Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Corona en effecten op jullie relatie: lachen en huilen
woensdag 27 januari 2021 om 22:10
Kon 1-2-3 geen topic hierover vinden. Plaats hem ook hier ipv Relaties, want denk echt dat het een Corona ding is. Even gal spuwen/hart luchten en hopelijk ook herkenning vinden. Gedeelde smart is halve smart 
Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.
Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.
Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden Het komt echt wel weer goed.
Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit
Situatie:
30ers. Jaar samen nu. Kenden/zijn samen een paar maanden toen de Corona echt los ging in maart 2020. Wonen samen in 2 huizen. Bonusmoeder van 2 jongens 5 en 8 jaar. Ivm Corona zijn ze nu wat vaker bij vriend om de zorgtaken te verdelen.
Ik heb een pittige baan in een cruciaal beroep die ik prima vanuit huis kan doen. Hij werkt ook veel thuis. En we zijn nu veel samen. Misschien nu teveel.... Ik kan niet werktelefoongjes plegen oid als de kinderen er zijn. Bij vriend thuis geen goede 2e werkplek. Dus het is echt even zoeken wie er met de kinderen bezig gaat en wie kan overleggen boven op bed of een geïmproviseerde bureau op de kinderkamer.
De laatste 2 weken zijn echt pittig. 2 kindweekenden achter elkaar en doordeweeks 2 avonden alleen gehad met elkaar. Ik merk de laatste dagen dat ik helemaal klaar ben met de situatie. Vriend zit sinds 2 weken ook slecht in zijn vel. Hij mist perspectief en de leuke dingen van het leven die nu niet kunnen door de Corona. Hij is chagrijnig, is vaak moe (slaapt ook lang en tussendoor ook dutjes) snauwerig naar mij en de kinderen. Probeert wel elke dag een stuk te lopen en dit helpt hem. Toen ik vorige week aangaf dat ik dit echt niet meer trek, schrok hij ervan en verbeterde het. Vandaag beiden 'vrij', maar kinderen hebben thuisonderwijs. In the end heb ik het meeste gedaan met zijn jongste kind. Lief kind en verdienen beiden echt mijn aandacht, maar vriendlief mag ook meer doen voor zijn kinderen.
Ik voel mij sinds vanvond leeg en vind hem en onze relatie stom. Ik ga morgen terug naar mijn eigen huis en daar kijk ik echt naar uit. Hij gaat mee terug omdat mijn kat ook mee terug gaat. Ik heb mijn auto thuis gelaten omdat ik dacht dat we deze 2 weken prima zouden gaan doen. Achteraf gezien was ik anders eerder naar eigen huis gegaan. Ben echt toe aan even niet al die ballen met de kinderen en werk. En ook even aan bijkomen en alleen zijn. Kan vriend ook (quality) tijd doorbrengen met zijn kinderen.
Onze relatie is warm en liefdevol. Nu met momenten is het wat moeilijker. Zeker omdat we zelf ook meer stress ervaren door de situatie. Niet gek. Het komt echt wel goed, maar het is wel even lastig als er weinig perspectief is. Dat vaccineren gebeurd gelukkig, maar voordat alles weer een beetje terug is.
Hoe is het met jullie relatie door de Corona? Gaat het slechter of juist beter? Ben benieuwd naar jullie verhalen. Mag ook over kapot serviesgoed zijn Ik probeer met name de positiviteit en de kracht erin te houden
Het komt echt wel weer goed.Oh ja. Lief en leed delen met zussen en vriendinnen helpen. Relativeert enorm dat ik niet de enige ben dat ik met een chagrijnige vent op de bank zit
moderatorviva wijzigde dit bericht op 28-01-2021 08:16
Reden: Titel aangepast
Reden: Titel aangepast
0.00% gewijzigd
zondag 31 januari 2021 om 23:40
Ik denk dat ik mij teveel aantrek van de reacties en van het forum in het algemeen. Ondanks dat ik al even meedraai hier. Ik wil het graag goed doen en ook trouw aan mijzelf zijn. Ik dacht soms: ik heb hier geen zin meer in dit topic en mijzelf te verdedigen, uitleggen etc. Doei! Of: waar ben ik aan begonnen. Maar wat de overhand heeft en waar ik op wil vertrouwen is dat iedereen hier het goed bedoeld en dat we in een gesprek iets bijdragen. Daarom reageer ik nog steeds zoveel.meisje22 schreef: ↑31-01-2021 22:54Wat maak je het allemaal zwaar TO. Ik zeg dit niet als verwijt en al helemaal niet als aanval, maar als ik het zo lees krijg ik het er benauwd van. Je hebt gewoon een jaar relatie met een man die toevallig twee kinderen heeft. En daarom gaf ik aan dat je je eerst op die relatie moet richten.
Wil je soms heel graag een gezin? Of wil je misschien aan je vriend laten zien hoe goed jij bent met zijn kinderen?
En ondanks dat het misschien niet zo klinkt, maar ik ben in het dagelijks leven niet zoveel bezig met de kinderen. Ik vraag mijn vriend niet of ze willen videobellen. Ik koop niet hun pyama's en sokken. Ze hebben een cadeau gekregen van mij met Sinterklaas en ik koop wat pepernoten met boodschappen doen. Ik hoef echt niet aanwezig te zijn bij de 10-minuten gesprekken van de kinderen, maar als mijn vriend naar beneden komt, vraag ik wel hoe het is gegaan. En blij om te horen dat de kinderen het goed doen op school, Dat was het. Ik ben niet elk weekend er als de kinderen er zijn (alsjeblieft zeg. Ik ben welgesteld op mijn tijd met mijzelf, hobby's en vreindinnen). Ze hebben hun vader nodig en niet de vriendin van. Ze hebben hun bondingtime nodig.
En ik weet niet of ik kinderen wil. Ik heb meer het gevoel dat ik aan dingen toe kom zoals reizen en gelukkig zijn met mijzelf en vriend en kinderen. En ik denk zelf trouwens niet dat ik echt goed ben met kinderen als ze jong zijn. Of wat ouder, Ik ben kritisch en wil dat het op een bepaalde manier gaat, Ik ben veels te bang dat ik mijn eigen kinderen verpest
Dus nee, eigen kinderen weet ik nog niet. Wel lijkt mij het pleegouderschap wat.
zondag 31 januari 2021 om 23:40
Mijn partner is ook geen creatieve positivo in deze periode (eigenlijk sowieso niet maar nu wordt het natuurlijk heel zichtbaar), maar hij zeurt gelukkig niet over vakanties die vorig jaar niet doorgingen, dat zou nog een graadje erger zijn. Het verbaast me dat jij daar begrip voor hebt, ik vind dat iets heel kinderlijks hebben. Alsof hij geen frustratietolerantie heeft.
De cursus omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door!
Het vaderschap zie ik als los staand van onze relatie, dat is zijn relatie met onze kinderen. Mijn partner is de meest betrokken vader die ik ken en hij zorgt met overgave voor de kinderen. Ongeacht hoe onze dynamiek op dat moment is. Dat zou ook niet veranderen als we uit elkaar gingen! Hoe zou dat kunnen? Hij houdt precies zo van ze als ik van ze hou en alle taken rondom de kinderen zijn ongeveer 50/50 verdeeld. Hij zou het niet laten gebeuren dat ik alles rond de kinderen naar me toetrek.
Je kan doen alsof het extreme omstandigheden zijn en dat het heel uitzonderlijk is hoe jouw verkering nu reageert maar ik geloof juist dat je nu heel erg zijn ware aard ziet. Je leert elkaar nu juist heel goed kennen, zonder leuke afleidingen.
Maar meid, jij bent verliefd dus wij kunnen zeggen wat we willen en het kan er nog zo bovenop liggen. Je zal het niet zien. Maar mocht je nog kinderen willen dan zou ik nog eens kritisch kijken naar deze man.
De cursus omgaan met teleurstellingen gaat wederom niet door!
Het vaderschap zie ik als los staand van onze relatie, dat is zijn relatie met onze kinderen. Mijn partner is de meest betrokken vader die ik ken en hij zorgt met overgave voor de kinderen. Ongeacht hoe onze dynamiek op dat moment is. Dat zou ook niet veranderen als we uit elkaar gingen! Hoe zou dat kunnen? Hij houdt precies zo van ze als ik van ze hou en alle taken rondom de kinderen zijn ongeveer 50/50 verdeeld. Hij zou het niet laten gebeuren dat ik alles rond de kinderen naar me toetrek.
Je kan doen alsof het extreme omstandigheden zijn en dat het heel uitzonderlijk is hoe jouw verkering nu reageert maar ik geloof juist dat je nu heel erg zijn ware aard ziet. Je leert elkaar nu juist heel goed kennen, zonder leuke afleidingen.
Maar meid, jij bent verliefd dus wij kunnen zeggen wat we willen en het kan er nog zo bovenop liggen. Je zal het niet zien. Maar mocht je nog kinderen willen dan zou ik nog eens kritisch kijken naar deze man.
anoniem_639dcde78f69d wijzigde dit bericht op 31-01-2021 23:43
3.13% gewijzigd
zondag 31 januari 2021 om 23:42
Ik denk dat ik in het algemeen vrij zwaar op de hand benmeisje22 schreef: ↑31-01-2021 23:04Je kunt er beter eerst voor zorgen dat je een leuke, gezellige en prettige relatie hebt voordat je gaat "zwammen" over mensen en situaties waar je zelf nog niet als hoofdrolspeelster bij betrokken bent geweest. Je bent enorm zwaar op de hand in een fase van een relatie die nog lekker luchtig zou moeten zijn.
zondag 31 januari 2021 om 23:43
Maar waarom maak je het zo zwaar dan allemaal? Waarom dan zo vadertje en moedertje spelen? Laat je vriend en zijn ex het lekker oplossen met ze en blijf in je eigen huis als die kinderen daar zijn.
Doe gewoon eens wat luchtiger. Not your circus, not your monkeys. Jij hoeft je alleen maar op jullie relatie te richten.
Doe gewoon eens wat luchtiger. Not your circus, not your monkeys. Jij hoeft je alleen maar op jullie relatie te richten.
zondag 31 januari 2021 om 23:46
zondag 31 januari 2021 om 23:46
En waarom de ‘sneer’ naar de intacte gezinnen? Omdat jij professioneel gezien teleurgestelde ouderkoppels meemaakt? Met teleurgestelde moeders over de rolverdeling.
Dus wat wil je daar dan mee zeggen? Er zijn ook ouders die gaandeweg hun verschillen middelen. Omdat ze van elkaar leren. Elkaar aanvullen. Ik weet niet wat voor werk jij doet, maar misschien kom jij die professioneel wel helemaal niet zo vaak tegen. Ze hebben immers weinig hulp nodig op dat gebied. Mijn man en ik zijn heel erg verschillend en toch zijn we samen 1 soort blok beton als het op onze kinderen aankomt qua hoe wij voor ze staan.
Dus wat wil je daar dan mee zeggen? Er zijn ook ouders die gaandeweg hun verschillen middelen. Omdat ze van elkaar leren. Elkaar aanvullen. Ik weet niet wat voor werk jij doet, maar misschien kom jij die professioneel wel helemaal niet zo vaak tegen. Ze hebben immers weinig hulp nodig op dat gebied. Mijn man en ik zijn heel erg verschillend en toch zijn we samen 1 soort blok beton als het op onze kinderen aankomt qua hoe wij voor ze staan.
Stressed is just desserts spelled backwards
zondag 31 januari 2021 om 23:49
Ze zou eigenlijk die van mij moeten hebben (die is daar steengoed in), maar ja, die is al van mij
zondag 31 januari 2021 om 23:57
Nou. Dit klinkt ook onaardig, terwijl je het volgens mij niet lullig bedoelt?meisje22 schreef: ↑31-01-2021 23:26Ik denk vooral dat je niet tegen kritiek kan en hier leuk had willen zwammen met andere bonusmoeders. In ieder geval heel veel sterkte met de situatie en met de relatie gedurende Corona tijd en daarna, als alles weer normaal wordt en de relatie daardoor ook weer een heel andere dynamiek krijgt.
Hoe ziet goed omgaan met kritiek op Vivaforum eruit? Met onderwerpen over prille relaties waarbij kinderen bij betrokken zijn? Ik had ergens in een eerder bericht geroepen wat jullie eigenlijk willen lezen (misschien ook een suffe vraag vanuit een pleasende karakter).
Was 2 weken thuiswerken met thuisonderwijs van zijn kinderen een goed idee? Nee. Had ik minder taken moeten doen met de kinderen. Wellicht. Maar wat doe je met een vriend die niet goed in zijn vel zit en veel moe is. Verder probeer ik in mijn eigen beleving echt niet een vervangende moeder te zijn van de kinderen. Dat ik de hele tijd met mijn vriend gezin zit te spelen. Hier zit ik ook niet op te wachten.
Momenteel zit ik alleen thuis en blijf ik dat ook voor de komende week. Afgelopen weken heb ik regelmatig gesprekken gehad met vriend hoe het gaat. Ik ben tevreden over hoe deze gesprekken verlopen en wat we aan lessen tot nu toe uit gehaald heb. En nu maar zien hoe dat gaat.
En ik vraag niet specifiek naar de ervaringen, anekdotes van andere bonusmoeders. Ik vraag naar ervaringen in het algemeen. Ik ben 1 avond even helemaal klaar met de situatie en open een topic om stoom af te blazen en voor een dosis relativering.
Ik weet het soms ook niet meer wat ik moet zeggen hier. Maar misschien doe ik teveel mijn best om mijzelf te verantwoorden, uitleggen en toelichten.
maandag 1 februari 2021 om 00:05
Nou wat Malefecient eerder al zei. Je draait heel erg.Lovestar schreef: ↑31-01-2021 23:57Nou. Dit klinkt ook onaardig, terwijl je het volgens mij niet lullig bedoelt?
Hoe ziet goed omgaan met kritiek op Vivaforum eruit? Met onderwerpen over prille relaties waarbij kinderen bij betrokken zijn? Ik had ergens in een eerder bericht geroepen wat jullie eigenlijk willen lezen (misschien ook een suffe vraag vanuit een pleasende karakter).
Was 2 weken thuiswerken met thuisonderwijs van zijn kinderen een goed idee? Nee. Had ik minder taken moeten doen met de kinderen. Wellicht. Maar wat doe je met een vriend die niet goed in zijn vel zit en veel moe is. Verder probeer ik in mijn eigen beleving echt niet een vervangende moeder te zijn van de kinderen. Dat ik de hele tijd met mijn vriend gezin zit te spelen. Hier zit ik ook niet op te wachten.
Momenteel zit ik alleen thuis en blijf ik dat ook voor de komende week. Afgelopen weken heb ik regelmatig gesprekken gehad met vriend hoe het gaat. Ik ben tevreden over hoe deze gesprekken verlopen en wat we aan lessen tot nu toe uit gehaald heb. En nu maar zien hoe dat gaat.
En ik vraag niet specifiek naar de ervaringen, anekdotes van andere bonusmoeders. Ik vraag naar ervaringen in het algemeen. Ik ben 1 avond even helemaal klaar met de situatie en open een topic om stoom af te blazen en voor een dosis relativering.
Ik weet het soms ook niet meer wat ik moet zeggen hier. Maar misschien doe ik teveel mijn best om mijzelf te verantwoorden, uitleggen en toelichten.
Daarnaast lijk je niet echt in te gaan op wat mensen zeggen. Ipv daarvan ga je semi zweverige posts plaatsen waarin je zegt dat je zomaar wat aan het "zwammen" bent.
Het komt een beetje over alsof je de antwoorden die ik geef niet kan gebruiken (wat uiteraard prima is), maar je heel erg op reacties wilt richten die ingaan op jouw (in mijn ogen niet aanwezige) rol in het gezin van jouw vriend. Snap je wat ik bedoel?
Ik bedoel het helemaal niet lullig, maar alles bij elkaar komt het over alsof je van 0 naar 130 wil in 2 sec. Je lijkt heel veel stappen over te slaan in je relatie. Stappen die nou juist zo belangrijk zijn in een goede en stabiele relatie. Dat was mijn punt. Ik zei het meteen al in mijn eerste post. Ik vind het bizar dat je jezelf een bonusmoeder noemt. Nu zeg je net dat die term voor jou niet zo zwaar is, maar voor heel veel mensen is dat wel zo. Ik vraag me dan ook weer af waarom je er wel voor kiest om het zo te noemen terwijl je er niet die lading aan wil geven. Ik snap gewoon een heleboel niet en daarom zeg ik (als iemand met een dijk van een relatie) ga eerst aan die basis werken.
maandag 1 februari 2021 om 00:15
Dat draaien, dat doe ik niet voor niets. Ik wéét dat ik hier negatieve reacties op ga krijgen. Of een hele analyse over mijn vriend over wat een waardeloze vader en niet leuke vriend dat is. En dat is niet leuk om te horen, omdat ik niet van mening ben dat je dan een slechte relatie heb, een slecht persoon of [vul maar in]. Zelf ben ik niet zo oordelend over dit soort zaken, zelfs professioneel niet. Dit was al voordat ik een relatie heb met vriend. Maar goed, ik ben geloof ik hier in de minderheid wat dat betreft. Ik vind die reacties op sommige topics over vreemdgaan ook best heftig. Ik keur vreemdgaan niet goed. Je ligt niet zomaar op elkaar. Maar toch kan ik mij iets voorstellen dat je in zo'n situatie zit. En daar zitten denk ik ook vrouwen (we zitten ten slotte op het VivaforumMaleficent schreef: ↑31-01-2021 23:34Ik snap jouw overgevoeligheid wel, want je bent steeds aan het draaien en dat voelen de posters hier. In je vorige topic wilde je bijv ook al niet aangeven hoe lang ouders gescheiden waren ivm de reacties. En nu draai je ook weer om dingen heen. Dat mag hoor, maar ik denk dat je zelf ook wel voelt dat sommige dingen te snel zijn gegaan. Het is je afgeraden om te overhaasten en dat is toch gebeurd. Dan kun je wel zeggen dat we er niet bij waren (dat klopt ook) en dat een jaar overdreven lang is, maar je hebt zelfs binnen een jaar al best veel zorgende taken op je genomen. Hoe je het ook went of keert, het is gewoon erg snel bij zulke jonge kinderen.
) bij die weleens gezegd hebben: dat zou ik nooit doen. Hoeveel forummers openen een voor hun of onder de forumcommunity een lastig/gevoelig topic onder een andere nick? Oké, volgens de ongeschreven regels van de forumcommunity ben ik/we te snel gegaan. Is het dan mijn eigen schuld of wiens schuld het dan ook is dat mijn vriend slecht in zijn vel zit en mij en de kinderen weleens afsnauwt. Dat hij het soms niet overziet thuiswerken en thuisonderwijs. Het voelt als een stok om mee te slaan. Waarom? Ik voel heel sterk het vingertje en in hoeverre gaat dit mij, de relatie, mijn vriend en de kinderen nu helpen?
Dit is tekst. Ik ben niet boos oid, maar ik probeer wel oprecht iets ter discussie te stellen. Hierbij speelt mijn gevoeligheid, pleasende karakter ook een rol. Daar niet van. Je hebt het gedaan als je binnen een jaar voorgesteld wordt aan de kinderen en wanneer de vader (geen idee wat de ongeschreven regel hiervan is op het forum) 1 jaar (?) een nieuwe vriendin heeft.
En een losse vraag nog. Wat is veel zorgende taken? Ik vind het zelf namelijk niet veel. Ik ben benieuwd hoe je dat ziet.
maandag 1 februari 2021 om 00:20
Maar Lovestar, je vraagt om reacties van mensen die dit ook meemaken. Dan reageren er een aantal vrouwen die gescheiden zijn en/of een partner hebben met kinderen dat zij
niet in deze situatie willen komen überhaupt. Het is gewoon niet verstandig en zeker niet binnen dit korte tijdsbestek. Dat je er klaar mee was dat vind ik ook echt niet raar. Ik ben er regelmatig klaar mee terwijl mijn irritatielevel bij mijn eigen kinderen echt stukken lager ligt dan bij die van een ander (hoe lief ze ook zijn).
Je hebt jezelf te snel in deze situatie gemanoeuvreerd. Even los van jouw vriend en hoe hij het doet. Ik ‘snap’ jouw beweegredenen, je bent zo te lezen zorgzaam, je wil je vriend helpen, maar de kinderen zijn m.i. nog veel te jong en het komt over alsof het te snel gaat en niet goed doordacht.
niet in deze situatie willen komen überhaupt. Het is gewoon niet verstandig en zeker niet binnen dit korte tijdsbestek. Dat je er klaar mee was dat vind ik ook echt niet raar. Ik ben er regelmatig klaar mee terwijl mijn irritatielevel bij mijn eigen kinderen echt stukken lager ligt dan bij die van een ander
(hoe lief ze ook zijn). Je hebt jezelf te snel in deze situatie gemanoeuvreerd. Even los van jouw vriend en hoe hij het doet. Ik ‘snap’ jouw beweegredenen, je bent zo te lezen zorgzaam, je wil je vriend helpen, maar de kinderen zijn m.i. nog veel te jong en het komt over alsof het te snel gaat en niet goed doordacht.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 1 februari 2021 om 00:21
Was niet als een sneer bedoeldMaleficent schreef: ↑31-01-2021 23:46En waarom de ‘sneer’ naar de intacte gezinnen? Omdat jij professioneel gezien teleurgestelde ouderkoppels meemaakt? Met teleurgestelde moeders over de rolverdeling.
Dus wat wil je daar dan mee zeggen? Er zijn ook ouders die gaandeweg hun verschillen middelen. Omdat ze van elkaar leren. Elkaar aanvullen. Ik weet niet wat voor werk jij doet, maar misschien kom jij die professioneel wel helemaal niet zo vaak tegen. Ze hebben immers weinig hulp nodig op dat gebied. Mijn man en ik zijn heel erg verschillend en toch zijn we samen 1 soort blok beton als het op onze kinderen aankomt qua hoe wij voor ze staan.
Wat ik wil zeggen is dat ik alleen maar gezinnen kennen en daar gaat het eerder niet goed door verschillende redenen dan wel qua ouderschap, Maar ook waar het 'goed' gaat, zie ik ook teleurstellingen en frustratie. Binnen het normale. En ik zie ook ouders die het prima doen, met die verschillen. Wat jij zegt dus.
maandag 1 februari 2021 om 00:25
Ja
We hebben zo'n vragenset waar we random op een dag een vraag van de stapel pakken. Ik weet niet meer wat de vraag precies was, maar het antwoord was dat hij vindt dat hij dingen serieuzer en doordachten moet aanpakken en ik wat minder kritisch moet zijn en wat meer moet laten.
maandag 1 februari 2021 om 00:31
Lovestar, we hebben elkaar gekruist. Even inhaken op je laatste posting. Ik begrijp je gewoon niet goed als ik eerlijk ben.
Je wil je keuzes niet verdedigen want je staat erachter en ze zijn in orde. Toch draai je er om heen omdat je weet dat men gehakt van je maakt. Dan voel je toch ergens wel dat er een schoen wringt? Dat is niet om jou te pesten of om af te zeiken maar om jou te proberen inzichten te geven waarom je wel beter zou wachten. Ik vind het bijzonder dat je dat zo ontzettend op jezelf betrekt enerzijds en anderzijds jezelf zo ontzettend hard probeert te bewijzen dat het prima werkt zo terwijl je nu tegen zaken aanloopt die gewoon niet lekker lopen. Wat wil je dan precies horen vraag ik me dan af? Waar wil je advies over als je een topic opent als je niet helder bent, en alles gaat weerleggen?
Je wil je keuzes niet verdedigen want je staat erachter en ze zijn in orde. Toch draai je er om heen omdat je weet dat men gehakt van je maakt. Dan voel je toch ergens wel dat er een schoen wringt? Dat is niet om jou te pesten of om af te zeiken maar om jou te proberen inzichten te geven waarom je wel beter zou wachten. Ik vind het bijzonder dat je dat zo ontzettend op jezelf betrekt enerzijds en anderzijds jezelf zo ontzettend hard probeert te bewijzen dat het prima werkt zo terwijl je nu tegen zaken aanloopt die gewoon niet lekker lopen. Wat wil je dan precies horen vraag ik me dan af? Waar wil je advies over als je een topic opent als je niet helder bent, en alles gaat weerleggen?
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 1 februari 2021 om 00:36
Ik had echt niet door dat de term zo ervaren zou worden. Zegt ook wat over hoe ik erin sta. Het was niet mijn bedoeling om aanstoot te geven oid. Als ik wist dat dit zo ervaren zou worden, dan zou ik het niet doen.meisje22 schreef: ↑01-02-2021 00:05Nou wat Malefecient eerder al zei. Je draait heel erg.
Daarnaast lijk je niet echt in te gaan op wat mensen zeggen. Ipv daarvan ga je semi zweverige posts plaatsen waarin je zegt dat je zomaar wat aan het "zwammen" bent.
Het komt een beetje over alsof je de antwoorden die ik geef niet kan gebruiken (wat uiteraard prima is), maar je heel erg op reacties wilt richten die ingaan op jouw (in mijn ogen niet aanwezige) rol in het gezin van jouw vriend. Snap je wat ik bedoel?
Ik bedoel het helemaal niet lullig, maar alles bij elkaar komt het over alsof je van 0 naar 130 wil in 2 sec. Je lijkt heel veel stappen over te slaan in je relatie. Stappen die nou juist zo belangrijk zijn in een goede en stabiele relatie. Dat was mijn punt. Ik zei het meteen al in mijn eerste post. Ik vind het bizar dat je jezelf een bonusmoeder noemt. Nu zeg je net dat die term voor jou niet zo zwaar is, maar voor heel veel mensen is dat wel zo. Ik vraag me dan ook weer af waarom je er wel voor kiest om het zo te noemen terwijl je er niet die lading aan wil geven. Ik snap gewoon een heleboel niet en daarom zeg ik (als iemand met een dijk van een relatie) ga eerst aan die basis werken.
Als ik en mijn vriend wisten dat dit van tevoren geen goed idee was de afgelopen weken, hadden we dit niet zo gedaan. We hebben hierin een inschattingsfout gemaakt. Achteraf is makkelijker praten.
Je post sluit op veel punten aan wat ik probeer te zeggen: soms voelt een topic openen op het Vivaforum alsof je berecht wordt. Hoe ben ik, wat doe ik wel/niet. Mijn vriend en zijn hele bagage. Mijns inziens was dit niet nodig met het oorspronkelijke gedachte en behoefte die ik had bij dit topic. Neemt niet weg dat ik de reacties waardeer en ook echt wel dingen van opsteek,
Begrijp je dat ik zo zit te zwammen en om heen zit te draaien omdat ik dus al weet en voel dat wat jullie ervan gaan vinden/zeggen. Ik denk niet dat je het zo bedoelt. Maar ik haal uit je bericht dat ik dus geen stabiele en goede relatie kan hebben, omdat we te snel zijn gegaan, stappen overgeslagen hebben. En dat we geen goede basis hebben. Dit voelt oprecht kut. En ergens denk ik ook, waarom trek ik mij dit teveel aan. Dit is 'maar' een forum. Jij en ik kennen elkaar niet persoonlijk.
Ik weet niet of ik het nu erger heb gemaakt met het doel om om iets duidelijk te maken, Maar misschien is het alleen maar erger geworden
Zullen we gewoon een keer wijn gaan drinken als het weer mag?
maandag 1 februari 2021 om 00:46
..
Dit vroeg ik eigenlijk.Maleficent schreef: ↑01-02-2021 00:20...Het is gewoon niet verstandig en zeker niet binnen dit korte tijdsbestek. Dat je er klaar mee was dat vind ik ook echt niet raar. Ik ben er regelmatig klaar mee terwijl mijn irritatielevel bij mijn eigen kinderen echt stukken lager ligt dan bij die van een ander
....
Maleficent schreef: ↑01-02-2021 00:31Waar wil je advies over als je een topic opent als je niet helder bent, en alles gaat weerleggen?
Dit kreeg ik extra cadeauMaleficent schreef: ↑01-02-2021 00:20....
Je hebt jezelf te snel in deze situatie gemanoeuvreerd. Even los van jouw vriend en hoe hij het doet. Ik ‘snap’ jouw beweegredenen, je bent zo te lezen zorgzaam, je wil je vriend helpen, maar de kinderen zijn m.i. nog veel te jong en het komt over alsof het te snel gaat en niet goed doordacht.
Ik ben blij met de meningen, tips en feedback. Veel had ik/hadden we zelf ook bedacht.Ik probeer ook een metacommunicatie te bespreken. Omdat het mij raakt op een bepaalde manier, maar ook omdat het interessant is hoe het Vivaforum in elkaar steekt. Op een gegeven moment kwam ook het stuk bij waarom ik er zo mee bezig ben. De reacties etc. En ik probeer ook het licht te schijnen op hoe er gereageerd wordt op vrouwen die een topic openen over een bepaald, gevoelig onderwerp bij de forummers. Ik vind dat heftig, En ik vind de reacties hier dan soms heftig, Icm mijn persoonlijkheid die het zo ervaart. En dat het dan semi zweverig wordt, begrijp ik dan ook wel. Maar regelmatig gaan gesprekken privé bij mij ook zo trouwens
Hopelijk is het correct quoten gelukt. Ik kan geen preview zien van het bericht.
maandag 1 februari 2021 om 00:49
Maar dat schrijft meisje22 helemaal niet over jullie relatie. Hoe snel of hoe langzaam jullie willen gaan was helemaal geen issue geweest als er geen jonge kinderen bij betrokken waren. Dat is het punt wat je mist.Lovestar schreef: ↑01-02-2021 00:36. ,
Begrijp je dat ik zo zit te zwammen en om heen zit te draaien omdat ik dus al weet en voel dat wat jullie ervan gaan vinden/zeggen. Ik denk niet dat je het zo bedoelt. Maar ik haal uit je bericht dat ik dus geen stabiele en goede relatie kan hebben, omdat we te snel zijn gegaan, stappen overgeslagen hebben. En dat we geen goede basis hebben. Dit voelt oprecht kut.
En je kan blijven draaien dat je het niet gaat delen WANT dan komen er veroordelende reacties, dan krijg ik al het gevoel dat het echt snel gegaan is. Je kan blijven zeggen dat dit een Viva ding is en mensen het te snel veroordelen maar... Dat mensen aanraden voorzichtig te zijn. Dat is vaak wel ingegeven door eigen ervaring (als kind) of aan de zijlijn bij anderen. Niet om jou te pesten ofzo.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 1 februari 2021 om 00:58
Tegelijkertijd ben ik ook niet verbaasd hoe het hier aan toe gaat
En ik ben niet het gesprek over hoe forum kan zijn aangegaan om niet meer over mij en mijn situatie te hebben. Ik denk alleen wel dat ik mijn grens heb behaald aan wat ik kwijt wil aan privésituatie en gelet op wat voor een reacties die ik krijg/verwacht te krijgen.
En ik heb ook geleerd dat mijn forumhuid wat dikker kan zijn Ik dacht dat ik hier wel tegen bestand was en dat ik gegroeid zou zijn in wat meer zelfvertrouwen.
Evengoed, nog steeds bedankt allemaal voor jullie berichten, betrokkenheid en inzichten
(geen afscheidsbericht hoor. Ik ben niet zo'n foetsie TO'er )
En ik ben niet het gesprek over hoe forum kan zijn aangegaan om niet meer over mij en mijn situatie te hebben. Ik denk alleen wel dat ik mijn grens heb behaald aan wat ik kwijt wil aan privésituatie en gelet op wat voor een reacties die ik krijg/verwacht te krijgen.
En ik heb ook geleerd dat mijn forumhuid wat dikker kan zijn
Ik dacht dat ik hier wel tegen bestand was en dat ik gegroeid zou zijn in wat meer zelfvertrouwen. Evengoed, nog steeds bedankt allemaal voor jullie berichten, betrokkenheid en inzichten
(geen afscheidsbericht hoor. Ik ben niet zo'n foetsie TO'er
)
maandag 1 februari 2021 om 01:12
Maleficent schreef: ↑01-02-2021 00:49Maar dat schrijft meisje22 helemaal niet over jullie relatie. Hoe snel of hoe langzaam jullie willen gaan was helemaal geen issue geweest als er geen jonge kinderen bij betrokken waren. Dat is het punt wat je mist.
En je kan blijven draaien dat je het niet gaat delen WANT dan komen er veroordelende reacties, dan krijg ik al het gevoel dat het echt snel gegaan is. Je kan blijven zeggen dat dit een Viva ding is en mensen het te snel veroordelen maar... Dat mensen aanraden voorzichtig te zijn. Dat is vaak wel ingegeven door eigen ervaring (als kind) of aan de zijlijn bij anderen. Niet om jou te pesten ofzo.
Ze schrijft inderdaad niet: jij hebt geen goede goede relatie met een stabiele basis. Op basis van de informatie die ik geef, lijkt het alsof ik stappen oversla in de relatie. Ik heb misschien in de ogen van de Vivaforumcommunity (of misschien in de algemene wereld, maar ik spreek alleen jullie en niet de rest van de samenleving) stappen overgeslagen voor een goede relatie. Ik beleef dat zelf echter niet zo. Ik sta achter hoe het gegaan is en daar hebben vriend en ik van te voren zo goed als het maar kan over gehad.meisje22 schreef: ↑01-02-2021 00:05....
Ik bedoel het helemaal niet lullig, maar alles bij elkaar komt het over alsof je van 0 naar 130 wil in 2 sec. Je lijkt heel veel stappen over te slaan in je relatie. Stappen die nou juist zo belangrijk zijn in een goede en stabiele relatie. Dat was mijn punt. Ik zei het meteen al in mijn eerste post. Ik vind het bizar dat je jezelf een bonusmoeder noemt. Nu zeg je net dat die term voor jou niet zo zwaar is, maar voor heel veel mensen is dat wel zo. Ik vraag me dan ook weer af waarom je er wel voor kiest om het zo te noemen terwijl je er niet die lading aan wil geven. Ik snap gewoon een heleboel niet en daarom zeg ik (als iemand met een dijk van een relatie) ga eerst aan die basis werken.
Ze zei ook: ga eerst aan die basis werken.
Ik: is die niet goed dan?
Maar misschien kan Meisje22 zelf uitleggen hoe ze het bedoeld
Zullen we trouwens maar concluderen dat ik binnen een jaar de kinderen heb leren kennen? (ongeacht of dat na 2 maanden is, of 11) Binnen een jaar is binnen een jaar. En nu? Ik heb de veroordelende reacties deels al gehad dat het te vroeg was, want dat is wat er goed aangevoeld werd.Maleficent schreef: ↑01-02-2021 00:49....
En je kan blijven draaien dat je het niet gaat delen WANT dan komen er veroordelende reacties, dan krijg ik al het gevoel dat het echt snel gegaan is. Je kan blijven zeggen dat dit een Viva ding is en mensen het te snel veroordelen maar... Dat mensen aanraden voorzichtig te zijn. Dat is vaak wel ingegeven door eigen ervaring (als kind) of aan de zijlijn bij anderen. Niet om jou te pesten ofzo.
En nu? (niet vervelend bedoeld)
Dan komen we toch eigenlijk terug bij wat er al veelvuldig gezegd is? Namelijk stappen terug nemen, terug naar eigen huis. Ieder nadenken en reflecteren op de situatie. Weer terug naar de datefase (is ook echt de fase, want er was algauw in onze relatie niks meer aan het daten ivm de Corona
) Afspreken ipv vanzelfsprekendheid om samen te zijn (en ik was echt niet altijd in zijn huis. Kinderen zijn overigens altijd bij hem thuis als hij ze heeft.)Ik begrijp op mijn beurt werkelijk dan weer niet waarom het nu nog belangrijk is dat ik 'jullie' een stok geef om mee te slaan. Wat anders was overigens dan mijn vorige topic. Want toen 'vroeg' ik erom. Alleen maar goed dat ik het topic geopend heb overigens, want ik heb daar het eea aan lessen uit gehaald die ik toegepast heb
maandag 1 februari 2021 om 08:45
Dat heb ik al een paar keer gedaan. Je hebt krap een jar een relatie. Een relatie die in een uitzonderlijke tijd begonnen is want Corona. Vervolgens zitten jullie dag en uur op elkaars lip en noem jij je bonusmoeder van zijn kinderen.
Daarop zei ik: ga weer latten, ga daten met je vriend en spreek alleen af als de kinderen er niet zijn. Ga niet meteen vadertje en moedertje spelen. Ga een stabiele relatie opbouwen voordat je je met dit soort serieuze toestanden bezig gaat houden. Leer elkaar eerst op een luchtigere manier kennen. Dat zei ik.
maandag 1 februari 2021 om 09:19
Pfff echt meid... Je bent net samen? Dit is toch niet leuk... Hoe iemand in het eerste hakf jaar van de relatie is zegt niks... dan is iemand nog helemaal in love en laat de beste versie van zichzelf zien...Lovestar schreef: ↑30-01-2021 15:04Ik denk niet dat hij wat onder de leden heeft, maar zo was hij in het begin helemaal niet. Sinds het najaar denk ik. Hij ervoer het vrij zwaar dat ie niet op vakantie is geweest (waar zouden we naartoe kunnen gaan ook) en dat "zomaar" een jaar voorbij. Hij vindt het zwaarder dan ik dat we ons eerste jaar samen zo hebben doorgebracht. Maar ja, daar doe je weinig aan denk ik maar. Hij vindt het wat moeilijker om het te relativeren en een plek te geven.
Zo ver ik weet, leven we naar omstandigheden prima. Hij is geen sporter, maar wel een fietser en wandelaar. Lange stukken wandelen heeft ie weer opgepakt sinds een paar weken en hij voelt zich er wel beter door. Hij slaapt minder goed. Voorheen viel hij makkelijk in slaap en sliep hij goed door. Nu af en toe dat hij niet in slaap kan vallen. Kan ook met het op bed liggen overdag te maken hebben (15-30 min). Maar hij kan overdag weer niet zijn ogen openhouden soms.
Gezond eten, check. (speciaal) biertje een paar keer per week, een paar.
Ik realiseer mij dat dit weer veel reacties kan oproepen bij forummers, maar ben gewoon maar open en eerlijk hierover. Hij houdt van zijn kinderen, maar het zijn niet de makkelijkste. Ook zeker geen kinderen met gedragsproblemen. Hij kan niet goed tegen drukte (ik benoem regelmatig dat kinderen eenmaal spelen en daarbij wat harder praten/gillen). Hij is snel overprikkeld. Hij heeft moeite met goed in zijn vel zitten met zichzelf al. Dus extra de kinderen en het thuisonderwijs is denk ik wat veel voor hem. Ik denk echt dat het anders zou zijn als het zomer was en/of wanneer hij beter in zijn vel zou zitten. De eerste lockdown (toen kende de kinderen en ik elkaar nog niet) ging prima. Prima afstemming met moeder ed.
En ik ga inderdaad wat minder afspreken. Voor mijzelf met name, maar ik gun hem en de kinderen ook wat tijd met elkaar. Hun relatie is voor altijd en ik hoef er niet de hele tijd bij te zitten
Je ziet nu precies hoe hij is ook. Ook zonder corona. Kan niet met tegenslag omgaan. Kruipt direct in de slachtofferrol etc.
Jij bent toch niet zijn dokter? Hij moet zelf naar de dokter als ie zich niet goed voelt.
Pas je een beetje op meid. Die lieve instelling van je klinkt leuk en aardig maar je laat hem.keihard over je grenzen gaan en je zal niet ze eerste of laatste zijn die er aan onderdoor gaat dat ze zo lief is (ik vond jezelf wegcijferen eigenlijk helemaal niet lief. Je eigen grenzen bewaken is veel liever).
maandag 1 februari 2021 om 09:23
Je hoort alleen zijn kant van het verhaal he...Lovestar schreef: ↑30-01-2021 16:27Ik denk ook dat het een gevoelige snaar is op het forum? En neem erbij dat mensen een sterke mening hebben over terminologie, te snel een in het leven komen (de mening van de forummers dan) en de rol van ouders en partners van de ouders. Ik wist wel dat het niet de makkelijkste gesprek zou worden, maar toch ben ik verbaasd
Maar nee, ouderschap doe je samen. Ook al is de verdeling niet 50/50. Over zijn relatie met ex en hoe hij nu het ouderschap vormgeeft hebben we het heel vaak over gehad. En ook over zijn gedrag de afgelopen weken. Dit ziet hij echt wel in. Dat hij tekort schiet op meerdere plekken. En zowel ik als de kinderen zijn snauwen niet verdienen. Nogmaals, gebeurd niet dagelijks het snauwen.
Hij is zo'n makkelijke vader die denken dat dingen vanzelf gaat
Nadat ze uit elkaar waren (wat ik zoal hoor van hem dan en wat ik zelf zie en hoor), ten tijde van de eerste lockdown en de erna. Het gaat alleen sinds 6 weken slechter met hem en de afgelopen 2/3 weken met thuisonderwijs vond ie lastig. De kinderen waren toen bij elkaar ongeveer 2 dagen bij moeder en de rest van ons. In de weken dat het kindweekend bij haar is, dan is het andersom. Afgelopen week spraken moeder en mijn vriend elkaar. Waarbij ze huilde. Ze zat er helemaal doorheen. Ze overzag het niet meer en ze wist niet hoe ze het moest bolwerken. De kinderen waren al een paar weken zo goed als 50/50 met de weekenden bij ons. Ze hebben een goed gesprek gehad en met frisse moed gingen ze verder zoals het was. Ik als 'buitenstaander' vind het rot voor ze dat het zo zwaar is. Ik heb het dan nog makkelijk.
Dus nee. Ik denk dat mijn vriend niet de vader van het jaar is. Ik denk wel dat hij veel zelf moet uitzoeken en gaan leren. Dat ontneem ik deels omdat het zorgen ed mij makkelijker afgaat. Maar een groot deel is ook ontnomen door de dynamiek tussen hem en zijn ex.
Alles moest zoals moeder het wou...
Zou dat misschien komen omdat hij anders geen reet uitvoerde? Net zoals ie nu bij jou doet?
