Coronavirus COVID-19
alle pijlers
Enorm down door corona
woensdag 15 april 2020 om 16:53
Van nature ben ik een opgewekt persoon maar ik zit er zo enorm doorheen. Mijn werksector is behoorlijk geraakt door t virus en de toekomst ziet er ineens een stuk somberder uit. Ik kijk te veel nieuws.. ben elke dag om 1400 gebrand om de nieuwe RIVM cijfers te bekijken en om 1600 de IC cijfers en nu ik net las dat we op en af tot 2025 op en af in lockdown zitten als er geen vaccin komt. 
Ik weet dat we schouders eronder moeten houden maar dat valt mij nu heel zwaar. De gedachte dat mijn kinferen de komende jaren niet bij m'n moeder kunnen logeren en (Dat doen ze zo graag) en ik mn moeder geen knuffel kan geven vind ik.
Ik voel me gewoon even kt..
Wat ik wil met dit topic? Even van mij afschrijven..
Ik weet dat we schouders eronder moeten houden maar dat valt mij nu heel zwaar. De gedachte dat mijn kinferen de komende jaren niet bij m'n moeder kunnen logeren en (Dat doen ze zo graag) en ik mn moeder geen knuffel kan geven vind ik.
Ik voel me gewoon even kt..
Wat ik wil met dit topic? Even van mij afschrijven..
donderdag 16 april 2020 om 10:06
MarvelousMrsMaisel schreef: ↑16-04-2020 09:59"Maak het thuis gezellig". Jij zit vast niet in je eentje thuis.
Mijn levensgeluk hangt dus wél af van reizen, nieuwe dingen zien, nieuwe ervaringen opdoen, mensen ontmoeten, uit eten, horeca, bioscoop. Leuk voor je dat jij dat triest noemt, maar erg vriendelijk is dat niet. Misschien kun jij deze tijd eens gebruiken om te leren over hoe andere mensen andere dingen belangrijk vinden. Empathie opbouwen en zo. Niet alleen aan je eigen situatie en hachje denken.
Echt, wat moet ik als vrijgezel alleen in een huisje hier in NL? Ik wil op reis! Ik vind het dan ook kut TO. En ik zit ook om 14 uur klaar voor de nieuwe cijfers... Tja. Ik hoop ook echt dat ze vandaag weer omlaag gaan.
In je eentje is het gewoon echt rot. Wat kan helpen is kijken of je de situatie kunt accepteren. Het klinkt alsof je nog behoorlijk in de weerstand zit, maar de kans is heel groot dat reizen er nog heel lang niet inzit. Dus zodra je kunt accepteren dat dit is zoals het is, kun je kijken hoe je het alleen leuker kunt maken, of in elk geval minder vervelend. Heb je een coronabuddy? Iemand die je nog regelmatig ziet? Ik denk dat dat heel verstandig is, dan heb je toch wat menselijk contact.
En verder: een studie oppakken, klussen in huis, veel bellen met mensen, online spelletjes spelen met vrienden (zoals Wordfeud ofzo), de foto's van je reizen sorteren en een album van maken, een hardloopschema starten. En wat ook echt helpt: iets voor een ander doen. Boodschappen doen voor een buurtgenoot, een liedje inzingen voor een oma. Hoef je niet veel aan te vinden, maar van nut zijn voor een ander geeft altijd een prettig gevoel.
donderdag 16 april 2020 om 10:10
Online contact is toch surrogaat. Zelfs mijn stiefzoons ervaren dat nu terwijl ze vroeger alles via hun smartphone deden. Een coronabuddy is een goed idee.katkaatje schreef: ↑16-04-2020 10:06In je eentje is het gewoon echt rot. Wat kan helpen is kijken of je de situatie kunt accepteren. Het klinkt alsof je nog behoorlijk in de weerstand zit, maar de kans is heel groot dat reizen er nog heel lang niet inzit. Dus zodra je kunt accepteren dat dit is zoals het is, kun je kijken hoe je het alleen leuker kunt maken, of in elk geval minder vervelend. Heb je een coronabuddy? Iemand die je nog regelmatig ziet? Ik denk dat dat heel verstandig is, dan heb je toch wat menselijk contact.
En verder: een studie oppakken, klussen in huis, veel bellen met mensen, online spelletjes spelen met vrienden (zoals Wordfeud ofzo), de foto's van je reizen sorteren en een album van maken, een hardloopschema starten. En wat ook echt helpt: iets voor een ander doen. Boodschappen doen voor een buurtgenoot, een liedje inzingen voor een oma. Hoef je niet veel aan te vinden, maar van nut zijn voor een ander geeft altijd een prettig gevoel.
Wat betreft reizen, ook dichtbij zijn mooie dingen te zien. Helaas is alles dicht.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
donderdag 16 april 2020 om 10:14
Ik laat alles gewoon gebeuren en accepteer het. En ik weet zeker dat dit geen jaren duurt. Er is een omslagpunt waarbij de prijs van de maatregel te hoog is voor wat je ermee probeert te bereiken.
Wuhan is toch ook weer opgestart?
Wuhan is toch ook weer opgestart?
anoniem_639a9136a72af wijzigde dit bericht op 16-04-2020 10:14
3.82% gewijzigd
donderdag 16 april 2020 om 10:14
Eens hoor, is ook surrogaat, merk ik ook. Maar het is in elk geval iets. Ik doe regelmatig borrelen en een spelletje met single vrienden. Het is niet hetzelfde, maar zeker beter dan niks.
Dichtbij zou je door de week naar de Veluwe of het strand of iets dergelijks kunnen. Het Pieterpad lopen ofzo, of de grens van Nederland langsfietsen. Een doel stellen en daarna toe werken. Moet je natuurlijk wel thuis zitten door de week, maar dan is het heel rustig en kun je prima in de natuur recreëren. Als je een sociaal wezen bent is dat alleen even wennen, maar beter dan thuis alleen zitten.
donderdag 16 april 2020 om 10:18
Het is toch een kwestie van instelling.MarvelousMrsMaisel schreef: ↑16-04-2020 09:59"Maak het thuis gezellig". Jij zit vast niet in je eentje thuis.
Mijn levensgeluk hangt dus wél af van reizen, nieuwe dingen zien, nieuwe ervaringen opdoen, mensen ontmoeten, uit eten, horeca, bioscoop. Leuk voor je dat jij dat triest noemt, maar erg vriendelijk is dat niet. Misschien kun jij deze tijd eens gebruiken om te leren over hoe andere mensen andere dingen belangrijk vinden. Empathie opbouwen en zo. Niet alleen aan je eigen situatie en hachje denken.
Echt, wat moet ik als vrijgezel alleen in een huisje hier in NL? Ik wil op reis! Ik vind het dan ook kut TO. En ik zit ook om 14 uur klaar voor de nieuwe cijfers... Tja. Ik hoop ook echt dat ze vandaag weer omlaag gaan.
Ik ben alleen en woon alleen en heb veel vrienden waar ik normaal veel mee onderneem. Nu zit ik alleen thuis achter mijn laptop en zie of spreek verder niemand, op af en toe een videocall na.
Nee, het is niet mijn ideaal, maar mijn levensgeluk hangt er niet van af. Ik red me wel. Het is een fase. Het heeft geen zin om te zwelgen.
donderdag 16 april 2020 om 10:20
MarvelousMrsMaisel schreef: ↑16-04-2020 09:59"Maak het thuis gezellig". Jij zit vast niet in je eentje thuis.
Mijn levensgeluk hangt dus wél af van reizen, nieuwe dingen zien, nieuwe ervaringen opdoen, mensen ontmoeten, uit eten, horeca, bioscoop. Leuk voor je dat jij dat triest noemt, maar erg vriendelijk is dat niet. Misschien kun jij deze tijd eens gebruiken om te leren over hoe andere mensen andere dingen belangrijk vinden. Empathie opbouwen en zo. Niet alleen aan je eigen situatie en hachje denken.
Echt, wat moet ik als vrijgezel alleen in een huisje hier in NL? Ik wil op reis! Ik vind het dan ook kut TO. En ik zit ook om 14 uur klaar voor de nieuwe cijfers... Tja. Ik hoop ook echt dat ze vandaag weer omlaag gaan.
Ik vind het helemaal niet triest als je daar geluk uithaalt en daar behoefte aan hebt. Zeker als je single bent dan snap ik dat deze periode moeilijker is. Maar wat ik wel lastig vind aan dit topic en aan jouw post is dat jullie blijven hangen in wat niet kan en daar dan ook helemaal depri van worden en je helemaal op gaat in de cijfers (wat moet je met die cijfers?).
Kom op, als je zo’n levenslustig, reistype bent dan kan je ook van deze periode toch wel iets creatiefs en positiefs maken? Stel jezelf wat doelen, bijvoorbeeld het verdiepen van een vriendschap via videobellen, een vaardigheid leren, een taal leren, online communities opzoeken (internationaal als je dat zo leuk vindt). En spreek met 1 of 2 vrienden af dat jullie voor elkaar de uitzondering maken en wel contact hebben (vorm een ‘gezin’), en dan kan je heus met een vriendin op een rustig moment in een park zitten of een wandeling maken, wijn kan je meenemen.
Of kijk eens in je vriendengroep wie wat steun kan gebruiken, want ja, ook in deze tijd gaat het ‘gewone’ leed ook door. Ik baal bijvoorbeeld dat ik niks hoor van een paar vriendinnen die vooral klagen dat ze zich vervelen, terwijl ik best wat objectief vervelende dingen meemaak in mijn leven nu (verlies dierbare, ziekte enz). Steek je zeeën van tijd in het sturen van een kaartje denk ik dan, in plaats van zelfbeklag.
donderdag 16 april 2020 om 11:01
Volledig eens met jou, dubbeljus. Misschien juist ook een mooi moment om te leren je levensgeluk niet af te laten hangen van reizen en uitstapjes? Want er kunnen in je leven nog héél veel dingen gebeuren waardoor je dat (al dan niet tijdelijk) niet meer kunt doen. En dan? Ga je dan weer hele dag chagrijnig zitten zijn? En als je je ervoor openstelt, gebeuren er ook nu gewoon mooie dingen. Zo had ik laatst (op afstand) zomaar een mooi, waardevol gesprek met een oudere man die daar op een bankje in de zon zat. Als je iedere dag een wandeling maakt, garandeer ik je dat je iedere dag nieuwe dingen ziet en je woonplaats op een heel andere manier leert kennen. Bovendien: ook in je eentje thuis kan je het gezellig maken en ik kan het weten, want ik zit ook in mijn eentje thuis. Ik zorg dat het schoon en opgeruimd is, dat ik mijn planten goed verzorg, dat een mooie bos bloemen staat, dat er iedere avond iets lekkers en gezonds op tafel komt. Zo moeilijk is het niet, maar je moet jezelf soms wel gewoon even een schop onder je kont geven.
donderdag 16 april 2020 om 11:06
Overigens kan ik óók beamen dat het nu (maar anders natuurlijk ook) fijn is wat voor een ander te doen. Ik heb deze periode voor meerdere mensen boodschappen gedaan of soms gewoon wat leuks voor de deur gelegd, ik heb kaartjes gestuurd aan eenzame ouderen nadat ik een oproep zag op twitter, ik bel iedere dag met mijn oma en breng één keer per week op de fiets warme maaltijden rond bij mensen die door sociale/psychische/financiële problemen niet in staat zijn goed voor zichzelf te zorgen. En hoe klein de daad ook is, het geeft me telkens weer een vrolijk gevoel. Bovendien haalt het de focus ook even bij jezelf weg, ook weleens goed.
donderdag 16 april 2020 om 13:10
TO, naar voor je om te horen dat je er zo doorheen zit momenteel. Ik herken het. Maar ik bekijk het van dag tot dag, dat helpt wel. Of zelfs van dagdeel tot dagdeel. Vandaag heb ik tot nu toe even een baaldag. Ik sta mezelf nu ook toe om even te balen, negeren helpt niet. Maar kijk wat voor jou werkt. Met het virus zelf ben ik weinig bezig, maar ik kijk dan ook weinig naar het nieuws. Normaal nog iets minder, maar ik volg het nog steeds niet op de voet. Maar er moet gezegd worden dat ik dan ook een angststoornis en bijkomende problemen heb. Die nemen meer ruimte in beslag dan gedachten over angst voor het virus.
Wat mij helpt, is mediteren. Soms vind ik het wat zweverig, maar het helpt mijn gedachten wel te kalmeren. Simpelweg stil staan bij het hier en nu. Het maakt me rustiger. Ook sporten doet het heel goed bij mij. Ergens moe van zijn aan het einde van de dag. Ik sport dan ook bijna iedere dag wel.
Heel veel sterkte
en bovenal even een knuffel, want dit is gewoon een rottige tijd. Of je nu single bent of samenwoont / een relatie hebt. Iedere situatie brengt weer andere uitdagingen met zich mee.
Wat mij helpt, is mediteren. Soms vind ik het wat zweverig, maar het helpt mijn gedachten wel te kalmeren. Simpelweg stil staan bij het hier en nu. Het maakt me rustiger. Ook sporten doet het heel goed bij mij. Ergens moe van zijn aan het einde van de dag. Ik sport dan ook bijna iedere dag wel.
Heel veel sterkte
en bovenal even een knuffel, want dit is gewoon een rottige tijd. Of je nu single bent of samenwoont / een relatie hebt. Iedere situatie brengt weer andere uitdagingen met zich mee.
donderdag 16 april 2020 om 13:40
De laatste paar zomers heb ik veel door Nederland gefietst en onderweg in een tentje geslapen. Ik heb ontdekt hoe bijzonder en mooi Nederland eigenlijk is. Kamperen zal er nog niet inzitten omdat de toiletgebouwen voorlopig niet open mogen en een chemisch toiletje te zwaar is op de fietskatkaatje schreef: ↑16-04-2020 10:14Eens hoor, is ook surrogaat, merk ik ook. Maar het is in elk geval iets. Ik doe regelmatig borrelen en een spelletje met single vrienden. Het is niet hetzelfde, maar zeker beter dan niks.
Dichtbij zou je door de week naar de Veluwe of het strand of iets dergelijks kunnen. Het Pieterpad lopen ofzo, of de grens van Nederland langsfietsen. Een doel stellen en daarna toe werken. Moet je natuurlijk wel thuis zitten door de week, maar dan is het heel rustig en kun je prima in de natuur recreëren. Als je een sociaal wezen bent is dat alleen even wennen, maar beter dan thuis alleen zitten.
. Ook een terrasje pakken onderweg zit er niet in denk ik. Maar ik stap zeker weer op de fiets en zal dan wel dagtochtjes gaan maken, of wellicht een B&B als deze eigen voorzieningen heeft om te koken en de douchen.
„Ik ben goddank helemaal niets” (Japi)
donderdag 16 april 2020 om 13:58
Het is niet dat ik mijn leven nu niet kan invullen. Lekkere aannames weer.
Ik zou alleen graag mijn oude leven terug willen.
En dit nieuwe leven vind ik vet kut de meeste tijd.
Er zijn ook mensen die leven voor hun gezin. Dat vind ik dan weer apart. Ieder z'n ding. Ik leef om te reizen en dat kan nu niet. Ik ben geen type om met onbekende bejaarden te gaan kletsen of eenzame fietstochten te maken in de buurt waarbij er niet eens op een terrasje neergestreken kan worden.
Beetje jammer van die mensen die in een 'ik vind het klote'topic weer komen mekkeren dat er niets te klagen valt. Fijn voor jou dat je je leven nu nog leuk vindt. Ik vind jouw leven waarschijnlijk dan over het algemeen niet zo leuk. Ik vind mijn eigen leven leuk, zoals het voor maart nog was. Ik wil dat leven terug.
En zo met mij nog veel meer mensen. En dat mag ook gewoon gezegd worden.
Ik zou alleen graag mijn oude leven terug willen.
En dit nieuwe leven vind ik vet kut de meeste tijd.
Er zijn ook mensen die leven voor hun gezin. Dat vind ik dan weer apart. Ieder z'n ding. Ik leef om te reizen en dat kan nu niet. Ik ben geen type om met onbekende bejaarden te gaan kletsen of eenzame fietstochten te maken in de buurt waarbij er niet eens op een terrasje neergestreken kan worden.
Beetje jammer van die mensen die in een 'ik vind het klote'topic weer komen mekkeren dat er niets te klagen valt. Fijn voor jou dat je je leven nu nog leuk vindt. Ik vind jouw leven waarschijnlijk dan over het algemeen niet zo leuk. Ik vind mijn eigen leven leuk, zoals het voor maart nog was. Ik wil dat leven terug.
En zo met mij nog veel meer mensen. En dat mag ook gewoon gezegd worden.
donderdag 16 april 2020 om 14:00
donderdag 16 april 2020 om 14:10
Klote hè, en dit gevoel mag ook. Is heel normaal. Lees dit ook eens: https://hbr.org/2020/03/that-discomfort ... wWh8T_Uz7A
Ik had dit gevoel vorige week ook nadat het NRC kwam met dat nieuws dat het nog zeker 2 jaar kan duren, dat je afstand moet houden. Ik zat er even helemaal doorheen. Ik woon alleen en ben single, dus ik heb nu ook al 5 weken geen enkel mens meer aangeraakt. Geen knuffel, niet eens een hand gegeven of even op de schouder aangeraakt tijdens een gesprek. Niks. Dat hakt er in hoor, we blijven toch zoogdieren die heel erg behoefte hebben aan sociaal contact en aanraking. Ik had wel geaccepteerd dat een paar korte tripjes niet door konden gaan en een paar festivals afgelast waren in de komende maand, maanden. Maar járen niet dansen in een menigte, járen geen vrienden en familie knuffelen?!
Maar ik heb toen gekozen om het nieuws veel minder te gaan volgen. Alleen af en toe het Jeugdjournaal (meestal wat opbeurender) of 18 uur journaal (lekker kort dus ook niet te véél ellende), en de wekelijkse persconferentie, maar verder gewoon NIET meer. En om te gaan zoeken naar dingen waar ik wél invloed op heb en wat nog wél kan.
- in shape blijven door genoeg te bewegen, buiten of binnen met suffe Youtube filmpjes
- gezond eten
- met vrienden afspreken op veilige afstand, bijvoorbeeld samen wandelen in rustige delen en op rustige tijden, of ieder naar "het midden" fietsen en daar picknicken op veilige afstand
- meer bellen en beeldbellen met vrienden en familie
- "samen" ieder in je eigen huis dezelfde film tegelijk kijken en naderhand bespreken
- eindelijk boeken lezen die al een tijd lagen
- de gekke verborgen straatjes in de buurt en de kleine paadjes in het park eindelijk beter leren kennen door op stille tijden te gaan wandelen
Voor mij helpt het zo het zo klein mogelijk te houden en me eventjes alleen te focussen op mezelf en mijn naasten. Anderen hebben veel baat bij vrijwilligerswerk gaan doen, of hun huis te gaan opruimen, of eindelijk te beginnen aan die nieuwe hobby / extra uitgebreid koken / nieuwe taal die ze willen leren. Het gaat erom dat je je aandacht richt op de dingen waar jij zelf invloed op hebt.
Sterkte
Ik had dit gevoel vorige week ook nadat het NRC kwam met dat nieuws dat het nog zeker 2 jaar kan duren, dat je afstand moet houden. Ik zat er even helemaal doorheen. Ik woon alleen en ben single, dus ik heb nu ook al 5 weken geen enkel mens meer aangeraakt. Geen knuffel, niet eens een hand gegeven of even op de schouder aangeraakt tijdens een gesprek. Niks. Dat hakt er in hoor, we blijven toch zoogdieren die heel erg behoefte hebben aan sociaal contact en aanraking. Ik had wel geaccepteerd dat een paar korte tripjes niet door konden gaan en een paar festivals afgelast waren in de komende maand, maanden. Maar járen niet dansen in een menigte, járen geen vrienden en familie knuffelen?!
Maar ik heb toen gekozen om het nieuws veel minder te gaan volgen. Alleen af en toe het Jeugdjournaal (meestal wat opbeurender) of 18 uur journaal (lekker kort dus ook niet te véél ellende), en de wekelijkse persconferentie, maar verder gewoon NIET meer. En om te gaan zoeken naar dingen waar ik wél invloed op heb en wat nog wél kan.
- in shape blijven door genoeg te bewegen, buiten of binnen met suffe Youtube filmpjes
- gezond eten
- met vrienden afspreken op veilige afstand, bijvoorbeeld samen wandelen in rustige delen en op rustige tijden, of ieder naar "het midden" fietsen en daar picknicken op veilige afstand
- meer bellen en beeldbellen met vrienden en familie
- "samen" ieder in je eigen huis dezelfde film tegelijk kijken en naderhand bespreken
- eindelijk boeken lezen die al een tijd lagen
- de gekke verborgen straatjes in de buurt en de kleine paadjes in het park eindelijk beter leren kennen door op stille tijden te gaan wandelen
Voor mij helpt het zo het zo klein mogelijk te houden en me eventjes alleen te focussen op mezelf en mijn naasten. Anderen hebben veel baat bij vrijwilligerswerk gaan doen, of hun huis te gaan opruimen, of eindelijk te beginnen aan die nieuwe hobby / extra uitgebreid koken / nieuwe taal die ze willen leren. Het gaat erom dat je je aandacht richt op de dingen waar jij zelf invloed op hebt.
Sterkte
You can never have too many hats, gloves and shoes
donderdag 16 april 2020 om 14:11
Eens, MarvelousMrsMaisel!
Leuk dat andere mensen het prima vinden om hun leven anders te moeten indelen en dat ze zich daar goed bij voelen. Dat is erg fijn voor hen. Maar ik schiet daar niets mee op en kan ook weinig met de tips van “doe dingen in je eigen omgeving, maak praatjes met onbekenden, Nederland is ook mooi”. Dat is gewoon niet waar ik echt heel blij van wordt. Zo is iedereen anders in waar ze blij van worden.
Leuk dat andere mensen het prima vinden om hun leven anders te moeten indelen en dat ze zich daar goed bij voelen. Dat is erg fijn voor hen. Maar ik schiet daar niets mee op en kan ook weinig met de tips van “doe dingen in je eigen omgeving, maak praatjes met onbekenden, Nederland is ook mooi”. Dat is gewoon niet waar ik echt heel blij van wordt. Zo is iedereen anders in waar ze blij van worden.
donderdag 16 april 2020 om 14:11
Noch vooruit noch terug. Gewoon in het nu leven. Dit is wat het is, maak er het beste van.jongengrijs schreef: ↑16-04-2020 14:00Ik denk echt dat je vooruit moet gaan kijken ipv terug anders maak je jezelf gek.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
donderdag 16 april 2020 om 14:19
patsy--stone schreef: ↑16-04-2020 14:10Klote hè, en dit gevoel mag ook. Is heel normaal. Lees dit ook eens: https://hbr.org/2020/03/that-discomfort ... wWh8T_Uz7A
Ik had dit gevoel vorige week ook nadat het NRC kwam met dat nieuws dat het nog zeker 2 jaar kan duren, dat je afstand moet houden. Ik zat er even helemaal doorheen. Ik woon alleen en ben single, dus ik heb nu ook al 5 weken geen enkel mens meer aangeraakt. Geen knuffel, niet eens een hand gegeven of even op de schouder aangeraakt tijdens een gesprek. Niks. Dat hakt er in hoor, we blijven toch zoogdieren die heel erg behoefte hebben aan sociaal contact en aanraking. Ik had wel geaccepteerd dat een paar korte tripjes niet door konden gaan en een paar festivals afgelast waren in de komende maand, maanden. Maar járen niet dansen in een menigte, járen geen vrienden en familie knuffelen?!
Maar ik heb toen gekozen om het nieuws veel minder te gaan volgen. Alleen af en toe het Jeugdjournaal (meestal wat opbeurender) of 18 uur journaal (lekker kort dus ook niet te véél ellende), en de wekelijkse persconferentie, maar verder gewoon NIET meer. En om te gaan zoeken naar dingen waar ik wél invloed op heb en wat nog wél kan.
- in shape blijven door genoeg te bewegen, buiten of binnen met suffe Youtube filmpjes
- gezond eten
- met vrienden afspreken op veilige afstand, bijvoorbeeld samen wandelen in rustige delen en op rustige tijden, of ieder naar "het midden" fietsen en daar picknicken op veilige afstand
- meer bellen en beeldbellen met vrienden en familie
- "samen" ieder in je eigen huis dezelfde film tegelijk kijken en naderhand bespreken
- eindelijk boeken lezen die al een tijd lagen
- de gekke verborgen straatjes in de buurt en de kleine paadjes in het park eindelijk beter leren kennen door op stille tijden te gaan wandelen
Voor mij helpt het zo het zo klein mogelijk te houden en me eventjes alleen te focussen op mezelf en mijn naasten. Anderen hebben veel baat bij vrijwilligerswerk gaan doen, of hun huis te gaan opruimen, of eindelijk te beginnen aan die nieuwe hobby / extra uitgebreid koken / nieuwe taal die ze willen leren. Het gaat erom dat je je aandacht richt op de dingen waar jij zelf invloed op hebt.
Sterkte
Ja, als mensen nog verder zouden zeuren dan had ik ook dat artikel geplaatst. Het is gewoon een rouwproces waar je doorheen moet. Dat gaat niet lineair. Dat gaat met ups en downs. Super goed stuk.
Ik hoop gewoon dat er snel een vaccin komt en dat ik vooral snel met m'n neefjes en nichtjes weer kan knuffelen en spelen. En dat m'n ouders dat snel weer mogen. Want vooral voor oudere mensen vind ik dit echt 'verloren tijd'.
donderdag 16 april 2020 om 14:25
Ik denk niet zozeer dat het erom gaat of je het prima vindt of niet, maar meer om het feit dat je er het beste van moet zien te maken. En precies wat je zegt, voor iedereen is "het beste" weer anders. En ik ben het ermee eens: even klagen, helemaal prima, goed ook denk ik want dit is allemaal écht niet leuk, maar daarna weer door. Kijken naar hoe je nog zoveel mogelijk uit je dag kunt halen.Whomi schreef: ↑16-04-2020 14:11Eens, MarvelousMrsMaisel!
Leuk dat andere mensen het prima vinden om hun leven anders te moeten indelen en dat ze zich daar goed bij voelen. Dat is erg fijn voor hen. Maar ik schiet daar niets mee op en kan ook weinig met de tips van “doe dingen in je eigen omgeving, maak praatjes met onbekenden, Nederland is ook mooi”. Dat is gewoon niet waar ik echt heel blij van wordt. Zo is iedereen anders in waar ze blij van worden.
donderdag 16 april 2020 om 14:36
Voor sommigen is dat gevoel er al veel langer. Zo stond mijn leven vorig jaar grotendeels stil door allerlei heftige gebeurtenissen en was ik vanaf de winter juist bezig om het gewone leven weer op te pakken. Het voelt voor mij niet als pas een maand. En dat geldt heus voor meer mensen.jongengrijs schreef: ↑16-04-2020 14:00Maar dat leven komt dus voorlopig niet terug. Bovendien duurt het pas een maand nu en mensen zijn het nu al zat? Best zorgwekkend als je nagaat dat het waarschijnlijk nog wel even gaat duren.
Ik denk echt dat je vooruit moet gaan kijken ipv terug anders maak je jezelf gek.
donderdag 16 april 2020 om 14:57
Maar er wordt nu net gedaan of "die anderen" het nooit leuk hebben gevonden om op terrasjes te zitten en op stap te gaan. Ik denk dat iederéén er naar uit kijkt als dat gewoon weer kan. Het verschil is alleen dat de meesten begrijpen dat dat nu niet kan en dat er niks anders op zit dan je te focussen op andere dingen. Want je kan wel zeggen dat je niets op schiet met die tips, maar volgens mij schiet je er een stuk meer mee op dan de hele tijd te chagrijnen, hier af te geven op anderen en continu te denken aan wat je nu allemaal niet kan.Whomi schreef: ↑16-04-2020 14:11Eens, MarvelousMrsMaisel!
Leuk dat andere mensen het prima vinden om hun leven anders te moeten indelen en dat ze zich daar goed bij voelen. Dat is erg fijn voor hen. Maar ik schiet daar niets mee op en kan ook weinig met de tips van “doe dingen in je eigen omgeving, maak praatjes met onbekenden, Nederland is ook mooi”. Dat is gewoon niet waar ik echt heel blij van wordt. Zo is iedereen anders in waar ze blij van worden.
donderdag 16 april 2020 om 15:09
Ik zeg nergens dat die anderen dat nooit leuk hebben gevonden. Die gaan hier gewoon anders mee om. Zo is iedereen anders. En ik zit heus niet de hele dag te chagrijnen, lees even terug dan zie je dat ik vanmorgen wat heb besteld om me weer even bezig te houden. Maar mijn normale hobby die in de winter toch al stil ligt en vooral in het voorjaar weer begint, kan ik nu niet doen en daar is geen oplossing voor. En daar baal ik flink van. En ik bepaal zelf hoe lang ik daar van ga zitten balen. Soms is dat meer dan andere dagen. En op die dagen dat het erger is, is hier klagen gewoon fijn. Mag dit gewoon een klaagtopic zijn ipv al dat gejubel over hoe mensen die het even moeilijk hebben het anders moeten doen?meisje85 schreef: ↑16-04-2020 14:57Maar er wordt nu net gedaan of "die anderen" het nooit leuk hebben gevonden om op terrasjes te zitten en op stap te gaan. Ik denk dat iederéén er naar uit kijkt als dat gewoon weer kan. Het verschil is alleen dat de meesten begrijpen dat dat nu niet kan en dat er niks anders op zit dan je te focussen op andere dingen. Want je kan wel zeggen dat je niets op schiet met die tips, maar volgens mij schiet je er een stuk meer mee op dan de hele tijd te chagrijnen, hier af te geven op anderen en continu te denken aan wat je nu allemaal niet kan.
donderdag 16 april 2020 om 15:11
Ik snap dat het verdrietig is, ik heb soms ook mijn baalmomentjes.
Maar kom op, het is nu net één maand zo bezig. De meeste mensen zien hun ouders echt niet vaker dan 1 keer in de 2 weken dus dan heb je nu pas 2 keer gemist.
En hoeveel etentjes heb je nu gemist? 4 misschien als je elke week gaat?
En als je met vakantie ben zie je ook je vrienden soms 3 weken niet.
Die theorieën over 'de komende 5 jaar' zijn theoretisch, een 'wat als?' scenario. Dat is wat wetenschappers doen: theorieën bedenken. Echt, zo ver vooruit speculeren helpt helemaal niks voor jou als persoon.
Loop een rondje, geniet van het mooie weer en bedenk alvast wel restaurant je gaat eten als het weer kan.
Maar kom op, het is nu net één maand zo bezig. De meeste mensen zien hun ouders echt niet vaker dan 1 keer in de 2 weken dus dan heb je nu pas 2 keer gemist.
En hoeveel etentjes heb je nu gemist? 4 misschien als je elke week gaat?
En als je met vakantie ben zie je ook je vrienden soms 3 weken niet.
Die theorieën over 'de komende 5 jaar' zijn theoretisch, een 'wat als?' scenario. Dat is wat wetenschappers doen: theorieën bedenken. Echt, zo ver vooruit speculeren helpt helemaal niks voor jou als persoon.
Loop een rondje, geniet van het mooie weer en bedenk alvast wel restaurant je gaat eten als het weer kan.
donderdag 16 april 2020 om 15:15
Whomi schreef: ↑16-04-2020 14:11Eens, MarvelousMrsMaisel!
Leuk dat andere mensen het prima vinden om hun leven anders te moeten indelen en dat ze zich daar goed bij voelen. Dat is erg fijn voor hen. Maar ik schiet daar niets mee op en kan ook weinig met de tips van “doe dingen in je eigen omgeving, maak praatjes met onbekenden, Nederland is ook mooi”. Dat is gewoon niet waar ik echt heel blij van wordt. Zo is iedereen anders in waar ze blij van worden.
Ik denk dat de crux er in zit dat je 'moet' accepteren dat de dingen waar jij echt heel blij van wordt, er voorlopig niet in zitten. Dit is, voor nu, het nieuwe normaal. En dat je dus voorlopig ook even niet 'echt heel blij' wordt. En dat betekent helemaal niet dat je dat niet kut mag vinden hè. Volgens mij zegt bijna iedereen hier: "Hartstikke logisch dat je je zo voelt, logisch dat je baalt/verdrietig/boos bent. Dat mag er helemaal zijn." En daarna geeft men dan wat tips om daarmee om te gaan.
Want heel rationeel gezien heb je iedere dag de keuze: of thuis zitten chagrijnen of iets doen wat je ook niet echt leuk vindt, maar wat minder erg is dan thuis chagrijnen. Of zelfs: iets doen wat je heel stom vindt, maar goed, je maakt er iemand anders wel blij mee en dat is dan in elk geval mooi meegenomen. Je baalt toch, kan je beter, al balend iets nuttigs doen.
En nogmaals: dat hoeft niet altijd, maar als je merkt dat je er te lang in blijft 'hangen' of er zelf te down van wordt, kunnen dit opties zijn om je een beetje te helpen.
Daarnaast echt dat accepteren dat je je kut voelt. Veel mensen leven in de veronderstelling dat je altijd, of in elk geval heel vaak, gelukkig moet zijn. Dat gelukkig zijn het doel is. Ook logisch met de invloed van social media en alle inspiratiegoeroe's. Maar leven is nu eenmaal net zo vaak doffe ellende als dat het fijn is. Nu zitten we in een periode doffe ellende, of je nu wil of niet. Die gaat wel weer voorbij, maar het is een stuk dragelijker als je accepteert dat het is zoals het is. En ook accepteert dat je dat soms even niet kunt accepteren.
Het is net als met het weer en Pinkpop. Je kunt balen dat het regent en je daardoor het festival in het water valt. Of je neem laarzen en een poncho mee en gaat ervoor. Misschien was het leuker geweest als de zon scheen, maar nu heb je in elk geval íets gedaan en aangezien zo'n festival drie dagen duurt, zitten er altijd wel wat leuke momenten tussen. Zo is het nu ook: blijf je thuis omdat het regent, of trek je je regenlaarzen en poncho aan en doe je mee in de wereld.
Waarbij ik, nóg een keer, wil duidelijk maken dat het óók heel logisch is dat je baalt en je je kut voelt en door een rouwproces gaat. Ik vlieg ook van hot naar her. Vandaag heb ik een goede dag, gisteren een baaldag. En zo zal het nog wel even blijven, ben ik bang.
donderdag 16 april 2020 om 15:19
Whomi schreef: ↑16-04-2020 15:09Ik zeg nergens dat die anderen dat nooit leuk hebben gevonden. Die gaan hier gewoon anders mee om. Zo is iedereen anders. En ik zit heus niet de hele dag te chagrijnen, lees even terug dan zie je dat ik vanmorgen wat heb besteld om me weer even bezig te houden. Maar mijn normale hobby die in de winter toch al stil ligt en vooral in het voorjaar weer begint, kan ik nu niet doen en daar is geen oplossing voor. En daar baal ik flink van. En ik bepaal zelf hoe lang ik daar van ga zitten balen. Soms is dat meer dan andere dagen. En op die dagen dat het erger is, is hier klagen gewoon fijn. Mag dit gewoon een klaagtopic zijn ipv al dat gejubel over hoe mensen die het even moeilijk hebben het anders moeten doen?
Deze reactie en mijn voorgaande reactie kruisden elkaar. Als jij behoefte hebt aan een klaagtopic, zéker doen! Ik had eerlijk gezegd niet door dat dat bedoeling was van het topic. Ik las nu nog even de OP door, en misschien was dat wel zo hoor. Heb ik het verkeerd begrepen. Het is ook menselijke natuurlijk om dan tips e.d. te geven om het beter te maken.
Er was een echt klaagtopic hier een poosje terug. Volgens mij heette die 'boos op corona' of zoiets. Was inderdaad wel fijn om het even van je af te schrijven. Want ik klaag ook graag even mee dan: ik ben ontzettend verdrietig en angstig over het feit dat ik met hard werken een mooi bedrijf heb opgebouwd, wat ik nu in één maand zie crashen. Van 'wow wat gaat het goed', naar 'oh mijn god, ik hoop dat we dit overleven en de hypotheek nog kunnen betalen in het najaar.' Ik probeer er maar niet te veel over na te denken, en het per dag te bekijken.
Klaagmodus uit
donderdag 16 april 2020 om 15:31
Whomi schreef: ↑16-04-2020 15:09Ik zeg nergens dat die anderen dat nooit leuk hebben gevonden. Die gaan hier gewoon anders mee om. Zo is iedereen anders. En ik zit heus niet de hele dag te chagrijnen, lees even terug dan zie je dat ik vanmorgen wat heb besteld om me weer even bezig te houden. Maar mijn normale hobby die in de winter toch al stil ligt en vooral in het voorjaar weer begint, kan ik nu niet doen en daar is geen oplossing voor. En daar baal ik flink van. En ik bepaal zelf hoe lang ik daar van ga zitten balen. Soms is dat meer dan andere dagen. En op die dagen dat het erger is, is hier klagen gewoon fijn. Mag dit gewoon een klaagtopic zijn ipv al dat gejubel over hoe mensen die het even moeilijk hebben het anders moeten doen?
Van mij mag je klagen wat je wilt! Het lijkt soms gewoon heel uitzichtloos.
Wel klopt het wat anderen hier proberen te zeggen, namelijk dat aanvaarding kan helpen om het voor jezelf aangenamer te maken. Ook helpt het inderdaad enorm om het per dag te bekijken, of zelfs per dagdeel, en dus niet te ver vooruit te kijken.
Alleen komt dit voor de een sneller dan voor de ander. Dat is deels gewoon een karakterkwestie. Aanvaarding is een proces dat zich lastig laat versnellen!
Zelf heb ik in het verleden door gezondheidsproblemen meerdere keren periodes van isolatie moeten doormaken. Ik weet hoe dat is, ik heb daar ervaring mee. En sowieso weet ik door mijn ziekteverleden hoe het is als er ineens een streep door AL JE PLANNEN wordt gezet. Ik heb daar uiteindelijk een weg in weten te vinden.
Om die reden is het voor mij nu makkelijk te aanvaarden dat ik voorlopig thuiszit: het is even niet anders. Maar destijds was het bijna traumatiserend.
Ik vind het persoonlijk dus vrij logisch als mensen zich niet meteen weten te schikken in de omstandigheden.
donderdag 16 april 2020 om 15:42
Wat ik eerder zei, het is geen maand voor sommige mensen.AnAppleADay schreef: ↑16-04-2020 15:11Ik snap dat het verdrietig is, ik heb soms ook mijn baalmomentjes.
Maar kom op, het is nu net één maand zo bezig. De meeste mensen zien hun ouders echt niet vaker dan 1 keer in de 2 weken dus dan heb je nu pas 2 keer gemist.
En hoeveel etentjes heb je nu gemist? 4 misschien als je elke week gaat?
En als je met vakantie ben zie je ook je vrienden soms 3 weken niet.
Die theorieën over 'de komende 5 jaar' zijn theoretisch, een 'wat als?' scenario. Dat is wat wetenschappers doen: theorieën bedenken. Echt, zo ver vooruit speculeren helpt helemaal niks voor jou als persoon.
Loop een rondje, geniet van het mooie weer en bedenk alvast wel restaurant je gaat eten als het weer kan.
