Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Corona en taakverdeling
dinsdag 23 maart 2021 om 10:01
De dames en heren leren het ook nooit he:
Citaat:
Even leek het erop dat de coronacrisis een kleine revolutie zou ontketenen aan de Nederlandse keukentafels. Doordat veel vrouwen in cruciale beroepen zitten, zoals de zorg, ging een derde van de vaders meer zorgtaken op zich nemen.
De taakverdeling is inmiddels weer even ongelijk als voor de coronacrisis, blijkt uit onderzoek van drie universiteiten waaruit de Volkskrant citeert. Vaders nemen momenteel minder zorgtaken op zich dan aan het begin van de lockdown.
De toename bij tijdens de eerste lockdown - van 33 naar bijna 40 procent huishoudens waarin de zorg eerlijk werd verdeeld - was van korte duur, wijzen de universiteiten van Utrecht en Amsterdam en de Radboud Universiteit uit.
Hoewel 18 procent van de vaders in november nog altijd aangaf meer te zorgen dan voor de coronacrisis, is dat fors minder dan in eerdere metingen. Bovendien is het minder dan de moeders, van wie 20 procent meer zorgtaken op zich nam.
Citaat:
Even leek het erop dat de coronacrisis een kleine revolutie zou ontketenen aan de Nederlandse keukentafels. Doordat veel vrouwen in cruciale beroepen zitten, zoals de zorg, ging een derde van de vaders meer zorgtaken op zich nemen.
De taakverdeling is inmiddels weer even ongelijk als voor de coronacrisis, blijkt uit onderzoek van drie universiteiten waaruit de Volkskrant citeert. Vaders nemen momenteel minder zorgtaken op zich dan aan het begin van de lockdown.
De toename bij tijdens de eerste lockdown - van 33 naar bijna 40 procent huishoudens waarin de zorg eerlijk werd verdeeld - was van korte duur, wijzen de universiteiten van Utrecht en Amsterdam en de Radboud Universiteit uit.
Hoewel 18 procent van de vaders in november nog altijd aangaf meer te zorgen dan voor de coronacrisis, is dat fors minder dan in eerdere metingen. Bovendien is het minder dan de moeders, van wie 20 procent meer zorgtaken op zich nam.
woensdag 24 maart 2021 om 10:20
Dat was ik van die app-groep en ik baalde er van dat het patroon er bij mij dus blijkbaar ook zit ingesleten, terwijl ik zelf altijd heel stellig beweer dat dat niet zo is. Maar ik heb me zelf dus gecorrigeerd en let er nu ook op want het slaat werkelijk nergens op om automatisch moeders aan te spreken op zaken die kinderen aangaan.Perlala_Gadeon schreef: ↑24-03-2021 10:15Nee, niet uit jouw posts. Ik ken jouw verhaal, jij vindt helemaal niet dat jij de dingen beter kunt regelen dan je partner. Wel uit een aantal andere reacties hier. Als ik dan lees dat mensen geneigd zijn om alleen medemoeders in app-groepen te zetten, dan denk ik: daar ga je al. Dan is er in je eigen denkraam toch al iets niet helemaal op orde?!
woensdag 24 maart 2021 om 10:43
Ik denk dat het komt doordat mannen (althans, dat is wat ik in mijn omgeving zie) al snel tevreden zijn met hoe het gaat, en het dan soort van afvinken in hun hoofd dat er daarna vervolgens geen aandacht meer aan besteed hoeft te worden. En dat het dus onderhuids heel handig uitkomt dat er iemand rondloopt die dat dus wel allemaal haast automatisch doet.Thalas schreef: ↑24-03-2021 09:33Heel herkenbaar. Mijn man zorgt prima voor de kinderen. Ze gaan niet als vogelverschrikkers de deur uit, hij maakt lunchbakjes, hij doet de was, hij stofzuigt. Hij poetst hun tanden, kamt hun haren, hij denkt soms zelfs aan de gymtas. Als ik er niet ben, is hij een prima ouder. Maar als ik er ben, voelt hij zich niet verantwoordelijk. Als ik er ben, is hij vrij. Ik denk dat het te vergelijken is met een een medior die tijdelijk de afdeling leidt als de senior op vakantie is: het gaat prima, maar hij voelt toch een soort opluchting als de senior weer terug is. Dat de last van de verantwoordelijkheid weer is waar hij hoort. Ik ben de senior, mijn man is de medior. Als wij met zijn vieren ergens zijn, ben ik altijd alert op waar de kinderen zijn en of ze niet in de sloot vallen, zich voor een auto werpen of zich anderszins van kant maken. Mijn man is dan niet alert, want ik ben er. Hij let uiteraard op als ik het vraag, maar ik moet het wel vragen. Als we in een pretpark of museum of op een feestje zijn gaat mijn man ook rustig zonder het te melden naar de wc, want ik ben er. Ik kan dat niet, want als ik niet expliciet de verantwoordelijkheid voor de kinderen overdraag, weet mijn man niet dat hij verantwoordelijk is. En dat ik dus chef kind ben, dat stoort me enorm. Dat ik altijd verantwoordelijk ben en altijd de zorg heb en dat mijn man die zorg alleen heeft als ik hem die zorg geef, dat vind ik heel erg stom. En meestal is het niet zo zichtbaar dat het zo is, want in de dagelijkse gang van zaken gaat alles gewoon zijn gangetje. Maar op sommige momenten, zoals wanneer mijn man besluit om gewoon weg te gaan omdat ik, de senior, chef kind, er immers ben, wordt het schrijnend duidelijk dat hij zich niet verantwoordelijk voelt voor de kinderen als ik aanwezig ben.
Ik heb ook eens zo'n relatie gehad, maar dan zonder kinderen, en die relatie heeft het voor mij verpest ooit nog te gaan samenwonen. Tevens heeft het ervoor gezorgd dat de volgende kerel die dergelijk gedrag vertoont dat dus absoluut en zeker te horen krijgt. Als daar niks mee gebeurd, dan gebeurd er dus niets mee. Dan heb je dus geen ondergoed schoon meer, of wat dan ook. Pech voor jou. Gelukkig functioneert mijn vriend wel als een normaal, volwassen mens.
woensdag 24 maart 2021 om 10:48
Maar waarom wordt er steeds zo gehamerd op dat ‘deel’ van de vrouwen?
woensdag 24 maart 2021 om 10:52
Ik snap wel dat het niet je bedoeling is om mensen aan te vallen, maar je hebt hier dan misschien de neiging om te generaliseren en in je posts het te hebben over al die stereotypen. Je schrijft dat je je helemaal nergens in herkent en noemt vervolgens al die stereotypen op, waar nogal een deel van de posts zich óók niet in herkent.Perlala_Gadeon schreef: ↑24-03-2021 10:20Misschien ben ik ook wat lomp in mijn reacties. Het is niet mijn bedoeling om mensen aan te vallen, maar ik SNAP het gewoon niet.
woensdag 24 maart 2021 om 11:39
Thalas schreef: ↑24-03-2021 09:47Dat is, helaas, fundamentele kul. Het is een manier om voor jezelf weg te rationaliseren dat je man de keus maakt om niet de verantwoordelijkheid voor jullie kind te dragen als jullie samen zijn. Het is een manier om van hem te kunnen houden, om hem te vergeven dat wat hij doet jou persoonlijk schaadt en misschien om jezelf te vergeven dat ook jij dingen doet die de relatie tussen je man en je kind in de weg staan. Het is niet biologisch, het is het gevolg van de misvormde relatie die vaders met hun kinderen opbouwen omdat ze direct na de geboorte bij hun baby worden weggehouden. Het is het gevolg van de manier waarop wij mannen behandelen, waarop mannen zichzelf behandelen: als de mindere ouder.
He-le-maal eens. Ik snap ook werkelijk niet dat mensen het op biologische verschillen BLIJVEN gooien, zelfs nadat ze (hier) lezen hoe vrouwen daarover denken. Als het biologisch bepaald zou zijn, zouden we er toch niet zo'n moeite mee hebben?
Tja, volgens mij is er met mijn denkraam niet zo veel mis, maar onbewust zijn er ook bij mij patronen aangelegd waar ik soms naar handel, zonder dat ik het door heb. Net iets eerder 'kom we gaan mama even zoeken' tegen een huilende peuter zeggen dan meteen naar zijn vader lopen bijvoorbeeld.Perlala_Gadeon schreef: ↑24-03-2021 10:15Nee, niet uit jouw posts. Ik ken jouw verhaal, jij vindt helemaal niet dat jij de dingen beter kunt regelen dan je partner. Wel uit een aantal andere reacties hier. Als ik dan lees dat mensen geneigd zijn om alleen medemoeders in app-groepen te zetten, dan denk ik: daar ga je al. Dan is er in je eigen denkraam toch al iets niet helemaal op orde?!
En ik werkte al een half jaar in het buitenland, toen school mij belde dat de kinderen te laat werden opgehaald... Uh, dan moet je toch echt even manlief bellen, ik zit in het buitenland. O, dat wisten we niet. Nu was het 'maar' de administratieve kracht die blijkbaar had zitten slapen, verder wist iedereen het, maar mijn naam staat niet bovenaan de lijst voor te bellen contactpersonen en toch word ik, als moeder gebeld.
Ik geloof graag dat jij het niet begrijpt, maar als je hier vaker leest, zul je toch moeten beamen dat een meerderheid van de Nederlanders in meer of mindere mate vast zit in deze rolpatronen en dat het hard vechten is om daar bij weg te blijven. Fijn voor je dat jij daar geen last van hebt, lijkt me oprecht heerlijk!
woensdag 24 maart 2021 om 17:05
Maduixa schreef: ↑24-03-2021 11:39
He-le-maal eens. Ik snap ook werkelijk niet dat mensen het op biologische verschillen BLIJVEN gooien, zelfs nadat ze (hier) lezen hoe vrouwen daarover denken. Als het biologisch bepaald zou zijn, zouden we er toch niet zo'n moeite mee hebben?
Tja, volgens mij is er met mijn denkraam niet zo veel mis, maar onbewust zijn er ook bij mij patronen aangelegd waar ik soms naar handel, zonder dat ik het door heb. Net iets eerder 'kom we gaan mama even zoeken' tegen een huilende peuter zeggen dan meteen naar zijn vader lopen bijvoorbeeld.
En ik werkte al een half jaar in het buitenland, toen school mij belde dat de kinderen te laat werden opgehaald... Uh, dan moet je toch echt even manlief bellen, ik zit in het buitenland. O, dat wisten we niet. Nu was het 'maar' de administratieve kracht die blijkbaar had zitten slapen, verder wist iedereen het, maar mijn naam staat niet bovenaan de lijst voor te bellen contactpersonen en toch word ik, als moeder gebeld.
Ik geloof graag dat jij het niet begrijpt, maar als je hier vaker leest, zul je toch moeten beamen dat een meerderheid van de Nederlanders in meer of mindere mate vast zit in deze rolpatronen en dat het hard vechten is om daar bij weg te blijven. Fijn voor je dat jij daar geen last van hebt, lijkt me oprecht heerlijk!
Dit! Ik heb daarin heel bewust geprobeerd te veranderen. En toch gaat het nog steeds niet altijd automatisch goed.
woensdag 24 maart 2021 om 17:11
Het wordt een beetje off topic, maar in dezelfde categorie van stereotyperingen vasthouden en doorgeven: ik betrapte mezelf er op een gegeven moment op, daik iedere ochtend tegen mijn -toen driejarige- dochter zei 'wat zit je haar mooi!', als een soort beloning voor het feit dat ze stil het kammen uit had gezeten. Tegen mijn zoon met zijn korte haar zei ik dat nooit.
Ik ben er toen op gaan letten dat ik tegen haar niet meer per se 'mooi' zei, maar gewoon 'wat heb je goed stilgezeten en je haar zit weer netjes' en daarnaast wat vaker mijn zoon complimentjes ging maken over zijn haar.
Ik ben er toen op gaan letten dat ik tegen haar niet meer per se 'mooi' zei, maar gewoon 'wat heb je goed stilgezeten en je haar zit weer netjes' en daarnaast wat vaker mijn zoon complimentjes ging maken over zijn haar.
woensdag 24 maart 2021 om 17:22
Ik probeer dat vooral in mijn werk te doen. (Basisonderwijs) Niet altijd de moeder bellen maar ook gewoon de vader. Juist de vader.
En tegen een ziek kind bewust zeggen dat je papa of mama even gaat bellen. Niet altijd alleen maar mama. En overleggen met kind, wie hij wil dat er gebeld wordt als het niet duidelijk is aangegeven in het systeem.
woensdag 24 maart 2021 om 17:29
Herken je het ook niet in je omgeving? Eerlijk gezegd zie ik niet anders in mijn omgeving, er zijn wel gradaties. Het maakt niet uit wat voor opleiding of opvoeding ze hebben (gehad).Perlala_Gadeon schreef: ↑24-03-2021 10:20Misschien ben ik ook wat lomp in mijn reacties. Het is niet mijn bedoeling om mensen aan te vallen, maar ik SNAP het gewoon niet.
woensdag 24 maart 2021 om 17:44
HerkenbaarMaduixa schreef: ↑24-03-2021 17:11Het wordt een beetje off topic, maar in dezelfde categorie van stereotyperingen vasthouden en doorgeven: ik betrapte mezelf er op een gegeven moment op, daik iedere ochtend tegen mijn -toen driejarige- dochter zei 'wat zit je haar mooi!', als een soort beloning voor het feit dat ze stil het kammen uit had gezeten. Tegen mijn zoon met zijn korte haar zei ik dat nooit.
Ik ben er toen op gaan letten dat ik tegen haar niet meer per se 'mooi' zei, maar gewoon 'wat heb je goed stilgezeten en je haar zit weer netjes' en daarnaast wat vaker mijn zoon complimentjes ging maken over zijn haar.
Wat moet ik anders zeggen dan “ grote vent” tegen mijn zoon? Groot mens?
woensdag 24 maart 2021 om 18:58
Grote vent lijkt me prima, als je maar ook grote meid zegt (is jullie tweede er al?) tegen je eventuele dochter.Westerpaviljoen schreef: ↑24-03-2021 17:44Herkenbaar
Wat moet ik anders zeggen dan “ grote vent” tegen mijn zoon? Groot mens?
Tegen mijn zoon zeg ik ook 'wat ben je toch een lieve knul' en tegen mijn dochter dat ze een stoere meid is. Ik probeer dat enigszins evenwichtig te doen en liever vaker nog 'verkeerd om', omdat ze die stereotyperingen al genoeg mee krijgen buiten ons huis.
woensdag 24 maart 2021 om 19:07
Iets genderneutraals?Westerpaviljoen schreef: ↑24-03-2021 17:44Herkenbaar
Wat moet ik anders zeggen dan “ grote vent” tegen mijn zoon? Groot mens?
Topper(tje), kanjer, lieverd, kampioen.
woensdag 24 maart 2021 om 20:42
Wat zeg ik tegen mijn 3 jongens?Westerpaviljoen schreef: ↑24-03-2021 17:44Herkenbaar
Wat moet ik anders zeggen dan “ grote vent” tegen mijn zoon? Groot mens?
Knapperd
Lieverd
Wat ben je toch stoer/mooi/lief/gezellig/stom
Elke ochtend voor de spiegel tegen de jongste na zijn krullen in de wax te hebben gezet. Wat ben je moooooooi
woensdag 24 maart 2021 om 21:22
Nog twee maanden voor zoon er isMaduixa schreef: ↑24-03-2021 18:58Grote vent lijkt me prima, als je maar ook grote meid zegt (is jullie tweede er al?) tegen je eventuele dochter.
Tegen mijn zoon zeg ik ook 'wat ben je toch een lieve knul' en tegen mijn dochter dat ze een stoere meid is. Ik probeer dat enigszins evenwichtig te doen en liever vaker nog 'verkeerd om', omdat ze die stereotyperingen al genoeg mee krijgen buiten ons huis.
woensdag 24 maart 2021 om 22:15
Dat mis ik dan compleet
woensdag 24 maart 2021 om 22:16
Ik ook niet. Ik begrijp vrouwen niet.
Ik dus ook! Dat verklaart waarom ik er niets van snap@!
woensdag 24 maart 2021 om 22:23
Tsja, ik was eerst bang dat man echt erg zijn! Valt echt reuze mee. Maar is ook karakter denk ik van mij. En zoontje heeft denk ik een keer of 5 langer gehuild dan nodig was omdat man drukte. Maar afspraak is afspraak, dat heeft goed geholpen.
Wat mij ook opvalt: weekend weg met vriendinnen max 1 nacht, bij uitzondering 2 want de mannen kunnen het niet aan
. Echt waarom?! Die van mij zwaait me uit voor een week. Zoontje ziet er dan een week niet uit, logeert de helft van de tijd bij oma etc. Maar goed hij regelt het wel.
woensdag 24 maart 2021 om 22:34
Jaren geleden had ik mijn paarden in pensionstalling staan, en daar stonden veel andere paarden van andere mensen, meest vrouwen, want vrouwen houden toch vaker van paarden dan mannen. Een vrouw had daar haar oude donkerbruine merrie staan. Ze had het druk, had een baby gekregen, was lang niet meer op stal geweest want zwangerschap, daarna herstellen van de bevalling. Moet je als vrouw toch alleen doen, man kan dan niets voor je doen om mee te helpen.
Afijn, ze kon weer rijden, we zagen haar weer iets vaker, maar nog niet veel.
En op een dag mocht ze dan heel even los van de ketting. Ja sorry voor de woorden... Ze wilde dus komen rijden. Zat goed en wel in het zadel toen manlief belde. Baby moest andere luier en hij kon deze niet vervangen. Het paard moest afgezadeld worden, ze moest naar huis! Haar irritatie en teleurstelling in haar man was zó voelbaar! Ik ben zelf verhuisd met mijn paarden, ik weet niet hoe het afgelopen is. Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat die relatie stand gehouden heeft.
Het is al standaard dat vrouwen zich veel meer opofferen voor hun kinderen. Maar dit was wel héél erg!
woensdag 24 maart 2021 om 22:39
iones schreef: ↑24-03-2021 22:34Jaren geleden had ik mijn paarden in pensionstalling staan, en daar stonden veel andere paarden van andere mensen, meest vrouwen, want vrouwen houden toch vaker van paarden dan mannen. Een vrouw had daar haar oude donkerbruine merrie staan. Ze had het druk, had een baby gekregen, was lang niet meer op stal geweest want zwangerschap, daarna herstellen van de bevalling. Moet je als vrouw toch alleen doen, man kan dan niets voor je doen om mee te helpen.
Afijn, ze kon weer rijden, we zagen haar weer iets vaker, maar nog niet veel.
En op een dag mocht ze dan heel even los van de ketting. Ja sorry voor de woorden... Ze wilde dus komen rijden. Zat goed en wel in het zadel toen manlief belde. Baby moest andere luier en hij kon deze niet vervangen. Het paard moest afgezadeld worden, ze moest naar huis! Haar irritatie en teleurstelling in haar man was zó voelbaar! Ik ben zelf verhuisd met mijn paarden, ik weet niet hoe het afgelopen is. Maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat die relatie stand gehouden heeft.
Het is al standaard dat vrouwen zich veel meer opofferen voor hun kinderen. Maar dit was wel héél erg!
dit is te erg! Maar man kan heel veel helpen: door de nachten 50/50 te doen. En als vrouw kun je er voor kiezen (nu ga mensen over mij geen krijgen) om geen bv te geven, dan ben je veel minder beperkt. Mijn kraamtijd was zelfs met herstel van een ks vele malen relaxter dan van al mijn vriendinnen. Enige verschil: ik mocht geen bv geven. En daardoor had ik zoveel meer vrijheid
woensdag 24 maart 2021 om 22:41
Tijdens de zwangerschap kan de man niets doen. Hij kan het nooit overnemen. Ook de bevalling en het herstellen ervan, komt neer op de vrouw. En daarna dan óók nog te beroerd zijn om iets te doen zodat ze eens een keer toe komt aan iets anders, dat vind ik te erg voor worden. Dan is zo'n man een walgelijk egoistisch serpent.Leeuw32 schreef: ↑24-03-2021 22:39
Maar man kan heel veel helpen: door de nachten 50/50 te doen. En als vrouw kun je er voor kiezen (nu ga mensen over mij geen krijgen) om geen bv te geven, dan ben je veel minder beperkt. Mijn kraamtijd was zelfs met herstel van een ks vele malen relaxter dan van al mijn vriendinnen. Enige verschil: ik mocht geen bv geven. En daardoor had ik zoveel meer vrijheid
woensdag 24 maart 2021 om 22:43
Klopt, maar man kan wel compensereniones schreef: ↑24-03-2021 22:41Tijdens de zwangerschap kan de man niets doen. Hij kan het nooit overnemen. Ook de bevalling en het herstellen ervan, komt neer op de vrouw. En daarna dan óók nog te beroerd zijn om iets te doen zodat ze eens een keer toe komt aan iets anders, dat vind ik te erg voor worden. Dan is zo'n man een walgelijk egoistisch serpent.
. Bijzonder hoe dat werkt eigenlijk. Corona was en is hier goed voor de taakverdeling: na 6 weken was ik wee 30 uur aan het werk. Dus het is er nooit ingeslopen dat ik meer deed dan man.
woensdag 24 maart 2021 om 22:56
Ik voelde me niet zo beperkt met borstvoeding geven hoor, ik ging alsnog gewoon weekendjes weg enzo.Leeuw32 schreef: ↑24-03-2021 22:39
Maar man kan heel veel helpen: door de nachten 50/50 te doen. En als vrouw kun je er voor kiezen (nu ga mensen over mij geen krijgen) om geen bv te geven, dan ben je veel minder beperkt. Mijn kraamtijd was zelfs met herstel van een ks vele malen relaxter dan van al mijn vriendinnen. Enige verschil: ik mocht geen bv geven. En daardoor had ik zoveel meer vrijheid
