem al klagen dat er nog meer van hem afgepakt wordt (nee, hij is nu niet echt de leukste man :P )

Dat van die noodopvang heb ik ook geopperd. Of dat in ieder geval de oudste gaat, die zou daar echt van profiteren. Maar dat is aan vriend en moeder.

Ik vind beiden 1 kind begeleiden een goed idee! Ik zal het voorstellen en je laten weten wat zijn/hun reactie hierop is. Scheelt bij deze jongens de helft in drukte, aandacht ed, Dan krijgen ze beiden voldoende aandacht van 1 ouder.

Zegt of denkt hij dat soort dingen vaker dan? Vind ik geen leuke karaktertrek voor een partner.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven